Search results

1

PRZYŁĄCZENIE KRYMU PRZEZ ROSJĘ W ŚWIETLE PRAWA MIĘDZYNARODOWEGO

100%

RYDEL K.

Historia@Teoria

|

2018

|

vol. 1

|

issue 7

225-237

EN

The article describes the most important international law issues related to the annexation of the Crimea by the Russian Federation. The first part of the text concerns with the infringements of the international law made by Russia (infringement of the principle pacta sunt servanda, the principle of non intervention and the principle of the prohibition of aggression). The second, essential part of the text concerns the inadmissibility of self-determination of people in the case of the Crimea. Russian involvement in the Crimea results the illegality of self-determination in this case. It is also impossible because the case of Crimea does not meet the required conditions. This causes the inadmissibility of the secession of this territory.

2

Secession and EU Membership - Is an EU member state secessionist territory automatically within EU after archiving its independence or have to reapply for membership?

100%

Paço S.

Academicus. International Scientific Journal

|

2015

|

issue 12

147-154

EN

One of the political goals of the EU in broad is the absorption of all European continent state in a sort of United States of Europe. Nowadays the EU counts 28 states and the perspective of enlargement is not stopped by the current economic crisis. The current situation after the just completed pro-EU revolution in Ukraine and the implementation of strong economic link with former USSR Transcaucasian Republics (Georgia, Armenia and Azerbaijan) may suggest the final number of state in the EU. Many people believe that the United States of Europe puzzle is nearly full defined … but a new kind of EU enlargement may change the situation. This paper will focus only in one question. “Is an EU Member state secessionist territory automatically in the EU after archiving its Independence or have to reapply?” To answer to this question I will analyses the possible past experiences in secessionist territory getting membership in international organization like UN. The Vienna Convention on Succession of States in Respect of Treaties is a good material to use in case of succession but the fact that is not in force and not signed by the greatest part of EU member state make it only advisory and not binding.

3

Sovereignity, statehood and self-determination in international law - The Kosovo case

100%

Paço S.

Academicus. International Scientific Journal

|

2016

|

issue 13

184-204

EN

The self-proclamation of Kosovo’s independence announced on February 17 invites us to some general considerations that may be linked to the specific event. The IL principle of Self-determination will be on the focus of this article to considering it as one of the way to archive the creation of new IL entity. Self-determination is a more recent principle then the others but its history, theory and practice is immense. The origin of the term and idea also is in discussion and debating among historian and lawyer. The term have been used simultaneously in the same period (end of WW I) by the US President Wilson and the USSR Premier Lenin referring to the right of the non self-governed territory like colony and occupied regions.

4

Filosofie a secese

88%

Velek J.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2015

|

vol. 63

|

issue 6

939-950

EN

The text investigates the normative questions of secession in the context of a critical analysis of the study by P. Rosůlek, Politický secesionismus a etické teorie. Allen Buchanan a jeho kritici (Political Secessionism and Ethical Theory: Allen Buchanan and His Critics), which attempts to provide a systematic account of the problem. P. Rosůlek undertakes a comparative study of three key theories of secession on the basis of their distinctive approach to five fundamental problems: the moral justification of secession; the moral justification of the right to ownership of territory to which the secessionist movement makes a claim; recognition of the legitimate right to secession in the legal and political system of individual states; recognition of the legitimate right to secession in international law; and the legal and political recognition of a newly created state which has arisen through a legitimate secession in the global political society of states. The account raises a whole series of questions, however, which concern the relation between theory and praxis, the method of inquiry and explanation, and also the relation between normative and explanatory theories of secession. These questions can be answered only when the concept of secession is understood as a part of some general conception of global justice, global constitutionalism and global governance.

5

The State between Fact and Law: The Role of Recognition and the Conditions under Which It Is Granted in the Creation of New States

88%

Finck F.

