Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zaburzenia artykulacji
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Prototypowe doświadczenia orofacjalne

100%
Pluta-Wojciechowska D.
Logopedia
|
2014-2015
|
vol. 43-44
43-61
PL
Autorka przedstawia analizę związku czynności prymarnych z artykulacją. Wykorzystując terminy związane z lingwistyką kognitywną, wskazuje na prototypowe doświadczenia orofacjalne. Stwarzają one biomechaniczną bazę artykulacji. Wyróżnia także strategie kompensacyjne prymarne i strategie kompensacyjne sekundarne.
EN
The author presents the analysis of the relation between the primary activities and articulation. By taking advantage of the terms connected with cognitive linguistics, one indicates the prototypical orofacial experience. They constitute the biomechanical basis of articulation. Compensational strategies, that is the primary and secondary ones are being distinguished.
2

Zaburzenia artykulacji a funkcje fizjologiczne układu stomatognatycznego u młodzieży szkolnej

100%
Banaszkiewicz A.
Prace Językoznawcze
|
2019
|
issue XXI/1
5-21
PL
Dysfunkcje układu stomatognatycznego, takie jak nieprawidłowy tor oddechu, sposób połykania czy żucia, mogą prowadzić do wystąpienia wad wymowy wskutek obniżenia napięcia mięśniowego lub sprawności motorycznej, w szczególności języka lub warg. W niniejszej publikacji zostały zaprezentowane wyniki badania logopedycznego przeprowadzonego wśród 115 uczniów 6 klasy szkoły podstawowej, stanowiących całą populację w badanych rocznikach. Wyniki wskazują na wysoki wskaźnik wad artykulacyjnych - 83%. Nieprawidłowości funkcjonalne stwierdzono u mniejszej liczby badanych, odpowiednio: dysfunkcję oddychania - 18%, dysfunkcję połykania - 30%, nieprawidłowe ułożenie języka w spoczynku - 33%, obniżoną sprawność języka i warg - 27%. Porównując dane ilościowe, stwierdzono, że w grupach młodzieży z nieprawidłowymi funkcjami fizjologicznymi liczniej występują wady wymowy, a w analizie statystycznej potwierdzono dwie istotne zależności: sposób połykania i pozycja języka w spoczynku wpływają na jakość artykulacji. U wszystkich dzieci z występującymi parafunkcjami w obrębie układu stomatognatycznego potwierdzono występowanie zaburzeń artykulacji. Wyniki badań są niepokojące ze względu na epidemiologię obserwowanych zjawisk wśród młodzieży.
EN
Dysfunctions of the stomatognathic system, such as inappropriate breathing, swallowing or chewing function, may lead to speech defects due to lowered muscle tension or motor efficiency, especially of the tongue or lips. This paper presents the findings of the logopedic research conducted on 115 students sixth graders, constituting the entire population in the examined age groups. The results indicate a high number of articulatory disorders - 83%. Functional abnormalities were found in a smaller number of the examined students, respectively: breathing disfunction – 18 per cent, swallowing disfunction – 30 per cent, inappropriate placing of tongue at rest – 33 per cent, lowered tongue and lips efficiency – 27 per cent. A comparison of the quantitative data revealed that in the groups of young people with inappropriate physiological functions there are more speech defects. The statistical analysis confirmed two essential correlations: the way of swallowing and the position of the tongue at rest have the influence on the quality of articulation. Articulatory disorders were confirmed in all the children with parafunctions in the stomatognathic system. The findings are alarming because of the epidemiology of the observed phenomena in children.
3
Publication available in full text mode
Content available

Timely development-focused diagnostics and stimulation of articulatory skills in children at the start and during pre-school age. The development of articulation in children and the question of a timely start of effective stimulation in the Czech Republic

