Search results

1

Przestępstwo polityczne jako kategoria prawnokarna

100%

Kuczur T.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

vol. 92

147-171

EN

Political crimes, even though they were not ‘explicitly’ defined by the legislator in the contemporary code solution of June 6, 1997, constitute a specific set of prohibited acts, undertaken by the perpetrator under specific political and social conditions. In the criminal code of 6 June 1997, the legislator distinguished the factual states of acts directed against the state (similarly in the Criminal Code of 1969 and the Penal Code of 1932), which bear the features of punishable acts of a political nature. In the interwar period, the acts were specified in two ordinances of the President of the Republic of Poland from 1928 and 1934, penalizing the crime of espionage, and in the penal code of 1932. The typification of these acts was not too complicated and was quite uniform. After 1944/1945, the term ‘counter-revolutionary crime’ was coined in the doctrine of communist criminal law. The nature of the decrees of 1944–1946 settling with the past dominated the interpretations of this concept until 1956. After the October coup, this prohibited act was treated differently. At that time, there was a departure from hyper-criminalization and hyper-penalization of similar behaviors in favor of the persistence of pro-criminalization and pro-penalization tendencies. Doctrinal considerations on the treatment of acts defined as counter-revolutionary crimes dominated at that time its criminal characteristics. A counter-revolutionary act was always a political act. Forcing the penal code of 1969 into the legal system of the state organized the catalog of political acts directed against the state. They were already defined in the title of a chapter of the 1969 Penal Code – as crimes against the political and economic interests of the state. After the breakthrough of 1989 and the initiation of the process of systemic deconstruction, the legislator was faced with the challenge of rehabilitation of people sentenced for (political) activities for the sake of the independent existence of the Polish state and the issue of the settlement of previous criminal (political) state activities. Finally, in the Penal Code of 1997, Art. 127–137 (9) a list of acts against the state that should be defined as political crimes was defined.

PL

Przestępstwa polityczne, mimo że „wprost” nie zostały przez ustawodawcę określone we współczesnym rozwiązaniu kodeksowym z 6 czerwca 1997 r., stanowią określony „zestaw” czynów zabronionych, podejmowanych przez sprawcę w określonych uwarunkowaniach politycznych i społecznych. Ustawodawca w kodeksie karnym z 6 czerwca 1997 r. wyodrębnił stany faktyczne czynów skierowanych przeciwko państwu (podobnie w k.k. z 1969 r. i k.k. z 1932 r.), które noszą znamiona czynów karalnych o charakterze politycznym. W okresie dwudziestolecia międzywojennego czyny zostały dookreślone w dwóch rozporządzeniach Prezydenta RP z lat 1928 i 1934, penalizujących przestępstwo szpiegostwa oraz w kodeksie karnym z 1932 r. Typizacja tych czynów nie miała charakteru zbyt skomplikowanego i była dość jednorodna. Po roku 1944/1945 w doktrynie komunistycznego prawa karnego ukształtował się termin: przestępstwo kontrrewolucyjne. Charakter tzw. dekretów rozliczeniowych z lat 1944–1946 zdominował interpretacje tego pojęcia do roku 1956. Po przełomie październikowym inaczej traktowano ten czyn zabroniony. Nastąpiło wówczas odejście od hiperkryminalizacji i hiperpenalizacji podobnych zachowań na rzecz utrzymywania się tendencji prokryminalizacyjnych i propenalizacyjnych. Doktrynalne rozważania na temat ujmowania czynów określanych jako przestępstwo kontrrewolucyjne zdominowały w tym czasie jego charakterystykę kryminalną. Czyn kontrrewolucyjny był zawsze czynem politycznym. Wtłoczenie do systemu prawnego państwa kodeksu karnego z 1969 r. uporządkowało katalog czynów politycznych skierowanych przeciwko państwu. Określono je, już w nazwie rozdziału kodeksu karnego z 1969 r., jako przestępstwa przeciwko interesom politycznym i gospodarczym państwa. Po przełomie roku 1989 i zapoczątkowaniu procesu dekonstrukcji systemowej, przed ustawodawcą stanęło wyzwanie związane z rehabilitacją osób skazanych za działalność (polityczną) na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego oraz zagadnienie rozliczenia wcześniejszej kryminalnej (politycznej) działalności państwowej. Wreszcie w kodeksie karnym z 1997 r. ponownie stypizowano w art. 127–137 (9) katalog czynów skierowanych przeciwko państwu, które należy określić jako przestępstwa polityczne.

2

Historyczne i prawne uwarunkowania przestępstwa szpiegostwa w Polsce w XX wieku

100%

Kuczur T.

