Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 22

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zmiana klimatu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Jednym z najważniejszych problemów o charakterze globalnym jest zmiana klimatu. Kwestie, które jej dotyczą, są poruszane nie tylko przez badaczy czy aktywistów, ale także przedstawicieli elity władzy, odpowiedzialnych za decyzje o charakterze politycznym. Jedno z głównych dorocznych wydarzeń, podczas którego delegacje państw z całego świata omawiają problemy i wyzwania związane ze zmianą klimatu, stanowi Konferencja Klimatyczna ONZ. W 2021 r. w Glasgow odbyła się jej 26. edycja, o której informowały media tradycyjne i internetowe. Wydarzenie określono mianem „szczytu ostatniej szansy”. Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników badania nad medialnym obrazem 26. Konferencji Klimatycznej ONZ (COP26). Koncepcja: przedmiot badań stanowiły materiały dziennikarskie publikowane w czasie trwania Konferencji w trzech głównych wydaniach telewizyjnych serwisów informacyjnych („Wiadomości”, „Wydarzenia”, „Fakty”) oraz na głównych stronach trzech internetowych portali informacyjnych (Interia, Onet, WP). Wyniki: badanie wykazało, że w wybranych do analizy dniach miało miejsce wiele wydarzeń (np. protesty przeciwko prawu antyaborcyjnemu, kryzys migracyjny na granicy polsko-białoruskiej), a COP26 musiała z nimi konkurować o uwagę mediów. Jednakże materiały dotyczące konferencji zostały przedstawione przez wszystkie badane organizacje medialne. Ponadto każdy z telewizyjnych serwisów informacyjnych (np. poprzez obecność reporterów w Glasgow) i każdy z internetowych portali (np. poprzez udział w akcji zorganizowanej przez Greenpeace) podkreślił znaczenie tego wydarzenia.
2
100%
PL
Celem artykułu jest omówienie kwestii występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych w ujęciu globalnym oraz identyfikacja wyzwań, przed jakimi stoi obecnie sektor ubezpieczeń w związku z wyraźnym nasileniem się częstości i intensywności tych zdarzeń. Analiza dotyczy lat 2004-2015 i została przeprowadzona na podstawie danych statystycznych publikowanych przez Munich Re. Jest to okres wystarczająco długi, aby stwierdzić, że w ostatnich latach można było zaobserwować znaczne różnice pomiędzy kontynentami w zakresie wielkości strat ubezpieczonych i strat w ogóle. Potwierdza to tezę, że odporność systemów społeczno-gospodarczych na szeroko rozumiane katastrofy naturalne (poza katastrofami o charakterze geofizycznym) jest silnie uzależniona od poziomu rozwoju i zamożności regionów. Oznacza także, że dostępność ubezpieczeń od ryzyk pogodowych na niektórych obszarach staje się coraz trudniejsza, a koszt może stanowić ekonomiczną barierę w ich stosowaniu
PL
Zanim Stany Zjednoczone będą w stanie zrobić postęp w dziedzinie polityki klimatycznej czy, mówiąc ogólniej, polityce środowiskowej, nowa administracja Josepha R. Bidena musi najpierw naprawić zniszczenia dokonane przez jego poprzednika na urzędzie prezydenckim, który rozmontował działającą do tej pory politykę klimatyczną USA, wyprowadził kraj z Porozumienia Paryskiego i rozpoczął proces odbierania Agencji Ochrony Środowiska (EPA) możliwości przeciwdziałania trucicielom. Sądy blokowały niektóre z bardziej jawnych antyśrodowiskowych polityk forsowanych przez Administrację Trumpa z uwagi na naruszenia Ustawy o Procedurach Administracyjnych z roku 1946 i/lub wyraźnych postanowień zawartych w statutach o ochronie środowiska (takich jak Ustawa od Czystym Powietrzu lub Ustawa o Czystej Wodzie), ale Administracja Bidena wciąż ma wiele pracy do wykonania w tej kwestii. Do tej pory Biden już ogłosił, że USA powrócą do Porozumienia Paryskiego, jako część swoich planów nie tylko odbudowania lecz także rozszerzenia polityki klimatycznej przyjętej wcześniej przez Administrację Obamy. Niniejszy esej wyjaśnia jak Administracja Bidena planuje osiągnąć cele polityki klimatycznej, stosując w większości te same narzędzia administracyjne jakie Administracja Trumpa wykorzystała ażeby zdemontować politykę klimatyczną z czasów prezydentury Obamy. Autorzy koncentrują się, między innymi, na zaletach i wadach jakie niesie ze sobą administracyjne realizowanie celów raczej niż omawiają procesy prawne typowe dla tego obszaru
EN
Before the US can make progress on climate policy or environmental policy more generally, the new administration of President Joseph R. Biden must first undo the damage created by his predecessor in office, who dismantled existing US climate policy, pulled the US from the Paris Agreement, and sought to disable the Environmental Protection Agency (EPA) from regulating polluters. The courts blocked some of the Trump Administration’s more egregious anti-environmental protection policies for violating the 1946 Administrative Procedures Act and/or the express terms of an environmental protection statute (such as the Clean Air Act or Clean Water Act), but the Biden Administration still has a great deal of work to do. Already, Biden has announced that the US will rejoin the Paris Agreement as part of its plans not just to reinstate but to expand on climate policies adopted during the Obama Administration. This essay explains how the Biden Administration plans to achieve these climate policy goals, using mostly the very same administrative tools that the Trump Administration used to undo Obama era climate policies. Inter alia, advantages and disadvantages of pursuing policy goals administratively, rather than through legislative  processes, will be addressed.
