Search results

1

Konieczność - nieoczywisty wymiar wieczności w koncepcji św. Anzelma z Canterbury

100%

Małecki W.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

105-116

PL

The main aim of this article is to describe and analyze St. Anselm concept of eternity to present a non-obvious dimension of this idea. Because his philosophical andtheological notion of eternity does not involve only – as common sense suggests – the idea of time but also the very concept of necessity. However, this time, it goes far beyond the understanding of the necessity only in logical terms like it was in case of his ontologicalproof for the existence of God.

2

Ciało, intymność, wieczność. Śladami Józefa Tischnera

100%

Kaczmarek A.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

75-85

PL

The main problem of this article is Jozef Tischner’s thought about the disease, death and mercy. The experience of the disease, which are also experienced Tischner– makes the area of intimacy, so very personal and even closed can be reduced. So arranged the body enters a new area of dialogue – values and meetings, which in the longillness and death radically change their character. Disease and related existential experiencemade a special return in thought Tischner directing them to the mercy of the problemand resuming the problem of death situated in the context of eternity.

3

Louange de la gioire - la vie de I'homme cachée dans la frinité

100%

Nawracała T.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2010

|

issue 24

215-234

PL

Życie człowieka jest ukierunkowane na Boga. Od początku po eschatologiczne wypełnienie, Bóg zaprasza człowieka do świadomego wejścia i przeżywania swego życia jako ukrytego w miłości Osób Trójcy Świętej. Zagadnienie to jest fundamentalne w myśli błogosławionej Elżbiety od Trójcy Świętej (1880-1906). Poprzez kwestię wiary i sakramentów, karmelitanka z Dijon pokazuje jak głębokie następuje zjednoczenie człowieka i Boga, które od tego, co czasowe przechodzi w wieczność. Celem tego artykułu jest pokazanie najważniejszych elementów tego zjednoczenia.

4

Czy możliwe jest, aby o umieraniu i wieczności pisać profesjonalnie, a zarazem interesująco? Uwagi na temat języka współczesnej eschatologii i dzieł ars moriendi

100%

Kulik B.

Teologia i Moralność

|

2019

|

vol. 14

|

issue 1(25)

287-306

PL

Umieranie i rzeczy ostateczne człowieka są tematami interesującymi, jednak niełatwymi do przedstawienia w sposób profesjonalny, a zarazem zrozumiały. Z tego względu od dawna zaznacza się potrzebę publikowania tekstów, które połączą rzetelną wiedzę na te tematy z komunikatywnością języka. Niniejszy artykuł jest próbą prezentacji czterech współczesnych publikacji i analizy ich języka w celu wykazania, że spełniają one kryteria mówienia o umieraniu i wieczności wskazane przez Kongregację Nauki Wiary, papieża Franciszka i czołowych teologów: J. Ratzingera, H.U. von Balthasara, K. Rahnera, A. Nitroli.

5

Dlaczego przez czas do wieczności?

100%

Witczyk H.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 35

7-9

EN

Editorial by the Editor-in-Chief, Professor Henryk Witczyk.

PL

Słowo wstępne redaktora naczelnego ks. prof. dr. hab. Henryka Witczyka.

6

Wieczność jako pozaludzka czasoprzestrzeń w światopoglądzie ludowym.

100%

Grad J.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

223-241

PL

In the magical-religious folk worldview the basic division of time separatedthe temporal time from the eternal time. The first one consists of the cycle of human life where the livelihood of agricultural communities defined by the annual pace of seasonschanges in the nature. The most important dates for a traditional farmer organizationof his work on the farm were marked by holidays and special days devoted toa specific Saint. The eternal time is situated in a completely different dimension. It is theafterlife, “the second world” or “the other world” – a form of the space-time where thespiritual beings exist. From it souls and spirits penetrate into the human world. Theyfulfill specific tasks, voluntarily or recalled by the people who host them during specialmoments of the ritual year.

