Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
RU
В подготовке гитлеровской агресин на СССР важное место заняла начатая весной 1941 г. разработка основ гражданской немецкой администрации на оккупированных территориях. Существенную роль в этой подготовке сыграл одни из близких сотрудников Гитлера - Альфред Розенберг. По его инициативе 20 IV 1941 г. Гитлер организовал Управление центральной разработки вопросов восточно-европейской территории. В разработанной накануне войны концепции оккупации территории СССР Розенберг считал необходимостью раздробление советского государства на три «государственные формации» - Остланд, Украину и Кавказ, по отношению к которым следовало бы проводить специфическую оккупационную политику связанную с историческими и национальными традициями, особенностями данных народов. Однако, концепция Розенберга не плыла поддержки у Гитлера, который хотел применить по отношению к оккупированной территории СССР политику, рассчитанную па максимальную экономическую эксплуатацию. 17 VII 1941 г. образовано новое министерство Райха для оккупированных восточных территорий, с ограничением, однако, сферы его влияния. Несмотря па вышеупомянутые ограничения, роль министерств Розенберга имела огромное значение. В статье представлена организационная структура нового министерства, а также схема административной системы на оккупированной территории СССР.
FR
Dans son article, l'auteur tâche de présenter les conditions externes et internes du procès de la formation des pays de la démocratie populaire de l'Europe centrale et du sud-est pendant la phase terminale de la IIèn, guerre mondiale. L'auteur commence ses considérations par une analyse des conditions externes, c'est-à-dire par la situation politique apparue en 1944, au moment où l'armée soviétique a entrepris sa mission libératrice en Europe. C'est à cette époque-là que, selon l’auteur (aussi bien qu'au cours de la conférence de Jalta) les décisions déterminant les conditions externes des processus de libération nationale ont été prises. Ensuite, l'auteur présente d'une manière brève les voies par lesquelles les pouvoirs populaires ont été fondés dans cette partie de l'Europe. L'auteur démontre que dans chaque pays présenté, les partis communistes, sans rendre compte de leur forte politique réelle, en mettant à profit la situation externe favorable, ont réussi a formuler les fins stratégiques et tactiques de la révolution populaire et démocratique. En ce qui concerne la tactique révolutionnaire, elle co nsistait en organisation des fronts nationaux élargis, constituant d'une certaine manière un mécanisme politique grâce auquel le programme de transformations proposé par la gauche a pu être accepté par les masses.
PL
Zdaniem autora, zdeklarowaną w dniach przewrotu bolszewickiego 1917 r. politykę na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego Rosja Radziecka mogła praktycznie podjąć dopiero od połowy lat dwudziestych, gdy po układzie w Rapallo i „roku uznań” (1924) stała się zauważalnym podmiotem polityki międzynarodowej. Tematem „numer 1" jej polityki zagranicznej stał się wówczas problem rozbrojenia. W końcu lat dwudziestych (1928-1929) Rosja Radziecka, widząc ograniczone możliwości uczestniczenia w międzynarodowym ruchu na rzecz rozbrojenia w ramach Ligi Narodów, podjęła działania poza prawnomiędzynarodową strukturą Ligi, których efektem było podpisanie w Moskwie protokołu w sprawie natychmiastowego wejścia w życie paktu Brianda-Kelloga. W latach trzydziestych ZSRR, będąc już członkiem Ligi, nie rezygnował z koncepcji stworzenia systemów regionalnych w Europie widząc w nich swego rodzaju alternatywę dla kreowania systemu globalnego bezpieczeństwa, które miało być zagwarantowane przez sam fakt istnienia Ligi. Wstąpienie do Ligi Narodów nie oznaczało żadnych zmian w zasadniczych podstawach radzieckiej polityki zagranicznej, a jedynie wskazywało na jej elastyczność w dążeniu do głównego celu - utworzenia w Europie systemu zbiorowego bezpieczeństwa jako gwarancji utrzymania pokoju. W dalszej części referatu autor rozważa przyczyny owego zwrotu w polityce zagranicznej ZSRR, który stał w swego rodzaju sprzeczności wobec stalinowskiej tezy o nieuchronności wojen.
RU
Основываясь на малоизвестных текстах тнз. Длинной телеграммы Джорджа Ф. Кеннана от февраля 1946 г., а также на рапорте советского посла в США Николая В. Новикова от сентября этого года (а также на других документах, автор стремится показать, что одной из наиболее важных причин рождения тнз. „холодной войны” и одновременно отхождения от обязывающих раннее принципов военного сотрудничества между СССР а западными союзниками, были широко понимаемые вопросы идеологического характера, которые обосновывают все сферы напряжений и конфликтов на линии Восток-Запад. По мнению автора, главный вызов, который определял эти двусторонние отношения имел прежде всего идеологическо-политический характер.
5
100%
RU
Статья, прежде всего, обсуждает направления дипломатической деятельности Польши па форум ООН. в особенности в Генеральной Ассамблеи и Совете безопасности течение первых двух лет существования организации. Особенное внимание автор обращает на важную, с политической точки зрения, борьбу польской дипломатии за сохранение мира и за международную безопасность. Основной части статьи предшествуют рассуждения автора о роли Польши п деле создания Организации Объединённых Наций.
EN
The author of the article argues with the generally accepted in historiography view, that the former Dritish Premier’s speech in Fulton in March 1946 (particularly his words about „the iron curtain”) was the beginning of the cold war. The documentation of monitoring led by Central Committe of the Polish Workers’ Party and its Foreign Section (available in the Archive of New Acts in Warsaw) allows to state that contemporary mass-media turned everybody’s attention to problem of Anglo-American allians and not to the need of inducing the Western world to the war with Soviet Union. In author’s opinion the Moscow authorities reactions and their propaganda ensured the „Fulton speech’s carriere”. The introducing article of „Pravda” of 11th March and the review with Stalin for the same newspaper two days later served that idea. There was the false interpretation of Churchill’s speech in both documents. In fact the Moscow propaganda steps started the period of tensions in international relation, characteristic for so called „cold war”.
RU
Статья обсуждает сорокалстнюю научную и педагогическую карьеру проф. др. Владислава Бортповского, а также его научные и популярнзаторскпе достижения. Этой проблематике профессор посвятил, прежде всего, время шестидесятых и семидесятых годов, публикуя ряд р азр аботок, статей и рецензий, представляющих собой важный вклад в польскую историографию этих проблем. В этом достоянии особую ценность представляют разработки: По следам Лодзинского сентября (1962), Лодзинская земля в огне (1965), Декабрьское восстание в Москве (1974), В кольце блокаоы (1976). Профессор является также автором, первого в польской литературе, очерка истории Советского Союза в 1938-1945 гг., изданного в виде университетского издания на правах рукописи (1974). Научное творчество Профессора характеризуется высокими познавательными достоинствами, прекрасным стилем и формой повествования. Кроме обсуждения научного творчества статья содержит также много биографических информаций.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.