Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  metropolitan
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

The European Union and Urban Planning

100%
Mialot C.
Studia Iuridica
|
2016
|
vol. 63
195-202
PL
Nie istnieje odgórny plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru metropolitarnego Warszawy. Chociaż na pierwszy rzut oka planowanie urbanistyczne wydaje się nie dość uregulowane przez prawo unijne. Dodanie sektorowych regulacji w prawie UE w wielu ważnych kwestiach jak na przykład środowisko powoduje, że przyszłe regulacje będą dążyły do stworzenia całościowego planu zagospodarowania przestrzennego. Taki plan obejmowałby swym zasięgiem obszary wykraczające poza administracyjne granice Warszawy.
2
Publication available in full text mode
Content available

Polityka władz państwowych wobec wyboru i działalności metropolity Makarego, zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego

100%
Dudra S.
Sprawy Narodowościowe
|
2015
|
issue 46
EN
Government policy towards the election and activity of Metropolitan Macarius (Oksijuk) In post-war Poland, the state authorities aimed at taking control of the religious life of the individual Churches and religious organizations. Surveillance efforts were made to maintain, among others, by appropriate selection of the superior of the Church and diocesan bishops. The election of Macarius (Oksijuk), Archbishop of the Russian Orthodox Church for the position of Metropolitan in July 1951 years should be understood in this context. The hierarch was also to give a guarantee of loyalty, implement his policy in line with the vision of communist authorities and ensure close cooperation with the Patriarchate of Moscow. Unrealized demands of the state authorities (emerging Russification trends, the lack of wider support in missionary activity among the Greek Catholics) contributed to undertake a process of dismissing Macarius from managing the Orthodox Church. Polityka władz państwowych wobec wyboru i działalności metropolity Makarego, zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła PrawosławnegoPowojenna polityka państwa wobec Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego zmierzała do ograniczenia jego roli tylko do zadań religijnych, jednocześnie przy objęciu pozostałej działalności całkowitą kontrolą. Nadzór starano się utrzymywać m.in. poprzez odpowiedni dobór zwierzchnika Kościoła. Jednym z elementów polityki był wybór na stanowisko metropolity w 1951 roku Makarego (Oksijuka), arcybiskupa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po odsunięciu w 1948 roku od zarządzania Kościołem metropolity Dionizego władze wyznaniowe dążyły do obsadzenia tronu metropolitalnego przez hierarchę, który miałby realizować politykę kościelną zgodną z linią polityczną władz. Pomimo zrealizowania założonych celów metropolita Makary okazał się hierarchą, który nie spełnił oczekiwań władz (m.in. w zakresie polityki wobec grekokatolików), co wpłynęło na podjęcie decyzji o usunięciu go z zajmowanego stanowiska.
3
Publication available in full text mode
Content available

Rzymska geneza kościelnych instytucji metropolii i metropolity

88%
Machalica M.
Studia Pelplińskie
|
2013
|
vol. 46
175-190
EN
This short article accounts for the origins of the metropolitan office in Catholic Church. The first chapter describes Greek and the Roman cultural context of this institution referring to the history of the ancient ‘polis’ and the imperial ‘province’. The second chapter deals with the necessity to creating the office of the metropolitan in the early stage of the development of the ecclesial hierarchy given the cultural background present in that historical period. The further analysis shows the way these ecclesiastical units were evolving during the antiquity and the Middle Ages.
4

Wrocławskimi śladami metropolity Andrzeja Szeptyckiego

75%
Wójtowicz S.
Slavica Wratislaviensia
|
2012
|
vol. 156
51 - 63
EN
In the mid-1880s Earl Roman Maria Aleksander Szeptycki (1865–1944) was one of the students at the Prussian-German Friedrich Wilhelm University in Wrocław, later on he became a metropolitan bishop of the Greek Catholic Church in Galicia — Andrzej Szeptycki. In the period between 1884 and 1885 he was a third-year student of the Law Department. His education at this University coincided with the period of architectonic development of the educational centre in Wrocław, as well as the development of research on legal issues. Szeptycki studied in Wrocław till 1886 and after that he continued his studies in Kraków. Studying in Wrocław was a necessary condition for him to receive his father’s blessing for his joining the order of Basilians. In Wrocław the young Szeptycki was very active both on the academic and social arena. He also attended Theology and Slavonic studies lectures. He soon became member of the catholic Societas Hosiana Society, Upper Silesian Society and Literary Slavonic Society.
5

