Search results

1

OBRAZY PRZYWÓDZTWA POLITYCZNEGO NA POZIOMIE REGIONALNYM

100%

Kotras M., Uniwersytet Łódzki; Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny; Instytut Socjologii

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2008

|

vol. 33

PL

Artykuł jest próbą diagnozy aktualnego charakteru przywództwa politycznego w województwie łódzkim. Jego celem jest opis motywacji i strategii dotyczących wykonywania swojego mandatu i działań podejmowanych przez radnych sejmiku województwa łódzkiego. Problem ten charakteryzowany jest na gruncie przemian dokonujących się we współczesnej Europie, z naciskiem na ich instytucjonalny wymiar w postaci ewolucji struktur Unii Europejskiej i unijnej polityki regionalnej. Zmienia się nie tylko postrzeganie regionów w Europie (stopniowy wzrost ich autonomii), ale też rola władz w regionie. Polega to na odchodzeniu od tradycyjnego modelu przywództwa (bossy) w kierunku New Public Management. W artykule odnoszę się do teoretycznego ujęcia przywództwa, które włącza do analizy przywództwa zmienne kontekstowe i sytuacyjne. Za ważne uważam również założenie, iż przywództwo ma charakter oddolny (jest nadawane, pochodzi od społeczności np. regionalnej, lokalnej) i jest konsekwencją akceptacji grupy w imieniu której jest sprawowane. Dlatego przywiązuje również wagę do widoczności (visibility) lidera i jego relacji z otoczeniem (wewnętrznym i zewnętrznym). Próba rekonstrukcji charakteru przywództwa jest moim zdaniem kluczowa dla ustalenie tego, czy istnieje spójna wizja rozwoju regionu wśród przywódców politycznych na szczeblu województwa. W artykule odnoszę się do badań, które przeprowadziłem wśród radnych sejmiku województwa łódzkiego II kadencji oraz wśród członków zarządu województwa łódzkiego. Kadencja ta rozpoczęła się 2002 roku i trwała 4 lata. Zastosowaną metodą był pogłębiony wywiad swobodny, koncentrujący się na zagadnieniach przywództwa, roli i cechach radnego oraz powiązań regionu i polityki regionalnej z zagadnieniami integracji europejskiej. Ogółem przeprowadziłem 14 wywiadów; było to 13 wywiadów z radnymi sejmiku wojewódzkiego oraz 1 wywiad z członkiem zarządu województwa, który nie był radnym sejmiku (został powołany na funkcję w zarządzie w wyniku głosowaniu). Radni, z którymi przeprowadziłem wywiady stanowili blisko 40% składu osobowego sejmiku II kadencji (w sejmiku zasiadało 36 radnych); reprezentowali oni wszystkie kluby będące w sejmiku. Ponadto do badania dobierałem osoby, które pełniły w sejmiku istotne funkcje, takie jak: zasiadanie w zarządzie województwa, przewodniczenie komisjom sejmiku, nadzorowanie jednostek pozostających pod nadzorem sejmiku (WFOŚ). Przeprowadzone wywiady nie upoważniają do stwierdzenia, że mamy do czynienia z silnym regionalnym przywództwem i przywódcami regionalnymi w samorządowych władzach województwa. Jest to konsekwencja m.in.: anonimowości regionalnych polityków, dwuwładzy w regionie, braku tożsamości regionalnej w województwie łódzkim i problemów związanych z decentralizacją. Proces budowy i kreacji przywództwa politycznego w regionie łódzkim jest wciąż w fazie tworzenia go.

2

Casus Silvio Berlusconiego – nowy typ przywództwa?

