Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Słodko śpiąca Europa albo trzy spektakle o wojnie

100%
Bal E.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2023
|
issue 177
235-246
PL
Narodowy Akademicki Teatr Dramatyczny im. Iwana Franki w Iwano-Frankiwsku Adam Mickiewicz Dziady tłumaczenie: Wiktor Humeniuk, reżyseria: Maja Kleczewska, scenografia: Wojciech Puś, choreografia: Kaya Kołodziejczyk, kostiumy: Konrad Parol, muzyka: Cezary Duchnowski premiera: 27 maja 2023   Fundacja CHÓR KOBIET; Teatr Powszechny w Warszawie; Maxim Gorki Theater; Festival d’Avignon; Maillon, Théâtre de Strasbourg – Scène européenne; SPRING Performing Arts Festival; Tangente St. Pölten – Festival Für Gegenwartskultur Matki. Pieśń na czas wojny koncepcja, reżyseria: Marta Górnicka, libretto: Marta Górnicka i zespół, muzyka: Wojciech Frycz, Marta Górnicka, choreografia: Evelin Facchini, scenografia: Robert Rumas, kostiumy: Joanna Załęska, współpraca dramaturgiczna: Olga Byrska, Maria Jasińska, wideo: Michał Rumas, Justyna Orłowska, projekcje wideo: Michał Jankowski, światło: Artur Sienicki premiera: 29 września 2023   Teatr Współczesny w Szczecinie Powiem Ci jutro reżyseria: Nina Khyzhna, scenariusz i dramaturgia: Liuba Ilnytska, przekład: Maciej Piotrowski, konsultacje dramaturgiczne: Anna Mazurek, choreografia: Nina Khyzhna, scenografia i kostiumy: Anna Oramus, muzyka: Nick Acorne, reżyseria światła: Piotr Nykowski premiera: 23 czerwca 2023
2

Nażywość w kinie? O problematyczności odbioru „Salò, czyli 120 dni Sodomy” Piera Paola Pasoliniego

100%
Bal E.
Kwartalnik Filmowy
|
2014
|
issue 87-88
44-50
PL
Autorka bada relacje między teatrem a kinem w kontekście współczesnych tendencji traktowania filmu nie w kategoriach „dzieła sztuki” przedstawiającego jakieś fikcyjne „tam i wtedy”, ale jako świadectwa doświadczenia „życia w sztuce”. Bal w swojej analizie odwołuje się do kategorii „nażywości” zaproponowanej przez Philipa Auslandera, według którego to historycznie zmienna dynamika produkowanego w widzach efektu realności przedstawienia przesądza o poczuciu nażywości, a nie ontologiczne podziały między formami podawczymi teatru, telewizji i filmu. Jednak według Auslandera twórcom filmowym, inaczej niż w przypadku telewizji i nowych mediów, nie udało się skolonizować „nażywości”, bowiem na przeszkodzie stanął problem repetycji i czasowej przepaści między aktem powstawania filmu a jego odbiorem. Odnosząc się do historycznych i współczesnych świadectw odbioru „Salò, 120 dni Sodomy” (1975) w reżyserii Piera Paola Pasoliniego oraz ukazywanej w tym filmie cielesności, autorka stara się polemizować z tą ostatnią tezą Auslandera i pokazuje, że również w procesie percepcji dzieła filmowego zatarciu ulega różnica między „obrazem” traktowanym jako dzieło sztuki a bezpośrednim i natychmiastowym wydarzeniem dotykającym widzów tu i teraz oraz że w związku z tym film również może produkować efekt „nażywości”.
EN
The author examines the relationship between theatre and cinema in the context of contemporary tendency of films not as “works of art” depicting some fictitious “there and then”, but as testimonies to the experience of “living in art”. Bal in her analysis refers to the category of “liveness” proposed by Philip Auslander, according to whom historically variable dynamics of the effect of reality of the spectacle produced in viewers, decides on the feeling of “liveness”, and not the ontological clas sification between different forms of presenting of theatre, television and film. However, according to Auslander, filmmakers, unlike people working in television and the new media, failed to colonise “liveness”, as the question of repetition and the time gap between the act of creation of film and the time of its reception stood in their way. Referring to the historical and contemporary collection of testimonies of the reception of “Salò, or the 120 Days of Sodom” (1975), directed by Pier Paolo Pasolini, and the way body is shown in the film, the author questions the last thesis of Auslander and shows that even in the reception of a film, the difference between “picture” treated as a work of art and direct and immediate event touching the viewers here and now is blurred, and that because of that also film can produce the effect of “liveness”.
3
Publication available in full text mode
Content available

