Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  religious communication
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Коммуникативные аспекты католических богослужений на русском языке

100%
Wideł-Ignaszczak M.
Studia Rossica Posnaniensia
|
2019
|
vol. 44
|
issue 2
243-254
RU
The paper is concerned with the aspects of communication during the acts of worship by Russian Catholics. The liturgy and rites are performed in contemporary Russian language. The material was excerpted from the Catechism of the Catholic Church. The paper provides a description of the liturgical model of interpersonal communication during services and the linguistic indicators of its components. The units were grouped according to the criterion of participation in the communication situation involving the sender, the receiver and the communication channel, i.e. liturgy.
2
Publication available in full text mode
Content available

Promocja Pieszych Pielgrzymek Warszawskich na Jasną Górę w Internecie jako forma komunikacji religijnej

88%
Gawrońska-Piotrowska A.
Studia Ełckie
|
2022
|
vol. 24
|
issue 3
289-305
EN
Nowadays the media are present in many areas of human life, including faith. This article analyzes the promotion of walking pilgrimages on the internet as a form of religious communication. The examples of the Warsaw Walking Pilgrimage to Jasna Góra and the Warsaw Metropolitan Academic Pilgrimage were used. The aim of the research was to answer the question: whether and why promoting pedestrian pilgrimages on the internet is a form of religious communication? The following supporting questions were also asked: What is the content of the websites and social media of the pilgrimages in question? How is religious content presented in them? What suggestions and guidelines can be offered to those responsible for the promotion of walking pilgrimages to Jasna Góra on the internet?
3
Publication available in full text mode
Content available

Czy istnieje dostosowana liturgia misyjna? Spór o komunikatywność liturgii

63%
Draguła A.
Colloquia Theologica Ottoniana
|
2020
|
vol. 36
67-86
EN
One of the main directions of the renewal initiated by the Second Vatican Council was the adaptation (aptactio, accomodatio) of the liturgy to changing cultural conditions and cognitive abilities of the faithful (fidelium captus). The Council recognised that the established historical form of the liturgy ceased to correspond to the mentality of its times; hence, the demand for a more comprehensible liturgy and thus a more attractive one – so that it would draw more participants. This postulate is combined with the conviction that the liturgy should fulfil an evangelising function, which makes the didactic dimension dominant over the mystery proper to the liturgy. The paper criticises that postulate. A liturgy that has missionary or evangelising potential does not need to succumb to a didactic strategy. The most missionary liturgy may be a seemingly incomprehensible liturgy, but one that gives the opportunity to experience and live the ritual, i.e. initiation and mystagogical liturgy. This view stems from the assumption that a liturgy’s communicativeness goes beyond a narrowly understood intellectual intelligibility. Is this reserved solely – as some claim – to the liturgy celebrated in the extraordinary form of the rite, which is supported by the mystery of Latin and increasingly hermetic sign system? The author argues that also the so-called post-conciliar liturgy has mystagogical potential, and the focus on the didactic dimension leads to a deformation of the nature of the liturgy, as its fundamental dimension is performativity and not intelligibility.
PL
Jednym z głównych kierunków odnowy zainicjowanej przez Sobór Watykański II było dostosowanie (łac. aptatio, accomodatio) liturgii do zmieniających się warunków kulturowych oraz zdolności poznawczych wiernych (fidelium captus). Sobór uznał, że utrwalona forma historyczna liturgii nie odpowiada współczesnej mentalności. Stąd zrodził się postulat liturgii bardziej zrozumiałej, a przez to bardziej atrakcyjnej, czyli pociągającej wiernych. Postulat taki łączy się z przekonaniem, że liturgia winna spełniać funkcję ewangelizacyjną, co sprawia, że wymiar dydaktyczny dominuje jednak nad misterium właściwym dla liturgii. W artykule postulat ten zostaje poddany krytyce. Liturgia, która ma w sobie potencjał misyjny czy ewangelizacyjny, nie musi podążać według strategii dydaktycznej. Najbardziej misyjną liturgią może być liturgia pozornie niezrozumiała, ale taka, która daje możliwość doświadczenia i przeżycia rytuału, a więc liturgia inicjacyjna i mistagogiczna. Pogląd ten wynika z przyjęcia założenia, że komunikatywność liturgii wykracza poza wąsko pojętą intelektualną zrozumiałość. Czy taki wymiar może mieć – jak chcą niektórzy – jedynie liturgia sprawowana w nadzwyczajnej formie rytu, któremu sprzyja swoista tajemniczość związana z użyciem języka łacińskiego oraz bardziej hermetycznego systemu znaków? Autor stawia tezę, że także tzw. liturgia posoborowa ma w sobie potencjał mistagogiczny, a skupienie się na wymiarze dydaktycznym prowadzi do deformacji natury liturgii, której fundamentalnym wymiarem jest performatywność, a nie zrozumiałość.
4
Publication available in full text mode
Content available

