Search results

1

Magdalena Hasiuk, «Okrutnie dziwna strona świata: Wokół teatru więziennego», Oficyna Wydawnicza Errata, Warszawa 2015

100%

Chojnacka A.

Pamiętnik Teatralny

|

2016

|

vol. 65

|

issue 3

208-217

EN

The book by Magdalena Hasiuk is the first monograph of Polish prison theatre. The author presents the theatrical work carried on in Polish prisons today against a broad historical background (starting with the gladiator fights, through acts of public executions and punishments, up to the 20th-century penitentiary system reform) and within a rich geographical context (the United States, Great Britain, France, and Italy). By describing and analysing the phenomenon, Hasiuk presents the world of isolation, the problems and emotions of inmates. She pays much attention to women leaders of prison theatre. She believes that the penal institutions have been changing thanks to their presence. The author deems the therapeutic role of prison theatre to be its most essential aspect, but her research goes further than that. She refers not only to psychological and sociological theories, but also to the work of cultural scholars, theatre theoreticians, and artists. She compares the experience of incarceration and later release from prison to a ritual. She finds traces of the theories and theatre practice of Brook and Grotowski. She shows how the new media are utilised in prison theatre performances. She finds common features of three different social institutions: the convent, the theatre, and the prison. She describes the stage and the prison alike as a space full of locked doors, restrictions that need to be overcome. The motif of crossing the boundaries permeates the whole book. The inmates, leaders, and viewers are all the ones crossing such physical and internal boundaries.

PL

Książka Magdaleny Hasiuk jest pierwszą monografią polskiego teatru więziennego. Autorka przedstawia twórczość teatralną realizowaną współcześnie w polskich więzieniach na tle historycznym (począwszy od walk gladiatorów, poprzez akty publicznych egzekucji i kar, aż po XX-wieczną reformę systemu penitencjarnego) oraz w szerokim kontekście geograficznym (Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Francja, Włochy). Wiele uwagi poświęca problemom i emocjom osadzonych. Szczególnie akcentuje rolę liderek teatru więziennego. Uważa, że dzięki ich obecności instytucje penitencjarne się zmieniają. Uznaje terapeutyczną rolę teatru więziennego za jego najistotniejszy aspekt, ale jej badania idą dalej. Odwołuje się nie tylko do teorii psychologicznych i socjologicznych, ale także do dorobku kulturoznawców, teoretyków teatru i artystów. Porównuje doświadczenie uwięzienia i późniejszego zwolnienia z więzienia do rytuału. Odnajduje ślady teorii i praktyki teatralnej Brooka i Grotowskiego. Pokazuje, w jaki sposób nowe media są wykorzystywane w przedstawieniach teatru więziennego. Opisuje zarówno scenę, jak i więzienie jako przestrzeń pełną ograniczeń, które trzeba pokonać. Motyw przekraczania granic przenika całą książkę. Więźniowie, przywódcy i widzowie są tymi, którzy przekraczają takie fizyczne i wewnętrzne granice.

2

Teatr więzienny jako niekonwencjonalna forma resocjalizacji

100%

Szymura A., Szymik E.

Edukacja Dorosłych

|

2016

|

vol. 2(75)

141-150

PL

Czapów C., Czapów G. (1969), Psychodrama, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa. I. Dybalska (red.) (2009), Kobieta w więzieniu – polski system penitencjarny wobec kobiet w latach 1998 – 2008, Wydawnictwo „GARMOND”, Warszawa. Frankl E. V. (2009), Człowiek w poszukiwaniu sensu, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa. Hasiuk M. (2015), „Okrutnie dziwna strona świata”. Wokół teatru więziennego. Oficyna Wydawnicza Errata, Warszawa. Lizoń – Szłapowska D. (red.) (2012), Kryzys w resocjalizacji a wybrane aspekty pracy penitencjarnej, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa. Kolankiewicz L. (red.) (2005), Antropologia widowisk, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa. Markowska – Byczek K. (red.), Drama stosowana jako narzędzie społecznej interwencji. Teoretyczne i praktyczne aspekty metody (2007), Stowarzyszenie STOP-KLATKA, Warszawa. Szymik E. (2010), Terapeutyczna funkcja teatru (na przykładzie działalności Placówki Opiekuńczo–Wychowawczej i Wsparcia Dziennego – Świetlicy Środowiskowej w Czerwionce–Leszczynach), [w:] Augustyna i A. Łaciny – Łanowskiego. Znaczenie aktywności edukacyjnej i zawodowej w życiu człowieka. Monografia naukowa. A. Wydawnictwo Akademii Humanistyczno–Ekonomicznej w Łodzi, Łódź . Szymura A. (2009), Terapia przez zajęcia teatralne, [w:] I. Dybalskiej (red.), Kobieta w więzieniu – polski system penitencjarny wobec kobiet w latach 1998–2008. Wydawnictwo „GARMOND”, Warszawa. Oleszek B., Wiśniewska M. (red.) (2015), Współczesny teatr i film wobec wyzwań nowych mediów, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.