From Servitude to Cognitive Sovereignty. Research Perspectives on Contemporary Knowledge-Creative Practices of Local Cultures

100%
Bal E., Szymańska K.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2022
|
issue English Issue 2022
133-159
EN
In this paper, the author attempts to outline the cognitive benefits of studying contemporary knowledge-creative practices of local cultures. She perceives such practices as a response to the demands formulated within decolonial studies and the new humanities to remedy the epistemic injustice typical of the Western world. Beginning with Boaventura de Sousa Santos’s concept of epistemicide and its specific relevance to the Polish cultural context, the author shows how it can be opposed within the framework of various models of situated and relational cognitive practices developed within decolonial, feminist and performance studies. At the same time, she enquires what modifications must be made to these models in the context of Central and Eastern Europe to foster the development of humanities, both locally and in a broader global context. Analyzing the recent performances in the cultural milieu of Upper Silesia and Dąbrowa Basin, i.e., Teatr Śląski (Silesian Theatre) in Katowice, Teatr Korez (Korez Theatre) in Katowice, and Teatr Zagłębia (Zagłębie Theatre) in Sosnowiec, the author proposes her concepts of local knowledge, which she calls ethno-nostalgia and ethno-futurism. She treats them as examples of micro-utopias which can, firstly, have an apotropaic function in the face of contemporary challenges and, secondly, be an alternative to the various versions of ‘folk histories of Poland’ that are currently emerging, and thirdly, develop the idea of pluriversum put forth within decolonial studies. Furthermore, the paper presents the author’s future research agenda at the Laboratory for the Study of Knowledge-Creative Practices of Local Cultures that has been recently opened at the Jagiellonian University.
4
Publication available in full text mode
Content available

Od poddaństwa do poznawczej suwerenności. Perspektywy badań współczesnych praktyk wiedzo-twórczych kultur lokalnych

100%
Bal E.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2021
|
issue 166
219-246
EN
In this article the author attempts to outline the cognitive benefits from studying contemporary knowledge-creative practices of local cultures. She perceives such practices as a response to the demands formulated within the framework of decolonial studies and the new humanities to remedy the epistemic injustice typical of the Western world. Beginning with Boaventura de Sousa Santos’s concept of epistemicide and its specific relevance to the Polish cultural context, the author shows how it can be opposed within the framework of various models of situated and relational cognitive practices developed within decolonial, feminist and performance studies. At the same time, she enquires what modifications must be made to these models in the context of Central and Eastern Europe to foster the developement of humanities, both locally and in a broader global context. Analysing of the recent performances in the cultural milieu of Upper Silesia and Dąbrowa Basin, i.e. the Silesian Theatre in Katowice, the Korez Theatre in Katowice, and the Zagłębie Theatre in Sosnowiec, the author proposes her own concepts of local knowledge, which she calls ethno-nostalgia and ethnofuturism. She treats them as examples of micro-utopias which can firstly have an apotropaic function in the face of contemporary challenges and secondly be an alternative to the various versions of ‘folk histories of Poland’ that are currently emerging, and thirdly develop the idea of pluriversum put forth within decolonial studies. The article furthermore provides the author’s future research agenda at the Laboratory for the Study of Knowledge-Creative Practices of Local Cultures that has been recently opened at the Jagiellonian University.
5
Publication available in full text mode
Content available

„Kreszany”, czyli o testowaniu starych/nowych epistemologii napływających ze Wschodu

100%
Bal E.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2022
|
issue 168
34-56
EN
The article deals with speculative creative practices aimed at restoring the importance of Slavic mythology with its strongly defined matriarchal tradition. As the author understands it, these practices undertaken by Ukrainian artists are interventionist and political in nature, aiming to create a feasible utopia in the region of Central and Eastern Europe thanks to which people would be able to better cope with the contemporary challenges. While analysing the play Kreshany directed by Olena Apchel from the Zagłębie Theatre in Sosnowiec, the author wonders what Central and Eastern Europe would have looked like if it had not adopted Christianity at the end of the 10th century AD, or if the tradition of Greco-Roman mythology, typical of the Western world, had been reinterpreted in the key of East Slavic beliefs. In the author’s understanding, the speculative visions of the past sketched in such a way serve the function of decolonial thinking aimed at counteracting the phenomenon of epistemicide (as understood by B. de Sousa Santos) while at the same time showing the benefits of relational cognition based on compassionate thinking.
6
Publication available in full text mode
Content available

Cracking the Field of Linguistic Recognition: On the Cultural Mobility of Ukrainian Drama in Poland after 24 February 2022

