Search results

1

Ewangelia Pawłowa

100%

Dąbek T. M.

Verbum Vitae

|

2008

|

vol. 13

149-167

PL

San Paolo fa l'apologia del suo apostolato: dimostra che la sua dottrina e uguale a quella degli altri Apostoli. Anzitutto nelle Lettere ai Galati e Seconda ai Corinti ma nache nelle altre lettere Apostolo mostra la sua dignitia apostolica, mandato ricevuto da Dio (Gal. 1,1.11; 1 Cor. 11,2 Cor. 1,1), grande obbligo imposto da Dio (1 Cor. 9,16-1 7). Lui trasmette quello che lui stesso ha ricevuto (1 Cor. 11,23; 15,3) come Gesu ha insegnato quello che ha ricevuto dal suo Padre (cf. Gv. 8,28.38; 12,49-50; 14,24.31; 15,9-10.15).La dottrina di Paolo e stata approvata dagli Apostoli nel Concilio di Gerusalemme (Gal 2,6-10). Per salvarsi e necessaria soltanto la fede in Cristo e non le opere della Legge mosaica. ,,La legge e stata il nostro pedagogo, per condurci a Cristo, affinche fossimo giustificati per la fede" (Gal. 3,24). Il Vangelo "e una forza di Dio per la salvezza di chiunque crede" (Rm. 1,16; cf. 1 Cor. 1,18.22-24; 2,4-5). La grandezza di san Paolo si mostra nel suo lavoro apostolico, nelle sue lettere e anche negli scritti apparsi piu tardi, opere dei suoi discepoli stimati per questo grande Maestro.

2

Niespójność Pawłowego wywodu w Rz 2,1-29? Odpowiedź na tezę Eda Parisha Sandersa

86%

Rakocy W.

The Biblical Annals

|

2012

|

vol. 2

|

issue 1

195-216

EN

In reply to Ed P. Sanders’s thesis we state that Romans 2 does not show inconsistencies within itself, neither with the immediate context, nor with other places in the Epistle. We prove it mainly by analyzing formal subjects in the text. Inconsistencies in Romans 2 were the main reason leading Sanders to the conclusion that chapter 2 derives from the homiletical material of Diaspora Judaism (a synagogue sermon). We don’t rule out this possibility altogether but we point out that his arguments supporting the hypothesis are not sufficient and require additional proofs.

3

Katolicko-luterański dialog na temat roli i miejsca Kościoła w zbawczym dziele Chrystusa od Soboru Watykańskiego II do Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu

72%

Lipniak J. M.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2016

|

vol. 25

|

issue 4

43-60

EN

The role and place of the Church in the Christ’s redemptive work and ecclesial mediation on grace are an everlasting moot point for Lutherans and Catholics. Neither of the parties negates this reality of the Church, the difference, however, regards the meaning of those expressions. At the end of the second stage of the Catholic-Lutheran dialogue and during the third one a statement on the existence of fundamental discrepancy (Grunddifferenz, Fundamentaldissens) appeared, which is at the core of the division between both denominations. The existence of that discrepancy has been evident first of all in the issue of the role of the Church in the event of redemption, in the understanding of sacramentality and instrumental role of the Church and human co-operation in the redemption event. Signed ecumenical documents, in particular Joint declaration on the doctrine of justification, must involve dogmatic implications also in the area of ecclesiology, so as to avoid complaints that the dialogue between the Churches and signed document on the justification have actually changed nothing. Hence, drawing theological-dogmatic conclusions from the already signed documents, it is worth rethinking and expressing criticism of those proposal in order to fully replace a concept of “sacrament” regarding to redeemed instrumentalization of the Church and use the terms “sign” and “tool” instead or to develop a different theological language which will be devoid of ambiguity. Such an attitude to the above mentioned issue would allow us to emphasize the consent of both parties in such an important discipline as ecclesiology. Both parties of the dialogue agree that the relationship of Christ and the Church cannot be presented in the way which would cover inequality of this relationship. Both the Catholics and the Lutherans agree that in the New Testament the relationship between Christ and the Church is based at the same time on unity and distinctness, excluding, thus, any identity. The Church, in the light of the doctrine on justification, is first of all the redeemed and gifted Church, which exclusively due to Christ through the Word and Sacrament is the place of effective salvation. There is also a consent that neither people nor the Church can be perpetrators of salvation, nor can they administer it. The salvation is always a gift.

