Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

UWAGI HISTORYCZNO-PRAWNE NA TEMAT MAKSYMY ‘DE MINIMIS NON CURAT LEX’ W PRAWIE ANGIELSKIM (XIII-XIX WIEK)

100%
Korporowicz Ł. J.
Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 19
|
issue 2
75-99
EN
The maxim de minimis non curat lex is commonly used in English law as well as by the lawyers who represent other common law systems. Nowadays, the circumstances of exerting the principle rouse doubts. Despite its rational grounds, it is hard to indicate clearly when it should be used. In the article, the origins, as well as the ways of its interpretation, were presented according to three contexts: legal literature, judicature and parliamentary discourse until the 19th century.
PL
Zasada de minimis non curat lex jest powszechnie stosowana zarówno w prawie angielskim, jak i przez prawników reprezentujących inne porządki prawne zaliczane do rodziny common law Współcześnie okoliczności stosowania zasady budzą wątpliwości. Mimo jej racjonalnego uzasadnienia, trudno jest obecnie jednoznacznie wskazać kiedy należy ją stosować. W artykule przedstawiona została geneza zasady oraz jej interpretacja zarówno w literaturze, orzecznictwie jak i w dyskursie parlamentarnym po wiek XIX.
2
Publication available in full text mode
Content available

Działalność legati iuridici w rzymskiej Brytanii

100%
Korporowicz Ł. J.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2010
|
vol. LXXXII (82)
69-80
EN
The legati iuridici were magistrates, which were not often nominated. Emperors used to nominate them only in few provinces e.g. Britain. The sources that survived till modern times certify the names of only five British legati iuridici. First two of them were distinguished lawyers – an advocate Gaius Salvius Liberalis and jurist Lucius Iavolenus Priscus. Three remaining legates were simple clerks without any unusual legal skills. The only aim of the legati iuridici activity was to help the governors in their judicial duties. Despite this, they were subordinate directly to the emperors. They served both in civil and criminal cases. There are only two certain evidences of their judicial activity in Britain. The first one is D. 36.1.48. In that passage Iavolenus Priscus described a court hearing concerning an inheritance law. Another case is preserved in D. 49.15.6. It concerns a financial liability of the state’s treasure. In 1986 British archaeologists found a wooden tablet in London containing a record of plaintiff’s testimony. It is possible that the testimony was given in court presided by the anonymous legati iuridici.
3
Content available remote

Doktorzy prawa w dwóch angielskich komediach epoki renesansu

100%
Korporowicz Ł. J.
Studia Prawnicze KUL
|
2014
|
issue 1 (57)
173-187
PL
Komedie były jedną z najpopularniejszych form rozrywki w epoce angielskiego renesansu. Ich autorzy często odwoływali się do problematyki prawnej. W dwóch sztukach tego okresu – Kupcu Weneckim W. Shakespeare’a oraz Epicoene or the Silent Woman B. Jonsona – odnaleźć można odwołania do działalności doktorów prawa. Ich przedstawienie stanowi ciekawą ilustrację sposobu postrzegania przedstawicieli tej profesji w XVI i XVII-wiecznej Anglii.
EN
The comedies were one of the most popular form of entertainment in the period of English Renaissance. Their authors refereed to legal issues quite frequently. In two plays from the epoch – Merchant of Venice by W. Shakespeare and Epicoene, or the Silent Woman by B. Jonson – it is possible to discover references to the personages of the doctors of laws. Their depiction is an interesting illustration of the way in which those professionals were treated in 16th and 17th centuries in England.
RU
Комедии были одним из самых популярных видов развлечений в эпоху английского Возрождения. Их авторы часто прибегали к правовым вопросам. В двух пьесах этого периода – Венецианском купце У.Шекспира и Epicoene или Спокойная девушка Б. Джонсона – можно найти ссылки на деятельности докторов права. Их представление – это интересная иллюстрация восприятия представителями этой профессии в XVI и XVII-вечней Англии.
4
Publication available in full text mode
Content available

Was Roman Catholic Canon Law Studied in Eighteenth-Century England?

