Search results

1

An Investigation To Vietnamese Educational System: A View From History And Paulo Freire’s Pedagogy Of The Oppressed

100%

Khang N. D., Vân P. T. T.

Papers of Social Pedagogy

|

2016

|

issue Migration as a social process 1(4)

82-97

EN

Pedagogy of the Oppressed has been inspiring our educational spirit since the first time of reading it as a preparation for critical pedagogy. The situational contexts within Freire’s work have shared similar understanding and experiences with the authors of this writing. The historical and educational contexts of Vietnam have led educators, teachers, and generations of learners to the in-depth understandings of his work on Pedagogy of the Oppressed. The effects of the elite dominators in educational, cultural, and social scenarios have consistently influenced thoughts of the majority of teachers, educational leaders, and educators in the this context; therefore, the traditional teaching in a different academic term as banking education with consciousness of the oppressed and oppressors has been popular.

2

Towards a Critical Pedagogy of Peace Education

100%

Shapiro S.

Kultura-Społeczeństwo-Edukacja

|

2015

|

vol. 7

|

issue 1

7-20

EN

This article tackles the issue of critical pedagogy in regards to education for peace. Peace education is here seen as a holistic process of development of human potential to coexist in a less violent manner. This problem is significant for example in the context of South Africa, which is being explained in this paper. Another example of this kind of pedagogy is related to the Jewish and Greek concepts of Tikkun Olam and Parrhesia. Finally they are being emphasized the issues of empathy and pedagogy pf hope.

3

Hopeful Provocations for a Dialogue with Critical Pedagogy

100%

Steinberg S. R.

Academicus. International Scientific Journal

|

2021

|

vol. 12

|

issue 24

124-129

EN

In respect for the tentative ways of knowing critical pedagogy, I choose not to define the notion, but rather discuss it from my point of view. It is easier to begin by discussion on what critical pedagogy is not: Critical pedagogy is not prescriptive way of teaching. It is not teacher-proof because it invites teachers to make their own decisions. It is expected to be student-centered but does not prioritize that the student has more to say than the teacher. It is respectful of different traditions, different ways of seeing the world. I would say that critical pedagogy is couched in literacies and, in a non-academic sense, it is couched in the notion of Paulo Freire’s notion of reading the world... the word becomes less important than the world, once one understands the world, cultures, societies, people actually do read the word better. For the purpose of this essay, I embed quotes from Freire’s work to include his voice within the text. There’s no such thing as neutral education. Education either functions as an instrument to bring about conformity or freedom. - Richard Shaull, Foreword in Paulo Freire, 1972

4

Types of Consciousness of English Teachers in Lower Secondary Schools in the Light of Paulo Freire’s Theory

100%

Gucma M.

The New Educational Review

|

2013

|

vol. 31

116-127

EN

The ever-growing need for learning, especially the English language becoming lingua franca, has created a huge challenge for teachers of English. There have been many conceptions of the teacher's role and the work they perform, however, these notions do not constitute a perfect model of a teacher as an educator of many young generations living in the changing world. The teacher’s role is to have the ability to develop themselves, to be able to reflect on their actions, to be creative and to have a high level of critical consciousness. The article presents the results of the research into types of consciousness of English teachers in lower secondary schools according to the types distinguished by Paulo Freire.

5

Materiality of body, materiality of world - remarks on emancipatory education: Illich, Freire and contemporary political philosophy

89%

Zbrzeźniak U.

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

|

2019

|

vol. 9

|

issue 2

237-251

EN

The paper addresses the issue of the corporeal dimension of the learning process. The problem of the material side of education has emerged within the emancipatory education project, but, as will be argued, this was limited to a critique inspired by Marxist tradition. The perspective on the materiality of education offered by Freire’s and Illich’s works can be significantly enriched by contemporary political thought. The latter perceives materiality in its complexity, that is, as economic conditions but also as the inherent needs stemming from our bodily condition. As will be demonstrated, the contemporary reflection could serve as a critique, one on the limited character of Freire’s and Illich’s emancipatory education, as well as providing ideas which might expand their project.

