Search results - CEJSH

1

Emmanuel Mounier’s idea of personalizm

100%

Apiecionek M.

Filozofia Chrześcijańska

|

2016

|

vol. 13

147-156

PL

The term personalism and the problem of the mystery of person has long occupied a prominent place in the study of philosophy. One of the most famous proponents of the idea of personalism is a French philosopher Emmanuel Mounier. His broad philosophical education has become an inspiration to attempt to create a philosophy defending the value of man as a person. Starting from Christian thought he tried, using multiple and sometimes conflicting philosophies, to build a personalistic system, the center of which is a person. It was reflected in his selection of collaborators publishing in his journal “Esprit”, where philosophers of various denominations wrote, but the source of their common interests was a person. Personalism, according to Mounier, is a philosophy that comprehensively solves the problem of the person, on spiritual and material levels, and is a counterweight to the individualistic and collectivist tendencies. Trying to explain the mystery of the person, he does not give a precise definition, because the person is not the object, which can be simply defined. Personalism developed by Mounier is not a closed system, but just like the human being it is in the process of continuous becoming. It is a response to the crisis of man searching his identity as a person in the world.

2

Osoba i wolność w myśli Pierre'a Teilharda de Chardina.

80%

Rogacz D.

Filozofia Chrześcijańska

|

2013

|

vol. 10

149-160

EN

The idea of freedom in the thought of Pierre Teilhard de Chardin has not already been analysed. This paper delves into this issue in four dimensions: ontological, anthropological, social and theological. The concept of spirit as unifying direction of evolution of the universe and the notion of radial energy guarantee the ontological possibility of freedom. Human person is different from other beings because of her consciousness of his own freedom. Specific embodiments of this freedom are love and work; freedom should not be confused with “the will to live”. Unification and development of the mankind are main social consequences of freedom. God is the ultimate cause and the purpose of freedom, because the love of God is the most complete incentive to make an effort.

3

Personalistyczne uzasadnienie skutecznej komunikacji

80%

Bednarska M.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2015

|

vol. 7

|

issue 1

EN

The article contains analysis of human ability of communication. The fundament of my reflexion about communication is philosophy of person. Only communication focused on the person have a chance to be authentic and effective (without any mental barriers or obstacles to communication). This is the main conclusion of this article.

4

Kierunek personalistyczny w katechezie

71%

Goliszek P. T.

Roczniki Pastoralno-Katechetyczne

|

2013

|

vol. 5

129-141

EN

The personalistic profiling of the catechetic didactics puts the category of "person” in the core of its teaching methodology, and of its all educative and initiation efforts. This approach to religious education also adopts personalistic understanding of the Revelation and the faith, thanks to which religious education builds a community of people united around the Person of Jesus Christ. This community allows for the unique form of dialogue between God and man. The nature of this dialogue is soteriological: the personal worlds of God and man overlap, which allows man to cling fully – as a person and as an existence – to the redeeming Truth – Jesus Christ. In its personalistic dimension, religious education serves man in the reality and of his/her existence. It leads to a personal communion with Christ, it supports man on his/her path towards self-comprehension and self-development, which makes man self-realize him/herself as a person, makes him/her grow and thrive.

5

Międzynarodowa konferecnja dydaktyczno-naukowa: "Współczesna pedagogika personaliztyczna i edukacja zdrowotna w kontekście życia i nauczania Ojca św. Jana Pawła II". UKW Bydgoszcz, 6-7 maja 2011 r.

71%

Olczyk M.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 1(9)

212-217

6

Koncepcja płciowości w ujęciu ks. Prof. Janusza Nagórnego

71%

Palonka A.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2022

|

vol. 60

|

issue 2

PL

Płciowość otrzymana przez człowieka w akcie stwórczym jest dla niego zadaniem i winna prowadzić do odkrywania komplementarności płci zgodnie ze swoim wyposażeniem ontycznym. Współczesne koncepcje gender zawężające płeć do kategorii kulturowej uniemożliwiają pełne wybrzmienie istoty człowieka, który został stworzony jako mężczyzna i kobieta. Dlatego ważne jest rozwijanie katolickiej wizji płciowości, w której ukazując bogactwo powołania człowieka, zostanie też wskazana rola komplementarnej więzi mężczyzny i kobiety na płaszczyźnie ducha i ciała. Ks. prof. Nagórny doskonale znając nauczanie papieża Jana Pawła II na temat teologii ciała, twórczo je rozwinął wskazując na komplementarność duchowego i cielesnego wymiaru płciowości, który realizuje się w jedności kobiety i mężczyzny.