Polish Yearbook of International Law

|

2016

|

vol. 36

51-81

EN

This article explores the role of recognition in State creation. Basing on an analysis of relations between effectiveness and legality in the process of State creation, it claims that recognition is constitutive of statehood as a subject of international law. The research revolves around the following themes: the role of effectiveness criteria and the conditions of recognition set by international law, the existence of “statehood without effectiveness” in cases of limited effectiveness but general recognition, the study of acquisition of statehood as a process and the notion of collective recognition based on the cases of Kosovo and Palestine. The argumentation is also supported by the analysis of de facto entities and aspiring States in international practice. It draws on the distinction between legal non-recognition and political non-recognition as able to shed some light on the complexity of international practice in this area. The article concludes that recognition is a pre-requisite of statehood, an essential criterion that may overcome weak effectiveness in certain legal contexts, though not a lack of independence. Conversely, effectiveness of government authority over population and territory does not lead to statehood in the meaning of international law in the absence of international recognition.

6

Disintegration Tendencies in the Contemporary International Order. Separatism, Secession, Revolution

88%

Pobóg-Lenartowicz M., Rojek K., Kopcewicz G., Olszanecka N., Urbański D., Piechowiak-Lamparska J., Bryc A., Bojarczyk B., Jorgensen F. A. E., Niedziołka D., Pacześniak A., Potorski R., Wincławska M., Włodkowska-Bagan A., Jeran A., Mol A., Solsbery A., Dąbrowska I., Głodkowski M., Kopcewicz G., Olszanecka N., Piechowiak-Lamparska J.

The Copernicus Journal of Political Studies

|

2013

|

issue 2 (5)

PL

The processes of separation and unification of states and state systems are permanent elements in international relations. Alongside national development, the ethnic factor became another cause for both integration, as well as fragmentation of states. Nowadays, in Europe and in the world both tendencies appear. We are dealing with aspirations to unify, to focus on shared values, and parallel – to emphasise separateness and separate identity in external relations and inside multinational states. This article concentrates on the disintegration tendencies in the contemporary international order: separatisms, secessions and revolutions. Full text: http://bazhum.muzhp.pl/czasopismo/589/?idno=14760

7

Sovereignty issues in the Caucasus: contested ethnic and national identities in Chechnya, Abkhazia, and South Ossetia

88%

Rukhadze V., Duerr G.

Sprawy Narodowościowe

|

2016

|

issue 48

EN

Sovereignty issues in the Caucasus: contested ethnic and national identities in Chechnya, Abkhazia, and South OssetiaThe issue of sovereignty has been at the forefront of regional politics in the Caucasus since the dissolution of the USSR in 1991. In particular, the Russian government has approached various-seemingly similar cases-in very different ways. Although each specific region examined-Chechnya, Abkhazia, and South Ossetia-is unique, the nature of ethnic and national identity has been framed differently by the Russian government. In Chechnya, the Putin administration has framed any outstanding separatist claims in conjunction with terrorism and national security issues. In Abkhazia and South Ossetia, the Putin administration has instead noted the need for “liberation.” The outcome has been to stifle secessionist desires in Chechnya, while supporting those same secessionist desires outside of Russia’s borders, in Abkhazia and South Ossetia. Kwestia suwerenności na Kaukazie: kontestowane tożsamości etniczne i narodowe w Czeczenii, Abchazji i Osetii PołudniowejKwestia suwerenności wysunęła się na czołowe miejsce w polityce regionalnej na Kaukazie z chwilą rozpadu Związku Sowieckiego w 1991 roku. W istocie rząd rosyjski do poszczególnych, pozornie podobnych, przypadków podszedł w odmienny sposób. Aczkolwiek każdy z interesujących nas tutaj regionów – Czeczenia, Abchazja i Osetia Południowa – jest unikatowy, to charakter tożsamości etnicznej i narodowej został ujęty przez rząd rosyjski w inne ramy. W Czeczenii administracja Putina wiązała wysuwane tam roszczenia separatystyczne z terroryzmem i kwestiami bezpieczeństwa narodowego. Z kolei w Abchazji i Osetii Południowej Rosja dostrzegła potrzebę „wyzwolenia”. W efekcie nastąpiło stłumienie aspiracji do secesji w Czeczenii, podczas gdy poza granicami Rosji, w Abchazji i Osetii Południowej, te same dążenia secesjonistyczne zyskały sobie poparcie.