PL
Na podstawie kwerendy bibliotecznej wykorzystując pierwszy etap metody dynamiki systemowej zbudowano diagram pokazujący przyczynowo-skutkowy mechanizm oddziaływania czynników kształtujących zmiany klimatyczne. Wzajemne powiązania pomiędzy liczbą ludności, gospodarką, produkcją żywności a zmianami klimatycznymi tworzą błędne koło posadowione na fundamencie polityk (krajowych i międzynarodowych), które to borykają się z ogniskami konfliktów. W celu niwelowania negatywnych skutków oddziaływania człowieka autorka sugeruje wykorzystanie interwencjonizmu zgodnego z ideą nowej ekonomii strukturalnej. Postawione hipotezy mają charakter spekulatywny ze względu na zakres rozważań, dotyczący skutków w przyszłości.
EN
Based on the library query, using the first stage of the system dynamics method, a diagram was built showing the cause and effect mechanism of the impact of factors shaping climate change. The interconnectedness between population, economy, food production and climate change create a vicious circle based on policies (national and international) that face conflicts. To eliminate the negative effects of human influence, the author suggests the use of interventionism in accordance with the idea of a new structural economy. The presented hypotheses are speculative in terms of the scope of consideration regarding future effects.
PL
W artykule rozważane jest orzecznictwo odnoszące się do zmian klimatu w kontekście narracji eschatologicznych możliwej katastrofy ekologicznej. Skoncentrowano się w szczególności na koncepcjach winy, krzywdy i odpowiedzialności, które w analizowanych narracjach są przywoływane jako powód do oburzenia na wybryki współczesnego kapitalizmu, przy jednoczesnym wykorzystaniu obrazu dziecka jako niewinnego uczestnika nadchodzącej apokalipsy. Przeanalizowano też narrację skarżących w australijskiej sprawie sądowej Sharma by her litigation representative Sister Marie Brigid Arthur v Minister for the Environment [2021] FCA 560 (Sharma 1), wedle której „niewyobrażalna wcześniej moc” (previously unimaginable power) powodowania potencjalnego „kataklizmu krzywd” (cataclysmal harm) wobec „bezbronnych dzieci” (Vulnerable Children) miała stworzyć obowiązek opieki nad nimi. Skarżący wygrali sprawę w pierwszej instancji, ale w apelacji (Minister for the Environment v Sharma [2022] FCAFC 35 (Sharma 2) uchylono tę decyzję. Autorka przyjmuje podejście interdyscyplinarne, czerpie z filozofii, psychologii i teologii, a także prawa; w artykule skupia się na obecności tradycji judeochrześcijańskiej i analizuje ideę „winy” i czynu zaniedbania oraz techniki stosowane do wspierania moralnych konotacji winy w narracji sądowej. W szczególności koncentruje się na obecnej w chrześcijańskiej eschatologii teologii nadziei, reakcjach na antycypację narracji o katastrofalnych zmianach klimatu oraz na koncepcji winy. Rozważa psychologiczne wymiary „nadziei” i „rozpaczy” jako kategorii wywyższonych w teologicznych podejściach do apokalipsy oraz reifikację doktryn rozpaczy w udowadnianiu szkód w prawie zaniedbania.
