Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sportowiec
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Many authors agree that a coach is a key person in any athlete’s career. A swimming coach should have sufficient knowledge of numerous technique and distance types. Training groups usually include athletes of both genders which makes coaches’ work even harder. With our survey we intended to determine the relationship of swimming coaches with their athletes. The survey included 76 swimming coaches (51 male and 25 female coaches, aged 34.9±9.8 and 11.6 ± 8.7 years of working experience). In order to analyze specific characteristics of a relationship between a swimming coach and an athlete we used a questionnaire for coaches [Doupona Topič 2005] based on socio-demographic and coach-athlete relations characteristics. We analyzed relevant statements on coach- athlete relationship and associating factors on the basis of factor analysis. Four factors exposed in the survey are pressure exertion, support, devotion and personal relations. The results of the analysis of a personal relationship show that female swimming coaches are more likely to develop better personal relationships with their athletes. Relationships of swimming coaches with their athletes were not affected by the athlete’s status (categorization). In addition, the results indicate that coaches with big families usually had worse attitude towards their athletes because it was difficult for them to find a compromise between their families and professional training. Also, coaches with longer experiences provided better support for the athletes, were more devoted, developed more positive personal relationship and demanded lower pressure exertion.
PL
Wielu autorów zgadza się, że trener jest kluczową osobą w karierze każdego sportowca. Przykładowo trener pływania powinien posiadać wystarczającą wiedzę dotyczącą licznych technik oraz dystansów pływania. Grupy szkoleniowe obejmują zwykle sportowców obu płci, co sprawia, że praca trenerów jeszcze trudniejsza. Celem autorów pracy było określenie relacji trenerów pływania z ich zawodnikami. Ankieta obejmowała 76 trenerów pływania (51 trenerów i 25 trenerek, w wieku 34,9 ± 9,8 i z doświadczeniem zawodowym wynoszącym 11,6 ± 8,7 lat). W celu analizy cech szczególnych relacji pomiędzy trenerem pływania i sportowcem wykorzystano kwestionariusz dla trenerów oparty na charakterystycznych cechach społeczno- demograficznych relacji trener - sportowiec. Cztery czynniki pojawiające się w badaniu obejmowały: natężenie wysiłku, wsparcie trenera, poświęcenie i osobiste relacje. Z wyników analizy osobistej relacji wynika, że kobietytrenerzy pływania lepiej rozwijają osobiste relacje ze swoimi zawodnikami. Na relacje trenerów pływania z ich zawodników nie ma wpływu status sportowca (kategoryzacja). Ponadto wyniki wskazują, że trenerzy z dużymi rodzinami zwykle mają gorszy stosunek do swoich zawodników, bo trudno im znaleźć kompromis pomiędzy własną rodziną i szkoleniem zawodowym. Trenerzy z dłuższym doświadczeniem zapewniają lepsze wsparcie dla sportowców, są bardziej oddani i rozwijają bardziej pozytywne relacje osobiste oraz stawiają mniejsze wymagania wysiłkowe wobec swoich zawodników. Autorzy zwracają także uwagę na fakt, iż wielu młodych ludzi szybko kończy karierę zawodniczą ze względu na wysokie wymagania i presję wygranej ze strony trenera, natomiast zdaniem autorów inne walory sportu (utrzymanie dobrej formy, przełamanie strachu, radość z osiągnięcia celu) powinny być ważniejsze. Rozwój relacji interpersonalnych jest wynikiem długotrwałej i ciągłej komunikacji opartej na współpracy, zaufaniu i oddaniu. Związek trenera z zawodnikiem jest bardzo ważny, ponieważ ma wpływ na osiągnięcia zawodnika, a także w szerszym sensie - na całe środowisko sportowe.
EN
Background. Fighting arts are an area of interest to physical culture researchers. One of them is Wojciech J. Cynarski, who has developed the theory of cultural dialogues and the General Theory of Fighting Arts. In The Philosophy of martial arts according to Cynarski, are found momentous solutions for the scientific humanities: 1) ontological – regarding the question of the primary non-identity of the warrior with the athlete, 2) anthropological-cultural – showing the distinctiveness of the figure of the martial arts antagonist (the warrior in the literal sense) and the agonist as an athlete and Olympian 3) scientific – explaining the immanent fusion of the philosophy of physical culture with the philosophy of martial arts, and 4) ethical – justifying the moral rightness of the knight fighting to the death in hand-to-hand combat in self-defence or as counter-strike. Problem. The author of the paper discusses and evaluates this book on the philosophy of martial arts by Prof. Wojciech J. Cynarski. The question posed here is whether the culture of martial arts contains philosophical thinking combined with the characteristics of scientific humanism. There is also a distinction made between the master of martial arts who is not the same as the master of philosophy. Method. This is a review of a set of essays by Cynarski containing philosophical thoughts about martial arts, sports and culture. Results. The author of the book in question is presented; reference is made to the content of the book by reviewing it. A substantive assessment is carried out and the text is significantly assessed. Conclusion. The Philosophy of Martial Arts according to Wojciech J. Cynarski is a valuable and recommendable book; its author is considered the epitome of chivalry, who shows through his works ways to reach a moral ideal.
