Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sensuous theory
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Eksperyment somatyczno-dramaturgiczny. Haptyczna wizualność i deziluzyjna dramaturgia w filmie Czarny Łabędź Darrena Aronofsky’ego

100%
Woroch A.
Przestrzenie Teorii
|
2021
|
issue 36
219-228
EN
Based on the example of Darren Aronofsky’s film Black Swan, the article explores the disillusive potential of interfering with the classic model of film dramaturgy. Referring to the traditional paradigm developed by Syd Field, the author indicates deviations from the conventional narrative that occur in Aronofsky’s film. The text seeks to confirm the thesis that contemporary cinematography exemplifies the trend of abandoning the attempts to create a seemingly referential world. By questioning the fundamental structure of the film’s dramaturgy, Black Swan provides additional interpretive possibilities. However, displaying the constituent elements of a work, for example, by transaccentuating their meaning or changing their place or length of occurrence, is not the most obvious disillusionment strategy. It may in fact remain hidden until the moment of careful analysis.
2

Zdalne kino. Samotność widza wobec zmysłowego charakteru recepcji filmu

72%
Demby Ł.
Kwartalnik Filmowy
|
2020
|
issue 111 Zmysły i afekty
164-178
PL
Autorka zwraca uwagę na nowe zjawisko, jakie pojawiło się w czasie epidemii koronawirusa: tzw. zdalne kino. Zastanawia się, pod jakim względem ta nowa sytuacja różni się od zwyczajnego oglądania filmu online. Rozważania te są prowadzone w kontekście wybranych wątków teorii filmu dotyczących dystansu widza wobec filmu i przede wszystkim wobec innych widzów na sali kinowej. Autorka odnosi się do dominującej w ostatnich latach sensuous theory, ale także do wcześniejszych koncepcji teoretycznych (m.in. do teorii psychoanalitycznej), podkreślając, że dzisiejsza refleksja nad filmem jest w nich w dużym stopniu zakorzeniona. W doświadczeniu kina najbardziej interesuje ją paradoksalna samotność widza. Autorka odnosi się także do przykładów filmowych, wśród których na plan pierwszy wysuwa się Ucieczka z kina Wolność (1990) Wojciecha Marczewskiego.
EN
The author draws the reader’s attention to a new phenomenon that emerged during the coronavirus epidemic: “remote cinema”. The author contemplates how this new situation differs from the ordinary experience of watching a film online. These deliberations are set in the context of selected aspects of film theory, regarding the spectator’s distance towards the film and, above all, towards other spectators in the cinema. The author refers to sensuous theory, which has recently become dominant, but also to earlier theoretical concepts (such as psychoanalytic theory); she emphases the fact that present-day film reflection is largely rooted in them. As for the cinema experience, the focus is the paradoxical loneliness of the spectator. The author also refers to some film examples, in particular Escape from the ‘Liberty’ Cinema (1990) by Wojciech Marczewski.
3

„De humani corporis fabrica”. Aporie realizmu i zmysłowa teoria filmu

72%
Kmak A.
Kwartalnik Filmowy
|
2022
|
issue 119 (Nowa) teoria filmu
100-114
PL
Zmysłowe doświadczenie filmu De humani corporis fabrica (reż. Lucien Castaing-Taylor, Véréna Paravel, 2022), przedstawiającego nagrania prawdziwych chirurgicznych interwencji w ludzkie ciało, naświetla aporię tkwiącą głęboko w samej kategorii realizmu: im obraz wierniejszy rzeczywistości, którą ma portretować, tym mniej czytelny i zrozumiały się staje, zawodząc jako wiarygodna reprezentacja. Kontekst zmysłowej teorii filmu naświetla ten paradoks, proponując różne ujęcia relacji między skonstruowanym charakterem filmu a namacalnością jego bezpośredniego, wydawałoby się, doświadczenia. Usytuowany wobec pism współczesnych teoretyczek film jawi się jako zmysłowe ćwiczenie spojrzenia – umożliwiające nowe ustawienie zarówno widza, jak i obrazu – a także jako wskrzeszenie pamięci o cudowności wynalazku filmu, jeszcze z czasów, zanim powstało kino jako przestrzeń jego doświadczania. Odniesienie do historii medium nakierowuje także na możliwość uhistorycznienia refleksji zmysłowej, pozwalającą wydobyć, w jaki sposób cielesność, realizm i zmysłowość problematyzowali wybrani teoretycy XX-wieczni.
EN
The sensual experience of the film De humani corporis fabrica (dir. Lucien Castaing-Taylor, Véréna Paravel, 2022), comprised of recordings of real surgical interventions into the human body, highlights an aporia deeply rooted in the very category of realism: the more an image is faithful to the reality it is supposed to portray, the less comprehensible and readily understandable it becomes, ultimately failing as a credible representation. The context of sensuous film theory casts some light on this paradox by proposing various approaches to the relationship between the film’s constructed character and the tangibility of its seemingly direct experience. Situated within the context of the writings of contemporary theorists, the film appears as a sensual exercise of the gaze that enables a new positioning of both the viewer and the image, but also as a revival of the memory of the miraculous invention of the film – even from before cinema was created as a space for its experience. The reference to the history of the medium also encourages historicizing the sensual reflection, so as to reveal how corporeality, realism, and sensuality were conceptualized by selected 20th-century theorists.
4

