Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Kinetic images and the disposition of the history: Aby Warburg and Jean-Luc Godard

100%
Majewski T.
Przegląd Kulturoznawczy
|
2010
|
issue 2(8)
PL
Aby Warburg’s Bilderatlas Mnemosyne (1924–1929) – enigmatically defined by its author  as “a ghost story for truly adult people” – was an archive of approximately one thousand photographs  presented  on forty black canvases, presenting mainly motifs of Western culture, which guided that scholar’s research over the years. Quite clearly, however, Bilderatlas was something more than a simple collection of images. Mnemosyne, like other Warburg’s works, especially his Kulturwissenschaftliche Bibliothek  in Hamburg, may appear  to us as a mnemonic system created  for private use – one similar to mnemotechnical theaters projected  in the sixteenth  century  by Giordano Bruno  and Giulio  Camillo.  This dynamic topographic structure may be related  to the  category of Zwischenraum  (interval),  which Warburg  used in his project  of “nameless science”. One may read here about an “iconology of intervals” as a “psychology of oscillation between  the position  of images and signs”. Warburg  clearly presents  here  an idea of inter-media basis for his cultural-historical practice. In Mnemosyne, photographic reproduction was not  merely  illustrative  but  offered  a general  medium  to which all the  figures  (different types of objects  such as paintings,  reliefs  and  drawings)  were reduced  before being arranged on black panel canvases. For this reason some scholars, among them Benjamin Buchloh, drew a parallel between Mnemosyne and the development of photomontage  and photo-archive practices in the 1920s. But it is probably  the  cinema,  as posited  by Philippe  -Alaine  Michaud,  that  may seem  today as a medium most deeply resonating with Warburg’s project. When Warburg  was developing Mnemosyne, he probably discovered  his own “concept  of montage”,  which was capable of transforming hieroglyphs and static figures into live motion and action. In Jean-Luc Godard’s Historie(s) du cinema (1988–1998) one may find a parallel example of how filmic medium  can  explore  its own past  through  a juxtaposition  of images, montage of collisions and analogies. Video serves here the same purpose as photography in the Bilderatlas Mnemosyne. In montage appropriation and re-appropriation of images and  worlds, Godard  developed  an  unique  project  of the  cartography  of history and memory. However, while the past is metamorphosed here in the present – all the images begin to signify also cinema’s death.  For  Godard  the  mnemotechnic  art  of quotation refers, most of all, to the temporal depth and the death of the cinemamatography,  which is called by the name Auschwitz.
2
Content available remote

Baudrillard i onto-(teo)-logia

100%
Majewski T.
Estetyka i Krytyka
|
2003
|
issue 1(4)
53-62
PL
Artykuł jest próbą krytycznej rekonstrukcji ontoteologicznych poglądów J. Baudrillarda, w nawiązaniu do Arystotelesa, Kanta, Heideggera, oraz ich rozpatrzenia z punktu widzenia sporu o powszechniki. W analizowanym dyskursie istniają dwa, warunkujące się porządki: dyskursywny oraz przyczynowo-skutkowy, co prowadzi do zachodzenia na siebie płaszczyzny ontologicznej i noetycznej. Założenia przyjęte przez Baudrillarda prowadzą do "błędnego koła": wypowiedzi dotyczące Boga jako fundamentu semiotycznej wymiany i fakt obecności Boga za pośrednictwem reprezentacji implikują zanik referencji. Ukrytą przesłanką tego dyskursu jest utożsamienie porządku ontologicznego z semiotycznym. Z tej perspektywy myśl Baudrillarda bliższa jest ontologii Platona niż semiotyki. Konsekwentna ontologizacja semiotyki oznacza jej likwidację.
EN
The article is an attempt of the onthotheological reconstruction of the views of J. Baudrillard reffering to Aristotle, Kant, Husserl, Heidegger, Ricouer, Arendt, Lacan, Eco, Derrida. Two discourses are involved: that of discursive and that of cause-and-effect (...the overlapping ontic and neotic layers). But Baudrillard views lead inevitably to the vicious circle: all discourses on God imply His existence, the latter implies the former.
3
Publication available in full text mode
Content available

