Search results

1

Działalność kościelnego chóru parafii pod wezwaniem św. Józefa w Olsztynie w latach 1946-2018

100%

Szon Z. E.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 2

249-261

PL

Opracowanie stanowi wycinek rozległego i wieloaspektowego obszaru badań kultury muzycznej na Warmii. Działalność czterogłosowego, mieszanego chóru rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem św. Józefa w Olsztynie została umiejscowiona w kontekście przemian społeczno-politycznych regionu. Z przeglądu historii, form aktywności oraz repertuaru zespołu wynika, iż zasadniczym jego celem było śpiewanie podczas Mszy i nabożeństw oraz szerzenie dobra duchowego w ramach koncertów. Członkowie chóru angażowali się w życie społeczne i kulturalne diecezji warmińskiej i diecezji sąsiednich, brali udział w przeglądach wokalnych. Zespół był również ambasadorem kultury chrześcijańskiej poza granicami kraju, głównie w Kaliningradzie.

EN

The article constitutes a fragment of an extensive and multifaceted area of music culture research in Warmia. The activity of a fourvoice, mixed choir of the Roman Catholic parish of St. Joseph in Olsztyn was placed in the context of socio-political changes in the region. From the review of history, forms of activity and repertoire, it becomes clear that the main goal of the musical group was to sing during masses and religious services, and to spread spiritual good in various concerts. The members of the choir were also involved in social and cultural life in the diocese of Warmia as well as in neighbouring dioceses and participated in choral competitions. The group also played a role of an ambassador of Christian culture outside the country, mainly in Kaliningrad.

2

Repertuar liturgiczny w "Drodze do nieba" i "Skarbcu modlitw i pieśni" na przykładzie pieśni bożonarodzeniowych

100%

Borowiak P.

Musica Ecclesiastica

|

2016

|

issue 11

127-138

EN

Singing Church songs is an important part of Silesian citizens’ religious life. Spiritual leaders wanting to help people in practicing this form of piety have started publishing songbooks containing songs performed in the area discussed. In the beginnings of 20th century, father Ludwik Skowronek, priest of the parish Bogucice made a prayer book called „Droga do nieba”. With time, this collection has become the most popular prayer book of Upper Silesia. Nowadays it is used in Dioceses of Opole and Gliwice. Some time later, „Skarbiec” is being created by priests of Upper Silesia. It is still used in Archdiocese of Kraków. Both prayer books since their beginnings have had many forms and have been published many times. In contemporary collections we can see many similarities in repertoire and versions of songs, but also some number of differences. The songbooks differ in position of sections, sometimes in songs and versions of a particular song as well. In „Droga do nieba” more songs and verses of them have been included. We have focused on Christmas songs in this article. Examining them it has been stated that 39 songs are identical, whereas 14 differ more or less. 22 songs connected with Christmas can be found only in „Droga do nieba”, while 6 only in „Skarbiec”. The melodic and rhythmic anylisis has shown that 39 songs are the same in both songbooks. In 12 of them melodic differences have been found, while in 10 of them - rhythmic ones. By analisying Silesian songbooks we can see thier role and importance in practicing Silesian tradition of carolling as well as the whole Church repertoire.

3

Ksiądz Eugeniusz Gruberski (1870–1923) – reformator muzyki kościelnej w diecezji płockiej

100%

Wiśniewski P., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2015

|

vol. 13

EN

The Rev. E. Gruberski is one of the best known and highly valued reformers of Church music in the diocese of Płock in the period of the Cecilian renewal. The times in which he lived and worked required a fundamental reform of the liturgy and Church music. Numerous abuses in this area distorted liturgical ceremonies and lead to their secularization. The present study looks at various activities of the man, who after receiving an excellent education and gaining experience in Ratyzbona, immediately undertook various activities which aimed at the rebirth of sacred music in the spirit of the Cecilian movement. He proposed many practical solutions which he believed were essential for the recovery of the liturgical music in and outside the diocese of Płock. He called for, among others, professional training of organists, founding organists’ schools and cathedral choirs, maintaining the Gregorian chant and popularizing good sacred music. He managed to implement many of these recommendations, apart from temporal resistance and failures. Undoubtedly, he can be regarded as one of the classic representatives of the Cecilian movement in Poland.