7

Podmiotowość i Twórczość. Przestrzenie rozwoju duchowego w świetle poetyckiej myśli Karola Wojtyły

71%

Wróblewska H. M.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2021

|

vol. 24

|

issue 1

PL

Celem artykułu jest ukazanie przestrzeni rozwoju duchowego w kontekście poetyckiej myśli Karola Wojtyły. Zagadnienie ujęto z dwóch perspektyw – Podmiotowości i Twórczości. Zawarte są one w poszczególnych częściach opracowania jako główne punkty odniesienia: procesy osobotwórcze leżące u podłoża rozwoju człowieka (samorealizacja, personalizacja, autokreacja, transgresja), sztuka jako doświadczenie, miejsce twórczości w rozwoju. Afirmacja podmiotowości ujęta została jako inspiracja do rozwoju duchowego. Poezje i dramaty autorstwa Wojtyły odzwierciedlają w pełni przemyślaną i dojrzałą koncepcję osoby. Istota procesu osobowo-twórczego w poetyckiej myśli Karola Wojtyły jest głęboką refleksją, ujętą w przestrzeni procesu tworzenia – aż ku transcendencji. Podmiotowość i Twórczość stanowią obszary odniesienia i inspiracji na drodze wspierania rozwoju osoby. Przeżycie bliskości z transcendentną rzeczywistością skłania do rozważań w osobistej perspektywie sensu istnienia, twórczych możliwości człowieka i sposobu ich wyrażania. Ukazane przestrzenie rozwoju duchowego mogą zatem stanowić źródło refleksji pedagogicznej.

8

La regola ‘persona est affirmanda’ nella vita del Venerabile Servo di Dio Serafin Kaszuba OFMCap

71%

Niewiadomski K.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2020

|

vol. 33

|

issue 2

150-165

EN

According to the personalist ethicists the moral principle persona est affirmanda is very important in human life; some of them propose even to replace it with the general rule of the natural law: bonum est faciendum. The polish capuchin, Venerable Serafin Kaszuba, may be a special example of the life in the light of the principle persona est affirmanda. His moral discernment is used in this paper for analyzing – in practice – the relation between the usage of the moral standards and the place of the principle persona est affirmanda

9

Filozofowie personalistycznego przebudzenia: Karol Wojtyła i Tadeusz Styczeń

61%

Wierzbicki A. M.

Studia Pigoniana

|

2020

|

vol. 3

|

issue 3

PL

Artykuł stanowi rekonstrukcję formowania się lubelskiej personalistycznej szkoły etyki w myśli Karola Wojtyły i Tadeusza Stycznia jako jego ucznia i kontynuatora. Personalizm w kulturze, a zwłaszcza w filozofii XX wieku, jest odpowiedzią na kryzys człowieczeństwa. Formułującnormę personalistyczną jako podstawową normę moralności, Wojtyła dokonał przebudowy etyki chrześcijańskiej. Rozwijał filozofię osoby, aby jeszcze głębiej odsłonić aksjologicznepodstawy etyki. Styczeń dokonał z kolei szeregu krystalizacji metaetycznych: uściślił pojęcie doświadczenia moralnego jako macierzystej sytuacji etyki, przedstawiał personalizm jakokonsekwentny intuicjonizm etyczny i wreszcie uściślał pojęcie etyki niezależnej w krytycznym i twórczym dialogu z myślą etyczną Tadeusza Kotarbińskiego i Tadeusza Czeżowskiego.

10

Czy Immanuel Kant jest prekursorem „ideału osobowości”? (Na marginesie opracowań Franciszka Sawickiego)

61%

Kupś T.