Religijne public relations – zarządzanie siecią eklezjotwórczych relacji i więzi

63%
Jarosz T.
Studia Medioznawcze
|
2016
|
issue 4 (67)
27-36
PL
Problematyka religijnych public relations jest nieustannie pogłębiana. Dzięki temu wzrasta świadomość tego, jak ściśle mogą się wzajemnie zazębiać i przenikać konstytutywne elementy instytucji Kościoła oraz teorii i praktyki public relations. Te ostatnie mogą zatem być postrzegane jako składowa procesu eklezjotwórczego. Opracowanie odzwierciedla eklezjotwórczy potencjał public relations przez analizę działań mających na celu upowszechnianie orędzia religijnego, aktów kultu religijnego, aktywności dobroczynnej i charytatywnej.
EN
The range of problems of religious public relations becomes more complex. Thus, scholarly awareness of constitutive elements of the Church institution as well as theory and practice of public relations are seen as more mutually linked and inter-related. All of this can be seen as a component of ecclesia-forming processes. This study refl ects the public relations ecclesiaforming potential; the goals are achieved through the research on a wide range of activities, such as spreading of a religious message, acts of religious cult, and charity agency.
5
Publication available in full text mode
Content available

Komunikowanie religijne o ekologii. Cancel culture a Kościół rzymskokatolicki – wybrane refleksje

63%
Pastwa R. J.
Roczniki Kulturoznawcze
|
2023
|
vol. 14
|
issue 2
97-114
EN
The main aim of the article is to analyze the issues of ecology in religious communication in the context of the manifestations of cancel culture in relation to the Roman Catholic Church. The basic subject of these considerations is the encyclical Laudato si’ by Pope Francis, as well as the literature on cancel culture, with particular emphasis on the intuition of Jo-Rene Formicola. In connection with the analysis of religious communication about ecology, research was used that shows to what extent the social encyclical of Pope Francis, called green or ecological, was an important topic of discussion in the pages of the most popular Catholic opinion weeklies in Poland. Analyzing the issues of religious communication about ecology on the basis of Laudato si’, directions for the development of the “ecology of human everyday life” were proposed, taking into account the reference to counteracting violence against people and animals. The article was funded under the programme of the Minister of Education and Science "Regional Initiative of Excellence" in 2019--2023, project no. 28/RID/2018/19, amount of funding: PLN 11,742,500.
PL
Głównym celem artykułu jest analiza problematyki ekologii w komunikowaniu religijnym w kontekście przejawów cancel culture w odniesieniu do Kościoła rzymskokatolickiego. Podstawowym przedmiotem niniejszych rozważań uczyniono encyklikę Laudato si’ papieża Franciszka, a także literaturę poświęconą cancel culture, ze szczególnym uwzględnieniem intuicji Jo-Rene Formicoli. W związku z analizą komunikowania religijnego o ekologii sięgnięto do badań, które ukazują, w jakim stopniu encyklika społeczna papieża Franciszka, zwana zieloną lub ekologiczną, stanowiła istotny temat dyskusji na łamach najpopularniejszych katolickich tygodników opinii w Polsce. Analizując problematykę komunikowania religijnego o ekologii na podstawie Laudato si’, zaproponowano kierunki rozwoju „ekologii ludzkiej życia codziennego”, uwzględniające odniesienie do przeciwdziałania przemocy wobec ludzi i zwierząt. Artykuł finansowany w ramach programu Ministra Edukacji i Nauki pod nazwą „Regionalna Inicjatywa Doskonałości” w latach 2019-2023 (nr projektu 28/RID/2018/19, kwota finansowania 11 742 500 zł).
6
Publication available in full text mode
Content available