4

PODSTAWOWE TEOLOGICZNE PERSPEKTYWY EWANGELICKIEJ NAUKI O MAŁŻEŃSTWIE

72%

Jaskóła P.

Studia Oecumenica

|

2013

|

vol. 13

175-188

DE

Die Ehe ist nach evangelischer Auffassung eine von Gott geschaffene und gewollte Einrichtung (institutio, ordinatio), die, wie es in der ersten Schöpfungserzählung heißt (Gen 1), von Gott gesegnet ist. Aufgrund der Sünde ist der Mensch aber nicht in der Lage, den ursprünglichen Sinn der göttlichen Schöpfungsordnung zu erkennen, der in der ganzheitlichen, auf Dauer angelegten und fruchtbaren Lebensgemeinschaft von Mann und Frau besteht. Dieser Sinn wird ihm einzig und allein durch die göttliche Offenbarung erschlossen. Von der Offenbarung wissen wir, dass unsere Rechtfertigung geschieht durch Christus, nicht aber durch die Ehe. Christus ist es, der dem Menschen Sündenvergebung zuspricht und damit rechtfertigt. Die Ehe ist der Ort, wo der Mensch das Wort, das ihn von außen trifft, glaubend anzunehmen hat. Wenn es nach evangelischer Auffassung für die Gültigkeit der Ehe keine Rolle spielt, vor welcher Behörde – kirchlicher oder weltlicher – heißt das nicht, dass die Kirche bezüglich der Ehe keine Aufgabe hätte. Der Kirche kommt es zu, die öffentlich zum Ausdruck gebrachte Ehe zu segnen. In der Segnung stellt die Kirche die Eheleute bewusst unter die Schöpfungsverheißung, durch die ihnen der ursprüngliche Sinn der Schöpfungsordnung erschlossen wird. Die Einsegnung der Ehe betrifft aber nicht bloß die Eheleute, die das Traubekenntnis abzulegen haben, sondern die ganze Gemeinde. Die Gemeinde ruft zusammen mit den Eheleuten Gott an und bittet zusammen mit ihnen um den göttlichen Segen.

5

Pytanie o luterańską tożsamość

72%

Medwid W.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 1(46)

135-163

PL

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o luterańską tożsamość w dzisiejszym świecie na podstawie dokumentu Usprawiedliwienie i wolność, przygotowującego protestantów duchowo i organizacyjnie do uroczystości 500-lecia reformacji. Reformacja była wydarzeniem historycznym, które wpłynęło na kulturowe, społeczne i polityczne oblicze Europy. W centrum teologicznych wypowiedzi reformatorów znajduje się kwestia relacji Bóg–człowiek, a fundamentem ruchu z XVI wieku stało się usprawiedliwieni e, które trzeba ujmować przez pryzmat miłości, uznania i docenienia, przebaczenia i wolności, aby zweryfikować wiarygodność doświadczenia iustificatio. Reformacja nie jest czymś zamkniętym, ale stanowi proces odnowy w duchu reformacyjnym. Teologia protestancka wyraża się w pięciu zasadach: solus Christus, sola gratia, solo verbo, sola scriptura i sola fide. Przez te elementy podjęto próbę przeniesienia idei usprawiedliwienia na obecny czas. Świętowanie 500-lecia reformacji ma się odbyć w rozsądnej równowadze między tradycją a innowacją, nie ignorując głębokiego znaczenia reformacji dla teraźniejszości. Dokument Usprawiedliwienie i wolność podejmujący temat usprawiedliwienia z łaski przez wiarę w Chrystusa poddano krytyce.

