Search results

1

On Secularization, Modernity and Islamic Revival in the Post-Soviet Context

100%

Wiktor-Mach D.

Polish Sociological Review

|

2011

|

vol. 175

|

issue 3

393-410

EN

The paper reveals contemporary developments in post-Soviet Islam that challenge the predominant juxtaposition of Islam against secularization and modernization. I argue that the question Gellner has posed: why is Islam so secularization-resistant, is based on inappropriate assumptions. As the anthropological data from field research among Muslims in post-Soviet regions show, there are trends and processes in contemporary Islam that do not fit into “Islam as a secularization-opposed force” thesis. When the problem is approached from a perspective of diversity inside a religious field (Bourdieu) and competing “discursive traditions” then it’s possible to identify religious groups that have positive attitudes towards secular institutions and modern solutions. Next, problems with Gellner’s vision of contemporary Islam are discussed, particularly concerning the shift in power relations between “folk” and “pure” (or “fundamentalist”) Islam. Finally, I argue that overcoming the notion of one homogeneous modernity enables us to understand the modernizing forces in Islam.

2

BRICS - Toward a New Reformism in International Politics

84%

Cimek G.

Konteksty Społeczne

|

2013

|

vol. 1

|

issue 1

EN

The purpose of this article is the presentation of the aspirations of the BRICS (political club grouping Brazil, Russia, India, China and the Republic of South Africa) in the contemporary international order. The problem undertaken in the article is the answer to the question, whether the activities of the BRICS group can be described as revolutionary, reformist or conservative to the global international order, in which the dominant roles are played by the United States and other Western countries. The answer to the main question requires solving specific problems: how concepts of the revolution and reform are used in contemporary reflection on political processes? What is the meaning of revolution and reformism in the context of changes of contemporary social conditions? Which notion best describes the content of the concepts of views revealed by BRICS? Research hypothesis of this article is the assumption, that the actions of the BRICS can be described as reformism. It means the striving to move away from a unipolar world, dominated by the United States which promoted the neo-liberalism as the universal model of the globalization. Verification of this hypothesis is possible by analyzing the concepts of revolution and reformism in the context of their historical appearance, and update of their meaning, in the view of the social and economic reality of the XXI century. This is achieved with portraying of the major trends in international politics of the last half century. The notions, reconstructed in the aforesaid manner, are becoming a point of reference for the content of the disclosure in the real in real BRICS actions and the views expressed by his participants, which synthetic expression is the final declaration of the New Delhi summit group.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie dążeń klubu politycznego BRICS, grupującego Brazylię, Rosję, Indie, Chiny (ChRL) oraz Republikę Południowej Afryki, we współczesnym ładzie międzynarodowym. Problemem podjętym w artykule jest odpowiedź na pytanie: czy działalność grupy BRICS można określić jako rewolucyjną, reformistyczną, czy zachowawczą wobec globalnego ładu międzynarodowego, w którym dominująca rolę odgrywają Stany Zjednoczone oraz inne państwa zachodnie. Odpowiedź na główne pytanie wymaga rozwiązania problemów szczegółowych: w jaki sposób pojęć rewolucja i reforma używa się we współczesnej refleksji dotyczącej procesów politycznych? Jakie jest znaczenie pojęcia rewolucja i reformizm w kontekście zmian współczesnego bytu społecznego? Które z pojęć najlepiej oddaje treści poglądów ujawnianych przez BRICS? Hipotezą badawczą artykułu jest założenie, że działania BRICS można określić jako reformizm. Oznacza on dążenie do odejścia od świata jednobiegunowego, z dominacją Stanów Zjednoczonych, które promowały neoliberalizm jako uniwersalny model globalizacji. Weryfikacja przedstawionej hipotezy jest możliwa poprzez analizę pojęcia rewolucja oraz reformizmu w kontekście ich historycznego pojawienia się oraz aktualizacji ich znaczenia wobec rzeczywistości społeczno - politycznej XXI wieku. Jest to osiągalne dzięki ukazaniu głównych tendencji w polityce międzynarodowej ostatniego półwiecza. Tak zrekonstruowane pojęcia stają się punktem odniesienia dla treści ujawnianych w działaniach realnych BRICS oraz poglądach wyrażanych przez jego uczestników, czego syntetycznym wyrazem jest deklaracja ostatniego szczytu grupy z New Delhi.

3

Miejskie (r)ewolucje. Radykalizm retoryki a praktyka reformy

71%

Pluciński P.

