Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zapomniani amerykańscy żołnierze: Afroamerykanie w Great War

100%
Parafianowicz H.
Dzieje Najnowsze
|
2022
|
vol. 54
|
issue 1
5-29
EN
The purpose of this article – making part of a cycle on forgotten American soldiers in the Great War – is to recall the participation of black Americans in the US war effort. Despite the racial tensions of the time, African Americans volunteered en masse to join the military in serving their country. As a result of racial segregation, two divisions of colour soldiers were established to take part in fights on the Western Front, and nearly 160,000 black recruits were sent to the Service of Supply (SOS) of the Army.
PL
Celem artykułu – z cyklu o zapomnianych amerykańskich żołnierzach w Great War – jest przypomnienie o udziale czarnych Amerykanów w wysiłku wojennym Stanów Zjednoczonych. Afroamerykanie, mimo ówczesnych napięć rasowych, dosyć masowo zgłaszali swój akces do wojska i służby krajowi. W związku z segregacją rasową powołano z czasem dwie dywizje żołnierzy kolorowych, które brały udział w walkach na froncie zachodnim, a blisko 160 tys. czarnych rekrutów skierowano do służb pomocniczych w wojsku – Service of Supply (SOS).
2
Publication available in full text mode
Content available

O pionierkach w dyplomacji amerykańskiej i Ruth Bryan Owen – pierwszej Madame Poseł USA

100%
Parafianowicz H.
Dzieje Najnowsze
|
2018
|
vol. 50
|
issue 3
PL
Celem niniejszego artykułu jest pokazanie prób i zabiegów Amerykanek o pracę w służbie zagranicznej USA po I wojnie światowej. Ich usilne starania i niełatwe próby przebicia się przez tradycję i uprzedzenia doprowadziły w latach dwudziestych XX w. do zatrudnień pierwszych kobiet w dyplomacji, mimo utrudnień i oporu kręgów rządowych, a zwłaszcza esprit de corps. Ruth Bryan Owen powołana w 1933 r. przez Franklina D. Roosevelta na stanowisko posła w Danii przejdzie do historii jako pierwsza Amerykanka kierująca placówką zagraniczną Stanów Zjednoczonych. The main aim of the article is to presents efforts of American women seeking employment in the U.S. foreign service after the First World War. Their attempts and endeavours to break through tradition and prejudices resulted in the 1920s to the employment of first women in the American diplomacy, despite hindrances and resistance of the governmental milieus. Ruth Bryan Owen, appointed in 1933 by Franklin Delano Roosevelt as minister plenipotentiary to Denmark, went down in history as the first American female head of American foreign post.
3
Publication available in full text mode
Content available

Sprawy Węgier w USA po I wojnie światowej. Wizyty Oskara Jaszi’ego i Albera Apponyi’ego

100%
Parafianowicz H.
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
|
2014
|
vol. 49
|
issue 1
PL
W artykule pokazany jest stosunek i zmiana nastawienia Amerykanów wobec Węgier po I wojnie światowej. Nadzieje na restaurację historycznych granic i rewizjonizm węgierski stały się podstawą polityki zagranicznej państwa, dla której poparcia szukano na Zachodzie Europy i USA, zwłaszcza wśród emigrantów węgierskich. Nieratyfikowanie traktatu wersalskiego, podpisanie przez USA separatystycznego traktatu z Węgrami (sierpień 1921 r.), a zarazem spore i życzliwe zainteresowanie Amerykanów współpracą międzynarodową stworzyły szanse na normalizację stosunków węgiersko‑amerykańskich. W takich okolicznościach jesienią 1923 r. dochodzi do wizyt i cyklu odczytów Oszkara Jasziego oraz Alberta Apponyiego, które – wraz z ich publiczną dyskusją – odegrały użyteczną rolę w popularyzacji spraw węgierskich i regionu.
4
Publication available in full text mode
Content available

