Search results

1

Czy naród może przeprosić? Uwarunkowania i charakterystyka zbiorowych aktów przeprosin

100%

Młynarska-Jurczuk A.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2015

|

issue 12

55-70

PL

Zbiorowe akty przeprosin, zdaniem wielu badaczy, stały się nieodłączną częścią współczesnej polityki. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie społeczno-historycznych uwarunkowań rosnącej popularności zbiorowych aktów skruchy, oraz określenie warunków ich skuteczności. Pojęcia takie, jak: wina, krzywda, przebaczenie, odnoszą się zasadniczo do sfery osobistych przeżyć i kontaktów między jednostkami, zatem próby przeniesienia ich na poziom zbiorowy stanowią źródło problematyczności. Jest to przede wszystkim pytanie o sposoby legitymizacji przeprosin zbiorowych oraz polityczny charakter rytuałów pojednania. Celem artykułu jest również zilustrowanie zawartych w nim rozważań teoretycznych na podstawie analizy przeprosin prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego za pogrom w Jedwabnem, dokonany przez Polaków na ich żydowskich sąsiadach.

2

Guilt of the employee and the liability for the damage inflicted on a third party – some remarks with regard to the polish labour code regulations

100%

Moras-Olaś K.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2016

|

vol. 16/2

351-361

EN

In the case of causing by the employee in the performance of his labour duties damage to a third party solely responsible for its repair is the employer on the basis of art. 120 of the Act of June 26, 1974 Labour Code. This regulation does not expressly provide any exception. The scholarship generally accepts, however, that this regulation does not apply if the damage has been inflicted with intentional guilt. This article is an attempt to assess the correctness of such a standpoint, based on a thorough analysis of the concept of guilt in labour law.

PL

W przypadku wyrządzenia przez pracownika podczas wykonywania przez niego pracowniczych obowiązków szkody osobie trzeciej wyłącznie odpowiedzialnym za jej naprawienie jest pracodawca na podstawie art. 120 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Regulacja ta nie przewiduje wprost żadnego wyjątku od odpowiedzialności pracodawcy powiązanej z wyłączeniem odpowiedzialności pracownika wobec osób trzecich. W doktrynie powszechnie jednak przyjmuje się, iż nie dotyczy to sytuacji wyrządzenia szkody z winy umyślnej. Niniejszy artykuł stanowi próbę oceny zasadności takiego stanowiska, z uwzględnieniem analizy pojęcia winy w prawie pracy.

3

Wina jako element nieuczciwości praktyki rynkowej. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8 marca 2018 r., VII AGa 1356/18

100%

Janik W.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2018

|

vol. 7

|

issue 6

150-159

4

Kilka uwag na tema t istoty błędu (rozważania na tle polskiego prawa karnego)

75%

Burdziak K.

Acta Iuris Stetinensis

|

2018

|

issue 21

127-140

PL

W polskim prawie karnym błąd sprawcy odgrywa niezwykle istotną rolę. Niekiedy bowiem przyczynia się do przyjęcia takiej, a nie innej kwalifikacji prawnej zachowania się sprawcy bądź podstawy wymiaru kary za takie, a nie inne jego zachowanie się, odmiennej niż ta, którą przyjęto by w przypadku niewystąpienia po jego stronie błędu. Niekiedy zaś – z uwagi na dominującą rolę w polskim prawie karnym normatywnych ujęć winy (kompleksowego i czystego), których rysem charakterystycznym jest doszukiwanie się istoty winy w elemencie negatywnej oceny sprawcy i jego zachowania się – powoduje wyłączenie winy sprawcy czy też – mówiąc precyzyjniej – uniemożliwia jej przypisanie. Fakt ten znajduje odzwierciedlenie chociażby na gruncie czterech następujących przepisów kodeksu karnego: art. 28 § 1 k.k. (błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego z art. 28 § 1 k.k.), art. 28 § 2 k.k. (błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego z art. 28 § 2 k.k.), art. 29 k.k. (błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność oraz błąd co do okoliczności wyłączającej winę) i art. 30 k.k. (błąd co do prawa). Oczywiście, w zasadzie każdy ze wskazanych wyżej błędów budzić może pewne wątpliwości. Niniejsza praca nie została jednak poświęcona analizie poszczególnych błędów (i ich skutków) wyróżnianych na gruncie polskiego prawa karnego, lecz kwestii ogólniejszej, a mianowicie kwestii istoty błędu, a więc próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie – czym jest błąd (na czym błąd polega). W następstwie przeprowadzonych rozważań ustalono, że z całą pewnością można mówić o czymś na kształt dwustronności błędu. Podkreślenia wymaga bowiem, że na każdy błąd składa się zarówno mylne wyobrażenie, że jest tak, a nie inaczej, jak i nieświadomość tego, że nie jest tak, jak to sobie wyobrażamy. Stwierdzono jednocześnie, że sama nieświadomość tego, jak jest, jest wyłącznie elementem towarzyszącym i niezbędną, acz nie jedyną, przesłanką błędu.

