Search results

1

Sztuka epoki paleolitu w świetle hipotezy mózgu społecznego

100%

Wagner P.

Folia Praehistorica Posnaniensia

|

2023

|

vol. 28

315-331

EN

The purpose of this article is to try to look at the phenomenon of Paleolithic cave art differently – through the prism of the assumptions of the social brain hypothesis. This paper will present the main assumptions of Robin Dunbar’s social brain concept, which assumes that the increase in the size of the social group influenced the development of the individual (both biologically and socio-culturally). Larger communities provided the impetus for the development of new cognitive qualities, which provided the opportunity for art to emerge.

2

Poszukiwanie znaczeń sztuki naskalnej na podstawie badań poświęconych współczesnej twórczości dzieci

100%

Pankiewicz M.

Folia Praehistorica Posnaniensia

|

2016

|

vol. 21

375-388

PL

Child art has long been a subject of research. Books and papers on the issue inspired me to look at rock art through the prism of studies on the artistic works of the little ones. This paper discusses a pilot study that I have conducted and offers some theoretical considerations on reading art.

3

Problem sztuki naskalnej w Polsce

88%

Pankiewicz M.

Folia Praehistorica Posnaniensia

|

2022

|

vol. 27

163-174

EN

It is assumed that occurrence of Palaeolithic cave art in Central and Eastern Europe is not typical for this part of the continent, as it is difficult to consider its few examples as a result of solely poor preservation. Looking into this issue from the perspective of region of modern Poland, several questions arise: Why is it registered on so few sites, and is it truly an atypical phenomenon for the region? In problem discussion, there are three key elements: research interest, state of preservation, and competences needed for making a discovery. These elements, covered in following paper, explicitly suggest that in terms of Polish cave sites, we do not possess enough information to conclude which type of occurrence we are dealing with.

4

Dakhleh Oasis Project, Petroglyph Unit: seasons 2012 and 2013

75%

Kuciewicz E., Polkowski P., Kobusiewicz M.

Polish Archaeology in the Mediterranean

|

2015

|

vol. 24(1)

275-296

EN

In the 2012 and 2013 seasons the Petroglyph Unit concentrated on two major assignments: first, recording rock art sites in the Central Oasis, in the area of the so-called Painted Wadi and in adjoining areas, either unexplored or only partly explored earlier, and second, locating again and documenting Winkler’s sites 66 and 67, both in the eastern part of the Oasis. These two sites are of mostly homogeneous, Neolithic origin, while rock art recorded in the Central Oasis dates from the Neolithic through very recent times.

5

„Szaman nigdy nie umiera”. Sztuka naskalna jako wyraz tożsamości w twórczości Jane Ash Poitras

65%

Rozwadowski A.

Folia Praehistorica Posnaniensia

|

2019

|

vol. 24

207-233

EN

This article discusses the phenomenon of reusing of ancient rock art iconography in modern art on the example of the artworks of Canadian Cree visual artist Jane Ash Poitras. To understand the role the rock art plays in the collages of J.A. Poitras, the first part of the paper is focused on the Indigenous perspective, which provides the clue to reading complexity of history and contemporary art of the First Nations in Canada. Then the painting Shaman never die V is thoroughly analyzed. It is showed that rock art motifs used in this artwork had been very carefully selected and the meanings they evoke significantly go in pair with wider ideas related to traumatic history of Indigenous Canadians as well as ideas related to persistence of Indigenous spirituality symbolized by the image of shaman.

6

Formal and iconographic analysis and interpretation of the most damaged petroglyphs

63%

Kościuk J., Ziółkowski M., Pakowska M.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

59-66

EN

This paper presents a study of some of the most deteriorated petroglyphs from the Samaipata Rock, and is the part of the larger research project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (Fuerte de Samaipata/Bolivia)”. The study involved the following three steps: 1) Searching for visualisation methods that would allow the original form of today’s indecipherable petroglyphs to be identified; 2) Identifying the original iconographic program of individual engravings; 3) Searching for possible stylistic and formal analogies in order to fit the iconographic program into the broader context of rock art in this part of South America. Due to the amount of material available and its multi-threaded nature, the study does not exhaust the topic, but only, based on some of the most characteristic examples, shows the methodological and methodical aspects of studying such petroglyphs.