6

Krótka historia terminu conscientização i o tym, jak Paulo Freire je porzucił

89%

Stańczyk P.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue 1(81)

7-23

EN

This article is focusing on the crucial, for emancipatory pedagogy of P. Freire, category of conscientização. On the one hand this notion was the core part of Freirean philosophy of education, on the other, there was some important reasons of abandoning this category by P. Freire. In P. Freire’s opinion conscientização was overused or used in naive or even reactionary way. To reconstruct P. Freire’s reasons to abandon conscientização category this article contains analysis of two Freire’s text which delimit boundary between use and abandonment of this notion. The context of this article are hegemony of neoliberal discourse in education, knowledge-based society and economy and also appreciation of popular classes in educational emancipatory process.

PL

Artykuł ten koncentruje się na kluczowej dla emancypacyjnej pedagogii P. Freirego kategorii conscientização. Z jednej strony pojęcie to należało do rdzenia Freirowskiej filozofii wychowania, z drugiej zaś zaistniały ważne powody, dla których P. Freire zrezygnował z jego użycia. Zdaniem P. Freirego pojęcie conscientização było nadużywane lub używane w sposób naiwny bądź wręcz reakcyjny. W celu zrekonstruowania powodów rezygnacji P. Freirego z pojęcia conscientização artykuł ten zawiera analizę dwóch jego tekstów wyznaczających granicę użycia omawianego pojęcia. Kontekstem tego artykułu jest neoliberalna hegemonia w dyskursie edukacyjnym, społeczeństwo i gospodarka oparte na wiedzy, a także uznanie warstw ludowych w edukacyjnym procesie emancypacyjnym.

7

Refleksja jako podstawa podmiotowości według antropologii Paula Freirego

89%

Kostyło H.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 2/40

157-170

PL

Artykuł dotyczy kwestii refleksji jako warunku budzenia się podmiotowości człowieka w antropologicznej wizji Paula Freirego. Budzenie świadomości jako jedno z kluczowych pojęć wypracowanych przez brazylijskiego pedagoga jest rozumiane w niniejszym tekście jako budzenie podmiotowości ludzkiej. Podmiotem jest osoba rozumiejąca kulturę, w której żyje i nawiązująca z nią relacje, w przeciwieństwie do osoby, która jest przekonana, że jest biernym elementem natury. W tekście jest analizowana różnica między naturą i kulturą w ujęciu antropologii Freirego. Następnie pokazane jest znaczenie edukacji jako głównego czynnika służącego budzeniu świadomości. Artykuł zamyka krótkie przedstawienie wielowątkowych inspiracji myśli Freirego dla pedagogiki.

EN

The article deals with a question of reflexion as a condition for the awakening of human empowerment, in Paulo Freire’s anthropological view. The awakening of conscience as one of the key concepts worked out by the Brazilian pedagogue, is conceived here as the awakening of human empowerment. A subject is a person who understands culture in which he/she lives and with which he/she establishes relationships. The opposite attitude characterizes a person who believes that he/she is a mere passive element of nature. A difference between nature and culture, as defined by Freire, is also analyzed in the text. Then, the value of education as the main factor contributing to the awakening of conscience is shown. The article is concluded with a short presentation of the multi-layered Freirean inspirations for pedagogy.

8

Interesy, ekonomia i emancypacja. O powrocie pedagogiki krytycznej do zagadnień społeczno-ekonomicznych i pojęciu interwencji

71%

Stańczyk P.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2016

|

vol. 19

|

issue 2(74)

31-52

EN

The article deals with problem of class interests in contemporary critical theory in education. Eradication of social class from social sciences is side effect of postmodern inspirations. Although that kind of attitude is fundamentally critical it also is counterproductive because it brings indifference to question of socio-economic issues. The article aims at presenting return of American radical pedagogy to the notion of social class and class struggle (hooks 2000; McLaren 2000; 2005) inspired by philosophy of brazilian educator Paulo Freire. The second part of the text contains presentation of P. Freire’s (1975; 1992; 1998; 2000; 2001; Scocuglia 2005; Streck 2009). thought evolution from neutral to class-focused perspective in emancipatory education and then from emancipatory towards hegemony paradigm in the politics of education. In the end the concept of the intervention is considered as the way out from impasse of critical theory of education to the radical and revolutionary praxis engaged in social change for social justice.

