Search results

1

Aggression between siblings – the dark side of socialization in the family

100%

Poraj G., Poraj-Weder M.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 56(14)

155-172

EN

Aggression between siblings is one of the most common – and the most downplayed – forms of aggression in the family. It is seen as natural and harmless. In fact, research has shown that such aggression leaves lasting scars in the child’s mind and affects functioning in adult life. Objective: investigate correlations between the perceived quality of the family environment, the experience of aggression in the family, including aggression between siblings, and the level of aggression in adult life. Method: 201 respondents – 167 women and 34 men, aged 19–36 years – took part in the study. To measure the variables under analysis, the respondents were asked to complete a questionnaire designed for this study, which included questions about aggression and violence between parents, parental aggression towards children, and the use of punishment in parenting; the Family Assessment Scale (FACES-IV) by David H. Olson, adapted by Andrzej Margasiński (2009, 2015); and the Aggression Questionnaire by Buss and Perry (1992), adapted by Aranowska, Rytel and Szmar (2005). Results: experience of domestic violence was shown to be related to the assessment of family functioning along four dimensions: cohesion, flexibility, communication and satisfaction. The data also showed that aggression was engendered by models of aggression, that is, by observing aggression between parents and by experiencing parental (especially paternal) violence. Unexpectedly, punishment turned out to be significantly correlated with all dimensions of family assessment – it was positively correlated with each of the manifestations of aggression under analysis. It was also demonstrated that while certain types of punishment were associated with specific manifestations of aggression (e.g. physical punishment with physical aggression, reprimands with verbal aggression, etc.), one type of punishment – screaming/threats/ insults – was significantly correlated with each of the analysed dimensions of aggression and was the only one associated with the tendency to react with aggression in relations with siblings.

2

Agresja pomiędzy rodzeństwem – ciemna strona socjalizacji w rodzinie?

63%

Grażyna P., Magdalena P.-W.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

issue 56(14)

155-172

EN

Aggression between siblings is one of the most common – and the most downplayed – forms of aggression in the family. It is seen as natural and harmless. In fact, research has shown that such aggression leaves lasting scars in the child’s mind and affects functioning in adult life. Objective: investigate correlations between the perceived quality of the family environment, the experience of aggression in the family, including aggression between siblings, and the level of aggression in adult life. Method: 201 respondents – 167 women and 34 men, aged 19–36 years – took part in the study. To measure the variables under analysis, the respondents were asked to complete a questionnaire designed for this study, which included questions about aggression and violence between parents, parental aggression towards children, and the use of punishment in parenting; the Family Assessment Scale (FACES-IV) by David H. Olson, adapted by Andrzej Margasiński (2009, 2015); and the Aggression Questionnaire by Buss and Perry (1992), adapted by Aranowska, Rytel and Szmar (2005). Results: experience of domestic violence was shown to be related to the assessment of family functioning along four dimensions: cohesion, flexibility, communication and satisfaction. The data also showed that aggression was engendered by models of aggression, that is, by observing aggression between parents and by experiencing parental (especially paternal) violence. Unexpectedly, punishment turned out to be significantly correlated with all dimensions of family assessment – it was positively correlated with each of the manifestations of aggression under analysis. It was also demonstrated that while certain types of punishment were associated with specific manifestations of aggression (e.g. physical punishment with physical aggression, reprimands with verbal aggression, etc.), one type of punishment – screaming/threats/ insults – was significantly correlated with each of the analysed dimensions of aggression and was the only one associated with the tendency to react with aggression in relations with siblings.