7

Obecność - doczesne oblicze wieczności

88%

Glinkowski W.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

117-127

PL

Eternity is not only an impersonal factor of the world nor the conception that organizes our notion of time. More importantly eternity is presence – interpersonal connection and constancy of being towards one another. Understood in such way, it becomes not so much the eternity that refers to something, but the unfailing, unwaveringpresence of one man towards the other – such presence, that one can rely on. It is “asstrong as death”, but unlike death it raises hope. It is more than present time. Present refer to objects, which in a certain moment last “here and now”. Whereas eternity, as presence, is the expression of people's mutuality. It's icon can be “face” within the meaningof Levinas. It also brings to mind his category of infinity – prior to finitude anddetermining its understanding. Likewise the presence, it is a source concept, as it determinesexperiencing the phenomenon of being a person.

8

Koncentryczność. Wieczność miasta w świetle semiotyki kultury

88%

Machtyl K.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

258-268

PL

There are two ways of considering the eternity presented in this paper: the eternity as a fundamental value, in the context of sacrum, and the eternity expressed as a temporal phenomenon. The author collates linguistic and semiotic view with the ontological and metaphysical one. The text is built on two axes: theoretical and methodological optic founded by authors representing Tartu-Moscow Semiotic Group on the one hand, and the metaphysical way of describing the presence. There is one notion that combines these two approaches: the centre. The text presents characteristic relations betweencultural system and its centre (centres), as well as the centre as a place of presenceand sense (according to the Western metaphysics) or, in contrary, as a “sacred nothing” (according to the Eastern metaphysics). The last part of the article discusses some Old Testament texts presenting Babylon and Jerusalem. Author refers mainly to the conceptsof Lotman, Toporow, Barthes and Derrida.

9

Nadzieja na wieczność według Chantal Delsol

88%

Przybylska N.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

139-151

PL

Monique Atlan and Roger-Pol Droit both propose a reassessment of the dominant rationalistic pessimism of people through the perspective of hope. From this point of view, one should definitely learn thinking also in terms of hope. According toChantal Delsol, European pessimism can be overcome with Christian faith. The hope of eternal life derives from the Jewish and Christian principles of faith. The respect for eternityoriginated the great achievements of civilization. The philosopher attempts to transpose this spiritual program and values onto a social plan.Similar perception of hope in the perspective of faith coincides, despite the distinctarticulation, in the Peguy’s poem. For Peguy the figure of a little girl personifies the frailand weak hope. According to Delsol, the European hope can be rebuilt through the anthropologicalvision of a fragile man. Her concept of hope is based on the acceptance ofhuman imperfection.

10

Dwa pojęcia wieczności i niektóre konsekwencje wynikające z tego rozróżnienia

75%

Chlewicki M.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

89-104

PL

Eternity could be considered as both timeless “now” as well as the totalityof infinite time. In Western thought those two notions (or two meanings) coexist fora long time, however their senses, origins and context of functioning are different. Distinctionbetween those two meanings leads us to better comprehension of the very co cept of the eternity, and also provides us an useful tools to solve some classical philosophicalproblems connected with this concept, for example: problems of the eternity of the mathematics truths, eternity of the God or of the world.

11

Powołanie w jesieni życia według św. Jana Pawła II

75%

Kiciński J.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 3

EN

The author of the article shows the teaching of saint John Paul II on the presence and role of elderly people in the Church and society. Thus the author describes the care of the Pope for people in the autumn of their life. The last stage of life is shown here as a direct preparation for meeting God in eternity. In the article the following issues are taken into account: the person’s vocation as a gift and task, good life, old age in the Bible, wisdom as a fruit of maturity and preparation for eternity.

PL

Autor artykułu ukazuje spojrzenie św. Jana Pawła II na obecność osób w podeszłym wieku w Kościele i społeczeństwie. Ukazuje zatroskanie papieża o człowieka przeżywającego jesień swojego życia. Ważne staje się pozytywne spojrzenie na ostatni etap ludzkiego życia, który jest bezpośrednim przygotowaniem do spotkania z Bogiem w wieczności. Omówione zostają tu takie zagadnienia, jak: powołanie człowieka darem i zadaniem; dobrze przeżyć dar życia; starość w Biblii; mądrość owocem jesieni życia oraz przygotowanie do wieczności.

