Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wolność wyznania
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
DE
In den gegenwärtigen demokratischen Ländern die Norm ist, religiöse Freiheit und Hauptrechte gemcß der Europäischen Konvention der Menschenrechte zu achten. Die Lage der verschiedenen religiösen Gemeinschaften ist aber trotzdem verschiedens in den einzelnen Ländern und hängt von den folgenden Faktoren ab: historischen Bedingtheiten und Erfahrungen, politischen Verhältnissen, der religiösen Situation u.s.w. Nach dem Zweiten Weltkrieg, infolge der tragischen Erfahrungen mit totalitären Systemen, die dazu gestrebt haben, der Kirche ihre Freiheit und Autonomie zu entziehen, um sie sich dadurch praktisch und ideologisch zu unterstellen, erfolgte der Übergang vom liberalenbürgerlichen Staat zum sozialen Verfassungsstaat auf Grund des gemeinschaftlichen Personalismus, in dem sich liberale, sozialistische, kommunistische und christliche Traditionen getroffen haben. Erst dann in den Grundgesetzen der europäischen Staaten erscheint die Eintragung über die Zusammenarbeit zwischen dem Staat und der Kirche, über ihrer Autonomie und Kompetenzen. Auch die Verbreitung des Bewusstseins hinsichtlich der Menschenrechte hat dazu beigetragen, dass die Beschränkungspolitik der Kirchenrechte lockern wurde. Einige Staaten verkündigen aber ganz offen ihr Laizismus, und das bedeutet praktisch die Enfernung der religiösen Werte aus dem öffentlichen Leben.
PL
Bezpieczeństwo religijne polega na zapewnieniu wolności wyznania, praktyk religijnych oraz ochrony przed wszelkimi formami dyskryminacji, przemocy czy prześladowań związanych z prze-konaniami religijnymi. Pojęcie bezpieczeństwa religijnego obejmuje również ochronę miejsc kultu, bu-dynków religijnych oraz innych zasobów związanych z praktykami religijnymi. Bezpieczeństwo reli-gijne wywiera wpływ na ogólne bezpieczeństwo publiczne, ponieważ akty przemocy i dyskryminacji wobec wspólnot religijnych (ale też akty przemocy dokonywane przez grupy wyznaniowe) mogą mieć negatywne skutki społeczne i polityczne. Bezpieczeństwo religijne w Republice Słowackiej jest regu-lowane przez odpowiednie przepisy prawne i konstytucyjne gwarancje. System bezpieczeństwa religij-nego na Słowacji ma swoje mocne strony, takie jak ochrona wolności religijnej, ale również ogranicze-nia, które mogą być krzywdzące dla niektórych grup wyznaniowych.
EN
Religious security refers to ensuring freedom of belief, religious practices, and protection against all forms of discrimination, violence, or persecution related to religious beliefs. The concept of religious security also encompasses the protection of places of worship, religious buildings, and other resources associated with religious practices. Religious security impacts overall public safety, since acts of violence and discrimination against religious communities (as well as acts of violence committed by religious groups) can have negative social and political consequences. Religious security in the Slovak Republic is governed by relevant legal provisions and constitutional guarantees. The system of religious security in Slovakia has its strengths, such as protecting religious freedom, but also limitations that can be detrimental to certain religious groups.
PL
Punktem wyjścia niniejszego artykułu jest sprawa pracownika, który został zwolniony z pracy w Ikea po tym, jak skrytykował politykę wewnętrzną realizowaną przez swojego pracodawcę. W artykule poddaję analizie dwie wersje zarzutu dyskryminacji ze względu na światopogląd, jakie można wysunąć pod adresem pracodawcy w tej sprawie. Moim zdaniem żadna z tych wersji nie jest możliwa do utrzymania. W odniesieniu do pierwszego z dwóch zarzutów – zarzutu dręczenia światopoglądowego – twierdzę, że działanie pracodawcy nie daje się zakwalifikować jako forma dręczenia światopoglądowego. Sformułowane przeze mnie kryteria wskazują, że budząca wątpliwości polityka wewnętrzna „Włączania LGBT+…” nie wykraczała poza dopuszczalne władztwo, jakim dysponuje pracodawca. Z kolei w odniesieniu do drugiego z zarzutów – zarzutu niehonorowania szczególnych potrzeb światopoglądowych – postawiłem tezę, że na pracodawcy nie spoczywał obowiązek dostosowania warunków pracy do potrzeb światopoglądowych pracownika. W świetle kryteriów zaproponowanych w niniejszym artykule roszczenie pracownika o dostosowanie charakteryzowało się nieznaczną mocą i mogło zostać przeważone nawet przez stosunkowo niewielkie koszty po stronie pracodawcy.
