Search results

1

Realizacja Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w zakresie dostosowania placówek opiekuńczo‑wychowawczych do nowych standardów

100%

Ruszkowska M.

Praca Socjalna

|

2020

|

vol. 35(6)

45-58

PL

Zgodnie z ustawą o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w placówce opiekuńczo-wychowawczej w jednym czasie może przebywać nie więcej niż 14 dzieci. Placówkom, które rozpoczęły działalność przed 2012 r. i mogły dotychczas oferować 30 miejsc swoim podopiecznym, wyznaczono 9-letni okres przejściowy na dostosowanie się do nowych wymogów. Termin dostosowania się do tych przekształceń mija 1 stycznia 2021 r. Istotna wydaje się kwestia, jak wygląda przystosowanie się do tych zmian w placówkach, które tych wymogów jeszcze nie spełniły, zwłaszcza w sytuacji obecnej pandemii koronawirusa, zdecydowanie utrudniającej jakiekolwiek działania. Analizom poddano regulacje prawne, dane statystyczne oraz przeprowadzono przegląd artykułów zamieszczanych na stronach internetowych dotyczących przekształceń pieczy instytucjonalnej. Okazuje się, że wiele samorządów zostawiło na ostatnią chwilę przeprowadzanie zmian organizacyjnych pozwalających na dostosowanie się do nowych standardów, natomiast resort rodziny nie przewiduje wydłużenia kończącego się w grudniu br. okresu przejściowego.

2

Współpraca placówek opiekuńczo-wychowawczych z instytucjami edukacyjnymi

75%

Ruszkowska M., Wołosiuk B., Sobczuk S., Zdunkiewicz P.

Rozprawy Społeczne

|

2018

|

vol. 12

|

issue 2

51-56

PL

Wstęp. Działania wychowawcze podejmowane w rodzinie wpływają w istotny sposób na dalsze życie i funkcjonowanie dziecka. Rodzice nie muszą sami dźwigać odpowiedzialności za wychowanie dzieci, powinni być wspomagani przez osoby i grupy społeczne, zaangażowane w działania edukacyjne. W przypadku kiedy dziecko przebywa w placówce opiekuńczo-wychowawczej, to wychowawcy pełnią te same role co rodzice biologiczni dziecka. Materiał i metody. Badania dla potrzeb niniejszej publikacji realizowano w Placówkach Opiekuńczo- Wychowawczych na terenie powiatu bialskiego. Celem badań było ustalenie czy placówki opiekuńczo-wychowawcze współpracują z instytucjami edukacyjnymi, tj. szkoła, poradnia psychologiczno- pedagogiczna, terapeuci, logopedzi i inni specjaliści, na czym ta współpraca polega, jakie przybiera formy. Wyniki. Wśród form współpracy wymienia się różnego rodzaju kontakty z nauczycielami, tj.: wywiadówki, kontakt indywidualny, kontakt telefoniczny, mailowy, kontakt przez dziennik elektroniczny. Ponadto dyrektorzy szkół, wychowawcy klasowi i pedagodzy szkolni uczestniczą w posiedzeniach zespołu ds. okresowej oceny sytuacji dziecka, odbywających się na terenie placówki przynajmniej dwa razy w roku. Wnioski. O współpracy pomiędzy placówką opiekuńczo-wychowawczą a placówkami oświatowymi decydują głównie: wiek podopiecznych, zachowanie podopiecznych i problemy przez nich wskazywane oraz usytuowanie placówki przez nich zamieszkiwanej.

EN

Introduction. Child upbringing and parenting activities significantly affect the child’s further existence and functioning. Parents do not have to bear the responsibility for raising children themselves, they should be supported by individuals and social groups involved in educational activities. In the case where the child is in a care and education centre, the educators perform the same roles as biological parents of the child. Material and method. The research for the purposes of this publication was carried out in the Nursing and Education Centres in Bialski district. The purpose of the research was to determine whether the care and educational institutions cooperate with educational institutions, i.e. school, psychological and pedagogical clinic, therapists, speech therapists and other specialists, as well as what kind of co-operation is involved. Results. There are different types of communication with teachers recognised as forms of cooperation, i.e. parent-teacher meetings, individual contact, contact via phone, e-mail, electronic school reports. Moreover, school headmasters, tutors and pedagogues participate in the meetings of the group for the interim assessment of children’s situation held at the care and education institution at least two times a year. Conclusions. The decisive factors for cooperation between a care and education institution and an educational institution include: the age of pupils, their behaviour and the problems they point to as well as the location of the institution where they live.

