Search results

1

Social Deviations, Labelling and Normality

100%

Skopalová J.

Human Affairs

|

2010

|

vol. 20

|

issue 4

327-337

EN

This paper discusses the issues of labelling, normality and social deviation. I focus on the sociological and socio-psychological aspects of these topics in light of their importance for pedagogy. Labelling mainly concerns the ways in which the formal and constitutive institutions of social control, including schools, respond to behaviour. Mainly children and young people are "marked" or labelled according to both their existing and presumed patterns of deviant behaviour.School, as a social institution, expects its students to be normal. It has the power to define normality and, moreover, a network of social control to achieve it. However, from the perspective of the school it is very important not to prematurely label pupils negatively during the selection process. On the contrary, school should enable as many pupils as possible to contribute successfully towards the requirements of a knowledge society. Research indicates that there is a correlation between a child's school performance and the perceptions and expectations held by the teacher. Recent studies, concerning for example violence at school, have shown how strongly the aggressive behaviour of pupils is connected to the teacher's behaviour.The theory of labelling is concerned with the fundamental question of why some individuals and groups are branded as deviating from norms more often than others. Stigma is a relative phenomenon; it is the result of successful labelling, delivering a punitive and disapproving response. In order to better understand labelling, the concepts of social norms and social deviance also require clarification.

2

Za gruba, za chuda, nieładna – problem społecznej stygmatyzacji osób o ciele nieidealnym

100%

Brandt A., Buszman K.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2016

|

issue 1(20)

103-115

EN

The aim of this paper is to present the phenomenon of social exclusion of persons whose body has been deformed due to disease process. Modern concepts of stigmatization and sociocultural aspects, which can be the background of social exclusion process, are going to be shown. Authors’ own research fo- cused on how the bodies of women after mastectomy and those suffering from anorexia are perceived in the society. In the lights of obtained results, stigmatization process is in the more advanced stage in women with anorexia than in those after mastectomy. In women after mastectomy it stops on social labeling, but in the context of anorexia it reaches the stage of social rejection according to Link and Phelan’s (2001) theory, which can be connected with social attribution of responsibility for having a stigma (somatic vs mental illness).

3

The human condition and the condition of the humanities in the mutilated world

88%

Przyszczypkowski K.

Przegląd Historyczno-Oświatowy

|

2023

|

vol. LXVI

|

issue 1-2

18-35

EN

Aim: To put the human condition and the condition of the humanities in the perspective of critical human life situations and critical situations in the history of humanity. Methods: An analysis of primary sources and media statements by politicians and clerics. Results: The mutilation of human dignity is a constant element in the history of humanity. Man is a perpetrator, but also a victim of this mutilation. The constancy of mutilation of human dignity has its systemic sanction. Thus, it becomes a problem that transcends subjective conditions, for man is (becomes) a product of the system. Conclusions: The humanities, however, are incapable of putting what is singular, hat has happened, into a universal perspective beyond the area of declarative narrative. It is necessary, therefore, to reinterpret the basic concepts of the humanities seen in the perspective of critical human situations and the history of humanity.

4

Adam Bede Revisited: Social Stigma and the Formation of Deviant Identity

88%

Bonner N., Shayegh E.

Crossroads. A Journal of English Studies

|

2015

|

vol. 8

EN

In Adam Bede, George Eliot explores the way a society divides its members into categories and how these categories contribute to the formation of an individual’s identity. In the mid-nineteenth century authors in the naturalist tradition often discussed this dialogical relationship between individual and society, the specific roles for social gaze, the labeling and degrading. Eliot shows an acute of these labels that no one shapes identity without their influence. According to Nancy Anne Marck, Adam Bede introduces the theme of “emerging social consciousness” where the characters gain broader awareness of human interdependence through an experience of suffering (447). This is particularly evident when examining Eliot’s characters of “lesser fortune.” Once we’ve investigated how Eliot portrays these negative social forces throughout the novel, the labeling and the stigmatization, we will return to how Eliot addresses the larger question permeating her novel of education: how one judges another against the backdrop of community values.

