Czy obecność kilku języków w komunikacji wizualnej w przestrzeni publicznej oznacza tolerancję i równość między ich użytkownikami? Komunikacja wizualna w przestrzeni publicznej kreuje i wykorzystuje pojęcie przynależności do wspólnoty oraz konstruuje tożsamość. Tym samym wielojęzyczna komunikacja w przestrzeni publicznej może generować różne znaczenia i mechanizmy tożsamości. W artykule rekonstruuję znaczenia wytwarzane w komunikacji wizualnej w przestrzeni publicznej w dwóch okresach ożywienia narodowego na Białorusi (lata 20. XX wieku i okres od lat 90. XX wieku do roku 2010) oraz koncepcję tożsamości lokalnej, jaką budowały. Pokazuję, w jaki sposób były one kształtowane i jakie mechanizmy wykluczenia były wytwarzane w stosunkowo różnych kontekstach kulturowych, aby zachować wielojęzyczność w komunikacji w przestrzeni publicznej. W tym celu porównuję szyldy miejskie i materiały drukowane z obu okresów.
EN
Does the presence of several languages in visual communication in public space mean tolerance and equality between those who use them? Visual communication in public space creates and employs the concept of belonging to a community and constructs identity. Thus, multilingual public space communication may produce different meanings and identity mechanisms. In the article, I reconstruct the meanings produced in this communication in two periods of the national rise in Belarus (the 1920s and 1990s–2000s) and the concept of local identity they built. I show how they were shaped and what kind of exclusion mechanisms were produced in relatively different cultural contexts to preserve multilingualism in public space communications. To do this, I compare city signboards and printed materials from both periods.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.