Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Gaudium et spes
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Godność małżeństwa i rodziny w przesłaniu Konstytucji Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II

100%
Rychlicki C.
Ius Matrimoniale
|
2015
|
vol. 26
|
issue 1
23-38
EN
The themes and central ideas of Gaudium et Spes of the II Vatican Council are strongly influenced by the Church’s care for dignity of marriage and family. This is exactly the issue that has been the focal point of this study.After indicating the source of marital and family dignity in the Book of Genesis and the St. Paul’s Epistle to the Ephesians, showing the marriage as a covenant of God with his people and Christ with the Church, the Council underlined the holy nature of the marriage and family, resulting from the fact of “recreating” in marriage of the all-encompassing love of Christ to its Church. Talking about such profound dignity of these institutions, the Council does not ignore threats stemming from the modern socio-cultural changes and expresses its concern for regaining this dignity for the good of mankind.The formation of the person is the necessary element to fully understand the dignity of marriage and family. The road to achieve it leads through law, proper education in the family home and at school as well as the humanizing culture of social media and proper cooperation of church institutions with the communities.
2

Misja Kościoła a jego dialog ze światem.Porównanie soborowych projektów Pierre’a Haubtmanna i Karola Wojtyły

77%
Dobrzyński A.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 2
103-122
EN
The article presents the debate which took place during few days on February 1965 in Ariccia (near Rome), where the members of the subcommittee of doctrine “Gaudium et spes” met to prepare the pastoral constitution. Two projects were compared. The first one was that of Pierre Haubtmann from Paris and the second one that of Karol Wojtyła from Cracow. The role of the catholic community in forming interhuman relationship, dialogue and the significance of social doctrine of the Church were underlined in Haubtmann’s project, and as well a Christian vision of the world was presented. The second project showed the theological principles of Church’s mission in today’s world with special attention given to religious freedom and the identity of believers. The supernatural, salvific character of the Church’s activity was stressed as an essential perspective in her relationship with the contemporary world. During the debate, the key role of Christian anthropology was indicated to treat this relationship as well. As a result of the debate the subcommittee decided to add to the Haubtmann project a new ecclesiological chapter: (“the Role of the Church in the modern world”) of the pastoral constitution. This was a result of having brought into consideration Wojtyla’s project which reflected the situation of Church behind the Iron Curtain at that time.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wymagania stawiane prawodawstwu w sprawach społecznych: rozważania na kanwie Gaudium et spes

68%
Kroczek P.
Studia Socialia Cracoviensia
|
2015
|
issue 2(13)
85-92
EN
Although it has been 50 years since the constitution Gaudium et spes of the Second Vatican Council was published, the document is not out of date at all. The aim of the paper is to seek out and analyze the requirements towards legislation in the social matters, which are contained in the constitution in question. The points discussed in the paper are: relevance of law, directing law towards common good, safeguarding human rights, taking into consideration human dignity and not absolutizing the autonomy of law. As it was proven, Gaudium et spes still can be a valuable and vivid source of ideas for organizing social matters.
PL
Chociaż mija już 50 lat od promulgacji konstytucji Gaudium et spes, dokument ten jest nadal aktualny. Celem artykułu jest odnalezienie i przeanalizowanie wymagań stawianych prawodawstwu państwowemu w prawach społecznych, które zawiera wspomniany soborowy dokument. Tematami dyskutowanymi w niniejszym przedłożeniu są: aktualność prawa, nakierowanie prawa na dobro wspólne, zabezpieczenie praw człowieka, uwzględnienie godności człowieka oraz słuszna, lecz nieabsolutna autonomia prawa. Jak dowiedziono, Gaudium et spes wciąż jest cennym i żywym źródłem idei porządkujących sprawy społeczne.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wymagania stawiane prawodawstwu w sprawach społecznych: rozważania na kanwie Gaudium et spes