EN

This article attempts to answer the question of Lutheran identity in today’s world on the basis of a document preparing spiritually and organizationally Protestants for the celebration of the 500th anniversary of the Reformation Justification and freedom. The Reformation was a historical event that influenced the cultural, social and political face of Europe. The Reformation was a historical event that influenced the cultural, social and political face of Europe. In the center of theological expression of reformers is a matter of relations between the God man, and the foundation of the movement of the sixteenth century it became an excuse that need to be put through the prism of love, recognition and appreciation, forgiveness and freedom in order to verify the credibility of the experience iustificatio. The Reformation is not something closed, but a process of renewal in the spirit of the Reformation. Protestant theology is expressed in five principles: solus Christus, sola gratia, solo verbo, sola scriptura and sola fide. Through these elements attempted to transfer the idea of justification for this time. Celebrating the 500th anniversary of the Reformation is to be done in a sensible balance between tradition and innovation, without ignoring the profound significance of the Reformation to the present. The document Justification and freedom taking the theme of justification by grace through faith in Christ have been criticized.

6

Św. Tomasz – doctor gratiae? Prymat łaski Bożej u św. Tomasza z Akwinu w świetle szesnastowiecznej polemiki wyznaniowej

72%

Składanowski M.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

119-131

EN

The author seeks to underline these elements of Saint Thomas Aquinas’ teaching on the necessity of divine grace which concern the fundamental theological issues of the Reformation. A brief analysis of Luther’s idea about Scholastic theology and his reasons for rejection of the Catholic doctrine on grace, in the light of Aquinas’ teaching, indicates that Luther probably did not know the original thought of Doctor Angelicus. The article consists of two parts. The first is devoted to Luther’s rejection of Scholastic theology and the problem of Luther’s knowledge of Aquinas’ works. The second part presents Aquinas’ theses on the necessity of divine grace which coincide with some Luther’s theological intuitions.

PL

Artykuł ma na celu wydobycie tych elementów nauki św. Tomasza o konieczności łaski Bożej, które dotyczą kwestii fundamentalnych dla późniejszego odrzucenia nauki katolickiej przez Marcina Lutra. Analiza opinii Lutra na temat teologii scholastycznej oraz tez św. Tomasza odnoszących się do konieczności łaski wskazuje, że Luter prawdopodobnie nie znał oryginalnej myśli Tomaszowej. Artykuł składa się z dwóch części. Pierwsza jest poświęcona temu, czy Luter, odrzucając scholastykę, zanegował także myśl Tomaszową. Z kolei w części drugiej omawiane są te tezy św. Tomasza na temat konieczności łaski Bożej, które – pozbawione polemicznego wydźwięku – zbiegają się z pewnymi teologicznymi intuicjami Lutra.

7

„Łaską… przez wiarę” – Lutra koncepcja usprawiedliwienia grzesznika. Perspektywa egzegetyczno-hermeneutyczna

61%

Wojciechowska K.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 7

85-109

EN

The article analyzes the issue of justification trough faith on the basis of the Joint Declaration on the Doctrine of Justification and two commentaries by Martin Luther - Lectures on Romans (1516) and Commentary on the Epistle to the Galatians (1535). The discussed aspects of justification are mentioned in the Joint Declaration in point 11: justification as forgiveness of sins (cf. Rom 3:23-25); as liberation from the dominating power of sin and death (Rom 5:12-21); as liberation from the curse of the law (Gal 3:10-14); as acceptance into communion with God: already now, but then fully in God’s coming kingdom (Rom 5:1f); and as unity with Christ and with his death and resurrection (Rom 6:5). Each of these aspects ends with a summary showing the similarities and differences between Luther’s approach to justification and the interpretation of the doctrine of justification in the Joint Declaration.

PL

W artykule przeanalizowano kwestię usprawiedliwienia przez wiarę z perspektywy Wspólnej Deklaracji (WD) oraz na bazie dwóch komentarzy Marcina Lutra: Wykładu Listu do Rzymian (1516) oraz Komentarza do Listu do Galatów (1535). Ponieważ komentarze pochodzą z różnych okresów twórczości Lutra, dobrze obrazują rozwój koncepcji usprawiedliwienia przez wiarę. Omówione zostały te aspekty usprawiedliwienia, które jako kluczowe wymienia Wspólna Deklaracja w punkcie 11: usprawiedliwienie jako odpuszczenie grzechów, wyzwolenie z mocy grzechu i śmierci, wyzwolenie od przekleństwa zakonu, jako społeczność z Bogiem i jako zjednoczenie z Chrystusem, Jego śmiercią i zmartwychwstaniem. Każdy z omawianych aspektów kończy się podsumowaniem ukazującym podobieństwa i różnice między Lutrowym ujęciem usprawiedliwienia a interpretacją nauki o usprawiedliwieniu w WD.