EN
The point of departure of my paper is the case of the IKEA employee who lost his job for criticizing the workplace policy followed by his employer. In the paper I analyse two possible versions of the objection discrimination on the ground of belief that can be raised with respect to the employer’s decision. In my opinion neither of these two versions can withstand scrutiny. Regarding the first of these versions – the allegation of belief harassment – I claim that the employer’s action should not be recognized as a form of belief harassment. The criteria that I propose in the paper suggest that the ‘Inclusion of LGBT+…’ regulation was a permissible workplace policy, within the scope of the employer’s authority. Regarding the second version of the allegation of discrimination – the lack of respect for special needs resulting from beliefs – I argue that in this situation the employer was under no obligation to accommodate the employee’s needs resulting from his beliefs. In the light of the criteria formulated in the paper, the employee’s claim for accommodation was weak and it could be overweighed even by a relatively small burden on the employer’s part.
EN
Issues concerning multiculturalism are broadly discussed in literature, primarily in the context of Western societies, i.e. the influx of immigrants. In this light, certain aspects of traditionally multicultural societies (e.g. with colonial experience) may be found considerably interesting, and form a point of reference for broader analyses. Here, Surinam provides an interesting example due to its extraordinarily heterogeneous ethnic, cultural and religious structure. In such circumstances, one may analyse the main directions of the state’s policy towards varied social groups, as well as the management of intercultural relations. This article aims at presenting the standards of religious freedom in Surinam and the main factors determining the state’s policy towards diverse cultural groups. In the presented paper, special attention is paid to historical, political and cultural determinants. Particular emphasis is put on the legislation regarding intercultural relations and the multicultural mould of society, as well as the practical fulfilment of such provisions (e.g. the religious holidays in the country).
PL
Zagadnienia dotyczące społeczeństw wielokulturowych są szeroko omawiane w literaturze przedmiotu, głównie w odniesieniu do państw zachodnich (tj. napływu imigrantów). Sytuacja społeczeństw o długiej tradycji wielokulturowości (np. ze względu na doświadczenia kolonialne) stanowi szczególnie interesujący przedmiot badań i punkt wyjścia dla szerszych analiz. W tym kontekście, Surinam stanowi szczególnie ciekawy przykład z powodu wyjątkowo heterogenicznej struktury etnicznej, kulturowej i wyznaniowej. W takich warunkach, analizie podlegać może główny kierunek polityki państwa wobec różnorodnych grup społecznych, jak również „zarządzanie” stosunkami między różnymi grupami kulturowymi. W artykule zaprezentowane zostały standardy wolności religijnej oraz determinanty polityki państwa wobec zróżnicowanych kulturowo grup społecznych. Nacisk położony został na prawodawstwo dotyczące stosunków międzykulturowych i wielokulturowego charakteru społeczeństwa, jak również realizacji zapisów prawa w praktyce społeczno-politycznej (m.in. w odniesieniu do świąt państwowych).
Nurt SVD
|
2014
|
issue 1
321-338
PL
Kościół katolicki w Hong Kongu reprezentuje chińsko-azjatycką wielokulturowość. Tożsamość katolika hongkońskiego osadzona jest na potrójnej przynależności: chińskiej, hongkońskiej i obywatelskiej. Mimo że Hong Kong był kolonią Korony brytyjskiej (1898-1997), pierwszymi misjonarzami byli tu katolicy: 1841 – szwajcarski kapłan Théodore Joset (kapelan żołnierzy irlandzkich); 1842 – franciszkanie rozpoczynają systematyczną ewangelizację kolonii; 1874 – Timoleone Raimondi (wikariusz apostolski) zostaje pierwszym biskupem Hong Kongu; 2013 – była kolonia liczy 7 mln mieszkańców, w tym 350 tys. katolików pochodzenia chińskiego i 150 tys. katolików-imigrantów. Od 1 lipca 1997 roku Hong Kong należy do Chin Ludowych, ale pełna integracja byłej kolonii dokona się w ciągu 50 lat. W praktyce oznacza to, że w kraju funkcjonują dwa systemy: chiński i hongkoński. W celu zapewnienia Kościołowi wolności wyznania, wysiłki duszpasterskie i dyplomatyczne podejmują biskupi miejsca: kardynał John Baptist Wu Cheng-Chung (zmarł w 2002) i aktualny biskup Joseph Zen Ze-kiun.