100%

Bokszczanin I.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2014

|

issue 10

97-124

PL

Od momentu ujawnienia się głębokiego kryzysu włoskich instytucji politycznych i rekonfiguracji systemu partyjnego w latach 90. włoska przestrzeń polityczna została zdominowana przez postać Silvio Berlusconiego. W artykule przyjęto założenie, że przywództwo S. Berlusconiego może być postrzegane jako naturalny produkt rozwojowy włoskiego populizmu i kultury antypolitycznej. Berlusconi uosabia „nową politykę”, którą charakteryzuje widoczna me-diatyzacja, personalizacja i prezydencjalizacja systemu instytucjonalnego. We współczesnych demokracjach budowa politycznego przywództwa opiera się na strategiach komunikacji z silnym wyeksponowaniem wizerunku i formy kosz-tem treści oraz osobowości kosztem ideologii. W sposób szczególny możemy obserwować tę tendencję, dokonując analizy przywództwa S. Berlusconiego. Artykuł ma na celu przedstawienie kluczowych cech tego przywództwa. Są w nim analizowane przesłanki pojawienia się na włoskiej scenie politycznej Ber-lusconiego jako nowego aktora politycznego, uwypuklona jest rola jego poli-tycznego „narzędzia” – partii Forza Italia, omówione są elementy koncepcji politycznych, podkreślone znaczenie i specyfika charyzmatycznej osobowości oraz neopopulistycznego stylu przywództwa, a także przywołane ambiwalentne osiągnięcia w roli szefa rządu. W zakończeniu podnosi się, że fenomen ber-lusconismo odzwierciedla specyficzne, generalne tendencje charakteryzujące dzisiejsze demokracje i przewiduje się, że zjawisko to przetrwa swego prekur-sora i w dłuższym okresie będzie determinować włoską politykę, a nawet od-działywać na inne systemy.

EN

Since the deep crisis of Italian political institutions and the collapse of the par-ty system in 1990s., the Italian political space has undoubtedly been dominated by the figure of Silvio Berlusconi. This paper argues that the Berlusconi’s leadership can be seen as a natural product of development of Italian anti-political culture and populism. Berlusconi embodies the “new politics”, charac-terized by remarkable mediatization, personalization and presidentialization of the institutional system. In contemporary democracies, the construction of political leadership is driven by communication strategies with greater empha-sis on image over substance and personality over ideology. We can observe this tendency when we explore Berlusconi’s leadership. The article is aimed at identifying some key features of his leadership. The article analyzes the condi-tions for the emergence of Berlusconi as the main political actor, paying spe-cial attention to the role of his political “tool” Forza Italia. It describes the key elements of his political conceptions, pointes at his charismatic personality and neo-populist style of leadership as well as at the rather ambivalent achieve-ments in the role of the head of government.

3

Słowacka partia Smer – źródła sukcesu

88%

Wojtas K.

Studia Politologiczne

|

2009

|

vol. 13

202-215

EN

The aim of the article is to explain success of Slovak party, Smer (“Direction”) in 2006 election. Smer was established in 1999 by former member of Party of Social Democracy (SDL’) Robert Fico. In 2002 election Smer failed – it gained 13,5% of votes. The leader of party was expected to win the election and become a prime minister. In 2006 election his party received 29,1% and formed government. The social determination and character of party competition at Slovak political sphere is examined to illustrate Smer’s. The characteristic of voters’ attitude is also important in course of the Author’s argumentation.

4

Zagadnienia badawcze w analizach przywódców politycznych na przykładzie wybranych publikacji politologicznych w Polsce

88%

Hartliński M.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2014

|

issue 10

125-144

PL

Przywództwo polityczne uwarunkowane jest tradycją demokratyczną, krzyżu-jącymi się interesami różnych grup społecznych czy wyznaczaniem standardów przez media. W dobie „fabrykowanych wizerunków” coraz większą rolę od-grywa dopasowanie stylu kierowania państwem do potrzeb wyborców. Badania przeprowadzone na grupie liderów biznesu wskazują, że największą sku-teczność odnoszą liderzy o rozbudowanej inteligencji emocjonalnej (IE). Artykuł przedstawia adaptację teorii przywództwa, opracowanej w kontekście biznesu w odniesieniu do polityki. Międzykulturowe badania empiryczne (Polska, Szwajcaria, Gruzja) pokazują, że jakkolwiek mogą istnieć różnice wzorów per-cepcji i preferencji stylów przewodzenia, to w polityce –podobnie jak w bizne-sie – najmniejsze poparcie zyskują liderzy o stylu nakazowym, a największe – liderzy jednoczący, demokratyczni, wychowawczy czy autorytatywni. Rozpo-znanie roli IE i oczekiwań wyborców może m.in. pomóc w rozwoju kompetencji przywódców i ich właściwym pozycjonowaniu w kampaniach.