5

Wiedza płynąca z doświadczenia choroby psychicznej a możliwość wejścia w inną rolę społeczną. Przykład funkcjonowania grup samopomocowych osób chorujących psychicznie na poziomie psychologicznym i społecznym

75%

Zadrożna A.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2019

|

issue 9

162-169

PL

Teza. Osoba doświadczająca choroby psychicznej posiada wiedzę zdobytą z własnego doświadczenia, które może być zasobem używanym do pomocy innym oraz umocnienia własnej osoby. Omówione koncepcje. Coraz częściej ludzie mają doświadczenia związane z chorobami psychicznymi oraz ich konsekwencjami psychologicznymi i społecznymi. Mimo to społeczeństwo nadal przejawia wiele negatywnych postaw względem osób doświadczających problemów ze zdrowiem psychicznym. Istotnym problemem jest także stygmatyzacja tej grupy oraz jej skutki. Doświadczanie choroby psychicznej wiąże się jednak z nabyciem osobistej wiedzy, która może posłużyć do pomagania np. innym chorującym oraz umożliwiać zmianę postaw społecznych. Taką możliwość daje uczestniczenie w grupach samopomocowych osób chorujących psychicznie, które są ogniwem procesu zdrowienia, umacniają jednostkę i pozwalają na przeciwdziałanie negatywnym skutkom choroby oraz umożliwiają wykorzystanie osobistego potencjału i doświadczenia płynącego z własnego procesu dochodzenia do zdrowia. Wyniki i wnioski. Działania oparte na własnej wiedzy zdobytej podczas doświadczenia choroby dają możliwość wykorzystania trudnej sytuacji choroby. Oryginalność. Choroby psychiczne oraz ich konsekwencje są istotnym problemem, ich skutki dotykają jednostki oraz całe społeczeństwo. Tematyka grup samopomocowych osób chorujących psychicznie dopiero rozwija się na polskim gruncie nauki.

EN

Thesis. A person experiencing a mental illness has knowledge gained from their own experience, which can be used as a resource to help others and strengthen themselves. Concepts discussed. Increasingly, people have experiences related to mental illness and its psychological and social consequences. Nevertheless, society still presents a mostly negative attitude towards people experiencing mental health problems. An important problem is also the stigmatization of this group and its effects. Experiencing mental illness, however, is associated with the acquisition of personal knowledge, which can be used to help, for example, other people who are ill. Such a possibility is provided by participation in self-help groups for mentally ill people. These groups support the recovery process, and they can also empower the individual and allow them to counteract the negative effects of the illness and use the personal potential and experience of their own recovery process. Results and conclusions. Activities based on a person’s own knowledge gained during the mental illness experience make it possible to take advantage of the difficult situation connected with the disease. Originality. Mental illnesses and their consequences are an important problem, their effects affect individuals and the whole of society. The subject of self-help groups of people suffering from mental illness is still developing on the Polish science.

6

„Dziecko z dzieckiem z domu dziecka” - stygmatyzacja i autostygmatyzacja a szanse życiowe małoletnich matek, byłych wychowanek placówek opiekuńczo-wychowawczych

75%

Skowrońska-Pućka A.

Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej

|

2018

|

issue 20

213-235

PL

This article is theoretical and empirical in character, presents fragments of authoritative quality ver- sions devoted to issues of teenage motherhood implemented by caregivers. The issues involved are stigmatization and autostigmatization of girls who became mothers before the age of eighteen, and additionally with their children in care and education facilities. Stigmatization practices were presented in the context of the chances and fate of former pastors of care and educational institutions that were mothers of teenage mothers.

7

Poczucie stygmatyzacji w rodzinach doświadczających problemów ze zdrowiem psychicznym

75%

Przybyła-Basista H.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2016

|

issue 1(20)

23-35

EN

The objective of this paper was to address the notion of family stigma related to mental illnesses and discuss relevant theoretical perspectives. The review of the literature performed in this study shows that concepts of “family stigma” and “stigma by association” are used interchangeably. Family stigma includes the prejudice and discrimination experienced by members of family of a person suffering from mental illness. For many families the stigmatization that surrounds mental illness is a central issue causing concern, anxiety, shame and self-blame. Moreover, family members can be considered somehow “contaminated” because of close relationship they have with the stigmatized mentally ill person in their family. It is shown that current research results indicate this type of stigma negatively affects family members and relatives. In the paper’s closure some educational programmes devoted to counteracting the family stigma linked to metal disorders are presented.

8

Podmiotowość osoby i dobro wspólne w procesie reintegracji społecznej a system probacji

75%

Andrzej B.

