Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

People's Republic of Poland in the Council for Mutual Economic Assistance 1956-1970

100%
Skobelski R.
Kwartalnik Historyczny
|
2007
|
vol. 114
|
issue 3
49-90
EN
People’s Republic of Poland in the Council for Mutual Economic Assistance 1956-1970 The Council for Mutual Economic Assistance (COMECON) was established in 1949 upon the initiative of Stalin and comprised a successive step towards the formation of the Eastern bloc. The Council, which generally speaking, served Soviet interests, consolidated the Soviet economic model in dependent countries and made it easier for the Kremlin to control and influence the shape and trends of their economies. During the first years of the existence of COMECON, Poland was forced to assume the role of a supplier of fuel and raw material not only for her eastern neighbour but also for the GDR and Czechoslovakia. The breakthrough caused by the Twentieth Convention of the Communist Party of the Soviet Union and the ”Polish October” events partially changed this highly unfavourable situation. The new Polish authorities, especially Gomułka, attached great hope to COMECON. The leader of the Polish United Workers’ Party went on the assumption that it would suffice to better organise the work performed by the Council for it to become an efficient motor force for economic progress. Hence the considerable activity pursued by Warsaw in initiating various changes within the Council and pertaining to, i.e. the structure of the COMECON apparatus. The Council was, however, unable to create longer-term conditions suitable for accelerating the economic growth of its member states. The reason lay in limitations stemming from the character of the centrally planned economies of the socialist countries. The prime obstacle for cooperation within COMECON was the chaotic currency/financial system. On the other hand, the strategy of a mutual synchronization of economic plans as well as efforts aimed at production specialisation and coordination merely rendered indelible the negative economic tendency prevalent among the Council countries, affecting the autocratisation and bureaucratisation of the economic administration and increasing the technological backwardness. All these factors were accompanied by the contradictory interests of the member states and the stand represented by the Soviet Union for whom COMECON possessed not only economic but predominantly political significance. The Kremlin treated the Council as yet another instrument for maintaining the cohesion of the Eastern bloc and for providing additional chances for the economic dependence of the members states and the exploitation of their economies.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wojsko podczas kampanii wyborczej i wyborów do Sejmu PRL z 20 stycznia 1957 roku

100%
Skobelski R.
Dzieje Najnowsze
|
2018
|
vol. 50
|
issue 4
EN
Artykuł jest poświęcony mało znanemu udziałowi wojska w kampanii wyborczej i wyborach do Sejmu PRL w 1957 r. i odnosi się przede wszystkim do jednostek WP pozostających pod zwierzchnictwem MON, ale także formacji podlegających MSW, czyli WOP oraz KBW. Żołnierze byli zarówno odbiorcami treści promujących wybory i uczestnikami głosowania, stanowiąc jednocześnie ważny czynnik w działaniach agitacyjnych realizowanych we współpracy z terenowym aparatem PZPR. Odrębną kwestią była natomiast rola wojska we wspieraniu organów porządkowych na czele z MO w zapewnieniu spokoju w trakcie kampanii wyborczej oraz podczas samego głosowania. The article deals with a little known participation of the army in the electoral campaign and the election to the Polish Sejm in 1957; it relates mainly to the units of the Polish Army under the command of the Ministry of National Defence, but also to the formations subordinates to the Ministry of Internal Affairs, that is the Frontier Defence Army and the Internal Security Corps. Soldiers were both the target audience of the propaganda content and voted in the elections, being at the same time an important factor in rallying actions conducted in cooperation with the local apparatus of the Polish United Workers’ Party. Another question was, however, the part played by the army in supporting the law enforcement services, with the Citizens Militia (the Police) at the head, responsible for ensuring peace and security during the electoral campaign and the election itself.
3
Publication available in full text mode
Content available

„Na pierwszej linii drogowcy, kolejarze, energetycy i wojsko”. Tak zwana zima stulecia 1979 roku na przykładzie Ziemi Lubuskiej

100%
Skobelski R.
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
|
2022
|
issue 19
189-214
EN
The article deals with the effects of the so-called ‘Winter of the Century’ of 1979 on the example of the Lubusz Land in a broad national context. The conditions in the country and the region were analysed in various domains of economic and social life: transport and communication, the energy and heating systems, trade and supply, and also in relation to industrial and agricultural problems. The then authorities’ incompetence was emphasised as a result of political system weaknesses, leading to numerous failures and organisational chaos.
PL
Artykuł dotyczy zimy stulecia 1979 r., której skutki przedstawiono na przykładzie Ziemi Lubuskiej w szerokim kontekście ogólnopolskim. Warunki w kraju i tytułowym regionie zostały przeanalizowane w różnych dziedzinach życia gospodarczego i społecznego: komunikacji i transporcie, systemie energetycznym i ciepłownictwie, handlu i zaopatrzeniu ludności, a także w odniesieniu do problemów przemysłu i rolnictwa. Zaakcentowano nieporadność ówczesnych władz, wynikającą ze słabości systemowych, czego efektem były licznie zaniedbania i chaos organizacyjny.
4
Publication available in full text mode
Content available

