Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: unproductivity

Sort By:

Limit search:

Relacje orientalistyczne o Japonii a gra w antyinformację – studium przypadku

100%

Jabłoński A.

Homo Ludens

2018

issue 1(11)

69-80

Relacje orientalistyczne (zwane relacjami niedbałymi) dotyczące Japonii i różnych przejawów kultury japońskiej zdają się stanowić nieunikniony składnik komunikacji społecznej w dobie powszechności i cykliczności przekazu masowego. Warto zatem pochylić się nad ich wartością informacyjną, w szczególności ze względu na możliwość stosunkowo łatwej weryfikacji faktów źródłowych, jaką społeczeństwo medialne współcześnie również zapewnia. W niniejszym artykule jako przykłady swoistej gry w antyinformację zostały przedstawione narracje orientalistyczne dostępne czytelnikowi polskiemu, autorstwa Joanny Bator i Beaty Pawlikowskiej. Pomimo bowiem wyraźnej niedbałości faktograficznej – widocznej w analizowanych tekstach już na pierwszy rzut oka – zdają się na ich przykładzie rysować pewne interesujące trendy w oglądzie świata poprzez beztroską i nieskrępowaną właściwie (acz nie zawsze: bezproduktywną) ludyczną aktywność formulacyjną, jakiej teksty te stanowią autentyczny i bezrefleksyjny przejaw.

Orientalism-based accounts (known as careless narrations) on Japan and on various manifestations of Japanese culture seem to constitute inevitable elements of social communication in an era of universality and the cyclical nature of mass communication. Thus, it may be worthwhile examining their informative value, especially due to the possibility of easy verification of source facts, also provided by the contemporary media-based society. In this paper, as examples of peculiar anti-information games, the orientalism-related accounts by Joanna Bator and Beata Pawlikowska available to Polish readers are presented. Despite the distinct factual carelessness visible at first sight in the analyzed texts, they seem to reveal the outlines of interesting trends in examining the world. This is achieved by the light-hearted and unrestrained (although not always unproductive) ludic creative activity, of which they are a genuine and unconsidered expression.

Czy z każdym można grać we wszystko? Gatunki mowy a jednostronne gry komunikacyjne

100%

Jabłoński A.

Homo Ludens

2017

issue 1(10)

97-110

Stale przekształcająca się rzeczywistość, w której zachodzi również zjawisko importu kulturowego, wymaga dynamicznej kompetencji w zakresie zmiennych reguł prowadzenia pewnych gier komunikacyjnych. Różnią się one od gier ludycznych cechą produktywności, albowiem uczestnik obiegu komunikacyjnego pozbawiony kompetencji dotyczących ich inicjowania i prowadzenia nie jest w stanie zrealizować przynajmniej pewnych aktywności społecznych. Jednocześnie przypadki niekompetencji, niekompatybilności lub narzucania innym na siłę uczestnictwa w nieakceptowalnych schematach gier komunikacyjnych można zaobserwować stosunkowo często. W niniejszym artykule temat gier komunikacyjnych zostanie podjęty w terminach nowo importowanych (do języka polskiego) gatunków mowy jako swoistych procedur, ze szczególnym naciskiem na jednostronne akty komunikacyjne.

Changing reality, including the phenomena of cultural import, requires dynamic competence in changing rules of executing certain communication games. They are different from ludic games, since participants of a communication circuit deprived of competence regarding their initiation and execution are not able to perform at least some social activities. Accordingly, the cases of incompetence, incompatibilities or simply forcing the others to take part in an unacceptable schemes of communication may be observed in a relatively frequent manner. In this paper, the subject of communication games is going to be raised in terms of newly imported (into Polish) genres of speech as specific procedures, with special emphasis on the so-called unilateral communication acts.

Refine search results

2 Homo Ludens

2 Jabłoński A.

1 2018

1 2017

Search results

Relacje orientalistyczne o Japonii a gra w antyinformację – studium przypadku

Czy z każdym można grać we wszystko? Gatunki mowy a jednostronne gry komunikacyjne