Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  periodisation
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
A meta-structuralist trap: Periodisation and Jan Mukařovský’s structuralismThe aim of this article is to show some methodological traps connected with the common tendency for periodisation of phenomena or processes in research, basing on the example of secondary literature about Czech structuralism, especially Jan Mukařovský’s theory. The author describes the narratives shaped in these works and shows how their symbolic charge directs the way of thinking about the heritage of the Prague school and Jan Mukařovský, which may influence the interpretation of his literary and aesthetic theory. Meta-strukturalistyczna pułapka. Periodyzacja a strukturalizm Jana MukařovskiegoCelem artykułu jest ukazanie na przykładzie opracowań czeskiego strukturalizmu, zwłaszcza dorobku Jana Mukařovskiego, pułapek metodologicznych związanych z powszechną tendencją badawczą do periodyzacji zjawisk i procesów. Zrekonstruowane zostają kształtowane w tych opracowaniach narracje, których ładunek symboliczny ukierunkowuje – często nadmiernie – sposób myślenia o dziedzictwie szkoły praskiej oraz o Janie Mukařovskim, co może wpływać na interpretacje jego refleksji literaturoznawczej i estetycznej.
Język Polski
|
2020
|
vol. 100
|
issue 4
10-20
PL
Artykuł przedstawia propozycję periodyzacji dziejów polszczyzny biblijnej odwołującą się głównie do kryteriów filologicznych. Jego autor zaproponował wydzielenie trzech epok w historii tej odmiany stylowej języka polskiego, obejmujących: (1) okres kształtowania się właściwości polszczyzny biblijnej – od domniemanego Psałterza Kingi do przełomu XVI i XVII wieku; (2) okres utrwalania stylowych wyznaczników polszczyzny biblijnej – od przełomu XVI i XVII wieku do lat 70. XX stulecia – oraz (3) okres kontynuacji/przemian wzorca stylowego polszczyzny biblijnej – od lat 70. XX wieku do dziś. Zaproponowanej periodyzacji towarzyszy komentarz uzasadniający przyjęte cezury czasowe, a także wskazujący na czynniki mające wpływ na kształtowanie i utrwalanie tych cech i właściwości, które złożyły się na zbiór konstant stylowych biblijnej odmiany języka polskiego.
EN
The paper presents a proposition of periodisation of biblical Polish history, referring mainly to philological criteria. The author suggests distinguishing three periods in the history of this language style, including: (1) development of the properties of biblical Polish – from the alleged Psałterz Kingi to the turn of the 16th and 17th centuries; (2) consolidation of stylistic features of biblical Polish – from the turn of the 16th and 17th centuries to the 70s of the 20th century; and (3) continuation/transformation of the stylistic pattern of biblical Polish – from the 70s of the 20th century until today. Apart from the periodisation, the paper contains remarks on the assumed time lines, as well as factors which influenced the development and consolidation of these qualities and features, which make up a collection of stylistic constants of the biblical variety of Polish.
Poradnik Językowy
|
2023
|
vol. 808
|
issue 9
31-53
EN
The term najnowsze dzieje polszczyzny / najnowsze dzieje języka polskiego (the latest history of the Polish language) has been in use since the late 1970s and the early 1980s. It has brought problems concerning the chronologisation and internal periodisation of that period in the history of the Polish language. The participants of the discourse, which has continued since the early 1990s, include linguists such as Antoni Furdal, Krystyna Kleszczowa, Stanisław Borawski, Stanisław Dubisz, Irena Bajerowa, Ewa Woźniak. Their publications clearly evidence the need for distinguishing the period in the periodisation of the Polish language, while differing as to its specific timeframe, distinction criteria, and internal periodisation. This study aims to compile the data, present the history of the discourse, and make a summary proposal.
PL
Termin najnowsze dzieje polszczyzny / najnowsze dzieje języka polskiego funkcjonuje od przełomu lat 70. / 80. XX w., a wraz z nim pojawiły się problemy dotyczące chronologizacji i wewnętrznej periodyzacji tego okresu w dziejach języka polskiego. W dyskursie na ten temat, trwającym od początku lat 90. XX w., wzięli udział tacy językoznawcy jak Antoni Furdal, Krystyna Kleszczowa, Stanisław Borawski, Stanisław Dubisz, Irena Bajerowa, Ewa Woźniak. Ich publikacje dokumentują jednoznacznie potrzebę wyodrębnienia w periodyzacji dziejów języka polskiego tego okresu, różniąc się w szczegółach co do jego granic czasowych, kryteriów wydzielania i wewnętrznej periodyzacji. Niniejsze opracowanie ma na celu zestawienie tych danych, ukazanie historii tego dyskursu oraz przedstawienie propozycji sumarycznej.
EN
The artistic manifesto of Florentine Camerata is widely regarded as a breakthrough moment not only in musical stylistics but also in theoretical reflection on music. In traditional musicography, the year 1600 appears to be a fairly clear border separating the Renaissance from the Baroque. However, the musical designations of both periods are very vague and their application inevitably leads to contradictions. The solution to these contradictions can be a model of interpretation of the history of music that links musical creation with the current of humanistic inspirations that have been present in European culture at least since the mid-sixteenth century and lasting for the next hundred years. This trend has led to a significant re-evaluation of the issue of style in music, which reflects the concept of mannerism quite well.
PL
Artystyczny manifest florenckiej Cameraty powszechnie uważa się za przełom nie tylko w stylistyce muzycznej, ale także w teoretycznej refleksji nad muzyką. W tradycyjnej muzykografii cezura roku 1600 jawi się jako dość wyraźna granica oddzielająca renesans od baroku. Muzyczne desygnaty obydwu tych epok są jednak bardzo niejasne, a ich stosowanie nieuchronnie prowadzi do sprzeczności. Za ich rozwiązanie posłużyć może taki model interpretacyjny, który wiąże twórczość muzyczną z nurtem inspiracji humanistycznych, obecnych w kulturze europejskiej co najmniej od połowy wieku XVI i trwających przez kolejne stulecie. Nurt ten doprowadził do znaczącego przewartościowania kwestii stylu w muzyce, co dość dobrze oddaje pojęcie manieryzmu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.