Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

„Hagiologiczny Kerygmat”. Teologiczna „lektura” bazyliki San Stefano Rotondo w Rzymie

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Studia Elbląskie
|
2021
|
vol. 22
347-364
EN
The article presents the theological interpretation of the sacred space of San Stefano Rotondo in Rome. It is the result of research in the area of saints and holiness – that is, hagiology. The aim of the research undertaken is to define the temple as locus theologicus. San Stefan is a rotunda. In the middle there is a presbytery illuminated by natural light. Around it is a nave with 34 frescoes depicting scenes of the martyrdom of saints from the first centuries of Christianity. The theological interpretation concerns the whole interior, including its artistic furnishings and architecture. It was done in the perspective of papal teaching onholiness as a daily experience of closeness to God and taking into account the assumptions of aspectual hagiology. She has led to conclusions that include a proposal to use a new term– „hagiological kerygma” for use in further hagiological research aimed at „theology for innovation.”
PL
Artykuł przedstawia teologiczną interpretację przestrzeni sakralnej bazyliki San Stefano Rotondo (św. Szczepana) w Rzymie. Jest wynikiem prac badawczych w obszarze dotyczącym świętych i świętości – czyli hagiologii. Celem podjętych badań jest określenie świątyni jako locus theologicus. Bazylika San Stefano jest rotundą. W środku znajduje się prezbiterium oświetlone naturalnym światłem. Wokół jest nawa z 34 freskami, które przedstawiają sceny męczeństwa świętych z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Teologiczna interpretacja dotyczy całości wnętrza, obejmuje jego wyposażenie artystyczne i architekturę. Dokonana została ona w perspektywie nauczania papieskiego o świętości jako codziennym doświadczeniu bliskości Boga oraz z uwzględnieniem założeń hagiologii aspektowej. Doprowadziła do wniosków, które obejmują propozycję użycia nowego pojęcia – „hagiologiczny kerygmat” z przeznaczeniem do zastosowania go w dalszych badaniach hagiologicznych, ukierunkowanych na „teologię dla innowacyjności”.
2
Publication available in full text mode
Content available

Personalistyczne podstawy humanizmu chrześcijańskiego. Zarys problematyki

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Teologia w Polsce
|
2011
|
vol. 5
|
issue 2
299-309
EN
The article describes the quest of answer to the question for the complementarity of the personalism and Christian humanism. It consists of parts: Sources and anthropological aspects about the Christian humanism; Person and subject as the exploratory category, Christian Humanism in the personalistic system. The Christian humanism was defined as the cognitive and practical attitude based on foundations personalistic, and taking into consideration historico-salvific conditions. This permitted the statement that a purport of the Christian humanism was the promotion of Christian values with the regard of the context cultural-historic.
PL
Humanizm chrześcijański określa postawę poznawczą i praktyczną. Istotne jest tu zwrócenie uwagi na zrównoważenie twórczości kulturowej ze wspólnotową. Przeakcentowanie jednego wymiaru wprowadza dysproporcje w relacje społeczne i kulturowe, powodując zagubienie w nadmiarze jednego oraz szkody z powodu deficytu drugiego. W tym zakresie humanizm chrześcijański jawi się jako postawa badawcza w odniesieniu do dynamiki przemian w strukturach społecznych i gospodarczych.
3
Publication available in full text mode
Content available

"Dialog" i "dialogiczność" jako narzędzia teologii

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Teologia w Polsce
|
2007
|
vol. 1
|
issue 1
137-148
PL
Dialogiczne myślenie w teologii odkrywa wewnętrzną harmonię rzeczywistości stworzonej uwarunkowaną dialogiką relacji osoby Boskiej z osobą ludzką.
4
Content available remote