PL

Ksiądz Eugeniusz Gruberski jest jednym z najbardziej znanych i cenionych reformatorów z okresu cecyliańskiego ruchu odnowy muzyki kościelnej w diecezji płockiej. Czasy, w których żył, wymagały fundamentalnej reform liturgii i muzyki kościelnej. Liczne nadużycia w tej dziedzinie zniekształcały celebracje liturgiczne i doprowadzały do ich sekularyzowania. Niniejsze opracowanie jest przeglądem rozlicznych działań człowieka, który po otrzymaniu doskonałej edukacji i zdobyciu doświadczenia w Ratyzbonie podjął natychmiastowe i różnorodne aktywności mające na celu odrodzenie muzyki sakralnej w duchu idei cecyliańskich. Zaproponował wiele praktycznych rozwiązań, jego zdaniem esencjalnych dla odnowienia muzyki koscielnej w diecezji płockiej i poza nią. Wzywał między innymi do kształcenia zawodowego organistów, założył szkołę organistowską i chór katedralny, popularyzował chorał gregoriański i dobre wykonawstwo muzyki sakralnej. Mimo tymczasowych niepowodzeń Gruberski zdołał wdrożyć wiele z tych zaleceń. Niewątpliwie może być on uważany za jednego z klasycznych przedstawicieli ruchu cecyliańskiego w Polsce.

4

Wybory repertuarowe Sceny Polskiej Tĕšínského divadla w Czeskim Cieszynie na rzecz zachowania tożsamości narodowej i regionalnej polskiej mniejszości narodowej na Zaolziu

100%

Pindór M.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2019

|

vol. 19

91-104

PL

The article quotes, as a context for the problematics defined in the title, demographic data indicating systematic decrease of Polish population in Zaolzie. The publication referred to, Wizja 2035. Strategia rozwoju polskości na Zaolziu [Vision 2035: Strategies for the Development of Polishness in Zaolzie] (2015), suggests that national and regional awareness are two fundamental values of collective identity which consolidate the community in question. According to the mentioned study, amongst the major positive factors that have to be accounted for while considering the future of the Polish national identity, Scena Polska Tĕšínského divadla w Czeskim Cieszynie is prominent. The repertoire choices presented in the article were made as early as in 1951 by the said professional theatre company run by Polish autochthons in Těšín Silesia, and those choice ought to be perceived as both the carriers of Polishness and an important indicator of regional identity. They prove unambiguously that the only Polish-language professional theatre operating outside Poland may be considered a benchmark of rejuvenating and embedding the national and regional awareness of the Polish minority in Zaolzie.

5

Review of repertoire for guitar and piano duo from the 18th to the 21st century in historical perspective

80%

Popiołek-Walicki A.

Edukacja Muzyczna

|

2021

|

issue 16

79-119

EN

The article aims at discussing the directions of development of the repertoire for chamber guitar-piano duet. Using the methods of historical sciences as well as music theory, the author focuses on the most important aspects of repertoire development, for the ensemble which is quite unusual in classical music, and relies on data from her own searches and interviews with composers. The repertoire is presented as a whole: from the time of the emergence of performance practice for guitar and piano, whose beginnings can be observed in the music of the 18th century, to compositions written in 2020. The repertoire has been divided into segments and classified according to the author's concepts. It also describes the most important, in the author’s - active concert performer – belief, sound perspectives in selected works with emphasis on those compositional means which guarantee the balance of sound of individual parts without multi-aspect prejudice to both instruments.

PL

Artykuł ma na celu omówienie kierunków rozwoju repertuaru na duet kameralny gitarowo-fortepianowy. Podpierając się metodami z zakresu nauk historycznych, a także teorii muzyki, autorka zwraca uwagę na najważniejsze aspekty rozwoju repertuaru, na ten nietypowy w muzyce klasycznej skład, opierając się na danych z własnych kwerend oraz wywiadów z kompozytorami. Repertuar został ujęty całościowo: od czasu pojawienia się praktyki wykonawczej na obsadę gitary i fortepianu, czego początki obserwujemy w muzyce XVIII wieku, aż po kompozycje powstałe w roku 2020. Repertuar został podzielony na segmenty i sklasyfikowany według założeń autorki. Opisane zostały również najważniejsze, według autorki – aktywnie koncertującej – perspektywy brzmieniowe w wybranych utworach z położeniem nacisku na te środki kompozytorskie, które gwarantują równowagę brzmienia poszczególnych partii bez wieloaspektowych strat dla obydwu instrumentów.

