Search results

1

Bohater, donosiciel, kozioł ofiarny. Rozważania o sygnalistach i społecznej roli whistleblowingu

100%

Kobylińska A.

Stan Rzeczy

|

2015

|

issue 2(9)

127-140

PL

Whistleblowing – ujawnianie przez pracownika nieprawidłowości, do jakich dochodzi w organizacji – jest jednym z ważnych mechanizmów eliminowania patologii z instytucji publicznych i przedsiębiorstw. Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytania, czym jest whistleblowing oraz jakie jest jego społeczne znaczenie. W tekście zasygnalizowane zostały kluczowe problemy związane z ujawnianiem nieprawidłowości oraz ze społecznymi reakcjami na działalność sygnalistów. Punktem odniesienia są Mertonowskie rozważania na temat nonkonformizmu oraz koncepcja pozytywnej dewiacji społecznej. Tekst odwołuje się do przykładów doświadczeń polskich sygnalistów z ostatnich lat.

EN

Whistleblowing, which is the disclosure by an employee of irregularities occurring in their organization, plays a vital role in combatting wrongdoings in public institutions and business. The article discusses the key questions relating to whistleblowing and its social significance. It indicates the crucial problems connected with the disclosure of irregularities and social reactions to whistleblowing. The article refers to R.K. Merton’s concept of non-conformity and to the positive social deviance theory. The issues discussed are illustrated by recent Polish examples of whistleblowing.

2

Ochrona sygnalistów (whistleblowers) w kontekście wolności wypowiedzi

100%

Pietruszka A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

vol. 82

|

issue 1

115-129

EN

Whistleblower protection is mainly a subject of interest for labour law. However, the jurisprudence of the European Court of Human Rights indicates the relations between whistleblower protection and freedom of speech protection. A person who discloses information about certain irregularities exercises the right to impart information, which is protected by the Polish Constitution as well as by the European Convention of Human Rights. Whistleblowing allows public institutions to be subjected to scrutiny and increases transparency in public life. Hence, a democratic society should protect a person who discloses irregularities from any sanctions that may be imposed. The aim of this paper is to establish under which circumstances a person disclosing information should enjoy protection as a whistleblower, to analyse the relations between whistleblower protection and the freedom of speech, and to consider whether the state has a positive obligation to introduce whistleblower protection.

PL

Ochrona sygnalistów jest przede wszystkim przedmiotem zainteresowania prawa pracy, jednakże w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wskazuje się na związki ochrony sygnalistów z ochroną wolności wypowiedzi. Ujawnienie nieprawidłowości przez sygnalistę jest bowiem realizacją prawa do rozpowszechniania informacji, chronionego przez Konstytucję RP oraz Konwencję o ochronie podstawowych praw i wolności. Sygnalizacja pozwala na kontrolę funkcjonowania instytucji publicznych oraz realizację postulatu transparentności życia publicznego, dlatego w demokratycznym społeczeństwie jest szczególnie istotne, by zapewnić sygnalistom ochronę przed różnego rodzaju sankcjami, które mogą być na nich nałożone w następstwie ujawnienia informacji o nieprawidłowościach. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, w jakich warunkach osobie ujawniającej nieprawidłowości przysługuje status sygnalisty, dokonanie analizy związków ochrony sygnalistów z wolnością wypowiedzi, a także próba rozważenia, czy na państwie ciążą obowiązki objęcia sygnalistów ochroną.

3

Words and deeds. Corporate Social Responsibility in higher education institutions

99%

Rotengruber P.

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym

|

2018

|

vol. 21

|

issue 6

33-47

EN

The purpose of the paper is twofold. Firstly, to formulate a definition of University social responsibility (which takes into account social expectations towards this institution and its internal determinants as well). The final result of this research is the definition built on two concepts. On one hand, it is a stakeholder policy, on the other hand, a whistleblower policy. These are the criteria of responsibility, that is to say, rules which make the institution transparent and open to social criticism. Secondly, the article tends to establish whether a university in Poland (treated as a dominant institution of knowledge) is rightly seen as an irresponsible partner of civil society. Form the business ethics perspective the university is the more responsible, the more intensive are its relations with the social environment represented by stakeholders and whistleblowers. When they do not play their parts properly, the relations must be considered dysfunctional. Additional explanation of this problem is provided by the theory of management. In a use of the concept of the final customer, public opinion can find out if it-really-is the main interlocutor of the university. Social partners of this institution focus their attention on politicians and public administration taken as the alternative final customer of the academic product.

