Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Męstwo a świętość

100%
Kieliszek Z.
Studia Warmińskie
|
2012
|
issue 49
9-22
PL
W artykule Męstwo a świętość autor, zainspirowany hasłem X Dnia Papieskiego „Odwaga świętości”, który był obchodzony w Polsce 10 października 2010 r., próbuje określić relację pomiędzy cnotą męstwa a świętością. W pierwszej części rozważań analizie poddana zostaje cnota męstwa. Zostaje ona ukazana jako cierpliwe, wytrwałe i ufne stawienie oporu złu, oraz długomyślne i wielkoduszne dążenie do prawdy, dobra i piękna. Część druga jest poświęcona refleksji nad świętością. W świetle prowadzonych badań jawi się ona jako wartość, którą człowiek realizuje, dążąc do doskonałości. W ostatniej części zostają wskazane punkty, w których cnota męstwa i dążenie człowieka do doskonałości wiążą się ze sobą. Na podstawie przeprowadzonych analiz autor dochodzi do przekonania, że kształtowanie w sobie przez człowieka cnoty męstwa należy uznać za strukturalnie konstytutywną część realizowania przez człowieka wartości świętości.
EN
In the article the author of “Courage and Holiness”, inspired by the theme of the X Pope Day “Courage of holiness”, which was celebrated in Poland on 10 October 2010, is trying to determine the relationship between the virtue of courage and holiness. In the first part of the discussion analyzed the virtue of fortitude. It has been shown to be patient, persistent and confident to resist evil and generous pursuit of truth, goodness and beauty. Part two is devoted to a reflection on holiness. In light of the studies, it appears as the value of which man realizes, striving for perfection. As indicated in the last part of people's attitudes, in which the virtue of courage and human desire for perfection coincide with each other. On the basis of analysis the author comes to the conclusion that the process of human striving for holiness is linked to the development of the human virtues of courage.
DE
In dem Artikel der Autor von „Mut und Heiligkeit“, inspiriert durch das Thema des zehnten Papstesteges „Mut und Heiligkeit“, der in Polen am 10. Oktober 2010 gefeiert wurde, versucht, die Beziehung zwischen der Tugend des Mutes und der Heiligkeit zu bestimmen. Im ersten Teil der Diskussion analysierte er die Tugend der Tapferkeit. Es hat sich gezeigt, geduldig zu sein, zuversichtliche Ablegnung des Böses und großzügige Streben nach Wahrheit, Güte und Schönheit. Der zweite Teil ist einer Reflexion über die Heiligkeit gewidmet. Im Licht der Studien ist sie der Wert für den Menschen und das Streben nach Perfektion. Die Tugend des Mutes und die Sehnsucht der Menschen nach Perfektion sind miteinander verbunden. Der Autor kommt zum Schluss, dass der Prozess des menschlichen Strebens nach Heiligkeit für die Entwicklung der menschlichen Tugenden sehr wichtig ist.
2
Content available remote