Ucieleśniony odbiór tańca w filmie. Przypadek „Climaksu” Gaspara Noé

72%
Kiełpiński Ł.
Kwartalnik Filmowy
|
2020
|
issue 111 Zmysły i afekty
54-70
PL
Taniec ukazany na ekranie kinowym może wywierać silniejsze wrażenie na odbiorcy, niż gdyby był oglądany „na żywo”. Krytycy filmowi pisali o pierwszej scenie tańca w Climaksie (2018) Gaspara Noé, używając określeń sugerujących jej wyjątkowo intensywne, fizjologicznie pobudzające oddziaływanie. Taniec wzmocniony audiowizualną oprawą filmu prowokuje szczególny rodzaj somatycznego zaangażowania, przejawiającego się przede wszystkim na poziomie wrażeń płynących z ciała odbiorcy. Zmysłowa teoria kina wydaje się więc szczególnie użyteczną metodologią do wyjaśniania zjawisk z rejestru ucieleśnionego odbioru tańca w filmie. Podczas analizy tego zjawiska na przykładzie Climaksu autor korzysta z proponowanej przez Vivian Sobchack perspektywy sensuous theory, zagadnień fenomenologii tańca, a ponadto odnosi się do teorii afektu, teorii performansu oraz odkrycia neuronów lustrzanych. W końcowej części tekstu autor przywołuje także psychoanalityczne mechanizmy zaangażowania w filmowy taniec.
EN
Dance shown on the cinema screen may make a stronger impression on the viewer than if it was watched live. Referring to Climax (2018) by Gaspar Noé, film critics wrote about the first dance scene using terms that suggest its highly intense, physiologically stimulating effect. The on-screen dance is intensified by the audio-visual setting of the film, which provokes a special kind of somatic engagement, manifested through sensations coming from the viewer’s body. Thus, sensuous theory seems to be a particularly adequate methodology for explaining phenomena of the embodied reception of film dance. Analyzing this phenomenon on the example of Climax, the author uses the perspective of Vivian Sobchack’s sensuous theory, referring also to dance phenomenology, affect studies, performance theory and the discovery of mirror neurons. Towards the end of the text, psychoanalytic mechanisms of affective involvement in on-screen dance are also briefly indicated.
5
Publication available in full text mode
Content available

Agnès Varda amidst Images Sensuous Theory and Strategies of Resistance in Feminist Cinema

72%
Kwiatkowska P.
Władza sądzenia
|
2018
|
issue 14
56-72
EN
Sensuous theory has enriched the way in which we now analyze the multisensory film image as well as the embodied experience of the film viewer. Questions about the corporeality and sensuousness of the director, however, are addressed much less frequently from this perspective. Yet it is precisely this aspect that strikes me as particularly interesting, as it allows us to revisit the issue of the creative strategies employed by women in the cinema, and to pose questions about the meaning and status of the sensuous involvement of the female director in the production of her film. Does her corporeality, her physiological and sensory experience affect how the character are created, how the world is depicted, or, more significantly, the very matter of the film image? Can this involvement also become a conscious tactic of resistance against the dominant narrative and visual structures of “male cinema”? Taking these questions as my point of departure, I focus on the film of Agnès Varda The Beaches of Agnès (Les plages d’Agnès, 2008), which may be regarded as a statement that is just as personal and self-referential as it is possible to universalize. Varda uses the film as a way to examine her own life and art in the context of the history of cinema in the latter half of the 20th century, paying particular attention to the French New Wave, auteur cinema, independent film, and politically and socially engaged cinema. In The Beaches of Agnès Varda reiterates questions about her own status as a female director, accentuating the corporeal, sensuous, and affective connections with the film image, filmed objects, people, and places, the film crew, and, ultimately, the cinema as such.
6
Publication available in full text mode
Content available

Multisensual Representations of Isolation versus Intimacy Crisis in Polish Films about Youth: Love Tasting, All These Sleepless Nights and Sweat

58%
Pękala I., Witkowicz M.
Roczniki Kulturoznawcze
|
2024
|
vol. 15
|
issue 1
51-69
PL
Celem artykułu jest analiza trzech polskich filmów pod kątem zmysłowej teorii kina i teorii afektów. Autorki skupiły się szczególnie na fragmentach filmów, w których zostały ukazane intensywne stany emocjonalne bohaterów, analizując w jaki sposób emocje i afekty zostały przekazane za pomocą fabuły i formy, a także w jaki sposób widzowie mogą je odczuć. Wybrane zostały trzy filmy o młodych ludziach, nakręcone przez młodych polskich reżyserów: Ostatni komers (2020), Wszystkie nieprzespane noce (2016) i Sweat (2020). Wszystkie trzy filmy traktują o nieudanych związkach, odrzuceniu, ale także o budowaniu tożsamości przez młodych ludzi. Ukazują bohaterów w sytuacjach, w których są oni narażeni na kryzys. Autorki rozważają, w jaki sposób zmysłowa teoria kina może połączyć analizowane tutaj kategorie.
EN
The aim of the paper is to analyse three Polish films in terms of sensuous theory and the theory of affects. We focused particularly on fragments of works portraying characters’ intense emotional states. We were curious how the emotions and affects are presented in the plot and form-and how the viewers can feel them. We have chosen three films by young Polish directors about young people: Love Tasting (2020), All These Sleepless Nights (2016) and Sweat (2020). All three works tell stories of failed relationships and rejection, but also portray young people’s identity building. The films show their characters in vulnerable positions, when they are prone to crisis. We wondered how the sensuous theory can combine the analysed categories.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.