68%
Kroczek P.
Studia Socialia Cracoviensia
|
2015
|
vol. 7
|
issue 2
EN
Although it has been 50 years since the constitution Gaudium et spes of the Second Vatican Council was published, the document is not out of date at all. The aim of the paper is to seek out and analyze the requirements towards legislation in the social matters, which are contained in the constitution in question. The points discussed in the paper are: relevance of law, directing law towards common good, safeguarding human rights, taking into consideration human dignity and not absolutizing the autonomy of law. As it was proven, Gaudium et spes still can be a valuable and vivid source of ideas for organizing social matters.
5
Publication available in full text mode
Content available

Integralność moralności, kultury i godności człowieka w Gaudium et Spes Soboru Watykańskiego II

68%
Pieja W.
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
|
2020
|
vol. 27
213-227
EN
This aim of this article is to show the integrity of morality and culture. This compatibility is not fully possible without taking into account the concept of human dignity. Apart from discussing the concept of deontological, the author also presents the great cultural good, that is the sacraments. The norm of morality is the dignity of the human person, which results from the fact of creation and redemption by Jesus Christ, which becomes the norma normans for him but also concerns the development of the person. The dignity of the human person consists in transcending the created world, having an immortal soul, exercising the powers of reason, gaining truth, and listening to the voice of conscience. The dignity of the human person is deepened in the light of revelation in which man finds his vocation. The sacraments and virtues are cultural goods. Man as a person responds to God’s call, respecting his own and others dignity, as well as the free decisions of others and his responsible. Gaudium et spes finally gives a synthesis of the dignity of human reason, truth and wisdom: “Man, by virtue of his dignity as a human person, by participating in God’s thought, triumphs over the world of things with his reason.
PL
Celem publikacji jest ukazanie integralności moralności i kultury. Zgodność ta nie jest w pełni możliwa bez uwzględnienia koncepcji godności osoby ludzkiej. Obok koncepcji deontologicznej zostaje ukazane wielkie dobro kultury, jakim są sakramenty. Normą moralności jest godność osoby ludzkiej, która wynika z faktu stworzenia i odkupienia przez Jezusa Chrystusa i staje się dla niego norma normans, ale dotyczy także rozwoju osoby. Godność osoby ludzkiej polega na przekraczaniu świata stworzonego, posiadaniu duszy nieśmiertelnej, korzystaniu z władz rozumu, zdobywaniu prawdy, słuchaniu głosu sumienia. Godność osoby ludzkiej zostaje pogłębiona w świetle objawienia, w którym człowiek odnajduje swoje powołanie. Dobrem kultury są sakramenty i cnoty. Człowiek jako osoba daje odpowiedź na Boże wezwanie, szanując godność swoją, drugiego człowieka, wolne decyzje drugiego, jest odpowiedzialny. Gaudium et spes przytacza na końcu syntezę godności rozumu, prawdy i mądrości człowieka: „Człowiek, z racji swej godności osoby ludzkiej, uczestnicząc w Bożej myśli, góruje swym rozumem nad światem rzeczy”.
6
Publication available in full text mode
Content available

Misja Kościoła a jego dialog ze światem. Porównanie soborowych projektów Pierre’a Haubtmanna i Karola Wojtyły

