Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The impact of hydrotechnical facilities on island avifauna: a case study of the middle Vistula River

100%
Bukaciński D., Bukacińska M., Burzyński A.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2013
|
vol. 11
|
issue 4
93-109
EN
The study was conducted in the years 1994-2006 at the middle of the Vistula River between Wróble and Kochów (416th – 418th km of the waterway). The presence of islands and steep banks makes it a key place for nesting avifauna, including a number of endangered species. The aim of this paper is to present the impact of hydrotechnical facilities (a diversion weir) on habitat changes, and consequently on the abundance and distribution of birds that inhabit this part of the river. A cross-divider in the riverbed (weir) connecting the bank of the river with one of the islands increased the flow rate and pushed the current to the middle of the river, directing it towards the islands. The result of these changes was a sudden erosion of the sandy, high slope at the top of the island II, a partition of this island into two parts and a slow erosion of the island located near the left bank (island IV, Fig. 1B). Lack of fixed, steady flow along the right bank resulted also in a considerably faster succession of vegetation on the island I and slow shallowing of the channel between the island and the bank. As a result, the area of sandy habitats, most valuable to nesting birds, decreased disproportionately faster than the area of the whole islands (Table 1). In the years 2001-2002 , when the island I was completely united with the right bank and the islands 0 and I were connected to each other, a width of the riverbed at this point decreased from 870 m to 710 m, i.e. by more than 20 % (Fig. 1).
2

Awifauna wodno-błotna środkowej Wisły w okresie lęgowym: wpływ działalności człowieka na rozmieszczenie, liczebność i bogactwo gatunkowe

100%
Bukaciński D., Bukacińska M., Buczuński A.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2011
|
vol. 9
|
issue 2
67-86
EN
The inventory of birds was conducted in the years 2005-2010 on the Vistula River section between Dęblin (388 km of the river) and Podwierzbie (435 km of the river). The study area includes a southern section of the European Ecological Natura 2000 Site in Poland PLB140004 „Middle Vistula River Valley” (IBA, PL083). On most areas the Vistula flows here within unregulated or relatively little modified riverbed, having a features of natural, lowland, braided river. Sandy islands and braid bars within a main channel, steep banks and old riparian afforestations create the unique breeding habitats of the Vistula River Valley. Especially the river channel habitats provide suitable breeding sites for many rare bird species, constituting for some of them the key-breeding sites. There are, however, fragments of several kilometres, where people transformed the Vistula River in a more visible way (Table 1). These are, among others: an urban section within Dęblin boundaries (km 388-393 of the river), a fragment adjacent to Kozienice Power Plant (km 421-426) and the area, where since 2007 gravel for industry has been mining from the river bottom (km 426-431). The aim of this inventory was the comparison of richness and abundance of breeding bird species associated directly to the river channel on fragments mentioned above. It will allow to estimate soberly how very the intensity of human utilization of the river affects the distribution of avifauna of the Vistula, determining the richness and abundance of valuable and/or endangered species breeding in a given area.
3
Publication available in full text mode
Content available

Does the vicinity of the Black-Headed Gull colony (Chroicocephalus ridibundus) increase the breeding success of the Common Tern (Sterna hirundo) on the islands of the middle Vistula?