The European Union and Urban Planning

63%
Mialot C.
Studia Iuridica
|
2016
|
vol. 63
195-202
EN
There is no master plan for the metropolitan area of Warsaw. Although, at first glance, urban planning seems to be largely unregulated by UE law, the addition of sectorial regulation on many important subjects as environment, risks etc. strongly encourage a future oriented regulation of land use a master plan. And precisely because such matters goes beyond the Warsaw city’s administrative boundaries, the metropolitan area seems to appear as the proper level to adopt a master plan.
PL
Nie istnieje odgórny plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru metropolitarnego Warszawy. Chociaż na pierwszy rzut oka planowanie urbanistyczne wydaje się nie dość uregulowane przez prawo unijne. Dodanie sektorowych regulacji w prawie UE w wielu ważnych kwestiach jak na przykład środowisko powoduje, że przyszłe regulacje będą dążyły do stworzenia całościowego planu zagospodarowania przestrzennego. Taki plan obejmowałby swym zasięgiem obszary wykraczające poza administracyjne granice Warszawy.
6
Content available remote

Metropolitalne organy władzy w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

63%
Przybysławska J.
Kościół i Prawo
|
2018
|
issue 7 (20) nr 2
63-77
PL
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. reguluje pojęcie prowincji kościelnej, która jest zespołem sąsiednich Kościołów partykularnych. Celem utworzenia prowincji kościelnej jest wspólne działanie pasterskie oraz ożywianie kontaktów między biskupami diecezjalnymi. Organami władzy w prowincji kościelnej są: metropolita oraz synod prowincjalny, będący zgromadzeniem biskupów i innych przedstawicieli poszczególnych Kościołów partykularnych, wchodzących w skład tej samej prowincji kościelnej.
EN
The 1983 Code of Canon Law provides that a church province comprises neighboring particular Churches. Church provinces are created to promote the common pastoral activities of neighboring dioceses and to foster the mutual relations of diocesan bishops. The authorities a Church province are: the metropolitan and the provincial synod which is composed of a conference of bishops and other representatives of particular Churches constituting the same province.
7
Publication available in full text mode
Content available

Obraz metropolity Andrzeja Szeptyckiego w propagandowej literaturze Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej

51%
Byzdra-Kusz P.
Pamięć i Sprawiedliwość
|
2021
|
vol. 37
|
issue 1
455-480
PL
Przywódca Kościoła greckokatolickiego, arcybiskup lwowski metropolita Andrzej Szeptycki (1865-1944), już w chwili śmierci urósł do rangi figury symbolicznej, ogniskującej religijno-narodowe dążenia greckokatolickich Ukraińców, zmierzające do powołania własnego państwa1. Jednocześnie dla władz komunistycznych, przeciwnych religii katolickiej oraz idei ukraińskiego nacjonalizmu, stał się wrogiem wewnętrznym USRS. Niniejszy artykuł ma na celu prezentację tego drugiego obrazu, stworzonego na kartach propagandowej literatury radzieckiej Ukrainy. Podstawą źródłową są książki pisarzy i dziennikarzy zaangażowanych ideologicznie, związanych z machiną propagandy w USRS, pracujących w szeregach bezpieki lub NKWD, zawodowo zajmujących się zwalczaniem Kościoła greckokatolickiego. Analizowane publikacje zostały wydane między 1944 a 1991 r., tzn. w okresie od wchłonięcia Galicji Wschodniej przez USRS - co zbiegło się ze śmiercią metropolity Szeptyckiego - do uzyskania przez Ukrainę niepodległości. Kwerenda biblioteczna, która dała podstawę do przygotowania tego tekstu, objęła Bibliotekę Narodową Ukrainy im. Wołodymyra Wernadskiego, Lwowską Narodową Bibliotekę Naukową Ukrainy im. Wasyla Stefanyka, bibliotekę Narodowego Uniwersytetu 1 Kult Andrzeja Szeptyckiego szerzył się samoczynnie w Kościele greckokatolickim działającym w USRS początkowo jawnie, a następnie w podziemiu. Wielkie znaczenie symboliczne dla budowania takiego obrazu miał pogrzeb metropolity, który przyciągnął tłumy - ludzie zasypali trumnę zmarłego karteczkami z wypisanymi prośbami. Od tej chwili Szeptycki zaistniał w ich świadomości jako orędownik u Boga i przyszły święty Kościoła (R. Kramar, Pam'yat' pro mytropolyta Andriya Sheptyts'koho yak faktor identychnosti ukrayins'kykh hreko-katolykiv (druha polovyna XX stolittya) [w:] Kościół, naród, państwo. Działalność i dziedzictwo Metropolity Andrzeja Szeptyckiego (1865-1944). Materiały z międzynarodowej konferencji w Krakowie 25-26  listopada 2009 roku, red. A.R. Szeptycki, Wrocław-Warszawa 2011, s. 238).
8
Publication available in full text mode
Content available