Resocjalizacja Polska

|

2012

|

issue 3/2012

107 - 135

PL

Z punktu widzenia procesu reintegracji w przypadku tożsamości dewiacyjnej najtrudniejszy jest okres przejściowy, o którym mówi Erikson, że jest to pozostawanie osoby w pewnym dualizmie: pomiędzy tym czy wchodzić głębiej w status osobowy i internalizować coraz to nowe elementy kodeksu zachowań dewiacyjnych i przybierać karierę przestępczą, czy zminimalizować tożsamość dewiacyjną. Pozostawanie na takim rozdrożu jest najtrudniejsze z tego powodu, że bywa ono długotrwałe. Jednostka funkcjonuje przez długi czas z jednej strony w rodzinie, w szkole, w przestrzeni publicznej, a z drugiej wchodzi w podskórny, podkulturowy świat. W związku z tym, jeżeli potrafimy zdiagnozować stopień identyfikacji roli dewianta, to proces reintegracji społecznej jednostki po opuszczeniu placówki powinien polegać na przełamywaniu dewiacji, która, jak wspomniałem wcześniej, wiąże się z oceną, reakcją i postawami społecznymi, w wyniku których tworzy się stygma, czyli naznaczenie społeczne . Na skutek tego naznaczenia następuje eliminacja osoby z życia publicznego. A zatem proces reintegracji będzie zmierzał do destygmatyzacji jednostki. Chcę podkreślić, że osoba czyniąca zło powinna zostać ukarana, ale nie może być potępiona. Powinna ona odpowiadać za swoje czyny, wybory, które są wyborami naruszającymi interes grupy, ale nie może być odrzucona społecznie. Można tu przywołać słowa Jana Pawła II, który powiedział do przestępców w Płocku: „Jesteście przestępcami, ale nie jesteście ludźmi potępionymi”. Papież wskazał na wartość etyczną każdego człowieka. Poprzez wysiłek resocjalizacyjny i pracę własną przestępcy mogą wyjść z roli dewianta i stać się osobami cieszącymi się zaufaniem społecznym. Mówimy wówczas o procesie destygmatyzacji, o którym w swoich pracach pisze Heckert czy Adler . Zjawisko destygmatyzacji – odrzucenia stygmy jest procesem reagowania społeczeństwa na osoby będące dewiantami, które naruszają dobro wspólne. Społeczeństwo powinno nakładać stygmę, ale powinno się też nauczyć ją zdejmować. Stygmatyzacja nie powinna być trwała, nie może mieć charakteru nakładania barbarzyńskich kar, nie może naruszać godności człowieka, być hańbiąca i odbierać człowiekowi szanse na zmianę stylu życia. Proces destygmatyzacji powinien więc być wolny od działań niepożądanych – karzących i restryktywnych, od działań niehumanitarnych i odwetowych . Stygma zasadna to nałożenie kary, która jest zasłużoną dolegliwością. Wychodząc z założeń filozofii Kanta i Hegla, moglibyśmy powiedzieć, że człowiek, który jest istotą wolną i mającą wolną wolę, oczekuje na reakcję karzącą jako usprawiedliwioną, ponieważ swoją wolą indywidualną przeciwstawił się woli grupowej – społecznej. Oczekuje zatem na zasłużoną i sprawiedliwą karę – stygmatyzację społeczną. To nie podawanie wyroku do publicznej wiadomości, ani działania, które mają polegać na potępianiu czy brutalizacji reguł zachowania wobec przestępcy stanowią destygmaty postępowania destygmatyzacyjnego. Ideał braterstwa ludzi, ideał humanizmu nakazuje stygmę jako element zasłużonej dolegliwości. Zasłużona stygma to uznanie swojej winy. Wówczas przestępca wie, że powinien się spotkać z zasłużoną reakcją społeczną, czyli taką, która jest odpowiedzią na jego zachowanie niezgodne z ogólnie przyjętym porządkiem. Natomiast nigdy stygma nie będzie sprawiedliwa, to naznaczenie nie będzie warunkowało zmiany zachowania, jeżeli będzie działaniem o charakterze represyjnym, brutalnym, eliminacyjnym, np. będzie miała charakter trwałej eliminacji jednostki ze społeczeństwa. Jeżeli jednostka-dewiant odbierze taki sygnał eliminacji, to przebieg procesu reintegracji jest wątpliwy .

