Search results

1

Czy tylko powierzchowny tokenizm? Sytuacja ludności rdzennej w Kanadzie po wyborach parlamentarnych w Kanadzie w 2015 roku

100%

Czech-Włodarczyk C.

Forum Oświatowe

|

2018

|

vol. 30

|

issue 1(59)

137-150

PL

Już pierwsze decyzje nowo wybranego premiera Justina Trudeau dotyczące składu jego gabinetu odzwierciedlały to, w jaki sposób zamierza on prowadzić swoją politykę względem mniejszości zamieszkujących teren Kanady. Znaleźli się w nim emigranci w pierwszym pokoleniu, sikhowie w turbanach, przedstawiciele Pierwszych Narodów Kanady, niepełnosprawni. Zachowano też w nim idealny parytet płci. Oczywiście, można krytykować takie działania jako powierzchowny tokenizm, który nie rozwiązuje problemów, a jest jedynie praktyką symbolicznych starań na rzecz włączania przedstawicieli grup zdominowanych w struktury instytucjonalne by wytworzyć wrażenie otwartości i tolerancji. Jednak jak można przypuszczać zmiany proponowane przez rząd Trudeau to realna zmiana ideologiczna, ponieważ na samą edukację rdzennej ludności Kanady, która do lat 90 XX wieku uczyła się w systemie IRS (szkół rezydencjalnych), przeznaczono w budżecie na rok 2016 ponad siedem miliardów dolarów.

2

Funkcjonowanie placówek edukacyjnych w kontekście niwelowania dysproporcji rozwojowych

80%

Skubiak B.

Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze

|

2017

|

issue 6

160-165; 167-172

PL

W Polsce powiększa się przepaść między regionami, na niekorzyść najbiedniejszych, czego wynikiem jest także narastanie nierówności dochodowyh w społeczeństwie. Co więcej, istniejące nierówności dochodowe mogą również ograniczyć perspektywy dochodów przyszłych pokoleń. W artykule omówiono style zarządzania placówką edukacyjną w kontekście możliwości rozwijania umiejętności kluczowych pożądanych na współczesnym rynku pracy i dla przyszłości, które przyczynić się mogą do niwelowania dysproporcji rozwojowych. Hipoteza badawcza: zmiana sposobu zarządzania placówką edukacyjną może stanowić skuteczne narzędzie rozwijania umiejętności kluczowych pożądanych na współczesnym rynku pracy i dla przyszłości. Metody: obejmują zarówno dane pierwotne, jak i wtórne, w tym: studia literaturowe dotyczące opracowań zwartych, a także czasopism i innych publikacji, analizy statystyczne, wnioskowanie, synteza dla całościowego opracowania. Problem rozwijania u dzieci i młodzieży pożądanych przez pracodawców umiejętności jest trudnym zagadnieniem, które wymaga szerokiej gamy rozwiązań. Nie mniej w świecie rosnących nierówności dochodowych, koncentracja na kapitale własnym edukacji, może stanowić skuteczne podejście do rozwiązania tego problemu w dłuższym horyzoncie czasowym.

EN

There is a growing gap among the regions in Poland to the disadvantage of the poorest, leading to the growth of earning income inequalities in the society. Furthermore, the existing income inequalities can also limit the income prospects for future generations. In the article, the author attempts to create a model for management of an educational institution that responds to contemporary development challenges. Research hypothesis: the change in management of an educational institution is an effective tool to minimize development disproportions. Methods: include both primary and secondary data as well as literature studies on compact studies, as well as journals and other publications, statistical analysis, reasoning, synthesis for the overall study. The implications for educational policy are clear. An educational policy focused on its own capital can be a very effective tool for increasing earnings mobility between generations and reducing income inequalities in time and therefore can be as an effective tool for growth. The problem of eliminating development disparities and income inequalities is a difficult issue that requires a wide range of solutions. Nonetheless, in the world of growing inequalities, the concentration on own educational capital can be as an effective approach to solve this problem in the long term.

3

Rozwój zasobów kapitału ludzkiego szansą dla polskich regionów

80%

Łuszczyk M.