Studia Philosophiae Christianae

|

2013

|

vol. 49

|

issue 1

49-69

EN

The article focuses on Franciszek Sawicki’s interpretation of Kant’s philosophy. “Moral Personality”, being the key notion in Sawicki’s works, was borrowed from Kant’s philosophy, and proof of this can be found in the analyses provided in the article “Das Problem der Persönlichkeit bei Kant” (1907) and in the book “Das Problem der Persönlichkeit und des Übermenschen” (1909). The article also addresses some problems concerning the reception of the ideas of Kant’s philosophy in Sawicki’s works, together with the critical assessment of some provisions of transcendental philosophy. The separation of the practical use of reason from its theoretical use, together with the difference between practical and theoretical meaning of the terms ‘personality’ and ‘person’, which are explicit in the works of Immanuel Kant, is somewhat blurred in Franciszek Sawicki’s writings. The aim of the article is to present this terminological confusion and to suggest hypothetical reasons for such misinterpretation.

PL

Opracowanie dotyczy interpretacji filozofii Kanta dokonanej przez Franciszka Sawickiego. Zapożyczone zasadniczo z filozofii Kanta pojęcie „osobowości moralnej” jest kluczowe dla rozpraw Sawickiego. Świadczą o tym głównie analizy zawarte w artykule „Das Problem der Persönlichkeit bei Kant” (z 1907 roku) oraz w książce „Das Problem der Persönlichkeit und des Übermenschen” (z 1909 roku). W artykule podejmowane są zarówno zagadnienia związane z recepcją idei filozofii Kanta w pismach Sawickiego, jak również krytyka niektórych ustaleń filozofii transcendentalnej. Rozdzielenie praktycznego i teoretycznego użycia rozumu oraz odróżnienie praktycznego i teoretycznego znaczenie terminu „osobowość” i „osoba”, wyraźne w filozofii Kanta, w pismach Franciszka Sawickiego ulega pewnemu zatarciu. Celem artykułu jest pokazanie tego pomieszania znaczeń w pismach Sawickiego oraz sformułowanie hipotetycznych powodów, które zadecydowały o tej dezinterpretacji.

11

Personalizm jako próba jednoczenia „zwaśnionych” antropologii

61%

Guzowski K., Kosche M.

Horyzonty Polityki

|

2016

|

vol. 7

|

issue 19

57-75

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest rozjaśnienie wewnętrznych napięć, jakimi naznaczone są nowożytne kategorie suwerenności i zwierzchnictwa ludowego. Służy temu próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Analiza głównych tekstów politycznych Jana Jakuba Rousseau z uwzględnieniem współczesnych kierunków interpretacyjnych pokazuje, że te – rozbieżne nieraz interpretacje – należy odczytywać w świetle przedstawionej przez Roberta Spaemanna tezy o nieodwracalnym rozbiciu politycznej całości i rozdwojeniu egzystencji prywatnej i egzystencji politycznej u Rousseau. PROCES WYWODU: Realizacji celu naukowego artykułu służy próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. Problematyczna relacja między rozumną wolą powszechną i faktycznym konsensem większości jako jej reprezentacją wynika z prób połączenia dwóch tradycji określanych przez Spaemanna jako klasyczna i nominalistyczna. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pozwala to ukazać we wnioskach ideę zwierzchnictwa ludowego jako instytucję naznaczoną napięciami wiążącymi się z mieszaną prywatno‑polityczną egzystencją człowieka nowożytnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Projekt dobrze urządzonego społeczeństwa, którego opis odnaleźć można w Umowie społecznej i Uwagach o rządzie polskim, ujawnia dwuznaczności nowożytnej idei suwerenności ludu, która może być uwzględniona przy jej analizie jako naczelnej zasadzie ustrojowej państwa współczesnego.

12

Antynomie miłości - słabość i moc. Personalne konteksty miłości agape i jej antropologiczne konsekwencje.

61%

Kozłowski R.

