Search results

1

Kozlovskii’s secretive Catholicism

100%

Drozdek A.

Studia Gdańskie

|

2011

|

issue 29

229-238

EN

Kozlovski was one of the most widely known Russian diplomats of the nineteenth century. He converted to Catholicism at some unspecified time. He kept his religious convictions private and very little expression of his theological views can be found in his writings. He made in them some terse theological remarks and he was apparently interested in the political and social, rather than spiritual, aspects of Catholicism. Like Chaadaev and Gagarin, he spoke about conversion of Russia to Catholicism as a way from its spiritual, social, and economic backwardness, but he saw such a prospect as hopeless.

PL

Piotr Kozłowski był jednym z najbardziej znanych rosyjskich dyplomatów XIX w. Przyjął on katolicyzm, aczkolwiek nie wiadomo dokładnie kiedy, nie ujawniał się bowiem zbytnio ze swymi religijnymi przekonaniami. W pozostawionych przez niego pismach niewiele można znaleźć wypowiedzi natury teologicznej. Wypowiedzi te są bardzo zwięzłe i wydaje się, że był głównie zainteresowany politycznym i społecznym raczej niż teologicznym aspektem katolicyzmu. Podobnie jak Czaadajew i Gagarin, wypowiadał się w kwestii nawrócenia Rosji na katolicyzm – jako o sposobie wyprowadzenia kraju z duchowego, społecznego i ekonomicznego zacofania. Nie sądził jednak, by oczekiwanie to było realistyczne.

2

Patriarcha Cyryl: kontynuator dzieła metropolity Nikodema czy kreator własnej strategii kościelnej?

84%

Kałużny T.

Studia Oecumenica

|

2022

|

vol. 22

103-121

EN

The aim of the present article is an attempt at presenting the influence of the heritage of Metropolitan of Leningrad Nikodim (Rotov) on the activity of Kiryll I, Patriarch of Moscow and All Russia. The topic has been discussed in three parts. At first, the author briefly presented the life and work of the Metropolitan of Leningrad. Next, he discussed selected aspects of life and work of Patriarch Kiryll in juxtaposition with the work of Metropolitan Nikodim. Thus, the author paid special attention to the three following issues: their respective formations and Church careers, symphony of church and state as reflected in their respective policies, their contacts with the Vatican. The final part includes the outcome of the author’s reflection and his conclusions. Thus, the heritage of Metropolitan Nikodim, especially its aspect concerning cooperation of church and state, was an important source of inspiration for Patriarch Kiryll’s work in the Church. The present investigation made also clear significant differences in both hierarchs’ attitudes toward some issues, especially the dialogue with the Roman Catholic Church. This is why, eventually, Patriarch Kiryll cannot be considered a faithful follower of the Metropolitan of Leningrad.

PL

Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania wpływu dziedzictwa leningradzkiego metropolity Nikodema (Rotowa) na działalność patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla I. Temat został rozwinięty w trzech częściach. Na początku przedstawiono w dużym skrócie życie i dzieło leningradzkiego Metropolity. Następnie omówiono wybrane aspekty życia i działalności patriarchy Cyryla w relacji do dzieła metropolity Nikodema. W związku z tym zwrócono szczególną uwagę na trzy kwestie: formacja i kariera kościelna, symfonia Cerkwi i państwa, kontakty z Watykanem. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Ostatecznie stwierdzono, że spuścizna metropolity Nikodema, zwłaszcza zaś jej aspekt dotyczący współpracy między Cerkwią i państwem, była ważnym źródłem inspiracji dla kościelnej działalności patriarchy Cyryla. W toku badań uwidoczniono jednocześnie znaczące różnice w podejściu obu hierarchów do niektórych kwestii, w tym zwłaszcza do dialogu z Kościołem katolickim. Wszystko to sprawia, że patriarchy Cyryla nie można uznać jako wiernego kontynuatora dzieła leningradzkiego Metropolity.

3

A “God-Bearing Nation”: Religious Aspects of the Russian Concept of State Authority

84%

Składanowski M.

Collectanea Theologica

|

2023

|

vol. 93

|

issue 1

163-190

PL

W kontekście konfrontacji Rosji z Zachodem, zwłaszcza po wybuchu wojny przeciwko Ukrainie 24 lutego 2022 roku, można być zaskoczonym poparciem, jakim Władimir Putin cieszy się w społeczeństwie rosyjskim. Autor stawia tezę, że to zjawisko nie może być wyjaśnione wyłącznie czynnikami politycznymi. Artykuł ma na celu ukazanie ideologicznego znaczenia rosyjskiej (ruskiej) tradycji prawosławnej w procesie formowania i umacniania rosyjskiej koncepcji władzy państwowej. Po naszkicowaniu głównych problemów związanych z ideologiczną legitymizacją władzy w Rosji, przedstawione zostaną dwie religijnie zakorzenione koncepcje: Trzeci Rzym i „bogonośność”. Koncepcje te wyjaśniają również, dlaczego Rosyjska Cerkiew Prawosławna prawie jednoznacznie wsparła rosyjską agresję przeciwko Ukrainie.