Barometr Regionalny. Analizy i prognozy

|

2014

|

issue 2(36)

49-53

PL

Spowolnienie gospodarcze, którego jesteśmy świadkami, skłania do poszukiwania nowych czynników wzrostu, wśród których na szczególną uwagę zasługuje kapitał intelektualny. Szerokie wykorzystanie zasobów kapitału intelektualnego w procesie tworzenia dochodu pozwala uzupełnić niedobory kapitału pochodzenia antropogenicznego i coraz bardziej ograniczone zasoby naturalne. Zdaniem autora szansą na pobudzenie rozwoju społeczno-gospodarczego polskich regionów są przemyślane inwestycje mające na celu powiększenie zasobów kapitału intelektualnego. Skutecznym sposobem realizacji tego zadania może być wspieranie nauki i szkolnictwa wyższego w regionie. Aby jednak podjęte działania w zakresie edukacji były skuteczne i trwałe niezbędne jest ich uzupełnienie. Mogą to być programy wspierające rodziny, ale takie, które oferują wymierne korzyści również rodzicom z dwójką dzieci. Aktywność samorządów w zakresie rozwoju edukacji i polityki społecznej powinna przynieść dodatkowe korzyści w postaci efektów synergicznych.

EN

Economic slowing down, of which we are witnesses, is inducing the intellectual capital for seeking new growth factors, amongst which it deserves the particular attention. The wide usage of the intellectual capital in the creation process of the income allows to fill up deficiencies of the anthropogenic capital and natural resources more and more limited. According to the author, well-planned investments being aimed at increasing of the intellectual capital are a chance of stimulating the social-economic development of Polish regions. The promotion of science and higher education can be an effective means of implementation of this task in the region. So that taken action in the education is effective and long-lasting supplementing them is essential. These can be programs supporting families, but also directing notable benefits to parents with two children. The activity of self-government bodies in the development of the education and the social policy should bring additional benefits in the form of synergistic effects.

4

Determinanty polityki edukacyjnej szkół wyższych. Przykład szkół wyższych regionu łódzkiego

80%

Rzeńca A.

Barometr Regionalny. Analizy i prognozy

|

2014

|

issue 2(36)

125-132

PL

Tradycyjna misja szkoły wyższej zawiera dwa elementy: prowadzenie badań naukowych oraz nauczanie odwołujące się do najnowszych treści poznawczych. Trzecim, nowym, elementem misji jest bezpośrednia służebność publiczna. W ostatnich latach podkreślana jest rola szkół wyższych w kształtowaniu rzeczywistości społeczno-gospodarczej, gdzie wyzwaniem staje się aktywne współuczestnictwo w procesie rozwoju regionu i kraju. Przedmiotem artykułu jest identyfikacja głównych determinant polityki edukacyjnej szkół wyższych. Rozważania teoretyczne stanowią punkt wyjścia do zaprezentowania wyników badań realizowanych w ramach projektu „Polityka i narzędzia kreowania kapitału ludzkiego w regionie” w szkołach wyższych regionu łódzkiego. Rynek usług edukacyjnych dynamicznie się zmienia, a ostatnie 20 lat za sprawą nakładających się uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych spowodowały rewolucyjne zmiany również w szkołach wyższych regionu łódzkiego. Zmienia się profil kształcenia również poprzez wsparcie z zewnętrze kształcenia na kierunkach z grupy Nauka i Technika oraz współpracę z podmiotami z otoczenia.

EN

A traditional mission of a higher education school consists of two elements: carrying out academic research and teaching which refers to the latest cognitive contents. The third new element of the mission is a direct public easement. In the recent years, the role of higher education institutions, in shaping the social-economic reality where an active participation in the process of region and country development is a challenge, is emphasized. The subject of the article is identification of the main determinants of higher education policy. Theoretical discussions are a point of departure for the presentation of the outcomes of research carried out in the scope of the project “Policy and tools for creating human resources in the region” in higher education institutions of Lodz region. The market of educational services is changing dynamically, the last 20 years, because of the overlapping external and internal conditions, caused revolutionary changes also in the higher education schools in the region of Lodz. The educational profile has been changing also due to the external support of the education in the faculties of Science and Technology and cooperation between the related subjects.

5

Szkolnictwo wyższe w krajach Unii Europejskiej w warunkach kryzysu finansowego

80%

Grabińska B.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 2

|

issue 3

99-109

PL

Celem artykułu jest przestawienie, jaki wpływ miał globalny kryzys finansowy na finansowanie szkół wyższych ze źródeł publicznych oraz jak zmiany te wpływają na funkcjonowanie uczelni na poziomie instytucjonalnym, prowadzenie przez państwo polityki edukacyjnej, a także na studentów.

6

Ewaluacja edukacyjna w obliczu pytań o teraźniejszość i zmianę. Szkic do portretu szans niewykorzystanych

80%

Mizerek H. K.