100%
Korporowicz Ł. J.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2018
|
vol. 108
83-102
PL
Ustanowienie przez Henryka VIII Kościoła anglikańskiego i jego protestantyzacja dokonana za rządów jego dzieci, Edwarda VI oraz Elżbiety I nie doprowadziły do zupełnego zanegowania katolickich zwyczajów i tradycji w Anglii. Wbrew innym wspólnotom protestanckim Kościół anglikański zachował rozbudowany porządek prawny, który stanowił dziedzictwo średniowiecznego prawa kanonicznego. Ostateczne zwycięstwo anglikanizmu nad katolickimi sympatiami dokonało się w osiemnastym stuleciu. W artykule stawiane jest jednak pytanie, czy ten sam mechanizm zadziałał także w obrębie nauczania prawa kanonicznego w Anglii we wspomnianej epoce. Warto pamiętać, iż wprost prawo kanoniczne nie mogło być nauczane, stąd ubierane było ono często w formę wykładu historii i recepcji prawa rzymskiego. Artykuł zawiera wnioski z analizy popularnych osiemnastowiecznych podręczników prawa rzymskiego oraz anglikańskiego prawa kościelnego. Poszukiwano w nich zarówno odwołań do prawa rzymskokatolickiego, jak również oceniono sposób formułowania wypowiedzi o Kościele katolickim i jego porządku prawnym.
EN
The establishment of the Anglican Church by Henry VIII and its Protestantisation achieved by his children Edward VI and Elizabeth I did not cause the absolute rejection of Catholic customs and traditions in England. Unlike other Protestant communities, the Anglican Church maintained a developed legal order, which was a continuation of a heritage of medieval canon law. The final victory of Anglicanism over Catholic sentiments was achieved in the eighteenth century. The article asks whether that same mechanism worked in the sphere of the teaching of canon law in England in the eighteenth century. It is worth remembering that canon law could not be taught openly, and for this reason, it was often disguised in the form of history lectures and the reception of Roman law. The article contains the conclusions drawn from the analysis of popular eighteenth-century textbooks of Roman law and Anglican ecclesiastical law. References to Roman canon law were sought in them, and modes of expressing statements regarding the Catholic Church and its law were evaluated.
5
Publication available in full text mode
Content available

Sandberg, Russell. 2021. Subversive Legal History a Manifesto for the Future of Legal Education. 242. London and New York: Routledge Taylor & Francis Group

100%
Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2022
|
vol. 99
187-190
6
Publication available in full text mode
Content available

Teaching Comparative Law in Eighteenth-Century England: Thomas Bever as a Comparative Lawyer as Exemplified by his Lectures on Polish Law and the Constitution

100%
Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2022
|
vol. 99
123-135
PL
Zazwyczaj początki badań prawnoporównawczych datuje się na schyłek dziewiętnastego stulecia. Badania tego rodzaju prowadzone były jednak już znacznie wcześniej. Wśród pierwszych poważnych zwolenników koncepcji zestawiania różnych systemów prawnych był Thomas Bever. Był on prawnikiem cywilistą, który skutecznie łączył praktykę występując przed angielskimi sądami kościelnymi i admiralicji z przynależnością do jednego z oksfordzkich kolegiów oraz obowiązkami wykładowcy. W latach 60. i 70. osiemnastego stulecia Bever prowadził w zastępstwie (bądź równolegle do) królewskiego profesora wykład prawa rzymskiego. Jego wykłady, które były pod wieloma względami wyjątkowe, wieńczyła seria spotkań prawnoporównawczych. W ich trakcie, Bever omawiał ustrój i porządki prawne kilkunastu europejskich krajów, tak w ujęciu historycznym, jak i współczesnym. Celem artykułu jest omówienie poglądów Bevera nad temat badań prawnoporównawczych, jak również zaprezentowanie tematyki wspomnianych wykładów.
EN
The origins of comparative legal studies usually date back to the late 19th century. These kind of studies, however, were undertaken on a regular basis much earlier. Among the first serious adherents of the idea of comparing different legal systems was Thomas Bever. Bever was a civilian lawyer who successfully combined practice in the ecclesiastical and admiralty courts of England with Oxford’s fellowship and teaching duties. In the 1760s and 1770s, Bever was teaching the Civil law course on behalf of (or independently of) the current holders of the Regius Professorship. His lectures, unique in many aspects, were crowned with a set of comparative lectures. Bever was presenting the constitutional and legal systems of several European countries, including Poland, both in historical and modern dimensions. The aim of this article is to discuss Bever’s attitude towards comparative legal studies as well as to present his comparative method by reference to part of his lectures devoted to the old Polish law and constitution.
7
Publication available in full text mode
Content available