PL
Najnowsza książka Wojciecha J. Cynarskiego [2022] z filozofią w tytule – w wersji polskiej i angielskiej tekstu paralelnego – musi wzbudzać pytanie o istotę samej filozofii. Nasuwać pytanie, nie o sztuki walki – czym są, bo wiadomo, że do sportu nie należą, choć niektóre zostały usportowione – lecz o filozofię właśnie, w zapytaniu, czy w kulturze sztuk walki zawiera się myślność filozoficzna o znamionach humanistyki naukowej. Nie każda bowiem myślność o wojowniku należy do filozofii, mimo że uporczywie jest tak nazywana, a tym samym nadużywana. Jak sportowiec nie tworzy filozofii, nie wiedząc nawet, że taka istnieje, tak wojownik osiągający kinetyczne mistrzostwo w miotaniu dyskiem i oszczepem, robieniu mieczem i kijem, albo tylko samym ciałem sprawnie działający, dotrzymać kroku filozoficznym myślicielom nie byłby w stanie. Mistrz sztuki walki nie jest tożsamy mistrzowi filozofii.
EN
Background. Tactic is one of the basic terms in fencing. Most authors consider it only during the bout. Problem and aim. Instead, the participation tactic in particular events or during the season is covered fragmentally and needs proper substantiation. The study aimed to analyze the specifics of the participation tactics of elite fencers in the competition system during three Olympic cycles from 2004 to 2016. Methods. Theoretical analysis, documentary method, generalization of literature and Internet data allowed for the identification of the problematic field of tactics in fencing. We then analyzed the individual profiles of 72 elite fencers on FIE website during three Olympic cycles from 2004 to 2016 (total amount of events, results at World Cups, Grand Prix, World Championships, positions in FIE Ranking List, medal achievements). The results were processed using STATISTIKA 10.0 and Microsoft Excel software. Results. Competition practice of elite fencers differs depending on the season. In 2004-2008 and 2008-2012, most of them increased their participation during the 1st-3rd seasons from 6.96 to 11.08 events (average mean). In the 4th season competition practice included 9.00 tournaments. In 2012-2016 competition practice of most athletes subsequently grew from 7.30 events in the 1st season to 9.63 in the 4th. The dynamics of fencers’ results differed depending on the season. Conclusions. According to the dynamics of fencers’ results, five types of participation tactics were identified: leadership holding, a gradual increase of FIE Ranking position, combined tactics, holding FIE Ranking position and leadership coming back. A group of athletes combined performances in a few age categories: Cadets, Juniors and Seniors.
PL
Tło. Taktyka jest jednym z podstawowych pojęć w szermierce. Większość autorów rozważa ją tylko podczas walki. Problem i cel. Taktyka uczestnictwa w poszczególnych zawodach lub w trakcie sezonu jest ujęta fragmentarycznie i wymaga odpowiedniego uzasadnienia. Badanie miało na celu analizę specyfiki taktyki uczestnictwa elitarnych szermierzy w systemie rywalizacji podczas trzech cykli limpijskich od 2004 do 2016 roku. Metody. Analiza teoretyczna, metoda dokumentacyjna, uogólnienie danych literaturowych i internetowych pozwoliły na zidentyfikowanie problematycznego obszaru taktyki w szermierce. Następnie przeanalizowano indywidualne profile 72 elitarnych szermierzy na stronie internetowej FIE podczas trzech cykli olimpijskich w latach 2004-2016 (łączna liczba zawodów, wyniki w Pucharach Świata, Grand Prix, Mistrzostwach Świata, pozycje na liście rankingowej FIE, osiągnięcia medalowe). Wyniki zostały przetworzone przy użyciu oprogramowania STATISTIKA 10.0 i Microsoft Excel. Wyniki. Praktyka zawodnicza szermierzy elity różni się w zależności od sezonu. W latach 2004-2008 i 2008-2012 większość z nich zwiększyła swój udział w 1-3 sezonach z 6,96 do 11,08 zawodów (średnia średnia). W czwartym sezonie praktyka zawodnicza obejmowała 9,00 turniejów. W latach 2012-2016 praktyka zawodnicza większości szermierzy wzrosła z 7,30 zawodów w 1. sezonie do 9,63 w 4. sezonie. Dynamika wyników szermierzy różniła się w zależności od sezonu. Wnioski. Zgodnie z dynamiką wyników szermierzy zidentyfikowano pięć rodzajów taktyk uczestnictwa: utrzymywanie pozycji lidera, stopniowy wzrost pozycji w rankingu FIE, taktyki łączone, utrzymywanie pozycji w rankingu FIE i powrót lidera. Grupa zawodników łączyła występy w kilku kategoriach wiekowych: Kadeci, Juniorzy i Seniorzy.