EN
The Catholic Church in Hong Kong represents the Sino-Asian multi-culture. A Hong Kong Catholic’s identity is set on a triple affiliation: Chinese, Hong Kong, and civic. Although Hong Kong was a British Crown Colony (1898-1997), the first missionaries here were Catholic priests: 1841 – a Swiss priest Theodore Joset (an Irish soldiers’ chaplain); 1842 – the Franciscans began systematic evangelisation of the colonies; 1874 – Timoleon Raimondi (an apostolic vicar) became the first bishop of Hong Kong; 2013 – a former colony’s population is over 7 million people, including 350 thousand of Catholics of Chinese origin and 150 thousand of immigrant Catholics. Since 1 July 1997, Hong Kong has is part of the People’s Republic of China, but the full integration of the former colony is supposed to become effective in 50 years. In practice, this means that in the country there are two systems: the Chinese one and the Hong Kong one. In order to ensure the freedom of religion to the Church, pastoral and diplomatic efforts are taken by the local bishops: Cardinal John Baptist Wu Cheng-Chung (died in 2002) and the current Bishop, Joseph Zen Ze-kiun.
EN
The paper presents the development of criminal law regulations regarding the protection of freedom of conscience and religion in the Polish People's Republic in 1949–1969. The presented analysis shows the real intentions of these regulations. The communist party wanted to control religious associations in terms of their potential impact on public opinion. There is no doubt that the analyzed regulations were an expression of the struggle of the communist authorities with the only independent institution after 1944, which was the Catholic Church. The work also highlights the problem of the ostracism of people associated with the communist movement, which was undoubtedly present, especially after the threat of excommunication issued by the Vatican in July 1949. As a result of this, freedom of conscience and religion became a kind of "hostage" of the growing struggle for a new state system and the place of religious associations.
PL
W pracy przedstawiono rozwój regulacji karno–prawnych dotyczących ochrony wolności sumienia i wyznania w PRL w latach 1949–1969. Przedstawiona analiza ukazuje rzeczywistą intencje tych przepisów, a sprowadzającą się do spacyfikowania związków wyznaniowych pod względem ich potencjalnego oddziaływania na opinię publiczną. Nie bowiem ulega wątpliwości, że poddane analizie przepisy prawne stanowiły wyraz walki władzy komunistycznej z jedyną po 1944 roku niezależną instytucją, jaką był Kościół katolicki. W pracy uwypuklono również problem ostracyzmu osób związanych z ruchem komunistycznym, który niewątpliwie występował, zwłaszcza po groźbie ekskomuniki wystosowanej przez Watykan w lipcu 1949 roku. Tym samym wolność sumienia i wyznania stała się niejako „zakładnikiem” rozwijającej się walki o nowy ustrój państwowy i miejsce w nim związków wyznaniowych.
EN
The case of Tagiyev and Huseynov v. Azerbaijan is the starting point for re-examining the collision of freedom of expression and freedom of religion. The issue is not purely theoretical, and it can have tragic effects applicable beyond Azerbaijan. The ECHR has been setting the standards for adjudicating in similar cases for several decades. The article is an attempt to present those standards and draw attention to the key points in the process of assessing the two freedoms and deciding which one should be given priority. This in turn leads to the decision whether the state interference was justified and whether the Convention was violated. The author’s position is that, along with the development of the modern global media and the radicalization of views and beliefs that are disseminated in the public sphere by members of various social groups, the collisions between freedom of expression and freedom of religion will occur more and more frequently. The ECHR sets out specific guidelines on how to adjudicate in such cases.
PL
Sprawa Tagiyev i Huseynov v. Azerbejdżan jest punktem wyjścia, by po raz kolejny przyjrzeć się kolizyjności wolności wypowiedzi i wolności wyznania. Zagadnienie nie jest czysto teoretyczne, a jego skutki mogą być tragiczne i nie dotyczą wyłącznie Azerbejdżanu. ETPC od kilkudziesięciu lat tworzy standardy orzekania w podobnych sprawach. Artykuł jest próbą ich zaprezentowania i zwrócenia uwagi na punkty kluczowe w procesie ważenia obu wolności oraz decydowania przez Trybunał,której z wolności dać pierwszeństwo. To prowadzi do decyzji, czy ingerencja państwa była uzasadniona i czy Konwencja została naruszona. Autorka stoi na stanowisku, że wraz z rozwojem nowoczesnych mediów o zasięgu globalnym i radykalizacji rozpowszechnianych w przestrzeni publicznej poglądów i przekonań przedstawicieli różnych grup społecznych do kolizji wolności wypowiedzi i wolności wyznania będzie dochodzić coraz częściej. ETPC proponuje w orzeczeniach konkretne wskazówki, jak w takich sprawach orzekać.