3

Aktywizacja zawodowa jako ważny element w procesie usamodzielnienia wychowanków

75%

Wieczorek G., Kamińska M.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2021

|

issue 1

189-206

PL

Wychowywanie dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych to wyjątkowe zadanie, które należy nie tylko do wychowawców, ale również do osób zatrudnionych w placówce takich jak: pedagog, psycholog, pracownik socjalny, pracownicy administracyjni, pracownicy gospodarczy, gdyż to ci pracownicy swoim przykładem, będąc na co dzień z dziećmi, przedstawiają wzór do naśladowania. Jaki to będzie wzorzec – zależy od dorosłych, od ich wartości, i każdorazowego świadectwa hołdowania tym wartościom. Proces wychowawczy zachodzi zarówno w podstawowych czynnościach takich jak dbanie o higienę osobistą, ale również w kształtowaniu podstaw niezależności w aspektach takich jak praca zawodowa, a zwłaszcza przygotowanie do podjęcia pracy poprzez aktywizację zawodową wychowanków.

EN

Bringing up children in care and educational institutions is a unique task that belongs not only to teachers but also to people employed in those facilities. Psychologists, social workers, administrative workers and other employees spend so much time with the children that they become their role models. The quality of the role model they represent depends on individual values they follow. The educational process concerns basic activities such as taking care of personal hygiene, but also it lays the foundations for independence necessary in future professional work, in particular, prepares for starting work through professional activation of pupils.

4

Przygotowanie do samodzielności życiowej usamodzielnianych wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych

63%

Mielczarek M.

Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny

|

2018

|

vol. 13

159-168

EN

The aim of the article is to try to answer the question: how do care and educational institu-tions prepare their pupils for independence in life? The problem was considered from the perspective of preparations for family life, professional, social and civic independence. The research shed light on how the educational process in examined institutions related to the preparation of pupils for independent living and what methods and forms were used for this purpose.

PL

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób placówki opiekuńczo-wychowawcze przygotowują swoich usamodzielnianych wychowanków do samodzielności życiowej. Podjęty problem został rozpatrzony z perspektyw przygotowania do samodzielności rodzinnej, zawodowej, społecznej i obywatelskiej. Zrealizowanie badań pozwoliło odpowiedzieć na pytanie, jak w badanych placówkach przebiega proces wychowawczy związany z przygotowaniem usamodzielnianych wychowanków do samodzielności życiowej oraz jakie w tym celu stosuje się metody i formy. Przystępując do projektu badawczego zrezygnowano z wcześniejszego stawienia hipotez, gdyż zgodnie z założeniami metodologicznymi zabieg ten jest niekonieczny w przypadku podejścia jakościowego. Praktyka ta w znaczny sposób mogłaby ograniczyć wartość poznawczą.

5

Aspekty pieczy zastępczej na przykładzie PCPR w Płocku

63%

Bogdańska E.

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2018

|

vol. 10

83-100

EN

Apparently, the most important task of the currently appointed foster care institutions in Poland is to reduce the effects of orphanhood, which can be both a result of the death of loved ones and the so-called “social orphanhood”. The latter is a dangerous social phenomenon, which should be mitigated particularly by placing children in foster care.

PL

Wydaje się, że najważniejszym zadaniem powoływanych obecnie w Polsce instytucji pieczy zastępczej jest ograniczanie skutków sieroctwa, które może być zarówno wynikiem śmierci bliskich, jak i tzw. sieroctwa społecznego. Sieroctwo społeczne jest zjawiskiem społecznym niebezpiecznym, które powinno być łagodzone przez umieszczanie dzieci szczególnie w pieczy zastępczej rodzinnej.

6

Losy życiowe małoletnich matek, byłych wychowanek placówek opiekuńczo-wychowawczych. Perspektywa biograficzna

63%

Skowrońska-Pućka A.

Rocznik Lubuski

|

2018

|

vol. 44

|

issue 1

206-215

EN

The topic of the empirical verification presented fragmentarily in this article is (too)early motherhood and the experience accompanying it. Both are part of life trajectory of young girls, former pupils of correcting facilities, who decide to undertake and fulfill the role of mother. The aim of the article is to present implications resulting from (too)early motherhood and their influence on the current educational, professional and relationship situation of the young mothers after they have left correctional facilities.