EN
This article considers climate change jurisprudence in the context of other eschatological narratives developing the theme of ecological catastrophe. It focusses in particular on concepts of fault, harm and responsibility, referents in case narratives, as expounding a sense of outrage at the excesses of modern capitalism, and the converse use of the child as the party innocent of all agency in the upcoming apocalypse. The article analyses the narrative developed by the applicants in an Australian case, Sharma by her litigation representative Sister Marie Brigid Arthur v Minister for the Environment [2021] FCA 560 (Sharma 1), in which the “previously unimaginable power” to cause potentially “cataclysmal harm” to “Vulnerable Children” created a duty to those children. The applicants were successful at first instance, but an appeal (Minister for the Environment v Sharma [2022] FCAFC 35 (Sharma 2) reversed this decision. Taking an interdisciplinary approach and drawing upon approaches of philosophy, psychology and theology as well as law, this article considers the idea of “fault” in the tort of negligence and the techniques used to support the moral connotations of fault in the case narrative. In particular, it reflects on the contribution of the Judeo-Christian tradition to this fault narrative. It focusses in particular on the theology of hope in Christian eschatology, responses to anticipation of catastrophic climate change narratives, and the concept of fault in those narratives. It considers the psychological dimensions of “hope” and “despair” as illuminated in theological approaches to apocalyptic views, and the reification of doctrines of despair in proving damages in the law of negligence.
6
75%
EN
In 2022, thirty years have passed since the adoption of the United Nations Framework Convention on Climate Change. This period is long enough to evaluate the effectiveness of this policy. The aim of this paper is to determine the achievements of climate policy so far and the most likely directions for further actions to reduce greenhouse gas emissions. Particular attention was paid to agricultural emissions, which results from the significant share of agriculture in global emissions and the specific structure of emissions, i.e., the significant role of the sector in methane and nitrous oxide emissions. The paper uses statistical analysis based on the World Bank data. It was supplemented by a critical analysis of the literature on climate policy. The presented results show that the current policy does not bring the expected results. There are, however, some examples (the European Union), where the reduction of greenhouse gas emissions is visible. As a result, the share of Community emissions in global emissions tends to decrease. This applies to both total and agricultural emissions, i.e., methane and nitrous oxide. Based on the presented data and global trends, it seems most likely that the current direction of changes will be continued, i.e., poor care for climate on a global scale and increasing emission restrictions in selected regions of the world. Nevertheless, this solution will be ineffective, since climate change is a global problem and must be solved globally.
PL
W 2022 roku mija trzydzieści lat od uchwalenia Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmiany klimatu. Jest to okres wystarczająco długi, aby ocenić skuteczność tej polityki. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie dotychczasowych osiągnięć polityki klimatycznej i określenie na tej podstawie najbardziej prawdopodobnych kierunków dalszych działań w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych. Szczególną uwagę poświęcono emisji pochodzenia rolniczego, co wynika ze znaczącego udziału tego sektora w globalnej emisji oraz ze specyficznej struktury emisji, tj. znaczącej roli sektora w emisji metanu i podtlenku azotu. W pracy wykorzystano analizę statystyczną na bazie danych Banku Światowego. Jej uzupełnieniem była analiza krytyczna literatury dotyczącej polityki klimatycznej. Przedstawione wyniki pokazują, że dotychczasowa polityka nie przynosi oczekiwanych efektów. Jednocześnie są przykłady (Unii Europejskiej), gdzie widoczna jest redukcja emisji gazów cieplarnianych. W efekcie udział wspólnotowej emisji w emisji globalnej ma tendencję malejącą. Dotyczy to zarówno emisji całkowitej, jak i pochodzenia rolniczego, tj. metanu oraz podtlenku azotu. Na podstawie przedstawionych danych i tendencji zachodzących w świecie najbardziej prawdopodobne wydaje się utrzymanie dotychczasowego kierunku zmian, tj. niska dbałość o klimat w skali globalnej oraz coraz większe restrykcje emisyjne w wybranych regionach świata. Takie rozwiązanie będzie jednak nieskuteczne, ponieważ zmiana klimatu to problem globalny i w tej skali musi być rozwiązany.
EN
Nowadays climate change is one of the greatest global problems that affects in different extent particular countries and regions. Negative impact of global warming shows not only in form of ecosystem degradation, but also in affecting societies and economies. In this paper, based on available literature, a vulnerability of economy and society of Mongolia to climate change was presented. It is a starting point for assessment of adaptive capabilities of socio-economic system of Mongolia.
PL
Dziś zmiany klimatu są jednym z głównych problemów globalnych, w różnym stopniu dotyczącym poszczególnych krajów i regionów. Niekorzystne oddziaływanie globalnego ocieplenia przejawia się nie tylko w degradacji ekosystemów, ale dotyka także społeczeństw i gospodarek. W artykule na podstawie dostępnej literatury przedstawiona została wrażliwość gospodarki i społeczeństwa Mongolii na zmiany klimatu. Stanowi to punkt wyjścia do oceny zdolności adaptacyjnej systemu społeczno-gospodarczego Mongolii do tych zmian.