EN

Error of the perpetrator plays an important role in Polish criminal law. That is because at times it contributes to accepting a particular legal qualification of the perpetrator’s behavior or a basis of the penalty for their particular behavior, which would be different than the one accepted when there would be no error on their side. Whereas sometimes – because of the dominant role in the Polish law of normative approach to culpability (comprehensive and pure), which purpose is to find out the nature of culpability in the element of negative evaluation of the perpetrator and their behavior – it is used to exclude the perpetrator’s culpability, or – to be more precise – prevent from attributing the culpability to the perpetrator. This fact is reflected in at least the following four regulations of the Penal Code: art. 28 § 1 k.k. (error regarding circumstances of a criminal offense from art. 28 § 1 k.k.), art. 28 § 2 k.k. (error regarding circumstances of a criminal offense from art. 28 § 2 k.k.), art. 29 k.k. (error regarding circumstances excluding unlawfulness and error regarding circumstances excluding culpability) and art. 30 k.k. (error of law). Of course, each of aforementioned errors might rise some doubts. This work, however is not devoted to analyzing particular errors (and their effects) distinguished in Polish criminal law, but to a more general matter, specifically – the matter of nature of error, or trying to answer a question – what is an error, what it consists of. As a result of conducted deliberations, one can definitely distinguish some kind of bilaterality of error. It should be emphasized that each error consists of a false assumption that some matter presents itself differently than in reality, and on the other hand of ignorance of the fact that it doesn’t. At the same time it has been concluded that the ignorance of the real shape of things is just an accompanying element and a crucial, but not only required circumstance of an error.

5

Czynnik intelektualny jak o determinanta ludzkiego postępowania wyznaczająca winę

75%

Patryas W.

Acta Iuris Stetinensis

|

2018

|

issue 21

97-112

PL

Teoria prawa bazuje na filozofii, a ma być podstawą dla karnistyki. Koncepcja interpretacji karnistycznej, jako odmiany interpretacji humanistycznej, może być wykorzystana przy analizie przepisów zarówno kodeksu karnego z 1969 roku, jak i kodeksu karnego z 1997 roku. Wedle tej koncepcji wiedza sprawcy czynu okazuje się jego główną determinantą. Wiedza ściśle łączy się z winą, chociaż związek ten jest różny w każdym ze wspomnianych kodeksów.

EN

A theory of law bases oneself on a philosophy and should be a foundation for penal law science. The conception of a penalistic interpretation, as a sort of a humanistic interpretation, can be used in an analysis of provisions of a penal code of 1969 and in an analysis of provisions of a penal code of 1997. According to this conception a knowledge of a perpetrator of an act is its main cause. A knowledge is strictly connected with a guilt, but this connection is different in either penal codes.

6

Strona podmiotowa a wina – wzajemne relacje

75%

Kowalewska-Łukuć M.

Acta Iuris Stetinensis

|

2018

|

issue 21

183-194

PL

Artykuł porusza problematykę wzajemnych relacji między stroną podmiotową a winą w prawie karnym. W ramach analizy tych relacji naświetlone zostają dotychczasowe poszczególne teorie winy. Autorka artykułu podejmuje ponadto próbę uchwycenia istoty winy w oparciu o badania z dziedziny psychologii i filozofii. Poczynione w artykule ustalenia w przedmiocie winy zostały następnie zestawione z pojęciem strony podmiotowej w polskim prawie karnym.

EN

The article discusses the issue of mutual relations between the subjective side and the guilt in criminal law. As part of the analysis of these relations, the theories of guilt are highlighted. Moreover author attempts to establish the essence of guilt basing on psychological and philosophical findings. Conclusions about guilt made in article are then compared with the notion of the subjective side in Polish criminal law.

7

Przemiany kultury pamięci – od kultu bohaterów do hołdu oddawanego ofiarom

75%

Nowak L.