PL

Przedmiotem weryfikacji empirycznych prezentowanych fragmentarycznie w niniejszym artykule jest zjawisko (przed)wczesnego macierzyństwa oraz doświadczenia, które w związku z jego wystąpieniem wpisują się w trajektorię życia młodych dziewcząt, byłych wychowanek placówek opiekuńczo-wychowawczych, decydujących się podjąć i pełnić rolę matki. Celem artykułu jest zaprezentowanie implikacji wynikających z (przed)wczesnego macierzyństwa oraz ich wpływu na obecną sytuację w obszarze edukacyjnym, zawodowym i relacyjnym, ktora staje się udziałem młodych matek, byłych wychowanek placówek opiekuńczo-wychowawczych po opuszczeniu przez nie placówek.

7

Arteterapia i edukacja twórcza w praktyce wychowawczej placówki socjalizacyjnej

63%

Bejger H. A.

Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce

|

2018

|

vol. 13

|

issue 2(48)

61-88

PL

Artykuł porusza problem twórczości i rozwoju kreatywności dzieci i młodzieży poprzez arteterapię i warsztaty edukacji twórczej w placówce socjalizacyjnej. Przeprowadzono badania empiryczne, których przedmiotem były obydwie metody oddziaływań poprzez sztukę. Za cel badań przyjęto ustalenie skali problemów wychowanków, kompetencji terapeutycznych pracowników pedagogicznych, zakresu oddziaływań terapeutycznych i edukacyjnych oraz ich skuteczności w ocenie kadry pedagogicznej i wychowanków. Główny problem badawczy dotyczył odpowiedzi na pytanie: Jaką rolę w wychowaniu dzieci w placówce socjalizacyjnej pełnią arteterapia i edukacja twórcza? W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz techniki ankiety i badania dokumentów. Jak wynika z przeprowadzonych badań, dominującą formą pomocy dzieciom jest arteterapia, którą objęte są przede wszystkim osoby z problemami w komunikacji, ze wzmożonym napięciem emocjonalnym, zaburzeniami zachowania i symptomami niedostosowania społecznego. Warsztaty edukacji twórczej prowadzone są dla wszystkich chętnych zainteresowanych tą formą aktywności, chociaż nie we wszystkich grupach wychowawczych. Pedagodzy wykorzystujący w pracy z wychowankami badane metody mają ukończone odpowiednie studia podyplomowe, kursy i szkolenia. Arteterapia pomaga tym dzieciom rozładować napięcie emocjonalne, wyrażać swoje emocje, myśli i uczucia oraz uporać się z problemami emocjonalnymi, stresem, złością i agresją. Warsztaty edukacji twórczej w formach plastycznych i treningu twórczości stymulują integralny rozwój osobowości wychowanków i pobudzają ich procesy autokreacji i autoedukacji.

EN

The article addresses the problem of creation and development of creativity of children and youth through art therapy and creative education workshops in a socialization facility. Empirical studies were conducted, the subject of which were both methods of interaction through art. The aim of the study was to determine the scale of problems of charges, therapeutic competence of pedagogical staff, the scope of therapeutic and educational impacts and their effectiveness in the assessment of teaching staff and foster children. The main research problem concerned the following: What is the role of art therapy and creative education in bringing up children in a socialization institution? The research used the method of diagnostic survey and survey techniques as well as document research. As it results from the conducted research, the dominant form of helping children is art therapy, which mainly includes children with communication problems, with increased emotional tension, behavioral disorders and symptoms of social maladjustment. Creative education workshops are conducted for all those interested in this form of activity, although not in all educational groups. Pedagogical staff using the tested methods in their work with pupils, have completed appropriate postgraduate studies, courses and trainings. Artetherapy helps these children relieve emotional tension, express their emotions, thoughts and feelings and deal with emotional problems, stress, anger and aggression. Creative education workshops in artistic forms and creativity training stimulate the integral development of the pupils’ personalities and stimulate the processes of self-creation and self-education of foster children.

8

Koncepcja pedagogiczna Wiosek Dziecięcych SOS w ujęciu Hermanna Gmeinera i jej współczesne zastosowanie w Polsce

63%

Kowalski W.