XX

Political leadership depends on democratic tradition, crossed interests of dif-ferent social groups or media influence. In the “age of manufactured images”, response to voters’ needs remains crucial. According to business theories of leadership, the most effective leaders are these who master emotional intelli-gence (EI) abilities. The paper tries to adapt business leadership theory to poli-tics. Cross-cultural studies conducted in Poland, Switzerland and Georgia show that, however profiles of perception and preferences of leadership styles might differ within the level of democracy maturity, in politics -as well as in business- coercive leaders gain the lowest support contrary to strongly sup-ported democratic, affiliative, coaching or authoritative leaders. Understand-ing of EI role and voters’ needs might be helpful in developing leaders’ skills and their proper positioning in political campaigns.

5

Model Włoski przywództwa politycznego - ,,il caso Berlusconi"

75%

Nuzzo B.

Horyzonty Polityki

|

2012

|

vol. 3

|

issue 4

223-241

PL

Jeden z najbardziej zamożnych i wpływowych ludzi we Włoszech, właściciel potężnego imperium medialnego, niezwykle barwna postać, Silvio Berlusconi, przez długi okres był dla Włochów bardziej wiarygodny niż jego konkurenci, przywódcy lewicowej koalicji. Pomimo rozmaitych skandali politycznych z jego udziałem, w kraju doświadczonym autorytarnymi rządami Benito Mussoliniego, Berlusconi był prawdopodobnie najpopularniejszym od końca wojny politykiem. Analizując źródła jego sukcesu, wspomina się często o niezdolności do odrodzenia się systemu politycznego Włoch po kryzysie korupcyjnym „Tangentopoli”, który na początku lat 90. pogrążył rządzących chrześcijańskich demokratów, a także o poważnym kryzysie tożsamości, jaki dotknął w ostatnich latach włoską lewicę, która nie tylko, że kilkakrotnie zmieniała nazwę i sojusze, to przede wszystkim nie przedstawiła programu reform, jakiego wymagała ówczesna sytuacja. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że powodzenie Berlusconiego miało też i inne podłoże. Wynikało ono z faktu, iż jego postać bardzo dobrze wpisana jest w mentalność Włochów, którzy, jak twierdzą niektórzy psychologowie, postrzegali go jako kogoś „swojskiego”, a więc osobę, której można wiele wybaczyć. Sprzyjała mu też swoista kultura działań nielegalnych przewijająca się we włoskiej polityce i w społeczeństwie – od notorycznego uchylania się od płacenia podatków i zaangażowania mafii w zdobywanie kontraktów na roboty publiczne, aż do ustawiania meczów futbolowych.

6

Kierunki badań nad przywództwem politycznym. Analiza ilościowa na przykładzie polskich publikacji zbiorowych

75%

Hartliński M.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

145-176

EN

Polish political scientists have been increasingly interested in political leadership. One may encounter an augmented number of studies concerning this issue. These are monographs as well as team works. Taking the latter into consideration one can identify 15 publications containing 354 articles. The analysis of their content leads to defining 5 main study areas. These study areas are: political leaders (55 articles); political leadership on local level (42); the theory of political leadership (31); political leadership in various countries and regions (19); political leadership (17).

7

Przywództwo polityczne w zachodnioeuropejskim samorządzie lokalny

75%

Rajca L.

Studia Regionalne i Lokalne

|

2008

|

issue 4(34)

80-98

PL

W Europie Zachodniej następuje zmiana modelu samorządu lokalnego: od modelu komitetowego rady przechodzi się do bardziej „wykonawczo zorientowanych” modeli, takich jak parlamentarne czy prezydenckie. Przywództwo polityczne stanowi rdzeń wielu ostatnich reform instytucjonalnych samorządu lokalnego. Wyraźnym celem tych reform jest wzmocnienie władzy wykonawczej i zapewnienie silnego, widocznego i efektywnego przywództwa. Zmianie uległa na przykład pozycja burmistrza w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz zarządu w Holandii. Jednym ze sposobów wzmocnienia przywództwa politycznego jest wprowadzenie bezpośrednich wyborów burmistrza. Nie we wszystkich państwach dokonuje się tego rodzaju transformacja, w niektórych zmiany zostały ograniczone do niewielu gmin. Inne są relatywnie odporne na międzynarodową tendencję reform instytucjonalnych.