Aktualność historiozofii

100%
Kieliszek Z.
Studia Warmińskie
|
2013
|
issue 50
41-54
PL
W artykule Aktualność historiozofii autor porusza problem aktualności filozofii dziejów. Tekst składa się z czterech części. W pierwszej części autor dokonuje krótkiego przeglądu wybranych przez siebie koncepcji historiozoficznych. Kolejno przybliżona zostaje myśl Tukidydesa, św. Augustyna, Georga W.F. Hegla, Karola Marksa, Oswalda Spenglera, Arnolda J. Toynbee’ego, Feliksa Konecznego, Francisa Fukuyamy oraz Samuela P. Huntingtona. Część druga artykułu jest poświęcona najważniejszym zarzutom, jakie we współczesnym dyskursie filozoficznym są wysuwane wobec myślenia historiozoficznego. Autor zwięźle omawia pięć zarzutów: 1. brak powodów, dla których należałoby rozwijać tradycję historiozoficzną; 2. zupełna nieprzewidywalność dziejów; 3. zbytni katastrofizm myślenia historiozoficznego; 4. ahistoryczna postawa współczesnego człowieka; 5. nie istnieje pozahistoryczna, jednolita i niezmienna rama odniesienia dla procesu dziejowego. W części trzeciej autor kolejno odpiera przywołane zarzuty, wskazując na ich najważniejsze słabe punkty. Przytoczone zostają ponadto odpowiednie kontrargumenty. W ostatniej części autor dokonuje podsumowania przeprowadzonych analiz. Dochodzi również do konkluzji, że problematyka historiozoficzna jest wciąż aktualna, a jej dalsze rozważanie jest celowe zarówno ze względów teoretycznych, jak i praktycznych.
EN
In this paper the author discusses the problem of researching the sense of human history and laws which govern it. The paper has four parts. In the first the author briefly outlines the historiosophical issues. The second part of the article is devoted to the most important reproaches that in contemporary philosophical discourses are extended to historiosophic thinking. The author briefly discusses the five grounds: 1) There are no reasons for developing the historiosophical tradition; 2) Complete unpredictability of history; 3) Excessive catastrophism of the historiosophic thinking; 4) A-historical attitude of modern man; 5) There is no a-historic, uniform and constant frame of reference for the historical process. In the third installment these objections are rebutted. Their major weaknesses and counter-arguments are identified. In the last paragraph the author summarizes the analysis. He also comes to the conclusion that the historiosophical issue is still valid, and it is imporatant for theoretical and practical reasons.
DE
In diesem Artikel diskutiert der Autor das Problem der Forschung nach dem Sinn der menschlichen Geschichte und ihrer Gesetze. Der Aufsatz besteht aus vier Teilen. Im ersten Teil beschreibt der Autor kurz die historiosophischen Probleme. Der zweite Teil des Artikels wird den wichtigsten Vorwürfen, die sich in dem zeitgenössischen philosophischen Diskurs befinden, gewidmet. Der Autor beschreibt fünf Sachen: 1) es gibt keinen Grund für die Entwicklung der historiosophischen Tradition; 2) es gibt komplette Unberechenbarkeit der Geschichte; 3) übermäßiger Katastrophismus des historiosophischen Denkens; 4) ahistorische Haltung des modernen Menschen; 5) es gibt keinen ausserhistorischen, gleichmäßigen und konstanten Bezugsrahmen für den historischen Prozess. In der dritten Tranche der Folge werden manche Beschwerden abgewiesen. Der Autor identifiziert auch ihre großen Schwächen und manche Gegenargumente. Im letzten Absatz fasst der Autor die Analysen zusammen. Er kommt zu dem Schluss, dass die historiosophische Frage auch heute gültig ist und die weiteren Überlegungen sinnvoll sind aus theoretischer und praktischer Sicht.
3
Content available remote

Próba umiejscowienia gender studies w ramach fundamentalnych metafizyczno-teoriopoznawczych nastawień do rzeczywistości. Kilka wskazówek dla krytyków gender studies