12

Poza śmierć, ku Niemożliwemu. Kiriłłow vs. Nietzsche

75%

Kruszelnicki W.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 21

221-245

EN

The aim of this paper is to critically analyze and evaluate the commonly held belief in philosophy and literary studies that suicidal Kirillov – a relentlessly intriguing character featured in Dostoevsky’s The Devils – voices and embodies the same ideas that were later to become characteristic of Friedrich Nietzsche’s thought. This analysis begins with a critical reading of Boris Evlampiev’s essay: Dostoevsky and Nietzsche: Toward a New Metaphysics of Man. Evlampiev’s presents Kirillov as an individual who showed the way to the full affirmation of earthly life, much earlier than Nietzsche’s Zarathustra, without resorting to religious faith or visions of paradise and salvation in the afterlife. The author of this article presents arguments against the view that Kirillov is the forerunner of Zarathustra. As this staged confrontation between Kirillov and Nietzsche/ Zarathustra unfolds and Kirillov’s would-be “Nietzschean” conduct and ideology are reviewed, numerous problems and doubts arise. As the analysis of Nietzsche’s and Kirillov’s approaches to the issue of death and the transience of human existence progresses, it reveals contradictions in Nietzsche’s thought which show that there is a need to re-evaluate Kirillov’s character. Eventually, the author reaches the conclusion that Kirillov’s dilemmas are much closer to those of Nietzsche than one would initially think.

13

W labiryntach czasu i wieczności. O Lśnieniu Stanleya Kubricka

75%

Kościelski K.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 22

171-187

EN

In the interview which appeared after the premiere of The Shining, Kubrick said that the fantastic qualities of reality in his movies are “treated in a very […] ordinary way”. He indicated that uncanny events are also depicted in this way in Jorge Luis Borges’ writings. The comparison made by Kubrick should not be disregarded since the labyrinth motif, which does not appear in Stephen King’s book that has been adapted for the screen, is an important theme in Borges’ works as well as in The Shining. The Garden of Forking Paths, which was also written by this Argentinian writer, not only explores the above-mentioned motif, but also describes the conception of time which can be found in The Shining and in the last scene of Kubrick’s 2001: A Space Odyssey. Borges’ literary works might be helpful in comprehending Kubrick’s notion of the fourth dimension. The coexistence of different times in The Shining, in turn, refers to the theological idea of eternity. This conception corresponds to the main character’s nature – especially his desires, aspirations and anxieties. The established perspective provides an opportunity to exemplify what Kubrick meant by showing the fantastic qualities of reality “in a simple, non-baroque style”.

14

Augustyńska koncepcja rationaes aeternae a badania Edyty Stein nad zagadnieniem sensu

75%

Guerrero van der Meijden J.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

179-190

PL

In this article I discuss St. Augustine’s conception of divine or eternal ideas (rationes divinae or aeternae) in respect to its implications concerning the notion of eternity. The analysis of a passage of De diversis octoginta tribus quaestionibus – a classical formulation of the conception of rationes aetearnae – is contrasted with the XX-century exposition of the problem presented in Edith Stein’s Endliches und ewiges Sein. Versuch eines Aufstiegs zum Sinn des Seins. I discuss parallels between these two conceptions, drawing conclusionsregarding their similarity. An important common denominator in both approachesis the intelligibility of God understood as Logos that manifests itself in creation and canbe an object of human cognition. Eternity is understood not only as an unending state ofconstant timelessness, but also as an cognitive activity of visio beatifica orientated towardsntelligible God.

15

Wieczność jako niezgoda: Stein, Levinas, Ricoeuer

75%

Loba M.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

129-138

PL

SummaryIn this contribution I try to show how E. Stein, E. Levinas and P. Ricoeurexpress their disagreement with Heideggerian conception of being-towards-death and propose their vision of eternity and its experience. The three main images are commented:the death as a discontinuity and condition of a new life, suspension of the time to the resurrection by the other, the intensification of the experience of time.

16

Nieśmiertelność duszy. O co pytamy, pytając o nieśmiertelność duszy

71%

Kulisz J.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 4

35-50

EN

In history, humans have sought the understanding of themselves and their destiny in three metaphysics: in the monism of idealistic pantheism, in the metaphysics of materialistic monism and in the metaphysics of the relationship of creation. Idealistic monism saw the essence of the human being in the soul, which it considered a part of the divine being. In death, freeing itself from matter, the soul returns to the eternal unity with the deity. For materialistic monism, everything that exists is matter in various structural systems. Also, the human being in his/her spirituality is matter and only matter, which in death returns to the further game of evolutionary development. The metaphysics of the relationship of creation – Christian metaphysics, arising from the content of revelation – shows the human being as a being created by a personal God in His image, as a spiritual and corporeal being called to live together with God. It is in this approach, in spiritual and corporeal essence, that the author looks for a spiritual dimension, which through the metaphysics of the idealistic monism was called the soul. Christianity accepted the word (soul), but the revealed content showed its new and eternal dimension which is a great gift of God’s love.