PL
Artykuł podzielony jest na dwie części. W pierwszej części rozważane jest pewne pojęcie sekularyzmu, w którym sekularyzm uznaje się za zestawienie trzech zasad: rozdziału Kościoła od państwa, wolności religijnej, oraz równości. Następnie ma miejsce refleksja nad Europejską Konwencją Praw Człowieka z punktu widzenia powyższego pojęcia sekularyzmu. O ile konwencja nie zapewnia rozdziału Kościoła od państwa, chroni ona wolność religijną oraz równość, co pozwala na stwierdzenie, że jest ona do pewnego stopnia sekularystyczna. W drugiej części pod kątem sekularyzmu analizowane są trzy precedensowe sprawy zaistniałe przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. O ile niewiele powiedzieć można na temat samej w sobie sprawy Kokkinakis przeciwko Grecji, o tyle porównanie ze sprawami Leyla Şahin przeciwko Turcji oraz Lautsi przeciwko Włochom pozwala zauważyć, że pojawienie się sekularyzmu (rozumianego jako jedna z jego składowych – zasada rozdziału) daje Trybunałowi możliwość powzięcia względu na doktrynę marginesu tolerancji i odciągnięcie uwagi od konkretnego naruszenia zasad chronionych przez Konwencję. Końcowo zauważa się, że jedyne wystąpienie w orzecznictwie ETPCz pojęcia sekularyzmu jako osobistego przekonania jest niekonkluzywne.
EN
The article is divided into two parts. The first part discusses a certain concept of secularism, where secularism is considered to be composite of three principles: separation of church and state, freedom of religion, and equality. Subsequently, the European Convention on Human Rights is reflected upon with that concept of secularism in mind. While it does not warrant separation of church and state, freedom of religion and equality are enshrined in it. Therefore, the Convention may be considered secularist to an extent. In the second part, three of the European Court of Human Rights landmark cases are analyzed with regard to secularism. While not much can be said about Kokkinakis v. Greece on its own, the comparison with Leyla Şahin v. Turkey and Lautsi v. Italy allows to point out that appearance of secularism (understood as one of its components – the principle of separation) provides the Court with a possibility to defer to the doctrine of the margin of appreciation and draw the focus away from the actual violation of the principles enshrined in the Convention. Finally, it is noted that the only appearance of the concept of secularism as a personal conviction in the Court’s judgment is inconclusive.
PL
Artykuł przedstawia najważniejsze aspekty interwencji dokonanych przez przedstawicieli Stolicy Apostolskiej przy ONZ, zmagającymi się z zagadnieniem wolności religijnej, w siedem lat po tym, jak Benedykt XVI został wybrany papieżem. W wielu częściach świata trudności związane z wolnością religijną wzrosły lub nabrały nowych form. Interwencje odnoszą się do zagadnień poruszanych podczas każdej debaty w konkretnej sprawie i w konkretnym momencie. Niemniej jednak, odznaczają się niezwykłą spójnością i pomagają zrozumieć, jak dyplomacja papieska promowała prawo do wolności religijnej w latach 2005-2012 i wyrażała myśli i priorytety Benedykta XVI jako Głowy Kościoła Katolickiego na poziomie międzynarodowych relacji.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie relacji między państwem a związkami wyznaniowymi na Ukrainie. Uzyskanie niepodległości przez Ukrainę w 1991 roku spowodowało konieczność uregulowania kwestii wyznaniowych zgodnie z demokratycznymi standardami. Uchwalono Ustawę o gwarancjach wyznania i organizacjach religijnych oraz nową konstytucję, która zawiera podstawowe zasady relacji państwa do religii. Kwestie relacji związków wyznaniowych z państwem są analizowane przez ukraińskie kościoły oraz organizacje pozarządowe takie jak: Religijno-informacyjna służba Ukrainy, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Centrum Razumkowa oraz Instytut Wolności Religijnej. W dość powszechnej ocenie relacje między państwem a związkami wyznaniowymi kształtowały się prawidłowo do 2010 roku. Objęcie władzy przez prezydenta Wiktora Janukowycza oznaczało zdecydowaną zmianę polityki wyznaniowej państwa. Dokonano zmian w administracji wyznaniowej oraz zdecydowano się na nowelizację ustawy O wolności wyznania i organizacjach religijnych. Związki wyznaniowe uznały te zmiany za próbę odebrania im niezależności.
EN
The paper presents the relationship between the state and religious associations in Ukraine. After Ukraine gained independence in year 1991 it was required that the matters concerning religious confessions be regulated according to democratic standards. Among the legislations were the Bill on freedom of confession and religious organisations and the new constitution which defines the basic rules of state-religion relations. The relationship between the religious associations and state are analized by Ukrainian churches and non-governmental organisations such as Ukrainian Helsinki Human Rights Union, Razumkow Center and the Institute for Freedom of Religion. It is commonly agreed that until 2010 the relationship between the state and religious organisations were correct. However, the religious policy of state changed after Wiktor Janukowycz had become the president. The administrative organs for confessions were altered and the Bill on freedom of confession and religious organisations was amended. The religious associations saw these changes as an attempt to deprive them of their independence.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.