EN

After completing the rehabilitation process in a closed institution, the individual is released. Social reintegration is nothing more than just the process of overcoming the ensuing oppressive situation. The individual expects help and change in their existing situation, and when these are not the case there appears humiliation which transforms into trauma. The latter can change into polytrauma and then a person com¬mit s acts against their own will, harm¬ing themselves. Social reintegration is an individualized process whereby an individual has a chance to me et a specialist who can neutralize difficult states and situations. It is a matter of time whether or not the person in the specialist’s care will respond with their humiliation to integration rationaliza¬tion. The question is if an individual will settle for being socially marginalized, underpriviliged and pauperized, or – by rejecting these states of identity - will turn them into socially accepted behaviour. Thus, what is meant here is per¬sonal traits which are essential for the role of reintegration process perform¬er – on the one hand as a protector, educator and helper, and on the other one – as an expert and advisor. When establishing normative law and an in¬stitutional system, what must be de¬veloped is such solutions which would allow probation officers to perform the above functions. Consequently, the prabation officer, counselor or social therapist, as reintegration experts with appropriate skills and techniques, are able to bring about a temporal and interpersonal change in an individual. A new image and lifestyle of the person undergoing therapy will be shaped through the strategy of destigmatisation and overcoming stress, i.e. getting out of an oppressive situation. This is a methodical, targeted and organized process, which has specific phases: successful institutional rehabilitation followed by rehabilitation in the open system. Its aim is to prepare an in¬dividual to change their former image and lifestyle through developing rel¬evant competencies, knowledge, selfassessment and motivation. Given the above, there should be developed individual rehabilitation programmes, Le. offers of change. The word “offer” im¬plies that one person proposes changes, and the other participates in the process by jointly determining aims and tasks which can result in the programme implementation. In order for an offer to bring about a real change in an individual’s behaviour, there must be provided proper means and tools necessary to accomplish direct and indirect services of a formative and therapist nature. This can be don e by means of original rehabilitation offers. What is necessary on the part of the community, however, is a network of institutionalized specialist services as a response to honesty, diligence and usefulness, i.e. axiological paradigm of social identity which is really put into operation.

9

Scottish and Slovak university student discussions about stigmatized persons: A challenge for education – moving towards democracy and inclusion

75%

Plichtová J.

Journal of Pedagogy

|

2013

|

vol. 4

|

issue 2

188-207

EN

The paper compares discussions in 12 groups of university students (6 Slovak and 6 Scottish) equal in sex and age. The participants discussed the same problem - how to control the spread of HIV/AIDS and respect medical confidentiality (MC). Systematic comparisons revealed striking differences between the two national groups. The Scottish discussants were more cooperative than the Slovaks; they devoted more attention to analysing the problem and to creating a shared understanding of it. Although there was a temptation to contravene MC and the individual rights of those infected with HIV in both the Slovak and Scottish groups, only the Scottish discussants came to the conclusion, collaboratively and through argumentative exchange, that such proposals would be counterproductive in controlling the spread of HIV or in protecting public health. In the Slovak groups even participants who were opposed to discriminative proposals were not able to convince their fellow discussants that MC should not be contravened. Links are drawn between the findings and critical pedagogy and inclusion.

10

Stygmat przestępcy jako czynnik utrudniający readaptację społeczną byłych skazanych

75%

Olszewska E.

Resocjalizacja Polska

|

2012

|

issue 3/2012

173 - 186

PL

W artykule zwrócono uwagę na rolę stygmatu przestępcy w kontekście jego readaptacji społecznej. Przedstawiono teorię stygmatyzacji oraz mechanizmy naznaczania społecznego. Ukazano, czym jest myślenie stereotypowe i jak wygląda obraz sprawcy przestępstw w oczach społeczeństwa. Podjęto także problem zmiany postaw społecznych wobec byłych skazanych, co jest koniecznym warunkiem dla powodzenia procesu ich readaptacji społecznej po opuszczeniu instytucji ¬penitencjarnej.

EN

The article presents the role of stigma in the context of criminal social adaptation. It shows the theory of stigmatization and social mechanisms of marking. It also presents the stereotypical image of the criminals and the problem of changing social attitudes to prisoners, which is a prerequisite for the success of their social adaptation after leaving the penitentiary institutions.

