Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: stork

Sort By:

Limit search:

Bocian w słowiańskich wyobrażeniach ludowych

100%

Góra A. W., Zienkiewicz L.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1995

vol. 7

33–46

Autor, na przykładzie formalnej i semantycznej klasyfikacji wyjątkowo obszernego słowiańskiego materiału, przedstawia bociana w ludowych wyobrażeniach wszystkich Słowian. W legendach i obrzędach wiosennych (np. wróżbach odnoszących się do przylatujących na wiosnę pierwszych bocianów) ptak ten występuje w roli obrońcy, oczyszczającego ziemię z gadów i pozostałego plugastwa – żmij, żab, owadów i siły nieczystej. Pióro bociana tępi pchły w domu, bocian tępi żaby, w które zmieniają się wiedźmy, a jego gniazdo chroni dom przed złymi duchami w ogóle. W symbolice chrześcijańskiej bocian, jako tępiciel żmij, jest przeciwnikiem diabła, w związku z tym staje się symbolem Chrystusa. Związek bociana z ogniem przejawia się w tym, iż zabezpiecza on dom przed pożarem i piorunami, a także może wskrzeszać ogień z pomocą dzioba i podpalić dom. Ma również związek z rodzeniem dzieci – przynosi je.

The author, on the basis of the formal and semantic classification of a very extensive Slavic material, depicts the image of the stork in beliefs of all the Slavs. In legends and spring rituals (e.g. in fortune-telling related to the first storks that fly in in spring), the bird acts as a defender that cleanses the land from reptiles and other filth – vipers, frogs, insects, and dark forces. Stork’s feather destroys fleas in the home, the stork destroys frogs that change into witches, and its nest protects the house from evil spirits. In Christian symbolism, the stork, as the destroyer of vipers, is devil’s adversary, and as such becomes the symbol of Christ. The relation of the stork with fire can be seen in the fact that it protects the house against fires and lightning strikes, and can start fire with its beak and set fire to the house. The stork also has a connection with child bearing – it brings children.

Polemiczny charakter wykorzystania greckiego słownictwa misteryjnego przez tłumaczy Septuaginty

51%

Lasek P. A.

Verbum Vitae

2021

vol. 39

issue 3

685-704

The article provides an analysis concerning the occurrence of some mysteric terms present in the translation of the Septuagint. Greek mystery cults were widely popular at the time when the translation was made. Some parts of the cult were kept undercover. However, the vocabulary, some of the symbols or ideas were widely known to the people, including the Jewish community living in the diaspora of Alexandria. No wonder one can find the words linked to the mystery cults in the Septuagint. What calls one to consider the theme is that some Greek terms linked to the mystery cults in LXX translated the original Hebrew text improperly and thus changed its meaning. Such a situation occurs, e.g., in the book of Hosea where the words light and knowledge appear, whereas the Hebrew text speaks about agriculture, and in the book of Zecharia where the Hebrew word myrtle is translated to mountain and stork to hoopoe. The article provides an analysis of the work of the translators of LXX and the motives of their actions. What can be seen is the polemic with the mysteric cults that is conducted in two ways: firstly, by presenting the mysteric cults and their participants in a negative light; secondly, by avoiding any possible positive associations of the faith of God of Israel with the mystery symbolism.

Celem artykułu jest analiza występowania słownictwa misteryjnego obecnego w tłumaczeniu Septuaginty. W czasie, kiedy to tłumaczenie powstawało, greckie kulty misteryjne były bardzo popularne. Pewna ich część pozostawała tajemnicą, ale słownictwo, symbolika i część ich ideologii były szeroko znane, także izraelskiej wspólnocie żyjącej w diasporze aleksandryjskiej. Nie jest zatem niczym dziwnym, że w tekście LXX spotykamy słowa związane z kultami misteryjnymi. Tym, co jest zaskakujące i co zachęca do podjęcia badań nad tym zagadnieniem jest to, że w LXX są miejsca, gdzie greckie słowa związane z kultami misteryjnymi tłumaczą słowa hebrajskie w sposób niewłaściwy oraz zmieniają znaczenie i wymowę tłumaczonego tekstu. Z taką sytuacją mamy do czynienia np. w księdze Ozeasza, gdzie spotykamy misteryjne słowa „światło” i „wiedza”, podczas gdy tekst hebrajski przedstawia obrazy rolnicze, oraz w księdze Zachariasza, gdzie hebrajskie słowo „mirt” jest tłumaczone jako „góra”, a słowo „bocian” jako „dudek”. Artykuł podejmuje analizę takiego postępowania tłumaczy LXX oraz motywów ich działania. Możemy tu zaobserwować polemikę z kultami misteryjnymi, prowadzona na dwa sposoby: 1) przez prezentowanie kultów misteryjnych i ich uczestników w złym świetle; 2) przez unikanie możliwych skojarzeń kultu prawdziwego Boga z symboliką misteryjną.

Refine search results

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Verbum Vitae

1 Góra A. W.

1 Lasek P. A.

1 Zienkiewicz L.

1 2021

1 1995

Search results

Bocian w słowiańskich wyobrażeniach ludowych

Polemiczny charakter wykorzystania greckiego słownictwa misteryjnego przez tłumaczy Septuaginty