8

Historia, pamięć i nacjonalizm po katalońsku

87%

Kubiaczyk F.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2015

|

issue 12

211-244

EN

The article analyses relationships between history and memory in the context of Catalonian nationalism. Its essential aim is to demonstrate how one makes (i.e. uses and abuses) memory in Catalonia. The author seeks to show that Catalonian nationalism means manipulation of history, falsification of sources and distorted interpretations rather than a discourse about the actual history of Catalonia.

9

Separatyzm jako zjawisko polityczne – analiza. Doświadczenia UE i wnioski dla Ukrainy

75%

Mosora M.

Przegląd Sejmowy

|

2022

|

issue 4(171)

229–244

EN

The article deals with the phenomenon of separatism, its common understanding and main features. It discusses the most important separatist tendencies and the threat of separatism in the EU, including the typology and the centres of separatism in Europe. The principal reasons for separatist movements in the EU are described. Considering the complex origin of separatism, the homogeneity of its foundation in Europe is proved and the threat of separatism in Ukraine is analysed. Manifestations of separatism in Ukraine and the EU are compared, the influence of globalisation and regionalisation on the ethnopolitical process in the EU and Ukraine is justified, and the dual influence of regionalisation on separatism is revealed.

10

Separatism — the Main Threat for Internal Security

75%

Berkii T.

Internal Security

|

2019

|

vol. 11(2)

109-117

EN

This article is devoted to separatism as a global phenomenon of modern times. Separatism is considered a large-scale phenomenon of the present, which can cause irreparable consequences for state independence. The concept of separatism is analysed in accordance with different dictionaries that interpret this phenomenon. The concept of separatism is analysed using the comparative method, namely, separatism is compared with the solar system. The main types of separatism are analysed, depending of the region, country and the sphere of its expression. Examples of each of them are given in the article. If we consider separatism as a movement or a process that wants to separate from the state, then, depending on the purpose, the following forms of separatism are distinguished: secession, irredentism, and devolution. The positions of the representatives of the scientific world community about secession are highlighted, its main advantages and disadvantages are revealed. The article highlights the interesting positions of scientists who consider separatism as a positive phenomenon in the process of nation-building. As an example of irredentism, the situation with the Crimea is described. Crimea was an autonomous region within the nation of Ukraine until March 2014 after a shady referendum it was taken over by the Russian police.

11

Secesia v súčasnom medzinárodnom práve

75%

Sieniawski P.

Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)

|

2017

|

vol. 156

|

issue 10

894-914

EN

The aim of this article is to define secession through its key elements as well as to find out whether a right to secede does exist in contemporary international law. The article aslo points out different approaches to the problem of legality of secession in international law. Based on legal assessment, secession can be ex post regarded as legal, illegal or neutral. A secesion is illegal when it violates the jus cogens norms, such as the prohibition of threat or use of force. Otherwise it is a legally neutral act, since international law contains neither prohibition of secession nor its permission. A specific case of secession is an internal armed conflict (civil war) between the central government and a rebellious separatist group. The prohibition of threat or use of foce is confined to the sphere of relations among States and thus internal armed conflicts cannot be condemned by international law.

SK

Cieľom tohto článku je definovanie pojmu "secesia" prostredníctvom jeho kľúčových definičných elementov, pri súčasnom náčrte rôznorodosti vymedzenia tohto pojmu v doktríne medzinárodného práva. Taktiež rozoberá právo národov na sebaurčenie z hľadiska jeho vonkajšieho i vnútorného aspektu. Z uvedeného práva ako kogentnej normy medzinárodného práva s pôsobnosťou erga omnes odvodzuje časť teoretikov právo na secesiu. Článok poukazuje na skutočnosť, že zásada teritoriálnej integrity nemôže znamenať implicitný zákas secesie, nakoľko táto zásada platí iba vo vzťahu medzi štátmi a nie medzi štátom a separatistickou entitou. V závere analyzuje diskurz v rámci doktríny medzinárodného práva vo vzťahu k otázke legality secesie a predkládá niekoľko úvah de lege ferenda ohľadom možného budúceho vývoja tohto inštitútu.