68%
Dobrzyński A.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 2
103-122
EN
The article presents the debate which took place during few days on February 1965 in Ariccia (near Rome), where the members of the subcommittee of doctrine “Gaudium et spes” met to prepare the pastoral constitution. Two projects were compared. The firstone was that of Pierre Haubtmann from Paris and the second one that of Karol Wojtyła from Cracow. The role of the catholic community in forming interhuman relationship, dialogue and the significance of social doctrine of the Church were underlined in Haubtmann’s project, and as well a Christian vision of the world was presented. The second project showed the theological principles of Church’s mission in today’s world with special attention given to religious freedom and the identity of believers. The supernatural, salvific character of the Church’s activity was stressed as an essential perspective in her relationship with the contemporary world. During the debate, the key role of Christian anthropology was indicated to treat this relationship as well. As a result of the debate the subcommittee decided to add to the Haubtmann project a new ecclesiological chapter: (“the Role of the Church in the modern world”) of the pastoral constitution. This was a result of having brought into consideration Wojtyla’s project which reflected the situation of Church behind the Iron Curtain at that time.
PL
Artykuł przedstawia dyskusję, do której doszło w pierwszych dniach lutego 1965 roku w Ariccia na spotkaniu podkomisji doktrynalnej mającej opracować na potrzeby Soboru Watykańskiego II propozycję konstytucji pastoralnej Gaudium et spes. Porównano dwa projekty: oficjalny tekst Pierre’a Haubtmanna i projekt krakowski Karola Wojtyły. Pierwszy projekt podkreślał rolę społeczności katolickiej w budowaniu relacji międzyludzkich, dialogu i współpracy ze światem z odwołaniem się do katolickiej doktryny społecznej. Położono akcent na „zrozumienie” współczesnego świata przy jednoczesnym ukazaniu jego chrześcijańskiej wizji. Drugi projekt prezentował teologiczne podstawy posłannictwa Kościoła w świecie, ze szczególnym zwróceniem uwagi na prawo wolności religijnej i zachowanie tożsamości ludzi wierzących. Wskazywał na nadprzyrodzony, zbawczy charakter działania Kościoła jako istotny wymiar jego natury, ale także w relacji z dzisiejszym światem. W trakcie debaty podkreślono kluczową rolę antropologii chrześcijańskiej dla właściwego ujęcia relacji Kościoła do świata. W wyniku dyskusji postanowiono, że projekt Haubtmanna zostanie uzupełniony o rozdział eklezjologiczny: „Zadania Kościoła we współczesnym świecie”. Było to skutkiem wzięcia pod uwagę głównej linii projektu krakowskiego Wojtyły, wyrażającego doświadczenia Kościoła zza żelaznej kurtyny.
7
Publication available in full text mode
Content available

Wierność sumieniu w świetle wybranych dzieł Johna Henry’ego Newmana oraz Konstytucji Gaudium et spes