100%
Bukackiński D., Bukacińska M., Grabowska M.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2018
|
vol. 16
|
issue 4
43-50
PL
Badania prowadziliśmy w roku 2017 w kolonii rybitwy rzecznej Sterna hirundo (STH) usytuowanej na wyspie środowego biegu Wisły, na wysokości miasta Dęblin (km 393-394 szlaku wodnego). Naszym celem było poznanie wybranych aspektów biologii i ekologii rozrodu tego gatunku. W związku z tym, że gnieździ się ona zarówno w koloniach jednogatunkowych, jak również w dwu- lub kilkugatunkowych, wspólnie z rybitwą białoczelną Sternula albifrons, śmieszką Chroicocephalus ridibundus (LAR) i/lub mewą siwą Larus canus przede wszystkim chcieliśmy sprawdzić czy ich sąsiedztwo (w tym przypadku LAR) wpływało na sukces klucia się i przeżywalność piskląt STH. Uzyskane wyniki jednoznacznie wskazują, że obecność lęgowych rybitw w sąsiedztwie kolonii LAR nie było przypadkowe i/lub też efektem braku miejsca i/lub możliwości gnieżdżenia się w innym miejscu. Wysokość miejsca gniazdowania, typ siedliska lęgowego, wielkość zniesienia, objętość jaj i masa jaj lęgów tych ptaków nie różniły się istotnie od tych, które utworzyły kolonię na tej samej wyspie, ale kilkaset metrów dalej. Jednak w sąsiedztwie kolonii LAR gniazda STH były zakładane znacząco wcześniej a sukces klucia się i przeżywalność piskląt w okresie wczesnopisklęcym były dwukrotnie wyższe. Tym samym można stwierdzić, że kolonia LAR mogła zapewniać skuteczną ochroną przed drapieżnictwem wron, srok i mew, które odpowiadały za zdecydowaną większość strat jaj rybitw w roku badań
EN
We conducted our study in the Common Tern colony (STH) located on an island in the middle Vistula River course, at the height of the city of Dęblin (km 393–394 of the waterway), in 2017. Our goal was to investigate some aspects of the biology and reproductive ecology of this species. Due to the fact that STH breeds both in single-species as well as in two- or multi-species colonies, in associations with Little Terns (Sternula albifrons), Black-Headed Gulls (Chroicocephalus ridibundus) (LAR) and/or Mew Gulls (Larus canus), we wanted to investigate whether the neighborhood of other species (in this case LAR) affected hatching success and chick survival in STH. Our results clearly show that the presence of breeding terns in the neighborhood of the LAR colony was not accidental and/or caused by the lack of space on the island and/or the possibility of nesting elsewhere. The height of nesting site, type of nesting habitat, clutch size, mean egg volume and mean egg mass of these STH pairs did not differ significantly from those that formed a single species colony, on the same island but several hundred meters away. However, STH nests in the neighborhood of the LAR colony were established much earlier and both the hatching success and chick survival of STH during the early-chick stage were twice as high. Thus, we can conclude that the LAR colony could provide an effective protection against predation of crows, magpies and gulls, dangers which accounted for the vast majority of STH nest failures in the year of our study.
4
Publication available in full text mode
Content available

Threats and the active protection of birds in a riverbed: postulates for the strategy of the preservation of the middle Vistula River avifauna

100%
Bukaciński D., Bukacińska M., Buczyński A.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2018
|
vol. 16
|
issue 4
5-23
PL
W ciągu ostatnich 34 lat mocno zmieniała się struktura zagrożeń dla ptaków siewkowych Charadriiformes zasiedlających wyspy w korycie Wisły, przede wszystkim mew, rybitw i sieweczek. Podczas gdy w latach 1985-1994 głównymi zagrożeniami dla lęgów były wezbrania wód, drapieżnictwo wrony Corvus corone cornix i sroki Pica pica, a lokalnie również niekontrolowany wypas zwierząt hodowlanych, to w latach 2005-2014 były nimi przede wszystkim presja norki amerykańskiej Neovision vision i lisa Vulpes vulpes oraz masowe wyroje meszek (krwiopijne muchówki z rodziny Simuliidae). Obecność tych zagrożeń prowadziła do blisko zerowego sukcesu lęgowego i wzmożonej śmiertelności ptaków dorosłych na lęgowiskach. W efekcie nastąpił gwałtowny spadek liczebności większości gnieżdżących się tam gatunków mew, rybitw i sieweczek. W 2015-2018 obok drapieżnictwa wcześniej wymienionych ssaków do kluczowych zagrożeń należały: presja zdziczałych kotów i psów oraz coraz częstsza i coraz bardziej masowa obecność ludzi na wyspach, zwłaszcza zmotoryzowanych. W obliczu sytuacji grożącej wyginięciem najpierw mewy siwej Larus canus, a później również innych