EN

In Western Europe, the model of local government has been changing in the previous decades: from a council-committee model to more executive-oriented ones, like the parliamentary and the presidential models. Political leadership lies at the heart of many of the recent institutional reforms of local government. An explicit aim of these reforms has been to strengthen the executive power, and to provide strong, visible and effective leadership. For example, the position of the mayor in Britain and Germany and of the board in the Netherlands has changed. The direct election of mayors is one of the ways to strengthen the political executive. Not all countries are undergoing such kind of transformation. In some of them, changes have been restricted to few municipalities. Others have been relatively immune to this international trend towards institutional reforms.

8

Instytucja prezydenta czy przywództwo prezydenckie - próba rozstrzygnięcia dylematu

75%

Żukiewicz P.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

77-90

EN

In this article the author discusses the difference between the concepts of power, leadership and influence; both concerning their use arbitrarily and their treatment as the interdependent variables. The analysis of some of the given definitions show that the term "presidential leadership” is narrowed to describe the public activities of the head of state. Sometimes the term is also used to compare the actions of many presidents. Many authors are inconsistent with their usage of the term in other wider contexts - particularly the contexts of the comprehensive political situation and the context of president's supporters. The conclusion of the article includes a statement claimed that the majority of the books and papers on presidential leadership are not actually on the leadership process but rather the power of the president. Thus, explaining that there is still a need to accurately define and describe the phenomenon of presidential leadership.

9

Model przywództwa pseudocharyzmatycznego wyborach parlamentarnych 2007 roku

75%

Górka M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

|

2011

|

issue 24

EN

Reflections on policy theatricalize inevitably lead to the demarcation of the boundary between politics and acting. Contemporary problems facing observers of political life to answer the question: what is still acting, and what the real mission and action for the public good, according to a specific hierarchy of values and ideas? The development includes two party leaders: Donald Tusk and Jaroslaw Kaczynski. The rivalry between them is mainly dominated electoral competition in 2007, giving the first time in history such a strong factor in parliamentary elections personnel.

PL

Współczesny problem, przed którym stoją badacze życia politycznego, to odpowiedź na pytanie: co jest jeszcze aktorstwem, a co rzeczywistym posłannictwem i działaniem dla dobra ogó- łu, według określonej hierarchii wartości oraz idei? Już starożytni sofiści akcentowali sztukę retoryki w wystąpieniach publicznych, a zatem polityka rozumiana jako działalność publiczna od dawna zawiera w sobie ten immanentny pierwiastek gry aktorskiej. Aby jednak nie popaść w pułapki semantyczne, warto mieć na względzie, że zarówno jedna jak i druga forma nie może w pełni zdominować przestrzeni publicznej. W pracy badacza pożądane jest więc odgraniczenie i zachowanie umiaru pomiędzy grą maski, pozorów a sztuką polityki.

10

Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki. Twórcy III RP

63%

Sielski J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica

|

2015

|

issue 14

48-64

EN

The article aims at presenting the personality of two political leaders – Wałęsa and Mazowiecki. It was they who created the Polish Third Republic - the political reality after the real socialism. Each of them performed a different role in the political system, and at the same time they complemented each other. The first one was a destructor, the second – a creator. Lecha Wałęsa, as a strong personality, was a perfect leader for the times of our “refolution”. On the one hand he drives most of the society to destroy the old system in order for the new one to rise – here he can be seen as a fanatic. And he was – a rational fanatic. When there was a need to destroy, he destroyed, when he needed to stand down – he stood down, while always retaining the chances for a “victory negotiation”. He could use his strong image for the realisation of the common goal of “Solidarity” and the society – taking down the authoritarian regime of the real socialism. The situation changed when he became the president of Poland – that was a time of building a new system, and Wałęsa wanted to creat a system fit for him – presidential democracy – but the expectations of the society and politics were different. He lost the presidential elections of 1995. Today he is a symbol, an icon of Polish political and social transformation and a good ambassador in the world. He is the only Polish politician to become a renown leader, who gained international praise. Tadeusz Mazowiecki was a creator of a new country – a democratic country. He gave rise to the contemporary democratic political, social and economic systems, accepted by the majority of the population. This is why Tadeusz Mazowiecki should be seen as a national leader. What is good for the citizen has to be good for the nation. He wanted the democratic rules to become a habit. Mazowiecki has always been the man who “sewed”, searched compromise, against using violence or force. He was an ideal decider for the times of building a new political, social and economic systems, where the new authority needs to be “stitched” to the society, Poland needs to be stitched to its neighbours (Germany), to Europe, to the West, which will mean opening Poland to the West.