PL
strzymanie globalnej zmiany klimatu to jedno z najważniejszych wyzwań jakie stoją przed ludzkością w XXI wieku. Wymagać to będzie znaczących zmian w gospodarce, konsumpcji, sposobie życia. Ale ochrona klimatu to również problem etyczny. To problem odpowiedzialności za wspólne dobro jakim jest klimat. W artykule omówiono wybrane problemy etyczne, jakie związane są z wdrażaniem polityki klimatycznej. Wskazano, że zaakceptowanie wyników badań naukowych wskazujących na odpowiedzialność człowieka za zmiany klimatu jest warunkiem koniecznym dla prowadzenia aktywnych działań na rzecz ochrony klimatu. Stwierdzono także, że wspólna, lecz zróżnicowana, odpowiedzialność poszczególnych krajów wynika przede wszystkim z ich historycznej emisji gazów cieplarnianych. Wynika ona także stąd, że większość znaczących, negatywnych skutków zmiany klimatu wystąpi w krajach najbiedniejszych, których udział w emisji gazów cieplarnianych jest bardzo mały. Odrzucanie odpowiedzialności człowieka za zmiany klimatu oraz odpowiedzialności bogatych społeczeństw za już występujące zmiany i ich skutki w krajach rozwijających powoduje, że działania na rzecz ochrony klimatu nie są prowadzone w wystarczającym zakresie. Za Ojcem Św. Franciszkiem powtórzono, że bez zmiany postaw etycznych wobec środowiska przyrodniczego i przyjęcia odpowiedzialności za cały otaczający nas świat skuteczna ochrona klimatu nie będzie możliwa.
EN
Mitigation of the global climate change is one of the most important challenges facing humanity in the 21st century. It will require significant changes in the economy, consumption, the style of life. However, the climate protection is also an ethical problem. It is a problem of responsibility for the climate – the common good of all creatures. This article discusses selected ethical issues that are related to the implementation of climate policy. It was indicated that the acceptance of research results indicating human responsibility for climate change is a prerequisite for active climate action. It has also been found that the common but differentiated responsibility of individual countries is primarily due to their historical greenhouse gas emissions. It also results from the fact that most of the significant negative impacts of climate change will occur in the poorest countries, whose share of greenhouse gas emissions is very small. The rejection of human responsibility for climate change and the responsibility of rich societies for already occurring changes and their effects in developing countries means that climate mitigation actions are not being sufficiently addressed. Behind the Pope Francis repeated that without changing ethical attitudes towards the natural environment and accepting responsibility for the whole world around us, effective climate protection would not be possible.
PL
Zmiana klimatu pociąga za sobą wiele zmian, również w strukturze społecznej. W przestrzeni społecznej pojawiają się osoby, często obce kulturowo. Zmiana klimatu powoduje występowanie szeregu anomalii pogodowych, czy też kataklizmów takich, jak powodzie czy susze. Ich skutkiem jest pogorszenie się warunków ekonomicznych szerokiej grupy osób. Liczne analizy wskazują, iż grupą najbardziej poszkodowaną jest ludność państw upadłych, a wśród nich - kobiety i dziewczęta.
EN
Climate change generate many changes, also in the social structure. In the social space there are people who are often culturally foreigen. Climate change causes a number of weather anomalies, or cataclysms such as floods and droughts. Their effect is the worsening of the economic conditions of a wide group of people. Numerous analyzes indicate that the most affected group is the population of fallen states, among them women and girls.
EN
The necessity of dealing with risk undoubtedly accompanies society at every stage of its development and so it does today. The worldwide risk society is a proper denotation of today’s reality according to German sociologist U. Beck. The category describes the world of global threats, which source is civilization itself as well as scientific and technological progress. It is also a period in which the social consciousness of risk is fundamentally crystallized and in which the rigid distinction between the calculated (objective) risk and its (subjective) awareness is all the more blurred. One of the challenges of this reality is the issue of environmental change (ecological risk). The modern debate surrounding potential global warming, the importance attributed to the ecological security aspect and the number of actors involved in this issue, forces to reflect that climate change is not just a purely natural issue (just look at possible political, economic, and social costs of global warming).
PL
Konieczność radzenia sobie z ryzykiem jest niewątpliwie kwestią towarzyszącą społeczeństwu na każdym etapie jego rozwoju, nie inaczej jest współcześnie. Społeczeństwo (światowego) ryzyka, bo tak dzisiejszą rzeczywistość określa niemiecki socjolog U. Beck, jest kategorią opisującą świat globalnych zagrożeń, których źródłem jest sama cywilizacja i postęp naukowo-technologiczny. Jest to także okres, w którym w sposób zasadniczy krystalizuje się społeczna świadomość ryzyka, w ramach której bardziej niż kiedykolwiek zatarciu ulega sztywne rozróżnienie między obliczalnym (obiektywnym) ryzykiem a jego (subiektywną) świadomością. Jednym z wyzwań tej rzeczywistości jest kwestia zmian środowiska naturalnego (ryzyko ekologiczne). Tocząca się współcześnie debata wokół potencjalnego ocieplenia klimatu, znaczenie, jakie przypisuje się aspektowi bezpieczeństwa ekologicznego oraz liczba aktorów zaangażowanych w ten problem wymuszają refleksję, iż zmiana klimatyczna to nie tylko problem czysto przyrodniczy (wystarczy spojrzeć na ewentualne polityczne, ekonomiczne i społeczne koszty globalnego ocieplenia).