PL

Zasadniczym celem tego artykułu jest przedstawienie koncepcji interwencji pedagogiczno-politycznej wypracowywanej przez Paulo Freirego i osoby skupione wokół Instytutu Freirego w São Paulo. Kluczową cechą tej koncepcji jest skoncentrowanie się na kwestii interesów, ze szczególnym uwzględnieniem interesów klasowych, co jest warunkiem koniecznym możliwości działań pedagogicznych skierowanych przeciwko biedzie i wykluczeniu. Uwzględnienie kwestii klasowej z jednej strony jest traktowane w tym artykule jako sposób na uniknięcie impasu, wynikającego z inspirowanego postmodernistycznymi odmianami edukacji fetyszyzowania krytyki, a z drugiej jako trafną teoretyczną postawę wobec praktycznych problemów generowanych przez późny kapitalizm.

9

Poza dyskurs kompetencji w edukacji krytycznej. „Trzeci termin” oraz Paula Freirego i Jacquesa Rancière’a idea dialogu „zapośredniczonego”

71%

Starego K.

Forum Oświatowe

|

2016

|

vol. 28

|

issue 1(55)

33-53

EN

The main purpose of this paper is to call into question the use of the language of competence in critical pedagogy. I intend to show that the language of competence lies within the individualistic paradigm of education and is, in effect, useless to the critical project that aims to support social change toward a society based on community, solidarity, justice and equality. I also intend to outline a new theoretical perspective for critical pedagogy. Instead of being based on individual dispositions, this perspective focuses on process of subjectification, rooted in the “social ‘we’.” The individualistic framework is transcended through dialogue that is based not solely on the interpersonal relation, but also on the notion of mediation. I call this concept of pedagogy, based on theories of such authors as Jacques Rancière and Paulo Freire, “the pedagogy of the third term” or “the pedagogy of mediation.”

PL

Głównym celem artykułu jest podważenie zasadności użycia języka kompetencyjnego w pedagogice krytycznej. W oparciu o literaturę przedmiotu staram się pokazać, w jaki sposób język kompetencyjny wpisuje się w indywidualistyczny paradygmat edukacyjny, a tym samym – staje się bezwartościowy dla projektu krytycznego, zainteresowanego emancypacją oraz zmianą społeczną w kierunku bardziej równego i sprawiedliwego społeczeństwa, opartego na wartościach wspólnotowych oraz solidarności. Moim zamiarem jest również zarysowanie relatywnie nowej perspektywy teoretycznej dla pedagogiki krytycznej, która, w miejsce koncentracji na dyspozycjach indywidualnych, stawia w centrum zainteresowania proces upodmiotowienia, którego istotę stanowi społeczne „my”. Warunkiem tak rozumianej edukacji jest dialog, wychodzący jednak poza tradycyjne ujęcie, rozumiane w kategoriach relacji międzypodmiotowej, w stronę idei zapośredniczenia. Opartą na tym koncepcję nazywam pedagogiką „trzeciego terminu” lub mediacji, którą wyprowadzam z teorii takich autorów, jak Jacques Rancière oraz Paulo Freire.

10

Ekonomia dla emancypacji: doktryny gospodarcze w Instytucie Paula Freirego

71%

Stańczyk P.

Forum Oświatowe

|

2016

|

vol. 28

|

issue 1(55)

55-76

EN

The main purpose of this article is to reconstruct economic doctrines of the Institute of Paulo Freire which is well known for being one of the most important centres of emancipatory education. Researchers associated with Freire’s critical philosophy of education overcome the impasse of critical theory by inventing alternative economy solutions instead of elaborating neverending criticism of capitalist economy. The article discusses positive economic program of Freire’s Institutes which includes people’s economy of solidarity and inclusive hegemony of public policies.