Sperancyjny aspekt teologii dialogu w encyklice "Spe salvi" Benedykta XVI

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Studia Warmińskie
|
2012
|
issue 49
55-65
PL
Dialog według współczesnej humanistyki jest wydarzeniem komunikacji, które oznacza osobowe spełnienie w aktywności relacyjnej. Pośrednim momentem między pojęciem dialogu i rzeczywistym dialogiem jest nadzieja. Bez nadziei - dialog umiera. Bez dialogu - ludzkie istnienie jest zagubione w jałowej lub destrukcyjnej samotności. Encyklika Benedykta XVI „Spe salvi” dostarcza treści, które pomagają dookreślić teologiczny status nadziei w dialogice. Głębsza refleksja nad koncepcją nadziei zbawienia w „Spe salvi” pozwala na stwierdzenie, że nadzieja wskazuje na moment odpowiadający za rozwój dramaturgii dialogicznej. Teologia dialogu definiuje model metody badawczej. Nadzieja definiuje zbawczą kategorię w historii człowieka. W perspektywie teologii dialogu i historii zbawienia, nadzieja zbawienia jest kategorią dialogiczną. Nadzieja to naturalne doświadczenie ludzkie. Benedykt XVI zauważa, że ludzkie aspiracje realizowane bez odniesienia do religijnych wartości, nie spełniają ludzkich oczekiwań. Prawdziwa nadzieja czyni człowieka szczęśliwym. Wymaga trwania przy Chrystusie oraz odważnego wprowadzania wartości ewangelicznych do życia codziennego. Benedykt XVI akcentuje konieczność „uzdrowienia" nadziei. Kultura współczesna eliminuje, wypacza i zniekształca nadzieję zbawienia, a przez to prowadzi życie ludzkie donikąd. "Uzdrowienie" nadziei zbawienia jest uprawianiem teologii dialogu.
EN
The dialogue according to the contemporary humanities is a communication event which means the personal fulfilment in the relational activity. An indirect moment between the idea of the dialogue and a real dialogue is hope. Without hope – the dialogue dies. Without the dialogue – a human beeing is lost on the barren or destructive loneliness. The encyclical letter Spe salvi supplies the content to specify a theological-dialogical status of hope. The most reflection over the conception of the salvation hope according to the Spe salvi lets on the statement that a hope indicates the moment being accountable for development of the dialogical dramaturgy. The theology of dialogue defines a model of the research method. Hope defines the salvific category in a human history. In the perspective of the theology of dialogue and the history of salvation, the hope of salvation is a dialogical category. Hope is a natural human experience. Benedict XVI notices that human aspirations realized without the reference to religious values, do not fulfill human expectations. The true hope does the man happy. This hope demands clinging to Christ and the courageous initiation of evangelical values into the daily life. Benedict XVI accentuates the necessity “of healing” of the hope. The contemporary culture eliminates, warps and deforms the hope of salvation, and through this leads nowhere the human beeing. “Healing” of the hope of salvation relates a cultivating of the theology of dialogue.
DE
Der Dialog nach zeitgenössischen Geisteswissenschaften des Kommunikationsereignis ist, der die Personenerfüllung in der Relationsaktivität bedeutet. Zwischen Dialog-Konzept und Dialog-Akt die Hoffnung sein soll. Ohne die Hoffnung - der Dialog stirbt. Ohne den Dialog - die menschliche Existenz ist in dem unfruchtbaren oder destruktiven Alleinsein verloren. Die Enzyklika des Papst Benedikts XVI Spe salvi liefert Inhalte, die helfen der theologische Status der Hoffnung in der Theologie des Dialogs festzustellen. Das tiefere Nachdenken über der Konzeption der Hoffnung der Erlösung in Spe salvi erlaubt artikulieren, dass eine Hoffnung für einen Augenblick zeigt, der für die Entwicklung der Dramaturgie des Dialogs verantwortlich ist. Die Theologie des Dialogs das Modell des Forschungsansatzes beschreibt. Die Hoffnung die erlösend Kategorie in der Geschichte des Menschen definiert. In der Perspektive der Theologie des Dialogs und der Geschichte der Erlösung, die Hoffnung der Erlösung ist eine dialogische Kategorie. Die Hoffnung eine fundamentale menschliche Erfahrung ist. Der Benedikt XVI oft bemerkt, dass die menschlichen Bestrebungen ohne den Bezug auf die religiösen Werte, keine aus den menschlichen Erwartungen erfüllen können. Die wahre Hoffnung macht einen Menschen glücklich. Sie fordert bei Christus zu bleiben, sowie das mutige die evangelischen Werte zu dem Alltag hereinzuführen. Der XVI Benedikt betont die Notwendigkeit „der Sanierung“ der Hoffnung. Weil, die zeitgenössische Kultur, die Hoffnung der Erlösung eliminiert, verformt und sie entstellt, und dadurch nirgendwohin ein Menschenleben führt. „Die Sanierung“ der Hoffnung der Erlösung auch zu der Theologie des Dialogs gehört.
5
Publication available in full text mode
Content available