EN
The article reviews the book by Andrzej Marzec, entitled Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata. It identifies the key subject areas discussed in his work (new materialism and object‑oriented ontology), as well as the adopted method. Due to the significant role of language in the philosopher’s terminological proposition, apart from analyzing the content of the book, the article also examines the publication as an attempt to question and liberate our human selves from the possibility of the dominant, anthropocentric language.
PL
Artykuł stanowi recenzję książki Andrzeja Marca pt. Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata. Identyfikuje główne zakresy tematyczne omawiane przez autora (nowy materializm oraz ontologię zwróconą ku przedmiotom), a także obraną przez niego metodę. Ze względu na znaczącą rolę języka w propozycji terminologicznej filozofa, poza opisem zawartości publikacji, tekst podejmuje również próbę spojrzenia na książkę jako na zapis rozważań nad możliwością zakwestionowania i wyzwolenia się z dominującego antropocentrycznego języka.
EN
The article is aimed at providing the theoretical background for the foreign language (ESL) environmental education, which is sought in the early manifestations of the environmental movement, as well as presenting the main assumptions of ecological criticism as a benchmark for the educational practice whose major objective is to instil environmental awareness in students at the time of the climate crisis. The second part of the paper includes an analysis of environmental contents in Polish schoolbooks used in the ESL classroom at intermediate and advanced levels. The authors’ decisions regarding the presentation of ecological topics and climate change issues are then investigated in terms of its compliance with ecocritical claims and its support of activist and emancipatory attitudes. The analysis seeks to indicate the best methods and ways of pursuing critical environmental pedagogy which would be able to rise to the challenges of the Anthropocene.
PL
Celem artykułu jest próba wypracowania teoretycznych podstaw dla ekoglottodydaktyki (w obszarze nauczania języka angielskiego), których poszukuje się we wczesnych manifestacjach ruchu środowiskowego, a także próba przedstawienia głównych założeń krytyki ekologicznej jako podstawowego punktu odniesienia praktyki edukacyjnej, która ma na celu rozwój świadomości ekologicznej uczniów w dobie kryzysu klimatycznego. W drugiej części tekstu poddano analizie treści środowiskowe w polskich podręcznikach szkolnych do nauki języka obcego (angielskiego) na wyższych poziomach zaawansowania. Decyzje autorów tych podręczników w zakresie prezentacji tematów związanych z ekologią i ze zmianą klimatu są tu badane pod kątem uwzględnienia postulatów ekokrytyki i możliwości wspierania postaw aktywistycznych oraz emancypacyjnych. Ma to służyć wskazaniu najlepszych metod i dróg realizacji krytycznej pedagogiki ekologicznej na miarę wyzwań antropocenu.
PL
Jednym ze skutków globalizacji jest rosnąca liczba powiązań transnarodowych, w których rządy centralne nie tylko przestały je kontrolować, ale i w których przestały uczestniczyć. W związku z tym w ostatnich dziesięcioleciach miasta były coraz bardziej zmotywowane do reagowania na problemy międzynarodowe i inicjowania różnorodnych kontaktów z zagranicznymi ośrodkami gospodarczymi, kulturalnymi i politycznymi. W artykule przyjrzymy się praktykom dyplomacji miejskiej w świetle obecnego kryzysu klimatycznego. Chociaż miasta mogą być w konflikcie z rządem centralnym, realizują globalną agendę klimatyczną. Niemniej jednak powstaje pytanie, w jaki sposób umieścimy autonomiczne działania miast w agendzie globalnego zarządzania? Artykuł ma na celu ustalenie, czy ramy multilateralizmu hybrydowego są niszą dla miast, które mogą przejąć rolę rządu centralnego w obronie wspólnych globalnych wartości, takich jak ochrona środowiska, gdy nie robi tego państwo. Opierając się na zbiorze danych składających się z różnych lokalnych inicjatyw reagujących na zmiany klimatu, sugerujemy znaczny wzrost zobowiązań w zakresie zobowiązań międzynarodowych porozumień klimatycznych z udziałem wielu podmiotów na szczeblu niższym niż krajowy. Dzięki tym zobowiązaniom miasta przystępują do międzynarodowych negocjacji z różnymi partnerami w ramach hybrydowej architektury polityki. Miasta mają ogromny potencjał wpływania na globalną dyskusję na temat agendy zmian klimatycznych. Ponadto dochodzimy do wniosku, że miasta przejmują rolę państw w kwestiach globalnych, gdy stwierdzają nieadekwatność działań rządów centralnych. Konfliktowa pozycja zmusza je do prowadzenia autonomicznych działań i sprzyja nowemu zjawisku hybrydowego multilateralizmu.