Inscenizacje dramatów Gerharta Hauptmana na scenach Wrocławia w latach 1933-1944

100%
Majewski T.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
|
2002
|
issue 03
145-162
DE
Die Breslauer Sprechbühnen wiesen in der Zeit des Nationalsozialismus Tendenzen auf, die für das gesamte Theaterleben Deutschlands charakteristisch waren. Die politische Instrumentalisierung der dramatischen Kunst, wie des ganzen literarischen Lebens, resultierte aus dem zentralen, von dem Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda postulierten Programm, das den Theatern außcrästhetische Propaganda- und F.rziehungsaufgabcn zuschrieb. Die Hauptfrage - nach der Spielplangestaltung - traf auch für die wichtigsten Verfasser der damaligen Literatur zu, zu denen sicher der eng mit der schlesischen Provinz verbundene Gerhart Hauptmann gehörte. Seine Stellung nach dem Jahre 1933 war keineswegs eideutig und sie bestätigte nur die komplizierten Verhältnisse zwischen ihm und dem Regime, das aus Propagandagründen sein Schaffen selektiv akzeptierte. In den ersten Jahren nach der Machtergreifung spielten deutsche Theater nur wenige Stückre Hauptmanns, in Breslau sogar keine. Erst 1935 brachte das Lobetheater die Aufführung der Komödie Der Biberpelz. Zwei Jahre später (anläßlich Hauptmanns 75. Geburtstages) spielte man im Breslauer Schauspielhaus, das seit 1936 die einzige Sprechbühne war, das Drama Michael Kramer. In Anwesenheit des Dichters fand hier auch die Uraufführung des Filmes Der Biberpelz statt. 1938 gastierte mit einem eigenen Ensemble der Staatsschauspieler Paul Wegener mit der Inszenierung von Kollege Crampton in Breslau. Erst zwei Jahre später (Jan. 1940) nahm das Theater in Breslau Hauptmanns Werk wieder in das Repertoire auf. Die Aufführung des Schauspiels Elga, dessen Motive aus Grillparzers Drama entnommen wurden, verursachte heftige Proteste mancher Regime-Ideologen (einschließlich Alfred Rosenbergs) wegen der polnischen Thematik des Dramas. Im Jahre 1941 inszenierte das Breslauer Schauspielhaus das Stück Der Bogen des Odysseus (die erste Aufführung war am Osternsonntag), im März 1942 die Tragödie Rose Bernd. Eine besondere Bedeutung kommt dem 80. Jubiläum des Dichters (Nov. 1942) zu. Die zentralen Feierlichkeiten dazu wurden von der Theaterabteilung des Goebbelschen Propagandaministeriums nach Breslau verlegt. Nach zahlreichen Kontroversen und Abstimmungen beschloß man im Schauspielhaus 4 Dramen zu spielen: Michael Kramer, Die Tochter der Kathedrale, Und Pippa tanzt und Der Biberpelz. Hauptmann verlieh man auch den Schliesischen Literaturpreis. Außerdem wurde er zum Ersten Ehrenbürger der Friedrich-Wilhelm-Universität ernannt. Das Deutsche Institut der Breslauer Universität veröffentlichte aus diesem Anlaß ein dem Jubilar gewidmetes Gedenkblatt, das verschiedene Aspekte seines Schaffens zum Thema hatte. Auch das Reichspropagandaamt Schlesien bereitete eine Broschüre vor, die das Interesse der Partei betonen sollte. Die Krönung des Jubiläums war die Gesamtausgabe von Hauptmanns Werken, deren erstes Exemplar dem Dichter überreicht wurde. Unter den zahlreichen Wünschen, die Gerhart Hauptmann zu seinem Geburtstage bekam, befanden sich auch Telegrammme von Hitler, Goebbels und Schlösser. Das letzte in Breslau inszenierte Drama Hauptmanns war Imphigenie in Delphi, dessen Erstaufführung am 5. Dez. 1943 im Schauspielhaus stattfand.
4
Publication available in full text mode
Content available

Pozycja intencjonalna widza: projekcja ciała w pole obrazu

100%
Majewski T.
Przestrzenie Teorii
|
2006
|
issue 6
39-50
EN
Our own body, both as a physical object (Körper) and as a focus experiencing sensations (Leib) is usually the axis of our self-identification. In this the mode of presentation of one's own body, in correlation of its accessibility "from the outside" and "from the inside", in which I receive my own body as one and the same, however, one cannot find an answer to the question about how can the bodily (corporal) identification be constituted, which does not have a uniaxial character as it is, e.g. in case of the painterly perception of trompe-l'oeil or during the film showing. Projection of one's own body, as is suggested by phenomenological studies of Edith Stein and Leopold Blaustein, may consist in suspending the direct relation to Körper when the basis of identification is merely Leib, which we experience in dislocation, in an unclear connection with the border of the field of imagined space. An important feature of this situation is that during projection of the spectator's body into the field of an image to suspension is submitted not only the feeling of the body as a physical datum, but also space which remains as its real surrounding. The problems touched upon here can be considered as prolegomena to the phenomenology of a spectator-in-aspectacle.
5
Publication available in full text mode
Content available

Przestrzeń uwagi a współczesna inżynieria epistemiczna. O przyszłości uniwersytetu