gatunków ptaków, w latach 2005-2006 rozpoczęliśmy program czynnej ochrony zagrożonych gatunków wysp środkowej Wisły. Obejmował on (a) redukcję liczebności norki amerykańskiej (głownie poprzez odłowy w pułapki i eutanazję) i lisa (głownie poprzez odstrzał), (b) neutralizowanie obecności tych drapieżników oraz zwierząt hodowlanych w pobliżu lęgowisk poprzez ogrodzenia elektryczne (dla dużych agregacji gniazd) oraz poprzez zabieg włączający wykorzystanie inkubatorów i drewnianych atrap jaj (dla gniazd pojedynczych i mniejszych agregacji), (c) odnawianie siedlisk lęgowych poprzez usuwanie podrostu wierzbowo-topolowego i klonu jesionolistnego Acer negundo, a w przypadku mewy siwej również (d) zwiększanie różnorodności genetycznej w obrębie kolonii lęgowych poprzez wzajemną wymianę lęgów między gniazdami oddalonymi od siebie niemniej niż kilkanaście kilometrów. Najważniejszym postulatem, kluczowym dla powodzenia całego programu ochrony zagrożonych gatunków koryta rzeki jest prowadzenie czynnych działań ochronnych w sposób kompleksowy i co najważniejsze nieprzerwanie jeszcze przez co najmniej pięć lat (do roku 2023), optymalnie przez całą dekadę (2019-2028). Obok działań ochronnych niezbędne też będzie prowadzenie monitoringu przyrodniczego, który powinien obejmować (a) zmiany liczebności i rozmieszczenia najważniejszych gatunków ptaków koryta rzeki, (b) ocenę sukcesu lęgowego i śmiertelności ptaków dorosłych na lęgowiskach, oraz (c) zmiany liczebności i rozmieszczenia drapieżnych ssaków w pobliżu najważniejszych lęgowisk ptaków. Wydaje się też, że jednym z bardzo ważnych zadań na najbliższe lata będzie przeciwstawienie się wznowieniu planów kompleksowej regulacji środkowego odcinka rzeki, co bezpowrotnie zniszczyłoby ten unikalny już w skali światowej ekosystem.
EN
Over the past 34 years, threats to Charadriiform birds inhabiting islands in the Vistula riverbed, mainly gulls, terns and plovers, have changed considerably. While in 1985-1994 the main risks for their breeding were found to be flood waters, predation by the hooded crow Corvus corone cornix and the Eurasian magpie Pica pica, as well as, locally, uncontrolled livestock grazing, in 2005-2014 they were primarily predation pressure from the American mink Neovision vision and the red fox Vulpes vulpes and massive outbreaks of black flies Simuliidae. These threats led to a reproductive outcome of nearly zero and increased the mortality of adults in their breeding areas. As a result, there was a sharp decline in numbers of the majority of gull, tern and plover species nesting there. In 2015-2018, apart from mammalian predation, key threats included the pressure of feral cats and dogs and the growing presence of people on the islands. In a situation that may lead to the extinction of first the mew gull, Larus canus, and later other species of birds, in 2005-2006, we began the active protection of endangered species on the middle Vistula River islands. This effort included (a) reducing the number of American minks and red foxes, (b) neutralising the presence of predators and livestock at the nesting sites with electric fences and the use of incubators and dummy eggs and (c) restoration of the nesting habitat, as well as, in the case of mew gulls, (d) increasing the genetic diversity within colonies. The most important demand is the conducting of the active protective measures in a comprehensive way and continuously for at least five years (until 2023), optimally throughout the decade (2019--2028). In addition, it will be also necessary to carry out wildlife monitoring in this area. The other important task for the coming years will be to oppose plans for extensive engineering in the middle section of the river, which will irreversibly destroy this unique ecosystem.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wetland birds of middle Vistula River during breeding season: the impact of human activities on the distribution, abundance and richness of species

100%
Bukaciński D., Bukacińska M., Buczyński A.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2020
|
vol. 18
|
issue 5
335-348
PL