EN
One of the effects of globalization is the increasing number of transnational ties that central governments not only ceased to control but also ceased to participate in; therefore, in recent decades, cities have been increasingly motivated to respond to international issues and initiate various contacts with foreign economic, cultural, and political centres. This article examines practices of city diplomacy in light of the current climate crisis. Albeit cities could be in conflict with their central government, they are executing the global climate agenda. Nonetheless, how do we frame cities’ autonomous activities in the global governance agenda? The article seeks to determine whether the framework of hybrid multilateralism is the niche for cities to assume the role of the central government in defending common global values such as preservation of the environment when the state fails to do so. Based on a dataset consisting of various subnational initiatives responding to climate change, we suggest a remarkable growth in the pledges to the international climate agreements’ commitments involving many subnational actors. Through these pledges, cities enter the international negotiations with various partners under hybrid policy architecture. Cities hold an enormous potential to influence the global conversation on climate change agenda. Furthermore, we conclude that cities are taking on the states’ role in global issues when they identify the inadequacy of the central governments’ action. Their conflict position forces them to carry out autonomous activities and fosters the new phenomenon of hybrid multilateralism.
PL
W artykule opisano wyniki badania polityki polskich miast wobec zmian klimatu. W badaniu wykorzystano kwestionariusz przeprowadzony we wszystkich polskich gminach oraz cztery studia przypadku. Analiza odniesiona została do koncepcji lokalnych porządków wiedzy. W polskich samorządach polityce klimatycznej najczęściej nadawane są inne etykiety – skuteczności w pozyskiwaniu zewnętrznych środków finansowych, oszczędności, czy działań na rzecz podnoszenia jakości życia. Etykieta polityki klimatycznej jest rzadko wykorzystywana.
EN
The paper describes the effects of the policy of Polish cities concerning climate change. The study uses a questionnaire carried out in all Polish municipalities, and four case studies. The analysis is based on the concept of local knowledge orders. In Polish local government policy, instead of talking of climate change, the officials prefer referring to efficiency in obtaining external funds, savings, or actions meant to raise the quality of life. The term climate change policy is rarely used.
PL
Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja hipotezy o pozytywnym wpływie deklarowanych przez banki w Polsce zmian polityki kredytowej na transformację energetyczną poprzez ograniczanie w sensie absolutnym ekspozycji wobec węglowych koncernów energetycznych. W artykule wykorzystano metodę symulacji okresu zwrotu finansowania dłużnego, wzbogaconą o analizę scenariuszową. Analiza okresu zwrotu oprocentowanych zobowiązań wskazuje na horyzont, który nie przekroczy 7 lat, licząc od końca 2020 roku. Jest to zbieżne z deklaracjami banków odnośnie do terminu zaprzestania finansowania energetyki węglowej, stanie się to jednak pod warunkiem znaczącego ograniczenia przez koncerny energetyczne wydatków inwestycyjnych na ten cel (właściwie do poziomu nakładów odtworzeniowych). Ten scenariusz wyklucza jednakże de facto transformację tych koncernów w kierunku stania się producentami energii pochodzącej z wielu źródeł i systematycznego wzrostu udziału energii odnawialnej.
EN
The aim of this paper was to verify the hypothesis regarding the positive impact of the changes in credit policies declared by banks in Poland on energy transition by limiting in an absolute sense the exposures to coal-based energy companies. The paper uses a simulation method for the payback period of debt financing, enhanced by scenario analysis. The analysis of the payback period of the interest-bearing liabilities indicates a horizon that will not exceed seven years from the end of 2020. This is consistent with the banks' declarations as to when they will stop financing coal-fired power generation, but this will happen on condition that the energy companies significantly reduce their capital expenditure (actually to the level of replacement expenditure). This scenario, however, rules out a transformation of these concerns to become producers of energy from a broad spectrum of sources, and a systematic increase in the share of renewable energy.
