Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

W poszukiwaniu systemu rządów u progu niepodległości (1918–1921)

100%
Prokop K.
Miscellanea Historico-Iuridica
|
2018
|
vol. 17
|
issue 1
25-42
EN
The subject of the article is to identify the factors and conditions that determined the system of government of the II Republic of Poland in the first years after regaining independence at the end of 1918. The study is devoted to three issues: the system of government at the turn of 1918 and 1919, the system of government under the Small Constitution and the system of government in the light of drafts of the Constitution of the II Republic of Poland. According to the author substitutes of the parliamentary system of government were born already in the first weeks of the functioning the Polish state authorities. Under the Small Constitution of 20 February 1919, an attempt was made to introduce the system of parliamentary supremacy. This turned out to be impossible given the high level of authority enjoyed by the country’s head of state – Józef Piłsudski, who also served as its commander in chief. Drafts of the Constitution assumed (mostly) the weak position of the president. In this way, the Constitution of 17 March 1921 adopted the parliamentary-cabinet system of government, which was modeled on the system adopted by the III French Republic.
PL
Przedmiotem opracowania jest określenie okoliczności, które określiły system rządów II Rzeczypospolitej w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości (pod koniec 1918 r.). Artykuł poświęcony jest trzem kwestiom: systemowi rządów na przełomie 1918 i 1919 r., systemowi rządów w okresie obowiązywania Małej Konstytucji oraz systemowi rządów w projektach konstytucji II Rzeczypospolitej. Autor wskazuje, iż przesłanki parlamentarnego systemu rządów pojawiły się już w pierwszych tygodniach funkcjonowania polskich władz państwowych. Pod rządami Małej Konstytucji z 20 lutego 1919 r. podjęto próbę zainstalowania systemu rządów zgromadzenia. Okazało się to niemożliwe ze względu na wysoki autorytet głowy państwa – Józefa Piłsudskiego, który piastował również funkcję Naczelnego Wodza. Projekty konstytucji zakładały (w większości) słabą pozycję prezydenta. W ten sposób Konstytucja z 17 marca 1921 r. przyjęła parlamentarno-gabinetowy system rządów, wzorowany na III Republice Francuskiej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Uprawnienia nadzwyczajne Prezydenta Rzeczypospolitej w świetle przepisów konstytucji kwietniowej z 1935 r.

100%
Prokop K.
Miscellanea Historico-Iuridica
|
2019
|
vol. 18
|
issue 2
203-225
PL
Przedmiotem artykułu jest analiza uprawnień nadzwyczajnych Prezydenta w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 kwietnia 1935 r. (tzw. Konstytucji kwietniowej). Przyjmowała ona system rządów, w którym Prezydent sprawował funkcję najwyższego czynnika w państwie (hiperprezydencjalizm). Podlegały mu naczelne organy państwa, łącznie z parlamentem, rządem i sądami. W razie konieczności użycia Sił Zbrojnych do obrony państwa Prezydent mógł wprowadzić stan wojenny. Konstytucja pozwalała w takiej sytuacji na realizację szeregu uprawnień nadzwyczajnych, w tym wydawanie dekretów z mocą ustawy i powołanie izb parlamentarnych (Sejmu i Senatu) w zmniejszonym składzie. W razie wybuchu wojny Prezydent uzyskiwał możliwość mianowania Naczelnego Wodza oraz powołania swojego następcy, którego kadencja upływała trzy miesiące po zawarciu pokoju. Prezydent dysponował również uprawnieniami nadzwyczajnymi w czasie stanu wyjątkowego. Zdaniem autora artykułu na tle Konstytucji kwietniowej Prezydent mógł także realizować uprawnienia nadzwyczajne w razie niewykonywania przez podległe mu organy państwa zadań przypisanych im przez Konstytucję.
EN
The subject of the article is an analysis of the President’s extraordinary powers in the Constitution of the Republic of Poland of April 23, 1935 (the so-called April Constitution). It adopted a system of government in which the President held the function of the highest factor in the state (hyper-presidentialism). Supreme state organs, including parliament, government and courts, were subordinate to him. If it was necessary to use the Armed Forces to defend the state, the President could impose martial law. In such a situation, the Constitution allowed for the implementation of a number of extraordinary powers, including issuing decrees with the force of law and the establishment of parliamentary chambers (the Sejm and the Senate) in a reduced composition. In the event of war, the President was given the opportunity to appoint the Supreme Commander and to appoint his successor, whose term of office expired three months after the conclusion of peace. The President also had extraordinary powers during the state of emergency. According to the author of the article, against the background of the April Constitution, the President could also exercise extraordinary powers in the event of failure by the subordinate organs of the state to perform the tasks assigned to them by the Constitution.
3
Publication available in full text mode
Content available

