Search results

1

Funkcjonowanie w relacjach społecznych byłych wychowanków placówek resocjalizacyjnych

100%

Zięciak M.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2017

|

vol. 565(10)

48-55

PL

Do głównych zadań resocjalizacji należy wspieranie wysiłku osób niedostosowanych społecznie w dążeniu do pełnej integracji ze społeczeństwem, dlatego też niniejsza publikacja poświęcona jest funkcjonowaniu byłych wychowanków placówek resocjalizacyjnych w relacjach społecznych. W celu zebrania obszernego materiału badawczego zastosowano metodę wywiadu, a grupa badawcza składała się z 2 byłych wychowanków młodzieżowych ośrodków resocjalizacyjnych. Otrzymane wyniki świadczą o tym, że młodzież ma ogromne problemy z uzależnieniami od środków psychoaktywnych i agresją. Wychowankowie nie mają kłopotu ze znalezieniem pracy, mimo że nie przyjmują każdej z ofert proponowanych przez urząd pracy czy bliskich. Nie potrafią jednak utrzymać się dłużej niż miesiąc — dwa na jednym stanowisku. Oczekują wyższych zarobków, doprowadzają do konfliktów z przełożonymi. W relacjach z bliskimi mogą liczyć na wsparcie instrumentalne, finansowe, a nawet emocjonalne. Wsparcie instrumentalne polega m.in. na zapewnieniu dachu nad głową byłemu wychowankowi, bowiem otrzymanie mieszkania socjalnego czy chronionego jest dziś bardzo trudne, a czeka się na nie nawet kilka lat. Powrót do środowiska rodzinnego wiąże się też z obawami przed wykluczeniem czy stygmatyzacją przez bliskich. Kontynuacja kształcenia to jedna z głównych trudności po opuszczeniu ośrodka. Najtrudniejsze jest zaaklimatyzowanie się i wystrzeganie wygłupów czy uszczypliwych uwag pod adresem nauczycieli. Plany na przyszłość byłych wychowanków MOW najczęściej związane są ze znalezieniem dobrze płatnej pracy, wyjazdem za granicę i kontynuowaniem nauki. Otrzymane wyniki pozwalają na sformułowanie następujących wniosków: w ośrodkach resocjalizacyjnych powinno się zwracać większą uwagę na pracę z uzależnionymi wychowankami, prowadzić treningi zastępowania agresji oraz podejmować współpracę z rodziną podopiecznego.

2

Aktywizacja zawodowa jako ważny element w procesie usamodzielnienia wychowanków

75%

Wieczorek G., Kamińska M.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2021

|

issue 1

189-206

PL

Wychowywanie dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych to wyjątkowe zadanie, które należy nie tylko do wychowawców, ale również do osób zatrudnionych w placówce takich jak: pedagog, psycholog, pracownik socjalny, pracownicy administracyjni, pracownicy gospodarczy, gdyż to ci pracownicy swoim przykładem, będąc na co dzień z dziećmi, przedstawiają wzór do naśladowania. Jaki to będzie wzorzec – zależy od dorosłych, od ich wartości, i każdorazowego świadectwa hołdowania tym wartościom. Proces wychowawczy zachodzi zarówno w podstawowych czynnościach takich jak dbanie o higienę osobistą, ale również w kształtowaniu podstaw niezależności w aspektach takich jak praca zawodowa, a zwłaszcza przygotowanie do podjęcia pracy poprzez aktywizację zawodową wychowanków.

EN

Bringing up children in care and educational institutions is a unique task that belongs not only to teachers but also to people employed in those facilities. Psychologists, social workers, administrative workers and other employees spend so much time with the children that they become their role models. The quality of the role model they represent depends on individual values they follow. The educational process concerns basic activities such as taking care of personal hygiene, but also it lays the foundations for independence necessary in future professional work, in particular, prepares for starting work through professional activation of pupils.

3

Wychowanek w „spojrzeniu” wychowawcy – w ujęciu Chiary Lubich i Janusza Korczaka

63%

Siniscalco M. T.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 1/43

245-260

PL

W artykule została ukazana w perspektywie pedagogicznej zbieżność wybranych myśli Chiary Lubich z jej tekstu Patrzeć na wszystkie kwiaty z niektórymi poglądami Janusza Korczaka. Uniwersalizm wpisany w zachęcie Lubich, aby „patrzeć na wszystkie kwiaty”, odnajduje się w zachęcie Korczaka, aby „szanować każdy etap życia” – co jest wynikiem jego najgłębszego uznania dla dziecka i jego praw, na czele z prawem do szacunku. Przyjęte przez Lubich znaczenie „patrzenia” jako synonimu kochania zostało ukazane i wyjaśnione w świetle dzieła wychowawczego Korczaka. Zestawienie wybranych fragmentów z tekstów obu autorów ujawnia głęboki związek w antropologicznych podstawach ich myśli.

