Search results

1

Towarzyszenie wychowawcze według pedagogiki ignacjańskiej

100%

Dybowska E.

Teologia i Moralność

|

2014

|

vol. 9

|

issue 2(16)

81-93

EN

Contemporary educational reality seems to continuously require new forms of being a parent, a teacher, a tutor, and a pedagogue. Rapid changes of the paradigms of social life pose a real challenge for education. Educational accompanying inspired by the Ignatian pedagogy can provide an answer to this challenge. The article presents the idea of educational accompanying derived from Christian axiology, where human dignity is an unquestionable value. From this perspective, it seems important to follow students, to keep pace with their development, and, at the same time, to share experience with them and to indicate what is real, life-giving, and creative. It might be necessary to define a tutor, a teacher, and a parent from scratch, so they are able to show proper rules and regulations of life in the post-modern world, and, first of all, pass on the motifs of life and hope

PL

Współczesna rzeczywistość wychowawcza zdaje się wymagać stale nowych form bycia rodzicem, nauczycielem, wychowawcą, pedagogiem. Szybka zmiana paradygmatów życia społecznego stawia przed wychowaniem nie lada wyzwanie. Towarzyszenie wychowawcze inspirowane pedagogiką ignacjańską może stanowić jedną z odpowiedzi na to wyzwanie. Artykuł prezentuje ideę towarzyszenia wychowawczego wypływające z pedagogiki zakorzenionej w aksjologii chrześcijańskiej, gdzie godność człowieka stanowi istotną wartość. W tym świetle istotne wydaje się być podążanie za uczniem, dostosowywanie się do jego tempa rozwoju a jednocześnie dzielenie się z nim doświadczeniem i wskazywanie tego co prawdziwe, życiodajne i twórcze. Być może trzeba na nowo wymyślić wychowawcę, nauczyciela, rodzica, który towarzysząc dziecku, młodemu człowiekowi będzie potrafił wskazać właściwe zasady i reguły życia w ponowoczesnym świecie, a przede wszystkim przekazać motywy życia i nadziei.

2

Pedagogika ignacjańska w świecie VUCA

100%

Dybowska E.

Horyzonty Wychowania

|

2022

|

vol. 21

|

issue 57

11-19

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to present the specific dynamism of Ignatian pedagogy, which can help contemporary man find a life orientation directed towards the most important goal and a sense of meaning. The aim is also to extend the application of the Ignatian pedagogy model beyond the educational reality. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem developed in this paper is: What does Ignatian pedagogy have to offer to a man living in the reality defined as the VUCA world? In the search for an answer, an analysis of the literature was made. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article briefly characterizes the reality of VUCA by relating it to everyday life. The need to possess the clues in order to move effectively through the experience of life was pointed out. They were sought in the dynamics of the Ignatian pedagogy paradigm the functioning of the VUCA reality. It was indicated how this model can be adapted to the functioning of the VUCA reality. RESEARCH RESULTS: While staying in the logics of the Ignatian principle of adaptation to persons, place and time, it was shown how the dynamism of Ignatian pedagogy can help contemporary man find a sense of his own empowerment. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: It is worth noticing that contemporary man would not stop in his searching for the ultimate goal and a sense of meaning in the experience of life. Ignatian pedagogy can provide a response or an antidote to a world that generates chaos caused by the permeation of volatility, uncertainty, complexity and ambiguity that take place in it. This recommendation is possible thanks to the Ignatian principle of adaptation to people, place and time

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest ukazanie charakterystycznego dynamizmu pedagogiki ignacjańskiej, która może pomóc współczesnemu człowiekowi odnajdywać orientację życiową ukierunkowaną na najważniejszy cel oraz poczucie sensu. Celem jest także rozszerzenie zastosowania modelu pedagogiki ignacjańskiej poza rzeczywistością edukacyjną. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Rozwinięty w artykule problem badawczy brzmi: Co ma do zaproponowania pedagogika ignacjańska człowiekowi żyjącemu w rzeczywistości określanej jako świat VUCA? Poszukując odpowiedzi, zastosowano analizę literatury. PROCES WYWODU: W artykule krótko scharakteryzowano rzeczywistość VUCA, odnosząc ją do codziennego życia. Wskazano potrzebę posiadania wskazówek dla efektywnego poruszania się po doświadczaniu życia. Tych wskazówek poszukiwano w dynamice modelu pedagogiki ignacjańskiej. Wskazano, jak można dostosować ów model do funkcjonowania w rzeczywistości VUCA. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pozostając w logice ignacjańskiej zasady dostosowania do osób, miejsca i czasu, wykazano, jak dynamizm pedagogiki ignacjańskiej może współczesnemu człowiekowi pomóc znajdować poczucie własnej pełnomocności. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Warto, aby współczesny człowiek nie ustawał w poszukiwaniu celu ostatecznego i poczucia sensu w doświadczaniu życia. Pedagogika ignacjańska może stanowić odpowiedź czy antidotum na świat generujący chaos wynikający z przenikania się w nim zmienności, niepewności, złożoności i niejednoznaczności. Rekomendacja taka jest możliwa dzięki ignacjańskiej zasadzie dostosowania do osób, miejsca i czasu.