100%
Neubauer K.
Konteksty Pedagogiczne
|
2016
|
vol. 2
|
issue 7
PL
Rozwój w zakresie diagnozy oraz terapii zorientowanych na ewentualne deficyty umiejętności artykulacyjnych u dzieci w wieku przedszkolnym oraz tych rozpoczynających edukację szkolną wykazuje znaczny potencjał dotyczący wszel-kich działań zarówno zapobiegawczych, jak i stymulujących, mimo że od dawna aspekty te postrzegane były przez pryzmat przestarzałych i nieuzasadnionych teorii i metod. Tezę tę potwierdzają wymagania odnoszące się do opracowania skutecznej opieki terapeutycznej i prewencyjnej stawiane przed wykwalifikowanymi placówka-mi logopedycznymi oraz do dostosowania ich do stopnia rozwoju oraz warunków społecznych i środowiskowych. W Republice Czeskiej stała liczba dzieci, wynosząca około 40%, z wyraźną tendencją zwyżkową zamiast spadkową, rozpoczyna edukację szkolną z utrzymującymi się deficytami związanymi z rozwojem mowy i artykula-cją20. Wyniki te nie są zgodne z wyżej wymienionymi założeniami o konieczności (i praktycznej realizacji) zaleceń dotyczących niwelowania ewentualnych deficytów artykulacyjnych u dzieci jeszcze przed rozpoczęciem obowiązku szkolnego. Powyższy fakt wiąże się w sposób znaczący z bardzo ograniczonym rozwojem badań i ustaleń obejmujących zarówno skuteczne metody, jak i taktykę interwencyjną dotyczącą deficytów artykulacyjnych u dzieci zaczynających edukację szkolną, choć w praktyce występują one bardzo często (np. łączenie fonemu z grafemem i z głoską), a także z doborem odpowiedniego programu nauki. Można śmiało stwierdzić, że wskazuje to na znaczny brak dbałości o poprawność wymowy dzieci, co z kolei może skutko-wać trwałymi deficytami wymowy. Konieczne zatem jest przedstawienie wyników badań naukowych, które dowodzą trafności wyżej przedstawionych wniosków doty-czących braku wykwalifikowanej opieki logopedycznej w placówkach przedszkolnych i wczesnoszkolnych. Rozwiązaniem jest zastosowanie programu prewencyjnego ukie-runkowanego na rozwój umiejętności artykulacji u dzieci oraz wspieranie tych form interwencji logopedycznej, które bazują na długoterminowej opiece terapeutycznej skierowanej zarówno do dziecka, jak i jego rodziny. Należy nadmienić, że w tym fizjologicznym okresie rozwoju dziecka pojawiające się odchylenia artykulacyjne mają szansę się utrwalić, w związku z tym użycie terminu „fizjologiczna dyslalia” uważamy za nieuprawnione i podkreślamy konieczność długofalowej, profilaktycznej stymula-cji artykulacyjnej u dzieci już w wieku 2,5–3 lat.
EN
Development-focused diagnostics and therapy of articulatory skills de-viations in children of pre-school age and at the start of school attendance shows a significant preventive and stimulatory potential in this area, which has long been marked by persistent obsolete and unfounded claims and methods. This fact is in ac-cordance with the requirement for qualified speech therapy care to develop effective focus of preventive and intervention measures, depending on the development of the field, as well as the conditions and environment in current society. In the Czech Republic, a stable number of children, slightly rising rather than decreasing (around 40%) enter elementary school with persisting deviations of articulation develop-ment.21 These conclusions are not in agreement with the aforementioned claim about the necessity (and practical implementation) of articulatory deviation adjustments before the beginning of compulsory school attendance. The above mentioned fact is surprisingly linked with a limited development of findings on the ideal intervention tactic for adjusting articulation deviations in children at the start of their school years, even though in practice this is a very frequent phenomenon, including the issue of linking the phoneme to the grapheme with a specific phone and an adequate level of cooperation with the school programme. This fact can be, without exaggeration, called an indicator of a limited efficiency of care about children’s articulation and a trigger mechanism producing lasting deviations of pronunciation, and therefore it is necessary to support this fact by presenting results of research studies. The studies presented prove the above stated conclusions and point to the current deficiency of expert speech therapy care in preschools, and especially in elementary schools. The solution is to apply a targeted preventive programme of children’s articulation skills development and to support those forms of speech therapy intervention that build on the establishment of a long-term, responsible therapeutic relationship between the therapist, the child and its family. The fact that in the period of what we call physi-ological articulatory deviations mechanisms appear and become fixed, which lead to the production of deviations from intact articulation, leads to criticisms of using the term “physiological dyslalia” and to underscoring the need for timely preventive stimulation already since the child is 2,5–3 years old.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ocena wymowy i sprawności narządów artykulacyjnych u pacjentów z wadą szkieletową twarzy klasy III przed zabiegiem i po zabiegu ortognatycznym