12

Samostanowienie narodów w prawie międzynarodowym

75%

Żbikowski W.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2015

|

issue 5

237-256

PL

W artykule omówiono zasadę samostanowienia narodów funkcjonującą w prawie międzynarodowym od momentu uchwalenia Karty Narodów Zjednoczonych. Po przedstawieniu tła historycznego ukazano źródła funkcjonowania tej zasady oraz problematykę związaną z jej podmiotowym i przedmiotowym zakresem. Dokonano tego na podstawie analizy źródeł, praktyki oraz poglądów doktryny. Podjęto też kwestię realizacji prawa do samostanowienia jako jednego z możliwych kryteriów państwowości. W końcowej części szeroko opisano stan praktyki międzynarodowej w odniesieniu do samostanowienia, przedstawiając rozmaite jej przykłady oraz dzieląc je na określone kategorie, co ułatwia wyciągnięcie wniosków o charakterze generalnym. Jednym z nich jest to, że choć prawo do samostanowienia narodów ma niewątpliwie charakter wiążącej zasady współczesnego prawa międzynarodowego, to stopień jej realizacji w praktyce zależy przede wszystkim od czynników o charakterze politycznym, a rzeczywisty wpływ stanu prawnego na praktykę międzynarodową jest mocno ograniczony.

EN

This paper describes the principle of self-determination of nations functioning in the international law since the moment of adopting the United Nations Charter. After a short reference to historic background, the sources of that principle and issues of its subjective and objective scope are presented. The author depicts the discussed matter on the basis of the analysis of sources, practice and doctrine. The question of exercising the right to self-determination as one of possible criteria of statehood is also analyzed. In the final part the author depicts a broadened analysis of international practice in the self-determination field, dividing various examples into several categories, which helps to draw general conclusions. The conclusion may be drawn up that despite the fact the self-determination of nations undoubtedly has the character of a universally binding principle of contemporary international law, its execution in practice relies mainly on political factors, and the actual impact of the legal status on the international practice is strictly limited.

13

Demokracja bezpośrednia wobec dążeń separatystycznych. Rozważania nad kategorią referendum niepodległościowego

71%

Czapiewski T.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 2

99-112

EN

The aim of this article was to present the referendum on independence within the framework of the current definitions and typologies of referendum, and to present the main doubts concerning the political conditions and the function of the independence referendum. The referendum on independence in most cases is considered to be a particular instrument of direct democracy and a key step in the process of gaining statehood by the ethno-regional movements. Such a type of referendum should be defined as popular vote in which citizens (with voting rights) of a certain territory may declare their will to establish a new state through secession. The independence referendum is a concept in relation to which there is a significant disproportion between the number of empirical studies in the form of a case study and the number of studies of more general character and theoretical ambitions. The key issues concerning the analysis of this category of referenda are: the referendum procedure - the way of referendum initiative, the preconditions, the persons entitled, the content of the question or the interpretation of the results. It is important to remember about the possibility of a constitutional regulations of referendum, although its implementation is influenced by current factors and tactical political decisions by actors, just like ordinary public votes.