Dominikanie w sieci. Fenomen kaznodziejstwa internetowego

63%
Rysak M.
Łódzkie Studia Teologiczne
|
2021
|
vol. 30
|
issue 1
113-143
EN
The main purpose of the article was to investigate the Internet activities of the Dominican Order and to determine what contributes to their media success. The content analysis method and the Internet survey method were used in the undertaken research. The publication presents the history of the religious congregation, paying attention to the charism. The first part of the work presents the definitions and issues related to preaching and new evangelization as well as the possibility of using the Web in relation to preaching. The second part of the article contains an analysis of the activities of Dominicans on the Internet based on the YouTube channel of Father Adam Szustak „Langusta na palmie” and the videoportal dominikanie.pl, which is enriched with the results of the survey. The third part of the work consists of conclusions and verification of the research hypotheses put forward by the author.
7
Publication available in full text mode
Content available

Stosowanie metafor jako wyraz kompetencji komunikacyjnej u wybranych pisarzy wczesnochrześcijańskich

51%
Marcyński K.
Collectanea Theologica
|
2016
|
vol. 86
|
issue 3
147-170
EN
The ancient early Christian authors had a high level of communicativecompetence. This competence was expressed in their great artistry in oratory,writing and in their understanding the meaning of the communicationcontexts. To show and describe the communicative competence of theChurch Fathers, the author of the present article focuses on the metaphorsused by them. At the beginning, a metaphor as a rhetorical device is explained,in terms of what kind of function it has and how it works. In thesecond phase, the specific examples of metaphors that referred to povertyand wealth were chosen and their interpretations expounded. In the finalsection, the topic in question is summarized and then the conclusions cometo are related to contemporary religious communication and the transmissionof the faith in the digital world.
8
Publication available in full text mode
Content available

Kategoria tożsamości i stereotypu w komunikacji religijnej. Próba hermeneutycznej interpretacji tekstów prasowych tygodnika „Newsweek Polska” w kontekście obrad synodu o rodzinie 2014–2015

51%
Leśniczak R.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2018
|
vol. 51
|
issue 5
83-101
EN
The author analyzes of selected newspaper articles published in the online version of the magazine Newsweek Polska, concerning the Synod of the Catholic Church in 2014 and 2015. The research concerns the presentation of the synod from the point of view of the categories of identity and stereotypes applied. The author uses the press content analysis method and the hermeneutic method.
PL
Autor dokonuje analizy wybranych artykułów prasowych opublikowanych w wersji internetowej tygodnika „Newsweek Polska”, dotyczących obrad synodalnych Kościoła katolickiego w 2014 i 2015 roku. Badania omawiają sposób prezentacji synodu z punktu widzenia zastosowanych kategorii tożsamości i stereotypu. Autor wykorzystuje metodę analizy zawartości prasy oraz metodę hermeneutyczną.
9
Publication available in full text mode
Content available

Reakcja na zagrożenie koronawirusem – analiza publikowanych treści w początkowej fazie epidemii na oficjalnej stronie Konferencji Episkopatu Polski

51%
Pastwa R. J.
Colloquia Theologica Ottoniana
|
2021
|
vol. 37
169-188
EN
The mediatisation of reality has embraced societies and institutions, including religious institutions and religion. This has increased the importance of religious communication, which is part of a broad and complex process of social communication. Its strong position and importance have grown with the development of communication technologies and the popularity of the mass media, especially during the COVID-19 pandemic. The decrease in the number of believers in churches in Poland in March 2020 made the media the dominant platform for religious communication. The processes of the mediatisation of religion and the mediatisation of the Roman Catholic Church in Poland strengthen the position of the media in the transfer of religious content and in creating the image of a church institution. The emergence of COVID-19 in Poland in 2020 triggered a reaction from numerous institutions, including the media. On the official website of the Polish Bishops’ Conference, numerous administrative and pastoral messages appeared, which constituted a specific instruction for the faithful from both the pastoral and institutional perspectives. They were also of interest to the media and the public. The dominance of administrative and pastoral texts published on the website episkopat.pl in the analysed period is in line with the nature and mission of the Church, which cannot be reduced to either a temporal and institutional perspective or a spiritual and salvific perspective alone. The analysis of the content quality allows us to notice a slight shift of emphasis towards the temporal perspective, while in the analysed messages, institutional language, defined by the author as the “language of distance,” prevails.
PL
Pojawienie się zagrożenia epidemią koronawirusa w Polsce w 2020 roku wywołało reakcję wielu instytucji, w tym mediów. Na oficjalnej stronie Konferencji Episkopatu Polski pojawiły się liczne komunikaty o charakterze administracyjno-pastoralnym, które stanowiły swoistą instrukcję dla wiernych – zarówno w perspektywie pasterskiej, jak i instytucjonalnej. Stanowiły również przedmiot zainteresowania mediów, a także opinii publicznej. Dominacja tekstów o charakterze administracyjno-pasterskim publikowanych w badanym okresie na stronie episkopat.pl wpisuje się w naturę i misję Kościoła, którego nie można sprowadzać wyłącznie do perspektywy doczesnej i instytucjonalnej lub też wyłącznie do duchowej i zbawczej. Analiza jakości treściowych pozwala zauważyć nieznaczne przesunięcie akcentów w kierunku perspektywy doczesnej, z kolei w badanych komunikatach zdecydowanie przeważa język instytucjonalny, określony przez autora mianem „języka dystansu”.
10
Publication available in full text mode
Content available