EN

In the context of Russia’s confrontation with the West, especially after the beginning of the war against Ukraine on 24 February 2022, one can be surprised by the extent of support that President Putin enjoys in the Russian society. The author hypothesizes that this phenomenon cannot be explained with the help of political factors only. The article aims to demonstrate the ideological significance of Russian Orthodox tradition in the process of forming and reaffirming the Russian concept of state authority. After outlining the main issues related to the ideological legitimization of authority in Russia, two religiously rooted concepts are discussed: the “Third Rome” and “God-bearing.” These concepts also explain why the Russian Orthodox Church has almost unequivocally supported Russia’s military aggression against Ukraine.

4

Misja ewangelizacyjna w Rosyjskim Kościele Prawosławnym

84%

Górka L.

Roczniki Teologii Ekumenicznej

|

2012

|

vol. 4

5-30

EN

After the East-West Schism the Byzantine Church did not participate in the geographical spread of the Kingdom of Heaven. In the family of the autocephalous Orthodox Churches, the Orthodox Church in Russia was the only one which was engaged in the missionary work. This fact is the more worthy of notice, as the Russian Orthodox Church has been within jurisdiction of the Patriarch of Constantinople down the centuries. This article intend to describe the Russian-Orthodox mission to the pagan nations. First, it seems to be important for the missiology in particular, to present the way of the Russian Orthodoxy to the pagans. After the historical scrutiny it is not easy to state, whether the missionary work had been recognized by the Russian Church from the very beginning and interpreted according to the Christian meaning. It seems, according to the missiological methods, that the Russian mission to the pagans had more to do in transforming nominal Christians into real Christians.

5

Misja ewangelizacyjna w Rosyjskim Kościele Prawosławnym

67%

Górka L.

Roczniki Teologii Ekumenicznej

|

2012

|

vol. 4(59)

5-30

EN

After the East-West Schism the Byzantine Church did not participate in the geographical spread of the Kingdom of Heaven. In the family of the autocephalous Orthodox Churches, the Orthodox Church in Russia was the only one which was engaged in the missionary work. This fact is the more worthy of notice, as the Russian Orthodox Church has been within jurisdiction of the Patriarch of Constantinople down the centuries. This article intend to describe the Russian-Orthodox mission to the pagan nations. First, it seems to be important for the missiology in particular, to present the way of the Russian Orthodoxy to the pagans. After the historical scrutiny it is not easy to state, whether the missionary work had been recognized by the Russian Church from the very beginning and interpreted according to the Christian meaning. It seems, according to the missiological methods, that the Russian mission to the pagans had more to do in transforming nominal Christians into real Christians.

XX

Nach der endgültigen Spaltung hat die byzantinische Kirche nicht mehr zur geographischen Ausbreitung des Reiches Gottes beigetragen. Unter sämtlichen autokephalen Gliederungen der Ostkirche nimmt nur die russisch-orthodoxe Kirche eine Ausnahmestellung ein, da sie alein einen Beitrag zur Ausbreitung des christlichen Glaubens geleistet hat. Diese Tatsache verdient so mehr Beachtung, als die orthodoxe Kirche in Russland Jahrhunderte hindurch jurisdiktionell in Abhängigkeit vom byzantinischen Patriarchat stand und nur langsam zu einer selbständigen, nationalen Kirche geworden ist. Der vorliegender Artikel beschäftigt sich also nur mit der russisch-orthodoxen Mission unter den Heiden. Hier geht es an erster Stelle darum, der Missionswissenschaft den Weg, den das orthodoxe Christentum durch Zeit und Raum zu den Heiden genommen hat, aufzuzeigen. Nach dem, was die Tatsachen zeigen, scheint es wenig möglich einfach festzustellen, dass die russische Kirche von Anfang an die Missionsaufgabe nicht nur erkannt, sondern auch in einem christlichen Sinne aufgefasst hat, mit dem Ergebnis einer christlichen Durchdringung des gesamten eurasischen Raumes. Die meisten Missionsmethoden beweisen, dass der russischen Heidenmission noch viel zu tun geblieben wäre, um die Namenchristen zu wirklichen Tatchristen umzugestalten.

Refine search results

2 Roczniki Teologii Ekumenicznej

1 Collectanea Theologica

1 Studia Gdańskie

1 Studia Oecumenica

2 Górka L.

1 Drozdek A.

1 Kałużny T.

1 Składanowski M.

1 2023

1 2022

2 2012

1 2011

Kozlovskii’s secretive Catholicism

Patriarcha Cyryl: kontynuator dzieła metropolity Nikodema czy kreator własnej strategii kościelnej?

A “God-Bearing Nation”: Religious Aspects of the Russian Concept of State Authority

Misja ewangelizacyjna w Rosyjskim Kościele Prawosławnym

Misja ewangelizacyjna w Rosyjskim Kościele Prawosławnym