Komisja mediacyjna w parlamencie

100%
Prokop K.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2021
|
issue 5 (63)
79-87
EN
The subject of the article is the possibility of establishing a mediation committee in the Polish parliament. It is a special type of parliamentary committee responsible for resolving disputes between parliamentary chambers. The need to establish such committee results from the fact that the Senate exercises a number of constitutional powers independently of the Sejm. They include, among others, approval of the election of the Commissioner for Citizens’ Rights made by the Sejm. This issue became the subject of a long dispute in the Polish parliament. Solutions to this type of problem could be served by a mediation committee composed of representatives of both chambers, which main task would be to work out a compromise solution in the dispute between the Sejm and the Senate. The mediation committee could also facilitate the legislative procedure in the parliament, although in this case the final vote almost always belongs to the Sejm, which may reject amendments or the Senate’s objection to the bill.
PL
Przedmiotem niniejszego artykułu jest możliwość ustanowienia w polskim parlamencie komisji mediacyjnej. Jest to szczególny rodzaj komisji parlamentarnej, do zadań której należy rozstrzyganie sporów między izbami parlamentarnymi. Potrzeba ustanowienia takiej komisji wynika z faktu, iż szereg kompetencji konstytucyjnych Senat wykonuje niezależnie od Sejmu. Należy do nich m.in. zatwierdzenie dokonanego przez Sejm wyboru Rzecznika Praw Obywatelskich. Kwestia ta stała się przedmiotem długotrwałego sporu w polskim parlamencie. Rozwiązaniu tego typu problemów mogłaby się przysłużyć komisja mediacyjna, złożona z przedstawicieli obu izb, której podstawowym zadaniem byłoby wypracowanie kompromisowego rozwiązania w sporze między Sejmem a Senatem. Komisja mediacyjna mogłaby również przysłużyć się usprawnieniu postępowania ustawodawczego w parlamencie, choć w tym przypadku ostateczny głos niemal zawsze należy do Sejmu, który może odrzucić poprawki lub sprzeciw Senatu wobec ustawy.
4
Publication available in full text mode
Content available

Piotr Nitecki, Kardynałowie Kościoła w Polsce, Częstochowa 1999, ss. 114.

100%
Prokop K.
Folia Historica Cracoviensia
|
2000
|
vol. 7
EN
Review: Piotr Nitecki, Kardynałowie Kościoła w Polsce, Częstochowa 1999, ss. 114.
PL
Recenzja: Piotr Nitecki, Kardynałowie Kościoła w Polsce, Częstochowa 1999, ss. 114.
5
Publication available in full text mode
Content available

Annuario Pontificio per Panno 2000

100%
Prokop K.
Folia Historica Cracoviensia
|
2000
|
vol. 7
EN
Review: Annuario Pontificio per Panno 2000
PL
Recenzja: Annuario Pontificio per Panno 2000
6
Publication available in full text mode
Content available

Elenco deeli ex alunni del Pontificio Islituío Bíblico (1909-1994), Roma 1994, ss. 148

100%
Prokop K.
Folia Historica Cracoviensia
|
2000
|
vol. 7
EN
Review: Elenco degli ex alcuni de Pontificio Istituto Biblico (1909-1944), Romae 1994, ss. 148
PL
Recenzja: Elenco deeli ex alunni del Pontificio Islituío Bíblico (1909-1994), Roma 1994, ss. 148
7
Publication available in full text mode
Content available

Bibliografia publikacji prof. dr. hab. Mariana Kaniora OSB

100%
Prokop K.
Folia Historica Cracoviensia
|
1999
|
vol. 6
EN
A bibliography of publications by prof. dr. hab. Marian Kanior OSB
PL
Bibliografia publikacji prof. dr. hab. Mariana Koniora OSB
8
Publication available in full text mode
Content available

Konstytucyjny system organów państwowych Republiki Litewskiej w pierwszych latach niepodległości (1918–1926)