Radość chrześcijańska jako cnota eklezjalna. Na marginesie „Evangelii gaudium” papieża Franciszka

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Studia Nauk Teologicznych PAN
|
2013
|
issue 8
95-106
EN
The article is the interpretation of the teaching of Pope Francis on "the joy of the Gospel." Analysis Exhortation "Evangelia gaudium" led to the conclusion that the joy of the Gospel according to St. Francis is a Christian virtue. Traditional theology distinguishes two categories of virtues: theological and cardinal. Benedict XVI points to a new group of virtues: ecclesial. The basis for the joy according to Francis is the adoption and proclamation of the Gospel to her. The source is the person of Jesus Christ. Through union with Him, the human person is liberated from alienation, selfishness and slavery. The joy of the Gospel revealed in the dialogue, which is the exchange of gifts between individuals. It takes place in the meeting, which gives you the opportunity to learn another person, God and man. Ecclesial context of joy is presented in the private opening to Christ and the opening of the Church to all people. Joy Christian is defined based on the concept of joy of the Gospel according to Pope Francis, is eligible for a new category of virtues – ecclesial.
PL
W artykule jest przedstawiona interpretacja nauczania papieża Franciszka na temat „radości Ewangelii”. Analiza adhortacji „Evangelii gaudium” doprowadziła do stwierdzenia, że radość Ewangelii według Franciszka jest cnotą chrześcijańską. Tradycyjna teologia wyróżnia dwie kategorie cnót: teologiczne i kardynalne. Benedykt XVI wskazuje na nową grupę cnót: eklezjalnych. Podstawą radości według Franciszka jest przyjęcie Ewangelii i głoszenie jej. Źródłem jest osoba Jezusa Chrystusa. Przez zjednoczenie z Nim, osoba ludzka zostaje wyzwolona z wyobcowania, egoizmu i zniewoleń. Radość Ewangelii ujawnia się w dialogu, który jest wymianą darów między osobami. Odbywa się w spotkaniu, które daje możliwość poznania drugiej osoby, Boga i człowieka. Eklezjalny kontekst radości wyraża się w indywidualnym otwarciu na Chrystusa oraz otwarciu Kościoła wobec wszystkich ludzi. Radość chrześcijańska zdefiniowana w oparciu o koncepcję radości Ewangelii według Franciszka, kwalifikuje się do nowej kategorii cnót – eklezjalnych.
6
Publication available in full text mode
Content available

Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “spousal love” in line with John Paul II’s Theology of the Body

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
89-102
PL
W artykule przedstawiono teologiczną interpretację fenomenu miłości oblubieńczej pod kątem zbadania korelacji z tematyką dotyczącą powołania do świętości. Opracowanie należy do obszaru badań hagiologicznych, którego celem jest przedstawienie argumentuw kościelnej strategii obrony życia ludzkiego. Analizie poddano wypowiedzi papieskie i pisma filozoficzne Jana Pawła II/ Karola Wojtyły na temat miłości oblubieńczej oraz zależności osoby i czynu od Prawdy i Dobra. Wskazano na chrystologiczno-soteriologicznyaspekt miłości oblubieńczej jako warunkujący uświęcenie osoby. Uwarunkowania aksjologiczne powiązane z założeniem chrystologicznym nazwano Blaskiem Bóstwa, utożsamiając to z przestrzenią oddziaływania zbawczego na człowieka, który zostaje uświęconymiłością oblubieńczą Chrystusa i powołany do rozwijania etosu opartego na tej miłości.
EN
The article presents the theological interpretation of the phenomenon of spousal love in terms of examining its correlations with the call to holiness. This study belongs to the field of hagiological research aiming at developing a new concept that defines arguments in the Church’s strategy concerning the defence of every human life. The analysis concerns the statements and philosophical writings of Karol Wojtyła and then John Paul II on spousal love and the dependence of the person and his actions on the Truth and Good. The Christological-soteriological aspect of spousal love as conditioning the sanctification of the person has been indicated. The axiological conditions related to the Christological assumption have been termed as “the Splendour of Divinity,” identifying it with the space of the salvific influence on a person, sanctified by Christ’s spousal love and called to develop an ethos based on this love.
7
Publication available in full text mode
Content available