Troska metropolity Szeptyckiego o ukraińskich emigrantów w Ameryce Północnej i Południowej

51%
Kubasik A.
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
|
2016
|
vol. 1
250-262
XX
At the turn of the nineteenth and twentieth century a large group of Galician Ruthenians emigrated to North America and the United States and Canada, South America - mainly to Argentina and Brazil. Sheptytsky visited North America in 1910. He met with Ukrainian Greek Catholic immigrant communities in the United States and Canada. In 1921, he visited the USA and Canada again. In 1922 he arrived to Argentina and Brazil. He did not conduct open political agitation. However, some of his speeches have an anti-Polish character.
9
Publication available in full text mode
Content available

The Reports of the Ober-Procurators of the Holy Ruling Synod as a Source for the Study of the Situation in the Kyiv Eparchy and Its Monasteries in the Second Half of the 19th and Early 20th Centuries

51%
Chuchalin O.
Przegląd Nauk Historycznych
|
2023
|
vol. 22
|
issue 2
111-132
PL
Celem artykułu jest aktualizacja problematyki kwerendy publikowanych źródeł dotyczących dziejów Cerkwi prawosławnej na Ukrainie, a także uzupełnienie dotychczasowego dorobku w tym zakresie oraz bardziej szczegółowa analiza informacji o sytuacji i działalności Cerkwi prawosławnej na Ukrainie. Diecezję kijowską i jej klasztory opisano w publikowanych sprawozdaniach prokuratorów naczelnych Świętego Synodu Rządzącego z lat 1884–1914. W prezentowanym artykule po raz pierwszy opublikowano i udostępniono historykom „Kompleksowe Sprawozdania Prokuratorów Naczelnych Świętego Synodu” za lata 1884–1914, dostarczając im informacji o pozycji diecezji kijowskiej, jej duchowieństwie – jego liczbie czy składzie, działalności kulturalnej, oświatowej i charytatywnej jej klasztorów. Stwierdzono, że zasób informacji sprawozdań naczelnych prokuratorów Świętego Synodu Panującego o sytuacji diecezji kijowskiej i jej klasztorów praktycznie nie jest wykorzystywany w literaturze naukowej. Zauważono, że meldunki naczelnych prokuratorów Świętego Synodu Panującego, skierowane do zwierzchnika rosyjskiej Cerkwi prawosławnej – cesarza rosyjskiego, stanowią ważne i niezwykle pouczające źródło dla współczesnych badaczy, którego znajomość pozwoli ocenić ogólny stan głównego wyznania cesarstwa, poprzez dane dotyczące konkretnie diecezji kijowskiej w każdym kolejnym roku kalendarzowym. Raporty miały stosunkowo stabilną strukturę i były publikowane w formie osobnej książki. Ich analiza pozwala na ustalenie roli i miejsca hierarchów diecezji kijowskiej w ogólnej strukturze rosyjskiej Cerkwi prawosławnej, ich składu personalnego oraz działalności. Na szczególną uwagę zasługują zawarte w sprawozdaniach informacje o liczbie klasztorów prawosławnych diecezji kijowskiej oraz liczbie mnichów, które pozwalają prześledzić dynamikę zmian zachodzących na przestrzeni trzydziestu lat. Opracowanie sprawozdań ujawnia nowe strony funkcjonowania klasztorów prawosławnych obwodu kijowskiego, koncentrujących się na działalności charytatywnej i kulturalno-oświatowej.
EN
The purpose of the article is to cast light upon the problem of researching published sources on the history of the Orthodox Church in Ukraine, as well as to supplement the achievements of previous researchers and to propose a detailed analysis of the situation and activities of the Kyiv diocese and its monasteries, presented in the published reports of the ober-procurators of the Holy Ruling Synod between 1884 and 1914. The scientific novelty of the material presented in this article lies in the fact that, for the first time in the national historiography, “All-Public Reports of the Ober-Procurators of the Holy Synod” between 1884–1914, which