PL

Celem niniejszego artykułu było ujęcie referendum niepodległościowego w ramach obecnych w nauce definicji i typologii oraz ukazanie głównych wątpliwości dotyczących politologicznych uwarunkowań oraz funkcji referendum niepodległościowego. Referendum niepodległościowe w większości przypadków uchodzi za szczególny instrument demokracji bezpośredniej i kluczowy etap procesu uzyskiwania własnej państwowości przez ruchy etnoregionalistyczne. Należy je zdefiniować jako głosowanie o charakterze powszechnym, w którym obywatele danego terytorium posiadający czynne prawo wyborcze mogą zadeklarować wolę utworzenia nowego państwa poprzez secesję. Referendum niepodległościowe jest pojęciem, w odniesieniu do którego widoczna jest istotna dysproporcja między liczbą badań empirycznych w formie studium przypadku a liczbą studiów o bardziej generalnym charakterze i teoretycznych ambicjach. Kluczowe problemy dotyczące analizy tej kategorii referendów to: określenie procedury referendum – sposobu inicjacji, warunków wstępnych, osób uprawnionych, treści pytania czy interpretacji wyników. Pamiętać należy o możliwości ustrojowego umocowania instytucji referendum, choć jej realizacja podlega wpływowi czynników bieżących oraz taktycznych decyzji politycznych aktorów, tak jak zwykłe głosowania powszechne.

14

Словацьке питання в зовнішньополітичній візії владних кіл І Речі Посполитої (1938 – березень 1939 р.)

63%

Borovets I.

Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

|

2021

|

issue 30

284-303

EN

The Polish authorities had a negative attitude towards the central government of the Czechoslovak Republic at that time. Therefore, the Polish reprezentatives were in active contact with the opposition Glinka Slovak People’s Party. They had a number of common ideological values such as Slavic reciprocity, Catholicism, Anti-Bolshevism, and positive assessment of authoritarianism. The Polish politics assured that Warsaw supports state-building plans of the Slovak leaders and solemnly welcomed their delegation to Poland in May 1938. Polish-Slovak relations were marked by contradictions during and shortly after the Munich crisis. The Slovaks suggested state association and submitted a declaration on the Polish-Slovak union. But they did not receive an answer, so they agreed with the Prague government about granting Slovakia autonomy. The Polish authorities expected more pronounced separatism from the Slovaks. Warsaw made territorial claims for Slovak lands in the area of Spis and Orava because Poles wanted to push indecisive oppositionists. The ultimate form of the demands and the forceful nature of Polish actions demonstrated the real content of Warsaw’s policy towards Slovakia. These events resulted to the improvement of Czech-Slovak relations within the framework of Post Munich Czechoslovakia and also led to the appeal of Slovak politicians to Germany. Both sides tried to improve the atmosphere of bilateral relations during the winter of 1938-1939. Meetings of delegations were organized for discuss different ways to intensify positive cooperation. An influence of Nazi Germany was increasing in the region at that time. So, the realization of the danger, posed by Germans, was the main factor to Polish-Slovak rapprochement. In early March, Berlin organized a campaign to put pressure on Slovak politicians and persuaded them to secession. They tried in vain to put forward a Polish counterweight. The declaration of independence of Slovakia according to the German scenario marked the strategic failure of Polish foreign policy, because the southern border of the state became a zone of potential danger

UK

Тогочасна польська влада негативно ставилася до центрального уряду Чехословацької республіки. Тому вона активно контактувала з опозиційною Глінковою словацькою народною партією, з якою мала низку спільних ідеологічних цінностей: слов’янська взаємність, католицизм, антибільшовизм, позитивне ставлення до авторитаризму. Польські діячі запевняли, що Варшава підтримує державотворчі плани словацьких лідерів, урочисто вітали їх делегацію в Польщі у травні 1938 р. Під час та відразу після мюнхенської кризи польсько-словацькі взаємини відзначалися суперечністю. Словаки запропонували державне об’єднання і представили декларацію про польсько-словацьку унію. Проте, не отримавши відповіді, домовилися з празьким урядом про надання Словаччині автономії. Польська сторона очікувала від словаків більш вираженого сепаратизму. Аби підштовхнути нерішучих опозиціонерів Варшава висунула територіальні претензії на словацькі землі в районі Спіша та Орави. Ультимативний характер вимог та силові дії польської влади продемонстрували дійсний характер її політики щодо Словаччини. Це мало наслідком покращення чесько-словацьких відносин у рамках помюнхенської Чехо-Словаччини, а також зумовило звернення поглядів словацьких політиків до Німеччини. Взимку 1938-1939 рр. обидві сторони намагалися поліпшити атмосферу двосторонніх взаємин. Відбувалися зустрічі делегацій, на яких обговорювалися шляхи активізації позитивної співпраці. Головним чинником польсько-словацького зближення в цей час було усвідомлення небезпеки з боку Німеччини, яка збільшувала свій вплив у регіоні. На початку березня Берлін організував кампанію тиску на словацьких діячів, схиляючи їх до сецесії, водночас вони марно намагалися висунути цьому польську противагу. Проголошення незалежності Словаччини за німецьким сценарієм ознаменувало стратегічну невдачу польської зовнішньої політики, адже південний кордон держави ставав зоною потенційної небезпеки.