4

Whistleblowing, czyli ujawnianie w dobrej wierze

99%

Arszułowicz M.

Prakseologia

|

2007

|

issue 147

91-113

EN

Whistleblowing is a way of revealing the truth. Throughout centuries, starting in the Middle Aged England, it has been shaped into a legal tool of preventing wrongdoing and money embezzlement in Anglo Saxon countries. The United States of America is the most advanced in using qui tam cases. The name is taken after Latin phrase, which translates: „On behalf of the king...”. Since blowing the whistle is a complex problem of ethics, managing information, religion, culture, and legal law, those who want to reveal information need technical help of specialists. There are still some unanswered questions concerning whistleblowers: for some people they are heroes, mostly in America, but for some they are a different kind of informers, mostly in Europe, that carries the heritage of totalitarian systems. Transforming whistleblowing into Polish reality might be a bit difficult for two reasons: 1. it may be misunderstood with simple informing and might have negative connotation, 2. there is a linguistic problem of translation of the term into simple, understandable Polish expression. Additionally, Polish legal system does not recognize those kinds of activities as useful, and for majority of society it is a novelty in business world.

5

People Who Could Not Keep Silent. The Founding Fathers of Whistleblowing

99%

Kun-Buczko M.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2022

|

vol. 21

|

issue 2

367-377

EN

The dilemma between loyalty to an organization and exposing irregularities within it has been observed since 1777, when whistleblowing activities were first documented, when ten sailors affected by mistreatment and feelings of injustice decided to report these irregularities to the most powerful commander in the Continental Navy, Esek Hopkins. Since then, there have been many examples of whistleblowing in the US. Each whistleblower, acted in the name of the greater good, often risking his or her name, reputation and even his or her family’s safety. The first reports were unique because no one knew the institution of whistleblowers, and their activities were often synonymous with denunciation and lack of loyalty to the employer. Over time, attitudes began to change, regulations began to emerge to protect whistleblowers, and even organizations began to stand up to protect their rights. Instead of condemnation, their attitude began to be met with admiration and approval. Whistleblowers began to be rewarded for their activity. Whistleblowing is beginning to become the norm and standard of a democratic state of law. It is understood that a well-built compliance policy, transparent and clear operating rules play a huge role in the success of an organization. A brief presentation of selected stories of whistleblowers is intended to give an idea of the development of this institution. The research methodology used in this article primarily involves the historical-descriptive method.

6

Słowa i czyny. O społecznej (nie)odpowiedzialności uniwersytetu

85%

Rotengruber P.

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym

|

2017

|

vol. 20

|

issue 1

33-48

EN

The purpose of the paper is twofold. Firstly, to formulate a definition of a university’s social responsibility that takes into account social expectations from this institution and its internal determinants. The final result of this research is a definitione built on two concepts. On the one hand, it is a stakeholder policy, on the other hand, a whistleblower policy. These are the criteria of responsibility, i.e., the rules that make an institution transparent and open to social criticism. Secondly, the article poses the question whether a university in Poland (treated as a dominant institution of knowledge) is rightly seen as an irresponsible partner of civil society? From the business ethics perspective, the more responsible a university is, the more intense are its ties with the social environment represented by stakeholders and whistleblowers. When they fail to play their parts properly, the relationships should be considered dysfunctional. Additional explanation of this problem may be found in the theory of management. Using the concept of the final customer, public opinion can discover if it really is the main interlocutor of the university. The social partners of the university focus their attention on politicians and public administration as the alternative final customer of the academic product.

PL

-

7

Whistleblowing jako przejaw ochrony interesu publicznego

85%

Hołda-Wydrzyńska A.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2023

|

issue 1

137-150

EN

The purpose of this article is to discuss the institution of whistleblowing, i.e. the idea of anonymous reporting in the public interest of irregularities taking place inside an organization by a person who is or was a member of the organization, in the context of the conflict of values that occurs from the point of view of the freedom to conduct business. The considerations are carried out taking into account the adopted Directive 2019/1937 of the European Parliament and of the Council on the protection of persons who report breaches of Union law, also called the Whistleblower Directive, as well as Polish regulations.

PL

Celem artykułu jest omówienie zjawiska sygnalizacji (tzw. whistleblowing), czyli idei anonimowego zgłaszania w interesie publicznym informacji o nieprawidłowościach mających miejsce wewnątrz organizacji przez osobę, która jest lub była jej członkiem, w kontekście konfliktu wartości jaki zachodzi z punktu widzenia swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Rozważania prowadzone są z uwzględnieniem przyjętej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii Europejskiej, zwanej dyrektywą o ochronie sygnalistów, a także polskich regulacji prawnych.