100%
Prokop K.
Miscellanea Historico-Iuridica
|
2009
|
vol. 8
89-108
EN
The purpose of the article is to present the constitutional development of the Republic of Lithuania after the First World War (1918–1926). This period may be divided into two parts: period of provisional constitutions (1918–1922) and period of the Constitution of Republic of Lithuania, which was enacted on August 1, 1922 and abolished in fact by a coup d’état in 1926. The parliamentary system of government was adopted by the first provisional constitution, which was enacted by the Taryba (Council of State) on November 2, 1918. The second provisional constitution was enacted on April 4, 1919. The institution of the President of the State was introduced by virtue of this constitution. The third provisional constitution was enacted by the Steigiamasis Seimas (Constituent Assembly) on June 10, 1920. The Constitution of Republic of Lithuania adopted parliamentary system of government, which was known in provisional constitutions. The unicameral parliament (the Seimas) was the most important body of state authority. The President of the Republic was elected by the Seimas. He could be dismissed by the Seimas, too. The Cabinet of Ministers was appointed by the President. The Cabinet of Ministers had to get the vote of confidence from the Seimas. The Seimas could give the vote of no confidence, too. In this case the Cabinet of Ministers had to hand in its resignation. In practice the political scene was dominated by the Christian Democratic Party. It lost general election only in 1926. A coup d’état, which took place some months later, indicated the end of democratic system of government.
9
Publication available in full text mode
Content available

The Concordat and Statutory Form of Consensual Regulation of Relations between the Republic of Poland and the Roman Catholic Church within Article 25(4) of the 1997 Constitution

100%
Prokop K.
Kościół i Prawo
|
2024
|
vol. 13
|
issue 1
103-118
EN
Artykuł poświęcony jest omówieniu możliwych kierunków wykładni art. 25 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Stanowi on (łącznie z art. 25 ust. 5) podstawę konstytucyjnej zasady konsensualnej regulacji stosunków między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi. W przypadku Kościoła katolickiego formalnoprawnym wyrazem realizacji tej zasady jest obowiązywanie Konkordatu z 1993 r., czyli umowy międzynarodowej zawartej ze Stolicą Apostolską określającej stosunki między Rzecząpospolitą Polską a Kościołem katolickim. Postanowienia Konkordatu uzupełniają ustawy, które powinny być uchwalane w wyniku zawarcia umowy lub przynajmniej porozumienia z Konferencją Episkopatu Polski. Na podobnej zasadzie określane są w drodze ustawy stosunki między Rzecząpospolitą Polską a innymi kościołami oraz związkami wyznaniowymi.
PL
The article discusses possible directions of interpretation of Article 25(4) of the Constitution of the Republic of Poland. It constitutes (together with Article 25(5)) the basis for the constitutional principle of consensual regulation of relations between the state and churches and other religious organizations. In the case of the Roman Catholic Church, the formal and legal expression of the implementation of this principle is the validity of the Concordat of 1993, i.e. an international agreement concluded with the Holy See defining relations between the Republic of Poland and the Roman Catholic Church. The provisions of the Concordat are supplemented by statutes that should be adopted following the conclusion of a treaty, or at least an agreement, with the Polish Episcopal Conference. In a similar way, the relations between the Republic of Poland and other Churches and religious organizations are determined by statutes.
10
Publication available in full text mode
Content available

Pozycja ustrojowa Prezydenta Federalnego w Szwajcarii

100%
Prokop K.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2025
|
issue 1(83)
125-136
PL
Celem artykułu jest określenie pozycji ustrojowej Prezydenta Federalnego w Szwajcarii na tle relacji łączącej go z Radą Federalną. Omówiono w nim genezę instytucji, tryb wyboru i zakres kompetencji Prezydenta Federalnego. Jak wynika z przeprowadzonej analizy, Prezydent Federalny realizuje przypisany mu zakres kompetencji wyłącznie jako przewodniczący Rady Federalnej. Prezydent Federalny nie dysponuje kompetencjami o charakterze władczym, które wynikałyby z konstytucji. Pełni jedynie funkcje ceremonialne oraz organizacyjne, umożliwiające właściwe wykonywanie zadań przez Radę Federalną. Tym samym uznać należy, że w Szwajcarii występuje kolegialna głowa państwa, którą jest Rada Federalna. Wykonuje ona funkcje ustrojowe rządu i głowy państwa, które w innych państwach są rozdzielone.
EN
The aim of the article is to define the constitutional position of the Federal President in Switzerland in the context of the relationship between him and the Federal Council. It discusses the origins of the institution, the mode of election and the scope of competences of the Federal President. As it results from the analysis, the Federal President exercises the scope of competences assigned to him only as the chairman of the Federal Council. The Federal President does not have any authoritative competences that would result from the constitution. He only performs ceremonial and organizational functions that enable the proper performance of tasks by the Federal Council. Thus, it should be recognized that in Switzerland there is a collegial head of state, which is the Federal Council. It performs the constitutional functions of the government and the head of state, which are separated in other countries.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.