PL

Artykuł przedstawia badania kilku z najbardziej zniszczonych petroglifów z El Fuerte de Samaipata i jest częścią większego projektu „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”. Badanie miało trzy fazy: 1) poszukiwanie metod wizualizacji, które pozwoliłyby zidentyfikować oryginalną formę dzisiejszych nieczytelnych petroglifów, 2) określenie oryginalnego programu ikonograficznego poszczególnych rytów, 3) poszukiwanie możliwych analogii stylistycznych i formalnych w celu dopasowania programu ikonograficznego do szerszego kontekstu sztuki naskalnej w tej części Ameryki Południowej. Ze względu na ilość dostępnego materiału i jego wielowątkowy charakter praca nie wyczerpuje tematu, ale jedynie – w oparciu o niektóre z najbardziej charakterystycznych przykładów – pokazuje metodologiczne i metodyczne aspekty badania silnie zniszczonych i nieczytelnych petroglifów.

7

3D terrestrial laser scanning of El Fuerte de Samaipata

63%

Kościuk J., Ćmielewski B., Telesińska M., Kubicka A.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

27-34

EN

This paper concerns El Fuerte de Samaipata – one of Bolivia’s most important monuments inscribed on the UNESCO World Heritage List. The study describes the hardware and software used in the project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (Fuerte de Samaipata/Bolivia) site from the World Heritage List”, as well as the workflow adopted for the terrestrial laser scanning (TLS) of the site. It also explains the important role that TLS played in the entire project.

PL

Artykuł dotyczy El Fuerte de Samaipata – jednego z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Opisano aparaturę i oprogramowanie zastosowane w projekcie „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”, a także metodologię przyjętą dla naziemnego skanowania laserowego (TLS). Wyjaśniono również ważną rolę, jaką w całym projekcie odgrywa TLS.

8

Documentation of the most important petroglyphs by structured light scanning and analysis of the most damaged petroglyphs by vPTM and vRTI methods

63%

Kościuk J., Telesińska M., Nisztuk M., Pakowska M.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

43-58

EN

The case being studied is one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper proposes a new workflow for the two most important aspects of studies on cultural heritage – detailed documentation and analysis. The former includes the well-known techniques of digital photogrammetry and structured light scanning. The latter comprises polynomial texture mapping (PTM) and reflectance transformation imaging (RTI), both of which have been used since the beginning of this century. The novelty proposed by the authors is the transfer of part of the data collection process from the physical environment to the virtual space. Despite some technical problems, by eliminating the tedious and time-consuming process of shooting photos in the field using specific lighting angles, this new workflow proved to be very efficient, particularly in documenting and interpreting badly preserved examples of bas-relief rock art.

PL

El Fuerte de Samaipata to jeden z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule przedstawiono dwa sposoby dokumentacji, szczególnie istotne zarówno dla badań, jak i ochrony dziedzictwa kulturowego. Pierwszy obejmuje dobrze znane techniki cyfrowej fotogrametrii i skanowania światłem strukturalnym. Drugi dotyczy zastosowania technik polynomial texture mapping (PTM) oraz reflectance transformation imaging (RTI). Obie techniki są wprawdzie stosowane już od początku tego wieku, ale nowością zaproponowaną przez autorów jest przeniesienie części procesu zbierania danych ze środowiska fizycznego do przestrzeni wirtualnej. Mimo pewnych problemów technicznych, dzięki wyeliminowaniu żmudnego i czasochłonnego etapu fotografowania w terenie przy użyciu dokładnie zdefiniowanych kątów oświetlenia, zaproponowana metoda okazała się bardzo wydajna, szczególnie w dokumentowaniu i interpretacji silnie zniszczonych przykładów rytów naskalnych.