Monitoring ptaków prowadzono w latach 2005-2010 na fragmencie rzeki między Dęblinem (388 km rzeki) i Podwierzbiem (435 km). Obejmuje on południową część Europejskiej ostoi Natura 2000 PLB140004 „Dolina Środkowej Wisły” (ostoi IBA, PL083). Na przeważającym obszarze Wisła płynie tu nieregulowanym lub przekształconym jedynie w niewielkim stopniu korycie, mając charakter nizinnej rzeki roztokowej. Unikalnymi siedliskami lęgowymi doliny Wisły są piaszczyste wyspy i ławice w nurcie, urwiste brzegi oraz stare zadrzewienia łęgowe. Zwłaszcza siedliska nurtu rzeki dostarczają dogodnych miejsc gniazdowania dla wielu rzadkich gatunków ptaków, stanowiąc dla niektórych z nich kluczowe lęgowisko w kraju. Są jednak i kilkukilometrowe fragmenty, gdzie Wisła została przekształcona przez człowieka w sposób bardziej widoczny. Do takich należą między innymi: miejski odcinek rzeki na wysokości Dęblina (388-393 km rzeki) oraz fragment na wysokości Elektrowni Kozienice (421-425 km) oraz obszar, gdzie od 2007 roku wydobywane jest z dna rzeki kruszywo na cele gospodarcze (426-430 km). Celem monitoringu było porównanie składu i liczebności lęgowych gatunków ptaków związanych z korytem rzeki na wymienionych odcinakach Wisły. Pozwoli to realnie ocenić na ile intensywność wykorzystania Wisły przez człowieka wpływa na rozmieszczenie ornitofauny w dolinie Wisły, decydując o różnorodności gatunkowej i liczbie gatunków cennych i/lub zagrożonych gnieżdżących się w danym miejscu. W latach 2007-2009 badań na całym fragmencie Wisły objętym badaniami stwierdzono obecność 32 gatunków ptaków charakterystycznych dla koryta i doliny rzeki. Wśród nich było 6 gatunków zagrożonych wyginięciem w skali kraju: mewa siwa (Larus canus), rybitwa białoczelna (Sternula albifrons), sieweczka obrożna (Charadrius hiaticula), ostrygojad (Haematopus ostralegus), derkacz (Crex crex) i dudek (Upupa epops). Porównanie składu gatunkowego awifauny pokazuje duże różnice między sąsiadującymi ze sobą odcinkami rzeki. Zdecydowanie najcenniejszym był fragment między Wróblami i Elektrownią Kozienice (416-420 km). Wisła płynie tu korytem tylko w niewielkim stopniu zmienionym. Ma charakter typowy dla dużej, nizinnej rzeki roztokowej z licznymi odnogami, urwistymi brzegami, ławicami piachu i wyspami o różnym charakterze. Tak zróżnicowane środowisko ma swoje odzwierciedlenie w różnorodności gatunkowej ptaków. Zespół 27-30 gatunków osiągał tu, niespotykane w innych środowiskach, zagęszczenie 337-397 par/km biegu rzeki. Miejski fragment rzeki na wysokości Dęblina (388-393 km rzeki) i 5-kilometrowy obszar wydobywania kruszywa z dna Wisły (425-430 km) były dla ptaków o wiele mniej atrakcyjne. Proste, dużo węższe koryto, mała liczba wysp w nurcie i zdegradowana dolina rzeki w bezpośredniej bliskości brzegów powodowała, że gnieździło się tutaj od 6 do 10 gatunków ptaków, których zagęszczenie wahało się od 2,0-2,7 par/km rzeki na odcinku miejskim, do 3,8-6,6 par/km rzeki na fragmencie rzeki, gdzie wydobywane było kruszywo. Wartości te są jednak i tak wysokie, w porównaniu ze stanem odnotowanym na wysokości Elektrowni Kozienice (420-425 km rzeki). Koryto jest tu wyraźnie zwężone i pogłębione, rzeka płynie wartko jedną strugą, a charakterystycznym elementem w nurcie są liczne betonowe ostrogi i opaski po obu stronach rzeki oraz betonowy brzeg chroniący Elektrownię. Taki obraz wyklucza niemal zupełnie możliwość gniazdowania ptaków w korycie. Spotyka się tutaj jedynie pojedyncze  pary czajki (Vanellus vanellus), piskliwca (Actitis hypoleucos), sieweczki rzecznej (Charadrius dubius), nurogęsia (Mergus merganser), a wyjątkowo również rybitwy rzecznej (Sterna hirundo). Zagęszczenie zespołu ptaków jest bardzo niskie i nie przekracza zazwyczaj 1,5 par/km rzeki. Coroczny monitoring ptaków w latach poprzedzających i już po rozpoczęciu wydobywania kruszywa z dna rzeki pozwolił ocenić czy inwestycja ta w jakikolwiek sposób zmieniła obraz awifauny. W ciągu trzech lat przedsięwzięcia nie zanotowano negatywnego wpływu inwestycji na różnorodność gatunkową i liczebność ornitofauny tak w bezpośrednim otoczeniu, jak na fragmencie rzeki poniżej. Na obraz i zmiany ornitofauny tych miejsc w decydującym stopniu wpływa nie tyle mała szkodliwość rodzaju inwestycji, co miejsce jej usytuowania. Należy przypomnieć, że pobór kruszywa odbywa się jedynie na odcinku dwóch kilometrów, w dużym stopniu uregulowanej rzeki, a fragment rzeki bezpośrednio powyżej praktycznie jest niedostępny dla ptaków (Elektrownia Kozienice). Z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością można założyć, że w sytuacji, kiedy pobór kruszywa odbywałby się na fragmencie rzeki między 394-420 km lub poniżej 431 km szlaku wodnego negatywny wpływ na siedliska lęgowe i awifaunę koryta rzeki byłby bardzo dobrze widoczny i co gorsze – zapewne nieodwracalny. Oba wymienione wyżej fragmenty są obecnie unikalnym już miejscem, gdzie można spotkać zespół ptaków charakterystyczny dla koryta nieuregulowanej rzeki nizinnej – środowiska, które w związku z działalnością człowieka bezpowrotnie zanika.