3

Relacja rodzina–szkoła w kontekście pedagogiki towarzyszenia

100%

Dybowska E.

Horyzonty Wychowania

|

2024

|

vol. 23

|

issue 66

73-81

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of these analyses is to identify the pedagogy of accompaniment as a context for the relationship between family and school. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem is: How can the pedagogy of accompaniment serve as a background for parents’ and teachers’ relationships? In the reflection that has been done, a critical analysis of the research papers has been applied and the results of previous research in the field undertaken have been reviewed. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Selected viewpoints focusing on the family-school relationship were reviewed and analysed. Particular focus is given to the model of Joyce L. Epstein. A general characteristic of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy, which has its roots in the educational tradition conducted by the Society of Jesus, is presented. An educational practice- oriented reflection on the possibility of using elements of the Ignatian tradition in building an educational partnership between parents and teachers is given. RESEARCH RESULTS: As a result of the analyses conducted, it was found that the most optimal solution for the family-school relationship is an educational partnership that places the child/ student and his/her needs at the centre of the activities being undertaken, in which the perspective of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy can be helpful. CONCLUSIONS, RECOMMENDATIONS AND APPLICABLE VALUE OF RESEARCH: Pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy is a less known pedagogical approach. Its dissemination makes it possible to broaden educational thinking and educational practice. It extends the options for educational actors to choose their own individual view of partnership and collaboration adapted to the capacities of the child/student and parents and teachers. It is a line of thinking that places the adult in a non-directive, accompanying position, rather as an ‘invisible’ one which can give a different quality to the relationship between parents and teachers.

PL

CEL NAUKOWY: Celem podjętych analiz jest wskazanie pedagogiki towarzyszenia jako kontekstu dla relacji rodziny i szkoły. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podjęty problem badawczy: W jaki sposób pedagogika towarzyszenia może stanowić tło dla relacji rodziców i nauczycieli? W refleksji zastosowano krytyczną analizę literatury naukowej oraz dokonano przeglądu wyników dotychczasowych badań. PROCES WYWODU: Dokonano przeglądu i analizy wybranych stanowisk koncentrujących się wokół relacji rodzina–szkoła. Szczególny akcent położono na model Joyce L. Epstein. Przedstawiono ogólną charakterystykę pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej, która ma swoje źródła w tradycji edukacyjnej prowadzonej przez Towarzystwo Jezusowe. Podjęto refleksję ukierunkowaną na praktykę edukacyjną dotyczącą możliwości wykorzystania elementów tradycji ignacjańskiej w budowaniu partnerstwa edukacyjnego rodziców i nauczycieli. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku podjętych analiz ustalono, że najbardziej optymalnym rozwiązaniem dla relacji rodzina–szkoła jest partnerstwo edukacyjne, które w centrum podejmowanych aktywności stawia dziecko/ucznia i jego potrzeby, w czym pomocna może być perspektywa pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej. WNIOSKI, REKOMENDACJE I APLIKACYJNE ZNACZENIE WPŁYWU BADAŃ: Pedagogika towarzyszenia/ignacjańska jest mało znaną koncepcją pedagogiczną. Jej popularyzacja pozwala na rozszerzenie edukacyjnego myślenia i praktyki edukacyjnej. Poszerza możliwości wyboru dla podmiotów edukacyjnych własnego, indywidualnego podejścia do partnerstwa i współpracy dostosowanej do możliwości dziecka/ucznia oraz rodziców i nauczycieli. Jest to nurt myślenia, który dorosłego stawia w pozycji niedyrektywnej, towarzyszenia, raczej jako „niewidzialnego”, co może dać inną jakość relacji rodzice–nauczyciele.

4

Elementy duchowości ignacjańskiej w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku

100%

Dybowska E.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2025

|

vol. 28

|

issue 2

79-93

EN

Ignatian pedagogy has its sources in the experience of Ignatius Loyola (1491–1556), the founder of the Jesuit order. He recorded these experiences mainly in Spiritual Exercises, from which the educational activity of the order drew important pedagogical categories. Ignatian pedagogy is closely related to the activity of the order, and therefore spirituality and religiosity are integrally included in it. The aim of the article is to indicate selected elements of Ignatian spirituality present in the documents of Ignatian pedagogy from the second half of the 20th century. For this purpose, the source text, Spiritual Exercises, is analyzed, as are two documents of Ignatian pedagogy: Characteristics of Jesuit Education and Ignatian Pedagogy: A Practical Approach. The article presents the main sources of Ignatian pedagogy: the experience of Ignatius Loyola and Spiritual Exercises. The 20th-century Jesuit documents relating to this issue are briefly characterized. Then, the key elements of Ignatian spirituality found in these documents are discussed. The analyses show that the spiritual vision of Ignatius Loyola is what inspires the educational activity of the Jesuit order and its collaborators. Despite changing sociocultural conditions, after taking into account the Ignatian principle of adaptation to people, place, and time, the religious and spiritual elements recommended by Ignatius Loyola can still serve as a point of reference (a permanent element) of the pedagogical concept today.