6

Elżbieta Stoch, Teatr Miejski w Lublinie (1944-1949). Źródła, nieznane fakty, repertuar, recepcja krytyczna, Wydawnictwo KUL, Lublin 2021, ss. 744, 6 aneksów, summary, indeksy: utworów i osób

80%

Walewander ks. E.

Facta Simonidis

|

2023

|

vol. 16

|

issue 1

363-366

7

Gennaro Sacco, słynny Coviello, i jego trzy sztuki

80%

Dygul J.

Pamiętnik Teatralny

|

2023

|

vol. 72

|

issue 1

141-157

EN

This article analyzes three plays published by Gennaro Sacco, a dell’arte actor-playwright who visited the Polish royal court in 1699. Sacco became famous for his role as Coviello. He initially performed in Naples, then in the northern part of the Apennine Peninsula, and, like many Italian actors, he offered his talent to various European rulers (in Celle, Warsaw, Madrid). We hardly know anything about his stay at the Warsaw court of king Augustus II; there are no sources that would reveal the repertoire or the names of troupe members. What is extant, however, is the dramatic text of Commedia smascherata, ovvero i comici esaminati, published in Warsaw. The analysis of this play against the background of its two predecessors, published by Sacco in Italy more than a decade earlier, contributes to our knowledge of role structure, distribution, and variation in dell’arte theater. It also helps identify the impact of local conditions on the work of travelling Italian dell’arte artists.

PL

Przedmiotem artykułu jest analiza trzech utworów dramatycznych wydanych przez aktora-autora teatru dell’arte, Gennara Sacca, który gościł na dworze polskim w 1699 roku. Sacco zasłynął z roli Coviella. Początkowo grał w Neapolu, potem na północy Półwyspu Apenińskiego i jak wielu włoskich aktorów oferował swój talent różnym władcom europejskim (w Celle, Warszawie, Madrycie). Prawie nic nie wiemy o jego pobycie na warszawskim dworze Augusta II, brakuje źródeł na temat repertuaru oraz składu osobowego zespołu. Zachował się jednak opublikowany w Warszawie tekst dramatyczny Commedia smascherata, ovvero i comici esaminati. Przeprowadzona w artykule analiza tej sztuki na tle dwóch poprzednich wydanych przez aktora ponad dziesięć lat wcześniej we Włoszech poszerza wiedzę o strukturze, dystrybucji i wariantowości ról w teatrze dell’arte. Przyczynia się także do określenia wpływu lokalnych warunków na sztukę włoskich artystów dell’arte przemieszczających się między ośrodkami.

8

Teatry żydowskie w Warszawie między wojnami (1918–1939)

80%

Krasiński E.

Pamiętnik Teatralny

|

1992

|

vol. 41

|

issue 1/4

313-344

EN

Although Jewish theatre in Warsaw can be considered to date back to David Hellin’s theatre, operating in 1837, it had not flourished until the late 19th century. At that time, Ester Rachel and Abraham Kamiński created a permanent professional theatre company, and in 1913 they opened their own theatre, whose tradition was continued by their daughter Ida. The article discusses the most important performances of Jewish theatres, their repertoires, technical and financial conditions, as well as archival and press sources for researching the history of Jewish theatre in Warsaw before World War II. The Vilna Troupe and the Warsaw Jewish Art Theatre WIKT performed ambitious plays, Jewish classics, and contemporary world drama. Michal Weichert ran the experimental Jung Teater, which had political ambitions. Numerous if short-lived kleynkunst theatres, revues and cabarets were created. Most Yiddish theatres were located next to Polish ones, but there were also theatres in the Jewish quarter, such as Centralny and Scala. The relationship between Polish and Jewish theatre life should be considered on multiple levels, with regard to audiences, repertoires, and criticism, as well as collaboration between theatres and artists.