Historia i Polityka

|

2019

|

issue 29 (36)

81-100

EN

The author analyzes the reasons for the changes in the culture of memory – from the cult of heroes to paying homage to the victims. According to the author, four reasons played a fundamental role in this transformation. First, the religion of life, which claims that there is no greater value than the temporal life. Second, democratic egalitarianism, which undermines faith in the importance of great individuals in history. Third, the change in the attitude of European countries to war – from the belief that waging war is the most important goal of the state, to believe that the most important task is to preserve peace. Fourth, the sense of guilt of the West regarding its own past. The article explains these causes and presents some of the consequences of this change.

8

Climate Change Litigation: Vulnerable Children and a Duty of Care

75%

Rochford F.

Colloquia Humanistica

|

2022

|

issue 11

1-21

PL

W artykule rozważane jest orzecznictwo odnoszące się do zmian klimatu w kontekście narracji eschatologicznych możliwej katastrofy ekologicznej. Skoncentrowano się w szczególności na koncepcjach winy, krzywdy i odpowiedzialności, które w analizowanych narracjach są przywoływane jako powód do oburzenia na wybryki współczesnego kapitalizmu, przy jednoczesnym wykorzystaniu obrazu dziecka jako niewinnego uczestnika nadchodzącej apokalipsy. Przeanalizowano też narrację skarżących w australijskiej sprawie sądowej Sharma by her litigation representative Sister Marie Brigid Arthur v Minister for the Environment [2021] FCA 560 (Sharma 1), wedle której „niewyobrażalna wcześniej moc” (previously unimaginable power) powodowania potencjalnego „kataklizmu krzywd” (cataclysmal harm) wobec „bezbronnych dzieci” (Vulnerable Children) miała stworzyć obowiązek opieki nad nimi. Skarżący wygrali sprawę w pierwszej instancji, ale w apelacji (Minister for the Environment v Sharma [2022] FCAFC 35 (Sharma 2) uchylono tę decyzję. Autorka przyjmuje podejście interdyscyplinarne, czerpie z filozofii, psychologii i teologii, a także prawa; w artykule skupia się na obecności tradycji judeochrześcijańskiej i analizuje ideę „winy” i czynu zaniedbania oraz techniki stosowane do wspierania moralnych konotacji winy w narracji sądowej. W szczególności koncentruje się na obecnej w chrześcijańskiej eschatologii teologii nadziei, reakcjach na antycypację narracji o katastrofalnych zmianach klimatu oraz na koncepcji winy. Rozważa psychologiczne wymiary „nadziei” i „rozpaczy” jako kategorii wywyższonych w teologicznych podejściach do apokalipsy oraz reifikację doktryn rozpaczy w udowadnianiu szkód w prawie zaniedbania.

EN

This article considers climate change jurisprudence in the context of other eschatological narratives developing the theme of ecological catastrophe. It focusses in particular on concepts of fault, harm and responsibility, referents in case narratives, as expounding a sense of outrage at the excesses of modern capitalism, and the converse use of the child as the party innocent of all agency in the upcoming apocalypse. The article analyses the narrative developed by the applicants in an Australian case, Sharma by her litigation representative Sister Marie Brigid Arthur v Minister for the Environment [2021] FCA 560 (Sharma 1), in which the “previously unimaginable power” to cause potentially “cataclysmal harm” to “Vulnerable Children” created a duty to those children. The applicants were successful at first instance, but an appeal (Minister for the Environment v Sharma [2022] FCAFC 35 (Sharma 2) reversed this decision. Taking an interdisciplinary approach and drawing upon approaches of philosophy, psychology and theology as well as law, this article considers the idea of “fault” in the tort of negligence and the techniques used to support the moral connotations of fault in the case narrative. In particular, it reflects on the contribution of the Judeo-Christian tradition to this fault narrative. It focusses in particular on the theology of hope in Christian eschatology, responses to anticipation of catastrophic climate change narratives, and the concept of fault in those narratives. It considers the psychological dimensions of “hope” and “despair” as illuminated in theological approaches to apocalyptic views, and the reification of doctrines of despair in proving damages in the law of negligence.

9

Problem winy i odpowiedzialności w powieści Pierre’a Assouline’a „Klientka”

71%

Miksa J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

|

2015

|

issue 27

105-117

EN

This paper is a reflection on the problem of communicating and judging individual guilt, based on Pierre Assouline’s novel The Client – a story of a woman who during the war denounced a Jewish family to the police. Assouline’s narrative, structured as a first-person inquiry about the past, brings about a series of questions concerning individual responsibility, the need to settle the past, and the rights to judge others’ decisions and actions from the past. Arguing for the importance of public dialogue in settling the past, the author of the article discusses Hannah Arendt’s concept of the responsibility of conscience.