Forum Oświatowe

|

2018

|

vol. 30

|

issue 1(59)

73-88

PL

Pytając o teraźniejszość i zmianę trudno jest pomijać dane dostarczane przez badania ewaluacyjne. Ewaluacja, której powołaniem jest badanie wartości działania sprzyja podejmowaniu przemyślanych decyzji – takich, o których można powiedzieć, że są mądre. Niestety w praktyce rzadko mamy do czynienia z pełnym wykorzystywaniem możliwości ewaluacji. Celem tego artykułu jest: (a) analiza przyczyn, które powodują, że tak rzadko wykorzystuje się ewaluację w procesie zmiany społecznej, (b) identyfikacja obszarów współczesnej edukacji, w których ewaluację wykorzystuje się w sposób niewystarczający, (c) wskazanie na pomijane, wypierane oraz ignorowane przez ideologię neoliberalną nurty, podejścia oraz teorie ewaluacji.

7

„Pójdźcie i żyjcie dla naszych dzieci”. O długiej drodze uznania rangi przedszkoli w Niemczech

80%

Nowosad I.

|

2022

|

vol. XXVII

|

issue (2/2022)

131-143

PL

Wprowadzenie. Artykuł zwraca uwagę na zmianę podejścia w Niemczech nie tylko do organizacji i funkcjonowania placówek przedszkolnych, lecz także do polityki państwa wyraźnie eksponującej rangę okresu wczesnego dzieciństwa. Cel. Analiza uwarunkowań, które przyczyniły się do nadania przedszkolom istotnego znaczenia w rozwoju nie tylko dziecka, lecz także społeczeństwa oraz do zmiany polityki państwa. Materiały i metody. Artykuł ma charakter przeglądowy; opracowany został na podstawie analizy źródeł pierwotnych i wtórnych. Wnioski. Przedszkola jako placówki wczesnej opieki i edukacji zostały wydobyte z cienia, a ich znaczenie zauważone przez polityków. Uznano je za tak samo ważny, jak szkoły, obszar opłacalnych inwestycji politycznych. Zaistniałą w Niemczech zmianę podejścia ukazano na tle szerokiego kontekstu uwarunkowań.

8

Struktura społeczno-przestrzenna, lokalna polityka edukacyjna a zróżnicowanie wyników egzaminacyjnych gimnazjów w dużym polskim mieście. Przykład Poznania

70%

Bajerski A.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

|

2016

|

issue 34

119-130

PL

Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy występujące w Poznaniu oraz w innych dużych miastach Polski znaczne zróżnicowanie wyników egzaminacyjnych uczniów poszczególnych gimnazjów jest pochodną przede wszystkim zróżnicowania społeczno-przestrzennego miasta, czy też raczej efektem lokalnej polityki edukacyjnej, zwłaszcza z nierestrykcyjnego stosowania zasady rejonizacji kształcenia przez władze lokalne. W artykule przedstawiono rezultaty badań ilościowych dotyczących uwarunkowań zróżnicowania wyników egzaminu gimnazjalnego w Poznaniu. Uzyskane wyniki wykorzystano jako przyczynek do dyskusji nad znaczeniem nierówności społecznych we współczesnej lokalnej polityce edukacyjnej dużego miasta.

9

Polityka edukacyjna prowadzona przez UNESCO jako globalne dobro publiczne

70%

Kędzierski M.

Horyzonty Polityki

|

2017

|

vol. 8

|

issue 24

53-78

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest ocena działalności Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) jako organizacji międzynarodowej kreującej globalną politykę edukacyjną. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ten wykorzystuje koncepcję globalnych dóbr publicznych w celu weryfikacji, w jakim aspekcie polityka edukacyjna może stanowić dobro publiczne w skali międzynarodowej. Autor posługuje się przeglądem literatury oraz analizą danych statystycznych w zakresie rekonstrukcji zmian zachodzących współcześnie w edukacji oraz studium przypadku w zakresie opisu globalnej polityki edukacyjnej prowadzonej przez UNESCO. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z czterech części. We wstępie przedstawiony został opis procesów takich jak komodyfikacja, prywatyzacja, globalizacja i cyfryzacja oraz ich wpływ na zmiany zachodzące we współczesnej edukacji. W pierwszej części artykułu opisano proces wyłaniania się globalnego rynku „usług edukacyjnych”. W drugiej wskazano niesprawności tego rynku, które wymagają odpowiedzi na poziomie globalnym. W trzeciej części przedstawiono studium przypadku, w którym przeanalizowano dotychczasowe działania z zakresu edukacji prowadzone przez UNESCO oraz przeprowadzono krytykę współczesnego klasyfikowania edukacji jako dobra publicznego. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że: 1) na skutek procesu komodyfikacji co najmniej od lat 90. XX w. mamy do czynienia z globalnym rynkiem „usług edukacyjnych”, który wraz z liberalizacją handlu w ramach GATS rozszerza się na coraz niższe poziomy kształcenia; 2) prywatyzacja edukacji prowadzi do problemów zarówno z dostępnością do edukacji, jak i jej jakością, co wymaga globalnych odpowiedzi; 3) dotychczasowe działania UNESCO, mające w zamyśle przeciwdziałać zdiagnozowanym niesprawnościom rynku, odznaczały się umiarkowaną skutecznością; 4) edukację należy uznać raczej za globalne dobro wspólne niż dobro publiczne, w przeciwieństwie do globalnej polityki edukacyjnej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Działania podejmowane przez UNESCO wobec trzech podstawowych wyzwań – poprawy jakości kształcenia, międzynarodowej uznawalności kwalifikacji zawodowych oraz stworzenia zaplecza analitycznego do projektowania globalnej polityki edukacyjnej opartej na dowodach ‒ są skuteczne z wyjątkiem pierwszego, choć najważniejszego z wyzwań, gdzie lepsze rezultaty mogą odnieść standardy wdrażane przez globalne organizacje normalizacyjne (np. ISO). UNESCO powinno z kolei zintensyfikować swoje działania w zakresie regulacji międzynarodowych rankingów instytucji edukacyjnych – mogą one bowiem wprowadzać w błąd kandydatów oraz mieć szkodliwy wpływ na proces tworzenia polityki edukacyjnej, zwłaszcza w państwach rozwijających się i mniej zamożnych państwach rozwiniętych.