11

System dozoru elektronicznego w ocenie osadzonych w zakładach karnych

75%

Nowacki Z.

Resocjalizacja Polska

|

2015

|

issue 10/2015

229-244

PL

Przedmiotem badań są formułowane przez skazanych oceny systemu dozoru elektronicznego (SDE). Za narzędzie posłużył autorski Kwestionariusz Ankiety do Badania Oceny Systemu Dozoru Elektronicznego, który zawierał także skalę kłamstwa. Kontrolowano również nastrój badanych. Aby zweryfikować sformułowane hipotezy przyjęto metodę sondażu diagnostycznego oraz metody analizy statystyczno-porównawczej. Analiza czynnikowa wykazała, że postrzeganie systemu dozoru elektronicznego nie sprowadza się do jednolitego stanowiska – przekonania o SDE to niespójny konstrukt, w którym dają się wyróżnić trzy czynniki, tj.: Oceny Negatywne, Oceny Pozytywne oraz Stygmatyzacja. Okazało się, że niegrypsujący więźniowie mają istotnie wyższe natężenie Ocen Negatywnych SDE niż skazani grypsujący. W zakresie Ocen Pozytywnych oraz odczuwanej Stygmatyzacji nie stwierdzono istotnych różnic między niegrypsującymi a grypsującymi.

EN

The subject of study and analysis is formulating an evaluation of Electronic Supervision System by convicts. As a tool author’s Questionnaire of Electronic Supervision System Evaluation was used which contained scale of lie. Frame of mind was also controlled. To verify hypothesis formulation methods diagnostic sounding and statistical and comparative analysis were used. Factor analysis demonstrated that perception of Electronic Supervision System doesn’t bring a unitary opinion-opinions of ESS are incoherent in which we can single out three factors : Negative evaluations, Positive evaluations and Stigmatization. It turned out that “non flashing” prisoners have much more negative evaluation results of ESS than “flashing” prisoners. There weren’t any significant differences in terms of positive evaluations and perceptible Stigmatization between ‘flashing” and “non flashing’ groups.

12

Wpływ samobójstwa i samobójstwa wspomaganego na przeżywanie żałoby przez pozostawionych

75%

Antosz-Rekucka R.

Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media

|

2021

|

vol. 8

|

issue 2

221-235

EN

Suicide is still one of the most stigmatized types of death, arousing controversy. There exists its special type: assisted suicide in which a one kills themselves with the help of another person. It is very interesting to compare the psychological consequences of these two forms of death for the suicide survivors – that is, the relatives of the ones who took their own lives. While there are many similarities between suicide and assisted suicide, certain "technical differences" between them can significantly affect the later functioning of the survivors. In the case of "ordinary" suicide, we distinguish factors that make it difficult to survive bereavement, while assisted suicide may sometimes also have a facilitating effect on this process. The literature review shows that suicide survivors experience a higher sense of guilt (exacerbated by sometimes felt relief), anger, abandonment and responsibility, and lower support and acceptance than the relatives of other deceased. Interestingly, they do not necessarily suffer from mental disorders more often, but they are more stigmatized and feel the need to hide the circumstances of their loved ones’ death. People left after the assisted suicide also sometimes experience emotions such as relief and a sense of abandonment, they tend to distance themselves from others and hide the truth about the death of their loved ones (in this case also because of the fear of legal consequences). The most significant differences, important for the later experience of bereavement, are the possibility of saying goodbye, as well as the belief that they provided their loved ones the "good death". These factors make it much easier to mourn, reduce the traumatic experience of grief. However, there are other factors potentially complicating bereavement – research shows that assisting in suicide correlates with certain mental disorders. This may be, for example, because of ethical doubts that this practice raises, conflict with the value system, potential remorse, alienation from the community after condemning such an act, fear of legal consequences and doubts if assisting in a suicide was a right decision.

13

The Electronic Supervision System in the Opinion of Convicts in Prison

75%

Nowacki Z.