EN
The inventory of birds was conducted in the years 2005-2010 on the Vistula River section between Dęblin (km 388 of the river) and Podwierzbie (km 435 of the river). The study area includes a southern section of the European Ecological Natura 2000 Site in Poland PLB140004 "Middle Vistula River Valley” (IBA, PL083). On most areas the Vistula flows here within unregulated or relatively little modified riverbed, having features of a natural, lowland, braided river. Sandy islands and braid bars within a main channel, steep banks and old riparian afforestation create the unique breeding habitats of the Vistula River Valley. Especially the river channel habitats provide suitable breeding sites for many rare bird species, constituting for some of them the key-breeding sites. There are, however, fragments of several kilometres, where people transformed the Vistula River in a more noticeable way (Table 1). These are, among others: an urban section within Dęblin boundaries (km 388 to km 393 of the river), a fragment adjacent to Kozienice Power Plant (km 421 to km 426) and the area, where since 2007 gravel for industry has been mined from the river bottom (km 426 to km 431). The aim of this inventory was the comparison of richness and abundance of breeding bird species linked directly to the river channel in fragments mentioned above. It will allow to estimate soberly how very the intensity of human utilization of the river affects the distribution of avifauna of the Vistula, determining the richness and abundance of valuable and/or endangered species breeding in a given area. In the years 2007-2009 within a whole study area 32 breeding species characteristic for the riverbed and its surroundings were recorded. Among them 6 are threatened in Poland: mew gull (Larus canus), little tern (Sternula albifrons), ringed plover (Charadrius hiaticula), Eurasian oystercatcher (Haematopus ostralegus), corncrake (Crex crex) and hoopoe (Upupa epops) (Table 2a, b). The comparison of bird richness revealed significant differences between adjoining fragments of the river (Table 3). Decidedly the most valuable was the section between Wróble and Kozienice Power Plant (km 416-421). The Vistula River flows here within a riverbed only a little changed by man. It has an appearance typical for a large, lowland braided river with meandering channels, network of small side channels, steep banks, sandy bars and different kind of islands. Such differentiated environment is reflected in richness of birds. The association of 27-30 species reached here the total density of 337-397 pairs/km along the river, unparalleled in other habitats (Table 3). The urban section within Dęblin boundaries (km 388-393) and a 5-kilometer-long area of gravel mining (km 426-431) were much less attractive for birds. Straight, much narrower river channel, small number of islands in a main channel and a degraded valley in the vicinity of river banks caused, that only six to ten species nested there, of the total density ranged between 2.0-2.7 pairs/km on the urban fragment and 3.8-6.6 pairs/km within the gravel pit area (Table 3). However, these values are quite high in comparison to those recorded for the fragment adjoining Kozienice Power Plant (km 421-426). The river channel is here clearly contracted and the bottom is deepened. The river flows fast within one channel. Numerous, concrete, submerged groynes, revetments on both sides of the river and a bank made of concrete, protecting a power station are very characteristic for this place. Such a man-made environment almost excludes the possibility of breeding of birds within a riverbed. Only single pairs of lapwings (Vanellus vanellus), common sandpipers (Actitis hypoleucos), little ringed plovers (Charadrius dubius) and goosanders (Mergus merganser) occurred here, sporadically also common terns (Sterna hirundo) (Table 2a,b). The total density was very low and did not exceed 1.5 pairs/km along the river. The yearly surveys of birds in the years previous to and after beginning of a gravel and sand mining from the river bottom allowed to estimate if the development had changed somehow the status of riparian bird populations. During three years of an activity a negative impact of the development on the richness and abundance of bird species was not recorded, both in direct vicinity and on the fragment below (Table 4). Not the small harmfulness of the development finally influences the status and changes of avifauna in these sections, but the place where it is situated. It should be kept in mind that the sand mining takes place only within 2 km of the section of Vistula that is regulated to a large degree, and the section above is almost unavailable for riparian birds (Kozienice Power Station). One can assume with high probability bordering on certainty that when the gravel excavation took place on the fragment between km 393 and km 421 or below km 431 of the river, the negative impact of the development on breeding habitats and avifauna of the river channel would be much more noticeable and worse still – it would be irreversible. Both fragments mentioned above are now unique places, where the bird association characteristic for the unregulated channel of lowland river can be found – the environment, which irrevocably declines due to human activities.