10

The main responses of national teacher education systems to European challenges

61%

POSTRYGACH N.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2012

|

vol. 3

|

issue 2

149-155

EN

The article presents main challenges ahead of education policy in Ukraine and the necessary changes, which will allow education of teachers able to assist students in gaining competences that will enable them to cope efficiently in evolving society and constantly changing labour market

PL

W artykule przedstawiono główne wyzwania stojące przed polityką oświatową Ukrainy i konieczne zmiany, które pozwolą na kształcenie nauczycieli mogących pomóc uczniom w zdobyciu kompetencji pozwalających na sprawne działanie w ewoulującym społeczeństwie i stale zmieniającym się rynku pracy

11

Polityka edukacyjna wobec kształcenia filozoficznego w polskiej szkole

61%

Woźniczka M.

Podstawy Edukacji

|

2018

|

vol. 11

13-34

EN

Philosophy educationalists more and more often reflect on the problem of possible introduction of common philosophical education. So far, they have considered the basic difficulties to be related to content. After a highly unfavorable period in history (of the Second World War and ideological constraints of 1945–1989, which adds up to exactly half of a century: 1939–1989), it seemed that the fundamental task was to reconstruct theoretical foundations and create conventions for common philosophical education. A half-century break in the teaching of a subject is long enough to assume that basically everything has changed in this area (social reception of philosophy as a teaching subject, the concept of philosophical education and its content, basic methodology of teaching this subject in schools). That is why many attempts have been made to regenerate and adapt philosophical education in Polish schools to contemporary cultural and educational conditions. However, it appears that the basic difficulties are not the content-related ones. Apart from content-related factors, also social, cultural (worldview-related) and political ones are crucial. The question is whether philosophy educationalists, while trying to introduce the program of “philosophication” of the Polish education system, have to confront its political conditioning. Is philosophy (as it was in the inglorious Marxism) still a tool of ideological authorities? Why is it excluded from the education system? What is the role of belief in certain conspiracy theories (that philosophy teaches us to think and no authority needs a thinking society) in creating the image of philosophy in education? To what extent contemporary philosophy education is political?

PL

W refleksji dydaktyków filozofii coraz częściej podejmowany jest problem możliwości wprowadzenia powszechnego kształcenia filozoficznego. Jak dotychczas, dydaktykom filozofii wydawało się, że podstawowe trudności mają charakter merytoryczny. Po historycznie wysoce nieprzyjaznym okresie (II wojny światowej oraz zniewolenia ideologicznego lat 1945–1989; łącznie dokładnie pół wieku – 1939–1989) odbudowanie podstaw teoretycznych i stworzenie konwencji powszechnego kształcenia filozoficznego wydawało się zadaniem elementarnym. Pół wieku przerwy w dydaktyce przedmiotu to dostatecznie dużo, by można było stwierdzić, że w zasadzie wszystko uległo zmianie (recepcja społeczna filozofii jako przedmiotu nauczania, koncepcja i treści kształcenia filozoficznego, podstawowa dla szkoły metodyka nauczania przedmiotu). To dlatego pojawiły się dość liczne próby zarazem regeneracji, jak i adaptacji kształcenia filozoficznego w polskiej szkole do współczesnych uwarunkowań kulturowych i edukacyjnych. Jednak to nie trudności merytoryczne mają charakter podstawowy. Okazuje się, że obok czynników merytorycznych istotną rolę odgrywają czynniki społeczne, kulturowe (światopoglądowe) i wreszcie polityczne. Czy dydaktycy filozofii, starając się wprowadzać program „ufilozoficznienia” polskiej edukacji, muszą zmierzyć się z jej uwarunkowaniami politycznymi? Czy filozofia (wzorem choćby niechlubnego marksizmu) nadal jest „orężem władzy ideologicznej”? Dlaczego jest wykluczana z edukacji? Jaka jest rola wiary w teorie spiskowe („filozofia uczy myśleć, a żadna władza takiego społeczeństwa nie potrzebuje”) w kreowaniu wizerunku edukacyjnego filozofii? Do jakiego stopnia współczesne nauczanie filozofii ma charakter polityczny?