PL

Tematem artykułu jest problemem rozumienia i osądzania jednostkowej winy, rozwinięty w oparciu o analizę powieści Pierre’a Assouline’a Klientka. Bohaterką książki Assouline’a jest kobieta, która w czasie wojny wydała policji żydowską rodzinę. Powieściowa narracja, oparta na motywie prowadzonego przez narratora śledztwa, dotyczącego wydarzeń sprzed lat, skłania do postawienia szeregu pytań, związanych z kwestią jednostkowej odpowiedzialności, potrzeby rozliczeń historycznych, a także moralnego prawa do osądzania cudzych wyborów i działań z przeszłości. Zwracając uwagę na rolę społecznego dialogu w rozliczeniach z przeszłością, autorka nawiązuje do rozwiniętego przez Hannah Arendt pojęcia odpowiedzialności sumienia.

10

Względny charakter bezprawności jako mechanizm ograniczający zakres odpowiedzialności za szkodę

63%

Zagórowski M.

Zeszyt Prawniczy UAM

|

2023

|

issue Nr 13

155–166

PL

Artykuł dotyczy kwestii rozumienia przesłanki bezprawności w reżimie odpowiedzialności deliktowej jako bezprawności względnej. Stanowi analizę dotychczasowego dorobku doktryny i orzecznictwa. Porusza również zagadnienia obecne w najnowszym orzecznictwie dotyczące odpowiedzialności państwa za naruszenie norm jakości powietrza. Celem opracowania jest odpowiedź na pytanie, czy przyjęcie koncepcji bezprawności względnej jest odpowiednim narzędziem do zawężania zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej, a także czy rozumienie przesłanki bezprawności jako zjawiska względnego jest odpowiednim sposobem wykładni przepisów polskiego Kodeksu cywilnego. Autor stoi na stanowisku, że używanie mechanizmów zawężających zakres odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych jest niezbędne ze względu na zwiększanie się liczby zjawisk mogących powodować masowe formułowanie roszczeń odszkodowawczych. Zdaniem autora koncepcja względnego charakteru bezprawności deliktowej jest w tym zakresie odpowiednim narzędziem.

EN

The article addresses the issue of understanding the premise of illegality in the tort liability regime as relative illegality. It is an analysis of the doctrine and case law. The aim is to answer the question whether adopting the concept of relative unlawfulness is an appropriate tool for narrowing the scope of liability for damages, and whether understanding the premise of unlawfulness as a relative phenomenon is an appropriate way of interpreting the provisions of the Polish Civil Code. The author claims that use of mechanisms narrow-ing the scope of tort liability is necessary due to the increasing number of phenomena that may cause mass formulation of claims for damages.

11

Przebaczenie chrześcijańskie a sprawiedliwość

63%

Przybyłowski J. K.

Studia Włocławskie

|

2022

|

vol. 24

279-294

EN

This article is attempt to explore, define and explain the relationship of forgiveness to justice in the perspective of the practice of Christian vocation. All manifestations of human injustice imply the need for forgiveness. Christian forgiveness is a call to concrete action, but it is also a permanent state of heart. In Christianity, forgiveness is inseparable from and complements justice, transforming both the forgiver and the person being forgiven. The test of the genuineness of Christian forgiveness is that it liberate a person from selfish self-love. Every person is capable of Christian forgiveness because they have the gift of love from God in their heart and learn to love other people selflessly and unconditionally. Therefore, the most eloquent image of forgiveness is a mother’s love, as she goes after every child who is humanly undeserving of forgiveness and love.

PL

Artykuł jest próbą poznania, określenia i wytłumaczenia związków przebaczenia ze sprawiedliwością w perspektywie praktyki chrześcijańskiego powołania. Wszelkie przejawy niesprawiedliwości ludzkiej implikują konieczność przebaczenia. Przebaczenie chrześcijańskie jest wezwaniem do konkretnego działania, ale jest też permanentnym stanem serca. W chrześcijaństwie przebaczenie jest nierozłącznie związane ze sprawiedliwością i dopełnia je, przemieniając zarówno przebaczającego, jak i osobę, której się przebacza. Sprawdzianem prawdziwości przebaczenia chrześcijańskiego jest to, że wyzwala ono człowieka z egoistycznie pojętej miłości samego siebie. Do przebaczenia chrześcijańskiego zdolny jest każdy człowiek, gdyż ma w sercu dar miłości od Boga i uczy się kochać innych ludzi bezinteresownie i bezwarunkowo. Dlatego najbardziej wymownym obrazem przebaczenia jest miłość matki, ponieważ idzie za każdym dzieckiem, które po ludzku nie zasługuje na przebaczenie i miłość.