Dzieje Najnowsze

|

2020

|

vol. 52

|

issue 1

PL

Uwarunkowania związane z kształtującą się relacją pomiędzy systemem politycznym, ustrojem konstytucyjnym a kształtem rozwiązań prawnokarnych w zakresie szpiegostwa, w perspektywie historycznej, są nijako immanentnie ze sobą związane. W konsekwencji, w zależności od kształtu systemu politycznego, uwarunkowań historyczno-politycznych, prawo karne w zakresie penalizacji szpiegostwa oraz czynów związanych ze szpiegostwem było wykorzystywane w sposób instrumentalny do osiągania przez organy władzy publicznej określonych celów o charakterze politycznym lub spełniało swoją rolę w zakresie bezpieczeństwa zewnętrznego państwa.

EN

In the historical perspective, the conditions related to the forming relationship between the political and constitutional systems and the shape of criminal law solutions in the field of espionage are, to some extent, immanently interrelated. In consequence, depending on the shape of political system, and historic political conditions, the criminal law in the area of penalisation of espionage and acts related to espionage was either used instrumentally by the organs of public administration to achieve specific political goals, or was to play the role for the external security of the state.

3

Związek Zawodowy Rolnictwa „Samoobrona” i Partia Przymierze „Samoobrona” – usytuowanie wobec ugrupowań o proweniencji ludowej w latach 1992–1993 i zarys myśli politycznej

100%

Kuczur T.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2006

|

vol. 15-14

237-250

EN

During 1989-1993 the domestic and foreign political thought of the formations with peasant origins was developed between both after – ZSL and after – Solidarność formations. Some main problems in the light of the Polish accession to the EEC and EU were discussed. First, the profits from the European integration for Polish agriculture. Second, the dangers linked to this process. These views were represented by all of the Polish peasant parties, even by Samobrona then called an agrarian populist party on the other hand it should be pointed out the fact of lacking the precise and long-term vision in their domestic and foreign policies, besides general statements of the parties leaders and trade unions, and some vague requirements in their political programs. It may be because of the fight among them to establish their position in the country. In the period of 1989-1993 there was a struggle to be a leader of the peasant movement between two quite clear polarized formations: after – ZSL and after – Solidarność.

4

Współczesne interpretacje kategorii „narodu”– wprowadzenie do problematyki

100%

Kuczur T.

Świat Idei i Polityki

|

2009

|

issue 9

51-65

EN

Variety and ambiguity of concepts, definitions and terms referring to “nation” is extremely vast. At the same time it is also constantly aggrandized by the researchers in the field themselves. While interpreting the concept they “apply” already existing views which leads to even greater chaos in selecting the basic categories necessary for defining the concept. The concept of “nation” cannot be precisely pinpointed based only on experiences or on free decisions. At the same time it is not an absolute or static concept which sense can be defined once and it will never change. Nation, in some apprehension, is the same as the history of nations which can be defined as changing with time and space relation of “us” which leads to defined concept of “we”. Therefore in order to be able to understand “nation” we need to understand its “historic drama” in which the “nation” has been taking part. The problem with the above conclusion is that there is no nation’s drama as nations – there are rather dramas of individual nations. Therefore in order to define the nature of a nation one should infer from nations’ dramas, which is some kind of a historical abstraction, and which will always be treated as a “more or less” concept.

5

Naród i nacjonalizm a społeczeństwo obywatelskie - dylematy współczesnej Europy

100%

Kuczur T.

Forum Politologiczne

|

2007

|

vol. 5 - Narody XXI wieku

105-128

EN

The definition of a nation, which could be suitable for all groups, which find themselves as a nation and in the same time are perceived as a nation and are considered a nation by other groups does not exist and probably never will. In European politics in XX century it can be observed that after 1945-1989 has come a period of much more nationalistic character. First of all, "civil society develops nowadays as a national country or remains in more or less close connections with aspirations to creating such country". Secondly, common values that exist in such society are mainly values that enter into the composition of national culture.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

1 Dzieje Najnowsze

1 Forum Politologiczne

1 Świat Idei i Polityki

5 Kuczur T.

2 2020

1 2009

1 2007

1 2006

Przestępstwo polityczne jako kategoria prawnokarna

Historyczne i prawne uwarunkowania przestępstwa szpiegostwa w Polsce w XX wieku

Związek Zawodowy Rolnictwa „Samoobrona” i Partia Przymierze „Samoobrona” – usytuowanie wobec ugrupowań o proweniencji ludowej w latach 1992–1993 i zarys myśli politycznej

Współczesne interpretacje kategorii „narodu”– wprowadzenie do problematyki

Naród i nacjonalizm a społeczeństwo obywatelskie - dylematy współczesnej Europy