100%
Grabowska K., Borys J., Kosztyła-Hojna B., Antonowicz B., Moskal-Jasińska D.
Logopedia
|
2018
|
vol. 47
|
issue 1
71-95
PL
Występowanie wad wymowy, czyli wadliwych realizacji fonemów języka polskiego u osób z wadą szkieletową twarzoczaszki jest przedmiotem nielicznych badań logopedii polskiej, ortodoncji czy chirurgii szczękowej. Celem pracy była ocena wymowy i sprawności narządów artykulacyjnych, realizacji fonemów spółgłoskowych języka polskiego oraz cech fonetycznych występujących w realizacjach głoskowych fonemów u pacjentów z wadą szkieletową twarzy klasy III przed zabiegiem i po zabiegu ortognatycznym. Materiał stanowiło 15 pacjentów leczonych w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej i Plastycznej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z powodu wad szkieletowych klasy III. Wszystkim chorym wykonywano osteotomie dwuszczękowe: szczęki typu Le Fort I, żuchwy sposobem Obwegesera – Dal Ponta. W postępowaniu badawczym wykorzystano: dane z badania lekarskiego – wywiad oraz zawarte w kwestionariuszach dane z wywiadu i badania logopedycznego. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: karta wywiadu (zał.1), kwestionariusze logopedyczne: Badanie sprawności motorycznej narządów mowy, w opracowaniu Z. M. Kurkowskiego i T. Woźniaka (UMCS Lublin) oraz Kartę mowy i wymowy dziecka, opracowaną przez A. Balejko. Każdy pacjent przystąpił do badania dwukrotnie: bezpośrednio przed operacją oraz trzy miesiące po zabiegu ortognatycznym. Realizacje głosek oceniano zarówno wzrokowo, jak i słuchowo. W ocenie subiektywnej 73,3% badanych uznało, że mowa po zabiegu się poprawiła, a 33,3% badanych, że poprawiła się również ruchomość narządów artykulacyjnych. Wady wymowy stwierdzono przed zabiegiem u 100% badanych, natomiast po operacji u 46,7%. Stwierdzono również poprawę sprawności narządów artykulacyjnych, jak też szybkości wykonywanych przez nie ruchów po operacji. U wszystkich badanych pacjentów przed operacją występowały zaburzenia artykulacji oraz nieprawidłowy przetrwały niemowlęcy typ połykania. Po zabiegu ortognatycznym znacząco poprawiła się zarówno wymowa, jak też sprawność narządów artykulacyjnych, co potwierdzili sami pacjenci. W celu uzyskania optymalnej rehabilitacji nieprawidłowej mowy u pacjentów z wadą szkieletową klasy III konieczna jest interdyscyplinarna współpraca logopedy z ortodontą i chirurgiem szczękowym.
EN
The appearance of articulation disorders, i.e. non-normative realizations of Polish phonemes in patients with dentofacial deformity is a rare subject of Polish logopedics, orthodontics or dental surgery. The aim of the study was the assessment of articulation and motoric activity of articulatory organs, realization of Polish consonant phonemes and phonetic features present in realization of phonemes in patients with class III dentofacial deformity before and after orthognathic surgery. Fifteen patients treated in the Department of Maxillofacial and Plastic Surgery in Medical University of Białystok because of class III dentofacial deformities were included into the study. All patients had performed bimaxillary osteotomies: Le Fort I osteotomy of maxilla and sagittal-split osteotomy of mandible (Obwegeser–Dal Pont method). In research procedure the data from medical anamnesis and data covered in questionnaires from logopedic anamnesis and examination were taken into consideration. The following research tools were used: anamnesis (appendix 1), logopedic questionnaires: The examination of motoric activity of articulatory organs by Z.M. Kurkowski and T. Woźniak (UMCS, Lublin) and The cart of child speech and pronunciation by A. Balejko. Every patient took part in the examination twice: before and three months after the orthognathic procedure. The realization of phonemes were evaluated visually as well as auditory. Results of conducted researches show that subjectively in 73.3% of patients the improvement of articulation after surgery was noticed and 33.3% of patients show better motoric activity of articulatory organs. The articulation disorders were indicated in all patients before operation, whereas after surgery they were observed in 46.7% of patients. The improvement of motoric activity of articulatory organs and rate of their movements after surgery was observed. To sum up, in all patients articulation disorders and incorrect, infantile type of swallowing before surgery were claimed. After orthognathic surgery the improvement of articulation as well as of motoric activity of articulatory organs was clearly visible, as confirmed also by patients. In order to achieve the optimal rehabilitation of incorrect articulation in patients with class III dentofacial deformity, it is necessary the interdisciplinary cooperation between speech therapist, orthodontist and dental surgeon.
5