12

Wina jako przesłanka wymierzania administracyjnych kar pieniężnych

63%

Żurek J.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2020

|

vol. 3

|

issue XX

181-192

EN

This article presents the issue of the nature of administrative responsibility sanctioned by administrative fines and the significance of guilt as a premise for imposing this type of sanction. The author draws attention to the solutions introduced to the Code of Administrative Procedure by the 2017 amendment. The article indicates the impact of the changes made on the construction of administrative fines. It also shows how the legislator regulates the premise of guilt in specific provisions.

PL

Artykuł prezentuje kwestię charakteru odpowiedzialności administracyjnej sankcjonowanej administracyjnymi karami pieniężnymi oraz znaczenie winy jako przesłanki wymierzania tego rodzaju sankcji. Autor zwraca uwagę na rozwiązania wprowadzone do Kodeksu postępowania administracyjnego przez nowelizację z 2017 roku. Artykuł wskazuje wpływ dokonanych zmian na konstrukcję administracyjnych kar pieniężnych. Pokazuje również sposób uregulowania przez ustawodawcę przesłanki winy w przepisach szczególnych.

13

Zasady i dyrektywy wymiaru kary w k.k. z 1932 roku

63%

Zduński I.

Studia z Zakresu Nauk Prawnoustrojowych. Miscellanea

|

2016

|

vol. VI

242-258

PL

Kolejna, osiemdziesiąt trzecia rocznica uchwalenia Kodeksu karnego z 1932 r. zachęca do kultywowania pamięci o współtwórcach tego ponadczasowego dzieła oraz przypomnienia wybranych zagadnień dotyczących problematyki ustawowego i sądowego wymiaru kar zasadniczych oraz dodatkowych. Jakże dla nas, podejmujących co i raz trud nowelizacji Kodeksu karnego z 1997 r. w zakresie kar i środków karnych wciąż pouczające pozostają słowa prof. J.Makarewicza, iż jak cienka nitka wije się przez dzieje ludzkości problem winy i kary.

EN

Eighty thirds anniversary of the adoption of the Criminal Code of 1932 encourage us to cultivate the memory of cofounder’s that timeless masterpiece and a reminder of selected issues concerning the issues of legal and judicial dimension and additional penalties essential. How for us, taking every now and then toil amendment to the Penal Code of 1997 in the range of punishments and measures are still instructive words of prof. J.Makarewicza, like a thin thread that winds its way through the history of mankind the problem of guilt and punishment.

14

The Principle of Subjectifying of Penal Liability and Guilt

63%

Breguła Ł.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2019

|

vol. 14

|

issue 16 (2)

17-25

PL

Artykuł porusza rzadko analizowaną w doktrynie prawa karnego i orzecznictwie sądowym kwestię istoty zasady subiektywizacji odpowiedzialności karnej. Podstawowym celem rozważań jest próba odpowiedzi na pytanie czy zasada subiektywizacji, określana jako jedna z fundamentalnych zasad prawa karnego, może być utożsamiana z zasadą winy. Na potrzeby rozważań zawartych w artykule koniecznym było ustalenie istoty zawinienia i określenie, czy w strukturze przestępstwa występują inne niż związane z winą elementy mające znacznie dla subiektywizacji odpowiedzialności. Niezbędne było także ustalenie, czy wszystkie przesłanki zawinienia zawsze odnoszą się wyłącznie do kwestii związanych z subiektywizacją.

EN

The article refers to the issue of the principle of subjectification of penal liability, rarely analyzed in the doctrine of penal law and judicial decisions. The main purpose of the discussion is to try to answer the question whether the principle of subjectivization, defined as one of the fundamental principles of penal law, can be equated with the principle of guilt. For the purposes of the considerations contained in the article, it was necessary to determine the essence of the guilt and determine whether the structure of the offence contains elements other than guilt related to the subjectification of liability. It was also necessary to determine whether all premises of guilt always relate solely to issues related to subjectivization.