15

PRESERVING CULTURAL DIVERSITY AND TERRITORIAL INTEGRITY

63%

Bohatyrets V., Iliuk O.

Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

|

2016

|

vol. 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa

417-425

EN

The aim of the article is to present the problem of intercultural dialog in the context of territorial sovereignty respect. In detail, author describes the main reasons for ethnic separatism and its influence on society. The article highlights examples of separatism manifestations around the globe and determines its main typologies. Significantly, the quantitative and qualitative markers for evaluating separatist movement are determined. The focus revolves around the differences between the ethnic, religious and racial separatism. It should be capitalized, that in the process of conflict it’s relevant to depict the role of stereotypes, phobias, labeling and prejudice. Furthermore, accelerating globalization processes testify to the notion of intercultural competencies, enabling research stakeholders to manage cultural diversity more effectively and monitor development according to recommended measurements of success. It’s hard to deny that without such competency model, misunderstandings and stereotypes rooted in identity are conflict capable. Moreover, the authors intend to systemize and propose the strategy of ethnic policy that can be done in order to avoid any of cross-cultural conflicts.

16

The Control of the Activity of the Authorities of the Autonomous Communities in the Spanish Constitution

63%

Dankowski M. Z.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2019

|

issue 6 (52)

459-471

EN

he dramatic events taking place in 2017 resulted in an unprecedented intervention of the Government of the Kingdom of Spain in the duties of the authorities of the Autonomous Community of Catalonia. The procedure for the fulfilment of constitutional obligations of the authorities of one of the seventeen Autonomous Communities, that make up Spain, was introduced for the first time in history. The sources of this situation should be sought in the conflict between Barcelona and Madrid, which has been growing for a decade, and reached its peak with the Spanish Government’s failure to recognize the independence referendum and the attempt to secede by the Catalan authorities. The situation showed the need to reform the Spanish constitutional system, in particular as regards the rights and obligations of Autonomous Communities.

PL

Dramatyczne wydarzenia mające miejsce 2017 r. spowodowały bezprecedensową interwencję rządu Królestwa Hiszpanii w działalność władz wspólnoty autonomicznej Katalonii. Procedura bezpośredniej kontroli działalności władz jednej z siedemnastu wspólnot autonomicznych, z których składa się Hiszpania została uruchomiona po raz pierwszy w historii. Źródła tego stanu należy szukać w konflikcie na linii Barcelona-Madryt narastającym od dekady, którego apogeum zostało osiągnięte wraz z nieuznaniem przez rząd hiszpański referendum niepodległościowego i próby dokonania secesji ze strony władz autonomii katalońskiej. Sytuacja wykazała konieczność reformy ustroju Hiszpanii, w szczególności w zakresie praw i obowiązków wspólnot terytorialnych.