Alaska w dobie rosyjskiej kolonizacji i jej języki liturgiczne

100%
Parafianowicz H.
Latopisy Akademii Supraskiej
|
2012
|
vol. Język naszej modlitwy- dawniej i dziś
|
issue 3
135-147
EN
As a follow up to the Russian colonisation of Alaska in the XVIII century, in 1794 eight monks from the Russian monastery Valaamo together with saint Herman came to island Kodiak in order to evangelise the indigenous people. Already the first missionaries from Russia in the first decades of the XIX century translated the liturgy into the vernacular languages of Alaska, particularly father John Veniaminov (future bishop Innokenty) translated the catechism, liturgical books, the Gospel of saint Matthew and others into Aleutian. Bilingual (Russian and Kodiak-Aleutian) elementary schools were founded. In 1841 the theological seminary was transferred to New Archangelsk in order to educate future priests and translators. Father Netsvetov celebrated also bilingual (i.e. in Church Slavonic and vernacular dialects) liturgies in order to attract new faithful to the Orthodox Church. Since in 1867 Alaska was sold to the Americans, protestant and catholic missionaries came and the Aleutian schools were closed. Still in the XX century the number of the Orthodox in Alaska increased and until this day in Alaska the liturgy is celebrated – apart from the dominating English – also in the vernacular languages (of the Eskimos and Indians), Church Slavonic (often influenced by Russian) as well as in the other languages of the faithful.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wojna i pamięć. Pierwsza wojna światowa i jej upamiętnianie przez Amerykanów

100%
Parafianowicz H.
Dzieje Najnowsze
|
2017
|
vol. 49
|
issue 2
PL
Celem artykułu jest pokazanie stosunku Amerykanów do I wojny światowej i rytuałów oraz sposobów upamiętniania poległych żołnierzy. Dużą rolę w kreowaniu pamięci zbiorowej o Great War odegrali wojskowi i weterani, m.in. poprzez utrwalenie żołnierskiej narracji o wojnie (soldier’s story), rytuały podczas dorocznych uroczystości (Memorial Day i Veterans Day), jak również ceremonie w trakcie ponownych pochówków sprowadzanych z Europy tysięcy towarzyszy broni. The purpose of the article is to present the attitude of Americans towards the First World War, and the rituals and ways to commemorate the soldiers fallen in the Great War. An important role in the creation of collective memory about the Great War was played by soldiers and veterans, among others through the preservation of soldier’s story, rituals during the annual celebrations of the Memorial Day and Veterans Day, and also the ceremonies of reburials of thousands of soldiers’ bodies repatriated from Europe.
6
Publication available in full text mode
Content available

Florence Harriman i jej praca dyplomatyczna w Norwegii, 1937–1940

100%
Parafianowicz H.
Dzieje Najnowsze
|
2019
|
vol. 51
|
issue 1
PL
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie pracy dyplomatycznej Florence Harriman (1870–1964), powołanej przez prezydenta Franklina D. Roosevelta w 1937 r. na stanowisko posła Stanów Zjednoczonych w Norwegii. W uznaniu jej wieloletniej aktywności publicznej, zwłaszcza w klubach kobiecych Partii Demokratycznej, i dzięki zabiegom aktywistek z kręgów Eleanor Roosevelt powierzono jej, jako drugiej Amerykance w historii dyplomacji, kierowanie placówką w Oslo w latach 1937–1940. The purpose of the present article is to shed light on diplomatic work of Florence Harriman (1870–1964), appointed by President Franklin D. Roosevelt as the United States’ minister to Norway in 1937. In recognition of her long and distinguished public service, especially in women’s clubs of the Democratic Party, and thanks to efforts of female activists from Eleanor Roosevelt’s circles – she was placed, as the second American woman in the history of diplomacy, at the head of a diplomatic mission in Oslo in 1937–1940.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ellen Axson Wilson (1860–1914): artystka, która „uczyniła” męża prezydentem USA