12

Od walki o przetrwanie do edukacji światowej klasy – kluczowe programy w polityce edukacyjnej Singapuru

61%

Nowosad I.

Edukacja Międzykulturowa

|

2022

|

vol. 17

|

issue 2

43-54

PL

Artykuł zwraca uwagę na historyczne i polityczno-prawne aspekty zmian wprowadzanych w systemie edukacji Singapuru. Reformy edukacyjne w tym kraju doprowadziły do ukształtowania wysoce efektywnego systemu edukacji światowej klasy. Celem artykułu jest wskazanie kluczowych programów polityki edukacyjnej rządu, które przyczyniły się do przejścia kraju z poziomu trzeciego świata na lidera przez pryzmat edukacyjnej zmiany. Artykuł ma charakter przeglądowy, deskryptywny i w perspektywie temporalnej zwraca uwagę na główne zmiany w organizacji i funkcjonowaniu systemu edukacji. Wyodrębniono pięć faz polityki edukacyjnej, eksponując specyficzne cechy każdej. Ocena efektywności strategii przyjętej przez Singapur została dokonana w kontekście kultury politycznej Singapuru.

EN

The article draws attention to historical, political and legal aspects of the changes introduced in the Singapore education system. Educational reforms in this country have led to the formation of a highly effective system, i.e. world-class education. The aim of the article is to indicate some key programs of the government’s educational policy that have contributed to the country’s transition from the third world level to a leader of the first-world level. The article is a descriptive overview set in a temporal perspective. As such, it highlights the main changes in the organization and the functioning of the education system. Its five phases have been isolated and their specific features have been described. The effectiveness of the strategy adopted by Singapore has been assessed in the context of its political culture.

13

Integracja polityki społecznej i oświatowej na rzecz edukacji cyfrowej młodego pokolenia

51%

Ziębakowska-Cecot K.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2019

|

issue 1

EN

Each year society faces more and more challenges concerned with the cyberspace, especially when it comes to the youth and the content they encounter online. The main interest is to raise digital competences but also pay attention to risk factors including behavioural addictions (phonophobia, nomophobia), and pathological patterns. Therefore, Polish social and educational policy-makers are highly recommended to join their efforts and deliver a common programme supporting the youth and their families in raising e-literacy.

14

„System edukacji” jako pomnik funkcjonalizmu w dyskursie oświatowym

51%

Uryga D.

Forum Oświatowe

|

2014

|

vol. 26

|

issue 2(52)

69-81

EN

The theme of the article is the concept of the educational system-its origin and relationship with a specific strand of scientific thought, which is functionalism. “The education system,” the key term for education in Poland, is saturated with content that less and less corresponds to the needs and expectations of society. The author carries out an analysis of the content, referring to some currents of pedagogical thought and pointing at the traps in the educational discourse, dangerous to its thoughtless participants.

PL

Tematem artykułu jest pojęcie systemu edukacji – jego pochodzenie i związki z konkretnym nurtem myśli naukowej, jakim jest funkcjonalizm. „System edukacji”, ten kluczowy dla oświaty w Polsce termin, jest nasycony treściami, które coraz słabiej korespondują z potrzebami i oczekiwaniami społecznymi. Autorka przeprowadza ogólną analizę tych treści, odwołując się do wybranych nurtów myśli pedagogicznej i wskazując na pułapki, które czyhają w dyskursie edukacyjnym na bezrefleksyjnych uczestników.

15

Rafael de Labra y la política educativa de la Restauración

51%

Peláez Berbell J. J.