67%
Olszanowski P.
Teologia i Moralność
|
2015
|
vol. 10
|
issue 1(17)
205-218
EN
Looking at the panorama of the modern world, one can come to the conclusion that the man of the twenty-first century carries deep in his interior a serious identity crisis. Among the many reasons for this state of affairs, undoubtedly one of them is that man has forgotten about the role of conscience as a factor that regulates and points to the reality of Truth, to which man should form his life. Recalling a reflection discussed among the Council Fathers gathered during Vaticanum II, it appears to be a valuable contribution to the contemporary debate over the identity of man, especially when it comes to the role of conscience and the duty of fidelity to its dictates. A significant contribution to the development of this conciliar concept of conscience is provided by a man, who specializes in literature, referred to as the Father of the Second Vatican Council, namely John Henry Newman. Newman, the invisibile peritus of the Second Vatican Council, which is also called Newman’s Council, is said by some commentators to have been raised to the dignity of Doctor of conscience. Unfortunately, the ideas contained in the teachings of the Cardinal, which found its fulfillment in the conciliar document Gaudium et spes, still have a problem breaking into the consciousness of the twenty-first century man. This study tackles the question of the duty of fidelity to conscience in view of the teaching of John Henry Newman and Gaudium et spes. Its aim is to show a significant and identical line, which can be seen between the thoughts of the Cardinal and the teachings of the Council with regard to the discussed issues. In the age of the identity crisis of modern man, recalling the fundamental teaching of conscience seems to be a valuable voice in contemporary moral debate and an important indication for today's man.
PL
Spoglądając na panoramę współczesnego świata, można dojść do przekonania, że człowiek XXI wieku głęboko w swoim wnętrzu nosi poważny kryzys tożsamości. Wśród wielu przyczyn takiego stanu rzeczy, niewątpliwie jedną z nich jest to, że zapomniano o roli sumienia jako czynniku, który reguluje i wskazuje na rzeczywistość Prawdy, wobec której człowiek powinien kształtować swoje życie. Przywołanie refleksji nad którą pochylili się Ojcowie Soborowi zebrani na Vaticanum II wydaje się być cenny wkładem we współczesną debatę nad tożsamością człowieka, szczególnie jeśli chodzi o rolę sumienia i obowiązek wierności jego nakazom. Istotny wkład w kształtowanie soborowej koncepcji sumienia ma również ten, który w literaturze fachowej, nazywany jest Ojcem Soboru Watykańskiego II, a mianowicie John Henry Newman, invisibile peritus Soboru Watykańskiego II – określanego także mianem Soboru Newmana – wynoszony jest przez niektórych komentatorów do godności doktora sumienia. Niestety idee, zawarte w nauce kardynała i znajdujące swój dopełnienie w dokumencie soborowym Gaudium et spes, ciągle mają problem, by przebić się do świadomości człowieka XXI wieku.Niniejsze studium podejmuje kwestię obowiązku wierności sumieniu w perspektywie nauczania John’a Henry’ego Newman’a oraz Konstytucji Gaudium et spes. Jego celem jest ukazanie istotnej i tożsamej linii, jaką można zauważyć między myślą kardynała, a nauczaniem Soboru w odniesieniu do poruszanej kwestii. W dobie kryzysu tożsamości współczesnego człowieka przypomnienie fundamentalnej nauki o sumieniu, wydaje się być wartościowym głosem we współczesnej debacie moralnej i istotnym wskazaniem dla dzisiejszego człowieka.
8

Sæcula Sæculorum: Missionary Ecclesiology and the Church-World Relationship

58%
Schlesinger E. R.
Open Theology
|
2016
|
vol. 2
|
issue 1
EN
This article examines the relationship between church and world in order to provide a theological basis for a missionary ecclesiology. From Vatican II’s Pastoral Constition on the Church in the Modern World, Gaudium et spes, I establish that the church’s existence is interior to the world, interior to the human project, and engaged in human history. The church world relationship is one of ontological dependence and reciprocal influence. Latin American voices, especially Ignacio Ellacuría, Jon Sobrino, and the CELAM conferences, provide this consideration with a greater attention to the concrete historical conditions in which real women and men live. A recognition that mission arises from the demands of the church’s catholicity, and an engagement with Ellacuría’s and Sobrino’s notion of the crucified peoples as a site of encounter with Christ, reconfigures the missionary relationship. The church is not simply the world’s benefactor, but is itself the beneficiary of the world.
9
Content available remote

Eklesiologická iniciace pastoračního poslání církve: Příspěvek k diskuzi o recepci Druhého vatikánského koncilu

58%
Ambros P.
Studia theologica
|
2015
|
vol. 3
187-202
EN
Is the pontificate of Pope Francis the next stage of the Second Vatican Council reception or is the beginning of a new post-conciliar Church situation? Is the way we perceive and understand the Church changing fundamentally now 50 years after the Council? Does the Church’s discourse contain things the Council could not even have imagined? These questions lead us to formulating two basic hypotheses which will be developed in detail. First, each phase of the reception and subsequent reflection on the reception of the Council ties together the pluriformity of ecclesiological models and pastoral propedeutics manifested in basic pastoral decisions as responses by faith to the changing world around us. Secondly, finding a new unity in the situation of pluriformity of ecclesiological models, as brought by the phases of reflection on the reception of the Council, will be possible provided that the basic pastoral propedeutics described in the text will be transformed by pastorality as the basic driving force of the initiation by the Council. Pastorality is the interpretative key of the Council brought to the Church by Francis’s pontificate.
10