17

Prawo do secesji. Argument konstytucyjny i metaprawny Starego Południa Stanów Zjednoczonych

63%

Tulejski T.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 2(72)

245-256

PL

W okresie poprzedzającym wybuch wojny secesyjnej teoretycy i politycy Starego Południa Stanów Zjednoczonych (Calhoun, Hayne, Tucker, Taylor of Caroline) wypracowali teoretyczne instrumenty oporu wobec ich zdaniem tyrańskim praktykom rządu federalnego. Obok interpozycji i nullifikacji najbardziej radykalnym środkiem było prawo do secesji. Autor w artykule dokonuje rozróżnienia argumentacji na argumentację konstytucyjną i metaprawną. Pierwsza odwołuje się do myśli Founding Fathers, ducha roku ’98 i koncepcji praw stanowych. Głównymi jej elementami są: kontraktowy charakter Unii, pierwotna suwerenność stanów oraz interpretacja użytego w konstytucji zwrotu „My, Naród”. Uzasadnienie filozoficzne odwołuje się natomiast do prawa oporu wobec tyrańskiego rządu zawarte w Deklaracji Niepodległości. Oba te uzasadnienia występowały wspólnie i autor poszukuje ich w aktach secesji Karoliny Południowej i Konstytucji Skonfederowanych Stanów.

EN

Before the outbreak of the Civil War, the theorists and politicians of the South of the US developed the theoretical instruments of resistance to what they considered tyrannical practices of the federal government. Just next to interposition and nullification, the most radical measure was the right of secession. In the article, the author distinguishes between constitutional and meta-legal arguments. The first ones refer to the thought of the Founding Fathers, the spirit of ‘98 and the concept of states’ rights. Its main elements are: the contractual nature of the Union, the original sovereignty of the states and the interpretation of the phrase: “We the People” used in the Constitution. In turn the philosophical justification refers to the right of resistance to tyrannical government contained in the Declaration of Independence. The two group of justifications appeared together, and the author searches for them in the acts of secession of South Carolina and the CS Constitution

18

Secesja części terytorium państwa w świetle prawa międzynarodowego publicznego. Zarys problematyki

63%

Łaski P.

Acta Iuris Stetinensis

|

2019

|

issue 25

67-87

PL

Secesja, inaczej ujmując – oderwanie części terytorium od macierzystego państwa, jest jedną z form utraty części terytorium, zarazem jedną z form powstania nowego państwa, względnie przyłączenia się oderwanego terytorium do sąsiedniego państwa. Celem niniejszej pracy jest zwrócenie uwagi na źródło współczesnej secesji, czyli tendencje odśrodkowe w państwie spowodowane różnorakimi formami dyskryminacji ludności oderwanego terytorium. Ludność oderwanego terytorium w uzasadnieniu swojego prawa do secesji odwołuje się do jednej z podstawowych zasad prawa międzynarodowego – zasady samostanowienia narodów, która nie pozostaje w sprzeczności z zasadą integralności terytorialnej państwa, ponieważ funkcjonują one w różnych przestrzeniach prawa międzynarodowego publicznego. W pracy zastosowano metodę badań dogmatycznych oraz prawnoporównawczych.

EN

Secession, in other words, the separation of part of the territory from the mother state, is one of the forms of losing part of the territory, at the same time one of the forms of the creation of a new state, or the annexation of detached territory to a neighboring state. The aim of this article is to draw attention to the source of contemporary secession, that is, the centrifugal tendencies in the state caused by various forms of discrimination against the population of the detached territory. The population of the detached territory justifying its right to secession refers to one of the basic principles of international law – the principle of self-determination of nations, which principle does not contradict the principle of territorial integrity of the state, because they function in different spaces of international public law. The method of dogmatic and comparative law research was applied in the work.

19

Dążenia niepodległościowe Katalonii w XX i XXI w. w kontekście referendum niepodelgłościowegoz 1 października 2017 r.

63%

Kochanecki A.