Warmińska hagiologia (2010 – 2018)

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Studia Elbląskie
|
2019
|
vol. 20
285-300
EN
The paper is a description of several years’ work of theologians, historians of the region, art historians, musicologists, literary researchers, cultural scholars and religious researchers on the subject of saints’ place in faith, piety, theology and art, formerly and nowadays, in an universal and regional perspective. In the 2010 – 2018, at the University of Warmia and Mazury in Olsztyn, were eight seminars and one conference on the hagiological theme – that is concerning the saints and holiness (gr. hagios – saint). The hagiological research initiative comes from the Warmian theologians, inspired by Bishop Jacek Jezierski. The hagiological topic was discussed interdisciplinary. Subject, whose were on the top: Mother of God, St. Joseph, St. Anthony of Padova, St. Nicholas of Myra, St. Mary Magdalene, St. Catherine of Alexandria, St. Jacek Odrowąż (Hyacint of Poland), All Saints, Our Lady of Gietrzwałd, St. Jacob the Apostle (Larger). The results of the discussions were developed in the books – as a collective works. Conclusions point to the possibility of creating hagiological profiles of saints, and the appropriateness of specifying the methodology of trans- and multidisciplinary research in the field of a new, hitherto unrecognized discipline, which has been called: aspectual hagiology. The new discipline convenes the specialists in various disciplines, on a common research subject – holiness, and directs towards the innovation.
PL
Artykuł jest opisem kilkuletnich prac teologów, historyków regionu, historyków sztuki, muzykologów, literaturoznawców, kulturoznawców i religioznawców nad tematyką dotyczącą miejsca świętych w wierze, pobożności, teologii i sztuce, dawniej i współcześnie, w perspektywie uniwersalnej i regionalnej. W latach 2010 – 2018, w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, odbyło się osiem seminariów i jedna konferencja poświęcona tematyce hagiologicznej – czyli dotyczącej świętych i świętości (gr. hagios – święty). Inicjatywa badań hagiologicznych pochodzi ze środowiska teologów warmińskich, z inspiracji biskupa Jacka Jezierskiego. Tematyka hagiologiczna była dyskutowana interdyscyplinarnie. Dotyczyła: Matki Bożej, św. Józefa, św. Antoniego Padewskiego, św. Mikołaja z Myry, św. Marii Magdaleny, św. Katarzyny Aleksandryjskiej, św. Jacka Odrowąża, Wszystkich Świętych, Matki Bożej Gietrzwałdzkiej, św. Jakuba Apostoła (Większego). Wyniki dyskusji zostały opracowane w formie prac zbiorowych. Konkluzje wskazują na możliwość tworzenia hagiologicznych profili świętych oraz zasadność doprecyzowania metodologii badań transi multidyscyplinarnych w zakresie obejmującym nową, dotychczas nie uprawianą dyscyplinę o nazwie: hagiologia aspektowa. Nowa dyscyplina skupia na wspólnym przedmiocie badawczym – świętości – specjalistów różnych dyscyplin, ukierunkowując na innowacyjność.
8
Publication available in full text mode
Content available

Sakramentalność małżeństwa w relacji do ludzkiej egzystencji

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 1
47-63
EN
The article answers the question for the specificity of the coming true of the existence of Jesus in the life of sacramental spouses. The sacrament of matrimony creates a new cell in the ecclesial community. The sacramental couple initiate into their own life Christ learning through the imitation of His love ethos. Therefore, it’s reasonable to conclude that the concretisation of Jesus’ existence in the sacramental-spouses’ life is “in persona Ecclesiae”.
PL
Artykuł odpowiada na pytanie o specyfikę urzeczywistniania się egzystencji Jezusa w życiu małżonków sakramentalnych. Sakrament małżeństwa tworzy nową komórkę wspólnoty eklezjalnej. Małżonkowie sakramentalni wdrażają w swoje życie naukę Jezusa przez naśladowanie Jego etosu miłości. Dlatego zasadne jest stwierdzenie, że konkretyzacja egzystencji Jezusa w życiu małżonków sakramentalnych jest działaniem „in Persona Ecclesiae”.
9
Publication available in full text mode
Content available