EN

The aim of the article is to bring closer the activity of prison theatre in The Detention Centre in Gliwice and its impact on prisoners as one of the elements of the resocialization process. The original statement of the educator and the performance director was quoted, as well as the participants’ reports – “actors” participating in rehearsals and the performance, playing their roles according to the set script (therefore included citations in 1st person singular). At the end of the article there is information connected with 2LT Adam Szymura’s performance premiere entitled “Zakonnicy i wariaci”, which is the culmination of his several-month work with the prison theatre team.

3

"Oto Ja". Semiotyka maski w pracy amerykańskiego zespołu Geese Theatre Company

100%

Bergman J.

Pamiętnik Teatralny

|

2019

|

vol. 68

|

issue 2

53-64

EN

As the founder of the Geese Theatre Company USA and co-founder of the Geese Theatre Company UK John Bergman has conducted therapy for male, female and juvenile prison inmates in various places around the world, on many continents (North America, Europe, Australia), for nearly forty years, using transformative power of the theatre. The text traces his creative path, from artistic work in alternative theatres to dramatherapy and art activities in prisons. It reveals the story behind the birth of the original method of working with masks (Geese Theatre Company methods) and its great importance in theatre work with prisoners, both in the United States, on the British Isles (Geese Theatre Company UK), as well as in other countries. John Bergman explains that the method he and his teams used was born of a concrete experience: an interpersonal meeting in which the combination of previously unrecognized individual perspectives led to the discovery of surprising and effective solutions. The contribution of the inmates and their relatives to the birth of the mask, the Geese Theatre Company’s basic tool, is undisputed.

PL

John Bergman jako twórca zespołu teatralnego Geese Theatre Company USA i współtwórca Geese Theatre Company UK od prawie czterdziestu lat, w różnych miejscach na świecie, na wielu kontynentach (Ameryka Północna, Europa, Australia) prowadzi terapię dla osadzonych mężczyzn, kobiet i młodocianych, wykorzystując transformacyjne możliwości teatru. W publikowanym tekście pokazuje swoją drogę twórczą od pracy artystycznej w teatrach alternatywnych do działań dramaterapeutycznych i artystycznych prowadzonych w więzieniach. Odsłania kulisy narodzin autorskiej metody pracy z maskami (metody Geese Theatre Company) i jej ogromne znaczenie w pracy teatralnej z więźniami, zarówno w Stanach Zjednoczonych, na wyspach brytyjskich (Geese Theatre Company UK), jak i w innych krajach. Wyjaśnia, że stosowana przez niego i jego zespoły metoda pracy teatralnej narodziła się z konkretnego doświadczenia – z międzyludzkiego spotkania, w którym połączenie wcześniej nieuwzględnianych indywidualnych perspektyw doprowadziło do odkrycia zaskakujących i skutecznie działających rozwiązań. Wkład osób osadzonych oraz ich bliskich w narodziny podstawowego narzędzia pracy, jakim dla Geese Theatre Company jest maska, pozostaje niekwestionowany.

Refine search results

2 Pamiętnik Teatralny

1 Edukacja Dorosłych

1 Bergman J.

1 Chojnacka A.

1 Szymik E.

1 Szymura A.

1 2019

2 2016

Magdalena Hasiuk, «Okrutnie dziwna strona świata: Wokół teatru więziennego», Oficyna Wydawnicza Errata, Warszawa 2015

Teatr więzienny jako niekonwencjonalna forma resocjalizacji

"Oto Ja". Semiotyka maski w pracy amerykańskiego zespołu Geese Theatre Company