8

Usprawiedliwienie człowieka w kontekście procesu historiozbawczego na podstawie „Commentarium in epistulam ad Romanos” Orygenesa

58%

Soćko R.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2021

|

issue Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18

91-115

PL

Niniejszy artykuł stanowi fragment dysertacji, poruszającej temat zagadnienia uspra-wiedliwienia człowieka w świetle nauki wczesnochrześcijańskiego myśliciela Orygenesa na podstawie Komentarza do Listu do Rzymian (łac. Commentarium in Epistulam ad Romanos). Aleksandryjczyk stał się prekursorem doktryny o usprawiedliwieniu w czasach patrystycz-nych, nadając odpowiedni kierunek swoim następcom. Praca ta obejmuje zagadnienie prze-biegu procesu usprawiedliwienia człowieka. Konieczność usprawiedliwienia jest skutkiem upadku w preegzystencji. Był to rodzaj grzechu pierworodnego oddziedziczonego przez ludzkość. Konsekwencją tego stanu było paschalne dzieło Chrystusa: Jego Męka, śmierć i Zmartwychwstanie, które przyniosło światu dar usprawiedliwienia. Usprawiedliwienie jest udzielane przez Chrystusa w Jego Kościele. Dzieje się to przez chrzest eucharystię i pokutę.

EN

The paper is a part of the thesis (dissertation) addressing the issue of the human's justification in the light of the teaching of the Early-Christian writer Origen. The thesis is written on the basis of the Comment to the Letter to the Romans (from Latin - Commentarium in Epistulam ad Romanos). The Alexandrian became the pioneer of the doctrine of justification in the patristic times pointing his successors in the right direction. The thesis is focused on process of human’s justification. Necessity of justification is an effect of the first downfall in pre-existence world. It was kind of first sin that was inherited by human race. The consequence of this state was the paschal act of Christ: His Passion, Death and Resurrection, which brought to the world final justification. Justification is also given by Christ in His Church wherewithal eucharist, baptism and penance.

9

Nadprzyrodzony egzystencjał jako recepcja łaski w człowieku

58%

Halkowicz K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

151-166

EN

A term "supernatural existential" in theology has been introduced by Karl Rahner. It refers to a position of man before God prior to his justification thanks to received grace, in other words to the position as far as it is marked by the universal redemptive will of God. Man by the very fact of his creation has a certain deposit of God’s action and grace in him as he is created in the image of God. A free action of God towards a human being seems to be irreversible in its nature because God from the very beginning desires human salvation. The purpose of this paper is to show "supernatural existential" as reception of grace in a human being based on Karl Rahner’s theology. The term "supernatural existential" is not biblical but it was formed pursuant to the knowledge about universal redemptive will of God – terminus creatus conveniens. With its help Rahner is trying to explain what it practically means that Jesus Christ is the beginning of faith in man. Reception, i.e. reception of faith, grace, its precepts but always without any obligation and without special arguments, takes place only with full personal consent, because it is a free inner act of a human being. This consent which takes place in a human being has a volitional character. It is constant cooperation. It includes self-communication of God “Justified without one’s merit, man indeed becomes the temple of God, he is indwelled by the Holy Spirit as the most adequate and greatest gift”. Man is open to God, and the condition of this openness and self-communication of God is supernatural existential.

10

Usprawiedliwiający wymiar Eucharystii

58%

Lipniak J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

145-172

EN

The purpose of this paper was to show a justificatory aspect of the Eucharist. This sacrament has got positive and negative aspects. The Eucharist is a sacrament which leads to gradual justification through transformation of a whole human being into the resurrected Christ, which will be immortalized in the final kingdom in which the whole Christian life is included. This is a splendid synthesis of grace and cooperation of a human being, sacramental and ascetic life, liturgy and life, presence and future. The Eucharist continues the process of justification initiated by baptism. Therefore, it is a sacrament which in its repeatable character points out this healing effect of Christ on our nature, sick due to sin. The grace of justification is particularly received in the Eucharist. The sacrament of Baptism we take only once. We often receive the Eucharist because we often offend God. Looking for the grace of justification we are trying to expiate for our guilt, that is why we have to turn back and to overcome sin; those factors would not be effective in our fight against the sin, if we did not add the Eucharist, the only remedy for human evil.