PL

Człowiek poszukiwał i poszukuje rozumienia siebie i swego przeznaczenia w trzech metafizykach: monizmie panteizmu idealistycznego, w metafizyce monizmu materialistycznego i w metafizyce relacji stworzenia. Monizm idealistyczny widział istotę człowieka w duszy, którą uważał za cząstkę boskiej istoty. W śmierci, wyzwalając się z materii, dusza powraca do wiecznej jedności z bóstwem. Dla monizmu materialistycznego wszystko, co istnieje, to materia w różnych układach strukturalnych. Również człowiek w swej duchowości to materia i tylko materia, która w śmierci powraca do dalszej gry ewolucyjnego rozwoju. Metafizyka relacji stworzenia – metafizyka chrześcijańska, wyrastająca z treści objawienia – ukazuje człowieka jako istotę stworzoną przez osobowego Boga na Jego obraz, jako istotę duchowo-cielesną powołaną do wspólnoty życia z Bogiem. To właśnie w tym ujęciu, w istocie duchowo-cielesnej, autor poszukuje wymiaru duchowego, który przez metafizykę monizmu idealistycznego został nazwany duszą. Chrześcijaństwo przyjęło słowo „dusza”, ale treści objawione ukazały jej nowy i wieczny wymiar, który jest wielkim darem Bożej miłości.

17

The discreet charm of margins. A considered attempt to make a timid introduction to the rather non-existent aesthetics of Blaise Pascal

63%

Kubicki R.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2014

|

vol. XVI (XXV)

195-214

EN

The article is an attempt to show how in the so-called Pascal's Wager, the great French philosopher and physicist conducts a process of aestheticization of basic religious concepts and categories, which leads to their gradual marginalization. Thus, he falls into the trap of aestheticization, against which he warns us in his entire philosophy. As a result, the choice of eternal life ceases to be the only possible conclusion of the Wager. The affirmation of the principle “as though” by God leads to his aestheticization. In the world of the aesthetic God’s love, eternal damnation turns out to be not only unlikely, but even impossible.

PL

W artykule próbuję wykazać, że w tzw. Zakładzie Pascala przeprowadzony jest proces estety-zacji podstawowych pojęć i kategorii religijnych, która prowadzi do ich stopniowej marginali-zacji. W ten sposób wielki francuski filozof i fizyk sam wpada w pułapkę estetyzacji, przed którą ostrzega w całej swojej filozofii. W efekcie wybór życia wiecznego przestaje być jedyną możliwą konkluzją Zakładu. Afirmacja przez Boga zasady „jak gdyby” prowadzi do jego este-tyzacji. W świecie miłości Boga estetycznego wieczne potępienie okazuje się nie tylko mało prawdopodobne, lecz wręcz niemożliwe.

18

Die Relevanz trinitarisch verstandener Ewigkeit für die menschliche Zeiterfahrung