Przegląd Europejski

|

2017

|

issue 3(45)

138-155

EN

This article contrasts two viewpoints about education during the Spanish Bourbon Restoration: on the one hand, the official one of the Government, and on the other hand, that of the Institución Libre de Enseñanza (Free Educational Institution), especially regarding the pedagogical ideas of one of its members, Rafael de Labra (1840–1918). After a brief overview through the educational landscape in Spain during 19th century, it is mentioned the Public Instruction Act of 1857. Next the main features of the educational system of the Restoration are summarised and it is also taken into account the alternative offered by the Institución. As to Labra’s insight on education, three main ideas are underlined: that education must be a main political issue; that academic freedom must be warranted; and that primary education must be the keystone of any educational system, due to its importance in forming the ethical and moral character of the person.

PL

Niniejszy artykuł porównuje dwa poglądy na temat edukacji w okresie restauracji Burbonów w Hiszpanii: oficjalnego stanowiska rządu oraz punktu widzenia Institución Libre de Enseñanza (Wolnego Instytutu Naukowego), w szczególności idei pedagogicznych jednego z jego członków, Rafaela de Labry (1840–1918). Po krótkim omówieniu sytuacji edukacji w Hiszpanii w XIX wieku artykuł opisuje ustawę o nauczaniu publicznym z 1857 r. Następnie przedstawione zostają główne cechy systemu edukacji epoki restauracji oraz alternatywa dla nich, którą promował Institución. Podkreślone zostają trzy główne idee Labry: że edukacja jest kwestią polityczną; że wolność akademicka musi być gwarantowana; oraz że edukacja podstawowa musi być zwornikiem każdego systemu edukacji jako kluczowa dla kształtowania postaw etycznych i moralnych.

16

„Przeciw szkolnemu etatyzmowi”. Ocena ingerencji państwa w edukację (w okresie III Rzeczypospolitej) w polskiej publicystyce konserwatywnej

51%

Tokarz T.

Forum Oświatowe

|

2014

|

vol. 26

|

issue 2(52)

113-134

EN

The purpose of this article is to present the views of conservative opponents on state intervention in education. The author analyzed the opinions presented in the press and on websites. In the opinion of conservatives, compulsory education and centrally established and imposed programs and ideals violate the autonomy of the family – the basic educational community. They also indicated that education was used by rulers to manipulate society and to impose their own vision of the world. Conservatives are in favor of privatization of education, leading to its pluralism: the development of schools with different ideological character. This would enable parents to choose schools consistent with their outlook.

PL

Celem artykułu jest ukazanie poglądów przeciwników ingerencji państwa w szkolnictwo, wywodzących się ze środowisk konserwatywnych. Analizie poddano wypowiedzi przedstawiane w prasie i na witrynach internetowych. W przekonaniu konserwatystów przymus kształcenia oraz centralistycznie ustalane ideały wychowawcze i treści kształcenia naruszały autonomię podstawowej wspólnoty wychowawczej, jaką stanowiła rodzina. Wskazywano także, że szkolnictwo było wykorzystywane przez rządzących do manipulowania społeczeństwem, narzucania własnej – partyjnej wizji świata. Konserwatyści opowiadają się za prywatyzacją szkolnictwa, która doprowadziłaby do jego pluralizacji, rozwoju szkół o zróżnicowanym charakterze ideowym. Umożliwiałoby to rodzicom wybór szkoły zgodnej z ich światopoglądem.

17

Wprowadzenie. Dwa nurty polityki edukacyjnej?

51%

Białecki I.

Nauka i Szkolnictwo Wyższe

|

2010

|

issue 1-2(35-36)

117-124

EN

This text is a commentary to four papers included in this volume, i.e. Cristina Allemann- Ghionda^ paper on higher education reforms in Germany, Helena Anna Jędrzejczaka discussion on educating a new generation of humanities graduates, Anna Klimczak’s contribution on the ‘hidden university’ and the paper by Bartłomiej Błesznowski and Michał Bujalski on education policies in the post-modern society. The author analyses the influence exerted by the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) and the European Union on education policies developed in Poland and in other member States. One of the questions addressed is how the OECD framework, based on competence definition and measurement, impacts education policies. On the one hand, this framework assumes rationalisation of the the educational system (a higher efficiency of the education system in 'producing competencies and human capital’ becomes a policy goal), and, on the other hand, the concept of competence assumes that competences should enable self-fulfilment of individuals.