Zaburzenia artykulacji a funkcje fizjologiczne układu stomatognatycznego u młodzieży szkolnej

100%
Banaszkiewicz A.
Prace Językoznawcze
|
2018
|
issue XX/4
PL
Dysfunkcje układu stomatognatycznego, takie jak nieprawidłowy tor oddechu, sposób połykania czy żucia, mogą prowadzić do wystąpienia wad wymowy wskutek obniżenia napięcia mięśniowego lub sprawności motorycznej, w szczególności języka lub warg. W niniejszej publikacji zostały zaprezentowane wyniki badania logopedycznego przeprowadzonego wśród 115 uczniów 6 klasy szkoły podstawowej, stanowiących całą populację w badanych rocznikach. Wyniki wskazują na wysoki wskaźnik wad artykulacyjnych - 83%. Nieprawidłowości funkcjonalne stwierdzono u mniejszej liczby badanych, odpowiednio: dysfunkcję oddychania - 18%, dysfunkcję połykania - 30%, nieprawidłowe ułożenie języka w spoczynku - 33%, obniżoną sprawność języka i warg - 27%. Porównując dane ilościowe, stwierdzono, że w grupach młodzieży z nieprawidłowymi funkcjami fizjologicznymi liczniej występują wady wymowy, a w analizie statystycznej potwierdzono dwie istotne zależności: sposób połykania i pozycja języka w spoczynku wpływają na jakość artykulacji. U wszystkich dzieci z występującymi parafunkcjami w obrębie układu stomatognatycznego potwierdzono występowanie zaburzeń artykulacji. Wyniki badań są niepokojące ze względu na epidemiologię obserwowanych zjawisk wśród młodzieży.
EN
Dysfunctions of the stomatognathic system, such as inappropriate breathing, swallowing or chewing function, may lead to speech defects due to lowered muscle tension or motor efficiency, especially of the tongue or lips. This paper presents the findings of the logopedic research conducted on 115 students sixth graders, constituting the entire population in the examined age groups. The results indicate a high number of articulatory disorders - 83%. Functional abnormalities were found in a smaller number of the examined students, respectively: breathing disfunction – 18 per cent, swallowing disfunction – 30 per cent, inappropriate placing of tongue at rest – 33 per cent, lowered tongue and lips efficiency – 27 per cent. A comparison of the quantitative data revealed that in the groups of young people with inappropriate physiological functions there are more speech defects. The statistical analysis confirmed two essential correlations: the way of swallowing and the position of the tongue at rest have the influence on the quality of articulation. Articulatory disorders were confirmed in all the children with parafunctions in the stomatognathic system. The findings are alarming because of the epidemiology of the observed phenomena in children.
6
Publication available in full text mode
Content available

Biologiczne uwarunkowania modyfikacji wymowy polskich sybilantów dziąsłowo-palatalnych przez młodych dorosłych