Resocjalizacja Polska

|

2015

|

issue 10/2015

473-488

EN

The subject of study and analysis is formulating an evaluation of Electronic Supervision System by convicts. As a tool author’s Questionnaire of Electronic Supervision System Evaluation was used which contained scale of lie. Frame of mind was also controlled. To verify hypothesis formulation methods diagnostic sounding and statistical and comparative analysis were used. Factor analysis demonstrated that perception of Electronic Supervision System doesn’t bring a unitary opinion-opinions of ESS are incoherent in which we can single out three factors : Negative evaluations, Positive evaluations and Stigmatization. It turned out that “non flashing” prisoners have much more negative evaluation results of ESS than “flashing” prisoners. There weren’t any significant differences in terms of positive evaluations and perceptible Stigmatization between ‘flashing” and “non flashing’ groups.

PL

Przedmiotem badań są formułowane przez skazanych oceny systemu dozoru elektronicznego (SDE). Za narzędzie posłużył autorski Kwestionariusz Ankiety do Badania Oceny Systemu Dozoru Elektronicznego, który zawierał także skalę kłamstwa. Kontrolowano również nastrój badanych. Aby zweryfikować sformułowane hipotezy przyjęto metodę sondażu diagnostycznego oraz metody analizy statystyczno-porównawczej. Analiza czynnikowa wykazała, że postrzeganie systemu dozoru elektronicznego nie sprowadza się do jednolitego stanowiska – przekonania o SDE to niespójny konstrukt, w którym dają się wyróżnić trzy czynniki, tj.: Oceny Negatywne, Oceny Pozytywne oraz Stygmatyzacja. Okazało się, że niegrypsujący więźniowie mają istotnie wyższe natężenie Ocen Negatywnych SDE niż skazani grypsujący. W zakresie Ocen Pozytywnych oraz odczuwanej Stygmatyzacji nie stwierdzono istotnych różnic między niegrypsującymi a grypsującymi.

14

Fotografia w badaniach nad stygmą społeczną. Wnioski metodologiczne z badań nad stygmatyzacją osób, które popełniły przestępstwo

66%

Chomczyński P.

Studia Edukacyjne

|

2017

|

issue 44

177-194

EN

The goal of this paper is to present some preliminary methodological conclusions from research on social stigmatization of people who served time in prisons. It mainly discusses some patterns that underlie the process of photography interpretation made by interviewees within the techniques of in-depth interview and focus group interview. To characterize the research tools, contexts and circumstances of research are indicated which are important for the understanding of the outcomes obtained. The results are based on an analysis of forty in-depth interviews and eight focus group interview sessions.As this article is methodological in character, the problem of stigmatization as a subject of social rese-arch is only indicated as a context of the analyses presented in this paper.

15

Wykorzystanie filmu edukacyjnego Niebieskoocy na zajęciach ze studentami

66%

Jakubowska-Baranek J.

Kultura-Społeczeństwo-Edukacja

|

2016

|

vol. 9

|

issue 1

135-145

EN

In the article I discuss the subject matter of the educational film Blue Eyed in terms of using its wide cognitive and educational advantages in academic class with students. The subject matter is discussed in the context of dominant media culture. I stress the meaning of multimedia in creating social reality image and present multiplicity of an educational film's features.

16

Różnice pomiędzy oceną zachowania dziecka wychowującego się w placówce opiekuńczo-wychowawczej, jako instytucji pieczy zastępczej a dziecka wychowywanego w rodzinie

63%

Gamian-Wilk M., Madeja-Bień K., Domagała-Jędrzejewska S.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue 4(84)

99-112

EN

Nowadays, when family ties are more and more relaxed, and the relationships between family members are not strong, the value of the context of the family’s origin should not be significant in its assessment. However, many times we hear about unequal and even stigmatizing treatment of people due to this factor. This is not just the case of adults, but also of children. The way of perceiving another human being through such prism can cause long-lasting consequences, resulting even in social exclusion. The text reports the results of research conducted among 130 people (including 30 teachers), whose aim was to check the perception of pupils from care and educational institutions. It was shown that it was only the teachers who stigmatized a child’s behaviour, if it was a charge of the foster care institution, compared to the same behaviour of the child raised in a family.