9

Szamanizm jako religia w relacji ze sztuką naskalną

63%

Antczak K.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2017

|

vol. 8

|

issue 4

93-104

PL

Badanie wierzeń i obiektów kultowych z perspektywy archeologa nie jest łatwym zadaniem z racji niewielkiej liczby źródeł pisanych, a nawet ich braku. Trudno zinterpretować artefakty, które przypuszczalnie nie miały tylko funkcji użytkowej. Stopień trudności analiz poświęconych wierzeniom wzrasta, kiedy mamy do czynienia z kulturą niepiśmienną. Nie dziwi też fakt sceptycyzmu i powściągliwości w analizach i interpretacjach dotyczących symboliki, wierzeń, rytuałów. Jednym z ciekawych problemów badawczych, którym zajmują się archeolodzy, jest sztuka naskalna. Obecnie jej powstanie łączy się i interpretuje z teorią szamanistyczną. Uznaje się go za system wierzeń, swego rodzaju swoistą religię wraz z kosmogonią (A. Rozwadowski 2012). Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o najdawniejszą religię, zwłaszcza czy można za taką uznać szamanizm oraz jego relacje ze sztuką naskalną paleolitu.

EN

Examining beliefs and cult objects from the perspective of an archaeologist is not an easy task because of the small number of written sources or lack thereof. It is difficult to interpret artifacts that are presumably not just functional. These are the arts and religion. The degree of difficulty of analyzes devoted to beliefs increases when we deal with illiterate culture. It is also not surprising that skepticism and restraint with regard to the analysis and interpretation of symbols, beliefs and rituals. One of the interesting research questions that archaeologists are dealing with is rock art. At present, its rise and interpretation are connected with shamanistic theory. It is recognized as a belief system, a kind of religion with cosmogony (A. Rozwadowski, 2012). The text is an attempt to answer the question of the earliest religion. Can shamanism be regarded as form of the religion and its relationship with the art of rock paleolithic?

10

El Fuerte de Samaipata in the light of current research

63%

Ziółkowski M.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

11-18

EN

Samaipata, or more precisely El Fuerte de Samaipata, is a pre-Hispanic archaeological site of approximately 40 ha located in Bolivia, on the eastern slopes of the Andes. Due to its artistic and historical importance, the site was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 1998.The importance of El Fuerte de Samaipata and the history of the investigations of this emblematic place have been the subject of numerous works. This text summarises the main stages of the studies of the site, particularly of the rock, from the first information in Colonial sources of the 16thcentury to the most current research carried out by Bolivian and foreign scholars. Special emphasis is given to the documentation and preservation programs of the petroglyphs, which are deteriorating due to environmental and anthropic factors.

PL

Samaipata, a ściślej El Fuerte de Samaipata, to przedhiszpańskie stanowisko archeologiczne o powierzchni około 40 ha, położone w Boliwii na wschodnich zboczach Andów. W 1998 r. miejsce to ze względu na swoje znaczenie artystyczne i historyczne zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znaczenie El Fuerte de Samaipata i historia badań tego wyjątkowego zespołu były już przedmiotem licznych studiów. Ten tekst podsumowuje wyniki głównych etapów prac na tym stanowisku, zwłaszcza te dotyczące samej skały, od pierwszych informacji w źródłach kolonialnych z XVI w. poczynając, po najbardziej aktualne opracowania boliwijskich i zagranicznych badaczy. Szczególny nacisk kładzie się na dokumentację i programy ochrony petroglifów, których stan zachowania pogarsza się z powodu czynników środowiskowych i antropogenicznych.

11

Samaipata project – aim of the research, methodology, and methods of documentation

63%

Kościuk J., Ziółkowski M., Ćmielewski B., Vidaurre D. U.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

19-25

EN

The Samaipata project concerns one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper describes the origin of the project, the reasons behind starting it, and its main goals. In addition, the documentation, surveying and analytical methods used in the project are briefly described.