100%
Kieliszek Z.
Studia Warmińskie
|
2014
|
issue 51
163-181
PL
Autor podzielił tekst na pięć części. W pierwszej krótko zaprezentował najważniejsze strony w toczonej coraz gwałtowniej dyskusji nad badaniami społeczno-kulturowej tożsamości płciowej. Zasugerował także, że określenie miejsca gender studies w obrębie podstawowych metafizyczno-teoriopoznawczych stanowisk umożliwia wskazanie najważniejszych kierunków, w których winna podążyć krytyka gender studies. Część druga została poświęcona charakterystyce podstawowych metafizyczno-teoriopoznawczych nastawień do rzeczywistości. Kolejno autor zaprezentował: metafizyczny realizm, metafizyczny idealizm, teoriopoznawczy realizm oraz teoriopoznawczy idealizm. W partii trzeciej omówione zostały najważniejsze założenia, tezy oraz postulaty stawiane w ramach gender studies. Czytelnik może zapoznać się z przedstawicielami gender studies, ich poglądami i założeniami. W części czwartej ukazano punkty styczne, napięcia oraz sprzeczności pomiędzy gender studies a kluczowymi metafizyczno-teoriopoznawczymi stanowiskami. W części ostatniej autor dochodzi do przekonania, że gender studies wydają się być przejawem idealistyczno-metafizycznego oraz realistyczno-teoriopoznawczego nastawienia do rzeczywistości. Na tej podstawie formułuje pięć najważniejszych wskazań, które winni uwzględnić krytycy gender studies.
EN
The paper The Attempt of Location of Gender Studies within the Fundamental Metaphysical and Epistemological Attitudes to Reality. Some Tips for the Critics of Gender Studies has five parts. In the first part the author briefly presents the most important participants of the discussion about the gender identity. He also suggests that the definition of gender studies within the basic metaphysical and epistemological positions enables the identification of the most important directions, in which criticism of gender studies should follow. The second part is devoted to the characteristics of the basic metaphysical and epistemological attitudes to reality. Sequentially presented afterwards are metaphysical realism, metaphysical idealism, epistemological realism and epistemological idealism. The third part discusses the most important assumptions, arguments, and demands placed within gender studies. It also summons the typical representatives of gender studies. The fourth part shows the points of contact, tension and conflict between gender studies, and key metaphysical and epistemological positions. In the last part the author comes to the conclusion that gender studies seem to be a manifestation of the idealistic-metaphysical and realistic-epistemological attitude to reality. On this basis, he formulates five key indications that the critics of gender studies should take into account.
DE
Der Aufsatz Der Standort der Gender-Studien in der metaphysischen und erkenntnistheoretischen Haltung zur Wirklichkeit. Einige Tipps für die Kritiker der Gender Studien hat fünf Teile. Im ersten Teil präsentiert der Autor die wichtigsten Gruppen in der Diskussion der sozio-kulturellen Geschlechtsidentität. Er zeigt auch, dass die Definition des Standortes der Gender-Studien in den metaphysischen und erkenntnistheoretischen Grundpositionen die Identifizierung der wichtigsten Richtungen ermöglicht, in die die Kritik erfolgen soll. Der zweite Teil wird auf die Merkmale der metaphysischen und erkenntnistheoretischen Grundhaltungen zur Wirklichkeit gerichtet: metaphysischer Realismus, metaphysischer Idealismus, erkenntnistheoretischer Realismus und erkenntnistheoretischer Idealismus. Im dritten Teil diskutiert man die wichtigsten Annahmen, Argumente und Forderungen der Gender-Studien. Der Autor stellt auch die typischen Vertreter der Geschlechterforschung vor. Ein Fragment des vierten Teiles zeigt Berührungspunkte, Spannungen und Konflikte zwischen Gender-Studien und metaphysischen und erkenntnistheoretischen Grundpositionen. Im letzten Teil kommt der Autor zu dem Schluss, dass die Gender-Studien eine Manifestation der idealistisch-metaphysischen und realistisch-erkenntnistheoretischen Haltung zur Realität zu sein scheinen. Auf dieser Basis formuliert er fünf Hinweise, die die Kritiker der Gender-Studien berücksichtigen sollen.
4

Człowiek – podmiot sam w sobie, który nie umiera całkowicie, czyli o tym, co „przeoczył” Immanuel Kant