Inspiracje Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym dla teologii znaków czasu

49%
Fiałkowski M.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
27-34
EN
The theology of signs of the times is an essential element of the pastoral strategy of the Church and is one of the basic theological categories related to properly discovering the mutual relations between the Church and the world. The development of that theology began during the pontificate of John XXIII, who brought back the expression “signs of the times” in ecclesial terminology and gave it new meaning. The idea of “the signs of the times” has made its imprint on the teachings of Vatican II. This article is an attempt to present the inspirations for the theology of the signs of the times contained in the Apostolic constitution On the Church in the Modern World. For that purpose the expression “signs of the times” was explained, which as of yet has no explicit definition. The article then presents the recommendations formulated by the Gaudium et spes on the ways of interpreting the signs of the times. At the end the objectives of recognition and study of the signs of the times by the Church were disclosed.
PL
Teologia znaków czasu stanowi istotny element duszpasterskiej strategii Kościoła oraz jedną z podstawowych kategorii teologicznych związanych z właściwym odczytaniem wzajemnych relacji Kościoła ze światem. Jej rozkwit nastąpił wraz z pontyfikatem Jana XXIII, który przywrócił do terminologii kościelnej wyrażenie „znaki czasu”, nadając mu nowe znaczenie. Idea znaków czasu znalazła także swoje odbicie w nauczaniu Vaticanum II. Artykuł jest próbą ukazania inspiracji dla teologii znaków czasu płynących z nauczania soborowej Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym. W tym celu omówiono najpierw samo pojęcie „znaki czasu”, które nie doczekało się dotąd jednoznacznego zdefiniowania. Następnie zaprezentowano wskazania sformułowane przez Gaudium et spes dotyczące sposobów interpretacji znaków czasu. Na koniec ukazano cel rozpoznawania i badania znaków czasu przez Kościół.
11

Kościół Vaticanum II i jego eklezjologia. Próba retrospekcji z perspektywy 50 lat Gaudium et spes (I)

39%
Gocko J.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 3: Teologia Moralna
135-157
EN
This article is a part of a greater research project whose subject is the renewed look at the ecclesiology of the Second Vatican Council. Its goal is to present the new ecclesiology during the period of the Council through the eyes of the Church’s Catholic Social Teaching. This will mean searching for a response to the question of which way the development of ecclesiological thought influences the Church’s social reflection within the framework of her social teaching and the moral life of society. Gaudium et spes, the Constitution on the Church in the Modern World, will be presented as the center of the discourse and will also indicate the scope of the undertaken analyses. The project will be in the form of a triptych that will be continued in further editions of “Roczniki Teologiczne” (Theological Annual). The immediate purpose for undertaking this topic is the fiftieth anniversary of the last Vatican Council (1962-1965), and in a particular way the pastoral Constitution Gaudium et spes. The first part of the triptych has as its assignment presenting the main sources of the ecclesiology of Vaticanum II and its reforms. In it, the author included the heritage of Vatican Council I, the first of the ecumenical councils where the issue of the Church became the center of Conciliar debates, even if this was only occasionally done at various moments. It was also a summary of a certain period in the history of theological thought and, in its own way, lead Catholic theology onto a new track. Apart from the contribution of the First Vatican Council, we will also point to the most important popes in the period of the last two Ecumenical Councils, as well as to a series of outstanding theologians who, particularly after the First World War and during the period of the Council, undertook ecclesiological issues in their research work.
PL
Artykuł jest częścią większego projektu badawczego, którego przedmiotem jest ponowne spojrzenie na eklezjologię Soboru Watykańskiego II. Jego celem jest ukazanie odnowy eklezjologicznej w okresie Soboru przez pryzmat społecznego posłannictwa Kościoła. Będzie to oznaczało poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób rozwój myśli eklezjologicznej wpłynął na społeczną refleksję Kościoła w ramach jego nauki społecznej i moralności życia społecznego. W centrum dyskursu zostanie postawiona Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, która także wyznaczy zakres podjętych analiz. Projekt przyjmie postać tryptyku, który będzie kontynuowany w kolejnych tomach „Roczników Teologicznych”. Bezpośrednią okazją do podjęcia tego tematu jest 50. rocznica ostatniego Soboru (1962-1965), a w sposób szczególny rocznica publikacji Konstytucji pastoralnej Gaudium et spes. Część I tryptyku ma za zadanie ukazać główne źródła eklezjologii Vaticanum II i jej odnowy, do których autor zaliczył dorobek I Soboru Watykańskiego, pierwszego spośród soborów ekumenicznych, na którym problematyka Kościoła stała się centrum debat soborowych, nawet jeśli czyniono okazjonalnie. Był on także podsumowaniem pewnego okresu w historii myśli teologicznej i – na swój sposób – naprowadził teologię katolicką na nowe tory. Oprócz wkładu Soboru Watykańskiego I przyjdzie wskazać także na najważniejszych papieży okresu między dwoma ostatnimi Soborami ekumenicznymi, jak i na szereg wybitnych teologów, którzy – zwłaszcza po I wojnie światowej i w okresie samego Soboru – w swoich badaniach podejmowali problematykę eklezjologiczną.
12