11

O przywództwie polonijnym w rzeczywistości globalizacji świata

63%

Chodubski A. J.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

267-289

EN

In this article an argument is presented claiming that the strengthening or abating of emigrant Polish congregations is to a considerable extent due to the political activity of its leaders. It is emphasized that the cultural realm generates the profile of the leader (the leader being defined as participating individual who resolves own problems as well as the problems of the community). In social order, a proper education and the right qualifications have become the fundamental criteria needed for elevation into a new position in the socio-political management of a community. Nowadays one can enumerate two coexisting types of leadership in emigrant Polish congregations. The first type is a model of the leader representing the “old” emigration. A leader who is oriented towards cherishing of traditional forms of life of emigrant Polish congregations. Secondly, there is a model representing the newest wave of emigrants who favor the values of a global civic society which holds national and cultural diversity in high esteem. Careful thought indicates that the vital factors in determining emigrant Polish leadership have traditionally been political ideology and cultural connection, in conjunction with such elements like Catholicism, anarchism, democratic ideas, and the cult of modernity.

12

Zarys problematyki przywództwa politycznego w Unii Europejskiej

63%

Rutkowska J.

Przegląd Europejski

|

2012

|

vol. 2012 (26)(3)

83-96

PL

The subject of political leadership of the EU appears in discussions of experts not only in the context of internal and external problems of the Union, but the current and future shape of the political system as well. Recent events, including in particular the economic crisis, revealed once again the most serious problems of the political system of the EU – the lack of a clear system of institutions and leadership. It seems that the most appropriate definition of leadership in the context of united Europe complexity is a centre that determines the vision and mission of the organization, creates its objectives, as well as bears the responsibility for implementing the strategy and making changes in the organization. The basic aim of this study is to find answers to questions concerning the possibility of mapping out a centre for the political leadership of the European Union.

13

Leo Varadkar jako premier Irlandii – pomiędzy przywództwem transakcyjnym i transformacyjnym

63%

Domagała K., Żukiewicz P.

Acta Politica Polonica

|

2019

|

vol. 48

|

issue 2

89-101

EN

On June 2, 2017, Leo Varadkar was elected in Ireland for a leader of the Christian Democratic party Fine Gael. Two weeks later, his minority government gained a vote of confidence in the Irish parliament. Therefore, L. Varadkar became the youngest Taoiseach (head of government) in the history of Ireland. In this article, we try to answer the question: how a political leader managed to convince his supporters to his views and visions of the future. We hypothesize that followers still expect that political leaders will be able to find a balance between the transactional and transformational leadership. Our analysis proves that L. Varadkar maintains this balance and we try to present it by confronting the communication strategies adopted by him for the purposes of internal political rivalry and in his public speeches during the Brexit crisis. We mainly use the method of biographical reconstruction, complementing it with elements of system analysis and content analysis.

PL

2 czerwca 2017 roku Leo Varadkar został wybrany w Irlandii na stanowisko przewodniczącego chadeckiej relewantnej partii politycznej Fine Gael. Dwa tygodnie później stworzony przez niego rząd mniejszościowy uzyskał wotum zaufania w irlandzkim parlamencie. Tym samym L. Varadkar został najmłodszym premierem Irlandii w historii. W niniejszym artykule staramy się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób lider polityczny może przekonać swoich stronników do swoich poglądów oraz wizji przyszłości. Stawiamy hipotezę, że wciąż aktualne wśród zwolenników pozostaje oczekiwanie od lidera balansowania pomiędzy przywództwem transakcyjnym zorientowanym na sukces wyborczy własny oraz własnej partii politycznej oraz przywództwem transformacyjnym zorientowanym na obronę kwestii istotnych dla tożsamości grupy politycznej, której lider przewodzi. L. Varadkar zachowuje ów balans, co staramy się wykazać, konfrontując strategie komunikacyjne przyjmowane przez niego na potrzeby wewnętrznej rywalizacji politycznej oraz na potrzeby sytuacji kryzysowej związanej z tzw. brexitem i konsekwencjami tego procesu dla Irlandii oraz Irlandii Północnej. Korzystamy przede wszystkim z metody biograficznej rekonstrukcji faktów, dopełniając ją elementami analizy systemowej oraz analizy zawartości przekazów medialnych.