EN
The aspect of the athlete who is a specific product of the modern market due to their marketing attractiveness, as well as the issue of the right to protect their image is an extremely interesting topic that can be considered from many different points of view. The term “right to image protection” has not been defined in a uniform manner, it is interpreted very broadly in individual legal systems. In many countries aspects related to the image are regulated in various ways. It is worth noting that there are no specific international legal regulations in this respect that would ensure the unity of the rules in force in individual national legal systems. The key point is that these rules are very diverse, which is related to the deep and historical rooting of the issue of the image in the civil law of a given country. They appear in other forms, for example as the right to image in the United States, the right to privacy (Great Britain), and personal rights (Poland, Germany, Italy). Athletes are the epitome of perseverance in pursuit of goals, diligence and body-physical perfection. They are synonymous with successful people. The popularization of sport and the increased interest in it caused it to transform from the sphere of entertainment into a form of paid work. Nowadays, we operate in a world where images obscure the rest, and perception is everything. Sports and athletes are no exception to this. This phenomenon is related to the growing importance of the image of famous athletes. Creating an athlete’s image is a long-term process. It involves work, training, self-presentation, the technique of giving interviews, appearing comfortable in front of the camera and an intriguing personality which is undoubtedly the strength of an athlete’s image. Certainly, the greater it is, the more valuable the support for the advertising brand is. Multinational companies are willing to pay large sums of money to be able to use the athletes’ faces for promotional purposes. The aim of the article is an attempt to interpret the concept of the right to image protection of an athlete based on the legal basis.
PL
Aspekt sportowca stanowiącego swoistego rodzaju produkt współczesnego rynku z uwagi na jego atrakcyjność marketingową, a także zagadnienie prawa do ochrony jego wizerunku jest niezwykle interesującym tematem, który można rozpatrywać z wielu punktów widzenia. Termin prawo do ochrony wizerunku nie został zdefiniowany w jednolitej formie, w poszczególnych systemach prawnych jest ujmowany bardzo szeroko. W wielu państwach aspekty odnoszące się do wizerunku uregulowane są w sposób różnorodny. Warto zauważyć, że nie ma w tym zakresie szczególnych regulacji prawnomiędzynarodowych, które zapewniłyby jedność zasad obowiązujących w poszczególnych porządkach krajowych. Kluczowe jest, iż owe zasady są bardzo zróżnicowane, co związane jest z głębokim i historycznym zakorzenieniem kwestii wizerunku w prawie cywilnym danego kraju. Widnieją one w innych postaciach chociażby jako prawo do wizerunku w Stanach Zjednoczonych, prawo do prywatności (Wielka Brytania), dobra osobiste (Polska, Niemcy, Włochy). Sportowcy są uosobieniem wytrwałości w dążeniu do celu, pracowitości i doskonałości cielesno-fizycznej. Są synonimem ludzi sukcesu. Popularyzacja sportu i wzrost zainteresowania nim spowodowały, że przeistoczył się z sfery rozrywki w formę wykonywanej pracy zarobkowej. W teraźniejszości funkcjonujemy w świecie w którym obrazy przesłaniają resztę, a percepcja jest wszystkim. Sport i sportowcy nie stanowią w owym zakresie wyjątku. Zjawisko to wiąże się ze wzrostem znaczenia wizerunku znanych sportowców. Kreowanie wizerunku sportowca to proces długotrwały. Wiąże się to pracą, treningami, autoprezentacją, sztuką udzielania wywiadów, swobodnym występowaniem przed kamerą, intrygującą osobowością to niewątpliwie siła image sportowca. Zdecydowanie im ona jest większa tym cenniejsze wsparcie dla reklamowej marki. Firmy międzynarodowe są w gotowości zapłacić olbrzymie kwoty za możliwość wykorzystania ich twarzy dla celów promocyjnych. Celem artykułu była próba dokonania zinterpretowania pojęcia prawa do ochrony wizerunku sportowca w oparciu o podstawę prawną.
