Новые технологии и социальные изменения глубоко влияют на коммуникации и проведение встреч. За последние несколько лет количество онлайн-конференций увеличилось. Литературные источники указывают, что онлайн-мероприятия позволяют снижать затраты и социальные неравенства. Тем не менее, они также представляют собой вызовы в области невербальной коммуникации и уменьшают чувство совместного присутствия, что влияет на сетевое взаимодействие. Текущие академические обсуждения преимуществ и ограничений организации дистанционных академических конференций обычно ограничиваются теми, которые проводятся с использованием систем видеоконференций. Цель этого исследования - изучить потенциал технологии виртуальной реальности (VR) и социальных платформ VR как альтернативных методов организации онлайн-академических конференций. Авторы представляют ход одной из первых академических конференций, полностью проведенной в социальной VR (Wirtualium 2.0), а также результаты опроса относительно потенциала этой среды для проведения академических конференций. Наши выводы указывают, что по сравнению с системами видеоконференций, социальные платформы VR предоставляют большинству участников более высокое чувство совместного присутствия, способствуя сетевому взаимодействию и участию в неформальных беседах. В этом контексте выявленные ограничения социальных платформ VR включают в себя ограниченный доступ к устройствам, технические проблемы и трудности в эффективной записи. Тем не менее, большинство пользователей считают социальную VR подходящей для проведения академических конференций. Это предполагает, что, несмотря на технические проблемы и отличия от очных конференций, стоит использовать потенциал технологии VR для достижения того, что невозможно в физической среде.
PL
Nowe technologie i zmiany społeczne głęboko wpływają na sposób komunikacji i przeprowadzania spotkań. W ciągu ostatnich kilku lat liczba konferencji online wzrosła. W literaturze wskazuje się, że wydarzenia online pozwalają na redukcję kosztów oraz nierówności społecznych. Pomimo tego mogą one istotnie ograniczać komunikację niewerbalną i zmniejszać poczucie współobecności, utrudniając tym samym nawiązywanie nowych kontaktów zawodowych. Bieżące dyskusje akademickie dotyczące zalet i ograniczeń zdalnych konferencji akademickich, zwykle koncentrują się na tych prowadzonych za pomocą systemów wideokonferencyjnych. Naszym celem jest zbadanie potencjału technologii wirtualnej rzeczywistości (VR) oraz platform społecznościowych VR, jako alternatywnych narzędzi do organizacji akademickich konferencji online. Autorzy prezentują przebieg jednej z pierwszych konferencji akademickich, która została przeprowadzona w całości w społecznościowym VR (Wirtualium 2.0), wraz z wynikami ankiety badającej opinie jej uczestników na temat potencjału tej platformy do organizowania akademickich konferencji. Nasze wyniki sugerują, że w platformy społecznościowe VR, w porównaniu z systemami wideokonferencyjnymi, oferują dla większości uczestników wyższe poczucie współobecności, ułatwiają nawiązywanie kontaktów i prowadzenie nieformalnych rozmów. Zidentyfikowane ograniczenia platform społecznościowych VR w tym kontekście to: ograniczony dostęp do urządzeń, trudności techniczne oraz utrudnione sporządzanie notatek. Większość respondentów uważa społecznościowy VR za odpowiednie miejsce do organizacji konferencji akademickich. Chociaż wydarzenia akademickie na platformach społecznościowych VR wiążą się z trudnościami technicznymi i nigdy nie będą oferowały takich samych doświadczeń jak konferencje stacjonarne, to ich organizatorzy powinni przede wszystkim skupić się na wykorzystaniu potencjału technologii VR, aby osiągnąć to, co jest nieosiągalne w fizycznym środowisku.
ES
Las nuevas tecnologías y los cambios sociales están influyendo profundamente la comunicación y la conducta de reuniones. En los últimos años, el número de conferencias en línea ha aumentado. La literatura existente indica que los eventos en línea permiten la reducción de costos y desigualdades sociales. Sin embargo, también presentan desafíos en la comunicación no verbal y disminuyen la sensación de copresencia, afectando así el networking, es decir el establecimiento de nuevos contactos. Las discusiones académicas actuales sobre las ventajas y limitaciones de conferencias académicas remotas generalmente se limitan a aquellas realizadas a través de sistemas de videoconferencia. El objetivo de esta investigación es explorar el potencial de la tecnología de realidad virtual (VR) y las plataformas de VR social como métodos alternativos para organizar conferencias académicas en línea. Los autores presentan el transcurso de una de las primeras conferencias académicas realizadas íntegramente en VR social (Wirtualium 2.0), junto con los resultados de encuestas sobre el potencial de este entorno para albergar conferencias académicas. Nuestros hallazgos indican que, en comparación con los sistemas de videoconferencia, las plataformas de VR social ofrecen para la mayoría de los participantes una mayor sensación de copresencia, facilitando el networking y el entusiasmo en conversaciones informales. En este contexto, las limitaciones identificadas de las plataformas de VR social abarcan acceso limitado a dispositivos, desafíos técnicos e impedimentos para tomar notas de manera eficiente. Sin embargo, la mayoría de los usuarios consideran que el VR social es adecuado para albergar conferencias académicas. Esto sugiere que, aunque los eventos académicos a través de plataformas de VR social se enfrenten a desafíos técnicos y no sean lo mismo que las conferencias presenciales, se debería explotar el potencial de la tecnología VR para lograr lo que es inalcanzable en un entorno físico.
EN
New technologies and societal shifts are profoundly influencing communication and conducting meetings. Over the past few years, the number of online conferences has increased. The body of literature indicates that online events allow for cost and social inequalities reduction. Despite this, they also present challenges in non-verbal communication, and diminish the sense of co-presence, thus affecting networking. Current academic discussions on the advantages and limitations of organizing remote academic conferences are typically confined to those conducted via video-conferencing systems. The aim of this research is to explore the potential of virtual reality (VR) technology and social VR platforms as alternative methods for organizing online academic conferences. The authors present the course of one of the first academic conference conducted entirely in social VR (Wirtualium 2.0), along with the survey outcomes regarding the potential of this environment for hosting academic conferences. Our findings indicate that, compared to video-conferencing systems, social VR platforms offer for most participants a higher sense of co-presence, facilitating networking and engagement in informal conversations. In this context, the identified limitations of social VR platforms encompass limited device accessibility, technical challenges, and impediments to efficient note-taking. Nonetheless, the majority of users consider social VR as suitable for hosting academic conferences. This suggests that even though academic events via social VR platforms encounter technical challenges and will not be the same as in-person conferences, they should exploit the potential of VR technology to achieve what's unattainable in a physical setting.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.