8

Czy wynagradzanie sygnalistów poprawi skuteczność whistleblowingu oraz wykrywalność nieprawidłowości?

80%

Martysz C. B., Nikołajczuk A.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów

|

2023

|

issue 192

67-87

EN

The still unimplemented EU Directive 2019/1937 of October 23, 2019 (known as the Whistleblower Directive) in Poland imposes a series of obligations on businesses related to the protection of whistleblowers, including the establishment of secure channels for reporting irregularities. According to ACFE reports, whistleblowers are the most important source of information about fraud, making their protection particularly significant. In addition to a sense of security, an additional motivator for whistleblowers to report abuses and fraudulent activities could be financial rewards, which is a common practice in the USA, where whistleblowers receive compensation for information that leads to a SEC investigation and the imposition of fines. In Polish subject literature there is little discussion about whether introducing financial rewards for whistleblowers would improve the effectiveness of combating a wide range of financial irregularities and fraudulent activities, not only internal ones but also in the financial market and other industries. The aim of the article is to address the issue of the rationality of rewarding whistleblowers financially, using a survey-based study. The conclusion outlines recommendations arising from the study.

PL

Wciąż niewdrożona w Polsce dyrektywa UE 2019/1937 z 23 października 2019 r. (zwana „dyrektywą o sygnalistach”) nakłada na przedsiębiorstwa wiele obowiązków związanych z ochroną sygnalistów (ang. whistleblowers), w tym stworzenie bezpiecznych kanałów przyjmowania zgłoszeń o nieprawidłowościach. Według raportów ACFE sygnaliści są najważniejszym źródłem informacji o nadużyciach, dlatego ich ochrona jest szczególnie istotna. Dodatkową motywacją do raportowania (sygnalizowania, ang. whistleblowing) nadużyć mogłaby być dla nich, oprócz poczucia bezpieczeństwa, także nagroda pieniężna – powszechnie praktykowana w USA, gdzie sygnalista otrzymuje wynagrodzenie za informację, która doprowadzi do wszczęcia przez SEC dochodzenia oraz nałożenia grzywny. W polskiej literaturze przedmiotu brakuje dyskusji o tym, czy wprowadzenie wynagrodzenia dla sygnalistów poprawiłoby skuteczność walki z szeroko rozumianymi nadużyciami – nie tylko w ramach nadużyć wewnętrznych, ale także na rynku finansowym czy w innych branżach. Celem artykułu jest omówienie problemu racjonalności finansowego wynagradzania sygnalistów w kontekście przeprowadzonego badania ankietowego. W podsumowaniu nakreślono rekomendacje wynikające z badania.

9

WHISTLEBLOWER W PRAWIE EUROPEJSKIM – OCHRONA WHISTLEBLOWERA CZY INFORMACJI

71%

Kobroń-Gąsiorowska Ł.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2018

|

vol. 2

|

issue XVIII

129-142

PL

Artykuł stanowi próbę prezentacji zmian dotyczących unijnego systemu ochrony prawnej informatorów (whistleblowers), czyli osób, które w dobrej wierze zgłaszają podejrzenia o korupcję zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym, oraz ich wpływu na prawo krajowe. Autorka rozważa, czy te przepisy mają na celu ochronę informatorów, czy tylko ochronę dostarczonych informacji.

EN

This article attempts to presentation changes in system of protection of whistleblowers who report in good faith suspected acts of corruptionin the private and public sector, and their impact on national law. The author considers whether these provisions are intended to protect informers or only to protect the information provided.

10

Hierarchiczna zależność a bezprawne działanie przełożonego. „Sygnalista” w Kościele

71%

Kamiński R.

Annales Canonici

|

2022

|

vol. 18

|

issue 2

5-37

EN

The article is devoted to the reflection on the functioning of the figure of the “whistleblower” in the structures of the Catholic Church. State law defines this concept as an employee of an enterprise or a member of an institution who, by revealing irregularities in their operation, and especially unlawful activities committed by their management, uses the protection granted to him by law enforcement agencies. Although the individual institution of a “whistleblower” is alien to the order of the Church law, it nevertheless provides solutions allowing for informing about unlawful activities, including those committed by the Church superior. The reflection should take into account the hierarchical constitution of the Catholic Church, which means a number of church entities having appropriate authority, ordered according to the degrees and subordination of hierarchically lower organs, to superior organs, both at the level of the universal and particular Church.In the event that the superior, sometimes referred to as the Ordinary and / or the Local Ordinary (can. 134 CIC 1983), takes an action contrary to the law or fails to fulfill obligations arising from a legal norm, which will be equivalent to an unlawful act, the ecclesiastical „whistleblower” can and should inform about such cases the competent authorities.After explaining the meaning of the figure of the „whistleblower” under civil law, an attempt was made to adapt this concept to the canon law system. Later in the study, the code-based sources of the right/obligation were analyzed to make reports in the Church. A special place has been devoted to the latest changes contained in the canonical provisions of universal scope.