Przegląd Geopolityczny

|

2018

|

vol. 23

144-157

PL

Wydarzenia mające miejsce w Katalonii w 2017 r. w związku z referendum niepodległościowym stanowiły kulminację dążeń niepodległościowych tego regionu na przestrzeni ostatnich stu lat. Co więcej, miały one swoje źródło jeszcze w XVII i XVIII w. Wieloaspektowe odmienności Katalończyków sprawiły, że naród ten od lat dąży do coraz większej, uwzględniającej jego potrzeby autonomii regionalnej, aż wreszcie postanowił sięgnąć po niepodległość. Artykuł ten traktuje o dążeniach niepodległościowych Katalonii w XX i XXI w. umieszczając je w kontekście referendum niepodległościowego z 1 października 2017 r. Autor przedstawia najważniejsze wydarzenia polityczne, społeczne i ekonomiczne Hiszpanii w ostatnich stu latach, a następnie omawia wyżej wymienione referendum. Całość wieńczą prognozy dotyczące możliwych przyszłych wydarzeń w tymże regionie.

EN

Events that took place in Catalonia in 2017 in conjunction with the independence referendum were the culmination of the aspirations of independence of this region in the last one hundred years. What is more, they had their origins in 17th and 18th centuries. Multifaceted diversities of Catalonians caused the situation in which Catalonians sought to bigger autonomy, taking into account their regional aspirations, and eventually they decided to go for independence. The article is about the independence aspirations of Catalonia in 17th and 18th centuries, placing them in the context of independence referendum from 1st October 2017. The author presents the most important political, social and economic events in the last one hundred years, and then talks out the referendum mentioned above. The whole is crowned with forecasts on possible events in the future in this region.

20

Zmierzch w literaturze i malarstwie austriackim na przełomie XIX i XX wieku

63%

Hurnik E.

Świat i Słowo

|

2013

|

vol. 11

|

issue 2(21)

187-200

EN

The literature and arts in Austria at the turn of the 19th century developed in the atmosphere of decadence. The Austrian-Hungarian monarchy was falling into a decline and paradoxically, at the same time, the art experienced a tremendous boost. Secession was the main style in architecture and painting as well as impressionism, symbolism and decadence in literature. All the fields of arts reflected the feelings of transition, decline, premonition of death. They gained their deepest expression in the poetry of Georg Trakl, in which the end of a certain historical and cultural formation combined itself with the feeling of self-destruction, one’s own annihilation.

Refine search results

PRZYŁĄCZENIE KRYMU PRZEZ ROSJĘ W ŚWIETLE PRAWA MIĘDZYNARODOWEGO

Secession and EU Membership - Is an EU member state secessionist territory automatically within EU after archiving its independence or have to reapply for membership?

Sovereignity, statehood and self-determination in international law - The Kosovo case

Filosofie a secese

The State between Fact and Law: The Role of Recognition and the Conditions under Which It Is Granted in the Creation of New States

Disintegration Tendencies in the Contemporary International Order. Separatism, Secession, Revolution

Sovereignty issues in the Caucasus: contested ethnic and national identities in Chechnya, Abkhazia, and South Ossetia

Historia, pamięć i nacjonalizm po katalońsku

Separatyzm jako zjawisko polityczne – analiza. Doświadczenia UE i wnioski dla Ukrainy

Separatism — the Main Threat for Internal Security

Secesia v súčasnom medzinárodnom práve

Samostanowienie narodów w prawie międzynarodowym

Demokracja bezpośrednia wobec dążeń separatystycznych. Rozważania nad kategorią referendum niepodległościowego

Словацьке питання в зовнішньополітичній візії владних кіл І Речі Посполитої (1938 – березень 1939 р.)

PRESERVING CULTURAL DIVERSITY AND TERRITORIAL INTEGRITY

The Control of the Activity of the Authorities of the Autonomous Communities in the Spanish Constitution

Prawo do secesji. Argument konstytucyjny i metaprawny Starego Południa Stanów Zjednoczonych

Secesja części terytorium państwa w świetle prawa międzynarodowego publicznego. Zarys problematyki

Dążenia niepodległościowe Katalonii w XX i XXI w. w kontekście referendum niepodelgłościowegoz 1 października 2017 r.

Zmierzch w literaturze i malarstwie austriackim na przełomie XIX i XX wieku