14

Fenomen Julii Tymoshenko w polityce Ukrainy

63%

Hurska-Kowalczyk L.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

389-421

EN

Yulia Tymoshenko's leadership style and leadership are analy¬zed and described in this article. The author stated that political opposition was a natural element for Tymoshenko. Her time as Prime Minister was rather controversial, hence the assessements of her successes and failures propensities to vary. A description of Tymoshenko as a political party leader that included the way she chose people to work with was also given.

15

Zarys problematyki przywództwa politycznego w Unii Europejskiej

63%

Rutkowska J.

Przegląd Europejski

|

2012

|

issue 3(26)

82–95

PL

Tematyka przywództwa politycznego zjednoczonej Europy pojawia się w dyskusjach ekspertów nie tylko w kontekście problemów wewnętrznych i zewnętrznych Unii, a także aktualnego i przyszłego kształtu systemu politycznego. Ostatnie wydarzenia, w tym przede wszystkim kryzys gospodarczy, ujawniły po raz kolejny najpoważniejsze problemy systemu politycznego Unii – brak przejrzystego systemu instytucji oraz przywództwa. Pomimo trudności, najsłuszniejsze w kontekście złożoności systemu zjednoczonej Europy jest definiowanie przywództwa jako ośrodka określającego wizję i misję organizacji, kreującego jej cele, a także ponoszącego odpowiedzialność za realizowanie strategii i dokonywanie zmian w organizacji. Podstawowym celem pracy jest znalezienie odpowiedzi na pytania dotyczące możliwości wyznaczenia ośrodka przywództwa politycznego Unii Europejskiej.

EN

The subject of political leadership of the EU appears in discussions of experts not only in the context of internal and external problems of the Union, but the current and future shape of the political system as well. Recent events, including in particular the economic crisis, revealed once again the most serious problems of the political system of the EU – the lack of a clear system of institutions and leadership. It seems that the most appropriate definition of leadership in the context of united Europe complexity is a centre that determines the vision and mission of the organization, creates its objectives, as well as bears the responsibility for implementing the strategy and making changes in the organization. The basic aim of this study is to find answers to questions concerning the possibility of mapping out a centre for the political leadership of the European Union.

16

Typ przywództwa w polskiej partii prawicowej na przykładzie Prawa i Sprawiedliwości

63%

Paczos S.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

207-228

EN

In the article the author describes the types of leadership in one of the polish political parties, the right wing party. The article's introduction includes reflections on the topic of ‘leadership' and ‘the right' as concepts. Following the introduction, the article examines the theoretical qualities of leadership in conjunction with the activities of Jaroslaw Kaczynski. The author also draws attention to the differences between the party's leadership in the right and left wing groups, taking into account regulatory and organizational determinants. Additionally the author notes the tendency of right wing leaders towards authoritarianism. This was pointed out by the author as being an unfavorable type of political culture for that kind of right wing leadership. The author mentions that the strong personality of Jarosław Kaczyński has a definitive influence on the types of leadership that Polish right-wing parties take on. He also points out the potential threat that kind of leadership poses, with respect to electoral weakness in the right-wing party.

17

Przywództwo polityczne kobiet - przykład prezydentury w Europie

63%

Kancik E.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

365-387

EN

The article is about the develop of women as political leaders. The author conducted research and analysis on the following women who are currently holding or have held the office of President in European countries: Vigdis Finnbogadottir, Mary Robinson, Mary McAleese, Vaira Vike-Freiberg, Tarja Halonen, Dalia Grybauskaite, Atifete Jahjaga. Details are presented about the various problems the women faced and obstacles along their respective paths to inclusion in the political realm and pursuits for sustainable political careers. The analysis concerns every detail of each woman; their career paths are traced and their political and policy decisions are examined.

18

Przywództwo polityczne w ramach „stabilokracji” a stan demokracji: przykład Serbii

63%

Domachowska A. B.

Przegląd Europejski

|

2020

|

issue 1(55)

143-159

PL

Streszczenie Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób typ przywództwa Aleksandra Vučicia w Serbii przekłada się na stan demokracji tego państwa. Do przeprowadzenia analizy wykorzystano nowy koncept „stabilokracji”, opisujący system polityczny charakterystyczny dla państw Bałkanów Zachodnich. Natomiast do oceny stanu demokracji wykorzystano następujące mierniki: raporty Nations in Transit (Freedom House), wskaźnik demokracji opracowany przez Economist Intelligence Unit (EIU) oraz indeks wolności prasy, przygotowywany przez Reporterów bez Granic.