PL

Artykuł został poświęcony refleksji na temat funkcjonowania w strukturach Kościoła katolickiego instytucji „sygnalisty”. Pojęciem tym, w prawie państwowym, określa się pracownika lub współpracownika przedsiębiorstwa, czy też członka organizacji, który ujawniając nieprawidłowości w ich działaniu, a szczególnie bezprawne czynności, których dopuszcza się ich kierownictwo, korzysta z ochrony przyznanej mu przez organy ścigania.Chociaż sama instytucja sygnalisty jest obca porządkowi prawa kościelnego, to jednak przewidziano w nim rozwiązania pozwalające na informowanie o działaniach bezprawnych, w tym także tych, których dopuszcza się kościelny przełożony.W podjętej refleksji należało uwzględniać hierarchiczny ustrój Kościoła katolickiego, który oznacza szereg podmiotów kościelnych wyposażonych w odpowiednią władzę, uporządkowany według stopni i podległości organów niższych hierarchicznie organom nadrzędnym, tak na szczeblu Kościoła powszechnego, jak i partykularnego.W przypadku gdy przełożony, określany niekiedy mianem ordynariusza i/lub ordynariusza miejsca (kan. 134 KPK 1983), podejmuje działanie sprzeczne z prawem lub nie dopełnia obowiązków wynikających z normy prawnej, co będzie równoznaczne z działaniem bezprawnym, kościelny „sygnalista” może i powinien informować o tym kompetentne władze.Po wyjaśnieniu znaczenia pojęcia sygnalisty na gruncie prawa cywilnego dokonano próby adaptacji tego pojęcia do systemu prawa kanonicznego. W dalszej części studium poddano analizie kodeksowe źródła prawa/obowiązku dokonywania doniesień w Kościele.Szczególną uwagę poświęcono zmianom zawartym w najnowszych przepisach kanonicznych o zasięgu powszechnym.

11

PRAWNE ASPEKTY DZIAŁALNOŚCI SYGNALISTÓW W PRZEDSIĘBIORSTWACH W ŚWIETLE POLSKIEGO USTAWODAWSTWA

71%

Czaplicki P.

Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne

|

2018

|

issue 12(2)/2018

71-80

PL

Artykuł porusza problematykę funkcjonowania sygnalistów w obrocie gospodarczym. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały pojęcie sygnalisty oraz przykładowe sytuacje, w których sygnaliści podejmowali działania zmierzające do zaniechania naruszania przepisów prawa w swoim miejscu pracy. Autor poddał rozważaniom również to, czy obecnie osoby te są należycie chronione przez polskie prawo. W drugiej części artykułu autor ocenił przepisy projektu ustawy o jawności życia publicznego oraz alternatywnego projektu ustawy o ochronie sygnalistów stworzonego przez środowiska pozarządowe. Analiza obejmowała m. in. cele przyświecające ustawodawcy w zakresie uregulowania pozycji prawnej sygnalistów. Rozważaniom został poddany również aspekt legalności działań sygnalistów oraz środki ochrony prawnej, które mają zostać im przyznane. W podsumowaniu autor zaprezentował wnioski wypływające z przeprowadzonej analizy dotyczące aktualnej oraz przyszłej ochrony prawnej sygnalistów.

EN

The article discusses the issue of the functioning of whistleblowers in the economic trade. The first part of the article presents the notion of a signallist and exemplary situations in which the signalists took actions aimed at abandoning violations of the law in their workplace. The author also considered whether these people are properly protected by Polish law. In the second part of the armile, the author assessed the provisions of the draft law on transparency of public life and an alternative draft law on the protection of whistleblowers created by non-governmental organizations. The analysis included objectives guiding the legislator in regulating the legal position of whistleblowers. Consideration was also given to the aspect of the legality of whistleblowers and legal protection measures to be granted. In the summary, the author presented conclusions stemming from the conducted analysis regarding the current and future legal protection of whistleblowers.