PL

Agresja pomiędzy rodzeństwem to jedna z najbardziej rozpowszechnionych i najczęściej bagatelizowanych form agresji w rodzinie. Jest traktowana jako zjawisko naturalne i nieszkodliwe. Tymczasem, jak pokazują badania, pozostawia trwały ślad w psychice dziecka i wpływa na jego funkcjonowanie w dorosłym życiu. Cel: W badaniu poszukiwano związków pomiędzy spostrzeganą jakością środowiska rodzinnego, doświadczaniem agresji w rodzinie i w rodzeństwie oraz poziomem agresji w dorosłości. Metoda: Przebadano 201 osób, 167 kobiet i 34 mężczyzn, w wieku 19–36 lat. Do pomiaru badanych zmiennych wykorzystano autorską ankietę zawierającą pytania dotyczące: agresji i przemocy między rodzicami, agresji rodziców wobec dzieci, dyscyplinowania w procesie oddziaływania wychowawczego, Skalę Oceny Rodziny (FACES-IV) Dawida H. Olsona w adaptacji Margasińskiego (2009, 2015) oraz Kwestionariusz Agresji Bussa i Perry’ego (1992) w adaptacji Aranowskiej, Rytel, Szmar, (2005). Wyniki: Wykazano istnienie związków pomiędzy doświadczaniem przemocy w rodzinie i oceną jej funkcjonalności na czterech wymiarach: spójności, elastyczności, komunikacji i zadowolenia. Przeprowadzone analizy pokazały także, że rozwijaniu agresji sprzyja modelowanie agresji, czyli obserwowanie przemocy pomiędzy rodzicami oraz doświadczanie przemoc ze strony rodziców, a w szczególności ojca. Nieoczekiwanie skorelowane istotnie ze wszystkimi wymiarami oceny rodziny okazały się kary – związane dodatnio z każdym z analizowanych przejawów agresji. Ujawniono także, że o ile określone rodzaje kar wiążą się z konkretnymi przejawami agresji u dzieci (np. kary fizyczne z agresją fizyczną, nagany słowne z agresją werbalną etc.), o tyle jeden rodzaj kar – krzyk/straszenie/wyzwiska – wykazuje znaczące związki z każdym z analizowanych wymiarów agresji i jako jedyny powiązany jest ze skłonnością do reagowania agresją w relacjach z rodzeństwem.

3

Postawy rodzicielskie w percepcji studentów z ADHD

63%

Ochojska D., Pasternak J.

Wychowanie w Rodzinie

|

2019

|

vol. XX

|

issue (1/2019)

181-194

EN

Aim: The aim of the research was a comparative analysis of parental attitudes in the retrospective assessment of students with ADHD and people who did not reveal this type of dysfunction. It was also important to determine how tested persons with ADHD, depending on the sex, subjectively assess parental attitudes of mothers and fathers. Methods: The study used an interview of the authors’ own construction to analyze the situation in the family. It was an ADHD diagnosis questionnaire developed by the authors based on Structured Clinical Interview for the Study of Mental Disorders, compliant with DSM-5, and the Retrospective Parental Attitude Questionnaire (KPR-Roc) develop by M. Plopa. Results: Research shows that both sons and daughters with attention deficit and hyperactivity significantly more often than the people from the comparative group perceived both parents as inconsistent and overly protective, and mothers as more demanding. Men with ADHD more often than women in this group assessed mothers as inconsistent and fathers’ attitudes as rejection. Conclusions: Perception of parental attitudes towards children with ADHD is the result of the specific behaviour of people with ADHD interacting with family members, but also results from the interaction of various factors on a feedback basis. It is important to take up educational and therapeutic interventions early on, not only for children with ADHD, but also addressed for the entire family system.

PL

Cel: Celem prowadzonych badań była analiza porównawcza postaw rodzicielskich w retrospektywnej ocenie studentów z ADHD i osób nieujawniających tego typu dysfunkcji. Istotne było również ustalenie, jak badani z ADHD, w zależności od płci, oceniają subiektywnie postawy rodzicielskie matek i ojców. Metody: Do analizy sytuacji w rodzinie zastosowano wywiad własnej konstrukcji, opracowany przez autorów kwestionariusz do diagnozy ADHD oparty o Ustrukturalizowany Wywiad Kliniczny do Badania Zaburzeń Psychicznych i zgodny z DSM-5 oraz Kwestionariusz Retrospektywnej Oceny Postaw Rodziców (KPR-Roc) M. Plopy. Rezultaty: Badania pokazują, że zarówno synowie, jak i córki z deficytem uwagi oraz nadruchliwością istotnie częściej niż osoby z grupy porównawczej postrzegali obydwoje rodziców jako niekonsekwentnych i nadmiernie ochraniających, a matki jako bardziej wymagające. Mężczyźni z ADHD częściej niż kobiety z tej grupy oceniali matki jako niekonsekwentne, a postawy ojców jako odrzucające. Wnioski: Percepcja postaw rodziców przez dzieci z ADHD jest rezultatem specyfiki zachowań osób z ADHD wchodzących w interakcje z członkami rodziny, ale wynika również ze wzajemnych oddziaływań różnych czynników, na zasadzie sprzężenia zwrotnego. Istotne jest wczesne podjęcie oddziaływań edukacyjnych i terapeutycznych skierowanych nie tylko do dzieci z ADHD, lecz także obejmujących cały system rodzinny.

Refine search results

2 Psychologia Wychowawcza

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Grażyna P.

1 Magdalena P.-W.

1 Ochojska D.

1 Pasternak J.

1 Poraj G.

1 Poraj-Weder M.

3 2019

Aggression between siblings – the dark side of socialization in the family

Agresja pomiędzy rodzeństwem – ciemna strona socjalizacji w rodzinie?

Postawy rodzicielskie w percepcji studentów z ADHD