EN

The article aims to highlight some pedagogical implications of the text of Chiara Lubich Looking at all the flowers, putting it in dialogue with the work of Janusz Korczak. The universality inherent in Chiara Lubich’s exhortation to “look at all the flowers”, can be found in the exhortation of Korczak to “respect all the ages of life”, as a consequence of the high consideration that he has of the child and his rights, first of which the right to respect. The depth of meaning that “looking at” assumes in this text of Chiara Lubich, where it becomes synonymous with “loving”, can be found declined and deployed in pedagogical terms in the work of Korczak. The juxtaposition of some passages of the texts of these two authors reveals profound assonances in the anthropological foundations of their thought.

4

Realizacja funkcji wychowawczej rodziny na przestrzeni trzech epok – wprowadzenie w problematykę zagadnienia

63%

Dolata D.

Wychowanie w Rodzinie

|

2016

|

vol. XIV

|

issue (2/2016)

57-69

EN

Nowadays, the education process becomes more flexible, and in connection with intense socio-cultural changes, more and more difficult to implement. Certainly this is due to the dynamics of life of the members of the family system who, instead of with each other, increasingly live side by side, fulfilling themselves in the professional level, but not always in a personal level. But this has not always been so. As a result, the objective of this article is to introduce the problems of evaluating the importance and practice of the educational process in families over the pre-industrial, industrial and post-industrial era, and show the result of its strong ties with the socio-cultural and economic processes, which were current at that time and are currently today too.

PL

Współcześnie proces wychowania staje się coraz bardziej elastyczny i w związku z intensywnymi zmianami społeczno-kulturowymi, coraz trudniejszy w realizacji. Z pewnością wynika to z dynamiki życia członków systemu rodzinnego, którzy zamiast ze sobą, coraz częściej żyją obok siebie, realizując się w płaszczyźnie zawodowej, a nie zawsze w płaszczyźnie prywatnej. Nie zawsze jednak tak było. W związku z czym celem niniejszego artykułu będzie wprowadzenie w problematykę ewaluowania znaczenia i praktykowania procesu wychowawczego w rodzinach, na przestrzeni epoki preindustrialnej, industrialnej oraz postindustrialnej, a w rezultacie ukazania jego silnych związków z procesami społeczno-kulturowo-ekonomicznymi, jakie miały wówczas oraz mają aktualnie miejsce.

5

Education as Support for the Integral Development of the Pupil

51%

Nowak M.

Paedagogia Christiana

|

2018

|

vol. 2/42

11-32

EN

Seventy years after the publication of The Universal Declaration of Human Rights (in 1948), as well as ninety years after Pius XI’s publication of the Encyclical 'Divini Illius Magistri' (1929), special remarks were made about the concept of integral upbringing, which these events clearly indicate and for which the philosophical and ideological foundations were outlined by J. Maritain in his publication – Integral Humanism. The origins of this concept of education can be found even in ancient times, and particularly from the beginnings of Christianity. This sheds light on its contemporary role as an expanding approach to secularism for transcendence. Integral humanism, through openness to anthropological integrity and axiological integration, appreciates the whole person, respecting the integrity of the human person and accomplishing his/her in-depth integration. Such upbringing is reflected in the pedagogical wisdom of the Catholic Church, as well as in its practice, manifesting the educational potential of the Catholic Church with “a powerful educational apparatus ... with all its spiritual life, with its teaching, liturgy, sacraments and pastoral care” (as stated by Father Jacek Woroniecki).

PL

W siedemdziesiąt lat od ogłoszenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (1948), jak również dziewięćdziesiąt lat od ogłoszenia przez Piusa XI Encykliki ‘Divini Illius Magistri’ (1929), powstały szczególne racje przypomnienia o koncepcji integralnego wychowania, na które to wydarzenia wyraźnie wskazują, a których filozoficzne i ideowe podstawy nakreślił J. Maritain w swojej publikacji – Humanizm integralny. Początków tej koncepcji wychowania możemy szukać nawet już w starożytności, a zwłaszcza od początków chrześcijaństwa, które rzuca światło także na współczesną jego rolę poszerzającą podejście sekularyzmu o transcendencję. Humanizm integralny przez otwarcie na integralność antropologiczną i integrację aksjologiczną dowartościowuje całego człowieka, respektując integralność osoby ludzkiej i realizując jej dogłębną integrację. Takie wychowanie posiada swoje odzwierciedlenie w pedagogicznej mądrości Kościoła katolickiego, jak i w jego praktyce, manifestując potencjał wychowawczy Kościoła katolickiego posiadającego „potężny aparat wychowawczy… z całym jego życiem nadprzyrodzonym, z jego nauką, liturgią, sakramentami i duszpasterstwem” (jak twierdził O. Jacek Woroniecki).