11

L’atto di appartenenza alla Chiesa secondo Karl Rahner

58%

Proniewski A.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2018

|

issue 25

113-133

PL

W artykule jest podjęta refleksja na temat: Aktu przynależności do Kościoła w ujęciu Karla Rahnera. Tożsamości Kościoła nie można sprowadzić jedynie do wspólnoty, która zarządza sakramentami jako narzędziami zbawienia. Kościół jest sakramentem darowanym przez Chrystusa światu. Kościół jest rzeczywistością dialogu zbawczego Boga z ludzkością. W nim ten dialog się konkretyzuje indywidualnie i wspólnotowo. Rozpoczyna się on wraz z przyjęciem sakramentu chrztu. Chrzest warunkuje pełny udział w Kościele. Chrzest jest sakramentem łaski Boga udzielanej ludziom jako usprawiedliwienie, które zwycięża na zawsze ludzkie winy i grzechy tym, którzy go przyjmują.

EN

The article reflects on the topic The Role of the Church in Karl Rahner’s view. The identity of the Church cannot be reduced only to the community that administers the sacraments as the instruments of salvation. The Church is a sacrament given by Christ to the world. The Church is the reality of God’s saving dialogue with humanity. Only in God this dialogue may be realized individually or in a community and it begins with the sacrament of baptism. Baptism enables to partcipate fully in the Church. Baptism is the sacrament of God’s grace given to people as a justification. The justification always conquers human guilt and sins of those who receive baptism.

12

Czy możliwe było odkupienie człowieka bez śmierci krzyżowej Jezusa?

58%

Wilk R. K.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 2

37-63

EN

The author raises the question of whether the redemption of man musthave been accomplished through the Passion and Death on a cross of JesusChrist, or whether it could have been realized by the people’s acceptanceof the message of the Gospel. By analyzing the historical aspect, such asunderstanding the prophecies by the Jews and especially by the Apostles,it seems that the latter was possible. It was only after the rejection of theproclaimed Kingdom of God that the Son of God paid the greatest price –and that is by giving up his life for the redemption of mankind. RomanoGuardini favors this solution. The author of the study also shows reasonsfor opposing opinions which are more deeply rooted in the tradition ofpreaching. Belonging to this group are, among others, Pope Benedict XVI,who writes that it is not contradictory to maintain that Jesus wanted to reconcile the people with the Father only by accepting the Kingdom proclaimedto them. However, when the people rejected the Gospel which wasproclaimed by the One who loved them, he accepted this rejection as wellas all its extreme consequences, namely the Passion and Death on a cross.Nevertheless, the Pope writes that this version cannot be proven in any wayby referring to the Gospel records. Since there are no sufficient sources ofevidence, other schemes of the salvation of humanity apart from the Passionand Death on a cross can only be a hypothesis. Hence, they are just a resultof pure speculation, and as such are outlined in this study.

13

Niewystarczalność Prawa w wychowaniu według Listu do Galatów

58%

Stasiak S.

Verbum Vitae

|

2012

|

vol. 21

159-181

EN

St. Paul in his Letter to the Galatians does not criticise all the stipulations of Law. He pays attention only to the works required by the Law and rejects them as insufficient for the proper education of the Christians. Considering this insufficiency of the Law, St. Paul claims that it was based on inheritance and not on the promise given to Abraham (3:16). The Law was limited and served as an educator (3:24-25). So, the purpose and the way of education is the Gospel of Christ (1:6-9) which the Apostle received directly from the Resurrected (1:12) and then presented to the most influential people in Jerusalem, thus acquiring their acceptance (2:1-2). Incarnation of the Son of God (4:4-5), crucifixion and death of Jesus (2:19-21, 3:1, 6:14) and the descent of the Holy Spirit (4:6) are the three essential elements of Paul’s Gospel. Another crucial constituent of education according to the Letter to the Galatians is faith (2:16), and more precisely, the obedience of faith (3:1-5), which in no case can be connected with the stipulations of Law.