Person and Conscience: Augustinian Strands in John-Paul's Ethics

39%
O'Donovan O.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 3: Teologia moralna
17-31
PL
Wielkie uznanie dla encykliki Veritatis splendor zrodziło się z jej augustynizmu. W myśli Wojtyły dominują dwa augustyńskie motywy, jeden zaczerpnięty z Maxa Schelera, drugi z Henri de Lubaca i nouvelle théologie. Jedność bytu i dobra to podstawa, na której potwierdza on integralność ontologiczną osobowego podmiotu działania. Pierwszeństwo łaski Bożej, prowadzącej człowieka jako podmiot działania do moralnego urzeczywistnienia, kieruje jego myśleniem o sumieniu jako wewnętrznym dialogu z Bogiem. Cała moralna samoświadomość zależy od tego spotkania, natomiast ciągłość osoby umożliwia rozwój moralnego doświadczenia.
EN
The wide appeal of Veritatis Splendor lay in its Augustinianism. Two Augustinian themes predominate in Wojtyła's thought, one derived from Max Scheler, the other from Henri de Lubac and the nouvelle théologie. The unity of being and the good is the basis on which he can reassert the ontological integrity of the personal agent. The priority of divine grace in leading the human agent to moral fulfilment directs his thinking about the conscience as an inner dialogue with God. All moral self-awareness depends on that encounter, while the continuity of the person makes possible the accrual of moral experience.
13