PL

Współcześnie, kiedy więzy rodzinne są coraz bardziej rozluźniane, a relacje pomiędzy członkami rodzin nie są silne, wartość kontekstu pochodzenia rodzinnego jednostki nie powinna mieć istotnego znaczenia w jej ocenie. Wielokrotnie jednak słyszymy o nierównym a wręcz stygmatyzującym traktowaniu ludzi ze względu na ten czynnik. Dzieje się tak nie tylko w przypadku osób dorosłych, ale także dzieci. Sposób spostrzegania drugiego człowieka przez ten pryzmat może powodować długotrwałe konsekwencje, skutkujące nawet wykluczeniem społecznym. Tekst relacjonuje wyniki badań przeprowadzonych wśród 130 osób (w tym 30 nauczycieli), których celem było sprawdzenie sposobu postrzegania wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych. Wykazano, że to jedynie nauczyciele odmiennie (w sposób stygmatyzujący) oceniali zachowanie dziecka, jeśli było ono podopiecznym placówki pieczy zastępczej, w porównaniu z takim samym zachowaniem dziecka wychowywanego w rodzinie.

17

Niejawna przemoc: odrzucenie ludzi „z marginesu”

63%

Kuźma I.

Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne

|

2017

98-115

EN

The article addresses the issue of negative reactions to people who need help and to those who provide help. The author illustrates this problem with an example of a social action in Łódź, which she has been personally involved in, that aims at helping homeless people. The action is called the “Domni-Bezdomni” box (“home-ful for home-less”). The Box is a physical object that is a kind of street “furniture” located in a public place, which is meant to remind about homelessness and encourage help, and it constitutes a comfortable for both parties single point of contact for people affected by homelessness and those who can help. Simultaneously, the “Box action” reveals the stories of homeless people who ask for help and it is designed to address actual problems. The middle men in this process are volunteers, “Box keepers”, who stay in contact with both parties. By this example, the author reminds us what social exclusion is and presents the cultural mechanisms of social exclusion and stigmatization that come to light as a result of the “Box action”. The text also presents the methodology of such activities by showing the back-office of actions that are carried out in public space. It also shows the Action Research method being used in practice.

18

Mowa nienawiści jako stygmatyzacja. Doświadczenie kontaktu z mową nienawiści wśród imigrantów w Polsce oraz studentów z zagranicy

63%

Wypych M., Zochniak K., Bilewicz M.

Kultura i Społeczeństwo

|

2020

|

vol. 64

|

issue 3

199-219

PL

Hate speech can have very serious consequences for the health of its victims and may also be associated with stigmatization and with forcing members of a group to hide their identity. Groups that often encounter hate speech in Poland are Ukrainians and foreign students at Polish universities. The results of two studies conducted among economic immigrants from Ukraine and foreign students at the University of Warsaw indicate a relationship between exposure to hate speech and the occurrence of post-traumatic stress disorder, more severe symptoms of depression, lower self-esteem, and negative affect. Among immigrants from Ukraine, more frequent contact with hate speech was also associated with avoiding the use of their native language in the presence of Poles and other Ukrainians. The research results clearly show the negative consequences of hate speech.

19

Historia Afroniemców

63%

Krawczyk-Onyibe J.

Studia Litteraria et Historica

|

2015

|

issue 3–4

EN

History of Afro-GermansThe purpose of article History of Afro-Germans is to shad more light on the history of Afro-Germans of the last eight decades. I raise here issues like: social inclusion and exclusion, national affiliation, acceptance, self-identification and social categorization, stigmatization, discrimination based on racial background. I describe how this group has been perceived by the White majority of Germans, and activities of Afro-Germans that influenced change of their status and image in Germany. Based on a theoretical analysis, the following results reflect an incremental development in the recognition of Afro-Germans in Germany. Whereas the first generation of the 1940’s had been labelled as “occupation kids” not recognized by the majority of German society as member of it, rather as unwanted souvenir of Allies soldiers, the youngest generation in the meantime enjoys almost all rights included in being a German citizen. Historia AfroniemcówHistoria Afroniemców to artykuł, którego celem jest rzucić światło na historię Afroniemców na przestrzeni ostatnich ośmiu dekad. Poruszam w nim takie zagadnienia, jak: inkluzja i ekskluzja społeczna, przynależność narodowa, akceptacja, autoidentyfikacja i kategoryzacja społeczna oraz stygmatyzacja i dyskryminacja na tle rasowym. Opisuję sposób postrzegania Afroniemców przez białą większość Niemców, jak i działania samej mniejszości wpływające na zmianę jej statusu i wizerunku w Niemczech. Na podstawie teoretycznej analizy dostępnych materiałów stwierdzam, iż doszło do stopniowego postępu w kwestii akceptacji Afroniemców. Mam na uwadze, że pierwsza generacja nazywana „dziećmi okupacji” nie była uznawana za część społeczeństwa niemieckiego, raczej za niechcianą „pamiątkę” po alianckich żołnierzach, tymczasem najmłodsza generacja cieszy się prawie pełnią praw, jakie przysługują niemieckiemu obywatelowi.