EN
The practice of doing sports during adolescent years abounds in situations which may cause unacceptable behavior, such as rudeness, selfishness, vanity, etc. Observations of coaches’ work reveal that athletes’ planned and systematic spiritual and moral education is often neglected in the training process. However, preventing and combating negative manifestations in sport is possible primarily with the help of spiritual and moral education and one of its most important missions, i.e. building beautiful human relationships. The most helpful tool in education seems to be a proper analysis of parenting situations that form the basis for metaphorical work.
PL
W praktyce uprawiania sportu zdarzają się sytuacje, które mogą wywołać nieakceptowane zachowania (grubiaństwo, egoizm, próżność i inne). Obserwacje badawcze pracy trenerów wskazują, iż w procesie treningowym nie poświęca się należytej uwagi planowemu i systematycznemu wychowaniu sportowców. W działaniach profilaktycznych w zwalczaniu negatywnych zachowań w sporcie powinno się stosować przede wszystkim duchowo-moralne wychowanie, którego jednym z ważniejszych celów jest pielęgnowanie pozytywnych relacji interpersonalnych. Ponadto, ważnym środkiem wychowawczym jest dokonanie analizy sytuacji pedagogicznych, które mogą być oparte na uniwersalnym przesłaniu wielu utworów literackich. Umiejętność zastosowania w wychowaniu sportowym dydaktycznych funkcji przypowieści może wpłynąć na osiągnięcie większej efektywności w procesach edukacyjno-wychowawczych i treningowych, wypracowanie odporności na niestandardowe sytuacje wychowawcze (często konfliktowe), które są tak charakterystyczne dla aktywności sportowej i związanych z nią ciągłych przeciążeń i stresów.
EN
The main objective of this article is to present an overall insight into the legal status of sportsmen in Poland, from 1984 to 1996, i.e., in the period when the sports system was thoroughly transformed. The study uses historical and formal-dogmatic methods. In addition, the author interviewed a long-time curator of Legia Warsaw Museum and a sports fan, perfectly familiarised with reality of sport in Poland at that time, which enriches theoretical and legal considerations with a practical value. The research strives to draw attention to the importance of political aspects in the sports sector within the era of late socialism and in the first years after the transformation of political system in Poland. Additionally, it also aims to discuss their ramifications for legal protection of players. The author highlights the implications of interventionist regulatory model in sport which was adopted by the authorities of People’s Republic of Poland by virtue of the Physical Culture Act of 3 June 1984. The article also presents the main tasks and importance of the state in process of creating the sports reality, in particular the position of Polish athletes. The article includes theoretical and practical issues related to amateur sport under the socialism in Poland. The research is intended to compare the regulatory framework concerning sportsmen stated in the Physical Culture Act of 3 June 1984 with the provisions of the Physical Culture Act of 18 January 1996. The author undertakes an evaluation of specific legal institutions from the point of view of the competition between Polish sport on the world stage and dynamic development of professional sport.
PL
Głównym zamierzeniem niniejszego artykułu jest przedstawienie analizy prawnej statusu prawnego zawodnika w Polsce w latach 1984-1996, czyli w okresie, w którym dokonywała się gruntowna transformacja systemu sportowego. W publikacji wykorzystano przede wszystkim metodę historyczną oraz formalno-dogmatyczną. Ponadto autor przeprowadził wywiad z wieloletnim kustoszem Muzeum Legii Warszawa i kibicem sportowym, doskonale zorientowanym w realiach ówczesnego sportu w Polsce, co wzbogaca rozważania teoretyczno-prawne o walor praktyczny. Dokonane badania uwzględniają znaczenie aspektów politycznych, w szczególności ustrojowych i gospodarczych, z okresu późnego socjalizmu oraz pierwszych lat po transformacji ustrojowej w Polsce, a także ich konsekwencje w kontekście ochrony prawnej sportowców. Autor zwraca w nich w szczególności uwagę na poważne implikacje interwencjonistycznego modelu regulacyjnego w sporcie przyjętego na mocy ustawy z dnia 3 czerwca 1984 r. o kulturze fizycznej dla całego sektora sportowego. W artykule przedstawiono główne zadania i znaczenie państwa w kreowaniu rzeczywistości sportowej, w tym w szczególności pozycji polskich sportowców. W publikacji zawarto ponadto teoretyczno-prawne i praktyczne rozważania nad amatorskim statusem sportu w dobie socjalizmu. W przedmiotowych badaniach dokonano również porównania ram instytucjonalno-prawnych zawartych w dwóch podstawowych ustawach regulujących stricte sferę sportu z tamtego okresu, tj. w ustawie z dnia 3 czerwca 1984 r. o kulturze fizycznej oraz w ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej. Autor podejmuje się oceny konkretnych rozwiązań prawnych z punktu widzenia rywalizacji polskiego sportu na arenie światowej z dynamicznie rozwijającym się sportem profesjonalnym.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.