Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  samoidentyfikacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wartykule analizowana jest „mała” proza jako forma odzwierciedlająca samoidentyfikację osoby w utworach M. Hareckiego i L. Andriejewa. Specyfika samoidentyfikacji warunkowana jest poprzez szeroką reprezentację samoidentyfikacyjnych typów, sformowanymi charakterami i różnorodnością gatunków literackich „małej” prozy autorów. Głównymi cechami utworów M. Hareckiego są ich dokumentalność, obecność narratora identyfikującego się z autorem, koncentrującego się na narodowo-kulturalnej i społecznej identyfikacji; zaś dla „małej” prozy L. Andriejewa charakterystyczny jest alegoryczny, ekspresyjny oraz moralno-filozoficzny wydźwięk jego utworów dotyczących problemu samoidentyfikacji.
EN
The article deals with short stories as the form of representation of selfidentification in M. Haretsky’s and L. Andreyev’s works. The specificity of selfidentification of characters is conditioned by multitude of identity types, formed characters, and genre diversity of the authors’ short stories.Main features of M. Haretsky’s oeuvre are its documentary orientation, presence of the narrator, whose self-identification is close to the author’s one, concentration on national and social identity. Allegorical and expressive narration, moral and philosophical components of identity are characteristic features of L. Andreyev’s prose.
PL
Artykuł oparty jest na badaniach przeprowadzonych wśród Paulicjan na terytorium zachodniego Banatu (Serbia) przez naukowców z Instytutu Studiów Bałkańskich w Belgradzie i z Uniwersytetu w Sofii. W literaturze używa się wielu terminów na określenie tej grupy etnicznej: bułgarscy katolicy, bułgarscy Paulicjanie, Bułgarzy z Banatu, a także палчене, палкене / Palćani, trzy ostatnie to etnonimy używane przez Paulicjan w odniesieniu do samych siebie. Artykuł omawia indywidualne i zbiorowe poczucie tożsamości członków grupy na podstawie wywiadów i ankiet przeprowadzonych z jednym z badanych respondentów. Podczas wywiadów przeprowadzanych przez uczonych z Serbii, informator mówił o swojej grupie etnicznej Palćani (Paulicjanie) i Bugari (Bułgarzy), jednak przy innych okazjach używał innych terminów. Rozmawiając z uczonymi z Bułgarii, używał następujących określeń: palk’êne (mając na myśli „ja/my“) oraz bъlgare (wy). Autorka próbuje wyjaśnić sens użyć i odkryć źródła owej niekonsekwencji terminologicznej.
EN
This paper is based on the fieldwork conducted in the community of Paulicians on the territory of the West Banat (Serbia) by the researchers of the Institute for Balkan Studies (Belgrade) and the University of Sofia. The appellation used for this ethnic group varies in the scholarly literature: Bulgarians Roman-Catholics, Bulgarians Paulicians, the Banat-Bulgarians and палчене, палкене / Palćani, the ethnonym used by Paulicians alone in reference to themselves. The paper explores (self-)identification, be it individual or collective, in the discourse of one of the interlocutors. During the interviews done by the researchers from Serbia, the informant has referred to his community as Palćani (Paulicians) and Bugari (Bulgarians). On some occasions, nevertheless, he has called into question the latter as an affiliation option. Talking to the researchers from Bulgaria he has used these ethnonyms to express the I / we (palk’êne) : you (bъlgare) relation. This paper aims at tracing the factors which caused the informant’s statements on the adequacy of the self-identification as Bulgarian(s) to be inconsistent.
PL
Artykuł stanowi analizę samoidentyfikacji czytelników „Gazety Świątecznej” z perspektywy wizualnej. Materiałem źródłowym są listy czytelników do „Gazety Świątecznej” z lat 1881–1905, fotografie z kolekcji czytelników „Gazety Świątecznej” przechowywanej przez Bibliotekę Narodową w Warszawie, a także listy i fotografie czytelników „Gazety” publikowane na łamach „Zorzy” w latach 1887–1905. Głównym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak samoprezentowali się chłopscy czytelnicy prasy ludowej za pomocą zdjęć. W tekście zaproponowano ujęcie fotografii jako rodzaju egodokumentu. W analizie materiału zastosowano ujęcie mikrohistoryczne i skupiono się na analizie fotografii wybranych czytelników.
EN
The purpose of the article is to analyse the self-identifications of the peasant readers of Gazeta Świąteczna from a visual perspective. The source material consists of readers’ letters to Gazeta Świąteczna from 1881–1905, photographs from the readers’ collection of Gazeta Świąteczna kept by the National Library in Warsaw, as well as letters and photographs of Gazeta readers published in Zorza in the years 1887–1905. The main aim of the article is to answer the question of how peasant readers of the folk press presented themselves through photography. The text proposes to consider the photographs as a kind of egodocument. The material was analysed using the microhistoric method (case studies of selected peasant readers).
RU
В 1934 годy советское правительство приняло решение о создании Еврейской автономной области Биробиджан в отдаленном регионе Дальнего Востока. Основная идеология ЕАО в то время сильно перекликалась с советской пропагандистской машиной, но одновременно отражала пропаган - ду, которую применяли в Палестине сионистские поселенцы. При поддержке правительства еврейским писателям в СССР неожиданно разрешили создавать произведения, которые продвигали и развивали еврейские образы, но также обсуждали жизнь Палестинских еврейских поселенцев. Из всех произведе - ний, посвященных противостоянию ЕОА и Палестины, можно выделить роман Семена Гехтина и мему - ары Марка Эгарта - единственныe беллетризованныe биографии о Палестине на русском языке. Цель статьи - исследовать репрезентацию и интерпретацию Палестинского проекта в советской литературе 30–ых годов, проанализировать идеологические и культурные факторы, которые привели к созданию этих двух произведений, и обосновать их важное значение в истории советской еврейской культуры.
PL
W roku 1934 rząd radziecki podjął decyzję o utworzeniu Żydowskiego Obwodu Autonomicznego Birobidżan w odległym zakątku Dalekiego Wschodu. Ogólna koncepcja ŻOA nawiązywała zarówno do propagandy radzieckiej, jak i szerzonej w Palestynie przez osadników żydowskich. Pisarzom żydowskim w ZSRR władze nieoczekiwanie zezwoliły wówczas na tworzenie tekstów promujących i rozwijających tematykę żydowską, jak również opisujących żydowskich osadników w Palestynie. Spośród wszystkich utworów poświęconych zestawieniu ŻOA i Palestyny na wyróżnienie zasługuje powieść Siemiona Götha i pamiętniki Marka Egarta - jedyne beletryzowane biografie dotyczące Palestyny w języku rosyjskim. Artykuł ma na celu zbadanie obecności i interpretacji palestyńskiego projektu w literaturze rosyjskiej lat 30. ubiegłego stulecia, analizę czynników ideologicznych i kulturowych, które przyczyniły się do powstania wspomnianych utworów oraz uzasadnienie ich znaczenia dla historii kultury Żydów radzieckich.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.