100%
Ciecierska-Zajdel B.
Poradnik Językowy
|
2024
|
vol. 811
|
issue 2
44-59
EN
The author examined the biological conditions of the tendency to modify the palatality of sibilants [ɕ], [ʑ], [t͡ɕ], [d͡ʑ] in the pronunciation of young adults. The research group consisted of 30 students presenting various degrees of correctness in the implementation of the mentioned consonants. The students went through speech therapy examination which assessed  their anatomical conditions, the functioning of the articulators, the correctness of primary activities, the perceptual conditions, and the correctness of the pronunciation of the remaining sounds of the Polish language. The study was quantitative. The tests results were compared with the number of abnormally pronounced sibilants and subjected to statistical analysis. It turned out that there is a clear relationship between anatomical-functional factors and the number of modified consonants [ɕ], [ʑ], [t͡ɕ], [d͡ʑ], so modification of the palatality of sibilants cannot be perceived only as a socially or culturally conditioned manner of pronunciation.
PL
Autorka badała uwarunkowania biologiczne tendencji do modyfikowania palatalności sybilantów [ɕ], [ʑ], [t͡ɕ], [d͡ʑ] przez młodych dorosłych. Badaną grupę stanowiło 30 studentów, prezentujących różny stopień prawidłowości realizacji wymienionych spółgłosek. Byli oni poddani badaniu logopedycznemu oceniającemu ich warunki anatomiczne, funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego, prawidłowość przebiegu czynności prymarnych, uwarunkowania percepcyjne oraz prawidłowość wymowy pozostałych głosek języka polskiego. Badanie miało charakter ilościowy. Punktowe wyniki badania zostały zestawione z liczbą nienormatywnie realizowanych sybilantów i poddane analizie statystycznej. Okazało się, że istnieje wyraźna zależność między czynnikami anatomiczno-funkcjonalnymi a liczbą zmodyfikowanych spółgłosek [ɕ], [ʑ], [t͡ɕ], [d͡ʑ], więc zniekształcania palatalności sybilantów nie można traktować jedynie jako uwarunkowanej społecznie lub kulturowo maniery wymowy.
7
Publication available in full text mode
Content available

Diagnoza artykulacji u dzieci dwujęzycznych wychowujących się w środowisku polsko-amerykańskim

80%
Krawczyk A., Lorenc A.
Logopedia
|
2019
|
vol. 48
|
issue 2
307-334
PL
Przedmiotem niniejszego opracowania jest propozycja procedury diagnostycznej i opis typowych zaburzeń artykulacyjnych u dzieci bilingwalnych z rodzin polsko-amerykańskich, funkcjonujących w środowisku wielojęzycznym w Polsce. Artykuł przedstawia zagadnienia związane z procesem diagnozy dzieci, dla których język polski może nie być jedynym ani dominującym językiem, a ich podstawowym kontekstem funkcjonowania jest środowisko międzynarodowe – wielojęzyczne i wielokulturowe. Celem pracy jest ustalenie procedury diagnostycznej i krótka prezentacja poszczególnych etapów diagnozy, w tym standaryzowanych narzędzi diagnostycznych dostępnych na rynku polskim i amerykańskim, które mogą zostać wykorzystane przy badaniu dzieci bilingwalnych, a także sama diagnoza zaburzeń artykulacji na podstawie studium przypadku oraz propozycja planu terapii. W celu zgłębienia odchyleń od norm artykulacyjnych u dzieci dwujęzycznych opisano i porównano systemy fonetyczno-fonologiczne języka polskiego i angielskiego. Poprzez szczegółową analizę dwóch przypadków artykuł prezentuje możliwości diagnozy i terapii artykulacji dzieci dwujęzycznych wychowujących się w środowisku polsko-amerykańskim.
EN
The following article presents a diagnostic procedure and describes articulation errors typical for bilingual children growing up in Polish-American families. It discusses the assessment process of bilingual children raised in multilingual and multicultural environment, for whom Polish is not a dominant language of daily use. The article aims at suggesting the diagnostic procedure based on multiple case study and describing each step of the assessment process (including presentation of the diagnostic tools available in Poland and the U.S.), as well as the diagnosis and therapy plan. In order to broaden the understanding of phonetic and phonological interference in bilingual students’ speech, the article describes and compares briefly the phonetic and phonological systems of Polish and American English. Through a detailed analysis of two case studies, it describes the possible diagnostic and therapeutic paths in the speech therapy of bilingual children raised in Polish-American environment.
8

Zastosowanie Mini Vibratora (Rehaforum Medical) w rehabilitacji pacjentki z obwodowym uszkodzeniem nerwu twarzowego – studium przypadku

80%
Joanna Białkowska J., Magdalena Osowicka-Kondratowicz M., Edyta Zomkowska E.
Prace Językoznawcze
|
2015
|
issue 17/4
5–11
EN
This report presents the results of a facial nerve rehabilitation using Mini Vibrator (Rehaforum Medical). The application of this device involved massaging neuromotor points on the patient’s face following the procedure described by C. Morales (Morales 2009). As we have demonstrated in our case study, the use of the Mini Vibrator (Rehaforum Medical) in the rehabilitation of the peripheral damage of the facial nerve is a good supportive therapy. The results reported here should, however, be further verified in a larger study including similar cases.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.