14

L’attualizzazione dell’azione salvifica individuale attraverso la realtà della giustificazio

51%

Proniewski A.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2017

|

vol. 3

PL

Karl Rahner – wybitny teolog XX wieku zwracał uwagę w swoich pismach na relację natury z łaską. W niniejszym artykule Aktualizacja jednostkowego zbawienia poprzez usprawiedliwienie jest podjęta refleksja na temat wymiaru naturalnego i nadprzyrodzonego, który wpisuje się w rzeczywistość daną człowiekowi od Boga. Jezus Chrystus – jako osoba Boska przybliżył osobie ludzkiej czym jest łaska Boga i wyodrębnił ją od doświadczenia egzystencjalnego. Łaska jest powołaniem w naturze darowanej każdemu człowiekowi nawiązującemu relację z Bogiem w wierze. Aktywna wiara inspiruje do przyjęcia chrztu. Chrzest daje łaskę udziału w nadprzyrodzoności Boga, zapewnia istnienie w Bogu i obdarowuje godnością przywróconą usprawiedliwionym przez Jezusa Chrystusa.

15

„Obrzezany” Grek i „prawdziwy” Żyd w świetle Rz 1,18-3,20

51%

Żywica Z.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 1

25-48

EN

The essential Christological and soteriological message of the Letterof St. Paul to the Romans precedes with the reflection on the biblical ideaof the retributive justice of God. He does not do it to humiliate Jews andGentiles because of the sin in which they lapsed, or to make them aware oftheir equally hopeless situation before God, or even to force them to humiliatethemselves in grief and repentance before God the Judge. He wants toexplain to the addressees of the letter why God intended to justify them alltogether in the same way, without taking into account the primacy of theprivilege of the Jews, nor the permanent godlessness of the Gentiles. Bothwere simply sinners, which caused them to find themselves in the samesituation with respect to the righteousness of God’s judgment and punishment.Therefore, all without exception, as sinners both Jewish and pagan,will attain justification in the same way, namely by faith in Jesus Christ.

16

Teologiczne rozumienie zbawienia i jego znaczenie w życiu Kościoła

51%

Barth G.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2011

|

vol. 3

61-80

EN

All attempts at describing the mystery of salvation are only partial. The idea of salvation, although it is considered a little archaic today, deserves being examined closely again as one of the concepts that belong to absolutely key ones. It appears as a “structure of our construction and of our future”, so it refers to the essence of man and is sort of “prophecy of his existence”. Theology of salvation appears to every man as a promise – or a suggestion – that a man is not alone and that he builds himself, exceeding himself and accepting the fact that God is different. Salvation is always visible where a certain “possibility”, a potentiality emerges in front of a human person; that is, where a being is not completed and has a perspective of being positively different. Salvation is where there is a meaning. Who utters the word “salvation”, says that nothing in his life of in the history of the world is subject to fatalism, nothing is inexcusable, impossible to mend, incurable. This truth testifies that although God has not liberated us from evil yet, He has liberated us from the tyranny of evil. Christ’s salvation shows – and here it is exceptional again – what reality should be like for us and by us, and what it will be like through God’s faithfulness to His promises and through faithfulness of our response.

17

500 Jahre Reformation. Die Rechtfertigungslehre heute. Teil 1: Individuelle Aspekte

44%

von Kriegstein M.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 12: Homiletyka

79-97

EN

The doctrine of justification is the core element of the Reformation in the 16. century. The article hints to the origin of this doctrine and gives an interpretation of individual aspects for our time. Luther articulated own for the medieval times typical fears, which were connected to the power of the Church. He put against it the grace of God, who justifies the sinner out of faith without works of the law. The doctrine of justification nowadays does not split Christian churches any longer. Secular thinking, die huge variety of religions and immense social injustices seems to contradict a meaningful understanding of God and the doctrine of justification as well. But this doctrine is obviously related to and based on fundamental aspects of human life. And the Christian faith offers a world-view, which tolerates the ambivalences and encourages to life. Forgiveness and acception between human beings and of a person to herself or himself are experiences, which are integrated in the Christian tradition of the doctrine of justification. Its individualistic restriction and abstract interpretation have been heavily criticised. If the social aspects are also unconsidered, the justification can strengthen human beings and enhance solidarity.