Teologiczny obraz Boga Ojca u podstaw chrześcijańskiego wychowania do rodzicielstwa

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2012
|
issue 19
115-127
EN
The paper bears upon the pastoral question about the crisis of the fatherhood, the parenthood and the family. There is an theological elaboration showing nine aspects of the biblical image of God of Father: the imitation of God of Father, the proexistence of Father, the hope of child, common Father in heaven, the purifying magnanimity, the vision of Father in Jesus, trusting to God of Father, Father giving of the Spirit. In the conclusions one gave four essential plots for pastoral working, taking into account the historical context and theological of the reflection about God of Father: the renewal of authorities, the learning of the trusting prayer, the care of heroic love, drawing from the Divine mercy.
10
Content available remote

Elementy filozofii dialogu w antropologii paschalnej ks. Wacława Hruniewicza

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Forum Teologiczne
|
2011
|
vol. 12
121-132
EN
The essay has three parts. The opening part describes symmetric and asymmetric concepts of a dialogue. The middle section deals with paschal aspects of theology, and the closing one examines paschal dialogics based on the indicated dialogical and theological content. Explanations are drawned from the classical philosophy of dialogue as interpreted in the contemporary philosophical and theological dialogics. The author investigates the soteriological content of Fr Wacław Hryniewicz’s book Outlines of Paschal Theology. The symmetric concept of a dialogue stresses equality of the partners, connected with an innermost experience of ‘I’. The asymmetric concept of a dialogue draws attention to the inequality of the partners resulting from axiological circumstances of their personal lives. Hryniewicz’s paschal theology is centered around the Passion of Jesus Christ seen as the historical events on the one hand, but on the other being relevant in all times and places. The purpose of those events, defined as the Passover, is the salvation of the man and all the universe. The paschal anthropology is focused on the paschal event taking place inside man. It accentuates the relational and ecstatic aspects of the human being, situated at the bases of the salvific dialogue. The elements of the philosophy of dialogue, from which the paschal theology draws its explanations, are two concepts of dialogue: symmetric and asymmetric. Their complementary nature was proved through theological implementation of both dialogical contents. Thanks to this the paschal anthropology revealed the tendency of the philosophical dialogics for self-development within theology.
11
Publication available in full text mode
Content available

Na progu życia. Teoria ewolucji wobec wiary chrześcijan

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Teologia w Polsce
|
2009
|
vol. 3
|
issue 1
197-209
PL
Sprawozdanie z konferencji pt. "Na progu życia. Teoria ewolucji wobec wiary chrześcijan. W 150-lecie ogłoszenia teorii ewolucji biologicznej Karola Darwina", która odbyła się w dniach 16-17 października 2008 na UWM w Olsztynie.
12
Publication available in full text mode
Content available

Kaplice modlitw o pokój i pojednanie. Teologiczna interpretacja fenomenu pobożności maryjnej