were published and open to the general scientific community, were subjected to a detailed analysis. The authors also clarify the level and significance of information about the situation in the Kyiv Eparchy, its clergy, its numbers, its composition, as well as the cultural, educational and charitable activities of its monasteries. The article argues that the essence of the reports by the ober-procurators of the Holy Ruling Synod on the situation in the Kyiv Eparchy and its monasteries is practically undeveloped in the scientific literature. Such reports were addressed to the head of the Russian Orthodox Church – the Russian Emperor. They are an important and extremely informative source for modern researchers, familiarity with which will permit them to assess the general condition of the main confession in the empire. More specifically, these reports reveal the state of the Kyiv Eparchy for each calendar year. Every report had a relatively standard structure and was published as a separate book. An analysis of these sources makes it possible to establish the role and place of the hierarchs of the Kyiv Eparchy in the overall structure of the Russian Orthodox Church, as well as their personnel and activities. Furthermore, additional information, provided in the reports on the number of Orthodox monasteries in the Kyiv Eparchy and the number of monks, is of particular interest, which allows the authors to trace the dynamics in changes in these numbers over thirty years. The study of the reports reveals new information on the life in the Orthodox monasteries in the Kyiv region, in relation to their charitable, cultural and educational activities.
10
Publication available in full text mode
Content available

Skuteczność prawa Kościoła łacińskiego w porządku prawnym Ukrainy

45%
Kawa S.
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
|
2018
|
vol. 13
|
issue 15 (1)
75-90
EN
The article presents the possibilities of applying the provisions of the 1983 Code of Canon Law in the legal system of Ukraine. A historical outline of the shaping of the structures of the Latin Church from the achievement of independence by Ukraine in 1991 and their current state is presented. Then the canonical status of structures of the Latin Church in Ukraine was shown and the legal way of existence and creation of these structures in the Ukrainian legal order was analyzed. It was emphasized that the disadvantage in the legal system of Ukraine is the failure to recognize the legal personality of the Church resulting from its nature. It was suggested that signing the concordat with the Holy See would avoid unnecessary and dreadful wording in the statutes of religious organizations, so that they could enjoy the recognition of legal personality in Ukrainian legislation while maintaining their legal and canonical status.
PL
W artykule ukazano możliwości zastosowania regulacji Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. w systemie prawnym Ukrainy. Przedstawiono rys historyczny kształtowania się struktur Kościoła łacińskiego od uzyskania niepodległości przez Ukrainę w 1991 r. oraz ich obecny stan. Następnie ukazano kanoniczny status struktur Kościoła łacińskiego na Ukrainie oraz przeanalizowano prawny sposób istnienia i działania tychże struktur w ukraińskim porządku prawnym. Podkreślono, że wadą w systemie prawnym Ukrainy jest nieuznawanie osobowości prawnej Kościoła wynikającej z jego natury. Zasugerowano, że podpisanie konkordatu ze Stolicą Apostolską pozwoli uniknąć zbytecznych i karkołomnych sformułowań w statutach organizacji religijnych, aby te mogły cieszyć się uznaniem osobowości prawnej w ukraińskim ustawodawstwie zachowując swój prawno-kanoniczny status.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.