100%
Parafianowicz H.
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
|
2023
|
issue 1(14)
109-136
EN
Treated as an integral part of national history, the wives of US presidents usually enjoyed a great deal of affection from their countrymen. Depending on the era, the expectations of the American people and, to a not inconsiderable extent, the abilities or predispositions of the successive occupants of the White House, they gave this informal institution of the first lady their unique, individual character. In the diverse pantheon of female presidents, an interesting figure and somewhat underrated was Woodrow Wilson’s first wife Ellen Axson Wilson, a lifelong companion for 29 years, prominently supporting him at all stages of his career, both in his academic work and later in his political activities. She was a devoted and trusted aide, advisor and supportive partner in his political career, first as Governor of New Jersey (1911–1913) and then, from 4 March 1913, as President of the United States. Ellen Axson Wilson only served as First Lady for 17 months, as she died prematurely on 6 August 1914. She was to some extent a representative of the emerging ‘new woman’, who tried to combine her private life and traditional femininity (she was a happy wife and mother) with public activity and a passion for painting. Her greatest achievement during her years in the White House was the social and reform work she undertook to improve the living conditions of poor neighborhoods in the capital and legislation in this area.
PL
Żony prezydentów USA, traktowane jako nieodłączny element narodowej historii, cieszyły się zwykle dużą sympatią rodaków. W zależności od epoki, oczekiwań Amerykanów, a w niemałym stopniu i od możliwości czy predyspozycji kolejnych mieszkanek Białego Domu, nadawały one tej nieformalnej instytucji first lady swój niepowtarzalny, indywidualny charakter. W zróżnicowanym panteonie prezydentowych ciekawą i trochę niedocenioną postacią była pierwsza żona Woodrowa Wilsona – Ellen Axson Wilson, przez 29 lat towarzyszka życia, wydatnie wspierająca go na wszystkich etapach kariery, zarówno w pracy akademickiej, jak i potem w działalności politycznej. Była oddaną i zaufaną pomocnicą, doradczynią i partnerką wspomagającą jego karierę polityczną, najpierw jako gubernatora New Jersey (1911–1913), a potem od 4 marca 1913 r. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Ellen Axson Wilson obowiązki first lady pełniła jedynie przez 17 miesięcy, bowiem zmarła przedwcześnie 6 sierpnia 1914 r. Była w jakimś stopniu reprezentantką rodzącej się „nowej kobiety”, która starała się łączyć sferę życia prywatnego i tradycyjną kobiecość (była szczęśliwą żoną i matką) z aktywnością publiczną i pasją malarską. Jej największym osiągnięciem w okresie spędzonym w Białym Domu były prace społeczne i reformatorskie, które podjęła w celu polepszenia warunków życia mieszkańców ubogich dzielnic w stolicy i ustawodawstwa w tym zakresie.
8
Publication available in full text mode
Content available

Pearl Harbor w pamięci Amerykanów o drugiej wojnie światowej

100%
Parafianowicz H.
Dzieje Najnowsze
|
2016
|
vol. 48
|
issue 4
PL
The Japanese strike against the naval base at Pearl Harbor (7 December 1941) exerted an enormous impact on shaping the image of this tragic event and cultivating its memory, and more broadly - on subsequent wartime operations in the Pacific. The famous address delivered by the President to the nation about the treachery and deception of the attack, broadcast on the radio and widely proclaimed in the media, put millions of Americans in a state of readiness, while the call: “Remember Pearl Harbor!” became part of wartime patriotic circulation.From the very onset, the attack against Pearl Harbor was accompanied by a sui generis contradiction in creating knowledge and memory. It denoted a tragic day for the United States, which due to the “treacherous” Japanese attack suffered great losses but, at the same time, it was remembered and commemorated as a day of the heroic stand of the American soldiers. The sacrifice made by the defenders of Pearl Harbor was venerated, mainly due to the efforts made by the veterans and their families, in the form of the USS Arizona Memorial (Pearl Harbor, 1962), which from the very beginning became a special site for successive generations of Americans paying their respect to their fallen countrymen.From the 1990s, i.e. half a century later, Pearl Harbor became for the next generations an important and visible cultural icon, restored in its full glory by historians, journalists, and the media (films, TV programs, the Internet, etc.). In time, all memories associated with the attack became a valuable material culture artefact imparted to museums and exhibitions, and in this way rendering durable the image and memory of the event and American participation in World War II.
9

O bohaterach Pogranicza i fascynacji XIX-wiecznym amerykańskim Zachodem

100%
Parafianowicz H.
Studia Podlaskie
|
2013
|
vol. 21
181-193
EN
Americans are interested in the American Borderland, its mysterious and romantic heroes as well as potential settlers, writers, journalists, politicians, artists, and historians in the course of time. Thanks to writing of some authors such as James Filmore Cooper, Mark Twain, Owen Wister, historical stories, films (mostly western), most heroes from Frontiers (positive and negative) are in American consciousness to these days. Legendary characters of Frontiers were also commemorated on US postage stamps, songs, poetry, paintings (George Catlin – Indian subject and Charles M. Russell), drawings, graphics, lithographs (Frederic Remington), also documentary photographs, permanently romantic vision of the West and its characters. American Borderland and its heroes also fascinated European people including Poles, what was exemplified in contemporary publicity and travel books. These works contributed largely to spread the ideas about the colonization and the mythologization of the American West.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.