63%

Grimm M.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2018

|

vol. 38

|

issue 2

117-127

PL

Aby zaoszczędzić czas w obliczu codziennego doświadczenia stałego przyspieszenia, autor przedstawia propozycję jego relatywizacji przez teologiczne rozumienie czasu. Czas powinien być rozumiany z perspektywy trynitarnie ujmowanej wieczności. Autor obserwuje tęsknotę człowieka za spokojem, „czasem dla siebie“, które często prowadzą do silnego przyspieszenia, ponieważ uważamy, że dopiero wówczas możemy żyć, kiedy nasze obowiązki zostaną wypełnione. Kryje się za tym pragnienie innego poczucia czasu. Teologicznie powinno być ono możliwe. W odróżnieniu od dominującego metafizycznego rozumienia wieczności autor ukazuje trzy teologiczne możliwości rozumienia wieczności. 1. Jeśli czas jest rozumiany jako przez Boga stworzony, w sensie creatio continua, można mówić o „stałym darze czasu”, o podarunku każdej chwili. 2. Wynikająca z wiary pewność przyszłości danej przez Boga, nadzieja eschatologiczna daje naszej każdorazowej teraźniejszości udział w wieczności Bożej. Nadziei na Boże wypełnienie naszego czasu towarzyszy radosny spokój w obchodzeniu się z nim. 3. Nadzieja eschatologiczna i rozumienie czasu jako daru stwórczego opierają się na objawieniu się wieczności w czasie. W Jezusie Chrystusie wieczność wkracza w czas ziemski. We wspólnocie z Nim już zostaliśmy włączeni w pełnię życia trynitarnego, którego urzeczywistnieniem jest wieczność.

EN

The author takes into consideration the daily experience of steady acceleration to save time, by promoting a theological understanding of time. Time shall be understood from through the Trinitarian concept of eternity. The author notices the human longing for rest, for a “time to live”. This often leads to strong acceleration of life because of the thought that we just can “live” after all our duties are completed. Probably there is the desire for a new feeling of time. This shall be endorsed in a theological way. In ifference to the metaphysical meaning of eternity three theological possibilities of an understanding of time through the concept of eternity are shown: 1. Time as created by God in creatio continua is a continual gift – a gift of every moment. 2. The belief and certainty of God given to the future, the eschatological hope, the sharing of God’s eternity in our actual presence. A peacefulness in our handling of time should be the result of hope for the perfection of our time. 3. The eschatological hope and the meaning of time as God’s gift of creation both found in the Revelation of eternity in the time. In Jesus Christ eternity caves into time. In community with him we are already taken into the wealth of Trinitarian life, whose execution is eternity.

19

Wieczność teraźniejszości. Psychologiczne ujęcie czasu w kontekście istnienia Boga według Augustyna z Hippony

63%

Cyrek O.

Studia Elbląskie

|

2023

|

vol. 24

379-404

EN

The article presents the concept of eternity and temporality in the perspective of the early medieval thinker, philosopher and Latin-language writer Augustine of Hippo in the context of the existence of God. It explains how the author distinguished eternity from time and emphasizes that eternity is a condition for the existence of temporal reality. In the first place, when discussing the author’s thoughts, conclusions are described about how he grasped eternity in contrast with the temporal world. Augustine describes eternity as immutability, distinguishing it from the changeability of time. Then, the experience of temporality by human consciousness was analyzed and the subjectivity of experiencing the passage of moments was emphasized. Augustine saw the impancy of the present and at the same time the impossibility of staying in it permanently. He understood time as a form of our mentality and distinguished three areas of time: the presence of the past, the presence of the present, and the presence of the future. Like most of his contemporaries, he misunderstood time linearly by giving it a specific direction, i.e. an arrow, which in fact is our cognitive illusion. The article uses the classic works of Augustine of Hippo, such as “De civitate Dei” and “Confessiones” and on their basis presents the concepts of the thinker from Tagasta and additionally expands them with reflections on the subjective experience of transience, which is experienced in human consciousness based on psychological knowledge.

PL

Artykuł przedstawia koncepcję wieczności i czasowości w ujęciu wczesnośredniowiecznego myśliciela, filozofa i pisarza łacińskojęzycznego Augustyna z Hippony w kontekście istnienia Boga. Wyjaśniono, w jaki sposób autor odróżnił wieczność od czasu, oraz podkreślono, że wieczność jest warunkiem zaistnienia rzeczywistości temporalnej. W pierwszej kolejności przy omawianiu myśli autora opisano wnioski na temat tego, jak ujmował on wieczność w kontraście z czasowym światem. Augustyn opisuje wieczność jako niezmienność, odróżniając ją od zmienności czasu. Następnie analizie poddano doświadczanie czasowości przez ludzką świadomość i podkreślono subiektywność przeżywania upływania momentów. Augustyn dostrzegł nierozciągłość teraźniejszości i zarazem niemożność zatrzymania się w niej na stałe. Pojmował czas jako formę naszej umysłowości i wyróżnił trzy dziedziny czasu: obecność przeszłości, obecność teraźniejszości i obecność przyszłości. Jak większość mu współczesnych autorów błędnie ujmował czas linearnie, nadając mu określony kierunek, czyli strzałkę, która w rzeczywistości jest naszym złudzeniem poznawczym. W artykule wykorzystano klasyczne dzieła Augustyna z Hippony, takie jak „De civitate Dei” oraz „Confessiones”, i na ich podstawie przedstawiono koncepcje myśliciela z Tagasty oraz dodatkowo rozszerzono je o rozważania na temat subiektywnego przeżywania przemijalności, jakie jest doświadczane w ludzkiej świadomości, opierając się na wiedzy psychologicznej.

