Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zabawy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Artykuł ma stać się przyczynkiem do uznania w szkolnym programie nauczania zabawy jako rozumowego doświadczenia ciała. Teoretyczna argumentacja pochodzi z filozofii Leiblichkeit, która podkreśla rolę żywego ciała w zdobywaniu i konstruowaniu świata. Tutaj pojęcie ciało (Leib) nie jest utworzone w opozycji do pojęcia rozumu; zakłada się natomiast wzajemne przenikanie się obu pojęć. Zatem, wraz z Schillerem, Nietzschem i innymi filozofami, widzimy zabawę jako ludzką, twórczą odpowiedź na przypadkowość życia. Ta filozoficzna postawa sprawia, że życie ukazuje się jako zabawa nawet wówczas, gdy składa się z wewnętrznych i zewnętrznych przymusów, które wydają się nie zezwalać dłużej na zabawę: w ten sposób można również zrozumieć słynne zdanie Schillera głoszące, że człowiek jest „w pełni człowiekiem, kiedy się bawi”, innymi słowy, wtedy gdy kieruje nim nie tylko konieczność. Filozoficzne rozważania zostaną odniesione do dziecięcych zachowań i teorii zabawy/gry, które stanowią empiryczną bazę w pilotażowych badaniach na dziesięcioletnich dzieciach z jednej ze szkół w Karlsruhe w Niemczech.
PL
Artykuł ma stać się przyczynkiem do uznania w szkolnym programie nauczania zabawy jako rozumowego doświadczenia ciała. Teoretyczna argumentacja pochodzi z filozofii Leiblichkeit, która podkreśla rolę żywego ciała w zdobywaniu i konstruowaniu świata. Tutaj pojęcie ciało (Leib) nie jest utworzone w opozycji do pojęcia rozumu; zakłada się natomiast wzajemne przenikanie się obu pojęć. Zatem, wraz z Schillerem, Nietzschem i innymi filozofami, widzimy zabawę jako ludzką, twórczą odpowiedź na przypadkowość życia. Ta filozoficzna postawa sprawia, że życie ukazuje się jako zabawa nawet wówczas, gdy składa się z wewnętrznych i zewnętrznych przymusów, które wydają się nie zezwalać dłużej na zabawę: w ten sposób można również zrozumieć słynne zdanie Schillera głoszące, że człowiek jest „w pełni człowiekiem, kiedy się bawi”, innymi słowy, wtedy gdy kieruje nim nie tylko konieczność. Filozoficzne rozważania zostaną odniesione do dziecięcych zachowań i teorii zabawy/gry, które stanowią empiryczną bazę w pilotażowych badaniach na dziesięcioletnich dzieciach z jednej ze szkół w Karlsruhe w Niemczech.
PL
Wśród wielu kwestii, jakie poruszane są w kontekście rozwoju m.in. dzieci w wieku przedszkolnym, pojawia się ta poświęcona zagadnieniu zabaw i gier. Potrzeba bawienia się nie wygasa jednak wraz z zakończeniem etapu rozwoju, jakim jest dzieciństwo. Zabawy jako naturalna potrzeba gatunku homo sapiens wraz z aktywnością poznawczą (potrzebą uczenia się) i społeczną uznawane są za elementarne formy ludzkiej aktywności także w okresie dorosłości i starości. Podejmując rozważania dotyczące ewolucji zabaw w gry, zaakcentowano fakt tożsamości pojęć „zabawa” i „gra” oraz możliwych odmienności znaczeniowych tych dwóch pojęć. Żywiołowość zabaw może podlegać zdyscyplinowaniu. Istnienie dużego zasobu literatury poświęconej zabawom (dziecięcym, dorosłych) odsuwa niekiedy na dalszy plan analizy procesu ewolucji aktywności zabawowej w granie (cykl: zabawa-gra). Pewne kategorie zabaw i gier układają się bardzo wyraźnie w sekwencję czasową związaną z pojawianiem się ich oraz przechodzeniem jednych w drugie (zabaw w gry). Zagadnienie to nie należy do dobrze zbadanych, jednak pewien zarys tej myśli można już opisać.
EN
Among the many issues that are raised in the context of the development of preschool children, among others, there is the one devoted to the issue of play and games. However, the need to play does not cease with the end of the developmental stage that is childhood. Playing as a natural need of the species homo sapiens, along with cognitive activity (the need to learn) and social activity, are considered elementary forms of human activity also in adulthood and old age. In considering the evolution of playfulness in games, the fact of the identity of the concepts of “fun” and “play” and the possible differences in the meanings of these two concepts were emphasized. The vividness of play may be subject to discipline. The existence of a large body of literature on play (children’s, adult) sometimes relegates the analysis of the process of evolution of play activity into play (cycle: play-game). Certain categories of fun and games are very clearly arranged in a temporal sequence related to their appearance and the transition of one into another (fun into games). This issue is not one of the well-studied, but some outline of this thought can already be described.
EN
The 300-year reign of the Romanov dynasty allowed Russia to become an empire of interna-tional importance. The phenomenon of the Romanovs’ authoritarian rule which had its origins in autocracy has been the subject of comprehensive research all around the world. Part of this re-search also considered the question of free time management and the different forms of leisure and physical activity of the Romanov family. It is beyond doubt that the Russian monarchs were not much different in this respect from other ruling families in Europe. In many cases the Romanovs were even ahead of the representatives of other ruling dynasties in terms of taking care of their physical fitness. However, because of the archaic state structure and the existing social relations, their potential as role models and the positive influence they could have had on their subjects in this respect was generally limited to the narrow circles of Russian aristocracy. The developments that were taking place at the end of the 19th and beginning of the 20th century were interrupted by the whirlwind of revolutionary changes and the fall of the Romanov dynasty together with Imperi-al Russia.
PL
300-letnie panowanie dynastii Romanowów pozwoliło Rosji zbudować imperium o znaczeniu międzynarodowym. Fenomen ich autorytarnej władzy, wywodzącej się z samodzierżawia, jest przedmiotem gruntownych badań naukowych na całym świecie. Ich częścią jest także kwestia organizacji czasu wolnego, różnorodnych form wypoczynku, rozrywek i aktywności fizycznej rodziny Romanowów. Nie ulega wątpliwości, że w tym zakresie rosyjscy monarchowie nie różnili się od innych europejskich rodzin panujących. W wielu przypadkach Romanowowie, najczęściej wywodzący się z niemieckich rodów książęcych, pod względem dbałości o swoją sprawność fizyczną nawet znacząco przewyższali przedstawicieli innych panujących dynastii. Jednakowoż, ze względu na archaiczną strukturę państwa i istniejące stosunki społeczne, ich wzorce zachowań i pozytywne oddziaływanie na poddanych ograniczało się do wąskich kręgów arystokracji rosyjskiej. Zmiany w tym zakresie, zachodzące pod koniec XIX i na początku XX w., zostały przerwane przez wir rewolucyjnych przemian i upadek dynastii Romanowów wraz z carską Rosją.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.