Praktyka Teoretyczna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 3

133-157

EN

The paper deals with the idea of ??the right to the city (RTTC), one ofthe leading ideologies of contemporary emancipatory politics. It also focuses on socialactors (mainly Polish urban social movements) as the RTTC users and deals with theproblem how urban activists use the idea in everyday political praxis. The right to thecity is analysed with respect to the Laclau’s notion of an “empty signifier”, that is, as anelement which depends on the interpretation put on it in the pragmatics of social struggles.Furthermore, the article examines the fact of consistent functionalization of theRTTC idea. The initially Marxian concept of revolutionary origins is now becomingincreasingly reformist and is being used mainly as a popular political label.

PL

Artykuł podejmuje wątki związane z ideą prawa do miasta: traktuje ją jako jedną z naczelnych ideologii polityki emancypacyjnej, z drugiej strony wyraża zainteresowanie aktorami odwołującymi się (wprost i nie wprost) do jej retoryki. Analizuje prawo do miasta jako puste znaczące – kategorię, której sens nadają aktorzy wykorzystujący ją w ramach pragmatyki walk społecznych. Stara się też podjąć wątek „(r)ewolucyjnej retoryki” rozmaitych podmiotów zmiany społecznej, wskazując na fakt postępującej funkcjonalizacji idei prawa do miasta, która z ideologii (czy też doktryny praktycznej) o marksistowskiej, ergo rewolucyjnej proweniencji wykorzystywana jest coraz częściej jako polityczna etykieta.

4

Reforma, reformizm, Reformacja – analiza filozoficzna

67%

Bartoś T.

Rocznik Teologiczny

|

2017

|

vol. 04

865-874

PL

Reformizm to historyczna praktyka wymyślania na nowo struktury społecznej. Reformizm jest zastosowaniem nowych idei w sporze z tradycyjnymi praktykami społecznymi. Najbardziej znaczącym przykładem i zarazem najstarszym są reformy Solona w starożytnej Grecji. Aktywna postawa wobec tradycji jest obecna w XVI wiecznym ruchu Reformacji. To także dobry przykład społecznego konstruktywizmu. Główną ideą jest stworzenie nowego typu społeczeństwa. Wedle idei (indywidualnego zamysłu) reguluje się funkcjonowanie społeczności. To intelektualistyczny i zarazem centralistyczny aspekt reformizmu. Reformacja była trwałą przeszkodą papieskiego ekspansjonizmu. Reformacja to także nowy etap ewolucji katolicyzmu, oznacza bycie w trwałej interakcji z ruchami protestanckimi. Kontrreformacja dla katolicyzmu miała efekt paraliżujący. Uniemożliwiała modernizację, jeśli tylko możliwe zmiany przypominały te wymyślone przez protestantów. Ostatecznie katolicyzm nie zrezygnował z idei jedności. Podział uznany za zło, wymaga naprawy. Stąd oczekiwanie na lepsze czasy, kiedy to nawrócą się i wrócą do katolickiej Macierzy, najpierw Żydzi, a później wszystkie historyczne odłamy chrześcijaństwa.

EN

Reformism is the historical practice of reinventing the structure of society. Reformism means implementing new ideas confl icting with traditional social practices of which Solon’s reforms in ancient Greece are among the oldest and most signifi cant examples. A proactive attitude towards tradition was present in the 16th century Reformation. Th is is also a good example of social constructivism. The main idea was to create a new type of society. The functioning of society is regulated according to ideas (of individual intellect). This is the intellectualist and centralist aspect of reformism. The Reformation functioned as a permanent obstacle to papal expansionism. It also meant a new phase in the evolution of Catholicism—an ongoing interaction with Protestant movements. The Counterreformation had a paralyzing eff ect on Catholicism, preventing modernization by rejecting any changes that might resemble those invented by Protestants. Ultimately Catholicism did not abandon the ideal of unity. Schism, recognized as evil, demands repair. Th us, the anticipation of better times, when all would convert or return to the Mother Church — fi rst the Jews, and later all the historical off shoots of Christianity.

Refine search results

1 Konteksty Społeczne

1 Polish Sociological Review

1 Praktyka Teoretyczna

1 Rocznik Teologiczny

1 Bartoś T.

1 Cimek G.

1 Pluciński P.

1 Wiktor-Mach D.

1 2017

2 2013

1 2011

On Secularization, Modernity and Islamic Revival in the Post-Soviet Context

BRICS - Toward a New Reformism in International Politics

Miejskie (r)ewolucje. Radykalizm retoryki a praktyka reformy

Reforma, reformizm, Reformacja – analiza filozoficzna