Filozofia Chrześcijańska

|

2014

|

vol. 11

27-41

PL

The issue of love: eros and agape, enriched by its praxeological dimension of caritas, is engaging as it concerns life, development, and above all the personal identity of each person. This topic was clearly highlighted by Plato in his teaching and also presented today by Benedict XVI in his encyclical Deus Caritas Est. In this study Antinomies of Love – Weakness and Power, I show personal contexts in which love is present, and at the end I focus on anthropological and cultural consequences of using such model of interpretation. Most important, however, is that love is understood in the personal area of human existence. This makes it possible to get out of love new contents and meanings.

13

Personalistyczna zasada wychowania w Itinerarium mentis in Deum św. Bonawentury

61%

Śliwskiiń P. J.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 2(56)

27-35

PL

Itinerarium mentis in Deum to dziełko świętego Bonawentury napisane jako podręcznik dla formacji franciszkanów. Jej zasadniczym rysem jest naśladowanie świętego Franciszka z Asyżu. Bonawentura medytując życie Biedaczyny, proponuje formy jego naśladowania. Posługuje się przy tym językiem filozoficzno-teologicznym, a co za tym idzie dokonuje ciekawej interpretacji życia i osoby Świętego z Asyżu. Artykuł analizuje bliżej: proponowaną koncepcję hierarchii wiedzy oraz proponowany sposób medytacji jako dwa ciekawe przykłady takiej personalistycznie zorientowanej formacji.

EN

Saint Bonaventure’s Itinerarium mentis in Deum is written as a textbook on the formation of Franciscans, its basic tenet being imitation of Saint Francis of Assisi. Pondering over Francis’ life, Bonaventure, using the language of philosophy and theology, suggests forms of imitating the saint and thus offers an interesting interpretation of Francis and his life. The paper focuses on the suggested concept of a hierarchy of knowledge and the suggested method of meditating as two valuable examples of that personalistic formation.

14

Istota przedsiębiorczości i jej funkcje. Ujęcie personalistyczne w świetle holizmu

61%

Siuta-Tokarska B.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2022

|

issue 70

19-40

EN

The publication shows problems connected with entrepreneurship in their theoretical dimension. It has been worked out on the basis of a wide critical analysis of the academic literature. The aim of this scientific work is an attempt to capture the essence of entrepreneurship and to look at entrepreneurship from the perspective of its functions.Two research questions have been posed, and the answers to them have been looked for. A kind of added value to this particular work is an attempt to show the holistic approach to entrepreneurship which is based on preserving the noumenal and the ontological congruency. This perspective refers to the problems of philosophical anthropology, the foundation of which is personalism. The adoption of a holistic perspective, based on a personalistic foundation, was dictated by the basic assumptions of this current form of modern philosophy, where the centre of interest are issues related to the place and role of a person in the surrounding world, as well as man’s attitude to his products, and works that can be the result of entrepreneurial activities. The research perspective presented in this way enables, according to the author, to ensure the development of three basic categories of values, the importance of which is indisputable in the implementation of entrepreneurship ideas. These are the values:− related to the personal development of an individual – an entrepreneurial person,− reflected in social and economic relations, and also− of a mixed nature.The theoretical divagations have also made it possible to work out the model of a holistic perspective of an approach to entrepreneurship which constitutes the unique, creative way of scientific reflection pointing out to the discovery of the entrepreneurship functions perceived as: personalistic function, personalistic entrepreneur, managerial activities seen as personalistic and phenomenological as well as a market function based on economic personalism.