Sympozjum

|

2019

|

issue 1(36)

307-330

PL

Artykuł Koncepcja pedagogiczna Wiosek Dziecięcych SOS w ujęciu Hermanna Gmeinera i jej współczesne zastosowanie w Polsce przedstawia system opiekuńczo-wychowawczy jednej z form opieki nad dziećmi pozbawionymi rodziny własnej, jaką są Wioski Dziecięce SOS. Artykuł obejmuje cztery części: wstęp, zasady pedagogiczne Wiosek Dziecięcych SOS, zmiany w funkcjonowaniu Wiosek Dziecięcych SOS w Polsce oraz zakończenie. Wstęp dotyczy wprowadzenia do tematyki artykułu oraz krótkiej historii i rozwoju Wiosek Dziecięcych SOS na świecie oraz w Polsce. W części drugiej zatytułowanej: Zasady pedagogiczne Wiosek Dziecięcych SOS przedstawione zostały cztery podstawowe zasady funkcjonowania Wiosek Dziecięcych SOS stworzone przez założyciela Wiosek Hermanna Gmeinera, stanowiące podstawę ich działalności opiekuńczo-wychowawczej. Są to: matka, rodzeństwo, dom i wioska. Każda z powyższych zasad jest dość szczegółowo omówiona. W tej części artykułu przedstawione zostały także poglądy H. Gmeinera dotyczące krytycznych uwag o funkcjonowaniu wyżej wymienionych zasad, a szczególnie braku ojca w rodzinie wioskowej. Część trzecia artykułu odnosi się do zmian wprowadzonych w Wioskach Dziecięcych SOS w Polsce. Zmiany dotyczą dostosowania działalności Wiosek Dziecięcych SOS w Polsce do obowiązujących przepisów prawa, a szczególnie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. W wyniku wprowadzonych zmian rodziny funkcjonujące w poszczególnych Wioskach Dziecięcych SOS stały się placówkami opiekuńczo-wychowawczymi typu rodzinnego. W tej części artykułu zostały także omówione wewnętrzne akty prawne dotyczące funkcjonowania Wiosek jako całości oraz poszczególnych placówek opiekuńczo-wychowawczych typu rodzinnego. Zakończenie to ogólne podsumowanie artykułu ze wskazaniem uwarunkowań ewolucji idei Hermanna Gmeinera oraz podkreślenia głównego celu wspierania i systemu opieki zastępczej, jakim jest praca profilaktyczna z rodziną dysfunkcjonalną umożliwiająca rozwój dzieci w rodzinach biologicznych.

EN

The article The pedagogical concept of the SOS Children’s Villages by Hermann Gmeiner and its contemporary application in Poland presents an educational care system, the SOS Children’s Villages, as one form of care for orphaned and abandoned children. The article includes four parts: the introduction, pedagogical principles of the SOS Villages, the changes in the functioning of the SOS Children’s Villages in Poland and the conclusion. The introduction describes the subject-matter of the article and a brief history and development of the SOS Childreris Villages in the world and in Poland. The second part entitled Pedagogical principles of the SOS Children’s Villages presents four basic principles of the functioning of the SOS Children’s Villages, created by the founder of the villages, Hermann Gmeiner, which form the basis for their educational care activities. Those are: a mother, siblings, a family, a village. Each of the above principles is discussed in detail. This part of the article focuses on the views of H. Gmeiner which concern critical remarks about the functioning of the above principles and in particular the lack of a father in the family of a village. The third part of the article refers to the changes made in the SOS Children’s Villages in Poland. The amendments concern the adaptation of the activities of SOS Children’s Villages in Poland to the applicable laws, especially the law on family support and foster care system. As a result of the introduced changes, families operating in the Children’s Villages of SOS have become family-type care and education facilities. This part of the article also discusses internal legal acts regarding the functioning of villages as a whole and individual family-type care and educational facilities. The ending is a general summary of the article with an indication of the conditions of the evolution of the idea of Hermann Gmeiner. The main goal of the foster care system was formulated which is preventive work with a dysfunctional family enabling the development of children in biological families.

9

Samotność czynnikiem ryzyka zachowań agresywnych wśród wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych

63%

Skwarek B.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2017

|

issue 1(22)

PL

Przedmiotem zaprezentowanych w niniejszym opracowaniu badań uczyniono problem związku poczucia samotności u młodzieży w późnej fazie dorastania, przebywającej w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, z zachowaniami agresywnymi. Doniesienie stanowi jednocześnie kontynuację pracy badawczej autorek analizujących zjawisko samotności wśród młodzieży gimnazjalnej w różnych kontekstach i odniesieniach.