15

Is iniuria autem occidere intellegitur, cuius dolo aut culpa id acciderit. Some Remarks on Gaius Teaching Tort Law

63%

Klausberger P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2022

|

vol. 99

113-122

PL

Gdy mówi się o nauczaniu prawa w świecie starożytnym, od razu przychodzi do głowy imię Gaiusa. Był on jurystą epoki klasycznej, który żył prawdopodobnie w prowincji, na wschodzie Cesarstwa. Ponieważ nie posiadał ius respondendi, a zatem nie był uprawniony do wydawania opinii prawnych w imieniu cesarza, poświęcił się przede wszystkim nauczaniu prawa. Jego podręcznik instytucji, który odkrył Barthold Niebhur w bibliotece weroneńskiej w 1816 roku, daje dobrą możliwość przyjrzenia się pedagogicznym umiejętnościom Gaiusa. Co więcej, pozwala nam przyjrzeć się, jak wyglądało nauczanie prawa w II wieku n.e. W artykule omówiono sposób przedstawienia prawa deliktowego w Instytucjach, a także omówiono je w perspektywie innych pism Gaiusa.

EN

When it comes to teaching law in the ancient world, the name Gaius spontaneously comes to mind. Gaius was a classical jurist who probably lived in a province in the east of the Roman Empire. Since he had no ius respondendi and thus was not entitled to deliver juristic opinions under the authority of the emperor, he devoted himself primarily to teaching law. His textbook of Institutes, which Barthold Niebuhr discovered in a library in Verona in 1816, gives us a good insight into the didactic skills of Gaius. Moreover, they allow us to see how legal teaching must have proceeded in the second century AD. This article deals with the presentation of tort law in the Institutes and puts the Institutes in the context of other writings by Gaius.

16

Body of Crime in Czech and Polish Criminal Law

63%

Grudecki M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2022

|

vol. 4(XXII)

129-142

PL

Rzeczpospolita Polska i Republika Czeska są krajami o zbliżonej kulturze prawnej oraz historii legislacyjnej. Jest to zauważalne również w dziedzinie prawa karnego. W związku z tym przydatne jest dokonanie badań prawnoporównawczych dotyczących struktury przestępstwa i jej elementów (bezprawności, społecznej szkodliwości i winy). Ustalenie podobieństwa również w tym zakresie pozwoli uzasadnić prowadzenie dalszych badań, mogących przyczynić się do rozwiązania szczegółowych problemów związanych z poszczególnymi elementami modelu przestępstwa. Dzięki temu ustalenia dokonane w ramach jednego z zaprezentowanych porządków prawnych mogłyby oddziaływać na drugi.

EN

The Republic of Poland and the Czech Republic are countries with a similar legal culture and legislative history. This is also noticeable in the field of criminal law. Therefore, it is useful to conduct comparative legal studies on the structure of the crime and its elements (unlawfulness, social harmfulness and culpability). Determining the similarity also in this area will allow to justify further research that may contribute to solving specific problems related to individual elements of the crime body. Thanks to this, the arrangements made within one of the presented laws could affect the other.

17

Czy możliwe jest przebaczenie w relacjach międzynarodowych?

63%

Szostek A.

Paedagogia Christiana

|

2016

|

vol. 1/37

121-137

PL

Zaprezentowana w artykule odpowiedź na pytanie zadane w tytule jest następująca: tak, przebaczenie może być osiągnięte w stosunkach międzynarodowych, nawet jeżeli zdarza się to rzadko, jest trudne do osiągnięcia i nie jest doskonałe. W pierwszej części artykułu autor omawia kilka istotnych etapów przebaczenia jako odpowiedzi na zadaną krzywdę. Pierwszym krokiem jest rezygnacja z zemsty, następnym – rezygnacja z dochodzenia sprawiedliwości przed sądem. Jednak najgłębszy sens przebaczenia został doskonale objawiony w Ewangelii. Autor podkreśla, że przebaczenie jest przede wszystkich działaniem Boga, zrealizowanym przez Jezusa Chrystusa w tajemnicy Odkupienia. Z chrześcijańskiego punktu widzenia każde przebaczenie dokonane przez człowieka jest zakorzenione w Bożym miłosierdziu i Jego nakazie miłosierdzia skierowanym do wszystkich Jego uczniów. Przypowieść o synu marnotrawnym (Łk 15, 11–32) wskazuje, że istotą przebaczenia jest wola pojednania ze sprawcą zła, którego brak jest uznawany za większe zło niż to, którego dopuścił się winowajca. Druga część tekstu zawiera refleksję na temat niektórych przykładów wysiłków podejmowanych przez Kościół katolicki w Polsce na rzecz budowania postawy przebaczenia. Jak się wydaje, pierwszy z nich zakończył się sukcesem (pojednanie polsko-niemieckie), ale kolejne (dotyczące pojednania polsko-rosyjskiego i polsko-ukraińskiego) nie przyniosły już takich efektów. Autor zastanawia się nad przyczynami tego stanu, wskazując na znaczenie dobrego przygotowania procesu pojednania między różnymi narodami i państwami. W konkluzji autor wyjaśnia, dlaczego proces przebaczania musi mieć charakter ciągły i co należy zrobić, aby go wesprzeć.