20

Wykluczenie edukacyjne dzieci ulicy. Raport badań z Krakowa

63%

Adamczyk B.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 2

59-71

EN

Street children worldwide and in Poland face many problems. One of them is educational exclusion which marginalizes this group of children and adolescents in the area of education. The aim of the article is to analyze factors conducive to this particular form of social exclusion. Street workers from Kraków who took part in the study listed three following problem areas in this respect: 1) dysfunctionality of school (teachers’ lack of knowledge about students who fall into the category of street children, their focusing on the curriculum without paying attention to weak students and disregarding the principle of approachability in teaching), 2) teachers - street children relations (stigmatization of students from dysfunctional families, overuse of failing grades, ridiculing and humiliating), and 3) peers - street children relations (violence, quarrels, conflicts).

PL

Dzieci ulicy na świecie i w Polsce doświadczają wielu problemów. Jednym z nich jest wykluczenie edukacyjne, które marginalizuje tę grupę dzieci i młodzieży w obszarze edukacji. Celem naszego artykułu jest analiza czynników składających się na ten rodzaj wykluczenia społecznego. Streetworkerzy z Krakowa wśród których przeprowadzono badania w swoich opiniach wyszczególnili trzy obszary: 1) dysfunkcjonalność szkoły (brak wiedzy o uczniach-dzieciach ulicy, realizacja programu nauczania z pominięciem słabszego ucznia, zaniedbywanie zasady przystępności w nauczaniu); 2) relacja nauczyciel-dzieci ulicy (stygmatyzacja uczniów z rodzin dysfunkcyjnych, nieuzasadnione stawianie ocen niedostatecznych, wyśmiewanie i poniżanie) oraz 3) relacja rówieśnicy-dzieci ulicy (przemoc, kłótnie, konflikty rówieśnicze).

Refine search results

Social Deviations, Labelling and Normality

Za gruba, za chuda, nieładna – problem społecznej stygmatyzacji osób o ciele nieidealnym

The human condition and the condition of the humanities in the mutilated world

Adam Bede Revisited: Social Stigma and the Formation of Deviant Identity

Wiedza płynąca z doświadczenia choroby psychicznej a możliwość wejścia w inną rolę społeczną. Przykład funkcjonowania grup samopomocowych osób chorujących psychicznie na poziomie psychologicznym i społecznym

„Dziecko z dzieckiem z domu dziecka” - stygmatyzacja i autostygmatyzacja a szanse życiowe małoletnich matek, byłych wychowanek placówek opiekuńczo-wychowawczych

Poczucie stygmatyzacji w rodzinach doświadczających problemów ze zdrowiem psychicznym

Podmiotowość osoby i dobro wspólne w procesie reintegracji społecznej a system probacji

Scottish and Slovak university student discussions about stigmatized persons: A challenge for education – moving towards democracy and inclusion

Stygmat przestępcy jako czynnik utrudniający readaptację społeczną byłych skazanych

System dozoru elektronicznego w ocenie osadzonych w zakładach karnych

Wpływ samobójstwa i samobójstwa wspomaganego na przeżywanie żałoby przez pozostawionych

The Electronic Supervision System in the Opinion of Convicts in Prison

Fotografia w badaniach nad stygmą społeczną. Wnioski metodologiczne z badań nad stygmatyzacją osób, które popełniły przestępstwo

Wykorzystanie filmu edukacyjnego Niebieskoocy na zajęciach ze studentami

Różnice pomiędzy oceną zachowania dziecka wychowującego się w placówce opiekuńczo-wychowawczej, jako instytucji pieczy zastępczej a dziecka wychowywanego w rodzinie

Niejawna przemoc: odrzucenie ludzi „z marginesu”

Mowa nienawiści jako stygmatyzacja. Doświadczenie kontaktu z mową nienawiści wśród imigrantów w Polsce oraz studentów z zagranicy

Historia Afroniemców

Wykluczenie edukacyjne dzieci ulicy. Raport badań z Krakowa