Problemy użycia języka religijnego we współczesnych mediach

51%
Kindziuk M.
Roczniki Nauk Społecznych
|
2020
|
vol. 48
|
issue 2
67-83
EN
In discussions about religious discourse in the media, the tension or discrepancy between the communicative secular and secularized language of contemporary media and the more hermetic and traditional language describing situations related to religious experience, i.e. the sacred is emphasized. This article is an attempt to answer the question of what the religious language of the media should be. The research problem is: is it to be adapted to the contemporary Polish language, taking into account the commonplace, or more archaic, theological, referring to biblical and cultural codes? When discussing the ways of transmitting religious content in the media, two elements should be taken into account: 1) religious language has always been and is the language of communication (proclamation), focused on lively contact with the recipient and caring for communication; to some extent always adapted to the recipient; contemporary media, which are rapidly developing themselves, speed up this adaptation process, but this process is part of the nature of the language; 2) the creators or the first teachers of great religions (excluding small esoteric religions) used spoken language, close to colloquial language, understandable, adapted to the audience (their teaching or revelation was written later); they, too, are a model of inculturation that religious language continues to undergo, without giving up their specificity and sacredness. It should be mentioned that the research questions posed in this article concern only the religious language of media messages, not the language of official religious communication. This article uses the research method based on a critical analysis of the scientific discourse on religious language in the media studies literature from 1998-2020, combined with the presentation of own proposals in this area.
PL
W dyskusjach na temat dyskursu religijnego w mediach podkreślane jest napięcie czy rozbieżność między komunikatywnym świeckim i zlaicyzowanym językiem współczesnych mediów, a bardziej hermetycznym i tradycyjnym językiem opisującym sytuacje związane z przeżyciem religijnym, czyli z sacrum. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jaki powinien być język religijny mediów. Problem badawczy brzmi: czy ma być on dostosowany do współczesnego języka polskiego, uwzględniający potoczność, czy jednak bardziej archaiczny, teologiczny, odwołujący się do kodów biblijnych i kulturowych? Podejmując temat sposobów przekazywania w mediach treści religijnych, należy wziąć pod uwagę dwa elementy: 1) język religijny był i jest językiem przekazu (głoszenia), akcentującym żywy kontakt z odbiorcą i dbającym o komunikatywność; w pewnym stopniu dostosowywał się w przeszłości do odbiorcy; współczesne media, które same gwałtownie się rozwijają, ten proces adaptacji przyśpieszają, jednak proces ten należy do natury języka religijnego; 2) twórcy czy pierwsi nauczyciele wielkich religii (pomijając małe religie ezoteryczne) posługiwali się językiem mówionym, zbliżonym do potocznego, zrozumiałym, dostosowanym do słuchaczy (ich nauka czy objawienie zostały spisane później); oni też są wzorem inkulturacji, jaką wciąż przechodzi język religijny, nie rezygnując przy tym ze swej specyfiki i sakralności. Należy nadmienić, że pytania badawcze stawiane w niniejszym artykule dotyczą jedynie języka religijnego przekazów medialnych, nie zaś języka oficjalnej komunikacji religijnej. W tym artykule zastosowano metodę badawczą polegającą na krytycznej analizie piśmiennictwa źródłowego, połączonej z przedstawieniem autorskiej kategoryzacji cech języka religijnego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.