100%
Majewski T.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
|
2021
|
issue 38
7-26
EN
The article is a critical comment on the contemporary condition of the university and the reform of higher education introduced in Poland in 2018 (the so-called reform 2.0). The management culture imposed by the reform, focused on “scientific productivity” and bibliometrics, is in conflict with the university’s ethos of striving for truth and open discussion, constitutive for the community of learners and scientists. The author argues that attachment to these values is not only a matter of tradition, but a special task of the university within the contemporary public sphere, torn by axiological conflicts, and disintegrating into a number of digital “tribes”. The university as an institution developed along with the culture of axiological pluralism and rational doubt, which is supported itself. However, these values cannot be maintained if the academic doxa adopts the assumptions of radical cognitive relativism. “Anti-relativistic cognitive minimum” (Steven Lukes) and the assumption of relative translatability of languages are necessary if the university is to continue to play the socially important function of supporting critical dispositions and intellectual independence.
PL
Artykuł stanowi głos w sprawie współczesnej kondycji uniwersytetu oraz wprowadzanej od 2018 reformy szkolnictwa wyższego (tzw. reformy 2.0). Narzucana przez reformę kultura zarządzania, nakierowana na „naukową produktywność” i bibliometrię, pozostaje w konflikcie z etosem uniwersytetu, na jaki składa się dążenie do prawdy i kultura otwartej dyskusji, konstytutywna dla wspólnoty uczących się i uczonych. Autor argumentuje, że przywiązanie do tych wartości jest nie tylko kwestią tradycji, ale szczególnym zadaniem uniwersytetu w ramach współczesnej sfery publicznej, targanej przez aksjologiczne konflikty i rozpadającej się na szereg cyfrowych „plemion”. Uniwersytet jako instytucja rozwinął się wraz z kulturą aksjologicznego pluralizmu i racjonalnego wątpienia, którą sam wspierał. Wartości tych nie da się jednak utrzymać, jeśli w ramach akademickiej doksy przyjmie się założenia radykalnego relatywizmu poznawczego. „Antyrelatywistyczne minimum poznawcze” (Steven Lukes) i założenie względnej przekładalności języków, są niezbędne, jeśli uniwersytet ma pełnić nadal społecznie istotną funkcję wspierania dyspozycji krytycznych i uczenia samodzielności myślowej.
6

"Nothing is missing". Heteroglozje wideo.

63%
Rejniak-Majewska A., Majewski T.
Kwartalnik Filmowy
|
2012
|
issue 80
192-202
PL
Tekst jest poświęcony wielkoekranowej instalacji "Nothing is missing" holenderskiej teoretyczki Mieke Bal. Cykl zapisów wideo został poświęcony matkom imigrantów z Afryki, Azji i Europy Wschodniej. Realizacja problematyzuje kwestię doświadczenia kulturowej obcości/inności. Pozycje „egzotyzmu” i „intymności” rodzinnego spotkania są tu zapośredniczone, a następnie zniesione – ukazane jako fałszywie zakładane przeciwieństwo. Autorzy artykułu rozpatrują tę realizację zarówno w wymiarze fenomenologicznym, estetycznym, jaki i w kontekście wypowiedzi teoretycznych Mieke Bal poświęconych problematyce reprezentacji etnicznych oraz narratologii poststrukturalistycznej podejmującej wątek „głosu ucieleśnionego”. Wskazują także na inspiracje cyklu wideo czerpane z pism Michaiła Bachtina i Kai Silverman, tworzących kategorie heteroglozji i identyfikacji heteropatycznej na opisanie sytuacji spotkania z Innym.
EN
The article deals with large screen installation 'Nothing is missing' by the Dutch theoretician Mieke Bal. The installation consists of a cycle of videos of immigrant mothers from Africa, Asia and Eastern Europe. The videos problematize the issue of the experience of cultural alienation/otherness. The positions of 'exoticism' and 'intimacy' of family meetings are mediated and then abolished – they are shown to be falsely assumed opposites of the expected. The authors consider this installation in the phenomenological and aesthetic dimensions, and in the context of Mieke Bal’s theoretical assertions dealing with the issue of ethnic representations and post-structuralist narratology with its issue of the 'embodied voice'. They point to the source of inspiration for the video series, that is the writings of Mikhail Bakhtin and Kaja Silverman and the categories of heteroglossia and heteropathic identification created in order to describe the situation of meeting with the Other.
7
Publication available in full text mode
Content available

Dyskusja redakcyjna

33%
Korporowicz L., Koschany R., Krajewski M., Majewski T., Radomski A., Skórzyńska A., Wiśniewski R., Ząbek M.
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
|
2018
|
vol. 100
140-168
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.