PL

Przedstawiany projekt Samaipata dotyczył jednego z najważniejszych zabytków Boliwii – El Fuerte de Samaipata, prekolumbijskiego stanowiska archeologicznego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule opisano genezę projektu, powody podjęcia tematu oraz jego główne cele. Ponadto w skrócie opisano zastosowane w projekcie metody dokumentacyjno-pomiarowe i analityczne.

12

Interpretation of traces of hypothetical quincha walls in Samaipata

63%

Kogut J., Kościuk J., Kubicka A.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

67-77

EN

El Fuerte de Samaipata, commonly known as Samaipata, is an archaeological site in Bolivia. It was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 1998. The most characteristic feature of the site is a natural rock that served as a wak’a (sacred place) for several local, pre-Hispanic cultures, so its current condition is the result of at least 1200 years of development. Towards the end of the 20th century and beginning of the 21st century, Samaipata was comprehensively studied and documented by German scholars. Due to the threat of progressing erosion, a new documentation project was executed by a Polish team. The main objective of the project was to document the vanishing site using 3D laser scanning. Most of the research already published on Samaipata concentrates on the complex arrangement of niches and terraces, figural and geometrical petroglyphs, as well as canals and water reservoirs at the site. The long rows of small circular holes drilled into the rock attract less scholarly attention. They are commonly associated with the vertical posts used for traditional quincha walls. Since there are doubts about the ability of the quincha wall to resist the extremely strong winds on the top of the rock, the Authors conducted computer simulations to clarify these reservations. The 3D model was based on 3D laser scanning results, while FEM was used to solve structural analysis problems.

PL

El Fuerte de Samaipata jest stanowiskiem archeologicznym w Boliwii wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1998 r. Najbardziej charakterystyczną cechą tego miejsca jest naturalna skała, która służyła jako wak’a (święte miejsce) dla kilku lokalnych kultur prehiszpańskich, więc jej obecna forma jest wynikiem co najmniej 1200 lat rozwoju. Pod koniec XX w. i na początku XXI Samaipata była wszechstronnie badana i dokumentowana przez niemieckich uczonych. Ze względu na postępującą erozję polski zespół wykonał nowe pomiary, których głównym celem była precyzyjna rejestracja zagrożonych reliktów za pomocą laserowego skanowania 3D. Większość dotychczas opublikowanych wyników badań na temat Samaipata koncentruje się na złożonym zespole nisz i tarasów, figuralnych i geometrycznych petroglifów, a także kanałów i zbiorników wodnych rzeźbionych w skale. Długie rzędy małych okrągłych wywierconych otworów przyciągają mniej uwagi naukowców. Są one powszechnie kojarzone z pionowymi słupkami stosowanymi do tradycyjnych ścianek quincha. Wątpliwości co do wytrzymałości ścianki quincha na ekstremalnie silne wiatry na szczycie skały skłoniły autorów tego artykułu do przeprowadzenia komputerowych symulacji w celu wyjaśnienia tych zastrzeżeń. Model 3D został oparty na wynikach skanowania laserowego 3D, a samą analizę przeprowadzono z wykorzystaniem metody elementów skończonych (MES).

13

Art et ‘race’. Les gravures des ‘peuples primitifs’ à l’Exposition universelle de Paris de 1878

63%

Cataldi M.

Organon

|

2018

|

vol. 50

67-100

EN

Based on a case study, this paper aims to examine the scientific, industrial and political interests that intertwine at the 1878 Paris World’s Fair. We will focus on a graphic composition that was elaborated from various copies of rock art presented in several pavilions of the Exhibition and published by a science magazine. This figure was composed to compare the artistic capacities of European prehistoric and African contemporary primitives, all belonging, in the dis- course of the French anthropologists, to the same race. The article considers the construction of anthropology in public space as a science claiming to be capable of analysing racial relationships in their environment and therefore capable of scientifically directing the French colonial project.

