Search results

1

Analiza i ocena skutków wprowadzenia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus w zakresie określania właściwości miejscowej

100%

Poczmański M.

Ius Matrimoniale

|

2017

|

vol. 28

|

issue 1

103-121

EN

The amendments caused by motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus are currently broadly discussed, court’s employees are trying to cope with it and they are doing their best it in order to implement the new regulations and adapt them to their everyday work. The analysis and considerations within the article aim at presenting the changes made in those regulations. The author focuses on how the defining of local jurisdiction of courts entitled to adjudicate in particular case, has been broadened. The potential dangers and risks that may arise due to the amendments have been defined and presented on the basis of analysis of the regulations from over last hundred years. Those risks are relevant both in the context of searching for the Truth as well as smooth operating of Church courts. The main source of those risks is people’s (petitioners’) attitude, not serious enough and superficial, toward the case of invalidity of the marriage. The author enumerates that their priority is to finalize the case quickly and efficiently as well as to minimalize the court costs. In the author’s opinion the foresight is needed in order to prevent and counteract the effects of this kind of malpractices.

2

Właściwość miejscowa w sprawie o czyn ciągły. Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 4 lipca 2019 r., II AKo 94/19, LEX nr 2978569

85%

Kulik M.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2021

|

vol. t. 4

|

issue 1 (7)

237-244

EN

The study concerns the problem of determining the local jurisdiction of a court in a case of a crime constituting a continuous act. The author contests the position of the Court of Appeal in Kraków, that the place of committing the whole act is the place where the last behaviour constituting it was undertaken. The author draws attention to the fact that in order to determine the place, where the act was committed, factors significant for determining the time of its commission are irrelevant. He states that a continuous act is committed in all places, where any of the behaviour constituting it was undertaken. Therefore, the local jurisdiction should be based on the rule set forth in Article 31 § 1 of the Code of Criminal Procedure.

PL

Opracowanie dotyczy problemu określenia właściwości miejscowej sądu w sprawie o przestępstwo stanowiące czyn ciągły. Autor kontestuje stanowisko SA w Krakowie, że miejscem popełnienia całego czynu jest miejsce, gdzie podjęte zostało ostatnie zachowanie wchodzące w jego skład. Autor zwraca uwagę, że dla określenia miejsca popełnienia czynu nie mają znaczenia czynniki istotne dla określenia czasu jego popełnienia. Jednocześnie stwierdza, że czyn ciągły jest popełniony we wszystkich miejscach, w których podjęto którekolwiek z zachowań wchodzących w jego skład. Dlatego właściwość miejscowa winna być ustalona w oparciu o regułę określoną w art. 31 § 1 k.p.k.

3

Glosa do postanowienia SN z 23 lipca 2020 r., II KO 42/20

70%

Dąbrowski J. A.

Ius Novum

|

2020

|

vol. 14

|

issue 3

207-219

EN

The ruling that is analysed in the gloss concerns the scope of obligations of a court that lodges a motion with the Supreme Court in accordance with Article 37 CPC to refer a case for hearing to another court of the same instance, and states that the risk to the good of the administration of justice results from the lack of possibilities of conducting a trial before a court having territorial jurisdiction, due to the bad state of health of a party to the proceedings. Providing the justification of the Supreme Court extended by the criteria for referring a case in accordance with Article 37 CPC, the author proves the grounds for the opinion that the discussed requirement must be up-to-date on the date of lodging the motion concerned.

PL

Glosowane postanowienie dotyczy zakresu obowiązków sądu zwracającego się w trybie art. 37 k.p.k. do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu i podnoszącego, że zagrożenie dla dobra wymiaru sprawiedliwości wynika z braku możliwości prowadzenia procesu przed sądem miejscowo właściwym z uwagi na zły stan zdrowia strony postępowania. Autor – rozbudowując argumentację przedstawioną przez Sąd Najwyższy o kryteria przekazania sprawy na tej podstawie w trybie art. 37 k.p.k. – wykazuje zasadność poglądu, że omawiana przesłanka musi pozostawać aktualna w dacie wystąpienia ze stosownym wnioskiem.

4

Teoria racjonalnego tworzenia prawa a ustawodawstwo z zakresu pomocy społecznej. Uwagi na tle ustalania właściwości miejscowej gminy w sprawach przyznawania świadczeń z zakresu pomocy społecznej na rzecz osób bezdomnych

57%

Cendrowicz D.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 2

591 - 603

PL

Przedmiot rozważań, prowadzonych w niniejszym artykule z punktu widzenia teorii racjonalnego ustawodawcy, stanowi regulacja art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej odnosząca się do sposobów ustalania właściwości miejscowej gminy w sprawach dotyczących przyznawania świadczeń z tej ustawy na rzecz osób bezdomnych. O aktualności przyjętego tematu publikacji świadczy to, że problematyka nim objęta stanowi przedmiot zainteresowania przedstawicieli literatury i praktyki, organu administracji publicznej, jakim jest Rzecznik Praw Obywatelskich1, oraz jest przedmiotem licznych orzeczeń sądów administracyjnych. Regulacja ta zakłada pewnego rodzaju fikcję prawną mającą na celu zagwarantowanie osobom bezdomnym dostępu do świadczeń z zakresu pomocy społecznej2. Powoduje również pewne trudności na tle jej stosowania. Skutkują one między innymi powstawaniem sporów o właściwość między gminami w sprawach dotyczących udzielania świadczeń osobom bezdomnym. Obowiązująca regulacja przekłada się na sytuację prawną osób bezdomnych ubiegających się o przyznanie im świadczenia z zakresu pomocy społecznej, gdy faktycznie przebywają one na terenie innej gminy niż gmina ich ostatniego miejsca zameldowania. W publikacji zastosowano metody teoretyczno-prawną oraz empiryczno-prawną.

EN

The article’s aim is to analyse the legal regulation of article 101 of the Social Assistance Act of 12th March 2004. The mentioned article sets out the rules of the commune’s territorial jurisdiction determination in cases regarding homeless people from the point of view of the theory of rational legislator. The interest presented in this issue in the literature, in practice, by the Polish Ombudsman, and the fact that it is a subject of many decisions of administrative courts shows its importance. The mentioned article of the Social Assistance Act creates a legal fiction whose aim is to ensure that every homeless person shall have access to social assistance benefits. However, it causes many problems in its implementation during the course of administrative procedures. They result in many jurisdiction conflicts between communes. This legal rule of determination of communes’ territorial jurisdiction in cases regarding the homeless has an impact on the legal situation of homeless people, who apply for a given benefit from the social assistance system to the commune where they currently reside while in fact, they have the place of their last registered residence in a different commune. Legal and empirical methodologies of research were applied in the article.

Refine search results

1 Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

1 Ius Matrimoniale

1 Ius Novum

1 Przegląd Prawa i Administracji

1 Cendrowicz D.

1 Dąbrowski J. A.

1 Kulik M.

1 Poczmański M.

1 2021

2 2020

1 2017

Analiza i ocena skutków wprowadzenia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus w zakresie określania właściwości miejscowej

Właściwość miejscowa w sprawie o czyn ciągły. Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 4 lipca 2019 r., II AKo 94/19, LEX nr 2978569

Glosa do postanowienia SN z 23 lipca 2020 r., II KO 42/20

Teoria racjonalnego tworzenia prawa a ustawodawstwo z zakresu pomocy społecznej. Uwagi na tle ustalania właściwości miejscowej gminy w sprawach przyznawania świadczeń z zakresu pomocy społecznej na rzecz osób bezdomnych