6

Organizacja procesu opiekuńczo-wychowawczego w domach dziecka w latach 1945–1989 na Warmii i Mazurach

51%

Domańska J. M.

Studia Warmińskie

|

2013

|

issue 50

111-138

PL

Organizacja procesu opiekuńczo-wychowawczego domów dziecka w latach 1945–1989 (na przykładzie Warmii i Mazur) przedstawiona została w rozbiciu na cztery aspekty: I Realizacja procesu opiekuńczo-wychowawczego. W wyniku analizy danych stwierdzono, iż reprezentowany przez placówki poziom jest przeciętny. Jednak taki stan rzeczy uznać należy za zrozumiały, ponieważ niemożliwa jest pełna kompensacja procesu opieki i wychowania realizowanego w rodzinie własnej. II. Struktura organizacyjna zespołu wychowanków, w której zauważa się niejednolitość. W zależności od W zależności od domu, przebywała tam różna ilość podopiecznych. Bywały domy przystosowane do bardzo dużej liczby dzieci, małej lub przeciętnej. Spośród przebywających w nich wychowanków tworzono grupy wychowawcze. Podział na grupy odbywał się głównie ze względu na płeć i wiek, choć również zdarzały się zespoły koedukacyjne. Nie we wszystkich domach rozwijano zainteresowania dzieci, ponieważ nie wszędzie tworzono koła zainteresowań, bądź też w sytuacji kiedy już istniały, to nie funkcjonowały one efektywnie. Podobnie miała się rzecz z samorządnością wychowanków. Nie w każdym domu ją zaprowadzano, a czasami praca tychże samorządów po prostu nie była owocna. III. Formy zajęć w zespołach wychowanków stosowanych w badanych domach dziecka były różnorodne. Ich niejednolitość i efektywność zależała przede wszystkim od opiekunów grup, ich wiedzy na temat potrzeb i oczekiwań swoich podopiecznych, a także własnej kreatywności i możliwości finansowych bądź też lokalowych placówki. IV. Współpraca domów dziecka ze środowiskiem spoza placówki występowała. Niektóre domy trwały w zaprzyjaźnionych stosunkach między sobą i z miejscową ludnością, rzadziej zaś z rodzinami wychowanków. Nawiązywano różne kontakty, np. z lokalnymi instytucjami, czy zakładami pracy. Poszczególne domy miały swoje Komitety Opiekuńcze, które to jednak nie zawsze opiekowały się powierzoną sobie placówką.

EN

Presentation of the structure of care and educational process in children's homes within the period 1945–1989 (illustrated with the example of Warmia and Masuria region) has been divided into four aspects: I. Completion of care and educational process. Having analyzed the available data, we found that the the institutions subject to our research represent an average level. However, such state of affairs should be acknowledged to be understandable since it is impossible to compensate for care and education provided by natural families. II. Organizational structure of a group of children, where diversity can be observed. Different numbers of pupils presently in different homes. There were homes which were adapted to be a home for a very large, small or average number of pupils. In every children's home, children are divided into educational groups. In most cases the division is on account of their sex and age, however, some co-educational teams were also observed. Not every home develops children's interests because interest circles are not available in some of them, or sometimes even if they are available, they are not effective. The situation is similar when it comes to pupils' self-governments. Not every children's home has such organization, and sometimes their work is simply not productive. III. Activities available for teams of pupils in children's homes included in the research were diversified. Their diversity and effectiveness most of all depend on the minders, their knowledge of the needs and expectations of their pupils, as well as their own creativity, financial capability or facilities available for a given children's home. IV. Cooperation between children's homes and the outside environment was observed. Some of the houses remain on friendly terms with each other and with the local population, more seldom with families of their pupils. They established different relationships e.g. with local institutions or employment establishments. Some of the children's homes have their own Care Committees which, however, do not always take care of the home they were responsible for.