12

Nowe europejskie prawo sygnalizowania nieprawidłowości. Rozwiązania modelowe a polski projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa

71%

Mroczyński-Szmaj Ł.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 52

208-232

EN

Due presentation the topic “The new European whistleblowing law. Model Solutions and the Polish Draft Act on the Protection of Whistleblowers” the author set himself three goals. First, he briefly describes the most important and most characteristic provisions of the new Directive on whistleblowers to give the reader at least a general idea of the model solution prepared by the EU legislator. Second, the paper gives a brief presentation of the draft law on the protection of whistleblowers that implements the Directive in the Polish legal system, taking into account the differences and divergences from the model solution noticed by the literature, the legal literature, and the author himself, so as to provide the reader with knowledge about the most important problems of implementation. Finally, the author aims to present individual conclusions and postulates de lege ferenda within the presented topic. In this last element, the author pays special attention to opportunities and threats connected with the new legislation.

PL

Przedstawiając temat „Nowe europejskie prawo sygnalizowania nieprawidłowości. Rozwiązania modelowe a polski projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa” autor artykułu stawia sobie trzy cele. Po pierwsze, w sposób skrótowy dokonuje opisu najważniejszych i najbardziej charakterystycznych nowych przepisów dyrektywy o sygnalistach, aby dać czytelnikowi chociaż ogólne wyobrażenie o rozwiązaniu modelowym przygotowanym przez unijnego prawodawcę. Po drugie, w pracy została dokonana skrótowa prezentacja projektu ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa stanowiącej wdrożenie dyrektywy do polskiego porządku prawnego. Jednocześnie uwzględniono odrębności i rozbieżności – w stosunku do rozwiązania modelowego – zauważone przez literaturę, piśmiennictwo oraz samego autora, aby przekazać odbiorcy wiedzę na temat najważniejszych problemów związanych z implementacją. Po trzecie, autor stawia sobie za cel przedstawienie indywidualnych wniosków i postulatów de lege ferenda w obrębie prezentowanego tematu. W tym ostatnim elemencie autor zwraca szczególną uwagę na szanse i zagrożenia, jakie wiążą się z nowym prawodawstwem.

13

Position of whistleblowers in Polish legal order

71%

Kun-Buczko M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

issue 2

41-49

PL

Sygnalista, demaskator, informator, whistleblower - „osoba dmuchająca w gwizdek” - w języku polskim brakuje określenia oddającego precyzyjnie znaczenie tego terminu. Procedury sygnalizujące o nieprawidłowościach stanowią część kultury organizacji i na świecie znane są od dawna. Ważnym czynnikiem w procesie tworzenia regulacji dotyczących ochrony sygnalistów była i jest aktywność organizacji międzynarodowych (ONZ, Rada Europy i Unia Europejska). Niestety, polski ustawodawca nie podjął dotychczas skutecznych działań w celu uregulowania pozycji sygnalistów. Obecnie obowiązujące przepisy prawne w tej materii są sektorowe, bardzo wybiórcze i ograniczone, co w konsekwencji powoduje małą aktywność w zakresie informowania o nieprawidłowościach. Głównym celem niniejszego artykułu jest określenie statusu sygnalistów w polskim porządku prawnym w kontekście regulacji Dyrektywy 2019/1937, na mocy której państwa członkowskie mają czas na wdrożenie jej postanowień najpóźniej do 17.12.2023 r. Omówione zostały wybrane akty prawa polskiego oraz projekty ustaw, które implikują regulacje dotyczące statusu sygnalistów. W tle rozważań autorka wskazuje również na wybrane akty prawa międzynarodowego i europejskiego.

EN

A whistleblower - "a person blowing a whistle" - the Polish language lacks a word to precisely express the meaning of that term. Procedures signaling irregularities are part of the organizational culture and have been known in the world for a long time. The activity of international organizations (UN, Council of Europe and European Union) in the process of creating regulations regarding whistleblower protection has also been witnessed for some time. Unfortunately, the Polish legislator has not taken effective measures yet to regulate the position of whistleblowers. The current legislation in this area is sectoral, very selective and limited, resulting in little activity in reporting irregularities. The main objective of this article is to determine the status of whistleblowers in the Polish legal order in the context of provisions of the Directive (EU) 2019/1937, under which Member States are obliged to implement its provisions into their legal orders until 17 December 2023. Selected acts of the Polish law and draft laws that contain regulations on the status of whistleblowers are discussed. In the background of the considerations, the Author also points to selected acts of international law and European Union law.