Zagraniczne echa wyborów do Sejmu PRL z 20 stycznia 1957 roku

100%
Skobelski R.
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
|
2015
|
vol. 50
|
issue 2
PL
Tekst traktuje o zagranicznych echach wyborów sejmowych w PRL z 1957 roku. W bloku wschodnim kampania wyborcza i same wybory budziły niepokój, ponieważ pojmowano je jako ciąg dalszy przemian polskiego Października. Stąd też, pozytywne dla władz z Warszawy wyniki głosowania, przyjęto z widoczną ulgą, podkreślając wagę wyborczego sukcesu PZPR. Inaczej wybory sejmowe w PRL interpretowano w innych państwach komunistycznych – Jugosławii i Chinach, dla których najistotniejsze w tym kontekście były własne interesy polityczne. Z kolei główne państwa Zachodu odbierały wydarzenia 1956 r. w Polsce, w tym wybory, przez głębszy pryzmat ówczesnych stosunków z blokiem wschodnim. Wyniki polskiego głosowania tłumaczono w kategoriach możliwości uzyskania większego marginesu swobody w relacjach PRL z ZSRR.The article discusses the foreign echoes of the parliamentary elections in the Polish People’s Republic in 1957. The electoral campaign and the elections themselves aroused concern throughout the Eastern Bloc, as they were interpreted as a continuation of the Polish October Revolution. The outcome of the vote, which proved satisfying for the authorities in Warsaw, was received with obvious relief; the importance of the electoral success of the Polish United Workers’ Party was strongly emphasised. But some communist governments, namely those of Yugoslavia and China, demonstrated a different attitude, as they interpreted these results in the light of their own political interests. At the same time, major Western countries perceived the Polish events of 1956, including the elections, in a wider context of current relations with the Eastern Bloc. The results of the vote were cited as an opportunity for Poland to obtain a greater margin of liberty in its cooperation with the USSR.
5
Publication available in full text mode
Content available

Goodbye PRL. Referendum z 29 listopada 1987 roku (ze szczególnym uwzględnieniem województwa zielonogórskiego)

100%
Skobelski R.
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
|
2023
|
vol. 17
223-241
EN
The referendum of November 1987 has gone down in history as the last political-propaganda campaign conducted in Poland by the ruling communists. The decision to appeal to the citizens' voice was one of the ideas of General Jaruzelski's team, aiming to overcome the growing socio-political crisis in the country, and especially the economic crisis about which the government was increasingly helpless. Through the referendum, the authorities of the Polish People's Republic (PRL) aimed to obtain at least minimal societal acceptance, or rather justification, for the burdensome economic reforms. However, the actions of the state apparatus, encouraging Poles to support the idea of reforms and to participate in the voting, lacked enthusiasm and were unconvincing. In this situation, the voting ended in failure both politically and in terms of turnout. At the same time, it marked the beginning of the Polish communist party (PZPR) leadership's maturation process towards implementing a new scenario – a controlled process of power-sharing with a moderate part of the opposition, which finally took place in 1989.
PL
Referendum z listopada 1987 r. przeszło do historii, jako ostatnia polityczno-propagandowa kampania, przeprowadzona w Polsce przez rządzących komunistów. Odwołanie się do głosu obywateli było jednym z pomysłów ekipy generała Jaruzelskiego na przezwyciężenie narastającego w kraju kryzysu społeczno-politycznego, a przede wszystkim gospodarczego wobec którego rząd okazywał coraz większą bezradność. Dzięki referendum władze PRL zamierzały uzyskać choćby minimalną akceptację społeczeństwa, a właściwie usprawiedliwienie, dla uciążliwych reform ekonomicznych. Jednak działania aparatu państwowego, zachęcające Polaków do poparcia idei reform i udziału w głosowaniu, były pozbawione polotu i mało przekonujące. W tej sytuacji głosowanie zakończyło się niepowodzeniem pod względem politycznym i frekwencyjnym. Równocześnie stało się początkiem procesu dojrzewania kierownictwa PZPR do realizacji nowego scenariusza – kontrolowanego procesu podzielenia się władzą z umiarkowaną częścią opozycji, co ostatecznie nastąpiło w 1989 r.
6

Szpital Wojewódzki w Zielonej Górze w latach 1975-1990

100%
Skobelski R.
Studia Zachodnie
|
2015
|
vol. 17
175-201
PL
Zielonogórski szpital funkcjonował w latach 1975-1990 jako Wojewódzki Szpital Zespolony w którego skład, oprócz samej lecznicy, wchodził także cały szereg innych jednostek służby zdrowia (przychodnie, ośrodki zdrowia, etc.). Placówka dysponowała w tym okresie 22 oddziałami z 1000 łóżek i zatrudniała ponad 100 lekarzy z których większość posiadała uprawnienia specjalizacyjne. Szpital borykał się jednak, głównie w latach 80., z poważnymi problemami kadrowymi (zwłaszcza wśród niższego personelu medycznego), materialnymi, lokalowymi, a także był pozbawiony wielu oddziałów specjalistycznych. Sytuację miało zmienić powstanie nowej lecznicy, której budowę planowano już w latach 70. Inwestycja ta jednak nigdy nie doszła do skutku. Tymczasem podjęto rozbudowę istniejącego szpitala w wyniku czego powstały kolejne pawilony – internistyczno-pediatryczny oraz operacyjno-diagnostyczny. W 1990 r. nastąpił podział Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego na dwie oddzielne jednostki: Szpital Wojewódzki (który stanowiła właściwa lecznica) oraz Zakład Opieki Zdrowotnej Zielona Góra (obejmujący pozostałe placówki służby zdrowia).
7