Recenzja - Andrew M. Riggsby, Roman Law and the Legal World of the Romans

100%
Korporowicz Ł. J.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2011
|
vol. LXXXIII (83)
255-258
8
Publication available in full text mode
Content available

Kanon 40 (contingit interdum) IV Soboru Laterańskiego (1215) a prawo rzymskie

100%
Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2017
|
vol. 80
47-54
EN
The article discusses the problem of familiar features of the proceedings in default in Roman law (especially in Justinian’s law) and the medieval canon law. The starting point of this analysis is can. 40 of the Fourth Lateran Council (1215). The undertaken study has shown that the reception of Roman legal solution by the legal system of the Church was not only mechanical, but it was also situated in the context of adapting ancient legal provisions to the doctrinal needs of the Christianity.
PL
W artykule zostały przedstawione cechy wspólne postępowania zaocznego w prawie rzymskim (w szczególności w epoce prawa justyniańskiego) oraz prawie kanonicznym epoki średniowiecza. Punktem wyjścia dla prowadzenia rozważań był kan. 40 IV Soboru Laterańskiego (1215 r.). Przeprowadzona analiza wykazała, iż recepcja rzymskich rozwiązań przez kościelny porządek prawny nie była jedynie działaniem mechanicznym, lecz sytuowana była także w perspektywie dostosowania starożytnych mechanizmów prawnych do wymogów doktryny chrześcijańskiej. 
9
Publication available in full text mode
Content available

Wykładowcy prawa rzymskiego w Oksfordzie i w Cambridge w XVIII wieku

100%
Korporowicz Ł. J.
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
|
2017
|
vol. 15
|
issue 2
87-104
PL
The article contains characteristics of the fourteen professors who gained their appointment to the Regius Chair of Civil Law in Oxford and Cambridge in the 18th century. Their academic careers as well as their many out-of-academia duties are described in the article. The analyses of the collected materials allowed the author to assert that the condition of teaching Roman law in the 18th-century England resembled the general crises of the university education in England in the aforementioned epoch. For most of the lecturers the academic posts were more or less sinecures that provided a social prestige and honourable social position. Only the late 18th century brought some changes in the methods of teaching Roman law and in the appointments of the professors. To a fuller extent these changes could not be observed to bring expected effects before the mid-19th century.
10
Publication available in full text mode
Content available

Renata Kamińska, W trosce o Miasto. „Cura urbis” w Rzymie okresu republiki i pryncypatu, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2015, ss. 257

100%
Korporowicz Ł. J.
Czasopismo Prawno-Historyczne
|
2016
|
vol. 68
|
issue 2
365-367
11
Publication available in full text mode
Content available

Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego a Kodeks prawa kanonicznego z 1983 roku. Wybrane zagadnienia

100%
Korporowicz Ł. J.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2014
|
vol. XCI (91)/1
23-45
EN
In this article Author is attempting to answer on question referring to the category and character of liturgical norms embodied in the Code of Canon law of 1983. In the first part of the article Author has outlined the main factors of the development of liturgical legislation since the Apostolic times until the promulgation of the Codex Iuris Canonici 1917. In the second part of his article Author has analysed the rule of law contained in can. 2 of the modern Code of Canon Law of 1983 as well as the vision of liturgical law introduced in this Code. Finally, in the third part of the article Author has discussed the actual examples of the liturgical provisions embodied in the Code. The examination of those provisions enables Author to proclaim that the Code of Canon law contains three types of rules referring to the liturgy: (1) administrative rules that describe the responsibilities of the Church authorities to act in the liturgical matters, (2) provisions that contain cross-references to the liturgical books and (3) provisions that contain “pure” liturgical norms.
12
Publication available in full text mode
Content available