PL

W 1837 roku działał w Warszawie teatr Dawida Hellina, co można uznać za początek teatru żydowskiego w Warszawie, chociaż jego rozkwit nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. Ester Rachel i Abraham Kamińscy stworzyli wówczas stały zawodowy zespół, a w 1913 otworzyli własną siedzibę – teatr, którego tradycję kontynuowała ich córka, Ida. W artykule omówione zostały najważniejsze przedstawienia teatrów żydowskich, ich repertuar, warunki techniczne i finansowe, a także źródła archiwalne i prasowe do badania historii teatru żydowskiego w Warszawie przed II wojną światową. Trupa Wileńska i Warszawski Żydowski Teatr Artystyczny WIKT miały w repertuarze sztuki ambitne, klasykę żydowską i współczesny dramat światowy. Michał Weichert prowadził eksperymentalny Jung Teater o ambicjach politycznych. Powstawały liczne, choć działające krótko, teatry miniatur, sceny rewiowe i kabaretowe. Większość teatrów jidysz sąsiadowała z polskimi, ale działały też teatry w dzielnicy żydowskiej, jak Centralny czy Scala. Związki między teatrem polskim i żydowskim należy rozpatrywać wielostronnie, w odniesieniu do publiczności, repertuaru i krytyki, a także współpracy między teatrami i twórcami.

9

Львівський Театр імені Марії Заньковецької у процесі суспільних та культурних трансформацій кінця 1980-х–1990-х років

80%

Batycka T.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2022

|

vol. 10

|

issue 1

91-104

EN

The article investigates the influence of social and cultural transformations of the late 1980–1990s on the work of one of the largest and historically oldest theater groups in Ukraine – the Maria Zankovetska National Theater. The purpose of the work is to analyze the features of the repertoire strategy of the theater and the work of its leading directors in the historical context. Attention is focused on the activities of the main director of the theater from 1987–2019, Fedir Stryhun, who determined the creative processes in the team, as well as the directors Alla Babenko and Vladyslav Sikorskyi, and other manifestations of public activity of theater artists. As a result of the research, the educational component of the team’s work is highlighted and described as dominant at this time. It was seen in filling gaps in the minds of viewers, their ideas about their own country, cultural and historical heritage. The integrity of the period of the Zankovetska Theater 1980–2010 is emphasized and the impact of the socially significant creative program of the 1990s on the following years of his work.

PL

Artykuł analizuje wpływ przemian społeczno-kulturowych końca lat 80. i 90. XX wieku na twórczość jednego z największych i najstarszych historycznie zespołów teatralnych w Ukrainie – Narodowego Teatru Dramatycznego im. Marii Zańkoweckiej. Cel pracy uwarunkowany jest potrzebą analizy strategii repertuarowej teatru i pracy jego czołowych reżyserów w kontekście historycznym. Zwrócono uwagę na działalność głównego dyrektora teatru w latach 1987–2019 Fedora Stryhuna, który decydował o procesach twórczych w zespole, a także reżyserów Ałły Babenko i Władysława Sikorskiego. Oceniono również działalność społeczną teatru. W wyniku przeprowadzonych badań wyodrębniono dydaktyczny komponent pracy zespołu i scharakteryzowano go jako dominujący w tamtym czasie. Znalazło to odzwierciedlenie w wypełnianiu „luk” w umysłach widzów, ich wyobrażeniach o własnym kraju, dziedzictwie kulturowym i historycznym. Podkreślono integralność Teatru Zańkoweckiej w latach 1980–2010 oraz wpływ analizowanego społecznie programu twórczego lat 90. na kolejne lata jego twórczości.

Refine search results

Działalność kościelnego chóru parafii pod wezwaniem św. Józefa w Olsztynie w latach 1946-2018

Repertuar liturgiczny w "Drodze do nieba" i "Skarbcu modlitw i pieśni" na przykładzie pieśni bożonarodzeniowych

Ksiądz Eugeniusz Gruberski (1870–1923) – reformator muzyki kościelnej w diecezji płockiej

Wybory repertuarowe Sceny Polskiej Tĕšínského divadla w Czeskim Cieszynie na rzecz zachowania tożsamości narodowej i regionalnej polskiej mniejszości narodowej na Zaolziu

Review of repertoire for guitar and piano duo from the 18th to the 21st century in historical perspective

Elżbieta Stoch, Teatr Miejski w Lublinie (1944-1949). Źródła, nieznane fakty, repertuar, recepcja krytyczna, Wydawnictwo KUL, Lublin 2021, ss. 744, 6 aneksów, summary, indeksy: utworów i osób

Gennaro Sacco, słynny Coviello, i jego trzy sztuki

Teatry żydowskie w Warszawie między wojnami (1918–1939)

Львівський Театр імені Марії Заньковецької у процесі суспільних та культурних трансформацій кінця 1980-х–1990-х років