20

Zmartwychwstanie, odpłata po śmierci i życie wieczne w literaturze międzytestamentalnej

63%

Parchem M.

Verbum Vitae

|

2009

|

vol. 15

99-142

PL

The belief in resurrection, judgment of individuals and reward after death was introduced into Judaism in the context of apocalypticism in the books of Enoch (The Book of the Watchers: l Enoch 22.24-27; The Animal Apocalypse: l Enoch 90,33; The Letter of Enoch: l Enoch 91,10; 92,3; 104,2-6) and Daniel. Especially Dan 12,1-3 was inspired. There was a considerable variety in the forms of the belief in the resurrection of the dead in the intertestamental literature. The hope for resurrection and judgment beyond death was one of the crucial elements of the apocalyptic writings, but was spreading also to other Jewish groups in the second century B.C. (cf. Jubilees 23,31; T. Judah 25,1-5, T. Benjamin l 0,5-1 O; T. Zebulun l O, 1-3). The evidence of Qumran is ambiguous (e.g. l Q H). 4QPseudo-Ezechiel (4Q385) contains a description of bodily resurrection, but it is uncertain whether this document was composed at Qumran. A clear attestation of resurrection is found in 4QMessianic Apocalypse (= 4Q521). The major sectarian documents place great emphasis on retribution after death and eternal life (e.g. lQS; 1Q34; 4Ql81). The belief in resurrection, judgment of the dead, exaltation of the righteous and punishment of the wicked was widespread in Judaism by the first century CE (e.g. 4 Ezra 4,35-42; 7,32-37; 14,35; 2 Baruch 49-51; The Book of the Parables: l Enoch 46,6; 48,10; 51,1-2; 62,15-16; Ps. Sol. 2,30-31; 3,11-12; Sib Or 4,179-182).

Refine search results

Konieczność - nieoczywisty wymiar wieczności w koncepcji św. Anzelma z Canterbury

Ciało, intymność, wieczność. Śladami Józefa Tischnera

Louange de la gioire - la vie de I'homme cachée dans la frinité

Czy możliwe jest, aby o umieraniu i wieczności pisać profesjonalnie, a zarazem interesująco? Uwagi na temat języka współczesnej eschatologii i dzieł ars moriendi

Dlaczego przez czas do wieczności?

Wieczność jako pozaludzka czasoprzestrzeń w światopoglądzie ludowym.

Obecność - doczesne oblicze wieczności

Koncentryczność. Wieczność miasta w świetle semiotyki kultury

Nadzieja na wieczność według Chantal Delsol

Dwa pojęcia wieczności i niektóre konsekwencje wynikające z tego rozróżnienia

Powołanie w jesieni życia według św. Jana Pawła II

Poza śmierć, ku Niemożliwemu. Kiriłłow vs. Nietzsche

W labiryntach czasu i wieczności. O Lśnieniu Stanleya Kubricka

Augustyńska koncepcja rationaes aeternae a badania Edyty Stein nad zagadnieniem sensu

Wieczność jako niezgoda: Stein, Levinas, Ricoeuer

Nieśmiertelność duszy. O co pytamy, pytając o nieśmiertelność duszy

The discreet charm of margins. A considered attempt to make a timid introduction to the rather non-existent aesthetics of Blaise Pascal

Die Relevanz trinitarisch verstandener Ewigkeit für die menschliche Zeiterfahrung

Wieczność teraźniejszości. Psychologiczne ujęcie czasu w kontekście istnienia Boga według Augustyna z Hippony

Zmartwychwstanie, odpłata po śmierci i życie wieczne w literaturze międzytestamentalnej