PL

Podstawowym zadaniem tego tekstu jest rekonstrukcja doktryn ekonomicznych, obecnych w Instytucie Paula Freirego, szeroko znanym z promowania i wdrażania pedagogiki emancypacyjnej w świecie. Badacze związani z krytyczną filozofią edukacji Freirego pokonują charakterystyczny dla krytycznej teorii edukacji impas poprzez udaną próbę opracowania alternatywnych rozwiązań gospodarczych, zamiast prostego rozwijania niekończącej się krytyki kapitalistycznej praktyki społecznej. Artykuł zawiera omówienie założeń pozytywnego programu ekonomicznego freirystów, ze szczególnym uwzględnieniem Solidarnej Ekonomii Ludowej oraz inkluzywnych polityk publicznych.

11

Freirego Suchodolskim – Suchodolskiego Freirem: pedagogika materialistyczna i krytyka ideologii

71%

Stańczyk P.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue 2(82)

7-30

EN

The main purpose of the article is to present a comparative analysis of Bogdan Suchodolski’s materialist theory of education and that of Paulo Freire. The main reason for that kind of analysis is that P. Freire, during his work on Pedagogy of the Oppressed, was inspired by the Spanish translation of B. Suchodolski’s Teoria marxista de la educación (Marxist theory of education – writer’s note). What is even more important, the conception of materialist pedagogy was used by P. Freire during basic literacy campaigns in decolonising Africa, what will be exemplified with the case of the successful action in the Democratic Republic of São Tomé and Príncipe. The main thesis of this text is that the theory of materialist pedagogy combined with emancipatory popular education has a potential to overcome the impasse of critical pedagogy. Materialist emancipatory thing-centered pedagogy allows to revise the view of critique of ideology and the ways of generating social transformations in the area of education and politics.

PL

Głównym zadaniem tego artykułu jest przedstawienie analizy porównawczej materialistycznej teorii edukacji Bogdana Suchodolskiego oraz emancypacyjnej pedagogii Paula Freire. Powodem dla przeprowadzenia tej analizy jest fakt, że P. Freire inspirował się tekstem B. Suchodolskiego. U podstaw materialistycznej teorii wychowania w okresie pisania Pedagogii uciśnionych. Co jednak ważniejsze, koncepcja pedagogiki materialistycznej została najpełniej wykorzystana przez P. Freire w trakcie akcji alfabetyzacyjnych w Afryce, co zostanie przedstawione na przykładzie udanej akcji w Demokratycznej Republice Wysp Św. Tomasza i Książęcej. Podstawową tezą tego tekstu jest dostrzeżenie w połączeniu materialistycznej teorii edukacji i emancypacyjnej edukacji ludowej potencjału do przezwyciężenia impasu, w którym znalazła się pedagogika krytyczna. Materialistyczna i emancypacyjna pedagogika rzeczy pozwala na rewizję poglądów na krytykę ideologii i generowanie zmiany społecznej w obszarze edukacji i polityki.

12

Kolonializm, kolonizacja i dekolonizacja w filozofii wychowania Paulo Freirego

63%

Stańczyk P.

Kultura i Edukacja

|

2017

|

issue 3(117)

58-73

EN

This article aims at reconstruction of crucial for pedagogy of emancipation notions associated with colonisation and decolonisation. This objective includes both literally and metaphor meanings of colonisation and decolonisation used by P. Freire in his philosophy of education. Thus I will present modified by P. Freire conception of closed society as a relic of colonial society and I will also present his notion of colonisation and decolonisation of minds as an objective action for basic literacy during decolonisation processes in Africa in the seventies. The main reason of such purpose of this text is that colonisation is the crucial point and the main cause of emancipation in Freire’s conception of social movements in general and popular education in particular. On the other hand decolonisation is an archetypal form of emancipation, thus taking into account present social inequalities theory of P. Freire is still totally valid.

13

Education as (de)humanization. A possibility for a creative dialogue between the social philosophies of Paulo Freire and Zygmunt Bauman

63%

Tuleikytė J., Jacobsen M. H.