PL

W publikacji podjęto tematykę przedsiębiorczości w wymiarze teoretycznym. Artykuł opracowano na podstawie metody szeroko zakrojonej analizy i krytyki piśmiennictwa, a jako cel pracy wskazano na próbę uchwycenia istoty przedsiębiorczości oraz spojrzenia na nią przez pryzmat jej funkcji. Sformułowane zostały dwa pytania badawcze, na które poszukiwano odpowiedzi. Wartością dodaną tej pracy jest ukazanie perspektywy holistycznego podejścia do przedsiębiorczości, opartej na zachowaniu spójności ontologiczno-ontycznej, odnoszącej się do zagadnień antropologii filozoficznej, dla której – w tym ujęciu fundamentem – jest personalizm. Przyjęcie perspektywy holistycznej, opartej na fundamencie personalistycznym, podyktowane było podstawowymi założeniami tego nurtu współczesnej filozofii, gdzie centrum zainteresowań stanowi całokształt zagadnień związanych z miejscem i rolą osoby w otaczającym świecie, a także stosunku człowieka do jego wytworów, dzieł, które mogą stanowić efekt działań przedsiębiorczych. Tak przyjęta perspektywa badawcza – zdaniem autorki – pozwala na zapewnienie rozwoju trzech bazowych kategorii wartości, których znaczenie dla realizacji przedsiębiorczości jest niepodważalne. Są to wartości:− związane z rozwojem osobistym jednostki – przedsiębiorczego człowieka,− mające swe odzwierciedlenie w relacjach społecznych i gospodarczych, a także− o charakterze mieszanym.Podjęte rozważania teoretyczne pozwoliły na opracowanie modelowego ujęcia holistycznego podejścia do przedsiębiorczości, który stanowi autorski, twórczy wyraz refleksji naukowej, ze wskazaniem na nowe odkrycie funkcji przedsiębiorczości w duchu personalizmu, jako: funkcji personalistycznej, przedsiębiorcy-personalisty, czynności menedżerskich w wymiarze personalistyczno-fenomenologicznym oraz jako funkcji rynku, opartej na personalizmie ekonomicznym.

15

Impulses of neoparadigmatic pedagogy. Guidelines for educational theory and practice

61%

Kobylecka E. M.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2017

|

vol. 17

|

issue 2

56-59

EN

Problem and Aim. Reflections on the nature, needs, the world of values, abilities, power of the mind and consciousness, and the comprehensive development of man are often present in modern science. Holistic, subjective, personalistic approaches to the human being as a bodily and spiritual being encourage researchers to look for pedagogical inspiration in mathematics and natural sciences. Method. Analytical review of the monograph Pedagogika nowoparadygmatyczna. W poszukiwaniu nowych inspiracji i aplikacji pedagogicznych (Neoparadigmatic pedagogy. In search of new inspiration and educational applications) by Wojciech Cynarski, Wojciech Blazejewski, Wojciech Pasterniak, as well as other works in philosophy and psychology. The author tries to answer questions about modern and efficient possibilities of educating and upbringing in relation to the civilisation challenges of the 21st century. Results. The author emphasizes the role of teachers supporting the development of students’ rational, emotional and spiritual intelligence. The text contains numerous references to quantum physics and its impact on training, therapy and other areas of human existence. The theoretical analyses are accompanied by references to the educational practice.

PL

Tło. Współczesna szkoła powinna nadążać za intensywnie następującymi zmianami cywilizacyjnymi. Nauczyciele ponoszą częściową odpowiedzialność za to, jaką wiedzą o życiu i świecie dysponują uczniowie, jakie reprezentują postawy. Tak zwane pokolenie sieci, inaczej niż poprzednie, uczy się, spędza swój czas wolny. Dlatego poszukuje się jeszcze bardziej efektywnych rozwiązań w obszarze szeroko pojętej edukacji. Metoda. Jednym z ważnych głosów w dyskusji na ten temat jest monografia zatytułowana Pedagogika nowoparadygmatyczna. W poszukiwaniu nowych inspiracji i aplikacji pedagogicznych Wojciecha Cynarskiego, Wojciecha Błażejewskiego, Wojciecha Pasterniaka, do której ustosunkowuje się autorka artykułu w formie analizy krytycznej. Wyniki. Autorka artykułu wskazuje na nowoczesne możliwości kształcenia i wychowania człowieka. Szczególnie dla niej interesujące wydają się być odwołania do fizyki kwantowej i jej wpływu na trening, terapię oraz inne obszary ludzkiej egzystencji.