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Studia Pelplińskie
|
2023
|
vol. 57
227-244
EN
The article analyses the Marian worship organised in the form of shrines with the adoration of the Blessed Sacrament and the prayer for peace in the world. The organiser of these places is the Association of the Queen of Peace. The aim of its activities is, among others, promoting the prayer for peace around the world. The result of the Association’s activities are eight World Prayer Centers for Peace, in which there are chapels with altars for the adoration of the Blessed Sacrament and the round-the-clock prayer. There are centers in the following cities: Bethlehem (Palestine), Oziorne (Kazakhstan), Medjugorje (Bosnia and Herzegovina), Yamoussoukro Ivory Coast), Namyang (South Korea), Kibeho (Rwanda), Dagupan (Philippines), Niepokalanów (Poland). Ultimately, there are to be twelve chapels, in reference to the twelve stars in the crown of the apocalyptic woman (cf. Rev 12). The shrines located in the Centers are called Stars in the Crown of Mary. The Association also organizes places of adoration called “Stars on the Mantle of Mary Queen of Peace” in reference to the image of Mary in Guadalupe. The initiative of adoration of the Blessed Sacrament with the intention of praying for peace is a manifestation of Marian piety of the grassroot nature. The altars and the liturgical objects are the sacred art based on biblical content and the present a theologically correct message.
PL
W artykule podjęto temat kultu maryjnego organizowanego w formie kaplic z adoracją Najświętszego Sakramentu i modlitwą w intencji pokoju na świecie. Organizatorem tych miejsc jest katolickie Stowarzyszenie Królowa Pokoju. Celem działalności stowarzyszenia jest m.in. propagowanie modlitwy o pokój na całym świecie. Efektem działalności stowarzyszenia jest 8 Światowych Centr Modlitwy o Pokój, w których znajdują się kaplice z ołtarzami adoracji Najświętszego Sakramentu i trwa całodobowa modlitwa. Ołtarze noszą nazwę Gwiazd w Koronie Maryi. Oprócz nich są też nielimitowane gwiazdy-monstrancje. Inicjatywa „Gwiazd” jest przejawem pobożności maryjnej o charakterze oddolnym. Ołtarze są dziełami sztuki sakralnej odnoszącymi się do treści biblijnych i przedstawiającymi poprawne przesłanie teologicznie.
13
Publication available in full text mode
Content available

Posługa teologów świeckich w Kościele (perspektywa teologiczno-dogmatyczna)

100%
Parzych-Blakiewicz K.
Teologia i Moralność
|
2022
|
vol. 17
|
issue 2(32)
47-57
EN
The article deals with the question of the ministry and identity of the lay theologian. They are presented in a dogmatic perspective, formed on the concept of the Church according to Vaticanum II.The aim of the study of the selected issue is to complement the state of research formed from studies of various specialities with a theological-systematic reflection. The differences and similarities between lay and clerical theologians were discussed as well as the ecclesial potential of the ministry of the lay theologian. The conclusions pointed to the meaning of this ministry in the activity of the Church ad extra. This ministry involves ensuring that the idea of the kingdom of God and God's will for the sanctification of every human being is realised in all spheres of human life and action.
PL
W artykule podjęto zagadnienie posługi i tożsamości teologa świeckiego. Ukazanesą one w perspektywie dogmatycznej, utworzonej na koncepcji Kościoła według Vaticanum II. Celem opracowania wybranej kwestii jest uzupełnienie stanu badań, utworzonego z opracowań różnych specjalności, o refleksję teologiczno-systematyczną. Omówiono różnice i podobieństwa między teologiem świeckim a duchownym oraz eklezjalny potencjał posługi teologa świeckiego. Wnioski wskazały na sens tej posługi w działalności Kościoła ad extra. Posługa ta obejmuje dbałość o to, aby we wszystkich sferach ludzkiego życia i działania była realizowana idea królestwa Bożego i Boża wola uświęcenia każdego człowieka.
14
Publication available in full text mode
Content available

"Sumienie eklezjalne" w blasku prawdy, dobra i zbawienia

63%
Parzych-Blakiewicz K., Kopiec M.
Teologia w Polsce
|
2018
|
vol. 12
|
issue 2
143-159
EN
The article presents the issue of ecclesial conscience as a personal space in which a believer man evaluates his own ecclesiological activity. The formation of the faithful conscience in an ecclesial format is in line with theandric and at the same time missionary nature of the Church. The issue is shown based on three papal documents: Veritatis splendor, Caritas in veritate, Lumen fidei. These sources explain the relationship between absolute Truth, Goodness and Love as transcendentals conditioning the individual process of human salvation.
PL
Artykuł przedstawia kwestię sumienia eklezjalnego jako osobowej przestrzeni, w której człowiek wierzący dokonuje oceny swojej działalności eklezjotwórczej. Kształtowanie sumienia wiernych w formacie eklezjalnym jest zgodne z teandryczną i zarazem misyjną naturą Kościoła. Zagadnienie jest ukazane na bazie trzech dokumentów papieskich: Veritatis splendor, Caritas in veritate, Lumen fidei. Źródła te wyjaśniają związki między absolutną Prawdą, Dobrem i Miłością jako transcendentaliami warunkującymi indywidualny proces zbawienia człowieka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.