Dialog ad intra i ad extra Kościoła w Polsce

35%
Wielebski T.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
51-74
EN
The Pastoral Constitution on the Church in the Modern World resulting from the Second Vatican Councilappeals to all people for developing the dialog in accordance with the following rule: Hence, let there be unity in what is necessary; freedom in what is unsettled, and charity in any case (GS 92). The 50th anniversary of issuing this document is a great opportunity to take a good look at the Church in Poland in the context of performing the dialog both ad intra and ad extra. The author is seeking an answer to the question to what extent the directions of the Magisterium of the Catholic Church included in the teaching of the Second Vatican Council and the Encyclical Ecclesiam suam of Paul VI concerning the essence and rules of carrying on the dialog are reflected in the Polish reality, both within the Magisterium and the everyday practice. First, he introduces the general character and types of the dialog, and, next, he presents how the dialog should be carried on, basing on the chosen texts of the Magisterium of the Catholic Church. Then, he presents, how the teaching about the dialogue is done by the Church in Poland, both in the ad intra (diocesan and parish pastoral councils) and ad extra context (ecumenism, Islam, Judaism). Finally, the author discusses his conclusions and pastoral postulates.
PL
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym II Soboru Watykańskiego wzywa wszystkich ludzi do rozwijania dialogu w myśl zasady: „niechaj w sprawach koniecznych panuje jedność, w wątpliwych wolność, we wszystkich zaś miłość” (KDK 92). Pięćdziesiąta rocznica opublikowania tego dokumentu jest dobrą okazją do przyjrzenia się Kościołowi w Polsce pod kątem realizacji wezwania do dialogu w aspekcie ad intra i ad extra. Autor szuka odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu wskazania Magisterium Kościoła powszechnego zawarte w nauczaniu II Soboru Watykańskiego i encyklice Ecclesiam suam Pawła VI, dotyczące istoty i zasad prowadzenia dialogu, znajdują odzwierciedlenie w polskiej rzeczywistości, zarówno w nauczaniu Kościoła, jak też w codziennej praktyce. Najpierw przedstawia on istotę i rodzaje dialogu, następnie ukazuje, jak powinien wyglądać dialog w świetle wybranych tekstów Magisterium Kościoła powszechnego. Następnie ukazuje, jak nauczanie dotyczące dialogu jest realizowane przez Kościół w Polsce w wymiarze dialogu ad intra (diecezjalne i parafialne rady duszpasterskie) i dialogu ad extra (ekumenizm, islam, judaizm, niewierzący), aby w końcu przejść do wniosków i postulatów pastoralnych.
14
Publication available in full text mode
Content available

Liturgy and Morality. Constitution  on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium in the Context of Moral Theology

34%
Mielec B.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2013
|
vol. 66
|
issue 3
PL
50. rocznica uchwalenia Konstytucji o liturgii świętej zachęca do teologiczno-moralnej interpretacji tego dokumentu Vaticanum II. Jej owocem jest stwierdzenie istniejącej w historii zbawienia korelacji pomiędzy liturgią i moralnością. Objawienie Starego Testamentu odsłania koniunkcję kultu i moralności, a próby jej rozerwania w historii Narodu Wybranego spotykają się z ostrym sprzeciwem proroków. Krytyka ta zawiera jednak zapowiedź nowej przyszłości, w której Bóg usunie podział między kultem a moralnością. Nowy Testament przedstawia realizację tej obietnicy w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Jego zbawcze dzieło ustanawia chrześcijańską liturgię, w której człowiek uczestniczy jako istota duchowo-cielesna. Zbawienie aktualizowane w liturgii uświęca przez łaskę, która może być przyjęta jako miłość Boga respektująca wolne działanie człowieka. Zbawienie uobecniane w liturgii Kościoła jest bowiem relacją, współdziałaniem Boga i człowieka, łaski i wolności. Sacrosantum Concilium wyraża tę objawioną prawdę, podkreślając obiektywny i subiektywny wymiar liturgii jako dzieła Chrystusa, w którym chrześcijanin czynnie, świadomie i owocnie uczestniczy (participatio actuosa). Jest to przede wszystkim udział duchowy, zatem również moralny. Tylko wtedy możliwy jest zewnętrzny wymiar liturgii, w którym zawierają się szczegółowe formy, postawy, gesty i różnego rodzaju działania uczestnika świętej liturgii. Oznacza to, że liturgiczna participatio actuosa wymaga moralnego działania poprzez konkretne naśladowanie Chrystusa, prowadzące do nawrócenia. Wówczas „wiara działa przez miłość” (por. Ga 5, 6). W ten sposób dochodzimy do pojęcia ofiary, która w przypadku człowieka polega na jego całościowej przemianie. Grzeszny człowiek obdarowany miłością Trójjedynego Boga może na nią odpowiedzieć własną, stopniowo dojrzewającą miłością. Proces ten konstytuuje dramat Boga i człowieka, czyli napięcie pomiędzy łaską i wolnością, któremu odpowiada właśnie korelacja liturgii i moralności. Co więcej, zależność ta pozwala na autentyczne doświadczenie liturgii i moralności, chroniąc je przed redukcją do rytualizmu i moralizmu.
EN
The fiftieth anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy of Vaticanum II encourages attempts of its interpretation in the context of moral theology. It leads to the conclusion that there is a co-relation between liturgy and morality in the history of salvation. The Revelation of the Old Testament reveals the conjunction between worship and morality. Attempts to separate the two in the history of the Chosen People raise objections of prophets. Their criticism, however, comes together with the announcement of the future in which God will reveal the divisions between worship and morality. The New Testament shows the fulfilment of this promise in Jesus Christ. His salvific work establishes the Christian liturgy, in which man participates as a physical, as well as a spiritual being. The salvation, made present in the liturgy of the Church, is a relation, the co-operation of God and man, grace and freedom. Sacrosantum Concilium presents this revealed truth, emphasising the objective and subjective dimensions of liturgy as the work of Christ, in which a Christian participates actively, freely and consciously (participatio actuosa). The participation is mostly spiritual, therefore moral at the same time. Only than can the external elements of liturgy take place, including its detailed forms, gestures, attitudes and behaviours of the sacred liturgy participants. It means that the liturgical participatio actuosa requires moral works through imitation of Christ leading to conversion. That is when “faith works through love” (cf. Gal 5 : 6). It leads us to the notion of sacrifice, which, as far as man is concerned, requires a total change. Sinful man presented with the love of the Triune God may respond to it with his own, gradually maturing love. The process constitutes the drama of God and man, which is the tension between grace and freedom, which is then represented by the co-relation between liturgy and morality. What is more, this particular co-relation makes an authentic experience of liturgy possible, protecting it from being reduced to sheer moralism and ritualism.
15