DE

Die Rechtfertigungslehre ist das zentrale Element der Reformation im 16. Jahrhundert. Der Artikel weist auf den Ursprung dieser Lehre hin und gibt eine Interpretation in individueller Perspektive. Luther artikulierte eigene für das ausgehende Mittelalter typische Ängste, die mit der Macht der Kirche verbunden waren. Er setzte dagegen die Gnade Gottes, der den Sünder aus Glauben ohne Werke des Gesetzes gerecht macht. Die Rechtfertigungslehre trennt heutzutage die christlichen Kirchen nicht mehr. Säkulares Denken, die Vielfalt der Regionen und krasse soziale Ungerechtigkeiten scheinen gegen ein bedeutsames Verständnis von Gott und der Rechtfertigungslehre zu sprechen. Aber diese Lehre ist offenkundig verbunden mit und basiert auf fundamentalen Aspekten menschlichen Lebens. Und der christliche Glaube bietet eine Lebensdeutung an, die die Ambivalenzen des Lebens aushält und zum Leben ermutigt. Vergebung und Annahme zwischen Menschen und des Menschen gegenüber sich selbst sind Erfahrungen, die in der christlichen Tradition der Rechtfertigungslehre aufgenommen sind. Ihre individualistische Engführung und abstrakte Interpretation sind heftig kritisiert worden. Wenn auch die sozialen Aspekte bedacht werden, kann die Rechtfertigung Menschen stärken und Solidarität fördern.

PL

Doktryna o usprawiedliwieniu jest podstawowym elementem reformacji w XVI wieku. Artykuł wskazuje na pochodzenie tej doktryny oraz podaje jej interpretację w kontekście współczesności. Luter wyraził własne, charakterystyczne dla średniowiecza obawy, które były związane z siłą ówczesnego Kościoła. Sprzeciwiając się temu sformułował koncepcję dotyczącą łaski Boga, zgodnie z którą sama łaska wiary usprawiedliwia grzesznika bez konieczności spełniania uczynków wypływających z zachowania prawa. Doktryna o usprawiedliwieniu nie dzieli obecnie kościołów chrześcijańskich. Świecki styl myślenia, ogromna różnorodność religii i bezgraniczne niesprawiedliwości społeczne zdają się być w sprzeczności z rozumieniem istoty Boga, jak i samej doktryny o usprawiedliwieniu. Doktryna ta jest bowiem oparta na podstawowych aspektach ludzkiego życia. Wiara chrześcijańska oferuje światopogląd, który toleruje różne, ambiwalentne spojrzenia i zachęca do życia. Przebaczenie i wzajemna akceptacja między ludźmi, jak również akceptacja samego siebie są doświadczeniami zintegrowanymi z chrześcijańską tradycją doktryny o usprawiedliwieniu. Jej indywidualistyczne ograniczenia oraz abstrakcyjna interpretacja były przedmiotem mocnej krytyki. Jeśli nie zostaną pominięte społeczne aspekty tej doktryny, może ona przyczynić się do zwiększenia wzajemnej solidarności międzyludzkiej.

18

500 Jahre Reformation. Die Rechtfertigungslehre heute. Teil 2: Soziale und globale Aspekte

30%

von Kriegstein M.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 12: Homiletyka

111-130

EN

The doctrine of justification is the core element of the Reformation in the 16. century. The article gives added to the previous interpretation of the individual dimension now reflections on the social and global aspects of the doctrine of justification. It can be ethically and ecclesiogically a starting point for the awareness and the work on social injustice, exploitation and humiliation of persons, groups and nature. Christian congregations could be an important factor in transmitting it by its committed life and preaching. The social-philosophic theory acknowledgement can be a tool for an explication of the doctrine of justification in its social aspects. An also global interpretation in an understandable way can facilitate a mutual awareness, understanding and common solidary actions in secular, inter-confessional and inter-religious contexts in order to improve justice, freedom and the integrity of creation.