NAJSTARSZE ANGIELSKIE TŁUMACZENIE ‘INSTITUTIONES’ JUSTYNIANA

100%
Korporowicz Ł. J.
Zeszyty Prawnicze
|
2018
|
vol. 18
|
issue 4
5-33
EN
The scholarship on Roman law in English has accumulated a great number of the translations of the legal sources, including the Justinianic sources. Justinian’s Institutions were translated nine times in the 19th and 20th centuries alone. Te earliest English translation of this opus was published in 1756. Te translator was George Harris, an English civil lawyer, ecclesiastical judge and chancellor of several Church of England dioceses. Harris’ translation, which went through several editions and re-issues, also contained the translator’s invaluable commentaries and notes on the similarities and differences between English and Roman law. Te modern reader may be surprised by the abundant bibliography Harris cites. Harris’s translation received good English and Continental reviews.
PL
Romanistyka angielskojęzyczna doczekała się licznych przekładów źródeł prawa, w tym wielu tłumaczeń źródeł justyniańskich. Instytucje Justyniana w samym XIX i XX w. doczekały się dziewięciu przekładów. Najstarsze angielskie tłumaczenie tego dzieła opublikowane zostało jednak już w roku 1756. Jego autorem był angielski cywilista, sędzia kościelny oraz kanclerz wielu anglikańskich diecezji George Harris. Przekład, który był wielokrotnie wznawiany, obejmował bardzo wartościowe komentarze i uwagi tłumacza dotyczące podobieństw i różnic prawa angielskiego i rzymskiego. Współczesnego czytelnika zaskakuje również bogactwo wykorzystanej przez G. Harrisa literatury przedmiotu. Warto odnotować także, że tłumaczenie G. Harrisa spotkało się z przychylnymi reakcjami recenzentów pracy zarówno w Anglii, jak i na kontynencie.
13
Publication available in full text mode
Content available

Rome and Roman law in English antislavery literature and judicial decisions

100%
Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2020
|
vol. 91
37-49
PL
Zniesienie niewolnictwa przez nowożytne państwa było ważnym krokiem zmierzającym do uznania praw człowieka. Imperium Brytyjskie, jak i jego matecznik – Anglia – były jednymi z głównych organizmów państwowych odpowiedzialnych za wspieranie międzynarodowego handlu niewolnikami. Z tego względu rozwijający się w nich ruch abolicyjny zasługuje na szczególną uwagę. Argumentacja stosowana przez jego przedstawicieli stanowiła dotąd przedmiot licznych badań. Argumenty filozoficzne, teologiczne czy handlowe przeciwko niewolnictwu są dobrze znane. Należy podkreślić jednak, że dokonanie abolicji miało być krokiem prawnym. Stąd interesujące wydaje się poszukiwanie prawnych argumentów służących potępieniu zniewalania ludzi. Oczywiste jest, że znalezienie odpowiedniego uzasadnienia byłoby trudne. Niewolnictwo była przecież powszechną instytucją społeczną od czasów starożytnych. Jednak uniwersalne zasady prawa rzymskiego, jak i cywilizacji rzymskiej wykorzystane do tworzenia zachodniej tradycji prawa, czynią z prawa starożytnych interesujące źródło odniesień. Głównym celem artykułu jest ustalenie czy odwołania do starożytności rzymskiej stanowiły ważny argument w brytyjskich zmaganiach o zniesienie niewolnictwa.
EN
The abolition of slavery by modern states was an important step towards the recognition of what is now known as human rights. The British Empire and its cradle, England, were the leading entities responsible for the support of the international trade slave. For this reason, its antislavery movement is one which deserves particular attention. The argumentation used by the abolitionists has been a subject of many studies. Philosophical, theological or commercial arguments against slavery are well researched. It needs to be emphasised, however, that abolition was a legal step. In this context, it is interesting to seek legal argumentation against the enslavement of people. It is obvious that an appropriate reasoning would be difficult to find. Slavery has been a common social institution since ancient times. The universal principles of Roman law, as well as the significance of Roman civilisation for the development of the Western culture, made it one obvious field of research. The main aim of this article is to check if reference to Roman antiquity has been one of the crucial arguments in the antislavery struggle in Britain.
14
Publication available in full text mode
Content available