100%
Kieliszek Z.
Studia Philosophiae Christianae
|
2012
|
vol. 48
|
issue 1
43-67
EN
In the presented paper the author puts forward the notion, fundamental to the problem of the immortality of the human soul in the philosophy of I. Kant – that on the basis of empirical observation of the human being we can’t say anything about the immortality of man. The paper has four parts. In the first part we have the presentation of Kant’s idea of human immortality. I. Kant maintains that our mind can’t learn anything about immortality on the basis of sense-data. This attitude is the consequence of his conception of the relationship between noumenon and phenomenon. The second part comprises an analysis of Kant’s conviction, that we cannot get to know noumenon, because phenomena are only available for our intellect. This position seems to be false. According to the author, existence of the noumenon and his features we can recognize in the phenomenon, because they are connected. In the third part we have the attempt of the definition of the man as noumenon on the basis of the human mode of being (phenomenon). Man seems to be an entity – the human self – which is both connected to and separated from nature. In the fourth part, the author presents conclusions from the human mode of being as noumenon with a specific spiritual and corporal structure. Man is a being, relatively separated from bodily reality and living in a dimension lacking time. For this reason death isn’t the absolute end of human existence. So Kant is wrong when he states that on the basis of empirical observation of the human being we cannot reach conclusions relating to our immortality.
PL
W artykule autor bada trafność przekonania, które uznaje za fundamentalne w zaproponowanym przez Kanta rozwiązaniu problemu ludzkiej nieśmiertelności, że na bazie empirycznej obserwacji ludzkiego sposobu istnienia niczego na temat nieśmiertelności człowieka powiedzieć nie można. Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej części zarysowana zostaje Kantowska wizja nieśmiertelności człowieka. W trakcie prowadzonych analiz autor odkrywa, że Kant opiera swoją koncepcję na spostrzeżeniu, że intelekt na podstawie danych, których dostarczają mu zmysły, nie jest w stanie niczego stwierdzić na temat nieśmiertelności człowieka. Autor zauważa ponadto w tym fragmencie swoich rozważań, że to spostrzeżenie Kanta jest konsekwencją jego koncepcji relacji między rzeczą samą w sobie (noumenem) a jej zmysłowym zjawiskiem (fenomenem). Część druga analizuje słuszność Kantowskiego stwierdzenia, że rzecz sama w sobie jest dla ludzkiego intelektu niepoznawalna, gdyż ma on dostęp wyłącznie do jej zmysłowego zjawiska. Kantowska koncepcja zostaje uznana za błędną. Zdaniem autora istnienie noumenu i jego właściwości można poznać w fenomenie, gdyż obydwa są ze sobą nierozerwalnie powiązane. Część trzecia stanowi próbę określenia, co na podstawie obserwacji ludzkiego sposobu istnienia (tzn. zmysłowego zjawiska – fenomenu – człowieka) można powiedzieć o człowieku samym w sobie (tzn. jako o noumenie). Autor zauważa, że człowiek jawi się jako podmiot sam w sobie, czyli jako noumenalne ludzkie „Ja”, które jest zarazem wtopione w przyrodę, jak i od przyrody odrębne. W części czwartej ukazane zostają wnioski, jakie należy wyciągnąć z zaobserwowanego sposobu istnienia człowieka jako podmiotu samego w sobie o specyficznej cielesno–niecielesnej konstrukcji. Zdaniem autora, ponieważ człowiek jawi się jako istota względnie odrębna od rzeczywistości cielesno–zmysłowej i nosząca na sobie znamię nie–czasowości, można powiedzieć, że śmierć nie oznacza absolutnego końca ludzkiego istnienia. W konsekwencji Kantowskie przekonanie, że na bazie empirycznej obserwacji ludzkiego sposobu istnienia niczego na temat nieśmiertelności człowieka powiedzieć nie można, należy uznać za fałszywe.
5
Content available remote

Pozycja człowieka w przyrodzie – osobliwe zwierzę

100%
Kieliszek Z.
Studia Warmińskie
|
2011
|
issue 48
23-50
EN
The question: who is the man? seems to be the very important philosophical problem. This question focuses many different problems of the philosophy. Recently we have another form of this question: is the man only an animal? The development and results of the biology lead us to the statement – the man is the only one of many elements of the nature, wholly connected with the world. The analysis of the human way of being presents us, that the man is really the part of the nature, but he has the special status in the world. On the one hand he has many features with dead and living nature, especially with the apes. On the other hand the man has the certain attributes and abilities, which have no equivalent in the world of plants and animals. We can say the man belongs to the nature and he steps over it. He is a very peculiar species because he can control his animal nature.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.