PL

Tekst jest komentarzem do czterech artykułów zamieszczonych w niniejszym numerze: Cristiny Allemann-Ghiondy o reformach szkolnictwa wyższego w Niemczech, Heleny Anny Jędrzejczak o kształceniu młodego pokolenia polskich humanistów, Anny Klimczak o „ukrytym uniwersytecie” oraz Bartłomieja Błesznowskiego i Michała Bujalskiego o polityce edukacyjnej w społeczeństwie nowoczesnym. Autor analizuje wpływ Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz Unii Europejskiej na politykę edukacyjną tworzoną w Polsce, a także w innych państwach członkowskich (m.in. w jakim stopniu schemat wypracowany w OECD, oparty na definiowaniu i pomiarze kompetencji, wpływa na politykę edukacyjną). Schemat ów z jednej strony zakłada racjonalizację systemu kształcenia (celem polityki staje się lepsza wydajność systemu kształcenia w „produkcji kompetencji i kapitału ludzkiego”), z drugiej - koncepcja kompetencji przyjmuje, że powinny one umożliwić samorealizację jednostki.

18

Polityka edukacyjna Turcji wobec mniejszości religijnych i językowych

51%

Rabczuk W.

Edukacja Międzykulturowa

|

2017

|

vol. 7

|

issue 2

98-110

EN

According to the author, in Turkey, the assimilation, ultranationalist educational policy against religious and ethnic minorities is determined by a number of factors: the restrictive interpretation by Turkish authorities of the provisions of the Treaty of Lausanne, i.e. only some citizens of Turkey belonging to non-Muslim minorities fall within the scope of the term “minority”; a peculiar understanding of the principle of secular state imposing a duty on schools to conduct lessons of “religious culture and ethics”, which in practice boils down to the teachings of Sunni Islam. What raises an objection of the religious community of Alawites is the constitutional principle that no language other than Turkish shall be taught as the mother tongue to Turkish citizens at any institution of training or education. The effect is that only the so-called “minorities recognized” by the Treaty of Lausanne have the right to establish private schools educating in the native language, while the Muslim minority has only the right to organize at weekends and during school holidays lessons “of different languages and dialects used by Turkish citizens in their family life.” Thus, the Kurds, who represent around 15% of Turkey’s population, are unable to cultivate their language. The author cites examples of positive changes of Turkish authorities in relation to linguistic and religious minorities, seeing their source in Turkey’s aspirations to the EU membership and in the recent tendency to the appreciation of multi-ethnicity and multiculturalism of the Ottoman Empire.Keywords: religious and linguistic minorities, diversity, Treaty of Lausanne, educational policy, assimilationTranslated by Wiktor Rabczuk

PL

Autor wskazuje, że w Turcji asymilacyjną, ultranacjonalistyczną politykę edukacyjną wobec mniejszości religijnych i etnicznych determinuje szereg czynników, m.in.: restrykcyjne interpretowanie przez Turcję postanowień Traktatu z Lozanny z 1923 roku, tj. uznanie wyłącznie za mniejszości religijne wspólnot należących do Kościoła obrządku greckiego i ormiańskiego oraz Żydów, z wyłączeniem jakichkolwiek muzułmańskich mniejszości religijnych; specyficznie rozumiana zasada laickości państwa, nakładająca na szkoły obowiązek prowadzenia lekcji „kultury religijnej i etyki”, które w praktyce sprowadzają się do nauki islamu obrządku sunnickiego i budzą protest alawitów; konstytucyjna zasada, zgodnie z którą w placówkach kształcenia i nauczania obywatele tureccy mogą być nauczani jedynie języka tureckiego jako języka ojczystego, skutkiem czego tylko tzw. mniejszości uznane w Traktacie z Lozanny mają prawo zakładania szkół prywatnych z ojczystym językiem nauczania, podczas gdy mniejszości językowe muzułmańskie mają tylko prawo organizowania w weekendy i w czasie wakacji lekcji „różnych języków i dialektów używanych przez obywateli tureckich w życiu rodzinnym”. Tak więc, np. Kurdowie stanowiący około 15% ludności Turcji nie mają możliwości kultywowania swojego języka. Autor wymienia przykłady pozytywnych zmian władz tureckich w stosunku do mniejszości językowych i religijnych, upatrując ich źródeł w dążeniu Turcji do członkostwa w Unii Europejskiej oraz w tendencji Turcji do doceniania wieloetniczności i wielokulturowości imperium osmańskiego.

19

Educationalisation and its implications for contemporary society

51%

Mikiewicz P.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2020

|

vol. 21

9-19

EN

This text presents a few reflections on the processes formatting contemporary conditions for the functioning of individuals in Western society. It proposes a general presentation of the socio‑cultural syndrome of educationalisation. Learning (education) becomes a tool, a task, an effect (in the form of an attitude of readiness for the constant development of skills), which defines the logic of action of contemporary people. This text should be seen as a contribution to a broader analysis of social processes related to the growing importance of educational institutions in the contemporary world. The first part presents the main features of the syndrome of educationalisation as a process resulting from the expansion of formal education institutions. The author points out here the importance of school education in changing the way of peoples’ ways of thinking over the decades and in locating the value of education at the centre of Western culture. The second part of the text presents the influence of education on various spheres of functioning of individuals. The author shows how educational logic begins to regulate the activities of individuals in fields so far not associated with education.