Wpływ soborowej konstytucji Gaudium et spes na rozwój teologii pastoralnej i duszpasterstwo

30%
Kamiński R.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 6: Teologia pastoralna
5-15
EN
The Apostolic constitution Gaudium et Spes is a groundbreaking moment. The novelty of this document lies in its inductive and pastoral approach to the relationship of the Church and the world. The pastoral nature of the Apostolic constitution Gaudium et Spes is based on the fact that not only God, but man as well as the world, are in the horizon of its preoccupation. Pastoral nature of the constitution is also seen in the way in which it is written as well as in the inductive presentation of its contents. The image of pastoral ministry which comes up from the constitution Gaudium et Spes is personalistic and universal. In this concept the pastoral ministry is the task of the entire Church and is realized for people and through people. The teaching of the constitution Gaudium et Spes has fundamental meaning for the relationship of the Church and the world. The Church’s ministry of salvation and its ministry toward the world are not excluded since the Church, while taking care for the salvation of the faithful, has to look to sanctification of the world.
PL
Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes jest wydarzeniem przełomowym. Oryginalność tego dokumentu soborowego wyraża się w indukcyjnym i pastoralnym podejściu do problemu stosunku Kościoła i świata. Pastoralny charakter konstytucji Gaudium et spes wyraża się w tym, że nie tylko Bóg, ale także człowiek i świat są w horyzoncie zainteresowań, a także w sposobie zredagowania tegoż dokumentu. O pastoralnym charakterze konstytucji świadczy też indukcyjne podejście do przedstawiania jej treści. Obraz duszpasterstwa, jaki wyłania się z konstytucji Gaudium et spes, jest personalistyczny i uniwersalistyczny. W koncepcji tej duszpasterstwo jest zadaniem całego Kościoła i realizuje się dla ludzi i przez ludzi. Fundamentalne znaczenie ma nauczanie konstytucji Gaudium et spes na temat relacji Kościół–świat. Realizowana przez Kościół posługa zbawienia i posługa wobec świata nie wykluczają się, a Kościół troszcząc się o zbawienie wiernych, ma także dbać o uświęcenie świata.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.