Studia Krytyczne/ Critical Studies

|

2022

|

issue 11

EN

This article examines the works of two social critics – Paulo Freire and Zygmunt Bauman – with regard to the idea of education as a cause of dehumanization and/or humanization. The key terms and ideas the authors use in their critique of dehumanization within social relations are compared: Freire’s concept of banking model of pedagogy is analysed in contrast to Bauman’s philosopheme of adiaphorization. With both similar and very different understandings of what it means to be human, the two authors search for alternatives to the status quo and to power relations of human subjects being treated as objects – be it, in Freire’s case, the oppressed in the 20th century Brazil or, in Bauman’s case, the Holocaust victims in the 20th century and persons in the contemporary 21st century consumer society. The article aims at founding the thesis that both authors promote humanization, although in different ways, and that Bauman’s humanization through metaphors is in times of liquid modernity a contemporary form of Freire’s modern critical pedagogy. The article also aims to generally present Bauman’s conception of education as the author so far has been much less introduced in educational sciences than Freire is, and a comparison of their education philosophies reveals how modern and postmodern principles of the two theories and their practical implications complement one another and engage in a possibility for a creative dialogue.

14

Uciśnieni, historia i społeczna zmiana. Historiozofia w filozofii wychowania P. Freirego: pojęcie historii jako możliwości

51%

Stańczyk P. B.

Forum Oświatowe

|

2018

|

vol. 30

|

issue 1(59)

53-72

PL

Głównym zadaniem tego artykułu jest rekonstrukcja pojęcia „historii jako możliwości”, jako integralnej części Freirowskiej filozofii edukacji. Pedagogia emancypacyjna – w swym pragmatycznym odczytaniu – zmaga się z użytecznością teorii dla zmiany społecznej. Freire poddawał krytyce pojęcie historii jako czegoś nieuniknionego, ale obecnie Freiryści podkreślają, że historia jest „oswojona” za sprawą pojęcia „końca historii”. W dalszej części przedstawiony jest przykład zmiany społecznej, która dokonuje się podczas podstawowej alfabetyzacji na São Tomé, a podstawowe pytanie dotyczy możliwości oferowanych przez podręcznik do alfabetyzacji A Luta Continua. Pytanie wraca, ale ma już za swój przedmiot możliwości oferowane przez system edukacyjny w warunkach post-politycznego populizmu. The Oppressed, History and Social Change. Philosophy of History in P. Freire's Philosophy of Education: Category of History as Possibility Abstract: The main purpose of this article is to reconstruct Paulo Freire's notion of 'history as a possibility' as a integral part of his philosophy of education. Pedagogy of emancipation–in its pragmatic interpretation–deals with the question of usefullnes of theory for social change. Freire criticized conceptions of history as something inevitable but nowadays followers of Friere highlight that history is “domesticated” by “the end of history” conception. The article presents example of social change in São Tomé during Friere's action for basic literacy and the main question is what kind of possibilities are content of adult notebook of basic literacy A Luta Continua. Question of possibility backs in the end but has for its subject possibilities of education in conditions of post-political populism.

Refine search results

An Investigation To Vietnamese Educational System: A View From History And Paulo Freire’s Pedagogy Of The Oppressed

Towards a Critical Pedagogy of Peace Education

Hopeful Provocations for a Dialogue with Critical Pedagogy

Types of Consciousness of English Teachers in Lower Secondary Schools in the Light of Paulo Freire’s Theory

Materiality of body, materiality of world - remarks on emancipatory education: Illich, Freire and contemporary political philosophy

Krótka historia terminu conscientização i o tym, jak Paulo Freire je porzucił

Refleksja jako podstawa podmiotowości według antropologii Paula Freirego

Interesy, ekonomia i emancypacja. O powrocie pedagogiki krytycznej do zagadnień społeczno-ekonomicznych i pojęciu interwencji

Poza dyskurs kompetencji w edukacji krytycznej. „Trzeci termin” oraz Paula Freirego i Jacquesa Rancière’a idea dialogu „zapośredniczonego”

Ekonomia dla emancypacji: doktryny gospodarcze w Instytucie Paula Freirego

Freirego Suchodolskim – Suchodolskiego Freirem: pedagogika materialistyczna i krytyka ideologii

Kolonializm, kolonizacja i dekolonizacja w filozofii wychowania Paulo Freirego

Education as (de)humanization. A possibility for a creative dialogue between the social philosophies of Paulo Freire and Zygmunt Bauman

Uciśnieni, historia i społeczna zmiana. Historiozofia w filozofii wychowania P. Freirego: pojęcie historii jako możliwości