Perspektywy Kultury
|
2024
|
vol. 45
|
issue 2
39-50
PL
Jak wskazuje Amitav Ghosh (2016), kryzys klimatyczny jest zarazem „kryzysem wyobraźni”, ponieważ z uwagi na niewyobrażalną skalę czasową zmian klimatycznych trudno nam jest w pełni uchwycić jego znaczenie. Zmiany klimatu rozgrywają się w czasie geologicznym, tak odmiennym od ludzkiego doświadczenia, że wynikający z tej różnicy dysonans kognitywny stanowi mentalną barierę, którą niełatwo przekroczyć. Można jednak argumentować, że z uwagi na swoją specyfikę, umożliwiającą łączenie różnych planów czasowych w obrębie doświadczenia ujętego w konkretne ramy temporalne, teatr stwarza wyjątkową przestrzeń do eksplorowania temporalnego doświadczenia zmiany klimatu. Na podstawie dwóch wybranych sztuk: 2071 autorstwa Chrisa Rapleya i Duncana Macmillana oraz Extinct April De Angelis artykuł analizuje sposoby, w jakie dramatopisarze zajmujący się tematyką kryzysu klimatycznego wykorzystują tę właściwość medium teatralnego, by przezwyciężyć wspomniany „kryzys wyobraźni”, stojący na przeszkodzie świadomemu zaangażowaniu się widza w kwestie klimatyczne.
EN
According to Amitav Ghosh (2016), climate change constitutes also a “crisis of the imagination,” as it evades our grasp due to the vastness of its temporal frame. Any shifts in climatic patterns are measured in geological time, whose uncanniness makes it difficult for people to meaningfully relate to it. Hence, addressing the current crisis must start by finding ways of enhancing our imagination and capacity for understanding. It can be argued that the medium of theatre is uniquely suited to bringing unfamiliar timelines within the boundaries of a framed temporal experience, which enables juxtaposing different worlds and temporalities. Based on the example of two plays: 2071 by Christ Rapley and Duncan Macmillan, and Extinct by April De Angelis, the article examines the ways in which playwrights engaging with the topic of climate change explore the capacity of theatre for colliding various timelines in order to address the “crisis of imagination” that is currently barring audiences from fully grasping the implications of the ongoing changes.
PL
Nigdy wcześniej w znanej historii świata ludzie nie wywarli tak wielkiego wpływu na zmiany klimatyczne, jak od początku ery industrializacji. Produkcja przemysłowa na ogromną, niespotykaną dotąd skalę, oprócz korzyści, powoduje zmiany klimatyczne w skali globalnej poprzez emisję gazów cieplarnianych do atmosfery. Zgodnie z raportem AR5 IPCC szacuje się, że stale rosnąca emisja CO2 i brak działań w celu jej ograniczenia spowodują wzrost średniej globalnej temperatury z epoki przedindustrialnej nawet o 4 stopnie Celsjusza do 2100 roku. Tak znaczące zmiany klimatyczne mogą mieć katastrofalne i nieodwracalne konsekwencje dla mieszkańców naszej planety. Wyczerpujące się źródła wody pitnej, ziemia, której nie można uprawiać i wyczerpujące się zasoby naturalne zmuszą ludzi do walki o to, co pozostanie. Powstawanie ugrupowań wojskowych będzie skutkowało zarówno wewnętrznymi konfliktami zbrojnymi, jak i międzynarodowymi napięciami wywołanymi masową migracją ludności z krajów najmniej narażonych na skutki zmian klimatycznych do regionów wysoko rozwiniętych, takich jak kraje UE. Zmiany klimatyczne w kontekście bezpieczeństwa są wielowymiarowe i dotykają niemal każdego sektora. Kraje UE będą zmuszone przeciwdziałać skutkom zmian klimatycznych nie tylko poprzez porozumienia czy deklaracje w ramach ONZ, ale także angażując własne siły i zasoby w misje i operacje Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO). Bieżące działania w ramach WPBiO zostaną zintensyfikowane i zróżnicowane poprzez wdrożenie wsparcia adaptacji technologicznej do nowych warunków klimatycznych w krajach nierozwiniętych.
EN
Never before in the known history of the world people had such a great impact on climate change as since the beginning of the era of industrialization. Industrial production on a huge, unprecedented scale, apart from its benefits, causes climate change on a global scale through the emission of greenhouse gases into the atmosphere. According to the AR5 IPCC report, it is expected that the ever-increasing CO2 emissions and the lack of action to reduce it will increase the average global temperature from the pre-industrial era by up to 4 degrees Celsius to 2100. Such significant climate change can have catastrophic and irreversible consequences for the inhabitants of our planet. Exhausting sources of drinking water, land that cannot be cultivated and depleting natural resources will force people to fight for what will remain. The emergence of military groups will result in both internal armed conflicts and international tensions caused by mass migration of people from countries with the least vulnerability to the effects of climate change, to highly developed regions such as EU countries. Climate change in the context of security is multidimensional and affects almost every sector. EU countries will be forced to counteract the effects of climate change not only through agreements or declarations within the UN, but also by involving their own forces and resources in CSDP missions and operations. The current activities under CSDP will be intensified as well as diversified by implementing support for technological adaptation to new climate conditions in undeveloped countries.
