Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: wskaźniki funkcji turystycznej

Sort By:

Limit search:

Rozwój infrastruktury turystycznej na przykładzie dolnośląskich parków krajobrazowych

100%

Warczewska B.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

2017

issue 473

579-586

Obszary parków krajobrazowych, ze względu na swoje wyjątkowe wartości, są potencjalnie atrakcyjnym miejscem recepcji ruchu turystycznego. W ślad za zainteresowaniem społecznym powinien podążać rozwój infrastruktury turystycznej. Celem artykułu jest pomiar za pomocą wskaźników i porównanie stopnia rozwoju funkcji turystycznej (w tym wybranych elementów infrastruktury turystycznej) w gminach zlokalizowanych w granicach dolnośląskich parków krajobrazowych. Z analiz wynika, że poziom rozwoju funkcji i infrastruktury turystycznej jest bardzo zróżnicowany i nie jest jednoznacznie powiązany z samymi tylko walorami przyrodniczymi parków. Wysokie wartości wskaźników uzyskały gminy górskie i uzdrowiskowe, historycznie związane z rozwojem funkcji turystycznej. Stąd można wnioskować, że potencjał dolnośląskich parków krajobrazowych jest obecnie niedostatecznie wykorzystany.

Klasyfikacja powiatów pod względem stopnia rozwoju funkcji turystycznej

75%

Synówka E.

Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician

2022

vol. 67

issue 4

18-40

The development ofa tourist function, which is one of the factors of local development in Poland, varies from region to region. The aim of the article is to determine the optimal method for dividing The development of a tourist function, which is one of the factors of local development in Poland, varies from region to region. The aim of the article is to determine the optimal method for dividing Polish poviats in terms of the degree of development of their tourism function. The study draws upon the division of gminas (the smallest administrative units in Poland) into five classes, proposed by Jadwiga Warszyńska in 1985. The classification of poviats in this study was performed on the basis of the values of four tourist function indicators: Baretje-Defert’s index, the density of accommodation index, the Schneider index and Defert’s index. Threshold values determined for these indicators, which define a fullydeveloped tourism function of a poviat, made it possible to distinguish the fifth class. The remaining four classes were determined by dividing the values of the considered indicators below the threshold value. To this end, various methods of the selection of the class intervals have been used, including the Jenks, the geometric progress, the k-means, and the head-tail method. The precision of the obtained class intervals was compared using the GVF (Goodness of Variance Fit) and TAI (Tabular Accuracy Index) indicators. The selection of the optimal division allowed the performance of the classification of poviats in terms of the degree of development of their tourist function. The obtained results were illustrated on the example of data for 2019. The study used data on Polish poviats for 2002–2019 from the Local Data Bank of Statistics Poland. The analysis demonstrated that the poviats with the highest degree of development of the tourist function were the least numerous group and constituted 6.3% of all Polish poviats. Poviats located in the western and the central part of the Polish sea coast comprised half of this group, while the rest were large urban centers and poviats located in the Bieszczady, Tatra and the Karkonosze Mountains as well as in the Polish Lake District (Mazury).

Rozwój funkcji turystycznej, będącej jednym z czynników rozwoju lokalnego w Polsce, charakteryzuje się zróżnicowaniem przestrzennym. Za cel badania omawianego w artykule postawiono sobie ustalenie optymalnego sposobu podziału powiatów pod względem stopnia rozwoju funkcji turystycznej. W badaniu odniesiono się do podziału na pięć klas dotyczącego gmin, który w 1985 r. zaproponowała Jadwiga Warszyńska. Klasy powiatów wyznaczono na podstawie wartości czterech wskaźników funkcji turystycznej: Baretje’a-Deferta, gęstości bazy noclegowej, Schneidera i Deferta. Wartości progowe ustalone dla tych wskaźników, określające w pełni rozwiniętą funkcję turystyczną powiatu, pozwoliły na wyodrębnienie piątej klasy. Pozostałe cztery wyłoniono przez podział wartości analizowanych wskaźników poniżej wyznaczonego progu. W tym celu zastosowano różne metody doboru przedziałów klasowych, m.in. Jenksa, postępu geometrycznego, k-średnich i head-tail. Dokładność uzyskanych podziałów porównano za pomocą wskaźników GVF (ang. goodness of variance fit) i TAI (ang. tabular accuracy index). Wybór optymalnego sposobu podziału pozwolił na sklasyfikowanie powiatów pod względem stopnia rozwoju funkcji turystycznej. Uzyskane wyniki zilustrowano na przykładzie danych za 2019 r. W badaniu wykorzystano dane z Banku Danych Lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego za lata 2002–2019. Z przeprowadzonej analizy wynika, że w 2019 r. powiaty o najwyższym stopniu rozwoju funkcji turystycznej były najmniej liczną grupą (6,3% badanych jednostek). Należały do niej powiaty z zachodniej i centralnej części Wybrzeża (50% grupy), duże ośrodki miejskie oraz powiaty leżące w Bieszczadach, Tatrach, Karkonoszach i na Mazurach.

Refine search results

1 Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

1 Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician

1 Synówka E.

1 Warczewska B.

1 2022

1 2017

Search results

Rozwój infrastruktury turystycznej na przykładzie dolnośląskich parków krajobrazowych

Klasyfikacja powiatów pod względem stopnia rozwoju funkcji turystycznej