EN

The aim of this article is an attempt to answer the question of the impact of Aleksander Vucic political leadership on democracy in Serbia. In this analysis it will be used the new concept of stabilitocracy which describes the semi-authoritarian regimes in the Western Balkans. Furthermore, in order to measure the state of democracy in Serbia I will analyse the Democracy Index produced by The Economist Intelligence Unit (EIU), Nations in Transit reports (Freedom House) and the Press Freedom Index published by Reporters Without Borders. I will summarize the article with some conclusions regarding the need for further research.

19

Przywództwo polityczne w Unii Europejskiej - traktaty i praktyka

63%

Nitszke A.

Forum Politologiczne

|

2013

|

vol. 15 - Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie

291-321

EN

When studying the phenomenon of political leadership in the European Union, one must take into account both the treaty solutions and political praxis. The subsequent analysis may lead to some interesting conclusions. One such conclusion illuminates the fact that the category of political leadership in the EU differs from the understanding of this phenomenon at the state level. In the EU, there are several operators exercising political leadership. Both at the intergovernmental level and the supranational cooperative level. The EU is an example of an organization that employs a distributed model of political leadership as a result of treaty solutions which in turn confirms the praxis.

20

Przywództwo polityczne w ramach „stabilokracji” a stan demokracji: przykład Serbii

63%

Domachowska A. B.

Przegląd Europejski

|

2020

|

vol. 2020(1)

143-159

PL

The aim of this article is an attempt to answer the question of the impact of Aleksander Vucic political leadership on democracy in Serbia. In this analysis it will be used the new concept of stabilitocracy which describes the semi-authoritarian regimes in the Western Balkans. Furthermore, in order to measure the state of democracy in Serbia I will analyse the Democracy Index produced by The Economist Intelligence Unit (EIU), Nations in Transit reports (Freedom House) and the Press Freedom Index published by Reporters Without Borders. I will summarize the article with some conclusions regarding the need for further research. Streszczenie Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób typ przywództwa Aleksandra Vučicia w Serbii przekłada się na stan demokracji tego państwa. Do przeprowadzenia analizy wykorzystano nowy koncept „stabilokracji”, opisujący system polityczny charakterystyczny dla państw Bałkanów Zachodnich. Natomiast do oceny stanu demokracji wykorzystano następujące mierniki: raporty Nations in Transit (Freedom House), wskaźnik demokracji opracowany przez Economist Intelligence Unit (EIU) oraz indeks wolności prasy, przygotowywany przez Reporterów bez Granic.

Refine search results

OBRAZY PRZYWÓDZTWA POLITYCZNEGO NA POZIOMIE REGIONALNYM

Casus Silvio Berlusconiego – nowy typ przywództwa?

Słowacka partia Smer – źródła sukcesu

Zagadnienia badawcze w analizach przywódców politycznych na przykładzie wybranych publikacji politologicznych w Polsce

Model Włoski przywództwa politycznego - ,,il caso Berlusconi"

Kierunki badań nad przywództwem politycznym. Analiza ilościowa na przykładzie polskich publikacji zbiorowych

Przywództwo polityczne w zachodnioeuropejskim samorządzie lokalny

Instytucja prezydenta czy przywództwo prezydenckie - próba rozstrzygnięcia dylematu

Model przywództwa pseudocharyzmatycznego wyborach parlamentarnych 2007 roku

Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki. Twórcy III RP

O przywództwie polonijnym w rzeczywistości globalizacji świata

Zarys problematyki przywództwa politycznego w Unii Europejskiej

Leo Varadkar jako premier Irlandii – pomiędzy przywództwem transakcyjnym i transformacyjnym

Fenomen Julii Tymoshenko w polityce Ukrainy

Zarys problematyki przywództwa politycznego w Unii Europejskiej

Typ przywództwa w polskiej partii prawicowej na przykładzie Prawa i Sprawiedliwości

Przywództwo polityczne kobiet - przykład prezydentury w Europie

Przywództwo polityczne w ramach „stabilokracji” a stan demokracji: przykład Serbii

Przywództwo polityczne w Unii Europejskiej - traktaty i praktyka

Przywództwo polityczne w ramach „stabilokracji” a stan demokracji: przykład Serbii