EN
The aim of this study was to assess the impact of weather factors on the yield of selected cereals in the context of ongoing climate change. The study used variables specifying factors such as temperature, precipitation, as well as control variables, which were the share of medium and heavy soils in a given province and the consumption of mineral fertilizers in kg of NPK/ha. The dependent variables were yields of selected cereals. Data were collected from databases of the Polish Institute of Meteorology and Water Management National Research Institute (IMGW PIB), Poland Statistics (GUS), and Institute of Soil Science and Plant Cultivation State Research Institute (IUNG PIB). The meteorological data came from 157 meteorological stations located in 14 provinces. Estimation was carried out for the 2013–2020 period. The study used the panel regression method. For all the models estimated, there was a significant effect of the number of days with precipitation on yields. While regularly occurring, moderate rainfall is undoubtedly favorable, large amounts of rainfall can adversely affect yields. Another statistically significant climatic factor is temperature during spring and summer, with moderate temperatures being the most favorable for yields. Changes in temperature affected yield changes in individual cereals with varying intensity, with the strongest effect recorded for wheat. On the basis of the research carried out, a conclusion was drawn that Polish agriculture will need to adapt to the new conditions by undertaking a number of measures, including changing the structure of crops, securing the irrigation of plants against possible droughts with efficient, modern irrigation systems, increasing the genetic diversity of plants, and using modern agrotechnics.
PL
Celem pracy była ocena wpływu czynników pogodowych na plonowanie wybranych zbóż w Polsce w kontekście postępujących zmian klimatu. Do badania wykorzystano zmienne charakteryzujące takie czynniki, jak temperatura, opady, a także zmienne kontrolne, którymi były udział gleb średnich i ciężkich w danym województwie oraz zużycie nawozów mineralnych w kg NPK/ha. Zmiennymi estymowanymi były zbiory wybranych zbóż. Dane uzyskano z baz danych IMGW PIB, GUS-u oraz IUNG PIB. Dane meteorologiczne pochodziły ze 157 stacji meteorologicznych rozlokowanych w 14 województwach. Estymację przeprowadzono dla okresu 2013–2020. W badaniu posłużono się metodą regresji panelowej. W przypadku wszystkich estymowanych modeli odnotowano istotny wpływ liczby dni z opadem na wielkość uzyskiwanych plonów. O ile regularnie pojawiające się umiarkowane opady są niewątpliwie sprzyjające, to duże ich ilości mogą niekorzystnie wpływać na plony. Kolejnym z istotnych statystycznie czynników klimatycznych jest temperatura w okresie wiosenno-letnim, przy czym najkorzystniejsze dla plonów są umiarkowane temperatury. Zmiany temperatury z różną intensywnością oddziaływały na zmiany plonów poszczególnych zbóż, przy czym najsilniejszy efekt odnotowano w przypadku pszenicy. Na podstawie przeprowadzonych badań wyciągnięto wniosek, że polskie rolnictwo powinno przygotować się do nowych warunków poprzez podjęcie szeregu działań, m.in. zmianę struktury upraw, zabezpieczenie nawodnienia roślin przed możliwymi suszami przy zastosowaniu wydajnych, nowoczesnych systemów nawadniania, zwiększenie zróżnicowania genetycznego roślin, a także wykorzystanie nowoczesnej agrotechniki.
PL
W niniejszej pracy przedstawiamy jak ważnym jest proces wdrażania celów zrównoważonego rozwoju w kontekście problemów związanych z oceanem. Pokazujemy, że ocean jest jedną wielką, wzajemnie współzależną całością i dlatego wszelkie procesy, zachodzące w szerokim znaczeniu oceanu, mają wpływ na każdy z celów, a z kolei jakiekolwiek działanie w obrębie któregokolwiek celu ma wpływ na ocean. Twierdzimy, że szeroko rozumiane działania edukacyjne, dedykowane wszelkim grupom wiekowym i społecznym, jak również podejście interdyscyplinarne są podstawą do sukcesu we wdrażaniu idei zrównoważonego rozwoju w skali od lokalnej do globalnej.
EN
In this work we discuss the importance of the application of sustainable development goals (SDGs) to all aspects which are related to the ocean. We argue that the ocean is interconnected and processes which are related to the ocean have direct impact on all SDGs, and any action undertaken within any of the SDGs will have an impact on the ocean. We believe that widely understood education of societies can ensure the proper understanding and hence implementation of the sustainable development idea throughout the world.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.