14

Digital close-range photogrammetry of El Fuerte de Samaipata

63%

Ćmielewski B., Wilczyńska I., Patrzałek C., Kościuk J.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

35-42

EN

The El Fuerte de Samaipata site inscribed on the UNESCO World Heritage List presents a pre-Columbian, multicultural history on the surface of a big sandstone rock. There are several ways of creating precise, high-resolution documentation of this rock, including classic geodetic surveys, modern high-definition surveying (terrestrial laser scanning), and close-range photogrammetry. Close-range photogrammetry is a low cost technique, and the detailed RGB documentation provided by it aids architectural and archaeological research.This paper presents the results of the application of close-range photogrammetry in different light bands (visual, infrared, and thermal). Sony ILCE-7RM2, Parrot Sequoia, and Flir Tau2 cameras were used. The authors obtained over 50 thousand images and over 27 thousand multispectral images (multiplied by four bands, which gave over 100 thousand single band images). The multispectral and thermal data enabled risk maps to be created for conservation purposes.

PL

Wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO El Fuerte de Samaipata jest świadectwem bogatej, wielokulturowej, prekolumbijskiej historii rzeźbienia tej wielkiej piaskowcowej skały. Opisano zastosowanie wielu sposobów precyzyjnej dokumentacji całej skały, w tym klasyczne metody geodezyjne, nowoczesne pomiary w wysokiej rozdzielczości (naziemne skanowanie laserowe) i fotogrametrię bliskiego zasięgu. Fotogrametria bliskiego zasięgu jest techniką niskokosztową, a dostarczona przez nią szczegółowa dokumentacja RGB pomaga w badaniach architektonicznych i archeologicznych.W artykule przedstawiono wyniki zastosowania fotogrametrii bliskiego zasięgu w różnych pasmach promieniowania elektromagnetycznego ( widzialnym, podczerwonym i termicznym). Zastosowano kamery Sony ILCE-7RM2, Parrot Sequoia i Flir Tau2. Autorzy zebrali ponad 50 tysięcy obrazów RGB i ponad 27 tysięcy obrazów multispektralnych, co pomnożone przez cztery rejestrowane pasma dało w sumie ponad 100 tysięcy pojedynczych obrazów do przetworzenia. Dane multispektralne i termiczne były szczególnie przydatne przy opracowaniu map ryzyka w celach konserwatorskich.

15

Description and analysis of El Fuerte de Samaipata in the light of new research, and a proposal of the relative chronology of its main elements

63%

Kościuk J., Orefici G., Ziółkowski M., Kubicka A., Muñóz Risolazo R.

Architectus

|

2020

|

issue 2(62)

79-124

EN

The study describes the results of the documentation of El Fuerte de Samaipata, a pre-Hispanic archaeological site in Bolivia on the UNESCO World Heritage List. It summarizes the most recent observations of the carvings on the rock of Samaipata, which, due to progressing erosion, are slowly vanishing. Thanks to modern documentation technologies, laser scanning, structural light scanning, digital photogrammetry, and advanced digital analysis of images and 3D models of the site, all still visible traces of petroglyphs as well as “architectural” elements like terraces, platform, niches and seats have been documented and described.

PL

W pracy opisano wyniki projektu dokumentującego El Fuerte de Samaipata, prehiszpańskie stanowisko archeologiczne w Boliwii wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Artykuł podsumowuje najnowsze obserwacje dotyczące rytów naskalnych w Samaipata, które powoli zanikają z powodu postępującej erozji. Dzięki nowoczesnym technologiom dokumentacji, skanowaniu laserowemu, skanowaniu światłem strukturalnym, cyfrowej fotogrametrii oraz zaawansowanej cyfrowej analizie obrazów i modeli 3D terenu wszystkie nadal widoczne ślady petroglifów, a także elementów „architektury” takich jak tarasy, platformy, nisze i siedziska zostały udokumentowane i opisane.

16

The concept of cultural heritage to defend a territory from extractivism. Petroglyphs in Támesis, Antioquia (Colombia)

63%

Ortega Ramírez S.