EN

The answer to the above question presented in the lecture is as follows: yes, forgiveness can be achieved in the international relations, even if it is rare case, difficult to realize and never perfect. In the first part of his report, author discusses some important steps of forgiveness as a response to the harmful violation. The first step is a withdrawal from the revenge, the next one – resignation from the trial by jury. Yet the deepest meaning of forgiveness is perfectly revealed in the Gospel. Author stresses out that the forgiveness is first of all God’s action, performed by Jesus Christ in the mystery of Redemption. From the Christian point of view every human forgiveness is rooted in the God’s mercy and in His command to be merciful addressed to all His followers. The Parable of Prodigal Son (Lc 15, 11–32) shows that the very essence of forgiveness is the will to reconciliation with the performer of violation, whose absence is recognized as greater evil than the harm he has done. The second part of the report includes reflection on some recent examples of the efforts aiming to achieve the attitude of forgiveness, undertaken by the Polish Catholic Church. One of them seems to be very successful (the Polish-German reconciliation), the other ones (concerning the Polish-Russian and the Polish-Ukrainian relations) not so much. Author reflects on the reasons of this difference pointing out the importance of the good preparation of a process of reconciliation between the different nations and states. In the conclusion, author explains why this process must have a permanent character and what should be done to support it.

18

Teologiczno-pedagogiczny wymiar kary śmierci

63%

Pierzchała K.

Roczniki Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 11(47)

|

issue 1

105-123

PL

W kręgu kultury zachodniej zagadnienie stosowania (retencjoniści) lub odrzucenia (abolicjoniści) kary śmierci jest obecnie dyskutowane nie tylko przez prawników, etyków, filozofów prawa, teologów, ale również przez polityków, dziennikarzy i najzwyklejszych obywateli. Problem ten jest naprawdę złożony i trudny. Kara śmierci jest najsurowszą i najstarszą karą legalnie lub nielegalnie stosowaną prawie we wszystkich kulturach świata tak w starożytności jak również współcześnie. Kara śmierci jest ze swej istoty nieodwracalna, wyrządzona skazanemu krzywda jest niemożliwa do naprawienia. Stosunek do kary śmierci na długie stulecia wytyczyła nauka św. Tomasza z Akwinu. Pan Bóg, karząc zabójcę brata, chroni go przed ludźmi, którzy chcieliby go zabić. „Nawet zabójca nie traci swej osobowej godności i Bóg sam czyni się jej gwarantem”. Podejście teologiczne do kary śmierci jest oparte na przekonaniu o świętości życia każdego człowieka, z czego wynika zasada jego nienaruszalności. „Życie człowieka pochodzi od Boga, jest Jego darem, Jego obrazem i odbiciem, udziałem w Jego ożywczym tchnieniu. Dlatego Bóg jest jedynym Panem tego życia, człowiek nie może nim rozporządzać [...]”. Podejście do kary śmierci Kościoła Katolickiego posiada cechy personalistyczne, umożliwiające nawet zbrodniarzowi możliwość resocjalizacji. Uważa zatem, że kiedy osoba będzie traktowana jako twórca samej siebie, będzie chciała się zmienić.

EN

Punishment is a stimulus and help to improve and remuneration for guilt – John Paul II. In the field of Western culture, the issue of use (retention) or rejection (abolitionists) of the death penalty is now discussed not only by lawyers, ethicists, philosophers of law, theologians, but also by politicians, journalists and ordinary citizens. The problem is really complex and difficult. The death penalty is the harshest and oldest punishment legally or illegally used in almost all cultures of the world both in antiquity and today. The death penalty is, by its nature, irreversible, the harm done to the convict is impossible to repair. The relationship with the death penalty for long centuries was determined by Saint Thomas Aquinas. God, punishing his brother’s murderer, protects him against people who would kill him. “Even the killer does not lose his personal dignity and God makes himself its guarantor.” The theological approach to the death penalty is based on the conviction of the sanctity of life of every human being, which results in the principle of its inviolability. “Man’s life comes from God, is his gift, his image and reflection, participation in his refreshing breath. That is why God is the only Lord of this life, man cannot dispose of it [...]” . The approach to the death penalty of the Catholic Church has personalistic features that allow even the criminal to rehabilitate. Therefore, he believes that when a person is treated as the creator of himself, he will want to change.