16

Wartość ludzkiej pracy w społecznej nauce Kościoła katolickiego

61%

Jedynak W.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2013

|

issue 33

188-196

PL

Szczególne zainteresowanie Kościoła katolickiego pracą ludzką zostało zainspirowane w okresie dynamicznego rozwoju przemysłu fabrycznego, gdy szybko wzrastała liczba robotników najemnych. Katalizatorem działań podjętych przez hierarchię kościelną było powstanie tzw. kwestii społecznej, której nierozwiązanie mogło wywołać krwawą walkę klas inspirowaną przez socjalistów. Istotne zna-czenie dla rozwoju katolickiego nauczania społecznego odnoszącego się do pracy miało ogłoszenie encykliki „Rerum novarum” (1891 r.). Wytyczyła ona główne kierunki rozwoju społecznej doktryny kościelnej. Kolejne dokumenty Stolicy Apostolskiej rozwijały problematykę pracy uwzględniając zmie-niające się uwarunkowania społeczne. Kompleksową wykładnię nauczania Kościoła dotyczącą pracy przedstawił Jan Paweł II w encyklice „Laborem exercens”. Podejmując polemikę z proponowanymi przez liberalizm i kolektywizm koncepcjami papież przedstawia pracę jako wartość, która zapewnia człowiekowi wszechstronny rozwój, daje mu utrzymanie, a także umożliwia osiągnięcie celu ostatecz-nego, jakim jest zbawienie. Katolicka nauka społeczna sprzeciwia się uprzedmiotowianiu pracy i trak-towaniu jej jako towaru, który można kupić lub sprzedać. Pracy nie da się oddzielić od pracownika, ponieważ tylko dzięki człowiekowi ma ona wartość i wymiar personalistyczny.

EN

The particular interest of the Catholic Church was inspired by the work of a human in a peri-od of dynamic development of the industry factory, the fast increase in the number of hired work-ers. The catalyst for the action taken by the Church hierarchy was the creation of so-called social issues, which could cause failure to resolve the bloody struggle of classes inspired by the social-ists. It is important for the development of Catholic social teaching relating to the work was ad encyclical “Rerum Novarum” (1891). It paved the main directions of development of the social doctrine of the Church. Another Vatican documents developed labor issues reflect changing social conditions. Comprehensive interpretation of the teaching of the Church concerning the work pre-sented Pope John Paul II in his encyclical “Laborem exercens”. Taking a polemic with the pro-posed by liberalism and collectivism concepts Pope presents the work as a value which provides comprehensive development of man, give it to maintain, and allows you to achieve the ultimate goal which is to be saved. Catholic social teaching opposes the objectification of labor and treating it as a commodity that can be bought or sold. Work can not be separated from the employee, be-cause only through a person has a value and personality dimension.

17

Personalizm systemowy jako nurt religijny i społeczny – antropomocna baza dla skutecznego systemu pedagogicznego w immersji społeczeństwa nowych mediów

61%

Miąso J.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2016

|

issue 23

199-211

EN

Philosophy suggests to pedagogy eternal and unusually up-to-date truth that upbringing concept depends on concepts of the man, society, the world and God. We have witnessed devaluation of many systems, including marxism and extreme liberalism which both have tried to construct their own upbringing systems. The first stated the man was nobody and he could become somebody in the society. In the other the man didn't really need the society to become somebody, he could build his own world that could turn out to be rich but at the same time very lonely. The man is an ever-searching creature and today the world that he is greatly immeresed in is the world of media therefore there are questions whether the man is becoming or not homo mediens. To some degree probably yes, but it does not change the truth that above all the man wants to be the man, complete man who is so much above the material world because he is a Person that is an unusual phenomenon, still a mystery, aiming towards the Absolute because he is a religious creature. The aim of this article is to promote system personalism as a basis for a complete, integral upbringing of the man who is ho mediens but, above all, is a Person.

18

Zasada zachowania tożsamości genetycznej i psychicznej jako wyróżnik bioetyki personalistycznej

61%

Wójcik B.

Sympozjum

|

2002

|

issue 1(9)

91-108

PL

Temat artykułu: "Zasada zachowania tożsamości genetycznej i psychicznej jako wyróżnik bioetyki personalistycznej". Wobec ogromu rozwoju współczesnego świata szczególną troską całego społeczeństwa powinno być szerzenie zasad integralnego humanizmu. Istotą problemu jest tu bowiem tożsamość człowieka.