Studies in English legal history. An introduction

100%
Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2020
|
vol. 91
5-8
PL
W artykule wskazano na cele towarzyszące wydaniu niniejszego numeru czasopisma. Omówiono rozwój relacji handlowych i politycznych łączących Polskę i Anglię. Ponadto przedstawiono krótką historię zainteresowania polskich prawników prawem angielskim. Na koniec, autor odniósł się do wyników badań polskich naukowców badających w ciągu ostatniego półwiecza historię prawa angielskiego.
EN
In this article, the general goals of the following volume of the journal were defined. It was described how Polish-English commercial and political relations evolved. Besides, a short history of the Polish lawyers’ interest in English law was presented. Finally, the author referred to the outcomes of the research of Polish scholars who were studying English legal history in the last half a century.
15
Publication available in full text mode
Content available

PETER GONVILLE STEIN (1926-2016)

88%
Korporowicz Ł. J.
Czasopismo Prawno-Historyczne
|
2016
|
vol. 68
|
issue 2
388-391
16
Publication available in full text mode
Content available

English Law and Tadeusz Czacki: Analysis of References to English Legal Sources in Czacki’s Opus Magnum

63%
Cimachowicz K., Korporowicz Ł. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2023
|
vol. 102
59-68
PL
Tadeusz Czacki jest jedną z kluczowych postaci, które uczestniczyły w wielkiej naukowej dyskusji poświęconej historii, źródłom rozwoju oraz pozycji prawa rzymskiego w dawnym prawie polskim. Dyskusja rozpoczęta przez Czackiego oraz Jana Wincentego Bandtkiego u początku XIX w. trwała wiele dziesięcioleci. Jej konsekwencje są także dostrzegalne prawniczych, jednak większość jego zasadniczych idei dotyczących wskazanych powyżej zagadnień została zaprezentowana w jego opus magnum, tj. O litewskich i polskich prawach, opublikowanym po raz pierwszy w 1800 r. Czacki jest dobrze znany jako samouk-erudyta, który odwoływał się w swych pracach do licznych opracowań polskich oraz zagranicznych. Celem tego artykułu jest przeprowadzenie analizy stanu wiedzy Czackiego oraz wykorzystania przez niego angielskich źródeł. W czasach Oświecenia niektórzy polscy intelektualiści zaczęli interesować się angielską kulturą, a także systemami politycznym i prawnym Anglii. Nigdy jednak nie podjęto próby oceny analizy angielskich wpływów na twórczość Czackiego. Zadaniem artykułu jest wypełnienie tej luki.
EN
Tadeusz Czacki was one of the key figures who participated in the great scholarly discussions about the history, sources of development, and the position of Roman law in old Polish law. The discussion initiated by Czacki and Jan Wincenty Bandtkie in the early years of the nineteenth century lasted for many decades. Its consequences are still present today in modern Polish legal history scholarship. Although Czacki was an author of several legal treatises, most of his pivotal concepts regarding the above-mentioned issues were presented by him in his opus magnum, i.e. O litewskich i polskich prawach, published for the very first time in 1800. Czacki is well known as a self-educated scholar who referred to numerous works, both Polish and foreign. However, the objective of this article is to analyse Czacki’s knowledge and the use of English sources. During the Enlightenment, some Polish intellectuals became fascinated by English culture, politics, and the legal system. The impact of English law, however, has never been analysed in the context of Czacki’s work. The purpose of this article is to fill that gap.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.