Recenzja książki Longina Dzieżyca pt. Muzealnictwo na Ziemi Lubuskiej w latach 1945-2000, Zielona Góra 2014, ss. 396

100%
Skobelski R.
Studia Zachodnie
|
2017
|
vol. 19
273-276
8

Nieudany eksperyment. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej latach 1949-1991

100%
Skobelski R.
Studia Zachodnie
|
2017
|
vol. 19
183-207
PL
Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej została powołana 8 stycznia 1949 r. z woli Józefa Stalina i była ważnym elementem umacniania dominacji ZSRR w Europie Środkowowschodniej. Początkowo ugrupowanie miało przede wszystkim utrwalać i podtrzymywać radziecki model ekonomiczny w państwach zależnych, oparty na odrzuceniu praw rynkowych, centralnym planowaniu i forsownej industrializacji. Służąc ogólnie interesom Kremla, RWPG przez cały okres swojego istnienia ułatwiała mu kontrolę i wpływ na kształt oraz kierunki rozwoju gospodarek krajów „demokracji ludowej”. U podstaw tego systemu leżała ścisła współpraca polityczna, ekonomiczna i militarna poszczególnych państw socjalistycznych z moskiewskim centrum, przy równoczesnym znacznym ograniczeniu handlu z krajami kapitalistycznymi (zwłaszcza do 1956 r.). RWPG, zrzeszająca państwa z gospodarkami centralnie sterowanymi, pozbawionymi mechanizmów wolnorynkowych, a do tego bez wcześniejszych, szerszych tradycji wzajemnej współpracy nie stała się ani strefą wolnego handlu, ani unią celną, ani też wspólnym rynkiem. Nie było więc żadnych możliwości racjonalnej integracji w ramach ugrupowania, rozumianej jako podstawy do zapewnienia członkom harmonijnego i trwałego wzrostu gospodarczego. Upadek realnego socjalizmu i rozpad bloku wschodniego na przełomie lat 80. i 90. oznaczał również rychłe rozwiązanie ich podstawowych struktur, w tym RWPG, co nastąpiło ostatecznie w 1991 r.
EN
RWPG (translator’s note: the Polish abbreviation of the Council for Mutual Economic Assistance; the English abbreviation: COMECON) was founded on January 8th, 1949 at the will of Joseph Stalin and was an important element in strengthening domination of the Union of Soviet Socialist Republics in Central and Eastern Europe. In the beginning, the organization was supposed first of all to solidify and support the Russian economic model in the subordinate countries that was based on rejecting market principles and on focusing on central planning and extensive industrialisation. Serving the interests of the Kremlin generally, COMECON throughout the whole period of its existence, facilitated the Kremlin’s control and influence on the shape of economic development of the countries within the so called “people’s democracy”. The core of this system was a close political, economic and military cooperation of socialist countries with the Moscow centre along with significant limitations imposed on trading with capitalist countries (especially after 1956). RWPG bringing together centrally controlled countries, lacking free market mechanisms, and furthermore with no earlier, broader traditions in mutual help, did not become either a free market zone, or a customs union, nor did it form a common market. Thus, a rational integration within the organization, viewed as the basis for ensuring for its members a harmonious and continuous economic growth, was not possible. On the contrary – RWPG strengthened all negative features developed in economic systems of socialist countries (autarchy, bureaucracy, technological delay, etc.) and maintained its dependency on the Soviet Union. The fall of real socialism and dissolution of the Eastern Block at the end of the eighties and in the beginning of the nineties last century meant an immediate dissolution of its basic structures, namely the Warsaw Pact and then the COMECON. As far as the latter is concerned, there were still ideas about transforming the organization and maintaining its existence, but, obviously, in another form. In 1990 it was intended to elaborate new By-laws of the organization and then in the beginning of the following year it was discussed to change the integration model to be based on partnership principle. At the same time Russians put forward an idea to transform RWPG into the International Organization of Mutual Assistance that would only serve as a consulting and not a decision making body and which would incorporate principles of a free market into its activities. However, the break up of RWPG was inevitable, and the process accelerated after January 1st, 1991 that marked the end of transactions in transfer rubles among the members of the group, which since then were not able to pay in dollars. In this way on June 28th, 1991, at the last session of the Council in Budapest, 9 RWPG members decided to end its activities, which was sealed by signing a special report.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.