Studia Ethnologica Pragensia

|

2022

|

issue 1

32-44

EN

A study case in a village in Colombia illustrates the contemporary tension between local lifestyle and global/transnational models. Hundreds of petroglyphs, probably made in prehispanic times, started to be widely valued by the local community when large-scale mining companies were attempting to enter into their lands. These petroglyphs have been resignified since then as Cultural heritage, a term coined officially by UNESCO, and adopted and enriched by the local community in order to strengthen their own fight defending their territory against the large-scale mining and other economic activities such as monoculture farming. The process of local resistance is an ongoing process. The community have been working together since then and they have gained relevant achievements in terms of political participation and self-determination for governance linking the cultural, historical, social and environmental issues. In other terms, thanks to the risks they have had to face they have been developing their own economic and social alternatives for living as a way of social resistance. This case, even if it is a sign of people’s agency concerning their sovereignty and autonomy as a political group, it is also an expression of the geopolitics of colonialism that still operates even in the so-called postcolonial times, being the extractivist economy one of its main mechanisms.

17

Fortified Sites at the Mouth of Wadis. Case Study of Abu Sideir and Abu Mereikh in the Fifth Cataract Region

63%

Drzewiecki M., Stępnik T.

Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)

|

2014

|

issue 27

95–119

EN

In the introduction, the question of how deeply the fortifications are connected to the surrounding external context and how far analysis of this feature can provide answers on the fortifications themselves is raised. Our deliberations are based on the analysis of the fortifications at Abu Sideir (AS), Abu Mereikh (AM) B and C in the Fifth Nile Cataract region. Initially, it seems as though these sites share many characteristics: they are located in the same region, not too distant from each other. The location of the fortifications in both cases is on the bank of the Nile, not far from large wadi valleys, and many traces of settlement and examples of rock art have been recorded in the vicinity. In both cases the mouth of the wadi at the Nile River appears to be an important factor, holding deeper significance and symbolism for consecutive groups of people who either settled here or passed through. These were obviously areas of increased economic, cultural and military activity and this is where these similarities end, since upon closer analysis more significant differences were revealed. Themes presented in rock art differ considerably. Sites connected to nomad’s temporal settlements were recorded only in AS. Size and diversity in cemeteries also differentiates those areas. AS and AM are located roughly 13 miles apart on opposite banks of the river. Consideration should be given as to whether all the social groups in this region interpreted this distance in the same way. Settled farmers and fishermen who had boats may have had a different concept of this distance compared to the herders, for whom a river crossing together with the herd would mean a need of search for a ford or narrow point and the risk of losing animals. So whereas contact between nomads and people from the settlements may have been frequent, contact between the nomads from the Eastern desert and those from the Bayuda desert could have been rare. This may well be the cause of some of the differences registered.

Refine search results

Sztuka epoki paleolitu w świetle hipotezy mózgu społecznego

Poszukiwanie znaczeń sztuki naskalnej na podstawie badań poświęconych współczesnej twórczości dzieci

Problem sztuki naskalnej w Polsce

Dakhleh Oasis Project, Petroglyph Unit: seasons 2012 and 2013

„Szaman nigdy nie umiera”. Sztuka naskalna jako wyraz tożsamości w twórczości Jane Ash Poitras

Formal and iconographic analysis and interpretation of the most damaged petroglyphs

3D terrestrial laser scanning of El Fuerte de Samaipata

Documentation of the most important petroglyphs by structured light scanning and analysis of the most damaged petroglyphs by vPTM and vRTI methods

Szamanizm jako religia w relacji ze sztuką naskalną

El Fuerte de Samaipata in the light of current research

Samaipata project – aim of the research, methodology, and methods of documentation

Interpretation of traces of hypothetical quincha walls in Samaipata

Art et ‘race’. Les gravures des ‘peuples primitifs’ à l’Exposition universelle de Paris de 1878

Digital close-range photogrammetry of El Fuerte de Samaipata

Description and analysis of El Fuerte de Samaipata in the light of new research, and a proposal of the relative chronology of its main elements

The concept of cultural heritage to defend a territory from extractivism. Petroglyphs in Támesis, Antioquia (Colombia)

Fortified Sites at the Mouth of Wadis. Case Study of Abu Sideir and Abu Mereikh in the Fifth Cataract Region