PL

Doktryna o usprawiedliwieniu jest podstawowym elementem reformacji XVI wieku. Artykuł jest uzupełnieniem poprzedniej interpretacji Indywidualnego wymiaru (RT 2017 z.12) o refleksje nad społecznymi i globalnymi aspektami analizowanej doktryny. Treść artykułu może być etycznym i eklezjologicznym punktem wyjścia dla rozwijania świadomości i pracy w przeciwdziałaniu niesprawiedliwości społecznej, wykorzystywaniu i poniżaniu osób, określonych grup. Zbory chrześcijańskie mogą być ważnym czynnikiem w kształtowaniu tej postawy przez swoje życie i nauczanie. Uznanie teorii filozofii społecznej może być narzędziem do wyjaśnienia doktryny usprawiedliwienia w jej aspektach społecznych. Również globalna interpretacja w zrozumiały sposób może ułatwić wzajemną świadomość, zrozumienie i wspólne solidarne działanie w świeckich, międzywyznaniowych i międzyreligijnych kontekstach w celu poprawy sprawiedliwości, wolności i integralności stworzenia.

DE

Die Rechtfertigungslehre ist das zentrale Element der Reformation im 16. Jahrhundert. Der Artikel beschreibt in Ergänzung des vorjährigen Artikels zu individuellen Aspekten jetzt Überlegungen zur sozialen und globalen Dimension der Rechtfertigungslehre. Sie kann sowohl ethisch als auch ekklesiologisch Ausgangspunkt für die Wahrnehmung von und Arbeit an sozialen Ungerechtigkeiten, Ausbeutung und Erniedrigung von Menschen und Gruppen sein. Christliche Gemeinden können durch engagiertes Handeln und ihre Predigt ein wichtiger Faktor bei der Vermittlung der Rechtfertigungsbotschaft sein. Die sozial-philosophische Theorie der Anerkennung kann Hilfe zur Explikation sozialer Aspekte der Rechtfertigungslehre sein. Eine auch auf die globale Dimension bezogene nachvollziehbare Interpretation kann eine wechselseitige Aufmerksamkeit, ein gegenseitiges Verständnis und gemeinsames solidarisches Handeln in säkularen, interkonfessionellen und interreligiösen Kontexten fördern in der Absicht, Gerechtigkeit, Frieden und die Bewahrung der Schöpfung zu fördern.

Refine search results

Ewangelia Pawłowa

Niespójność Pawłowego wywodu w Rz 2,1-29? Odpowiedź na tezę Eda Parisha Sandersa

Katolicko-luterański dialog na temat roli i miejsca Kościoła w zbawczym dziele Chrystusa od Soboru Watykańskiego II do Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu

PODSTAWOWE TEOLOGICZNE PERSPEKTYWY EWANGELICKIEJ NAUKI O MAŁŻEŃSTWIE

Pytanie o luterańską tożsamość

Św. Tomasz – doctor gratiae? Prymat łaski Bożej u św. Tomasza z Akwinu w świetle szesnastowiecznej polemiki wyznaniowej

„Łaską… przez wiarę” – Lutra koncepcja usprawiedliwienia grzesznika. Perspektywa egzegetyczno-hermeneutyczna

Usprawiedliwienie człowieka w kontekście procesu historiozbawczego na podstawie „Commentarium in epistulam ad Romanos” Orygenesa

Nadprzyrodzony egzystencjał jako recepcja łaski w człowieku

Usprawiedliwiający wymiar Eucharystii

L’atto di appartenenza alla Chiesa secondo Karl Rahner

Czy możliwe było odkupienie człowieka bez śmierci krzyżowej Jezusa?

Niewystarczalność Prawa w wychowaniu według Listu do Galatów

L’attualizzazione dell’azione salvifica individuale attraverso la realtà della giustificazio

„Obrzezany” Grek i „prawdziwy” Żyd w świetle Rz 1,18-3,20

Teologiczne rozumienie zbawienia i jego znaczenie w życiu Kościoła

500 Jahre Reformation. Die Rechtfertigungslehre heute. Teil 1: Individuelle Aspekte

500 Jahre Reformation. Die Rechtfertigungslehre heute. Teil 2: Soziale und globale Aspekte