6
Publication available in full text mode
Content available

The human pressure on the middle Vistula River wildlife: the number and distribution of people and their activity on the river during the breeding season of birds

100%
Bukaciński D., Bukacińska M., Mastalerz E.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2020
|
vol. 18
|
issue 5
379-399
PL
Celem pracy było określenie rozmieszczenia, liczby i form aktywności ludzi na brzegach i w korycie najcenniejszego pod względem przyrodniczym, środkowego odcinka Wisły między Puławami i ujściem Pilicy (km 373-548 szlaku żeglugowego). Kontrole prowadzono w okresie maj-czerwiec 2014-2015 roku, kiedy do rozrodu przystępowały kluczowe gatunki ptaków, tworzących zespół awifauny koryta rzeki. Notowano obecność i formę aktywności ludzi wyróżniając: wędkarstwo, biwaki, turystykę wodną, turystykę pieszą, turystykę zmotoryzowaną oraz wypas zwierząt hodowlanych. Stwierdzono częstą obecność ludzi na Wiśle, bardziej masową w czerwcu niż w maju. W obu miesiącach najbardziej popularną formą spędzania czasu przez ludzi w korycie rzeki było wędkarstwo. Podczas gdy na terenach mniej cennych dla ptaków zdecydowanie dominowało łowienie ryb, na fragmentach rzeki z kluczowymi siedliskami lęgowymi dla ptaków równie często lub częściej notowano zdecydowanie bardziej agresywne dla przyrody formy rekreacji: biwaki i turystykę zmotoryzowaną (quady, motory, samochody terenowe). Wzrastająca popularność tych form rekreacji stanowi bardzo poważne zagrożenie dla świata przyrody ożywionej. Ich efektem jest nie tylko niepokojenie ptaków wyprowadzających lęgi, ale też fizyczne niszczenia siedlisk lęgowych, gniazd z jajami oraz zwiększona śmiertelność piskląt mew, rybitw i innych ptaków siewkowych
EN
The study aimed to determine the distribution, numbers, and forms of human activity on the banks and in the riverbed of the middle part of the Vistula River. This section of the river is the most valuable for nature and is located between Puławy and the mouth of the Pilica River (km 373-548 of the navigation route). Censuses were conducted in May-June 2014 and 2015, the breeding season of the key species of the riverbed avifauna. The presence and different forms of human activity were recorded, including fishing, camping, water tourism, hiking, motorized tourism, and grazing animals. The frequent presence of people on the Vistula River was much greater in June than in May. In both months, the most popular form of spending time by humans in the riverbed was fishing. While in areas less valuable for birds, fishing strongly dominated, on parts of the river with key breeding habitats for birds, more aggressive forms of recreation, camping and motorized tourism (quads, motorcycles, off-road vehicles), were reported as often or even more frequently. The increasing popularity of these forms of recreation is a very serious threat to the fauna. They not only disturb the breeding birds but also physically destroy breeding habitats and nests with eggs and increase the mortality of chicks of gulls, terns, and other waders.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.