PL

Tekst ten przedstawia kilka refleksji na temat procesów kształtujących współczesne warunki funkcjonowania jednostek w społeczeństwie zachodnim. Proponuje on ogólną prezentację społeczno-kulturowego syndromu edukacjonalizacji. Uczenie się (edukacja) staje się narzędziem, zadaniem, efektem (w postaci postawy gotowości do ciągłego rozwoju umiejętności), który określa logikę działania współczesnego człowieka. Tekst ten stanowi wkład w szerszą analizę procesów społecznych związanych z rosnącym znaczeniem instytucji edukacyjnych we współczesnym świecie. W pierwszej części przedstawiono główne cechy syndromu edukacjonalizacji. Autor wskazuje tutaj na znaczenie edukacji szkolnej w zmianie sposobu myślenia ludzi na przestrzeni dziesięcioleci oraz w umiejscowieniu wartości edukacji w centrum kultury zachodniej. W drugiej części tekstu przedstawiono wpływ edukacji na różne sfery funkcjonowania jednostek. Autor pokazuje, jak logika edukacyjna zaczyna regulować działalność jednostek w dziedzinach dotychczas niezwiązanych z edukacją.

20

Edukacja dwujęzyczna i jej zastosowanie w polityce oświatowej - wybrane konteksty teoretyczne

51%

Gmerek T.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2021

|

vol. 13

|

issue 4

235-251

EN

The article deals with the issue of the relation between education, educational policy and the processes of the development of ethnic identity. Particular emphasis was placed on reconstructing educational practices and the language policy that is implemented toward minorities in the contexts of bilingual edu-cation. An attempt was made at examining the relationship between language policy, schooling, and development of ethnic identity of ethnic and cultural minorities, especially processes of assimilation and revitalization of languages.

PL

Artykuł stanowi analizę wybranych koncepcji teoretycznych i rozwiązań praktycznych funkcjonowania edukacji dwujęzycznej. Pojęcie dwujęzyczności analizowane jest z perspektywy odmienności zastosowań edukacji bilingwalnej. Głównym punktem odniesienia są rozważania odnoszące się do polityki oświatowej państw względem mniejszości etnicznych i kulturowych - z perspektywy asymilacji i rewitalizacji ich języków.

Refine search results

Czy tylko powierzchowny tokenizm? Sytuacja ludności rdzennej w Kanadzie po wyborach parlamentarnych w Kanadzie w 2015 roku

Funkcjonowanie placówek edukacyjnych w kontekście niwelowania dysproporcji rozwojowych

Rozwój zasobów kapitału ludzkiego szansą dla polskich regionów

Determinanty polityki edukacyjnej szkół wyższych. Przykład szkół wyższych regionu łódzkiego

Szkolnictwo wyższe w krajach Unii Europejskiej w warunkach kryzysu finansowego

Ewaluacja edukacyjna w obliczu pytań o teraźniejszość i zmianę. Szkic do portretu szans niewykorzystanych

„Pójdźcie i żyjcie dla naszych dzieci”. O długiej drodze uznania rangi przedszkoli w Niemczech

Struktura społeczno-przestrzenna, lokalna polityka edukacyjna a zróżnicowanie wyników egzaminacyjnych gimnazjów w dużym polskim mieście. Przykład Poznania

Polityka edukacyjna prowadzona przez UNESCO jako globalne dobro publiczne

The main responses of national teacher education systems to European challenges

Polityka edukacyjna wobec kształcenia filozoficznego w polskiej szkole

Od walki o przetrwanie do edukacji światowej klasy – kluczowe programy w polityce edukacyjnej Singapuru

Integracja polityki społecznej i oświatowej na rzecz edukacji cyfrowej młodego pokolenia

„System edukacji” jako pomnik funkcjonalizmu w dyskursie oświatowym

Rafael de Labra y la política educativa de la Restauración

„Przeciw szkolnemu etatyzmowi”. Ocena ingerencji państwa w edukację (w okresie III Rzeczypospolitej) w polskiej publicystyce konserwatywnej

Wprowadzenie. Dwa nurty polityki edukacyjnej?

Polityka edukacyjna Turcji wobec mniejszości religijnych i językowych

Educationalisation and its implications for contemporary society

Edukacja dwujęzyczna i jej zastosowanie w polityce oświatowej - wybrane konteksty teoretyczne