DE

Die Organisation des betreuungspädagogischen Prozesses in Kinderheimen in den Jahren 1945–1989 (am Beispiel von Ermland und Masuren) wurde in vier Aspekten dargestellt: I. Umsetzung des betreuungspädagogischen Prozesses. Als Ergebnis der Datenanalyse wurde festgestellt, dass das von den Einrichtungen repräsentierte Niveau durchschnittlich ist. Dieser Zustand ist jedoch als verständlich einzustufen, da eine volle Kompensierung des innerhalb der eigenen Familie realisierten Betreuungs- und Erziehungsprozesses nicht möglich ist. II. Organisationsstruktur der Schützlingsgruppe, in der Uneinheitlichkeit beobachtet wird. Je nach Heim wohnten dort unterschiedlich viele Kinder. Die Heime waren an eine sehr große, kleine oder durchschnittliche Anzahl von Kindern angepasst. Aus den Schützlingen wurden Erziehungsgruppen gebildet. Die Einteilung in eine Gruppe bestimmte überwiegend Alter und Geschlecht der Kinder, obwohl auch gemischte Gruppen vorkamen. Nicht in allen Heimen wurden die Interessen der Kinder weiterentwickelt, da keine Interessenzirkel vorhanden waren oder die bereits Bestehenden nicht effektiv funktionierten. Ähnlich war es mit der Selbstverwaltungen. Nicht in jeder Einrichtung wurde diese aufgestellt und wenn doch war die Arbeit der so genannten Selbstverwaltung meist erfolglos. III. Die Formen der Beschäftigung innerhalb der Schützlingsgruppen waren vielseitig. Der Grad der Uneinheitlichkeit und die Effektivität der Beschäftigungsformen war vor allem von den Gruppenbetreuern abhängig. Ausschlaggebend war deren Verständnis für die Bedürfnisse und Erwartungen der Kinder und die eigene Kreativität, aber auch die finanziellen Möglichkeiten der Einrichtung und die gegebenen Lokalbedingungen. IV. Zusammenarbeit der Kinderheime mit dem Umfeld außerhalb der Einrichtung. Einige Heime standen in befreundeten Verhältnissen zueinander und mit der lokalen Bevölkerung, seltener wiederum mit den Familien der Schützlinge. Es wurden verschiedenen Kontakte geknüpft z.B. zu lokalen Institutionen oder Betrieben. Einzelne Heime besaßen eigene Betreuungskomitees, die jedoch nicht immer die ihnen übertragene Einrichtung betreuten.

7

Accompanying the Catechised in Their Holistic Development

45%

Zellma A.

Roczniki Teologiczne

|

2022

|

vol. 69

|

issue 11

5-22

PL

Analizy podjęte w artykule skoncentrowano wokół problematyki towarzyszenia osobom katechizowanym w procesie ich wszechstronnego rozwoju. Tak określona aktywność wychowawcza katechety jest zgodna z zasadą wierności Bogu i człowiekowi. Dotyczy zawsze konkretnego katechizowanego, który ma określone predyspozycje rozwojowe, żyje w konkretnej społeczności i podlega wpływom współczesnej kultury. Odwołując się do Dyrektorium o katechizacji i literatury przedmiotu zauważono, że towarzyszenie katechizowanym w ich wszechstronnym rozwoju jest podstawową kategorią pedagogiczną i katechetyczną. Przedstawiono różne aspekty towarzyszenia katechizowanym we wszechstronnym rozwoju. Szczególną uwagę zwrócono na powołanie, pasję oraz świadectwo życia i wiary. W tym kontekście podkreślono znaczenie spotkania, obecności, bycia obok i bycia z wychowankiem, dialogu. Za ważne uznano również aktywne słuchanie, zaufanie, troskę, oddanie, życzliwość, empatię, wiarygodność. Tak określone cechy i predyspozycje katechety odgrywają ważną rolę w nawiązaniu autentycznych relacji z wychowankami. Świadczą o kompetencjach komunikacyjnych, pedagogicznych i realizacyjnych katechety oraz jego świadomości powołania i posłannictwa wychowawczego wobec katechizowanych.

EN

The analyses presented in this paper focus on the accompaniment for the catechised in their holistic development. Thus described, the educational activity of a catechist is consistent with the principle of faithfulness to God and to man. It always concerns a specific catechised person with specific developmental predispositions who lives in a specific community and is influenced by modern culture. By referring to the Catechetical directory and the literature on the subject, it was pointed out that the accompaniment for the catechised in their holistic development is the fundamental pedagogic and catechetic category. Various aspects of accompaniment for the catechised in the contemporary world are presented. Vocation, passion as well as the testimony of life and faith were particularly emphasised. The importance of the encounter, presence, being near and being with the pupil, and dialogue were stressed. Active listening, trust, care, devotion, kindness, empathy, and credibility were also regarded as important. The described traits and predispositions of a catechist play an important role in establishing authentic relations with pupils. They are manifestations of the communicative and pedagogic competence of the catechist and his ability to accomplish his goals, as well as of his awareness of the vocation and the educational mission among the catechised.

Refine search results

2 Paedagogia Christiana

1 Edukacja Ustawiczna Dorosłych

1 Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

1 Roczniki Teologiczne

1 Studia Warmińskie

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Dolata D.

1 Domańska J. M.

1 Kamińska M.

1 Nowak M.

1 Siniscalco M. T.

1 Wieczorek G.

1 Zellma A.

1 Zięciak M.

1 2022

1 2021

1 2019

2 2018

1 2016