Search results

1

Anxious and distrustful – How do state anxiety and memory distrust influence the misinformation effect?

100%

Kuczek M., Szpitalak M., Polczyk R.

Polish Psychological Bulletin

|

2021

|

vol. 52

|

issue 4

2

Pisemne zeznania świadka w kontekście dążenia sądu do ustalenia prawdy i postulatu szybkości postępowania

94%

Mucha J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

vol. 82

|

issue 3

77-93

EN

By the amendment act of 4 July 2019, the legislator introduced art. 2711 to the Code of Civil Procedure. This provision stipulates that it is possible for a witness to testify in writing if the court so decides. Previously, written testimonies had been permitted only for deaf or dumb witnesses and in the European small claims procedure, which was an exception to the principle of the directness of a marginal importance. The introduction of the new provision is justified by the need to ensure the speed of proceedings and improve the work of courts. Indeed, the content of the constitutional right to fair proceedings includes, inter alia, consideration of the case without undue delay. On the other hand, truth is mentioned among the axiological values of the process. Determining the truth is necessary for a fair decision on the matter at issue in the trial. Therefore, there is a kind of value competition between, on the one hand, the pursuit of truth as the basis for establishing the facts and, on the other, the speed of proceedings. A written testimony deprives the court of, among other things, tools enabling verification of its veracity, for example by observing the witness's behaviour and being able to interpret non-verbal messages. Although the determination of the truth in the proceedings is not absolute, because the code provides for institutions allowing at least partial departure from its full determination, these departures are always justified by the need to protect other values. In art. 2711 there is no specific reason for refraining from taking oral evidence. The abstract speed of proceedings cannot be such a value.

PL

Ustawą nowelizującą z 4 lipca 2019 r. ustawodawca wprowadził do Kodeksu postępowania cywilnego art. 2711, przewidujący możliwość złożenia przez świadka zeznań na piśmie, jeżeli sąd tak postanowi. Dotychczas pisemne zeznania przewidziane były jedynie w przypadku świadków głuchych lub niemych oraz w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń, stanowiąc odstępstwo od zasady bezpośredniości o marginalnym znaczeniu. Wprowadzenie nowego przepisu uzasadniane jest zapewnieniem szybkości postępowania i usprawnienia pracy sądów. Istotnie, w treść konstytucyjnego prawa do sprawiedliwego postępowania wpisane jest m.in. rozpatrzenie sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Z drugiej zaś strony wśród aksjologicznych wartości procesu wymienia się prawdę. Ustalenie prawdy jest zaś konieczne dla sprawiedliwego rozstrzygnięcia o przedmiocie procesu. Zatem pomiędzy dążeniem do prawdy jako podstawy ustalenia stanu faktycznego a szybkością postępowania istnieje swoista konkurencja wartości. Przyjęcie od świadka zeznań na piśmie ogranicza poznanie przez sąd prawdy z uwagi na pozbawienie go m.in. narzędzi umożliwiających weryfikację ich prawdziwości przez obserwację zachowań świadka i odbiór jego komunikatów niewerbalnych. Jakkolwiek ustalenie w postępowaniu prawdy nie ma charakteru absolutnego, gdyż Kodeks przewiduje instytucje pozwalające na przynajmniej częściowe odstąpienie od jej pełnego ustalenia, to jednak zawsze odstępstwa te są uzasadniane koniecznością ochrony innych wartości. W art. 271[1] k.p.c. nie ma skonkretyzowanego ustawowo powodu odstąpienia od odebrania zeznań ustnie na rozprawie. Wartością taką nie może być w sposób abstrakcyjny szybkość postępowania.

3

Pojęcia notoryjności i famy w protokole procesu polsko-krzyżackiego z lat 1320–1321

84%

Maćkowiak P.

Zapiski Historyczne

|

2022

|

vol. 87

|

issue 1

5-25

EN

In the years 1320–1321 a canonical trial took place between the Polish king Ladislaus ‘Elbow-high’ and the representatives of the Teutonic Order authorities over the possession of Pomeranian lands, seized by the Teutonic Knights in the years 1308–1309. The research that has been carried out on the legal documents from the trial so far has inadequately accounted for their legal layer. The purpose of this article is to partially fill these gaps by addressing the issue of how legal concepts functioned in the context of witness testimony. When comparing the proceedings of 1320–1321 with the trial between Poland and the Teutonic Order of 1339, which was similar in many aspects, attention was drawn to the difference in the understanding of the concept of fama in both cases. Next, the paper discusses the issue of the testifiers elaborating on the answers to the question of the existence of notorium and publica vox et fama regarding the events presented in intenciones. The analysis of selected legal and juridical texts, which functioned at that time both in the educational process and in the court practice, and then comparing them with some testimonies, showed that at least some witness statements were adapted to the concepts and phrases typical of the legal language of the era. This influences the need to revise the older historiography, as it has hitherto been emphasized that the language of testimony reflects the individual style of the original statement. The article concludes that the studies of the minutes from the testimony, in addition to taking the usual critical steps, should include an analysis of the language with regard to the presence of concepts and phrases characteristic of legal language.

4

Ochrona danych osobowych świadków w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego

84%

Poniatowski M.

Ius Matrimoniale

|

2019

|

vol. 30

|

issue 4

81-99

EN

In the article was presented the issue concerning of the protection of witnesses’ personal data in cases regarding the nullity of canonical marriage. First was presented the protection of personal data in the Church. This protection may be regulated by canon law under the autonomy of the Church. This part emphasizes that the protection of personal data in the Church is an obligation and it is not a novelty in the church legal order. Then was presented the issues of recognizing the autonomy and independence of the Church in the field of personal data processing. In this regard, the relationship between the norms of canon law and secular law was indicated. In the article was presented also the protection of personal data of witnesses who are or are not members of the Church. This issue has legal implications for the protection of personal data. The most important conclusions were presented in the end.

PL

W artykule zostało przedstawione zagadnienie dotyczące ochrony danych osobowych świadków w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego. W pierwszej kolejności przedstawiono ochronę danych osobowych w Kościele. Ochrona ta może być regulowana prawnie w ramach autonomii Kościoła. Ochrona danych osobowych w Kościele ma charakter obowiązku i nie stanowi to novum w kościelnym porządku prawnym. W dalszej części artykuł przedstawiono problematykę uznania autonomii i niezależności Kościoła w zakresie przetwarzania danych osobowych. W tym zakresie wskazano na relację norm prawa kanonicznego i prawa świeckiego. Artykuł zawiera również przedstawienie ochrony danych osobowych świadków mając na uwadze to czy są oni członkami Kościoła czy też nie. Kwestia ta ma odpowiednie skutki prawne w zakresie ochrony danych osobowych. Najważniejsze wnioski przedstawiono w zakończeniu.

Refine search results

1 Ius Matrimoniale

1 Polish Psychological Bulletin

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Zapiski Historyczne

1 Kuczek M.

1 Maćkowiak P.

1 Mucha J.

1 Polczyk R.

1 Poniatowski M.

1 Szpitalak M.

1 2022

1 2021

1 2020

1 2019

Anxious and distrustful – How do state anxiety and memory distrust influence the misinformation effect?

Pisemne zeznania świadka w kontekście dążenia sądu do ustalenia prawdy i postulatu szybkości postępowania

Pojęcia notoryjności i famy w protokole procesu polsko-krzyżackiego z lat 1320–1321

Ochrona danych osobowych świadków w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego