Search results

1

Losowanie w wymiarze sprawiedliwości

100%

Ławniczak A.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2012

|

issue 3 (11)

133-162

PL

Artykuł jest poświęcony kompetencji Trybunału Konstytucyjnego RP do badania konstytucyjności już nie obowiązującego prawa. Przyjęto , że podstawowe znaczenie ma tu wyrok TK z 16 marca 2011 r. stwierdzający niekonstytucyjność dekretów Rady Państwa z 12 grudnia 1981 r. wprowadzający stan wojenny. Historyczna problematyka stanu wojennego wywołuje ciągle zrozumiałe emocje polityczne i ideologiczne, od których jednak musza abstrahować rozważania prawnicze. Autor rekonstruuje założenia, na których oparł się TK, a potem analizuje je pod katem obowiązywania standardów konstytucyjnych. Zajmuje się też skutkami, do których prowadzi uznanie już nieobowiązującego prawa za niekonstytucyjne. Tekst jest skonstruowany tak by prezentowane w nim poglądy inspirowały do dalszej dyskusji.

EN

This text concerns the institution of ballot and its functions in judicature. Author analyses in details procedures of fortuity, which replaced the argumentation of parties and the influence of such methods (“unfactual fortune”) on verdict in the judicial processes. The issue of dividing the judicature and the power of adjudication from other functions and objects of power is analysed also in this text. Author writes a lot about procedures of ballot of jury as a relict of influence the fortune on adjudication and role of this procedure in guaranteeing the impartiality of judges.

2

Kadra zarządzająca a zaufanie do wymiaru sprawiedliwości

87%

Banasik P.

Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

|

2014

|

vol. 33

|

issue 4

26-35

EN

Na negatywny obraz wymiaru sprawiedliwości w Polsce wpływa wiele czynników, m.in. brak skutecznej reformy, niestosowanie zasad etycznych przez niektórych jego uczestników, brak efektywnej współpracy pomiędzy konstytucyjnymi organami zajmującymi się sądownictwem, a także brak dbałości o wizerunek. W przypadku pojedynczego sądu, za część negatywnych wizerunkowo przypadków obniżających społeczne zaufanie do sądów odpowiada jego kadra menedżerska, do której autor zalicza prezesa i dyrektora, przewodniczących wydziałów i kierowników sekretariatów wydziałów lub oddziałów. Stosując modele służące ocenie kadry menedżerskiej w przedsiębiorstwach, proponuje by za kreowanie pozytywnego wizerunku sądu odpowiadali specjaliści do spraw zarządzania społeczną odpowiedzialnością sądu, lub też zarządzający jego relacjami z interesariuszami, dysponującymi wiedzą z ekonomii, zarządzania, prawa i psychologii. Ważne jest również, podkreśla autor, aby strategie wizerunkowe były koordynowane na szczeblu centralnym oraz uwzględniały zmiany legislacyjne.

3

Z dziejów sądów przysięgłych na ziemiach polskich w XIX wieku

80%

Materniak - Pawłowska M.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2014

|

vol. 66

|

issue 1

121-148

PL

Rozprawa poświęcona jest jednej z najważniejszych instytucji europejskiego prawa procesowego, która miała zasadniczy wpływ na kształtowanie się polskiej praktyki sądowej aż do 1939 r.

4

PRAWO I SĄDY NA LITWIE W 1812 ROKU W ŚWIETLE „DZIENNIKA CZYNNOŚCI TYMCZASOWEGO RZĄDU LITEWSKIEGO”

80%

Godek S.

Zeszyty Prawnicze

|

2014

|

vol. 14

|

issue 2

25-46

PL

THE LAW AND THE COURTS IN LITHUANIA IN 1812 IN THE LIGHT OF THE OFFICIAL JOURNAL OF THE ACTIVITIES OF THE PROVISIONAL GOVERNMENT OF LITHUANIA Summary At the very beginning of his Russian campaign of 1812 Napoleon created a somewhat complicated structure for the new administration of Lithuania. A key element in it was the Commission of the Provisional Government of Lithuania, a surrogate Lithuanian government. Virgilijus Pugačiauskas has recently published the Commission’s official journal, Dziennik czynności Komisji Tymczasowego Rządu Litwy, for the period from 2 July 1812 to 30 July 1813 from the manuscript. In the light of this invaluable resource, we can see the Commission’s efforts to build a new administration and revenue services, create a Lithuanian army, and ensure supplies for Napoleon’s forces. One of the important tasks undertaken by the Commission was to restore the judiciary, which had been disorganised by the war, and to ensure the normal administration of justice and the restoration of full power to the Statute of Lithuania, which had been in use under the Polish-Lithuanian Commonwealth and had already been partially supplanted by Russian law following the Partitions of Poland-Lithuania. An act which was of fundamental importance in this respect was the institution of a set of regulations for the judiciary Prawidła dla sądownictwa, adopted by the Commission on 29 July, 1812. Under this act the courts were temporarily to resume their activities only in criminal cases, on the grounds of Lithuanian law and using Polish as the official language. The Commission reserved the right to approve death sentences and – as may be seen from the minutes – actually used this power. The contents of the protocols indicate that the courts actually resumed operations in early August 1812. In October 1812 the Commission adopted a measure on the new organisation of the Vilnius municipal courts.

5

"Orzecznictwo Sądu Okręgowego w Głogowie z siedzibą w Nowej Soli w wybranych sprawach o przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy państwa w latach 1946-1950"

80%

Siemaszko K.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2015

|

vol. 67

|

issue 1

211-232

PL

Orzecznictwo sądów powszechnych dotyczące przestępstw przewidywanych przez tzw. mały kodeks karny zachowywało daleko idącą jednolitość na obszarze całego kraju 104 . Wymiar kar orzekanych przez sądy okręgowe w tego rodzaju sprawach był stosunkowo łagodny. Miało to miejsce również w wypadku orzeczeń Sądu Okręgowego w Głogowie z siedzibą w Nowej Soli. Można zatem przyjąć, że budowa od podstaw nowych struktur społecznych, a także polskiego wymiaru sprawiedliwości na tzw. ziemiach odzyskanych nie wywierała znaczącego wpływu na wymiar kary wymierzanych sprawcom omawianych typów czynów zabronionych

6

The Public Prosecutor’s Office in the Second Polish Republic in Light of the Binding Legislation

80%

Materniak-Pawłowska M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

During the interwar years, the date of the 1 January 1929 constituted an important turning point for the public prosecutor’s office. Until that moment, namely between 1918 and 1928, the legislation of the prosecutor’s office was regulated by the separate legal acts of each of the previously partitioned areas of the country. This varied legal mosaic was composed of Polish and foreign regulations, older and newer regulations, and also they contained outdated as well as more modern solutions. On the other hand, uniform legal regulations were in force between 1929 and 1939. The majority of the aforementioned regulations were included in the ordinance of the President of the Polish Republic from 1929 called Law on the system of common courts. The regulations were further developed in various bylaws, especially in the rules pertaining to the functioning of the prosecutor’s office. Despite these significant differences connected with the sources of the law, the legislation of the prosecutor’s office during the entire interwar period was practically based on the same rules. The prosecutor’s office remained in close organizational connection with the courts’ structure. Furthermore, given prosecutor’s offices were functioning by their respective courts, even going as far as taking the courts’ names. The entire prosecutor’s office had one common Public Prosecutor General in the person of the Justice Minister. And the main rules connected with the functioning of the prosecutor’s office are: the principle of centralism, hierarchical subordination, uniformity, substitution, devolution and, finally, legalism.

PL

W dziejach międzywojennej prokuratury istotną cezurę stanowił dzień 1 stycznia 1929 r. Do tego momentu, tj. w latach 1918–1928, ustrój prokuratury regulowały odrębne dla każdego z byłych zaborów przepisy prawa. Stanowiły one różnorodną mozaikę prawną, składającą się z przepisów polskich i obcych, dawnych i nowszych, zawierających rozwiązania przestarzałe i nowocześniejsze. W latach 1929–1939 obowiązywały natomiast jednolite przepisy prawne, których zasadnicza część została zawarta w rozporządzeniu Prezydenta RP z 1928 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, a rozwinięcie w przepisach wykonawczych różnego rodzaju, zwłaszcza w regulaminach funkcjonowania prokuratury. Pomimo tych znaczących różnic dotyczących źródeł prawa, ustrój prokuratury w całym okresie dwudziestolecia międzywojennego opierał się właściwie na tych samych zasadach. Prokuratura pozostawała w ścisłym organizacyjnym powiązaniu ze strukturą sądową, a jej poszczególne jednostki działały przy konkretnych sądach, przyjmując nawet od nich swoje nazwy. Cała prokuratura miała jednego wspólnego Prokuratora Naczelnego, którym był Minister Sprawiedliwości. Zasady naczelne związane z funkcjonowaniem prokuratury to: zasada centralizmu, hierarchicznego podporządkowania, jednolitości, substytucji, dewolucji czy wreszcie – legalizmu.

7

Efektywność nieformalnej kontroli społecznej — próba pomiaru na przykładzie badań praktyki sądowej

80%

Burdziej S.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2014

|

vol. 23

117-137

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań, obejmujących obserwację uczestniczącą ponad 12.000 rozpraw sądowych, pod kątem respektowania zasad uczciwego procesu. Analizowano m.in. takie kwestie, jak sposób potraktowania stron i publiczności przez sędziego oraz jawność postępowania. Badania, powtórzone w dwóch rocznych cyklach, pokazują szereg korzystnych zmian, sprowadzających się do bardziej podmiotowego traktowania obywateli — jak można przypuszczać, zapewne częściowo pod wpływem nieformalnej presji, jaka wiąże się z obecnością obserwatorów na sali rozpraw. Celem artykułu jest prezentacja tych danych oraz analiza potencjału nieformalnej kontroli społecznej (której przejawem jest obecność publiczności na rozprawie sądowej) dla poprawy jakości funkcjonowania polskiego wymiaru sprawiedliwości.

EN

The paper presents the findings of the participant observation of more than 12,000 court hearings, focused on the respect of the fair trial rule. The analysis covered, among all, such aspects as the judge’s approach to the parties and the public, and the principle of open proceedings. The studies, repeated in two annual cycles, reveal a number of positive changes which may be more generally described as a more individual and respectful approach to citizens. It may be assumed that this change has evolved from an informal pressure exerted by observers present in the court room. The aim of the paper is to present these findings and to analyze the potential of informal social control for the improvement of the operation of the Polish judiciary.

8

Crimina laesae iustitiae: nazistowskie a komunistyczne...

70%

Lityński A.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2014

|

vol. 66

|

issue 2

369-392

PL

Crimina laesae iustitiae: nazistowskie a komunistyczne W związku z książką Witolda Kuleszy, Crimen laesae iustitiae. Odpowiedzialność karna sędziow i prokuratorow za zbrodnie sądowe według prawa norymberskiego, niemieckiego, austriackiego i polskiego. Wyd. Uniwersytetu Łodzkiego. Łodź 2013, ss. 529.

9

Podstawy prawne ustroju prokuratury w Polsce w latach 1918-1928

70%

Materniak - Pawłowska M.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2014

|

vol. 66

|

issue 2

109-132

PL

Celem niniejszego opracowania nie jest ukazanie ustroju międzywojennej prokuratury, lecz jedynie przedstawienie regulacji prawnych, które miały dla tego ustroju zasadnicze znaczenie. W latach 1918-1928, kiedy dla każdej dawnej dzielnicy ustrój ten przedstawiał się odrębnie, regulacje stojące u jego podstawy stanowiły złożoną i dość skomplikowaną mozaikę. Znacznie mniej trudności przysparza odtworzenie źródeł prawa regulujących ustrój prokuratury w latach 1929-1939, gdyż były one wówczas jednolite dla całego obszaru państwa, choć również pod względem ilościowym, a zwłaszcza merytorycznej zawartości – bardzo bogate. Ukazanie ustroju międzywojennej prokuratury, a także – co nie mniej istotne – określenie jej roli procesowej wymaga dalszych, poszerzonych badań.

10

„Poena sine lege” - czyny chuligańskie w orzecznictwie Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (1951–1954)

70%

Zaćmiński A.

Dzieje Najnowsze

|

2016

|

vol. 48

|

issue 1

PL

„Poena sine lege” - Hooligan Misdemeanours in the Adjudication of the Special Commission to Combat Embezzlement and Economic Sabotage (1951–1954)At the turn of the 1940s daily life in Stalinist Poland disclosed a growing phenomenon known as hooliganism, reflected in the press propaganda and statements made by politicians and lawyers. In November 1951 this topic became omnipresent in public discourse and the activity of the administration of justice. The article intends to present the adjudication of the Special Commission to Combat Embezzlement and Economic Sabotage, pertaining to misdeeds regarded as hooliganism. In view of the fact that in the 1949–1955 period both propaganda and the adjudication of the administration of justice applied the term: ”hooliganism” in a wholly arbitrary manner by using general criteria, it became necessary to depict its interdisciplinary systemic dimension as well as the propaganda, political, and legal struggle waged against it. The above–mentioned methodological and factual operation was indispensable since without its analysis it would be difficult to describe the mechanisms of the penalisation of hooliganism by the Special Commission, which in 1951–1954 sentenced for this “crime” 10 684 persons to labour camps, and fined 1 580 perpetrators. The Special Commission adjudication concerning hooliganism encompassed an extensive gamut of conduct (misdemeanours) treated not only in legal categories but also in social and political ones. Their classification was determined by the context of the committed ”crime” or misdemeanour. The adjudication praxis of the Special Commission demonstrates that incriminated hooliganism could be divided according to an adjective criterion into: “political”, “social” and “class”, i.e. crimes against life, health and property.

11

Pozycja prawnoustrojowa Komisji do spraw Wymiaru Sprawiedliwości Malty

61%

Kuźnicka-Błaszkowska D.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2019

|

vol. 119

113-122

EN

The Commission for the Administration of Justice of Malta is an advisory and control body of the judiciary which, in accordance with the Constitution of Malta, safeguards the independence of judges. Despite the reform of its system and scope of competence in recent years, social activists are still demanding changes in the way it functions. The main allegations relate primarily to the too strong position of the executive representatives in its work, the lack of openness of the Commission, as well as nepotism and corruption in the judicial community.

12

Trybunał Ludowy jako organ wymiaru (nie)sprawiedliwości III Rzeszy

61%

Bury P.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2023

|

vol. 22

|

issue 1

593-623

EN

The article describes issues related to the establishment and activity of the People's Court – a German criminal court existing in the years 1934–1945 adjudicating mainly in political cases. This paper presents and discusses the genesis and constitution of the Court, the proceedings before it, the scope of its material and local jurisdiction, and the role it played in practice. At the same time, it should be borne in mind that the position of the People’s Court evolved gradually over time, and not only its composition changed, but also the scope of its jurisdiction, which was constantly being expanded to cover more and more crimes. The work is also partly devoted to the presentation of the judges adjudicating in the Court and their post-war fate. Despite the important role played by the People's Court in the justice system of the Third Reich, the subject of its existence has not been explored in detail in Polish literature. Previous publications primarily referred to foreign literature, generally omitting the analysis of legal acts. For this reason, this work uses not only the historical and legal method, but also the formal and dogmatic method, making extensive references to normative acts of statutory and sub-statutory rank constituting the basis for the activity of the Court.

PL

W artykule opisano zagadnienia związane z powstaniem i działalnością Trybunału Ludowego – niemieckiego sądu karnego istniejącego w latach 1934–1945, orzekającego głównie w sprawach politycznych. W niniejszej pracy przedstawiono i omówiono genezę oraz ustrój Trybunału, sposób ukształtowania postępowania przed nim, zakres jego właściwości rzeczowej i miejscowej czy rolę, jaką pełnił w praktyce. Na uwadze mieć jednocześnie trzeba, że na przestrzeni czasu pozycja Trybunału Ludowego stopniowo ewoluowała, a zmianom podlegał nie tylko jego skład, ale też zakres właściwości, który stale rozszerzano, obejmując nim coraz to kolejne czyny. Rozważania zawarte w pracy poświęcono także w części przedstawieniu sylwetek sędziów orzekających w Trybunale i ich powojennym losom. Pomimo ważnej roli Trybunału Ludowego, jaką ten odegrał w wymiarze sprawiedliwości III Rzeszy, w rodzimej literaturze nie zgłębiano szczegółowo tematyki związanej z jego istnieniem. Dotychczasowe wypowiedzi przede wszystkim referowały się do obcej literatury, pomijając w zasadzie analizę aktów prawnych. Z tego też względu w niniejszej pracy zastosowano nie tylko metodę historycznoprawną, ale i formalno-dogmatyczną, szeroko odwołując się przy tym do aktów normatywnych rangi ustawowej i podustawowej stanowiących podstawę działalności Trybunału.

13

KRYMINOLOGICZNE I KARNOPRAWNE ASPEKTY WYDAWANIA NIEPRAWDZIWYCH OPINII PRZEZ BIEGŁYCH — RAMOWY RAPORT Z BADAŃ ZE WSKAZANIEM POSTULATÓW DE LEGE LATA I DE LEGE FERENDA

61%

JÓŹWICKI K.

Przegląd Policyjny

|

2019

|

vol. 136(4)

343-359

PL

Dowód z opinii biegłego ma z reguły kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia toczącej się sprawy w każdym rodzaju postępowania. W niektórych wypadkach rola biegłego jest bliższa roli sędziego niż roli świadka, gdyż sędzia, niedysponujący wiadomościami specjalnymi, wydając wyrok, często musi posiłkować się dowodem z opinii biegłego. Z tego też powodu wydanie przez biegłego nieprawdziwej opinii stwarza bardzo duże ryzyko wydania błędnego i niesprawiedliwego rozstrzygnięcia danej sprawy, co z kolei negatywnie wpływa na społeczny odbiór funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. W polskim kodeksie karnym odpowiedzialność karna za wydanie fałszywej opinii jest stypizowana w art. 233 § 4 i § 4a. Jednocześnie pomimo bardzo dużej liczby zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez biegłych, jedynie znikoma liczba prowadzonych śledztw kończy się aktem oskarżenia i wyrokiem skazującym, co powoduje faktyczną bezkarność sprawców przestępstw i negatywnie wpływa na funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. Z powodu zdiagnozowanej w tym zakresie luki badawczej stwierdzono potrzebę zbadania i opisania zjawiska wydawania fałszywych opinii przez biegłych, zarówno w ujęciu normatywnym, jak i kryminologicznym, na podstawie przeprowadzonych badań empirycznych. Głównym celem prac badawczych była wielopłaszczyznowa charakterystyka zjawiska wydawania nieprawdziwych opinii przez biegłych i określenie jego rozmiarów, a także jego etiologii i symptomatologii. Dodatkowym celem badań była weryfi kacja hipotez badawczych i diagnostyka sfery normatywnej statusu biegłego, dowodu z opinii biegłego oraz zasad odpowiedzialności za wydanie nieprawdziwej opinii. Rezultatem prac badawczych są propozycje rozwiązań mających na celu zarówno ograniczenie zjawiska wydawania nieprawdziwych opinii, jak i skuteczniejsze ściganie sprawców przestępstw z art. 233 § 4 k.k., co z kolei może wymiernie przełożyć się na sprawniejsze funkcjonowanie całego wymiaru sprawiedliwości, gdyż biegli i ich praca są jego niezmiernie istotną sferą. Przeprowadzone badania w pełni potwierdziły postawione hipotezy badawcze i precyzyjnie wskazały wadliwe obszary funkcjonowania dowodu z opinii biegłych i tym samym potrzebę wprowadzenia niezwłocznych zmian legislacyjnych. Część wypracowanych wniosków badawczych i postulatów de lege ferenda doczekała się implementacji do znowelizowanych przepisów kodeksu karnego w 2016 r., co w pełni potwierdza ich zasadność. W dalszym ciągu niestety nie powstał akt prawny rangi ustawowej, który kompleksowo regulowałby status biegłych i dowodu z opinii biegłego.

14

The Organization of the Judicial System in Post-War Poland

61%

Madera A.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2020

|

issue 6 (58)

307-316

EN

Independence of the judiciary is a fundamental value. It determines the quality of organization and work, as well as the role that judicature plays in a democratic country. Justice, based on the rule of law and constituting the highest value for the society, can be implemented only in the spirit of this independence. Any changes and modifications ought to strive for one goal - a strong, independent judicature. The paper introduces the reconstruction process of the Polish judiciary after World War II, outlining the problems and challenges that it had to face in that period.

PL

Niezależność i niezawisłość wymiaru sprawiedliwości to wartości fundamentalne. To one decydują o jakości organizacji, pracy i roli, jaką w demokratycznym państwie pełni sądownictwo. Sprawiedliwość, opierająca się na rządach prawa i stanowiąca najwyższą wartość dla społeczeństwa, może być realizowana wyłącznie w duchu tych dwóch wartości. Wszelkie przemiany i przekształcenia winny zmierzać do jednego celu, którego azymutem jest właśnie silna, niezależna władza sądownicza. Niniejszy artykuł jest wprowadzeniem do zrozumienia procesu odbudowy polskiego wymiaru sprawiedliwości po II wojnie światowej, poprzez zarysowanie problemów i wyzwań, z jakimi w tym okresie musiał się zmierzyć.

15

Początki wymiaru sprawiedliwości na Białostocczyźnie w 1919 r. w świetle wileńskich archiwaliów

61%

Maksimiuk D.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

367-382

EN

The creation of the justice system in Poland after it regained its independence in 1918 is an issue which does not attract too much interest from researchers. The main problem lies in the lack of historical sources on the subject. This is particularly evident with regard to the Eastern Lands of the Second Polish Republic as the archival materials concerting those lands were either destroyed during World War II, or if they were not, they are not easily accessible today. The judicial history of the Białystok region in the interwar period is not well known precisely because of the lack of sources. To date, the attempts to describe it have been based solely on press releases – mainly from the local newspaper 'Dziennik Białostocki' - and on normative acts published in government gazettes issued by the state authorities. Memoirs have also been consulted, but there are not many of them either. As it turns out, the Lithuanian Central State Archives in Vilnius has valuable materials on the beginnings of Polish judiciary in Białystok from the period of March 1919 to June 1919. Thanks to these few documents, we can learn not only about the difficult process of creating the local judiciary, but also about the first months of its operation and the names of the people who participated in it. Due to the fact that these archives are not easily accessible and no one has reached them before, some of them (showing case-law figures) have been published as material for future research.

PL

Tworzenie wymiaru sprawiedliwości po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. to zagadnienie nie ciszące się zbyt dużym zainteresowaniem badaczy. Zasadniczy problem tkwi w braku źródeł historycznych dotyczących tej problematyki. Szczególnie jest to widoczne dla Ziem Wschodnich II Rzeczypospolitej, dla których materiały archiwalne uległy zniszczeniu w czasie II wojny światowej, a jeśli ocalały, to nierzadko dostęp do nich jest dziś dość utrudniony. Dzieje sądownictwa na Białostocczyźnie w okresie międzywojennym nie są dobrze znane właśnie z powodu braku źródeł. Dotychczasowe próby jego opisania opierały się wyłącznie na informacjach prasowych – głównie w oparciu o lokalną gazetę „Dziennik Białostocki” – oraz na aktach normatywnych publikowanych w dziennikach urzędowych wydawanych przez naczelne organy władzy państwowej. Sięgano również po literaturę wspomnieniową, ale i ta nie jest zbyt liczna. Okazuje się, że cenne materiały dotyczące początków polskiego wymiaru sprawiedliwości w Białymstoku z okresu marzec – czerwiec 1919 r. posiada w swoim zasobie Litewskie Centralne Archiwum Państwowe w Wilnie. Dzięki tym kilku dokumentom możemy poznać nie tylko niełatwy proces tworzenia miejscowego sądownictwa, ale także pierwsze miesiące jego działalności oraz z imienia i nazwiska ludzi, którzy w tym uczestniczyli. Z uwagi na fakt, iż archiwalia te nie są zbyt łatwo dostępne i nikt wcześniej do nich nie dotarł, część z nich (ukazujące działalność orzeczniczą w liczbach) opublikowano jako materiał dla przyszłych prac badawczych.

16

Judicial Council in the System of Constitutional Bodies of the Republic of Kosovo

61%

Nowak K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 2 (66)

307-320

PL

W dniu 17 lutego 2008 r. Kosowo ogłosiło niepodległość. Fundamentem powstania Republiki Kosowa była społeczność międzynarodowa, która stworzyła ramy prawne przyszłej państwowości Kosowa. Wypracowana w planie Athisariego koncepcja uczynienia z rady sądownictwa gwaranta niezależności sądów i niezawisłości sędziów była także swoistą antycypacją późniejszych zasadniczych zmian ustrojowych, wprowadzonych na podstawie Konstytucji z 2008 r. Niniejszy artykuł stanowi próbę analizy pozycji ustrojowej Rady Sądownictwa Kosowa w systemie państwowym ukształtowanym pod rządami Konstytucji z 2008 r. Przedstawia skład Rady, procedurę powoływania jej członków oraz zasady organizacji i funkcjonowania. Rozwiązanie przyjęte w kosowskiej ustawie zasadniczej wpisują się w szeroko rozumiany południowoeuropejski model organizacyjny rad sądownictwa.

EN

On February 17, 2008 Kosovo declared independence. The foundation for the creation of the Republic of Kosovo was the international community, which created the legal framework for the future statehood of Kosovo. The concept developed in the Athisari Plan of making the Judicial Council the guarantor of judicial autonomy and independence of judges was also a kind of anticipation of the subsequent fundamental changes in the system, introduced under the 2008 Constitution. This article attempts to analyze the systemic position of the Kosovo Judicial Council in the state system formed under the 2008 Constitution. It presents the composition of the Council, the procedure for the appointment of its members and the principles of its organization and functioning. The solution adopted in the Kosovo Basic Law is in line with the widely understood Southern European organizational model of judicial councils.

17

Gloss to the Judgement of the European Court of Human Rights of 8 November 2021 in the Case of Dolińska-Ficek and Ozimek v. Poland (Applications no. 49868/19 and 57511/19)

61%

Doktór-Bindas K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 4(68)

393-401

PL

Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 8 listopada 2021 r. w sprawie Dolińska- Ficek i Ozimek p. Polsce jest niewątpliwie jednym z ważniejszych wyroków wydanych w ostatnim czasie przez Trybunał w Strasbourgu. Stanowi jednocześnie kontynuację dotychczasowego orzecznictwa ETPCz w podobnych sprawach przeciwko Polsce, a zwłaszcza tez wyrażonych w wyroku z 22 lipca 2021 r. w sprawie Reczkowicz p. Polsce (skarga nr 43447/19). W wyroku ETPCz uznał, że w wyniku działania Polski doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych z 4 listopada 1950 r., który ustala zespół gwarancji rzetelnego procesu.

EN

Judgement of ECHR of 8 November 2021 in the case of Dolińska-Ficek and Ozimek v. Poland is undoubtedly one of the most important judgements issued by the Strasbourg Court in recent times. At the same time, it constitutes a continuation of the existing case-law of the ECHR in similar cases against Poland, in particular the reasoning expressed in the judgement of 22 July 2021 in the case of Reczkowicz v. Poland (Application no. 43447/19). In the judgement, the ECHR held that Poland’s action resulted in a violation of Art. 6 (1) of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms of 4 November 1950, which establishes a set of due process guarantees.

18

Stosunek osób osadzonych do adwokatów, prokuratorów i sędziów a efektywność i skuteczność procesu resocjalizacji

61%

Pastwa-Wojciechowska B.

Resocjalizacja Polska

|

2012

|

issue 3/2012

341 - 350

PL

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje zależność pomiędzy stosunkiem osób skazanych do adwokatów, prokuratorów i sędziów a efektywnością i skutecznością procesu resocjalizacji. W związku z powyższym dokonano empirycznej weryfikacji założeń teoretycznych przeprowadzając 2 badania. Badanie 1 opisuje stosunek osób badanych do adwokatów, prokuratorów i sędziów, natomiast badanie 2 zmierza do udzielenia odpowiedzi na pytanie czy stosunek osób badanych do przedstawicieli zawodów prawniczych wpływa na efektywność procesu resocjalizacji. Uzyskane rezultaty badań pokazały, że ocena działania wymiaru sprawiedliwości wpływa na poddawanie się działaniom resocjalizacyjnym przez osoby badane.

EN

The purpose of the article is to investigate the relation between the attitudes of the convicted persons to lawyers, prosecutors and judges and the efficiency of rehabilitation. Hypothesis based on the presented theory were verified through two separate research. The first one describes the attitude of the convicted to lawyers, prosecutors and judges and the second answers the question whether the attitudes had impact on the success of rehabilitation. The results showed that the evaluation of representatives of system of justice had impact on the way the convicted allowed the processes of rehabilitation to effect them.

19

Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 2021 r., sygn. akt II GOK 3/18

61%

Mijal P.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 6(70)

563-570

PL

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 2021 r., którego przedmiotem była ocena legalności uchwały Krajowej Rady Sądownictwa w przedmiocie przedstawienia (nieprzedstawienia) wniosków o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Cywilnej, stworzył możliwości kwestionowania obsady składów orzekających z udziałem sędziów wybranych w tej procedurze. Sąd administracyjny nie dokonał jednak oceny ważności powołań sędziów uznając, że skutki wydanego w sprawie orzeczenia nie odnoszą się do ustrojowej ważności oraz skuteczności prezydenckich aktów powołań na urząd sędziego. Wyrok nie rozstrzyga zatem kluczowej kwestii przesądzającej o skuteczności obsady urzędu sędziowskiego.

EN

The judgment of the Supreme Administrative Court of 6 May 2021, the subject of which was the assessment of the legality of the resolution of the National Council of the Judiciary on the submission (failure to present) of applications for appointment to the position of a Supreme Court judge in the Civil Chamber, created the possibility of challenging the composition of the adjudicating panels with the participation of judges selected in this procedure. However, the administrative court did not assess the validity of the appointments of judges, finding that the effects of the ruling issued in this case do not relate to the systemic validity and effectiveness of presidential appointments to the office of judge. Therefore, the judgment does not resolve the key issue determining the effectiveness of the appointment of the judiciary

20

Wymiar sprawiedliwości na Wileńszczyźnie w okresie funkcjonowania Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich (1919–1920)

61%

Maksimiuk D.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2019

|

vol. 22

209-227

EN

When, in November 1918, Poland regained independence, the future of the Eastern Lands of the pre-partition Polish Republic was in doubt. Although in April 1919 the Polish army occupied the Vilnus region, it was not incorporated into the reborn state. The civil authority in this area was exercised by the Polish administration organized into the Civil Administration of the Eastern Lands. The task of this board was, among others, to create the Polish justice system. Despite very difficult conditions, it was successful. However, the effect of one year’s work was thwarted due to the summer Bolshevik offensive of 1920.

PL

Kiedy w listopadzie 1918 r. Polska odzyskała niepodległość, przyszłość Ziem Wschodnich przedrozbiorowej Rzeczypospolitej stała pod znakiem zapytania. Choć w kwietniu 1919 r. wojska polskie zajęły Wileńszczyznę, nie została ona wówczas włączona do odrodzonego państwa. Władzę cywilną na tym obszarze objęła polska administracja zorganizowana w Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich. Zadaniem tego zarządu było m.in. stworzenie polskiego wymiaru sprawiedliwości. Mimo bardzo trudnych warunków udało się je zrealizować. Efekt rocznej pracy został jednak zniweczony w związku z letnią ofensywą bolszewicką 1920 r.

Refine search results

Losowanie w wymiarze sprawiedliwości

Kadra zarządzająca a zaufanie do wymiaru sprawiedliwości

Z dziejów sądów przysięgłych na ziemiach polskich w XIX wieku

PRAWO I SĄDY NA LITWIE W 1812 ROKU W ŚWIETLE „DZIENNIKA CZYNNOŚCI TYMCZASOWEGO RZĄDU LITEWSKIEGO”

"Orzecznictwo Sądu Okręgowego w Głogowie z siedzibą w Nowej Soli w wybranych sprawach o przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy państwa w latach 1946-1950"

The Public Prosecutor’s Office in the Second Polish Republic in Light of the Binding Legislation

Efektywność nieformalnej kontroli społecznej — próba pomiaru na przykładzie badań praktyki sądowej

Crimina laesae iustitiae: nazistowskie a komunistyczne...

Podstawy prawne ustroju prokuratury w Polsce w latach 1918-1928

„Poena sine lege” - czyny chuligańskie w orzecznictwie Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (1951–1954)

Pozycja prawnoustrojowa Komisji do spraw Wymiaru Sprawiedliwości Malty

Trybunał Ludowy jako organ wymiaru (nie)sprawiedliwości III Rzeszy

KRYMINOLOGICZNE I KARNOPRAWNE ASPEKTY WYDAWANIA NIEPRAWDZIWYCH OPINII PRZEZ BIEGŁYCH — RAMOWY RAPORT Z BADAŃ ZE WSKAZANIEM POSTULATÓW DE LEGE LATA I DE LEGE FERENDA

The Organization of the Judicial System in Post-War Poland

Początki wymiaru sprawiedliwości na Białostocczyźnie w 1919 r. w świetle wileńskich archiwaliów

Judicial Council in the System of Constitutional Bodies of the Republic of Kosovo

Gloss to the Judgement of the European Court of Human Rights of 8 November 2021 in the Case of Dolińska-Ficek and Ozimek v. Poland (Applications no. 49868/19 and 57511/19)

Stosunek osób osadzonych do adwokatów, prokuratorów i sędziów a efektywność i skuteczność procesu resocjalizacji

Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 2021 r., sygn. akt II GOK 3/18

Wymiar sprawiedliwości na Wileńszczyźnie w okresie funkcjonowania Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich (1919–1920)