EN

The subject matter of the research described in this publication is the relation between the feeling of loneliness experienced by the youth in the late phase of being brought up in educational care facilities and their aggressive behaviour. This paper constitutes a continuation of the authors' research into the phenomenon of loneliness among junior high school youth in various contexts and frames of reference.

10

Reaktywne zaburzenia więzi (RAD) u dzieci przebywających w placówkach opiekuńczo-wychowawczych

63%

Kołodziejczak L.

|

2016

|

vol. XIII

|

issue (1/2016)

469-485

EN

The role of parents in the upbringing of the child is especially important for a normal socialization and the successful development of the individual. But what happens when the child instead of receiving from their parents the a sense of security, respect and love, suffers extreme neglect or even abuse? And furthermore, how may the child feel that, despite numerous sufferings, is in the end is rejected by their loved-torturers and goes to the special education centre? As a result of adverse experiences such an entity may be accompanied by Reactive Attachment Disorder. RAD is a disorder of human relationships, which prevents initiating and maintaining relationships – especially those with loved ones. RAD makes it difficult, not only for the child, but also to those seeking to establish a deep, emotional contact with the child. Employees of childcare centres trying to break the barrier put up by the child who displays increasing resistance, undisguised reluctance, and sometimes aggression. Also an adoptive family faces the problem. Fresh parents see the fault in themselves, because when faced with such complex disorders of their child they do not have the knowledge of what to do to help the child feel at ease in their company. The article will widely discuss Reactive Disorders ties with pupils care and educational institution, their causes, diagnostic criteria and symptoms.

PL

Rola rodziców w wychowaniu dziecka jest szczególnie istotna dla prawidłowej socjalizacji i pomyślnego rozwoju jednostki. Co się jednak dzieje w sytuacji, gdy dziecko zamiast otrzymać od rodziców oczekiwanego poczucia bezpieczeństwa, szacunku i miłości, doznało zaniedbania czy nawet skrajnego nadużycia? A ponadto, jak może czuć się dziecko, które pomimo licznych cierpień, w ostatecznym rozrachunku i tak zostaje odrzucone przez swoich bliskich–oprawców i trafia do placówki opiekuńczo- -wychowawczej? W wyniku niepomyślnych doświadczeń, takiej jednostce mogą towarzyszyć Reaktywne Zaburzenia Więzi (RAD – Reactive Attachment Disorder), czyli zespół zaburzeń relacji międzyludzkich, który uniemożliwia inicjowanie i podtrzymywanie więzi – szczególnie tych bliskich. RAD w znacznym stopniu utrudnia życie nie tylko dziecku, ale również osobom starającym się nawiązać głęboki, emocjonalny kontakt z dzieckiem. Pracownicy placówek opiekuńczo-wychowawczych próbując przełamać barierę, którą stawia dziecko, spotykają się z coraz większym oporem jednostki, z nieskrywaną niechęcią, a niekiedy agresją. Również rodziny adopcyjne dotyka ten problem. Świeży rodzice upatrują winy w sobie, ponieważ zetknięci z tak skomplikowanymi zaburzeniami u dziecka, nie mają wiedzy jakie podjąć działania, by dziecko poczuło się swobodnie w ich towarzystwie. W artykule zostaną szeroko omówione Reaktywne Zaburzenia Więzi, przyczyny ich powstawania, kryteria diagnostyczne oraz towarzyszące temu zaburzeniu symptomy.

Refine search results

Realizacja Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w zakresie dostosowania placówek opiekuńczo‑wychowawczych do nowych standardów

Współpraca placówek opiekuńczo-wychowawczych z instytucjami edukacyjnymi

Aktywizacja zawodowa jako ważny element w procesie usamodzielnienia wychowanków

Przygotowanie do samodzielności życiowej usamodzielnianych wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych

Aspekty pieczy zastępczej na przykładzie PCPR w Płocku

Losy życiowe małoletnich matek, byłych wychowanek placówek opiekuńczo-wychowawczych. Perspektywa biograficzna

Arteterapia i edukacja twórcza w praktyce wychowawczej placówki socjalizacyjnej

Koncepcja pedagogiczna Wiosek Dziecięcych SOS w ujęciu Hermanna Gmeinera i jej współczesne zastosowanie w Polsce

Samotność czynnikiem ryzyka zachowań agresywnych wśród wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych

Reaktywne zaburzenia więzi (RAD) u dzieci przebywających w placówkach opiekuńczo-wychowawczych