14

OCHRONA PRAWNA INFORMATORÓW NA PRZYKŁADZIE STANÓW ZJEDNOCZONYCH

71%

Kobroń-Gąsiorowska Ł.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2019

|

vol. 2

|

issue XIX

241-251

PL

Artykuł ten otwiera serię analiz dotyczących ochrony demaskatorów w kontekście ich praw pracowniczych na mocy prawa amerykańskiego, którego system ochrony informatorów w dobrej wierze jest jednym z najstarszych, o ugruntowanej tradycji. Tematem tego opracowania nie będą konkretne zagadnienia związane z formą wdrażania ochrony informatorów w dobrej wierze. W tym artykule omówiono ochronę osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa w Stanach Zjednoczonych, ze szczególnym uwzględnieniem federalnych praw osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa w pracy w kontekście uprawnień pracowniczych.

EN

This article opens a series of analyzes of whistleblower protection in the context of their employee rights under US law, whose whistleblower protection system is in good faith one of the oldest, with well-established tradition. The subject of this study will not be specific issues related to the form of implementing informant protection in good faith. This article discusses whistleblower protection in the United States and with a focus on federal whistleblower rights and remedies in a labor context.

15

The Tragedy of a Whistleblower. Adamczewski’s Tragic Protest and the Case of Chelsea Manning

71%

Koltun M.

Review of International American Studies

|

2020

|

vol. 13

|

issue 1

215-233

EN

Bringing most carefully guarded secrets into light, political whistleblowers deconstruct the essential oppositions upon which superpower ideologies are founded: they draw popular attention to what has been relegated to the margins of the dominant discourses. Torpedoing the reputations of the most powerful organizations in the world, and well aware of the inevitability of retaliation, they put themselves in a most precarious position. Fighting against impossible odds in the name of the greater good, facing the gravity of the consequences, they become heroes in the classical sense of the word: arguably, their dilemmas are not unlike those faced by Antigone, Hamlet and other iconic figures in history, literature and mythology. Such is the central premise of this article. The methodological frame for the analysis of the material in this study has been adopted from Zygmunt Adamczewski’s The Tragic Protest, whose theory, bringing together classical and modern approaches to tragedy, allows for the extrapolation of the principles underlying the protest of such iconic figures as Prometheus, Orestes, Faust, Hamlet, Thomas Stockman or Willy Loman to discourses outside the grand narratives of culture. His theory of the tragic protest serves as a tool facilitating the identification of the features of a quintessential tragic protester, which Adamczewski attains by means of the study of the defining traits of mythological and literary tragic heroes. It is against such a backdrop that I adapt and apply Adamczewski’s model to the study of materials related to Chelsea Manning in search of parallels that locate her own form of protest in the universal space of tragedy.

16

Immunitet i ochrona przed odwetem przyznane „sygnalistom” – osobom zgłaszającym naruszenie prawa i polityki Unii Europejskiej

71%

Świątkowski A. M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. specjalny II

|

issue XXI

225-245

EN

The author analyzes the Directive 2019/1937 promoting the idea of cooperation between employees and public authorities regarding information on abuses of European Union law and policy. It outlines the purpose (to improve enforcement and EU policies), methods and techniques for this cooperation (internal and external reporting and follow-up). It discusses the immunity and legal protection (prohibition against retaliation) granted to persons who report a breach of EU law and policy. The author believes that due to historical events, the employed persons, potential whistleblowers, may be critical of the above idea. According to the author, the success of the existing directive depends on its effects, which will be known only in five years.

PL

Autor analizuje dyrektywę 2019/1937 promującą ideę współpracy zatrudnionych z władzami publicznymi dotyczącą informowania o nadużyciach prawa i polityki Unii Europejskiej. Przedstawia cel (poprawę egzekwowania prawa i polityk unijnych), metody i techniki tej współpracy (zgłoszenia wewnętrzne i zewnętrzne oraz działania następcze). Omawia immunitet i ochronę prawną (zakaz przed odwetem) przyznane osobom zgłaszającym naruszenie prawa i polityki unijnej. Autor uważa, że ze względu na zaszłości historyczne osoby zatrudnione, potencjalni sygnaliści, mogą być krytycznie nastawione do powyższej idei. Zdaniem autora powodzenie już obowiązującej dyrektywy jest uzależnione od jej efektów, które będą znane dopiero za pięć lat.

