Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: the right of self-determination

Sort By:

Limit search:

Zgoda domniemana a cele transplantacji

100%

Ochotny P.

Studia Ecologiae et Bioethicae

2017

vol. 15

issue 3

29-35

The author, in his paper, pays close attention to a presumed consent and wider a right to self-determination, which is meant as an act of decision in a transplantology context. Polish legislation of transplantation from 2005 in article 4 lists four reasons for transplantation of organs: post-mortem autopsy, therapeutic, academic and didactic. Simultaneously, article 5 states that transplantation of organs for a therapeutic reason is possible when the deceased person distinctly hadn’t disagreed for such an action. If there are no clear objections against transplantation, and the deceased person does not carry a note of which could suggest otherwise, the physician can legally assume that the person had agreed for an organ sampling (from a presumed consent). A phrase “for a therapeutic reason” evidently points out that donor’s disagreement is only valid in a face of organ, tissue and cell harvest for a medicinal cause. However, organs sampling: post-mortem autopsy, which is both academic and didactic as, does not fall under the same regulations, as it will be conducted regardless of presence or lack of permit of family or the will statement of the deceased one. On the other side, every organ sampling for academic and didactic reasons, requires a separate declaration from a donor as lack of their disagreement is not sufficient in this case. To resolve this forensic-legal deadlock, it is suggested to extend a presumed consent of organs sampling.

Autor w swoim artykule zwraca uwagę na problem zgody domniemanej, i szerzej prawo do samostanowienia sięgającego poza granice życia człowieka, w kontekście celów transplantacji. Podstawowy akt prawny zawierający uregulowania dotyczące transplantacji, a mianowicie Ustawa z dnia 01.05.2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1411), wylicza cztery cele, dla których mogą być pobierane komórki, tkanki i narządy ze zwłok ludzkich: diagnostyczny, terapeutyczny, naukowy i dydaktyczny. Zgodnie z art. 5 ust. 1 „pobrania komórek, tkanek lub narządów ze zwłok ludzkich w celu ich przeszczepienia można dokonać, jeżeli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu”. Zapis ten jest przykładem tzw. zgody domniemanej, na podstawie której przyjmuje się, iż dany człowiek za życia wyraził się aprobująco o możliwości ofiarowania swoich organów, a więc faktycznie nie złożył odpowiedniego sprzeciwu, podważającego domniemanie zgody. Sformułowanie „w celu ich przeszczepienia” wyraźnie wskazuje, że instytucja sprzeciwu ma zastosowanie jedynie w przypadku pobierania tkanek, komórek i narządów w celach leczniczych. Dawca nie ma jednak prawa do wyrażania ewentualnego sprzeciwu wobec pozostałych celów: diagnostycznego, naukowego i dydaktycznego. W celu rozwiązania swoistego impasu prawnego proponuje się rozszerzenie zakresu zgody domniemanej.

Refine search results

1 Studia Ecologiae et Bioethicae

1 Ochotny P.

1 2017

Search results

Zgoda domniemana a cele transplantacji