PL

Pedagogia ignacjańska ma swoje źródła w doświadczeniu Ignacego Loyoli (1491–1556), założyciela zakonu jezuitów. Spisał on je głównie w książeczce Ćwiczeń duchowych, skąd działalność edukacyjna zakonu zaczerpnęła istotne kategorie pedagogiczne. Pedagogika ignacjańska jest ściśle związana z działalnością zakonu, więc duchowość i religijność są w nią integralnie włączone. Celem artykułu jest wskazanie wybranych elementów duchowości ignacjańskiej obecnych w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku. Dokonano w tym celu analizy tekstu źródłowego, jakim jest książeczka Ćwiczeń duchowych oraz analizy dokumentów pedagogiki ignacjańskiej: Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania oraz Pedagogika ignacjańska. Podejście praktyczne. W artykule przedstawiono główne źródła pedagogiki ignacjańskiej: doświadczenie Ignacego Loyoli i Ćwiczenia duchowe. Dokonano krótkiej charakterystyki XX-wiecznych dokumentów jezuickich odnoszących się do tej problematyki. Następnie omówiono kluczowe elementy duchowości ignacjańskiej, które znalazły się w tych dokumentach. Przeprowadzone analizy wykazują, że duchowa wizja Ignacego Loyoli jest tym, co inspiruje działalność edukacyjną prowadzoną przez zakon jezuitów i jego współpracowników. Mimo zmieniających się uwarunkowań społeczno-kulturowych, po uwzględnieniu ignacjańskiej zasady dostosowania do osób, miejsca i czasu, elementy religijne i duchowe zalecane przez Ignacego Loyolę mogą także dziś stanowić punkt odniesienia (stały element) koncepcji pedagogicznej.

5

Ślub kościelny. Dlaczego nie? Pedagogiczno-psychologiczne aspekty pracy nad sobą w czasie przygotowania do małżeństwa i w małżeństwie

63%

Błasiak A., Dybowska E.

Teologia i Moralność

|

2012

|

vol. 7

|

issue 2(12)

135-156

EN

Despite many conflicting facts, young people today still consider family as one of the most important values, at least at the level of declarations. Immediacy training which is offered to people by the era of post-modernism is not conducive to preparing for marriage. This makes young people evade marriage. In preparation for the marriage as a way of life, it is important to work on oneself which leads to an increasingly mature personality. In today's world it is necessary to attach new value to the period of engagement, give it the original meaning as an essential developmental stage. It is supposed to lead to the understanding of the phenomenon of love. Therefore, the question of church wedding remains valid.

PL

Mimo wielu sprzecznych faktów młodzi ludzie dzisiaj nadal uważają rodzinę za jedną z najważniejszych wartości, przynajmniej na poziomie deklaracji. Trening natychmiastowości, który oferuje człowiekowi doba ponowoczesności, nie sprzyja przygotowaniu do sakramentu małżeństwa. Sprawia to, że młodzi ludzie uciekają od ślubu. W przygotowaniu do ślubu jako drogi życiowego powołania istotną rolę odgrywa praca nad sobą, która prowadzi do coraz bardziej dojrzałej osobowości. We współczesnym świecie trzeba na nowo docenić okres narzeczeństwa, nadać mu pierwotny sens jako koniecznemu etapowi rozwojowemu. Ma on prowadzić do poznania fenomenu miłości odkrywanego najpełniej w relacji małżeńskiej. Dlatego pytanie o ślub kościelny pozostaje aktualne.

6

Editorial

51%

Dybowska E., Kaźmierczak P.

Multidisciplinary Journal of School Education

|

2020

|

issue 18

7-9

Refine search results

2 Horyzonty Wychowania

2 Teologia i Moralność

1 Multidisciplinary Journal of School Education

1 Studia Paedagogica Ignatiana

6 Dybowska E.

1 Błasiak A.

1 Kaźmierczak P.

1 2025

1 2024

1 2022

1 2020

1 2014

1 2012

Towarzyszenie wychowawcze według pedagogiki ignacjańskiej

Pedagogika ignacjańska w świecie VUCA

Relacja rodzina–szkoła w kontekście pedagogiki towarzyszenia

Elementy duchowości ignacjańskiej w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku

Ślub kościelny. Dlaczego nie? Pedagogiczno-psychologiczne aspekty pracy nad sobą w czasie przygotowania do małżeństwa i w małżeństwie

Editorial