17

Evaluation of the whistleblower protection directive in the light of polish preparations for the transposition of the reporting model

71%

Kobroń-Gąsiorowska Ł.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 4

|

issue XXI

209-222

PL

W dniu 23 października 2019 r. Unia Europejska przyjęła dyrektywę o ochronie sygnalistów. Dyrektywa miała być przełomowym narzędziem w ochronie sygnalistów. Wprowadza ona niezbędne i prawidłowe standardy ochrony interesów Unii Europejskiej oraz sygnalistów, którzy zgłaszają naruszenia prawa unijnego. Model ochrony sygnalistów ma wykraczać poza wszelkie standardy ochrony sygnalistów w państwach członkowskich. Niemniej jednak skuteczność dyrektywy jest trudna do oceny bez pełnej transpozycji w państwach członkowskich. Proces implementacji nie zakończył się w dniu 17 grudnia 2021 r., kiedy upłynął termin jej wprowadzenia do krajowego porządku prawnego. Autorka zwraca uwagę, że dyrektywa nie zawiera kompleksowego modelu zgłaszania nieprawidłowości, co skutkuje niepełną konceptualizacją tej instytucji.

EN

On October 23, 2019, the European Union adopted the Directive on protecting whistleblowers. The Directive was intended to be a groundbreaking tool in protecting whistleblowers. The Directive introduces essential and correct standards to protect the interests of the European Union and whistleblowers who report breaches of EU law. The whistleblower protection model is designed to go beyond any standards of whistleblower protections in the Member States. Nevertheless, the effectiveness of the Directive is difficult to assess without complete transposition in the Member States. The process did not end with the saying as of December 17, 2021 in Poland, which is only at the draft bill stage. The author notes that the Directive does not provide a comprehensive model for reporting irregularities, which results in an incomplete conceptualization of this institution.

18

Wdrożenie procedury ochrony sygnalistów : Wyzwania dla Najwyższej Izby Kontroli

71%

Jarzęcka-Siwik E.

|

2021

|

vol. 66

|

issue 2 (397)

8-24

EN

In Poland, there are no comprehensive regulations to impose the obligation to protect whistleblowers by entities both in the public and private sectors. Limited protection can be found in the regulation related to complaints and motions, and to the breach of trade secret with regard to disclosing irregularities, negligence, illicit actions, when it is justified with public interest protection. The system for whistleblowers’ protection is regulated in various ways in the European Union Member States. The EU legislatu re for many years did not provide for a unified procedure for serving whistleblowing, nor for protecting whistleblowers from retaliation. This situation will change once the Member States introduce the Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons who report bre aches of Union law. It obliges the Member States to provide legal basis for a procedure to report irregularities or misuse in public and private institutions. The Polish legisla tor is now obliged to transpose the Union’s regulations, which will allow to elimina te the current lack of comprehensive provisions. However, it seems more necessary to decide on the scope and norms for whistleblower protection. The Supreme Audit Office, as many other public and private entities, will soon have to face the challenge of implementing a system for protecting whistleblowers, as well as for using reported irregularities during audit planning and during auditing. In the article, the notion of whistleblowing has been discussed, as well as the scope where it applies. The defi nition of a whistleblower is also presented, and the need for an appropriate internal procedure to report breaches, and to introduce measures to protect whistleblowers. The article also identifies problems that may arise in relation to the obligation to keep auditor’s secrecy, and loyalty to the employer. An important issue is also how whistle blowing is to be used in audit planning and realisation.

PL

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1917 z 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia praw Unii zobowiązuje kraje członkowskie do stworzenia podstaw prawnych procedury ujawniania nieprawidłowości lub nadużyć w instytucjach publicznych i prywatnych. Nowa regulacja prawna sprawi, że przed Najwyższą Izbą Kontroli pojawi się szereg wyzwań, ale też otworzą nowe możliwości, których umiejętne wykorzystanie znacznie zwiększy efektywność działań kontrolnych. W artykule omówiono pojęcia sygnalizacji (z ang. whistleblowingu) oraz podstawowy zakres przedmiotowy, do którego ma zastosowanie. Przedstawiono definicję sygnalisty, wskazano na konieczność opracowania odpowiedniej wewnętrznej procedury zgłaszania naruszeń i wdrożenia środków ochrony informatorów. Przed stawiono problemy, które mogą pojawić się ze względu na obowiązek zachowania tajemnicy kontrolerskiej oraz lojalności wobec pracodawcy. Istotną rozważaną kwestią jest też wykorzystanie sygnalizacji w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli.