19

Grzech, wina i przebaczenie. Refleksje na podstawie stanowiska Kościoła Ewangelickiego w Niemczech (EKD)

63%

Podzielny J.

Studia Oecumenica

|

2022

|

vol. 22

139-160

EN

What is sin, guilt and forgiveness? These questions are dealt with in statement of the Evangelical Church in Germany from the perspective of Protestant anthropology published in 2020. The aim of this paper is to reflect on the most important ideas of this EKD document, which are determined by its different parts: (1) Sin and the phenomenon of sinning; (2) The lost man and the Bible’s answer; (3) Places to experience guilt, forgiveness and reconciliation. These reflections certainly touch the fundamental message of the Reformation, which is the justification of the sinner. Many of these considerations can be very enlightening in the context of ongoing discussions about forgiveness and reconciliation between nations, the question of guilt and responsibility for it. As the authors of the analysed document aptly point out, no area of human life is free of experiences with guilt and sin. Forgiveness does not make sin undone, but it does make new beginning possible, that the world needs so much today.

PL

Czym jest grzech, wina i przebaczenie? Te kwestie zostały poruszone w opublikowanym w 2020 r. dokumencie Kościoła Ewangelickiego w Niemczech z perspektywy protestanckiej antropologii. Celem niniejszego artykułu jest podjęcie refleksji wokół najważniejszych idei tego dokumentu EKD, jakie wyznaczają jego poszczególne części: (1) grzech oraz fenomen grzeszenia; (2) zagubiony człowiek i odpowiedź Biblii; (3) miejsca doświadczenia winy, przebaczenia oraz pojednania. Refleksje te dotykają niewątpliwie podstawowego przesłania Reformacji, jakim jest usprawiedliwienie grzesznika. Wiele z tych przemyśleń może być bardzo pouczające w kontekście toczących się obecnie dyskusji na temat przebaczenia i pojednania między narodami, kwestii winy czy odpowiedzialności za nią, albowiem – jak trafnie zauważają autorzy analizowanego dokumentu – żadna dziedzina ludzkiego życia nie jest wolna od doświadczeń związanych z winą i grzechem. Przebaczenie zaś nie powoduje cofnięcia grzechu, ale umożliwia tak bardzo potrzebny dziś światu nowy początek.

20

Strona podmiotowa przestępstwa a regulacja art. 31 § 1 k.k.

63%

Komadowska A.

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

|

2005

|

vol. 1

|

issue 1 Prawo

163-176

EN

This article lists the connection between the theory of guilt, specially intentionality and unintentionality, and the concept of non-accountability in criminal act. The author points out the need to change the stance of Penal Code 1997 non adjust normative theory of guilt in 31 article. It is justified in new, modern inclusion the theory of guilt.

Refine search results

Czy naród może przeprosić? Uwarunkowania i charakterystyka zbiorowych aktów przeprosin

Guilt of the employee and the liability for the damage inflicted on a third party – some remarks with regard to the polish labour code regulations

Wina jako element nieuczciwości praktyki rynkowej. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8 marca 2018 r., VII AGa 1356/18

Kilka uwag na tema t istoty błędu (rozważania na tle polskiego prawa karnego)

Czynnik intelektualny jak o determinanta ludzkiego postępowania wyznaczająca winę

Strona podmiotowa a wina – wzajemne relacje

Przemiany kultury pamięci – od kultu bohaterów do hołdu oddawanego ofiarom

Climate Change Litigation: Vulnerable Children and a Duty of Care

Problem winy i odpowiedzialności w powieści Pierre’a Assouline’a „Klientka”

Względny charakter bezprawności jako mechanizm ograniczający zakres odpowiedzialności za szkodę

Przebaczenie chrześcijańskie a sprawiedliwość

Wina jako przesłanka wymierzania administracyjnych kar pieniężnych

Zasady i dyrektywy wymiaru kary w k.k. z 1932 roku

The Principle of Subjectifying of Penal Liability and Guilt

Is iniuria autem occidere intellegitur, cuius dolo aut culpa id acciderit. Some Remarks on Gaius Teaching Tort Law

Body of Crime in Czech and Polish Criminal Law

Czy możliwe jest przebaczenie w relacjach międzynarodowych?

Teologiczno-pedagogiczny wymiar kary śmierci

Grzech, wina i przebaczenie. Refleksje na podstawie stanowiska Kościoła Ewangelickiego w Niemczech (EKD)

Strona podmiotowa przestępstwa a regulacja art. 31 § 1 k.k.