19

The Internet communication in the perspective of personalism of E. Mounier

61%

Więckowski R.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2003

|

vol. 1

|

issue 1

487-490

EN

In the paper, it is discussed the communicative role of the Internet in the view of Mounier’s conception of personal communication. E. Mounier distinguishes two aspects of human communication: objective and subjective. The first one is reduced to the function of giving information, the second one. is specific for a man as a person. It is presented the most essential features of subjective, existential communication, that after all requires an understanding of other people. This attitude, according to Mounier, is not possible without opening to transcendence. In this view, the Internet is regarded as an objective tool of communication. It is briefly discussed the main ways of using the Internet in keeping up human relationships, the specific features of the tool, its advantages and disadvantages for personal contact. Finally, the development of the Internet is understood as a symptom of the need of passing on thoughts, considerations, and love to others as a human special privilege.

20

Koherentna dydaktyka dwuwymiarowa – personalistyczna i zmediatyzowana – pedagogiczną szansą i nadzieją teraźniejszości i przyszłości

61%

Miąso J.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2022

|

vol. 41

|

issue 4

77-89

EN

Introduction: Didactics is a pedagogical subdiscipline as well as the constant search for a more constructive and effective teaching process - learning in order to better and more effectively guide each other - teacher - student and at the same time student - teacher. The current popandemic situation and, at the same time, a powerful expansion of new media, including educational media, mobilize for the necessary research, how to constructively use the media in didactics to make it a constructive coexistence. We can see that the new media played a very positive role during the pandemic, because if they did not exist, teaching would probably only become self-education or a lack of education, but at the same time we felt even more the priceless value of real contacts and real education. Research Aim: For truly effective 21st century didactics, invaluable interpersonal contact is necessary, this is the most important for motivation, for the desire to learn effectively together, but this process will also be supported by the media, because mediatization is currently one of the strongest processes and the search for constructive coherence of personalism and mediatization this is the main research problem and research goal. Evidence-based Facts: Research in this area is carried out by many eminent researchers (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), but they require constant guidance and intensification, because the times are extremely expansive and dynamic. Summary: To sum up, it should be stated that there is a need for continuous and even more expansive didactic modeling so that this personalistic-mediatized coherence would be as fruitful as possible for man and society, and here a great research and didactic effort is needed.

PL

Wprowadzenie: Dydaktyka to subdyscyplina pedagogiczna, a także ciągłe poszukiwanie konstruktywniejszego i skuteczniejszego procesu nauczania – uczenia się, aby lepiej i skuteczniej prowadzić siebie nawzajem – nauczyciel ucznia i równocześnie uczeń nauczyciela. Aktualna sytuacja popandemiczna i zarazem potężna ekspansja nowych mediów, w tym także edukacyjnych, mobilizuje do koniecznych poszukiwań, jak konstruktywnie korzystać z mediów w dydaktyce, aby to była konstruktywna koegzystencja. Widzimy, że nowe media odegrały bardzo pozytywną rolę w trakcie pandemii, bo gdyby ich nie było, to pewnie dydaktyka stałaby się tylko autoedukacją albo brakiem edukacji, ale równocześnie jeszcze bardziej poczuliśmy bezcenną wartość realnych kontaktów i realnej edukacji. Cel badań: Dla prawdziwie skutecznej dydaktyki XXI wieku konieczny jest bezcenny kontakt interpersonalny, to najważniejsze dla motywacji, dla pragnienia wspólnego skutecznego uczenia się, ale też ten proces będzie wspierany medialnie, bo mediatyzacja to aktualnie jeden z najmocniejszych procesów i poszukiwanie konstruktywnej koherencji personalizmu i mediatyzacji jest głównym problemem badawczym i celem badań. Stan wiedzy: Badania w tym obszarze prowadzone są przez wielu wybitnych badaczy (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), ale wymagają ciągłego prowadzenie i intensyfikacji, bo czasy są niezwykle ekspansywne i dynamiczne. Podsumowanie: Konieczne jest ciągłe i ekspansywne modelowanie dydaktyczne, aby koherencja personalistyczno-zmediatyzowana była jak najowocniejsza dla człowieka i społeczeństwa, do czego potrzeba wielkiego wysiłku badawczego i dydaktycznego.

Refine search results