19

System dokonywania zgłoszeń naruszeń prawa Unii Europejskiej. Analiza neorealistyczna

71%

Czachór Z.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2023

|

vol. 15(15)

113-134

EN

The main goal of the prepared analysis in terms of constructive neorealism is a thorough and multi-variant analysis of the possibilities of implementing the provisions of Directive 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of October 23, 2019 on the protection of persons reporting violations of Union law. This directive should have been transposed into Polish law (in the form of statutory, regulatory and administrative provisions) by December 17, 2021. Further drafts of the act on the protection of persons reporting violations of law prepared by the government have still not been considered by either the Council of Ministers or the Polish parliament.

PL

Głównym celem przygotowanej analizy w ujęciu konstruktywnego neorealizmu jest wnikliwa i wielowariantowa analiza możliwości wprowadzenia w życie postanowień Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2019/1937 z 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Dyrektywa ta powinna była zostać poddana transpozycji do prawa polskiego (w postaci przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych) do dnia 17 grudnia 2021 r. Kolejne projekty ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa przygotowany przez rząd nadal nie zostały rozpatrzone ani przez Radę Ministrów ani przez polski parlament.

20

PROBLEMY SIŁ ZBROJNYCH UJAWNIONE PRZEZ WHISTLEBLOWERÓW NA ŁAMACH MEDIÓW W POLSCE – CASE STUDY

57%

Popielec D.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2019

|

issue 4

45-57

PL

Celem artykułu jest przedstawienie stosunkowo nowego zjawiska whistleblowingu w Polsce, które doczekało się polskiego wariantu „sygnalista” na określenie działań osoby, która informuje o nieprawidłowościach w swoim miejscu pracy. Intencją artykułu była analiza czynników sprzyjających tej formie aktywności obywatelskiej na gruncie polskim. Podjęto się weryfikacji stopnia wykorzystania whistleblowingu przez żołnierzy do informowania mediów o patologicznych mechanizmach obecnych w Żandarmerii Wojskowej.

EN

The aim of the article is to present a relatively new phenomenon of whistleblowing in Poland, which has a Polish version of "whistleblower" to describe the actions of the person who informs about irregularities in his workplace. The intention of the article was to analyze the factors that favor this form of civic activity on Polish public sphere. In this article the author has verified of the degree of whistleblowing using by soldiers to inform the media about pathological mechanisms in the Military Gendarmerie.

Refine search results

Bohater, donosiciel, kozioł ofiarny. Rozważania o sygnalistach i społecznej roli whistleblowingu

Ochrona sygnalistów (whistleblowers) w kontekście wolności wypowiedzi

Words and deeds. Corporate Social Responsibility in higher education institutions

Whistleblowing, czyli ujawnianie w dobrej wierze

People Who Could Not Keep Silent. The Founding Fathers of Whistleblowing

Słowa i czyny. O społecznej (nie)odpowiedzialności uniwersytetu

Whistleblowing jako przejaw ochrony interesu publicznego

Czy wynagradzanie sygnalistów poprawi skuteczność whistleblowingu oraz wykrywalność nieprawidłowości?

WHISTLEBLOWER W PRAWIE EUROPEJSKIM – OCHRONA WHISTLEBLOWERA CZY INFORMACJI

Hierarchiczna zależność a bezprawne działanie przełożonego. „Sygnalista” w Kościele

PRAWNE ASPEKTY DZIAŁALNOŚCI SYGNALISTÓW W PRZEDSIĘBIORSTWACH W ŚWIETLE POLSKIEGO USTAWODAWSTWA

Nowe europejskie prawo sygnalizowania nieprawidłowości. Rozwiązania modelowe a polski projekt ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa

Position of whistleblowers in Polish legal order

OCHRONA PRAWNA INFORMATORÓW NA PRZYKŁADZIE STANÓW ZJEDNOCZONYCH

The Tragedy of a Whistleblower. Adamczewski’s Tragic Protest and the Case of Chelsea Manning

Immunitet i ochrona przed odwetem przyznane „sygnalistom” – osobom zgłaszającym naruszenie prawa i polityki Unii Europejskiej

Evaluation of the whistleblower protection directive in the light of polish preparations for the transposition of the reporting model

Wdrożenie procedury ochrony sygnalistów : Wyzwania dla Najwyższej Izby Kontroli

System dokonywania zgłoszeń naruszeń prawa Unii Europejskiej. Analiza neorealistyczna

PROBLEMY SIŁ ZBROJNYCH UJAWNIONE PRZEZ WHISTLEBLOWERÓW NA ŁAMACH MEDIÓW W POLSCE – CASE STUDY