100%
Bal E.
Pamiętnik Teatralny
|
2023
|
vol. 72
|
issue 4(287)
EN
This article undertakes to inscribe considerations on the cultural mobility of Ukrainian drama and theater in Poland after 24th February 2022 into research on theater multilingualism and multiethnicity in the context of contemporary migration. It focuses on the peformative strategies of Ukrainian dramatic texts presented in Poland under the extraordinary circumstances resulting from Russia’s full-scale attack on Ukraine. The author analyzes selected performative readings of dramas translated into Polish, as well as theater projects carried out in Poland by Ukrainian artists, in order to explore the various architectures of intercultural encounter involved in artistic activities and enhancement of the agency of Ukrainian incomers, also through the empowerment of their language. As the most important element of the architecture of intercultural encounter she identifies various strategies of cracking the field of linguistic recognition, which situates phenomena discussed in the Polish context within the broader framework of research on the performativity of language and its corporeal materiality, as well as the performance of refugeeism.
PL
Artykuł jest próbą włączenia refleksji na temat mobilności kulturowej dramatu i teatru ukraińskiego w Polsce po 24 lutego 2022 w obręb badań nad wielojęzycznością i wieloetnicznością teatru w kontekście współczesnych ruchów migracyjnych. W centrum zainteresowania znajdują się strategie przedstawieniowe ukraińskich dramatów prezentowanych w Polsce w szczególnych okolicznościach wywołanych pełnowymiarową napaścią Rosji na Ukrainę. Autorka analizuje wybrane czytania performatywne dramatów tłumaczonych na język polski oraz projekty teatralne ukraińskich artystów realizowane w Polsce, by zbadać różne architektury międzykulturowego spotkania w ramach działań artystycznych i wzmacniania podmiotowości przybyszów z Ukrainy, między innymi poprzez równouprawnienie ich języka. Za najistotniejszy element architektury międzykulturowego spotkania uznaje różne strategie rozszczelniania pola językowej uznawalności, które sytuuje omawiane na polskim gruncie zjawiska w obrębie szerszych badań nad performatywnością języka i jego cielesną materialnością oraz performowania uchodźctwa.
7
Publication available in full text mode
Content available

„Fucking Truffaut”. O wojnie w teatrze idiotycznym

100%
Bal E.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2024
|
issue 179
246-256
PL
Bliadski Circus Queelektyw Fucking Truffaut reżyseria: Roza Sarkisian, muzyka, kompozycja i wykonanie: Alexandra Malatskovska, wideo: Magda Mosiewicz & Antonina Romanova, kostiumy: Babcia, Kiju Klejzik & Vrona (Arek Koziński), scenografia: Kiju Klejzik, dramaturgia: Krysia Bednarek, kuratorki i producentki: Agata Siwiak i Dominika Mądry produkcja: Fundacja Reszka, koprodukcja: Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka, Maxim Gorki Theater w Berlinie premiera: 11 listopada 2023 w Maxim Gorki Theater w Berlinie; premiera polska: 27 grudnia 2023 w Teatrze Dramatycznym w Warszawie
8
Publication available in full text mode
Content available

Pokoleniowa zmiana warty

100%
Bal E.
Didaskalia. Gazeta Teatralna
|
2024
|
issue 184
74-96
PL
VI Festiwal Premia Gra we Lwowie, Iwano-Frankiwsku i Kijowie, 23 listopada – 2 grudnia
9
Publication available in full text mode
Content available

A co, jeśli przeszłość powróci? Tłumaczenie dawnych tekstów dla teatru jako performowanie resztek

100%
Bal E.
Przekładaniec. Półrocznik Katedry UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacja Miedzykulturowa UJ
|
2019
|
issue 39 – Przekład i pamięć 2
162-183
EN
The article is an attempt to transfer into the field of translation studies selected theories of performance and of performative strategies of establishing relations with the past. The author seeks to define the act of translating old theatrical texts – a fragmentary trace of the Italian dell’arte, a theatrical practice which is forgotten yet paradoxically still reproduced based on specific principles – as “performing remains”. The term is borrowed from Rebecca Schneider, an American performance scholar who introduced it into contemporary humanities in her book Performing Remains. Art and War in Time of Theatrical Reenactment (2011) to describe the theatrical reconstructions of historical events and artistic transformations of historical performances. The tensions between the material and non-material traces of the past and the possibilities of their contemporary transformation in performative actions, as described by Schneider, provide a point of departure for reflecting on the act of translating as an epistemological tool for constructing knowledge about the past and, at the same time, for making the past present in a performative way.  
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.